= Versi recitati (+ soundtrack): INDEX file n. 332-336!
Visitate (FAQ?) HOME PAGE link >INDEX >LECTOR >CORPUS !
Statius: Lejlighedsdigte [Silvae] Petrarca: Afrikanske krig [Africa] ("Æ" = "AE"/"OE")
= file n. 332 continuato - 34:57 minuti ⬇ Cerca Ctrl + F (find) Prossimo n.65
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb) # AFR-PETR.
1. digt. .
106 Fama vehit praegressa diem tardumque sub astris [ ]
107 Arcada et in medio linquit Thaumantida caelo. [ ]
108 qualem te superi, Priscilla, hominesque benigno [ ]
109 aspexere die, cum primum ingentibus actis [ ]
110 admotus coniunx! vicisti gaudia paene [ ]
111 ipsius, effuso dum pectore prona sacratos [ ]?
112 ante pedes avide domini tam magna merentis [ ]
113 volveris. Aonio non sic in vertice gaudet, [ ]
114 quam pater arcani praefecit hiatibus antri [ ]?
115 Delius, aut primi cui ius venerabile thyrsi [1]
116 Bacchus et attonitae tribuit vexilla catervae. [ ]
117 nec tamen hinc mutata quies probitasve secundis [ ]
118 intumuit: tenor idem animo moresque modesti [2]?
119 fortuna crescente manent. fovet anxia curas [2]
120 coniugis hortatur -que simul flectitque labores. [ ]
121 ipsa dapes modicas et sobria pocula tradit, [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
1. digt.
122 exemplum -que ad erile monet; velut Apula coniunx [ ]
123 agricolae parci vel sole infecta Sabina, [ ]
124 quae videt emeriti iam prospectantibus astris [ ]
125 tempus adesse viri, propere mensasque torosque [ ]
126 instruit exspectat -que sonum redeuntis aratri. [ ]
127 parva loquor. tecum gelidas comes illa per arctos [ ]
128 Sarmaticasque hiemes Histrumque et pallida Rheni [ ]
129 frigora, tecum omnes animo durata per aestus [1]?
130 et, si castra darent, vellet gestare pharetras, [ ]
131 vellet Amazonia latus intercludere pelta; [ ]
132 dum te pulverea bellorum nube videret [ ]
133 Caesarei prope fulmen equi divinaque tela [ ]?
134 vibrantem et magnae sparsum sudoribus hastae. [ ]
135 hactenus alma chelys. tempus nunc ponere frondes, [ ]
136 Phoebe, tuas maestaque comam damnare cupresso. [ ]
137 quisnam impacata consanguinitate ligavit [ ]?
138 Fortunam Invidiam -que deus? quis iussit iniquas [ ]
139 aeternum bellare deas? nullamne notabit [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
1. digt.
140 illa domum, torvo quam non haec lumine figat [ ]
141 protinus et saeva proturbet gaudia dextra? [ ]?
142 florebant hilares inconcussique penates: [ ]
143 nil maestum. quid enim, quamvis infida levisque, [ ]
144 Caesare tam dextro posset Fortuna timeri? [ ]
145 invenere viam liventia Fata, piumque [ ]
146 intravit vis saeva larem. sic plena maligno [ ]
147 adflantur vineta noto, sic alta senescit [2]?
148 imbre seges nimio, rapidae sic obvia puppi [ ]
149 invidet et velis adnubilat aura secundis. [ ]?
150 carpitur eximium Fato Priscilla decorem; [ ]
151 qualiter alta comam silvarum gloria pinus [ ]
152 seu Iovis igne malo seu iam radice soluta [ ]
153 deficit et nulli spoliata remurmurat aurae. [ ]
154 quid probitas aut casta fides, quid numina prosunt [ ]
155 culta deum? furvae miseram circum undique leti [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
1. digt.
156 vallavere plagae, tenduntur dura sororum [1]
157 licia et exacti superest pars ultima fili. [ ]
158 nil famuli coetus, nil ars operosa medentum [ ]
159 auxiliata malis; comites tamen undique ficto [ ]
160 spem simulant vultu, flentem notat illa maritum. [ ]
161 ille modo infernae nequiquam flumina Lethes [ ]
162 incorrupta rogat, nunc anxius omnibus aris [ ]
163 inlacrimat signatque fores et pectore terget [ ]
164 limina; nunc magni vocat exorabile numen [ ]
165 Caesaris. heu durus fati tenor! estne quod illi [1]
166 non liceat? quantae poterant mortalibus annis [ ]
167 accessisse morae, si tu, pater, omne teneres [1]
168 arbitrium? caeco gemeret Mors clusa barathro [ ]
169 longius et vacuae posuissent stamina Parcae. [ ]
170 iamque cadunt vultus oculisque novissimus error [ ]
171 obtunsaeque aures, nisi cum vox sola mariti [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
1. digt.
172 noscitur; illum unum media de morte reversa [ ]
173 mens videt, illum aegris circumdat fortiter ulnis [ ]
174 immotas obversa genas, nec sole supremo [2]
175 lumina, sed dulci mavult satiare marito. [1]
176 tum sic unanimum moriens solatur amantem: [1]
177 'pars animae victura meae, cui linquere possim [ ]
178 o utinam, quos dura mihi rapit Atropos, annos: [ ]
179 parce, precor, lacrimis, saevo ne concute planctu [ ]?
180 pectora, nec crucia fugientem coniugis umbram. [ ]
181 linquo equidem thalamos, salvo tamen ordine mortis, [ ]
182 quod prior: exegi longa potiora senecta [ ]?
183 tempora; vidi omni pridem te flore nitentem, [1]
184 vidi altae propius propiusque accedere dextrae. [ ]
185 non in te fatis, non iam caelestibus ullis [ ]
186 arbitrium: mecum ista fero. tu limite coepto [ ]?
187 tende libens sacrumque latus geniumque potentem [ ]
188 inrequietus ama. nunc, quod cupis ipse iuberi, [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
1. digt.
189 da Capitolinis aeternum sedibus aurum, [2]
190 quo niteat sacri centeno pondere vultus [ ]?
191 Caesaris et propriae signet cultricis amorem [ ]
192 sic ego nec Furias nec deteriora videbo [ ]
193 Tartara et Elysias felix admittar in oras.' [ ]
194 haec dicit labens sociosque amplectitur artus [ ]
195 haerentemque animam non tristis in ora mariti [ ]
196 transtulit et cara pressit sua lumina dextra. [ ]?
197 at iuvenis magno flammatus pectora luctu [ ]
198 nunc implet saevo viduos clamore penates, [ ]
199 nunc ferrum laxare cupit, nunc ardua tendit [ ]
200 in loca - vix retinent comites -, nunc ore ligato [ ]
201 incubat amissae mersumque in corde dolorem [ ]
202 saevus agit, qualis conspecta coniuge segnis [ ]
203 Odrysius vates positis ad Strymona plectris [ ]
204 obstipuit tristemque rogum sine carmine flevit. [ ]
205 ille etiam erecte rupisset tempora vitae, [ ]?
206 ne tu Tartareum chaos incomitata subires, [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
1. digt.
207 sed prohibet mens fida ducis mirandaque sacris [ ]
208 imperiis et maior amor. quis carmine digno [ ]
209 exsequias et dona malae feralia pompae [ ]
210 perlegat? omne illic stipatum examine longo [ ]
211 ver Arabum Cilicumque fluit floresque Sabaei [ ]
212 Indorum -que arsura seges praereptaque templis [ ]
213 tura Palaestinis, simul Hebraeique liquores [ ]
214 Coryciaeque comae Cinyreaque germina; et altis [ ]
215 ipsa toris Serum Tyrioque umbrata recumbit [ ]
216 tegmine. sed toto spectatur in agmine coniunx [ ]?
217 solus; in hunc magnae flectuntur lumina Romae [ ]
218 ceu iuvenes natos suprema ad busta ferentem: [ ]
219 is dolor in vultu, tantum crinesque genaeque [ ]
220 noctis habent. illam tranquillo fine solutam [ ]
221 felicemque vocant, lacrimas fudere marito. [ ]
222 est locus, ante urbem qua primum nascitur ingens [ ]
223 Appia quaque Italo gemitus Almone Cybebe [ ]
224 ponit et Idaeos iam non reminiscitur amnes. [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
1. digt.
225 hic te Sidonio velatam molliter ostro [ ]?
226 eximius coniunx - nec enim fumantia busta [ ]
227 clamoremque rogi potuit perferre - beato [ ]
228 composuit, Priscilla, toro. nil longior aetas [ ]
229 carpere, nil aevi poterunt vitiare labores [ ]
230 siccatam membris: tantas venerabile marmor [ ]
231 spirat opes. mox in varias mutata novaris [ ]
232 effigies: hoc aere Ceres, hoc lucida Gnosis, [ ]?
233 illo Maia tholo, Venus hoc non improba saxo. [1]?
234 accipiunt vultus haud indignata decoros [ ]
235 numina: circumstant famuli consuetaque turba [ ]
236 obsequiis, tunc rite tori mensaeque parantur [ ]
237 assiduae. domus ista, domus! quis triste sepulcrum [ ]
238 dixerit? hac merito visa pietate mariti [ ]?
239 protinus exclames: 'est hic, agnosco, minister [ ]
240 illius, aeternae modo qui sacraria genti [ ]
241 condidit inque alio posuit sua sidera caelo.' [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
1. digt.
242 sic, ubi magna novum Phario de litore puppis [ ]
243 solvit iter iamque innumeros utrimque rudentes [ ]
244 lataque veliferi porrexit brachia mali [ ]
245 invasitque vias, it eodem angusta phaselos [ ]
246 aequore et immensi partem sibi vindicat austri. [ ]
247 quid nunc immodicos, iuvenum lectissime, fletus [ ]
248 corde foves longumque vetas exire dolorem? [ ]
249 nempe times, ne Cerbereos Priscilla tremescat [ ]
250 latratus? tacet ille piis! ne tardior adsit [ ]
251 navita proturbet -que vadis? vehit ille merentes [ ]
252 protinus et manes placidus locat hospite cumba. [ ]
253 praeterea, si quando pio laudata marito [ ]?
254 umbra venit, iubet ire faces Proserpina laetas [ ]
255 egressasque sacris veteres heroidas antris [1]
256 lumine purpureo tristes laxare tenebras [ ]
257 sertaque et Elysios animae praesternere flores. [ ]
258 sic manes Priscilla subit; ibi supplice dextra [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
1. digt.
259 pro te Fata rogat, reges tibi tristis Averni [1]
260 placat, ut expletis humani finibus aevi [ ]?
261 pacantem terras dominum iuvenemque relinquas [ ]
262 ipse senex! certae iurant in vota sorores. [ ]
2. digt. .
Laudes Crispini Vetti Bolani filii ..
1 Rura meus Tyrrhena petit saltusque Tagetis [ ]
2 Crispinus; nec longa mora est aut avia tellus, [ ]
3 sed mea secreto velluntur pectora morsu, [ ]
4 udaque turgentes impellunt lumina guttas, [ ]
5 ceu super Aegaeas hiemes abeuntis amici [ ]
6 vela sequar spectemque ratem iam fessus ab altis [ ]
7 rupibus atque oculos longo querar aere vinci. [ ]
8 quid? si militiae iam te, puer inclite, primae [ ]
9 clara rudimenta et castrorum dulce vocaret [ ]
10 auspicium, quanto manarent gaudia fletu [ ]?
11 quosve darem amplexus! etiamne optanda propinquis [ ]
12 tristia? et octonos bis iam tibi circuit orbes [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
2. digt.
13 vita, sed angustis animus robustior annis, [ ]
14 succumbitque oneri et mentem sua non capit aetas. [ ]
15 nec mirum: non te series inhonora parentum [ ]
16 obscurum proavis et priscae lucis egentem [ ]
17 plebeia de stirpe tulit; non sanguine cretus [2]
18 turmali trabeaque recens et paupere clavo [ ]?
19 augustam sedem et Latii penetrale senatus [ ]
20 advena pulsasti, sed praecedente tuorum [ ]
21 agmine. Romulei qualis per iugera circi, [ ]?
22 cum pulcher visu, titulis generosus avitis [1]
23 exspectatur equus, cuius de stemmate longo [ ]
24 felix demeritos habet admissura parentes, [ ]
25 illum omnes acuunt plausus, illum ipse volantem [ ]
26 pulvis et incurvae gaudent agnoscere metae: [ ]
27 sic te, clare puer, genitum tibi curia sensit, [ ]
28 primaque patricia clausit vestigia luna. [ ]
29 mox Tyrios ex more sinus tunicamque potentem [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
2. digt.
30 agnovere umeri. sed enim tibi magna parabat [1]?
31 ad titulos exempla pater. quippe ille iuventam [ ]
32 protinus ingrediens pharetratum invasit Araxen [ ]
33 belliger indocilem -que fero servire Neroni [ ]
34 Armeniam. rigidi summam Mavortis agebat [ ]
35 Corbulo, sed comitem belli sociumque laborum [ ]
36 ille quoque egregiis multum miratus in armis [ ]
37 Bolanum; atque illi curarum asperrima suetus [ ]
38 credere partiri -que metus, quod tempus amicum [ ]?
39 fraudibus, exserto quaenam bona tempora bello, [ ]
40 quae suspecta fides aut quae fuga vera ferocis [ ]
41 Armenii. Bolanus iter praenosse timendum, [2]?
42 Bolanus tutis iuga quaerere commoda castris, [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
2. digt.
43 metiri Bolanus agros, aperire malignas [5]?
