File n. 173 – 18:19 minuti – Ovidius

Visitate (FAQ?) HOME PAGE link >INDEX >LECTOR >CORPUS !

PgDn n. 173 Publius Ovidius Naso: Elendighed 5,1 til 4 [Tristia]
⬇ Cerca Ctrl + F (find). Modifica file Audio? è possibile (slow/fast! or minimize/download …⬆️)
= archivio n. 48 - TR2-OVID                                Prossimo file n. 174
Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)                     0:00
1. digt.                                                                      .
  1         Hunc quoque