44 torrentum nemorumque moras tantamque verendi [ ]
45 mentem implere ducis iussisque ingentibus unus [ ]
46 sufficere. ipsa virum norat iam barbara tellus, [ ]
47 ille secundus apex bellorum et proxima cassis. [ ]
48 sic Phryges attoniti, quamquam Nemeaea viderent [ ]
49 arma Cleonaeus -que acies impelleret arcus, [ ]
50 pugnante Alcide tamen et Telamona timebant. [ ]?
51 disce, puer, - nec enim externo monitore petendus [ ]
52 virtutis tibi pulcher amor: cognata ministret [ ]
53 laus animos. aliis Decii reducesque Camilli [ ]
54 monstrentur - tu disce patrem, quantusque negantem [ ]
55 fluctibus occiduis fesso usque Hyperione Thylen [ ]
56 intrarit mandata gerens quantusque potentis [ ]
57 mille urbes Asiae sortito rexerit anno, [ ]?
58 imperium mulcente toga. bibe talia pronis [ ]
59 auribus, haec certent tibi conciliare propinqui, [ ]
60 haec iterent comites praecepta senesque paterni. [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
2. digt.
61 iamque alio moliris iter nec deside passu [2]?
62 ire paras; nondum validae tibi signa iuventae [ ]
63 inrepsere genis, et adhuc tenor integer aevi. [ ]
64 nec genitor iuxta; fatis namque haustus iniquis [ ]?
65 occidit et geminam prolem sine praeside linquens. [ ]
66 nec saltem teneris ostrum puerile lacertis [ ]
67 exuit albenti -que umeros induxit amictu. [ ]
68 quem non corrupit pubes effrena novaeque [ ]
69 libertas properata togae! ceu nescia falcis [ ]
70 silva comas tollit fructumque exspirat in umbras. [ ]
71 at tibi Pieriae tenero sub pectore curae [ ]
72 et pudor et docti legem sibi dicere mores; [1]
73 tunc hilaris probitas et frons tranquilla nitorque [ ]
74 luxuriae confine tenens pietasque per omnes [ ]
75 dispensata modos; aequaevo cedere fratri [ ]
76 mirarique patrem miseraeque ignoscere matri, [1]
77 admonuit fortuna domus. tibine illa nefanda [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
2. digt.
78 pocula letales -que manu componere sucos [2]
79 evaluit, qui voce potes praevertere morsus [2]
80 serpentum atque omnes vultu placare novercas? [ ]
81 infestare libet manes meritoque precatu [ ]
82 pacem auferre rogis; sed te, puer optime, cerno [ ]
83 flectentem visus et talia dicta parantem: [ ]
84 'parce, precor, cineri: fatum illud et ira nocentum [ ]?
85 Parcarum crimenque dei, mortalia quisquis [ ]
86 pectora sero videt nec primo in limine sistit [ ]
87 conatus scelerum atque animos infanda parantes. [ ]
88 excidat illa dies aevo nec postera credant [ ]
89 saecula! nos certe taceamus et obruta multa [ ]
90 nocte tegi propriae patiamur crimina gentis. [ ]
91 exegit poenas, hominum cui cura suorum, [ ]
92 quo Pietas auctore redit terrasque revisit, [ ]
93 quem timet omne nefas. satis haec lacrimandaque nobis [ ]
94 ultio. quin saevas utinam exorare liceret [ ]
95 Eumenidas timidae -que avertere Cerberon umbrae [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
2. digt.
96 immemoremque tuis citius dare manibus amnem.' [ ]
97 macte animo, iuvenis! sed crescunt crimina matris. [ ]
98 nec tantum pietas, sed protinus ardua virtus [ ]
99 affectata tibi. nuper cum forte sodalis [ ]?
100 immeritae falso palleret crimine famae [ ]
101 erigeretque forum succinctaque iudice multo [ ]
102 surgeret et castum vibraret Iulia fulmen: [ ]
103 tu, quamquam non ante forum legesque severas [ ]
104 passus, sed tacita studiorum occultus in umbra, [ ]
105 defensare metus adversaque tela subisti [ ]
106 pellere, inermis adhuc et tiro, paventis amici. [ ]
107 haud umquam tales aspexit Romulus annos [ ]
108 Dardaniusque senex medii bellare togata [ ]
109 strage fori. stupuere patres temptamina tanta [ ]
110 conatusque tuos, nec te reus ipse timebat. [ ]
111 par vigor et membris, promptaeque ad fortia vires [ ]
112 sufficiunt animo at -que ingentia iussa sequuntur [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
2. digt.
113 ipse ego te nuper Tiberino in litore vidi, [2]
114 qua Tyrrhena vadis Laurentibus aestuat unda, [ ]
115 tendentem cursus vexantemque ilia nuda [ ]
116 calce ferocis equi, vultu dextraque minacem: [ ]
117 - si qua fides dictis, stupui armatumque putavi -: [ ]
118 Gaetulo sic pulcher equo Troianaque quassans [2]?
119 tela novercales ibat venator in agros [ ]?
120 Ascanius miseramque patri flagrabat Elissam; [ ]
121 Troilus haud aliter gyro leviore minantes [1]
122 eludebat equos aut quem de turribus altis [1]
123 Arcadas Ogygio versantem in pulvere metas [ ]
124 spectabant Tyriae non torvo lumine matres. [ ]
125 ergo age iam magno - ducis indulgentia pulsat [ ]
126 certaque dat votis hilaris vestigia frater - [ ]?
127 surge animo et fortes castrorum concipe curas. [ ]
128 monstrabunt acies Mavors Actaeaque virgo, [ ]
129 flectere Castor equos, umeris quatere arma Quirinus, [ ]
130 qui tibi tam tenero permisit plaudere collo [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
2. digt.
131 nubigenas clipeos intactaque caedibus arma. [ ]
132 quasnam igitur terras, quem Caesaris ibis in orbem? [ ]
133 Arctoosne amnes et Rheni fracta natabis [ ]
134 flumina an aestiferis Libyae sudabis in arvis? [ ]
135 an iuga Pannoniae mutatoresque domorum [ ]?
136 Sauromatas quaties? an te septenus habebit [ ]
137 Hister et umbroso circumflua coniuge Peuce? [ ]?
138 an Solymum cinerem palmetaque capta subibis [ ]
139 non sibi felices silvas ponentis Idymes? [2]
140 quod si te magno tellus frenata parenti [ ]
141 accipiat, quantum ferus exsultabit Araxes! [ ]
142 quanta Caledonios attollet gloria campos! [ ]
143 cum tibi longaevus referet trucis incola terrae: [ ]
144 'hic suetus dare iura parens, hoc caespite turmas [ ]
145 adfari; late speculas castellaque longe [1]?
146 - aspicis? - ille dedit cinxitque haec moenia fossa; [ ]
147 belligeris haec dona deis, haec tela dicavit [ ]
148 - cernis adhuc titulos -; hunc ipse vocantibus armis [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
2. digt.
149 induit, hunc regi rapuit thoraca Britanno.' [ ]?
150 qualiter in Teucros victricia bella paranti [ ]
151 ignotum Pyrrho Phoenix narrabat Achillem. [ ]
152 felix, qui viridi fidens, Optate, iuventa [ ]?
153 durabis quascumque vias vallumque subibis, [ ]
154 forsan et ipse latus - sic numina principis adsint - [ ]
155 cinctus et unanimi comes indefessus amici, [ ]
156 quo Pylades ex more pius, quo Dardana gessit [ ]
157 bella Menoetiades. quippe haec concordia vobis, [ ]
158 hic amor est duretque precor! nos fortior aetas [ ]
159 iam fugit; hinc votis animum precibusque iuvabo, [1]
160 et mihi! sed questus solitos si forte ciebo [ ]
161 et mea Romulei venient ad carmina patres, [ ]
162 tu deeris, Crispine, mihi, cuneosque per omnes [ ]
163 te meus absentem circumspectabit Achilles. [ ]
164 sed venies melior - vatum non irrita currunt [ ]
165 omina -, quique aquilas tibi nunc et castra recludit, [ ]
166 idem omnes perferre gradus cingique superbis [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
2. digt.
167 fascibus et patrias dabit insedisse curules. [ ]
168 sed quis ab excelsis Troianae collibus Albae, [ ]
169 unde suae iuxta prospectat moenia Romae [ ]
170 proximus ille deus, Fama velocior intrat [ ]?
171 nuntius atque tuos implet, Crispine, penates? [ ]
172 dicebam certe: vatum non irrita currunt [ ]
173 auguria. en! ingens reserat tibi limen honorum [ ]
174 Caesar et Ausonii committit munia ferri. [ ]
175 vade, puer, tantis -que enixus suffice donis, [ ]
176 felix, qui magno iam nunc sub praeside iuras [ ]
177 cuique sacer primum tradit Germanicus ensem! [ ]
178 non minus hoc, fortis quam si tibi panderet ipse [ ]
179 Bellipotens aquilas torvaque induceret ora [ ]
180 casside. vade alacer maioraque disce mereri! [2]
= file n. 333 - 32:22 minuti
3. digt. .
Epicedion in patrem suum ..
1 Ipse malas vires et lamentabile carmen [ ]
2 Elysio de fonte mihi pulsumque sinistrae [ ]?
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
3. digt.
3 da, genitor praedocte, lyrae. neque enim antra moveri [ ]
4 Delia nec solitam fas est impellere Cirrham [ ]
5 te sine. Corycia quicquid modo Phoebus in umbra, [ ]
6 quicquid ab Ismariis monstrabat collibus Euhan, [ ]
7 dedidici. fugere meos Parnasia crines [ ]?
8 vellera, funestam -que hederis inrepere taxum [ ]
9 extimui trepidamque - nefas! - arescere laurum. [1]
10 certe ego, magnanimum qui facta attollere regum [ ]
11 ibam altum spirans Martemque aequare canendo. [ ]
12 quis sterili mea corda situ, quis Apolline merso [ ]
13 frigida damnatae praeduxit nubila menti? [ ]
14 stant circum attonitae vatem et nil dulce sonantes [ ]
15 nec digitis nec voce deae. dux ipsa silenti [ ]
16 fulta caput cithara, qualis post Orphea raptum [1]
17 astitit, Hebre, tibi, cernens iam surda ferarum [ ]
18 agmina et immotos sublato carmine lucos. [ ]?
19 at tu seu membris emissus in ardua tendens [ ]
20 fulgentesque plagas rerumque elementa recenses, [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
3. digt.
21 quis deus, unde ignes, quae ducat semita solem, [ ]
22 quae minuat Phoeben quaeque integrare latentem [ ]
23 causa queat, notique modos extendis Arati, [1]
24 seu tu Lethaei secreto in gramine campi [ ]
25 concilia heroum iuxta manesque beatos, [u]?
26 Maeonium Ascraeum -que senem, non segnior umbra [ ]
27 accolis alternum -que sonas et carmina misces: [ ]
28 da vocem magno, pater, ingeniumque dolori. [ ]
29 nam me ter relegens caelo terque ora retexens [ ]
30 Luna videt residem nullaque Heliconide tristes [ ]
31 solantem curas; tuus ut mihi vultibus ignis [ ]
32 inrubuit cineremque oculis umentibus hausi, [1]
33 vilis honos studiis. vix haec in munera solvo [ ]
34 primum animum, tacitisque situm depellere curis [ ]
35 nunc etiam labente manu nec lumine sicco [ ]
36 ordior adclinis tumulo, quo molle quiescis [1]
37 iugera nostra tenens, ubi post Aeneia fata [ ]
38 stellatus Latiis ingessit montibus Albam [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
3. digt.
39 Ascanius, Phrygio dum pingues sanguine campos [ ]
40 odit et infaustae regnum dotale novercae. [ ]
41 hic ego te - nam Sicanii non mitius halat [ ]
42 aura croci, dites nec si tibi rara Sabaei [2]
43 cinnama, odoratas nec Arabs decerpsit aristas - [2]
44 inferiis cumulande sacris, te carmine plango [ ]
45 Pierio; sume o gemitus et vulnera nati [2]
46 et lacrimas, rari quas umquam habuere parentes. [ ]?
47 atque utinam fortuna mihi, dare manibus aras, [ ]
48 par templis opus, aeriam -que educere molem, [ ]
49 Cyclopum scopulos ultra atque audacia saxa [ ]
50 Pyramidum, et magno tumulum praetexere luco! [ ]
51 illic et Siculi superassem dona sepulcri [ ]
52 et Nemees lucum et Pelopis solemnia trunci. [ ]
53 illic Oebalio non finderet aera disco [ ]
54 Graiorum vis nuda virum, non arva rigaret [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
3. digt.
55 sudor equum aut putri sonitum daret ungula fossa; [ ]
56 sed Phoebi simplex chorus, et frondentia vatum [ ]
57 praemia laudato, genitor, tibi rite ligarem. [ ]?
58 ipse madens oculis, umbrarum animaeque sacerdos, [ ]
59 praecinerem gemitum, cui te nec Cerberus omni [ ]
60 ore nec Orpheae quirent avertere leges. [ ]
61 atque ibi me moresque tuos et facta canentem [2]
62 fors et magniloquo non posthabuisset Homero, [ ]
63 tenderet et torvo pietas aequare Maroni. [ ]
64 cur magis incessat superos et aena sororum [ ]
65 stamina, quae tepido genetrix super aggere nati [ ]
66 orba sedet vel quae primaevi coniugis ignem [ ]
67 aspicit obstantes -que manus turbamque tenentem [ ]
68 vincit in ardentem, liceat, moritura maritum? [ ]
69 maior et his forsan superos et Tartara pulsem [ ]
70 invidia: externis etiam miserabile visu [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
3. digt.
71 funus eat. sed nec modo se Natura dolenti [2]
72 nec Pietas in iusta dedit; mihi limine primo [ ]
73 fatorum et viridi, genitor, ceu raptus ab aevo [ ]
74 Tartara dura subis. nec enim Marathonia virgo [ ]
75 parcius exstinctum saevorum carmine agrestum [ ]
76 fleverit Icarium, Phrygia quam turre cadentem [ ]
77 Astyanacta parens. laqueo quin illa supremo [ ]
78 inclusit gemitus: at te post funera magni [ ]
79 Hectoris Haemonio pudor est servisse marito. [ ]
80 non ego, quas fati certus sibi morte canora [ ]?
81 inferias praemittit olor nec rupe quod atra [ ]
82 Tyrrhenae volucres nautis praedulce minantur, [ ]
83 in patrios adhibebo rogos: non murmure trunco [ ]
84 quod gemit et durae queritur Philomela sorori: [ ]
85 nota nimis vati. quis non in funere cunctos [ ]
86 Heliadum ramos lacrimosaque germina dixit [ ]
87 et Phrygium silicem atque ausum contraria Phoebo [ ]
88 carmina nec fida gavisam Pallada buxo? [ ]?
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
3. digt.
89 te Pietas oblita virum revocataque caelo [ ]
90 Iustitia et gemina plangat Facundia lingua [ ]
91 et Pallas doctique cohors Heliconia Phoebi, [ ]
92 quis labor Aonios seno pede ducere cantus [1]
93 et quibus Arcadia carmen testudine mensis [ ]
94 cura lyrae nomenque fuit quosque orbe sub omni [ ]
95 ardua septena numerat Sapientia fama, [ ]?
96 qui furias regumque domos aversaque caelo [1]
97 sidera terrifico super intonuere cothurno, [ ]
98 et quis lasciva vires tenuare Thalia [ ]?
99 dulce vel heroos gressu truncare tenores. [u]
100 omnia namque animo complexus et omnibus auctor [ ]
101 qua fandi vis lata patet, sive orsa libebat [ ]
102 Aoniis vincire modis seu voce soluta [ ]
103 spargere et effreno nimbos aequare profatu. [ ]
104 exsere semirutos subito de pulvere vultus, [1]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
3. digt.
105 Parthenope, crinem -que adflato monte sepultum [2]?
106 pone super tumulos et magni funus alumni, [ ]
107 quo non Munichiae quicquam praestantius arces [ ]
108 doctaque Cyrene Sparteve animosa creavit. [2]?
109 si tu stirpe vacans famaeque obscura iaceres [ ]
110 nil gentile tenens, illo te cive probabas [ ]?
111 Graiam atque Euboico maiorum sanguine duci. [ ]?
112 ille tuis totiens praestabat tempora sertis, [ ]
113 cum stata laudato caneret quinquennia versu [ ]?
114 ora supergressus Pylii senis oraque regis [ ]
115 Dulichii specieque comam subnexus utraque. [ ]
116 non tibi deformes obscuri sanguinis ortus [ ]?
117 nec sine luce genus (quamquam fortuna parentum [ ]
118 artior expensis); etenim te divite ritu [ ]
119 ponere purpureos Infantia legit amictus [ ]
120 stirpis honore datos et nobile pectoris aurum. [ ]
121 protinus exorto dextrum risere sorores [ ]
122 Aonides, puerique chelyn summisit et ora [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
3. digt.
123 imbuit amne sacro iam tum mihi blandus Apollo. [ ]
124 nec simplex patriae decus, et natalis origo [ ]
125 pendet ab ambiguo geminae certamine terrae. [ ]
126 te de gente suum Latiis ascita colonis [ ]
127 Graia refert Hyele, gravidus qua puppe magister [ ]
128 excidit et mediis miser evigilavit in undis; [ ]
129 maior at inde suum longo probat ordine vitae [ ]
129 Parthenope (?) ..
130 Maeoniden aliaeque aliis natalibus urbes [ ]
131 diripiunt cunctaeque probant; non omnibus ille [ ]
132 verus, alit victos immanis gloria falsi. [ ]
133 atque ibi dum profers annos vitamque salutas, [ ]
134 protinus ad patrii raperis certamina lustri [ ]
135 vix implenda viris, laudum festinus et audax [ ]
136 ingenii. stupuit primaeva ad carmina plebes [ ]
137 Euboea et natis te monstravere parentes. [ ]
138 inde frequens pugnae nulloque ingloria sacro [ ]
139 vox tua: non totiens victorem Castora gyro [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
3. digt.
140 nec fratrem caestu virides plausere Therapnae. [ ]
141 sin pronum vicisse domi: quid Achaea mereri [ ]
142 praemia nunc ramis Phoebi nunc gramine Lernae [ ]
143 nunc Athamantea protectum tempora pinu, [ ]?
144 cum totiens lassata tamen nusquam avia frondes [ ]
145 abstulit aut alium tetigit Victoria crinem? [ ]
146 hinc tibi vota patrum credi generosaque pubes [1]
147 te monitore regi, mores et facta priorum [ ]?
148 discere, quis casus Troiae, quam tardus Ulixes, [ ]
149 quantus equos pugnasque virum decurrere versu [ ]
150 Maeonides quantumque pios ditarit agrestes [ ]
151 Ascraeus Siculusque senex, qua lege recurrat [ ]
152 Pindaricae vox flexa lyrae volucrumque precator [ ]
153 Ibycus et tetricis Alcman cantatus Amyclis [ ]
154 Stesichorusque ferox saltusque ingressa viriles [ ]
155 non formidata temeraria Leucade Sappho, [ ]?
156 quosque alios dignata chelys. tu pandere doctus [ ]
157 carmina Battiadae latebrasque Lycophronis arti [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
3. digt.
158 Sophronaque implicitum tenuisque arcana Corinnae. [ ]
159 sed quid parva loquor? tu par adsuetus Homero [ ]
160 ferre iugum senosque pedes aequare solutis [ ]
161 versibus et numquam passu breviore relinqui. [ ]
162 quid mirum, patria se te petiere relicta, [ ]
163 quos Lucanus ager, rigidi quos iugera Dauni, [1]
164 quos Veneri plorata domus neglectaque tellus [2]?
165 Alcidae vel quos e vertice Surrentino [ ]
166 mittit Tyrrheni speculatrix virgo profundi, [ ]?
167 quos propiore sinu lituo remoque notatus [ ]?
168 collis et Ausonii pridem laris hospita Cyme [ ]?
169 quosque Dicarchei portus Baianaque mittunt [ ]
170 litora, qua mediis alte permixtus anhelat [ ]
171 ignis aquis et operta domos incendia servant? [ ]
172 sic ad Avernales scopulos et opaca Sibyllae [ ]
173 antra rogaturae veniebant undique gentes; [2]
174 illa minas divum Parcarumque acta canebat [ ]
175 quamvis decepto vates non irrita Phoebo. [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
3. digt.
176 mox et Romuleam stirpem proceresque futuros [ ]
177 instruis inque patrum vestigia ducere perstas. [ ]
178 sub te Dardanius facis explorator opertae, [ ]
179 qui Diomedei celat penetralia furti, [2]?
180 crevit et inde sacrum didicit puer; arma probator [ ]
181 monstrasti Saliis praesagumque aethera certi [ ]
182 auguribus; cui Chalcidicum fas volvere carmen, [ ]
183 cur Phrygii lateat coma flaminis, et tua multum [ ]
184 verbera succincti formidavere Luperci. [ ]?
185 et nunc ex illo forsan grege gentibus alter [ ]
186 iura dat Eois, alter compescit Hiberas, [u]
187 alter Achaemenium secludit Zeugmate Persen, [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
3. digt.
188 hi dites Asiae populos, hi Pontica frenant, [1]
189 hi fora pacificis emendant fascibus, illi [ ]?
190 castra pia statione tenent: tu laudis origo. [ ]
191 non tibi certassent iuvenilia fingere corda [ ]
192 Nestor et indomiti Phoenix moderator alumni [ ]
193 quique tubas acres lituosque audire volentem [2]
194 Aeaciden alio frangebat carmine Chiron. [ ]
195 talia dum celebras, subitam civilis Erinys [ ]
196 Tarpeio de monte facem Phlegraeaque movit [2]
197 proelia. sacrilegis lucent Capitolia taedis, [ ]
198 et Senonum furias Latiae sumpsere cohortes. [ ]
199 vix requies flammae necdum rogus ille deorum [ ]
200 siderat, excisis cum tu solacia templis [ ]?
201 impiger et multum facibus velocior ipsis [ ]
202 concinis ore pio captivaque fulmina defles. [ ]
203 mirantur Latii proceres ultorque deorum [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
3. digt.
204 Caesar, et e medio divum pater annuit igni. [ ]?
205 iamque et flere pio Vesuvina incendia cantu [ ]
206 mens erat et gemitum patriis impendere damnis, [ ]
207 cum pater exemptum terris ad sidera montem [ ]
208 sustulit et late miseras deiecit in urbes. [ ]?
209 me quoque vocales lucos Boeotaque tempe [2]
210 pulsantem, cum stirpe tua descendere dixi, [ ]
211 admisere deae; nec enim mihi sidera tantum [ ]
212 aequoraque et terras, quae mos debere parenti, [ ]
213 sed decus hoc quodcumque lyrae primusque dedisti [ ]
214 non vulgare loqui et famam sperare sepulcro. [ ]
215 qualis eras, Latios quotiens ego carmine patres [ ]
216 mulcerem felixque tui spectator adesses [ ]
217 muneris! heu quali confusus gaudia fletu [ ]
218 vota piosque metus inter laetumque pudorem! [ ]
219 quam tuus ille dies, quam non mihi gloria maior! [ ]
220 talis Olympiaca iuvenem cum spectat harena [ ]
221 qui genuit, plus ipse ferit, plus corde sub alto [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
3. digt.
222 caeditur; attendunt cunei, spectatur Achaeis [ ]
223 ille magis, crebro dum lumina pulveris haustu [1]
224 obruit et prensa vovet exspirare corona. [ ]
225 ei mihi quod tantum patrias ego vertice frondes [ ]
226 solaque Chalcidicae Cerealia dona coronae [ ]
227 te sub teste tuli! qualem te Dardanus Albae [ ]?
228 vix cepisset ager, si per me serta tulisses [ ]
229 Caesarea donata manu! quod subdere robur [2]?
230 illa dies, quantum potuit dempsisse senectae! [ ]
231 nam quod me mixta quercus non pressit oliva, [ ]
232 et fugit speratus honos: quam dulce parentis [2]
233 invia Tarpei caperes! te nostra magistro [ ]?
234 Thebais urgebat priscorum exordia vatum; [ ]
235 tu cantus stimulare meos, tu pandere facta [ ]
236 heroum bellique modos positusque locorum [ ]
237 monstrabas. labat incerto mihi limite cursus [ ]
238 te sine et orbatae caligant vela carinae. [ ]
239 nec solum larga memet pietate fovebas: [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
3. digt.
240 talis et in thalamos. una tibi cognita taeda [1]
241 conubia, unus amor. certe seiungere matrem [ ]?
242 iam gelidis nequeo bustis; te sentit habetque, [ ]
243 te videt et tumulos ortuque obituque salutat, [ ]
244 ut Pharios aliae ficta pietate dolores [ ]
245 Mygdoniosque colunt et non sua funera plorant. [ ]
246 quid referam expositos servato pondere mores? [ ]?
247 quae pietas, quam vile lucrum, quae cura pudoris, [ ]
248 quantus amor recti? rursusque, ubi dulce remitti, [ ]
249 gratia quae dictis? animo quam nulla senectus? [ ]
250 his tibi pro meritis famam laudesque benignas [ ]
251 iudex cura deum nulloque e vulnere tristem [ ]?
252 concessit. raperis, genitor, non indigus aevi, [ ]
253 non nimius, trinisque decem quinquennia lustris [ ]
254 iuncta ferens. sed me pietas numerare dolorque [ ]
255 non sinit, o Pylias aevi transcendere metas [ ]
256 et Teucros aequare senes, o digne videre [ ]?
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
3. digt.
257 me similem! sed nec leti tibi ianua tristis: [1]
258 quippe leves causae, nec segnis labe senili [ ]
259 exitus instanti praemisit membra sepulcro, [ ]
260 sed te torpor iners et mors imitata quietem [ ]
261 explicuit falsoque tulit sub Tartara somno. [ ]
262 quos ego tunc gemitus, - comitum manus anxia vidit, [ ]
263 vidit et exemplum genetrix gavisaque novit - [ ]
264 quae lamenta tuli! veniam concedite, manes, [ ]
265 fas dixisse, pater: non tu mihi plura dedisses. [ ]
266 felix ille patrem vacuis circumdedit ulnis: [ ]
267 vellet et Elysia quamvis in sede locatum [ ]
268 abripere et Danaas iterum portare per umbras; [ ]
269 temptantem et vivos molitum in Tartara gressus [ ]
270 detulit infernae vates longaeva Dianae; [ ]
271 sic chelyn Odrysiam pigro transmisit Averno [ ]
272 causa minor, sic Thessalicis Admetus in oris; [ ]
273 si lux una retro Phylaceida rettulit umbram, [ ]
274 cur nihil exoret, genitor, chelys aut tua manes [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
3. digt.
275 aut mea? fas mihi sic patrios contingere vultus, [ ]
276 fas iunxisse manus, et lex quaecumque sequatur. [ ]
277 at vos, umbrarum reges Ennaeaque Iuno, [ ]
278 si laudanda precor, taedas auferte comasque [ ]
279 Eumenidum; nullo sonet asper ianitor ore, [ ]
280 Centauros Hydraeque greges Scyllaeaque monstra [ ]
281 aversae celent valles, umbramque senilem [ ]
282 invitet ripis, discussa plebe, supremus [ ]
283 vector et in media componat molliter alga. [ ]
284 ite, pii manes Graiumque examina vatum, [ ]
285 inlustremque animam Lethaeis spargite sertis [ ]
286 et monstrate nemus, quo nulla inrupit Erinys, [ ]
287 in quo falsa dies caeloque simillimus aer. [ ]
288 inde tamen venias, melior qua porta malignum [ ]
289 cornea vincit ebur, somnique in imagine monstra, [ ]
290 quae solitus. sic sacra Numae ritusque colendos [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
3. digt.
291 mitis Aricino dictabat nympha sub antro, [2]
292 Scipio sic plenos Latio Iove ducere somnos [ ]
293 creditur Ausoniis, sic non sine Apolline Sylla. [ ]
4. digt. .
Somnus ..
1 Crimine quo merui, iuvenis placidissime divum, [ ]
2 quove errore miser, donis ut solus egerem, [ ]
3 Somne, tuis? tacet omne pecus volucresque feraeque [ ]
4 et simulant fessos curvata cacumina somnos, [ ]
5 nec trucibus fluviis idem sonus; occidit horror [ ]
6 aequoris, et terris maria adclinata quiescunt. [ ]
7 septima iam rediens Phoebe mihi respicit aegras [ ]
8 stare genas; totidem Oetaeae Paphiaeque revisunt [ ]
9 lampades et totiens nostros Tithonia questus [ ]
10 praeterit et gelido spargit miserata flagello. [ ]
11 unde ego sufficiam? non si mihi lumina mille, [ ]
12 quae sacer alterna tantum statione tenebat [ ]
13 Argus et haud umquam vigilabat corpore toto. [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
4. digt.
14 at nunc heu! si aliquis longa sub nocte puellae [ ]
15 brachia nexa tenens ultro te, Somne, repellit, [ ]?
16 inde veni nec te totas infundere pennas [ ]?
17 luminibus compello meis - hoc turba precetur [ ]
18 laetior - extremo me tange cacumine virgae, [ ]?
19 sufficit, aut leviter suspenso poplite transi. [ ]
5. digt. .
Epicedion in puerum suum ..
1 Me miserum! neque enim verbis solemnibus ulla [ ]
2 incipiam nunc Castaliae vocalibus undis [ ]
3 invisus Phoeboque gravis. quae vestra, sorores, [ ]
4 orgia, Pieriae, quas incestavimus aras? [ ]
5 dicite, post poenam liceat commissa fateri. [ ]
6 numquid inaccesso posui vestigia luco? [ ]
7 num vetito de fonte bibi? quae culpa, quis error [ ]?
8 quem luimus tantus? morientibus ecce lacertis [ ]
9 viscera nostra tenens animamque avellitur infans, [ ]
10 non de stirpe quidem nec qui mea nomina ferret [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
5. digt.
11 oraque; non fueram genitor, sed cernite fletus [ ]
12 liventesque genas et credite planctibus orbi: [ ]
13 orbus ego. huc patres et aperto pectore matres [ ]
14 conveniant; cineremque oculis et crimina ferto, [ ]
15 si qua sub uberibus plenis ad funera natos [ ]
16 ipsa gradu labente tulit madidumque cecidit [ ]?
17 pectus et ardentes restinxit lacte favillas. [ ]
18 quisquis adhuc tenerae signatum flore iuventae [ ]
19 immersit cineri iuvenem primaque iacentis [ ]
20 serpere crudeles vidit lanugine flammas, [2]
21 adsit et alterno mecum clamore fatiscat: [ ]?
22 vincetur lacrimis, et te, Natura, pudebit. [ ]?
23 tanta mihi feritas, tanta est insania luctus. [ ]
24 hoc quoque cum nitor ter dena luce peracta [ ]?
25 adclinis tumulo et planctus in carmina verto [ ]
26 discordesque modos et singultantia verba [ ]
27 molior: orsa lyrae vis est atque ira tacendi [ ]
28 impatiens. sed nec solitae mihi vertice laurus [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
5. digt.
29 nec fronti vittatus honos. en taxea marcet [ ]
30 silva comis, hilaresque hederas plorata cupressus [ ]
31 excludit ramis; nec eburno pollice chordas [ ]
32 pulso, sed incertam digitis errantibus amens [ ]
33 scindo chelyn. iuvat heu, iuvat inlaudabile carmen [ ]
34 fundere et incompte miserum nudare dolorem. [ ]
35 sic merui? sic me cantuque habituque nefastum [ ]
36 aspiciant superi? pudeat Thebasque novumque [ ]
37 Aeaciden? nil iam placidum manabit ab ore? [ ]
38 ille ego qui - quotiens! - blande matrumque patrumque [ ]?
39 vulnera, qui viduos potui mulcere dolores, [ ]
40 ille ego lugentum mitis solator, acerbis [ ]
41 auditus tumulis et descendentibus umbris, [ ]
42 deficio medicasque manus fomentaque quaero [ ]
43 vulneribus, sed summa, meis. nunc tempus, amici, [ ]
44 quorum ego manantes oculos et saucia tersi [ ]
45 pectora: reddite opem, saevas exsolvite grates. [ ]
46 nimirum cum vestra modis ego funera maestis [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
5. digt.
47 ... increpitans: 'qui damna doles aliena, repone [ ]
48 infelix lacrimas et tristia carmina serva.' [ ]
49 verum erat: absumptae vires et copia fandi [ ]
50 nulla mihi, dignumque nihil mens fulmine tanto [ ]
51 repperit: inferior vox omnis et omnia sordent [ ]
52 verba. ignosce, puer: tu me caligine maesta [ ]?
53 obruis. a! durus, viso si vulnere carae [ ]?
54 coniugis invenit caneret quod Thracius Orpheus [ ]
55 dulce sibi, si busta Lini complexus Apollo [ ]?
56 non tacuit. nimius fortasse avidusque doloris [ ]
57 dicor et in lacrimis iustum excessisse pudorem? [ ]
58 quisnam autem gemitus lamentaque nostra reprendis? [ ]
59 o nimium felix, nimium crudelis et expers [ ]
60 imperii, Fortuna, tui, qui dicere legem [ ]?
61 fletibus aut fines audet censere dolendi! [ ]
62 incitat heu! planctus; potius fugientia ripas [ ]
63 flumina detineas rapidis aut ignibus obstes, [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
5. digt.
64 quam miseros lugere vetes. tamen ille severus, [2]
65 quisquis is est, nostrae cognoscant vulnera causae. [ ]
66 non ego mercatus Pharia de puppe loquaces [ ]
67 delicias doctumque sui convicia Nili [ ]
68 infantem, lingua nimium salibusque protervum, [ ]
69 dilexi: meus ille, meus. tellure cadentem [ ]
70 aspexi atque unctum genitali carmine fovi [2]
71 poscentemque novas tremulis ululatibus auras [ ]
72 inserui vitae. quid plus tribuere parentes? [ ]
73 quin alios ortus libertatemque sub ipsis [ ]
74 uberibus tibi, parve, dedi, cum munera nostra [ ]
75 rideres ingratus adhuc. properaverit ille, [2]?
76 sed merito properabat, amor, ne perderet ullum [ ]
77 libertas tam parva diem. nonne horridus inde [ ]
78 invidia superos iniustaque Tartara pulsem? [ ]
79 nonne gemam te, care puer? quo sospite natos [ ]
Publius Papinius Statius: Lejlighedsdigte, 5. bog (Loeb)
5. digt.
80 non cupii, primo genitum quem protinus ortu [1]
81 implicui fixique mihi, cui verba sonosque [ ]
82 monstravi questus -que et vulnera caeca resolvi, [ ]?
83 reptantemque solo demissus ad oscula nostra [ ]?
84 erexi, blandoque sinu iam iamque cadentes [ ]
85 exsopire genas dulcesque accersere somnos. [1]
86 cui nomen vox prima meum ludusque tenello [ ]
87 risus, et a nostro veniebant gaudia vultu. [ ]
0. digt. .
Statii de bello Germanico fragmentum ..
1 ... lumina: Nestorei mitis prudentia Crispi { }?
2 et Fabius Veiento - potentem signat utrumque { }!
3 purpura, ter memores implerunt nomine fastos - { }
4 et prope Caesareae confinis Acilius aulae. { }
_____________________________________________________________________________..
= file n. 334 - 17:29 minuti
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 2. bog (Ricciardi) .
279 Amplius urgentem quoniam frenare dolorem { }
280 non poterat, rupit lacrimis et voce loquentem: { }
281 'quid miserum, pater alme, refers? tantum ne licebit { }
282 fortunæ? prius in stygias convulsa paludes { }
283 astra cadent; prius æthereo trux arbiter Orci { }
284 victor erit solio cælique tonabit ab arce, { }
285 Africa quam Romæ victrix sua iura suumque { }
286 nomen in æternum rapiat.' non longa dolentem { }
287 passus ait: 'depone, precor, lacrimasque metumque: {2}
288 vivet honos latius semperque vocabitur uno { }
289 nomine romanum imperium; sed rector habenas {u}!
290 non semper romanus aget; quin Syria mollis {2}
291 porriget ipsa manum, mox Gallia dura, loquaxque { }
292 Græcia, et Illiricum: tandem cadet ipsa potestas { }
293 in Boream: sic res humanas fata rotabunt. { }?
294 forte sub extremos annos mundique ruentis { }
295 interitum ad proprias sedes fortuna redibit. { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 2. bog (Ricciardi)
296 altius incumbes atque urbis cetera nostræ { }
297 fata petes. unum hoc de pluribus ille supernus {2}
298 abscondit sub nube Deus; sed, noscere quantum { }
299 permissum est animi augurio, non victa sub hoste { }
300 Roma ruet, nullique data est ea gloria genti, { }
301 nulli tantus honor populo. vincetur ab annis { }
302 rimosoque situ paulatim fessa senescet {1}
303 et per frusta cadet. nulla umquam, nulla vacabit { }
304 civilique odio et bellis furialibus ætas. {1}
305 tempus adhuc veniet cum vix romanus in urbe { }
306 civis erit verus, sed terras lecta per omnes { }
307 fæx hominum; tamen et tunc se male sana cruentis { }
308 turba premet gladiis, et si fortissimus unus { }
309 vir aliquis dignus meliori tempore nasci { }
310 opponat se se medium frontemque manumque { }
311 litibus ostendat, superest quodcunque cruoris { }
312 pectoribus miseris, per mutua vulnera fundant. { }
313 hoc solamen habe: nam Roma potentibus olim {2}
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 2. bog (Ricciardi)
314 condita sideribus, quamvis lacerata malorum { }
315 consiliis manibusque, diu durabit eritque { }
316 has inter pestes nudo vel nomine mundi { }
317 regina; hic nunquam titulus sacer excidet illi; { }
318 qualiter annosum vires animusque leonem {1}
319 destituunt, sed prisca manet reverentia fronti { }
320 horrificusque sonus, quanquam sit ad omnia tardus, { }
321 umbra sit ille licet, circum tamen omnis inermi { }
322 paret silva seni. sed quis vel noscere certam { }
323 audeat aut rebus tantis præfigere metam? { }
324 vis loquar? in finem, quamvis ruinosa, dierum { }
325 vivet et extremum veniet tua Roma sub ævum { }
326 cum mundo peritura suo.' sic fatus ab alto { }
327 pectore suspirans tacuit, dextraque sequentem { }
328 per nitidum conducit iter. iam prona cadentis { }
329 calcabant convexa poli, gradibusque suprema { }
330 linquebant levibus. qui lumine terga feriret {1}
331 Lucifer altus erat - tamen una erat umbra duorum - { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 2. bog (Ricciardi)
332 Atlantisque ruens de vertice plena propinqui { }
333 Cynthia conspecti splendebat imagine fratris. { }
334 hic iterum genitor sacro veneranda resolvit { }
335 ora sono. stetit eximia dulcedine mundus { }
336 captus et æternos tenuerunt astra meatus. { }
337 'nate, prioris' ait 'solamen et optima vitæ {2}
338 pars michi, qui leto cumulas nunc gaudia cælo, {2}
339 quodque ego non rebar, facis ut spectando beatus { }
340 mortalem videar michi me felicior ipso, {2}
341 huc aures intende pias et pectora veri { }
342 plena refer. mora nostra brevis, namque invida noctis { }
343 umbra abiit, pelagusque operit iam fluctibus astra. { }
344 omnia nata quidem pereunt et adulta fatiscunt; { }
345 nec manet in rebus quicquam mortalibus; unde { }
346 vir etenim sperare potest populus ve quod alma {2}
347 Roma nequit? facili labuntur sæcula passu: { }?
348 tempora diffugiunt; ad mortem curritis; umbra, { }
349 umbra estis pulvisque levis vel in æthere fumus { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 2. bog (Ricciardi)
350 exiguus, quem ventus agat. quo sanguine parta { }
351 gloria? quo tanti mundo fugiente labores? { }
352 stare quidem vultis, sed enim rapidissima cæli { }
353 vos fuga præcipitat. cernis quam parva pudendi { }
354 imperii pateant circum confinia nostri? { }
355 hæc tamen heu quanto nobis extenta labore! {1}
356 nunc quoque quam multo vobis servanda periclo! {1}
357 finge quod esse potest, et erit, nisi fata benigni { }
358 pænitet incepti: totius sola sit orbis { }?
359 Roma caput, terris dominetur sola subactis. { }
360 quid tamen hic magnum? tanto quid nomine dignum { }
361 invenis? angustis arctatus finibus orbis { }
362 insula parva situ est, curvis quam flexibus ambit { }
363 Occeanus, viden ut parvus cognomine magno? { }
364 nec tamen hanc totam incolitis. nam multa paludes, { }
365 multa tenent silvæ; pars squalet inusta calore, { }
366 parsque riget glacie; pars rupibus hispida torpet, { }
367 serpentumque domos calidis tegit æstus harenis. { }
368 utque simul totum videas, huc lumina volve. { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 2. bog (Ricciardi)
369 verticibus cæli adversos atque alta tenentes { }
370 cernis stare polos, subiectaque cunta duobus { }
371 perpetuo durata gelu. prohibetur ab illa {3}?
372 stirps hominum regione procul; nil nascitur illic { }
373 quod victum præstare queat. qua semita solis { }
374 latior, obliquus -que vagis it circulus astris, { }
375 ignibus arva rubent, mediusque exæstuat ingens { }
376 pontus et ardorem cæli male temperat humor { }
377 subditus. huc olim prisci finxere poetæ {2}
378 convenisse deos, potuque ciboque refectos {1}
379 Æthiopum cum rege gravis duxisse sub umbra { }
380 Atlantis placidam tranquillo numine noctem: { }
381 quod fictum est ideo quia numina magna putabant { }
382 sidera, quæ liquidis primum vescuntur in undis, { }
383 Æthiopum quas litus habet, mox fessa videntur { }
384 vergere ad occasus, ubi maximus eminet Atlas, { }?
385 ultima terrarum qui possidet: ille paratus { }
386 excipit ac magno venientia contegit antro. { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 2. bog (Ricciardi)
387 sed redeo; mediam vetitum est attingere zonam, { }
388 ætheris hinc etenim vos inclementia longe { }
389 submovet; at circum flammis permixta tepescunt { }
390 frigora; sic gemina mortales sede fruuntur. { }
391 altera sed vobis est invia: separat illam { }
392 et calor et pelagus. statio tantum unica restat { }
393 parva, sed hæc vasto nimis interrupta locorum { }
394 desertoque habitu; linguarum dissona multum { }
395 murmura, diversi mores. hæc crescere famam {1}
396 impediunt; nulli toto cognoscier orbe { }?
397 contigit. extrema quis erit bene notus in Artho, { }?
398 et Nili ignotum continget nomine fontem? { }
399 quem sua Thoprobani commendet gloria et idem { }
400 litus ad hybernum resonet? mortalia quorsum { }
401 vota ruunt? amplam cupiunt diffundere famam; { }
402 sæpta sed arcta vetant. angusto carcere clausos { }
403 somnia magna iuvant; at cum lux ultima somnum { }
404 excutit ac tenebras adimit, tum cernere verum { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 2. bog (Ricciardi)
405 heu miseri sero incipiunt, et tempora retro { }?
406 nequicquam aspiciunt, abeuntque amissa gementes. { }
407 illa quoque in vobis ridenda insania mentes { }
408 occupat: æternum cupitis producere nomen, { }
409 sæcula demulcent animos numerosa, venitque { }
410 posteritas longa ante oculos; libet ire per ora { }
411 doctorum extinctos hominum, clausosque sepulcro { }
412 liberiore via per mundi extrema vagari. { }
413 vivere post mortem, violentas spernere Parcas { }
414 dulcia sunt, fateor, sed nomine vivere nil est. { }
415 vivite sed melius, sed certius: ardua cæli { }
416 scandite felices, miserasque relinquite terras. {2}
417 hic vos vita manet, quam sæcula nulla movebunt, { }
418 quam nec tristis hiems, nec noxia torqueat æstas, { }
419 anxia sollicitam quam non opulentia reddet, { }
420 querula non mæstam paupertas, pallida non mors { }
421 obruet, haud nocuo vexabunt sidere morbi { }
422 corporis atque animi. sine tempore vivite; nam vos { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 2. bog (Ricciardi)
423 et magno partum delebunt tempora nomen, { }
424 transibuntque cito quæ vos mansura putatis. { }
425 una manere potest occasus nescia virtus. { }
426 illa viam facit ad superos. hac pergite fortes, { }
427 nec defessa gravi succumbant terga labori. { }
428 quod si falsa vagam delectat gloria mentem, { }
429 aspice quid cupias: transibunt tempora, corpus { }
430 hoc cadet et cedent indigno membra sepulcro; { }
431 mox ruet et bustum, titulusque in marmore sectus { }
432 occidet: hinc mortem patieris, nate, secundam. { }
433 clara quidem libris felicibus insita vivet {1}
434 fama diu, tamen ipsa suas passura tenebras. { }
435 ipsa tuas laudes ætas ventura loquetur: { }
436 immemor ipsa eadem, seu tempore fessa, tacebit { }
437 immemoresque dabit post sæcula longa nepotes. { }
438 magna geris, maiora geres, immensaque victor {2}
439 conficies tu bella manu et dignissima fama: { }
440 res multis laudata quidem laudandaque multis. { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 2. bog (Ricciardi)
441 cernere iam videor genitum post sæcula multa { }
442 finibus etruscis iuvenem qui gesta renarret, { }
443 nate, tua et nobis veniat velut Ennius alter. { }
444 carus uterque michi, studio memorandus uterque: { }
445 iste rudes Latio duro modulamine Musas {1}
446 intulit; ille autem fugientes carmine sistet; { }
447 et nostros vario cantabit uterque labores { }
448 eloquio, nobisque brevem producere vitam { }
449 contendet; verum multo michi carior ille est { }
450 qui procul ad nostrum reflectet lumina tempus. { }
451 in quod eum studium non vis pretium ve movebit, { }
452 non metus aut odium, non spes aut gratia nostri; { }
453 magnarum sed sola quidem admiratio rerum, { }!
454 solus amor veri. sed quid tamen omnia prosunt? {1}
455 iam sua mors libris aderit; mortalia namque { }
456 esse decet quæcunque labor mortalis inani { }
457 edidit ingenio. quos si tamen illa nepotum { }
458 progenies servare velit, senioque nocenti { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 2. bog (Ricciardi)
459 vim facere ac rapido vigilans obsistere sæclo, { }
460 non valeat, tam multa vetant; fatalia terris { }
461 diluvia et populos violentior æstus adurens, { }
462 et pestes rerum variæ cælique marisque, { }
463 bellorumque furor toto nichil orbe quietum {1}
464 stare sinens. libris autem morientibus ipse { }
465 occumbes etiam; sic mors tibi tertia restat. { }
466 quot modo in extremo claros Oriente vel Austro {1}?
467 esse viros reris? tamen ad vos mittere nomen { }
468 non potuere suum. quot prima ætate fuisse { }
469 illustres famamque ausos sperare perennem, { }
470 nunc tamen ignotos? annorum, nate, locorum- { }
471 -que estis in angusto positi. quæ cunta videntem { }
472 huc decet, huc animos attollere. vulgus inane { }
473 viderit in terris quo te sermone loquatur. { }
474 despice, quisquis is est, et si mea iussa merentur { }
475 te docilem, humanum, iubeo, contemne favorem, {2}
476 neve ibi tantarum rerum spem pone tuarum. { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 2. bog (Ricciardi)
477 illecebris trahat ipsa suis pulcerrima virtus. { }
478 gloria si fuerit studiorum meta tuorum, { }
479 pervenies equidem, sed non mansurus, ad illam. { }
480 præmia sin autem cælo tua, nate, reponis, { }
481 quo semper potiaris habes sine fine beatus { }
482 et sine mensura ...' ..
_____________________________________________________________________________..
..
= file n. 335 - 29:41 minuti
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi) .
1 Mænia magnanimus victor trepidantia Cirthæ { }
2 ingreditur, patriosque lares et avita tuetur { }
3 tecta libens, generis cara incunabula primi. { }
4 milite confestim ad portas custode relicto, { }
5 ipse altam cupidus raptim tendebat ad arcem: { }
6 sic stimulante fame lupus amplum nactus ovile, { }
7 intima dum penetrat, socium prædæ atque laboris { }
8 linquit in ingressu, quo tutior abdita fidis { }?
9 corpora diducat latebris mergenda palato. {2}
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
10 ventum erat ad miseri felicia tecta tyranni, { }?
11 quæ merso malefida viro regina tenebat. { }?
12 hæc subitis turbata malis in limine visa est { }
13 obvia victori, si quam fortuna pararet, { }
14 tentatura viam duræque levamina sortis. {1}
15 undique sidereum gemmis auroque nitebant { }
16 atria: non illo fuerat rex ditior alter { }
17 dum tenuit fortuna fidem: nunc - fidite lætis! - { }
18 pauperior non alter erat: tamen omnia longe { }
19 regia præradians vincebat lumina coniunx. { }
20 ille nec æthereis unquam superandus ab astris { }
21 nec phæbea foret veritus certamina vultus { }
22 iudice sub iusto. stabat candore nivali {1}
23 frons alto miranda Iovi, multumque sorori { }
24 zelotipæ metuenda magis quam pællicis ulla { }
25 forma viro dilecta vago. fulgentior auro { }?
26 quolibet, et solis radiis factura pudorem, { }
27 cæsaries spargenda levi pendebat ab aura { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
28 colla super, recto quæ sensim lactea tractu { }
29 surgebant, humerosque agiles affusa tegebat { }
30 tunc, olim substricta auro certamine blando { }
31 et placidis implexa modis: sic candida dulcis { }
32 cum croceis iungebat honos, mixtoque colori { }
33 aurea condensi cessissent vascula lactis, { }
34 nixque iugis radio solis conspecta sereni. { }
35 lumina quid referam præclaræ subdita fronti { }
36 invidiam motura deis? divina quod illis { }
37 vis inerat radiansque decor, qui pectora posset { }
38 flectere quo vellet, mentesque auferre tuendo, { }
39 inque medusæum præcordia vertere marmor, { }
40 Africa nec monstris caruisset terra secundis. { }
41 hæc, planctu confusa novo, modo dulce nitebant, { }
42 dulcius ac solito; ceu cum duo limina iuxta { }
43 scintillant pariter madido rorantia cælo, {1}
44 imber ubi nocturnus abit. geminata superne { }
45 leniter aerii species inflectitur arcus; { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
46 candida purpureis imitantur floribus almæ { }
47 lilia mixta genæ; roseis tectumque labellis { }
48 splendet ebur serie mira; tum pectus apertum { }
49 lene tumens blandoque trahens suspiria pulsu, { }
50 cum quibus instabilem potuit pepulisse precando { }
51 unde nequit revocare virum; tum brachia quali { }
52 Iupiter arctari cupiat per sæcula nexu. { }?
53 hinc leves longæque manus, teretesque sequaci { }
54 ordine sunt digiti, propriumque ebur exprimit ungues. { }
55 tum laterum convexa decent, et quicquid ad imos { }
56 membrorum iacet usque pedes: illosque moveri { }
57 mortali de more neges; sic terra modeste {3}
58 tangitur, ut teneræ pereant vestigia plantæ, { }
59 æthereum ceu servet iter. sic nube corusca { }
60 obsita magnanimum Venus est affata Tonantem, { }
61 naufragio nati seu morte impulsa nepotis { }
62 dulcis opem sperare patris, dum Troia per undas, {2}
63 dum subterraneo tremuit pia Roma tumultu. { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
64 hac igitur forma nulli cessura dearum { }
65 occurrit iuveni mulier. nec cultus in illa { }
66 segnior effigie; variis nam purpura gemmis { }
67 intertexta tegit reginæ pectora mæstæ, { }
68 et dolor ipse decet miseras; nec compta placere { }
69 tempore felici poterat magis. ilicet ergo {2}?
70 vulnus inardescens totis errare medullis { }
71 cæperat: æstivo glacies ceu lenta sub æstu, { }?
72 cera vel ardenti facilis vicina camino, { }
73 liquitur ille tuens, captiva captus ab hoste, { }?
74 victaque victorem potuit domuisse superbum. { }
75 quid non frangit amor? quis fulminis impetus illi { }
76 æquandus? iamque illa gradu provecta trementi { }?
77 est affusa ducis genibus, quem vultus et arma { }
78 ediderant comitumque favor plaususque sequentum; { }
79 arreptaque manu submissa voce locuta est: { }
80 'si michi victricem fas est attingere dextram { }
81 captivæ viduæque tuam, per numina supplex { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
82 cunta precor, miserere mei; nec magna rogaris. { }
83 utere iure tuo: captivam mortis acerbæ, { }
84 carceris aut duri licet hanc absumere sorte. { }?
85 est etenim michi vita mori: lux ne ista placeret, { }
86 fata coegerunt statui nimis invida nostro. { }
87 tu quodcunque libet iubeas: genus elige dignæ { }
88 mortis et hoc unum prohibe, ne viva maligno {2}
89 servitio calcanda ferar. sunt forte sorores, { }
90 rex, tibi, quas referat fortunæ iniuria nostræ { }
91 ante oculos, invicte, tuos: namque et sua nobis { }
92 fata fuisse vides; succedunt tristia lætis. { }
93 nec tamen ullorum fuerim præsaga malorum { }
94 ipsa tibi! fausto in finem, precor, utere regno, { }
95 et natis transmitte tuis, nullusque nepotum { }
96 armet in insidias animum: michi turbida regni { }
97 ultima, fortunæ nimiumque adversa priori { }
98 contigerint; damnisque meis lassata quiescat, { }
99 mitior hinc aliis. michi sed romana fuisse { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
100 scis odia; armorum -que solent me dicere causam { }
101 materiamque unam belli, nec falsa queruntur. { }
102 eripe ludibrio miseram, manibusque superbis { }
103 eripe; deque meæ specie, rex inclite, mortis { }
104 tu cui fata favent, cui mens se devovet ultro, { }
105 videris.' hæc inter lacrimis perfundere terram { }
106 cæperat, auratis subfigens oscula plantis. { }
107 immemor armorum iuvenis, cui martius ardor { }
108 exciderat, gravidumque novæ dulcedine formæ { }
109 pectus, et insolitis ardebant viscera flammis, { }
110 suspirans; 'regina, precor, iam luctibus' inquit {2}
111 'pone modum, trepidumque animo seclude pavorem. {1}
112 parva petis, sed magna feres; nam forma genusque { }
113 maiestasque animi dignam, cui plura petitis { }
114 largiar, insinuant. igitur regina manebis { }
115 et nostri memoranda tori per sæcula consors, { }
116 ni renuis nostroque nocet vetus ardor amori.' { }
117 hic humilem complexus heram, multumque diuque { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
118 ora salutiferis referentem tristia plantis { }
119 sublevat illacrimans. unde ista potentia cæco { }
120 tanta deo? tantum ne levem valuisse pharetram, { }
121 ut iecur invicti per tot fera prælia regis { }
122 vulnere traiectum tenui prosterneret intra { }
123 femineum imperium? vultu tandem illa remisso { }
124 incipit: 'o regum decus ingens(?), auxiliumque {2}
125 dum meruit, patriæ, nunc terror maximus idem, { }
126 si mea post tantos unquam consurgere lapsus { }
127 fata queant, spesque una foret post damna superstes, { }
128 quid michi vel longa potuit contingere vita { }
129 lætius, ad talem quam si translata maritum { }
130 dicerer et fausta subito crevisse ruina? {1}?
131 sed quia fata premunt et nostris debitus annis { }
132 finis adest michi, care, animos attollere fractos { }
133 desine: non tali pelago convulsa ratis nat. { }?
134 fortunæ michi nota fides: sat magna petenti { }
135 dona dabis mortem, quæ libertate retenta { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
136 perferat hanc animam directo tramite ad umbras. { }
137 romanum fugisse iugum michi meta precandi est. { }
138 cetera non ausim. tibi sed pro talibus ille { }
139 rex superum meritis grates exolvat opimas, { }
140 qui mea magnifico transcendere vota favore { }
141 nisus eras.' vultum hæc dicens avertit, et illum { }
142 compulit in lacrimas iterum: 'sed parce dolori, { }
143 parce' ait 'et nostris oculis, quos fletibus istis { }
144 ante diem perimis: spes amplas fessa labansque { }
145 mens refugit, terræque iacens nil suspicit altum. { }
146 tu tamen intendas animum melioribus: ibit { }
147 forte alio fortuna nocens, aditumque relinquet { }
148 ad magnos placata gradus: si dura (quod horret {2}
149 mens omen) fors illa vetat, tunc ultima sero { }
150 mors dabitur promissa tibi; per sidera testor { }
151 alta poli, regumque fidem Manesque deosque.' {2}
152 talia vix tremula confusus voce peregit, { }
153 hinc se se vacuam tulit irrequietus ad arcem. { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
154 quis queat instabiles animorum noscere fluctus, { }
155 quos ferus urget amor? non illos turbidus æquet { }
156 Euripus, non Scylla fremens, non dira Caribdis. { }
157 nempe procellosi malesanum pectus amantis { }?
158 nulla quies habitat: non lux tranquilla dierum, { }
159 non sua signa poli, non noctis imago serenæ, { }
160 non ratibus clavum, non tutus litore portus: { }
161 horrida perpetuo facies turbata tumultu, { }
162 undique naufragium scopuli clademque minantes, {1}
163 impiaque adversis discordant æquora ventis, { }
164 heu, miseri quibus huc subito volvuntur et illuc { }
165 incerti pelagi atque viæ. iam tecta supremi { }
166 intima rex thalami secretaque limina solus {2}?
167 intrarat, tacitusque sedens dum singula secum { }
168 pertractat, quanam ille fidem persolvat amanti { }
169 difficilem videt esse viam; nam territat illum { }
170 captivæ status et miseræ fortuna maritæ, { }
171 romani mens alta ducis, tum nota pudici {2}
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
172 pectoris integritas: illam metuebat amori { }
173 adversam reperire suo. sed dura cathenis { }
174 evinctum validis lex imperiosa trahebat { }
175 cernentem sua fata procul. ceu victus in alto { }
176 navita, qui mæstus scopulos Syrtesque vadosas { }
177 ante oculos videt ipse suos, nec flectere proram { }
178 arte valens solita, ventoque impulsus et undis, { }
179 omnia desperans, fortunæ mandat iniquæ { }
180 et clavum et remos et vela fluentia nimbo, { }
181 ac lacrimans in puppe sedet: sic naufraga regis { }
182 mens hæret compulsa quidem, nec flectere quoquam { }
183 orsa valens. gemitu sic longam concitus horam { }
184 exegit vario: nunc ora nitentia coram { }
185 cernere reginæ, nunc dulces fingere voces {2}
186 ipse sibi, pedibus nunc oscula pressa manusque { }
187 leniter apprensas, lacrimosaque pectora flentis, { }
188 dulcibus undantes -que oculos arsisse favillis. { }
189 at medias inter curas, ubi forte verendi {1}
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
190 frons aderat dilecta ducis, tunc improba tergum { }
191 spes dabat, et domitis stabant præcordia flammis. { }
192 sicut ubi ardenti gelidus successit aeno { }
193 humor aquæ, furor ille silet, paulumque tepenti { }
194 stat similis: mox aucta suas incendia vires { }
195 exercent magis atque magis: sic ille tumultus { }
196 pectoris oppressus, stimulis agitantibus isdem { }
197 fortior admotas rationis spernit habenas. { }
198 ergo ubi vulnifico reverentia cessit amori, { }
199 præsentisque decus formæ et damnosa voluptas { }
200 absenti prælata duci est, capit ilicet æger { }
201 consilium, factique viam deprendit inanem; { }
202 et secum: 'quid lentus agis? speciosa Hymenæus { }
203 coniugia et lætos blandus modo Iupiter annos { }
204 obtulit ecce tibi. satis est meminisse laborum. { }
205 exul, inops, profugus, regno spoliatus avito, { }
206 per mare, per terras, per mille pericula supplex { }
207 regibus ac populis multos errasse per annos { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
208 gaudeo: iam tempus fuerit fortasse quietis. { }
209 nam si cunta brevis numerentur tristia vitæ, { }
210 nullus erit toto te nunc annosior orbe. { }?
211 en regnum fortuna tuum, quo dulcius illo { }
212 perfruerere diu, longo post tempore reddit { }
213 depositumque refert. hostem - qua nulla voluptas { }
214 maior - habes vinctum, vitæque et mortis in ipsum { }
215 arbiter es, qui cara tibi tulit omnia solus. {u}!
216 omnia nunc redeunt. simul hic possessor iniquus { }
217 regna gemens revomit, nitidisque simillima Nimphis { }
218 femina præterea primo spoliata marito - { }?
219 bellorum sic iura volunt - occurrit et ardet, { }
220 si liceat, sed multa timet sibi conscia sortis. { }
221 nempe verecunde petit id, quod voce negare { }
222 visa fuit metuens. heu qualis forma gementi! { }
223 quamque decent lacrimæ! quid maiestatis in illa est! { }
224 et quid læta foret? qualis regina superbo { }
225 alta sedens solio, si gloria supplicis ingens, { }?
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
226 captivæ si tantus honos? proh dulcis amantum { }
227 vita, nec alternis concordia rupta querelis! { }
228 una quidem facies semper, mens una duobus, { }
229 una quies unusque labor! non pulcrius orbe { }
230 par fuerit toto, nisi nos oblivia formæ { }?
231 forte tenent nostræ; genus et mens, omnia tandem { }
232 conveniunt, casusque graves mollire ferendo { }
233 convenit atque ætas spatio distincta, quod ipsis { }
234 coniugibus gratum esse potest; quodque ipse notavi, { }
235 convenit ille etiam, qui summis infima solus { }
236 æquat, amor. propera, nec enim tibi forte timendum est { }
237 ne tua condemnet tori (?) iuvenilia furta {1}
238 Scipio: quin iuvenem iuvenis miserabitur ultro, { }
239 viderit et lacrimas, veniam præstabit amori. { }
240 coniugium fortasse sacrum, non furta vocabit, { }
241 reginamque tori sociam venerabitur olim { }
242 mitior ille ducum.' simul hæc effatus, amicos { }
243 convocat atque animos aperit. iubet omnia raptim { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
244 expediant. modico convivia culta paratu. { }
245 atria non reboant, non tuscus ad æthera clangor, { }
246 non comitum fremitus, non arcta palatia turmis, { }
247 non crebræ micuere faces; fax ussit amantes { }
248 una duos, lacrimis mox extinguenda duorum. { }
249 pulcer atlanteo properans sub gurgite mergi { }?
250 Hesperus optatam noctem referebat, iniquos { }
251 assuetus præferre dies et amantibus hostis, { }
252 invida luciferi dum nomina suscipit astri. { }
253 mentibus heu quantum nostris caligine cæca { }
254 illudit ventura dies! fortasse, beatus { }
255 coniugio, sobolemque sibi turbamque nepotum { }
256 rex animo complexus erat, genialia lætus { }
257 tempora noctis agens. illi non blanda mariti { }
258 oscula mille novi, non regni iura vetusti { }
259 per cuntos promissa deos de corde pavorem { }
260 funditus expulerant: semper tremefacta sepulcrum { }
261 ante oculos mortemque tulit. nec somnia lætum { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
262 portendere aliquid. visa est sibi nempe, secundo { }
263 rapta viro sentire minas et iurgia primi, { }
264 et tremuit, sopita licet. tum vertice montis {2}
265 aerii traducta, sedens subiecta videbat { }?
266 regna sibi populosque vagos; monstrumque repente { }
267 concurrisse alium maiori corpore montem; { }?
268 tum vero tremuisse iugum, cui nisa sedebat, { }?
269 impulsuque gravi gelidos de vertice fontes { }
270 descendisse duos, montemque abiisse minorem { }
271 inde retro; ast illam rapido per inania lapsu { }
272 Tartara nigra quidem et stygiam tetigisse paludem. { }
273 publica finitimas subito perlabitur urbes { }
274 fama gradu, victæ victorem sponte secutum { }
275 coniugia, et bello indomitum servire puellæ. { }
276 vulgus adulterii signabat nomine factum, { }
277 quod neque legitimis arsissent ignibus inter { }
278 armorum strepitus, alioque superstite rege { }
279 coniuge; captivæ victori forma quod uno { }?
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
280 visa die et dilecta prius, subitoque recepta { }
281 fædere, non inter patrios ex more penates, { }
282 iudicio nequid, sed cunta libidine sanas { }
283 præcipitante moras fierent. sic omnia vulgus { }
284 in peius torquere loquax. iam crebrior aures { }
285 fama ducis vario fervens pulsaverat æstu. { }
286 indoluit, cari facinus miseratus amici {1}
287 dux pius est, rerumque modum secum ipse revolvens, { }
288 intempestivos est detestatus amores, { }
289 multaque in absentem tacitus convicia finxit. { }
290 sic pater offensus longinquo verbera nato { }
291 instruit et calamis irarum fulmina fundit, { }?
292 mox vultu placido et dulci sermone movendus. { }
293 altera post primam sequitur populosque secundo { }
294 fama leves rumore replet, succedere castris {2}
295 Siphacem vinctumque trahi. ruit obvius omnis { }
296 visendique avidus positis exercitus armis; { }
297 illum admirari, at -que illum celebrare frequentes, { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
298 hunc illum bello ingentem regnisque superbum, { }
299 romanum pænumque ducem qui viderit uno { }
300 tempore sub laribus pacem veniamque precantes, { }
301 cuique duos mundi dominos non multa puderet { }
302 blandiri; cui certatim solemnia tanquam { }
303 vota deo fierent; cui regum maximus olim { }
304 Massinissa metu toto concesserit orbe; { }?
305 quem facie turbata nova fortuna rotasset { }
306 ad terram impulsu subito. vix credula tantæ { }
307 corda rei, ingentis lapsu stupefacta ruinæ. { }
308 siquis Athon videat, verso seu vertice Olimpum { }
309 ægæis cecidisse vadis, Ericisque tuumque, { }
310 Apennine, caput thirrena sub æquora mersum, { }
311 non credat satis ipse sibi, sed somnia vanis { }
312 plena putet monstris. rex inter talia magno { }
313 concursu invehitur ducis ad tentoria nostri. { }
314 heu quantis, fortuna, dolis mortalia pessum { }
315 omnia das! quantum sublimibus invida regnis! { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
316 hæc magnis promissa lues, hæc meta bonorum, { }
317 stare parum et ruere. hic regum rex ille supremus { }
318 mancipium venale iacet, trahiturque cathenis {2}
319 obrutus et multo circumvallatus ab hoste. { }
320 contigit hesperii mentem ducis illa vetusti { }
321 hospitii neglecta fides, blandusque serenæ { }
322 vultus amicitiæ conspectus, iunctaque dextræ { }
323 dextera, consessus -que tori, ac præsentibus illa { }
324 maiestas collata malis; tandemque profatur: { }
325 'quid tibi, vane Siphax, voluisti? unde ista furenti { }
326 mens adeo transversa tibi? pacti ne repulsa { }
327 auxilii contentus eras, nisi bella moveres?' { }
328 dixerat: ille animo vultuque immotus eodem { }
329 perstitit, ac sero vix mæsta silentia fregit: {2}
330 'nil michi, magnanime et nostri dux maxime sæcli, { }
331 nil gravius fortuna tulit, quam frigida campis { }
332 linquere quod mediis moriens hæc membra nequivi { }
333 armorumque inter stragem cumulosque virorum. { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
334 pænarum michi summa quidem, quod vivere bello { }
335 contigit exhausto: nec enim nunc ora viderem { }
336 hæc michi perfidiæ meritam renovantia litem. { }
337 ast ego, si miseris liceat credenda profari { }
338 et queat in gravibus vero locus esse cathenis, {1}
339 vera loquar, primumque omnes meruisse fatebor { }
340 sponte cruces, qui sacra volens, qui iura fidemque { }
341 fasque piumque simul conventaque fædera tanti { }
342 hospitis, exigua turpique libidine victus, { }
343 calcavi testesque deos memoresque malorum. { }?
344 sed quæ causa gravis, quæ tristis origo ruinæ, { }
345 forsitan ignoras: ego nunc verissima paucis { }?
346 expediam, non illa meum relevantia crimen, { }
347 quin potius iusti stimulos auctura pudoris. { }
348 femina cum primum laribus fuit advena nostris, { }
349 auspiciis invecta malis atque alite torva, { }
350 tunc perii, periitque fides, et gloria nobis { }
351 excidit ac sceptrum manibus dyademaque fronti; { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
352 prodita tunc tacitis arsit mea regia flammis. { }
353 funereas tulit illa faces, potuitque dolosis { }
354 flectere blanditiis animum, lacrimisque malignis { }
355 hospitis illa sacri, famæ, superumque deorum { }?
356 reddidit immemorem -que mei. quid te moror? illa, { }
357 illa suis manibus misero tulit arma marito, { }
358 induit illa latus, capiti tum cassida caro, { }
359 tum gladium dextræ, clipeum dedit illa sinistræ, { }
360 increpuitque tubam, trepidumque atque arma paventem { }
361 impulit ambiguum in Martem, tecumque coegit { }
362 adversis certare deis. quando agmina campis { }
363 contulimus stetimusque acie, fuit exitus ille { }
364 erroris, michi crede, mei: placuisse profanos { }
365 amplexus fuerant huius primordia casus { }
366 coniugio -que hæsisse fero. proh! regia, vere { }?
367 regia et innumeris nuptura sine ordine coniunx { }
368 regibus! hostiles utinam translata penates { }?
369 igne cremes simili! nisi me præsagia fallunt, { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
370 et facies: mecum hoc veniet solamen ad umbras.' { }
371 dixit, et obticuit graviter turbatus et imo { }
372 lumina mæsta solo referens. iam senserat iras { }
373 Scipio, namque oculos et stigmata clara loquentis { }
374 in vultu nimium offensi spectarat amoris. { }
375 hinc magis atque magis cari scelus horret amici: {1}
376 iustus amor regi; quoniam si digna querelæ, { }
377 Massinissa, tibi fuerat, non iusta rapinæ { }
378 causa: furor stimulisque repens impulsa libido { }
379 turpibus. hæc inter, regem sub claustra recondunt. { }
= file n. 336 - 31:43 minuti
380 fama recens latis sensim crebescere castris { }
381 cæpit, adesse duces victriciaque agmina regis { }
382 ac Lælii. placido venientes suscipit ore { }
383 Scipio; laudatos populo spectante decorat { }
384 muneribus largis; abstractum deinde seorsum { }
385 sede locat regem iuxta, procul atque remotis { }
386 testibus alloquitur: 'nisi me tua maxima longe, { }
387 Massinissa, diu virtus sperata fefellit, { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
388 non tibi causa tuum fuerat, nisi magna, videndi { }
389 Scipiadam, fidei -que meæ tua credere fata { }
390 ut malles, veteres sic aspernatus amicos. { }
391 Africa nam vastis Latio disiungitur undis, { }
392 nec minus alternis distamus moribus; ergo { }
393 grande aliquid tibi causa viæ fuit æquore tanto, { }
394 tot bellorum inter fremitum mundique tumultus. { }
395 certe ego, si proprio michi non sordescit in ore { }
396 gloria, non alia tantum virtute superbum { }
397 me fateor, quam quod blandæ michi firma tenere { }
398 frena voluptatis videor. non hostis in armis { }
399 obvius, aut flammis resonans undantibus Æthna, { }
400 euboicæ non sic fundo gravis æstus ab imo { }
401 in cumulos surgentis aquæ metuendus ut ista est { }
402 turba voluptatum quæ circumfusa tenet nos: { }
403 præcipue tamen hæc nitidæ suspecta iuventæ { }
404 pestis, et ætati prætendit retia nostræ. { }
405 æquor enim silet interdum, gravis Æthna quiescit; { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
406 hostis ad incursum validis seu mænibus uti, { }
407 seu vallo fossaque licet; damnosa voluptas { }
408 nocte dieque furit; nunquam tu mænibus illam { }
409 arcebis: mediis veniet penetralibus inter { }
410 excubias vigilesque canes, ferrata potentum { }
411 limina transiliet. quod si te sola movere { }?
412 hæc potuit tantum virtus, ut linquere velles { }
413 templa, larem, regnum nobisque ut sponte subesse { }
414 nomine deposito domini patereris, et illam { }
415 per maria et terras in me sequerere latentem; { }
416 tu michi vir quantus digito monstrabere, si te { }
417 inter tam multas hæc exornaverit una! { }
418 gloria magna quidem magnum vicisse Siphacem; { }
419 sed maior, michi crede, graves domuisse tumultus { }
420 pectoris atque animo frenum posuisse frementi. { }?
421 præconem me virtutum memoremque tuarum { }
422 semper habes; tua facta libens et dicta renarro. { }
423 cetera tu tacito tecum sub pectore volve; {1}?
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
424 nec tibi verba prius, quam mens sibi nota ruborem { }
425 excitet. egregia hoc bello tua sensimus arma: { }
426 attamen auspiciis nostris - ignosce - patenti { }
427 concursum est acie; nostro quoque nomine parta est { }
428 romano hæc præsens populo victoria; nec te { }
429 præterit et regem et regnum suaque omnia nobis { }
430 deberi. Romam patere hic inimicaque coniunx { }?
431 regis eat, precibus quæ bellum pavit, et hostis { }
432 filia tam magni est et pars non parva triumphi. { }
433 vince animum teque ipse doma, nec multa decora { }
434 commaculare velis unius crimine facti. { }?
435 aspice quam fructus nichilo minor ira dolorque, { }
436 quantus ab obsceno tibi sit metuendus amore; { }?
437 quid deceat regem, quam per se fæda libido est.' { }
438 dixerat: ast illi iandudum ex ore ruebant { }
439 certatim lacrimæ, veluti cum candida tectis { }
440 nix hæsit, veniat tepidis si flatibus Auster, { }
441 liquitur, et grandes subito per inania guttæ { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
442 præcipitant. tum pauca refert: 'michi maxima cura est { }
443 imperio parere tuo: fortuna salusque { }?
444 in manibus tibi nostra sedet. tu pectoris æstus { }
445 vincis, et affectus miseri moderaris amantis. { }
446 nil frustra iussisse queas. sed prospice famæ; { }
447 deprecor hoc unum; liceat michi coniuge dulci {2}
448 servata caruisse fide.' singultibus istas { }?
449 liquit inexpletas rauco sub murmure voces, { }
450 inque tabernaclum se se intulit, ora genasque { }
451 mæstus, et infestis tundens sua pectora palmis. { }
452 sic audita reum postquam sententia morti { }
453 addixit, graviterque tubæ vox nuntia fati { }
454 intonuit, tremit ille pavens et buxeus ori { }
455 pallor inest; iam mors oculis manifesta videtur, { }
456 et lictor præbere iubet iam colla securi; { }
457 ac ventura quidem veluti præsentia cernit; { }
458 iam iacet exanimis, iamque omnia tristia secum { }
459 versat et avulsum trunca cervice cadaver: { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
460 haud aliter placita iuvenis cariturus amica { }
461 iam caret. at tacitis postquam irritata querelis { }
462 mens stimulos in verba dedit, 'proh tristia' dixit { }
463 'vitæ fila meæ tanto servata dolori { }
464 et Parcis huc tracta feris! moriamur honesti; { }
465 sic cogunt mandata ducis, nisi vivere rapta { }
466 posse anima nos ille putat. si tristia duri { }?
467 corda geris silicis, pectusque adamante rigescit, { }
468 quid michi romana fore cum feritate putasti, {2}?
469 Scipio? quid meritum melius sic perdis amicum? { }
470 vita molesta tibi nostra est. quot vulnera in isto { }
471 pectore pertulimus, nunc ut moreremur amando, { }
472 spiritus in lacrimas atque in suspiria mæstus { }
473 difflueret? mors nulla viro minus apta: sed ultra { }
474 non datur.' hæc dixit frendensque ad sidera luctum { }
475 sustulit horrendum, quem circumstantia longe { }
476 agmina senserunt, motæque hæsere cohortes. { }
477 litus ad hesperium properans urgebat anhelos { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
478 Phæbus equos. forte ille memor quibus alma decore { }
479 virginis hæmoniæ flagrassent pectora flammis; { }
480 laureaque ante oculos stabat sua sacra, tremendo { }
481 prodigio prærepta sibi, tum vita relicti { }
482 dura nimis, luctusque gravis, simul oscula trunco { }
483 fixa diu tenero vitaque abeunte tepenti; {1}?
484 atque ideo, similes regis miseratus amores, { }
485 intulit Occeano vultus lacrimosaque lavit { }
486 ora cadens, Noctique suas permisit habenas. { }
487 Scipio - nulla etenim dederit fortuna quietem, { }
488 ni mediocris erit; nam tristior illa dolores, { }
489 læta vehit curas - per noctem singula secum { }
490 ancipiti cum mente rotat: num territa pulset { }
491 mænia Pænorum et turres Carthaginis, an se { }
492 extremos fundat Lybiæ vastator in agros, { }
493 an requiem fessis paucorum forte dierum { }
494 præbeat equitibus peditumque det otia turmis. { }
495 illa recursabat potior sub pectore cauti { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
496 cura ducis, quibus inde viis captiva per altum { }
497 agmina Pænorum Latio transmittat ovanti. { }
498 præcipue in rege regisque in coniuge multum { }?
499 angitur, et quantis velit hos custodibus ire, { }
500 cui tantum committat onus. sic anxius hæret { }
501 mercator, cui vota viæ cessere secundæ { }
502 e lucri fortuna fuit; nunc cogitat, aurum { }
503 ac gemmas qua puppe vehat pretiosaque rerum, { }
504 quique ratis custos placeat. non carior usquam { }
505 ullus erat Lælio: nulli felicius altos { }?
506 credere consuetus lassata mente labores. { }?
507 hunc igitur noctis medio vocat, admonet arma { }
508 navibus imponat, lectoque ut remige centum { }
509 instruat, hac patriæ petiturus (?) litora classe. { }
510 at misero multum diversa fluebat amanti { }
511 nox ea cum lacrimis: quas se se vertat in artes, { }?
512 quos vocet ille deos, precibus quibus astra relaxet { }
513 stamina Parcarum et dilectæ tempus amicæ. { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
514 nunc venit in mentem cara cum coniuge raptim { }
515 Herculeas subita linquentem classe Columnas { }
516 fortunatorum famam tentare locorum; { }
517 nunc recta penetrare via Carthaginis altæ { }
518 mænia, et ad veteres humilem veniamque petentem { }
519 pergere cum gemitu et dulci cum coniuge amicos; { }
520 nunc ferrum laqueosque sibi properataque mortis { }
521 instrumenta manu tristesque intexere nodos, { }
522 auxilioque necis tantos finire dolores. { }
523 sæpe manus gladium tetigit: pudor obstitit unus, { }
524 non metus incepto, viduæ non anxia vitæ { }
525 dulcedo: veritus famam maculare perenni {1}
526 crimine, continuit capulumque animumque remisit. { }
527 volvitur inde toro: quoniam sub pectore pernox { }
528 sævit amor lacerantque truces præcordia curæ, { }
529 uritur; invigilant mæror, metus, ira furorque. { }
530 sæpe etiam absentem lacrimans dum stringit amicam { }
531 sæpe toro dedit amplexus et dulcia verba. { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
532 postquam nulla valent violento frena dolori, { }
533 incipit, et longis solatur damna querelis: { }
534 'cara michi nimium, vita michi dulcior omni, {1}
535 Sophonisba, vale: non te, mea cura, videbo { }
536 leniter æthereos posthac componere vultus, { }
537 effusosque auro religantem ex more capillos; { }
538 dulcia non cælum mulcentia verba deosque { }
539 oris odorati secretaque murmura carpam: {4}?
540 solus ero, gelido -que insternam membra cubili. { }
541 atque utinam socio componar, amica, sepulcro, { }
542 et simul hic vetitos illic concorditer annos { }
543 contingat duxisse michi! sors optima busti, { }
544 si cinis amborum commixtis morte medullis { }
545 unus erit. Scipio nostros non scindet amores. { }
546 o utinam infernis etiam nunc una latebris { }
547 umbra simus, liceat pariter per claustra vagari { }
548 mirtea, nec nostros Scipio disiungat amores! { }
549 ibimus una ambo flentes, et passibus isdem { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
550 ibimus, æterno connexi fædere; nec nos { }
551 ferreus aut nostros Scipio interrumpet amores! { }
552 invidiosa deis Herebi populoque silentum { }
553 ac Cereris genero, cuntisque beatior umbris { }
554 umbra ferar: dulces nec Scipio franget amores. { }
555 ille quidem astrigeros tractus cælumque tenebit { }
556 dux sacer, humanis in totum moribus impar, {2}
557 nec volet infernas sedes aut pallida Ditis { }
558 regna sequi, aut cupidos iterum turbabit amantes. { }
559 o utinam lybicum nunquam transisset in oris! { }
560 o utinam latiis semper mansisset in oris! { }
561 quid precor heu demens! si non venisset, amicæ { }
562 et decor et species faciesque simillima Soli, { }
563 non michi nota fores; sine qua nec vita fuisset { }
564 grata quidem pariter. quanta est discordia! vitam { }
565 abstulit ac tribuit. Scipio dulcissime, raptim { }
566 o utinam Romam victricia signa tulisses { }
567 captivo cum rege prior, reginaque retro { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
568 mansisset non visa tibi! quid surda precamur { }
569 numina? castrorum dominus victorque superbus { }
570 captivam petit ecce suam. dabimus ne? sed urget: { }
571 importuna precum species nocitura precari. { }
572 sed rogat: ac vultu tacito michi multa minatur. { }
573 sed rogat: ac durum precibus latitare sub istis { }
574 imperium agnosco. parebimus? at prius horrens {1}?
575 Iupiter admoveat capiti sua fulmina nostro, { }
576 hoc tellus voret alta latus, pelagusque per amplum { }
577 impia falsiloqui spargantur viscera regis. { }
578 ergo ego, Romano placitum quia, sancta revellam {2}?
579 fædera coniugii? licuit sine coniuge regem { }
580 vivere, et id satius fuerat, quia cælibe vita { }
581 Scipio noster erat: sponsæ nunc pacta negare { }
582 non licet. ast ingens et inexorabile turbat { }
583 imperium: quid agam? morieris, munere cari, { }
584 Sophonisba, viri morieris; munera sævo { }
585 hæc placuere Iovi: sic nec captiva traheris { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
586 litus ad Italiæ nuribus subiecta latinis, { }
587 nec nostros illusa dolos sic posse videris { }
588 aut fractam culpare fidem. moriere. quis ergo { }
589 finis amoris erit? mors effera. parcite cunti, { }
590 cælicolæ: calcanda fides. fugiamus in orbis { }
591 ultima, et ignotas Lybiæ penetremus harenas, { }
592 est ubi serpentum regio tutissima nobis, { }
593 tutior hac patria: nec enim venturus ad illam { }
594 est Scipio, nec pestiferi vis ulla veneni {1}?
595 tam pulcros læsura pedes. michi forsitan ipsa { }
596 ignoscent spectante feræ. dulcissima coniunx, { }
597 stat fugere et te impendenti subducere morti: { }
598 pauperiem lætus tecum exiliumque fugamque { }
599 mæstaque cunta feram. sed nec sequerere vocantem, { }
600 femineos si novi animos, regina supremo {1}
601 sueta sedere loco: et quanquam sequerere, parati { }
602 nil habeo, atque omnes romana potentia passus {2}
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
603 claudit, et extremo Scipio notissimus orbi est. { }?
604 somnia nunc, tacitæ quondam michi tempore noctis { }
605 visa, recognosco turbatæ horrenda quietis { }
606 non satis intellecta prius. tu ne illa fuisti { }!
607 candida prostrato per vim subducta marito { }
608 cerva, sed imperio tandem pastoris iniqui { }
609 custodi prærepta novo? tunc nempe placebas, {2}
610 vel sic visa, michi. sed quid coniuncta ferebat { }
611 mors tua? di, visis omen removete malignum. { }?
612 permetuo, nam cunta sibi constantia certo { }
613 ordine cernebam, nec me sopor ille fefellit. { }
614 quid faciam? moriere igitur, moriere; profecto { }
615 nil aliud superest, coniunx miseranda, tibique { }
616 auctor mortis ego. sed quæ michi vita futura est? { }
617 scis, Venus, et cælo prospectans Iupiter alto { }
618 mortales actus nostrosque hoc orbe labores. { }
619 quis michi verba dabit placidas ducentia noctes, { }
620 aut gravis ingentes animi mulcentia curas? { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
621 quis dabit amplexus, quis ve oscula dulcia iunget? { }
622 te sine dulce nichil. quid prodest regia largo { }
623 agmine servorum, Tyrio quid lectulus ostro { }
624 comptus, et innumeris instrata palatia gemmis? { }
625 quid dyadema iuvat? lati quid gloria regni? { }
626 uror, et assiduis torquentur pectora flammis. { }
627 heu michi! dulcis adhuc, dulcis post busta, sereni { }
628 quo fugiunt vultus? hinc iam, te, cara, supremum { }
629 viventem deflere iuvat. Sophonisba, deorum {2}
630 atque hominum decus eximium, quam nostra tulerunt { }
631 tempora siderei exemplum specimenque decoris, { }!
632 quæ faceres conspecta fidem, super astra quis ipsis { }
633 splendor inest superis, qualis quamque alma venustat { }
634 forma deas, adverte pias his fletibus aures. { }
635 hei - misero fuerit quoniam meminisse iocundum - { }
636 lumina, sidereis mulcentibus æthra favillis, { }
637 alma sub exiguo claudentur condita busto; { }
638 lumina magnorum mentes tactura deorum, { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
639 lumina durorum rabiem fractura virorum, {2}
640 lumina quæ michi me abstulerant curasque minores! { }!
641 candida frons auro circumcrispante decora, { }
642 frontibus humanis augustior, abdita saxo {2}?
643 stabit in angusto. risus qui ferrea figit { }?
644 pectora, qui cælum, qui circumfusa serenat { }
645 nubila, tartareum ruit irrediturus ad antrum. { }
646 heu michi! felices animæ, quibus illa repente {2}?
647 lux oriens veteres veniet purgare tenebras! { }
648 heu bene progeniti, quibus illa videre licebit, { }
649 quæ michi mors invisa rapit! pes lacteus atram, { }
650 divino celerante gradu, conscendere cimbam { }?
651 iussus, transiliet lethæi gurgitis æstum. { }
652 fortunate Charon! utinam michi flectere clavum {1}
653 contingat, neutramque diu contingere ripam; { }
654 tuque mei interea serves moderamina regni! { }
655 invidiose senex, quando hæc tibi monstra videre { }
656 contigit, aut ullo posthac continget in ævo? { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
657 vidisti æthnæo raptam sub vertice nigri { }
658 uxorem transire tori, nec vultus Elissæ { }
659 te latuit nostræ, facies nec Gorgonis horrens, { }
660 nec quæ fatiferum laqueo pendente secuta est { }
661 Laodamia virum, nec te pulcerrima Procris, { }
662 nec Teucrum pestis, Minoisque altera proles; { }
663 altera nam cælum tenuit stellante corona. { }
664 sed cui tantus honos, cui tantæ gloria formæ? { }
665 crude senex, michi crede, parem non ulla videbunt { }
666 sæcula, nec rerum laudatrix magna suarum { }
667 ætas prima tulit. visa tangere iuventa; { }
668 ardebis, michi crede, senex; me forsitan illac { }
669 coniugis infaustæ vestigia cara sequentem { }
670 tardius excipies. veniam, nec tempore multo { }
671 hic michi carcer erit. proh! si prohibemur adire {1}
672 corporeosque iterum ius est remeare sub artus, { }
673 occidimus. tu parce, senex, atque arbiter æquus { }
674 igne pari flagrans iuvenilibus annue flammis. { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
675 Cerbere, si potuit vates rodopeius iram { }
676 frangere voce liræ, facies nunc coniugis ista { }
677 quid poterit conspecta tibi conspectaque regi { }
678 tartareo? vereor, ne nostros captus amores { }
679 tentet, et annosæ redeas, Proserpina, matri. { }
680 somnia sunt quæ fingis amans, et falleris amens, { }!
681 Massinissa, diu felix, si rata fuissent { }?
682 munera fortunæ modo! sed, mæstissime regum, { }
683 pone modum lacrimis metamque impone querelis. { }
684 dulce meum decus, atque animæ pars altera nostræ, { }
685 o breve solamen, longus dolor, inclita coniunx, {2}
686 ibis ad elysias directo tramite valles, { }
687 et michi morte tua gemitum lacrimasque relinques. { }
688 sed sequar; hæc miseri superant solatia morbi.' { }
689 obticuit, subiitque sopor; tum fessa parumper { }
690 membra quies sensim subrepens tarda fefellit: { }
691 multa sed in somnis questus, cælumque Chaosque { }
692 fortunam -que feram incusans hominesque deosque. { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
693 ecce parum fausto finem positurus amori { }?
694 Phæbus ab Occeano rediens surgebat eoo. { }
695 concrepuere tubæ; surgit tremefactus, et iras { }
696 suscitat, ac questu se sæpe revolvit eodem. { }?
697 postquam castra videt fremitu testantia motum, { }
698 et metuit mandata ducis, vimque affore credit, { }
699 si neget, horrendum dictu et miserabile sumit { }
700 consilium, quod tristis amor dabat: aurea fido { }
701 pocula dat servo, custodia dira veneni { }
702 credita cui fuerat. rex hæc undantia summo { }
703 ac superinfusa cernens spumantia morte: { }
704 'vade' ait 'et miseræ mea tristia munera perfer { }
705 reginæ, strictosque deos absolve fidemque. { }
706 me promissorum memorem sciat illa: secundum { }
707 impleo. sunt superi testes, erat altera longe { }
708 conditio michi grata magis, tentataque frustra { }
709 est via, si qua foret, per quam regina maneret { }
710 coniugio contenta meo. Romanus ab alto { }?
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
711 dux vetat: huic nostri, sic di statuere, potestas { }
712 fortuna -que iubente data est. sibi consulat ergo: { }?
713 cogitet unde ruens quo sit prostrata; quis illam { }
714 exitus excipiat viduatam nomine nostri; { }
715 insuper et primi reverentia quanta mariti, { }?
716 quanta patris virtus: titulisque et sanguine dignum { }
717 consilium paret ipsa sibi. quod possumus unum, { }
718 instrumenta fugæ libertatisque paramus.' { }
719 hæc ait, atque oculos lacrimis avertit honestos {1}
720 nuntius accelerans reginæ ad limina pulsat { }
721 munera dira ferens. pannis anus obsita et annis { }
722 prosilit, atque habitum conspectaque pocula narrat. { }
723 substitit attonitæ similis similisque paventi; { }
724 nec remorata diu, positoque instincta pavore: { }
725 'ingrediatur' ait. stat terræ lumina fixus { }
726 et peragit commissa tremens; intercipit illa: { }
727 'suscipio mandata libens, nec dona recuso { }
728 regia, si maius nichil est, quod mittere dulcis { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
729 posset amans: certe melius moriebar, in ipso { }
730 funere ni demens nupsissem; numina testor {2}
731 conscia, non aliquid quoniam de coniuge caro { }
732 sit nisi dulce michi; sed sidera promptius alta, { }
733 terrenis ut eram vinclis exuta, petebam. {1}
734 hoc refer extremum, et mortis michi testis adesto. { }
735 at vos, cælicolæ et qui maria ampla tenetis, { }
736 quique locum mundi medium stygiasque tenebras, { }
737 quas adeo licet ante diem, si iusta precandi { }
738 materia est, præstate pias his questibus aures; { }
739 audiat et cælum et pelagus tellusque profunda. { }
740 en morior; mortisque magis me causa dolere, { }
741 quam mors ipsa facit. quid enim commercia tangunt { }
742 nostra duces latios? en quanta superbia genti! { }
743 non satis est hostem regnis spoliasse paternis: { }
744 libertate animos spoliant, et rite coactis { }
745 coniugiis sanctoque audent irrumpere amori { }
746 ac pactos laniare toros. victoria postquam { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
747 romano stat certa duci, nec flectere quisquam {2}
748 fata potest æterna Iovis, sint ultima vitæ { }
749 tristia, et eximiis sua Roma ingrata trophæis, { }
750 exul ut a patria deserto in rure senescat { }?
751 solus et a fidis longe semotus amicis; {2}?
752 nec videat sibi dulce aliquid, qui dulcia nobis { }
753 omnia præripuit. tum cari iniuria fratris { }
754 exagitet, doleatque suos non æqua ferentes; { }
755 filius extremos inglorius aggravet annos. { }?
756 indigno tandem atque inopi claudare sepulcro, { }
757 iratusque tibi et patriæ moriare relictæ, { }
758 Scipio, et infames saxis inscribe querelas. { }
759 tu quoque finitimo semper quatiare tumultu, { }
760 si secum posthac, coniunx carissime, firmum { }
761 fædus habes: videas abeuntes funere natos { }
762 intempestivo, et fædatos cæde nepotes { }
763 alterna. veniens illa de gente cruentus { }?
764 rusticus insultet generi per vulnera vestro, { }
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)
765 et trahat ante rudem vinctos per mænia currum; { }
766 ornet et ex vobis proprios tua Roma triumphos!' { }
767 dixerat: ac circum gemitum lacrimasque videres { }
768 astantes -que fero attonitos intendere fini. { }
769 illa manu pateramque tenens et lumina cælo { }
770 attollens: 'Sol alme' inquit 'superique, valete; { }
771 Massinissa, vale, nostri memor.' inde malignum { }
772 ceu sitiens haurit non mota fronte venenum, { }?
773 tartareasque petit violentus spiritus umbras. { }
_____________________________________________________________________________..
/felt 100 er altid tomt/
risultati [ ] della versificazione© >>>
risultati { } della versificazione© extra (976 versi) >>>
Scarica file Word? (> Courier 10) o file PDF è possibile
Prossimo archivio n. 65 – CON-PONT
Francesco Petrarca: Afrikanske krig 6,839 [Africa]
Ritorna a CORPUS o (Nuova!) HOME PAGE 2O23 LatinaLectio!
LatinaLectio 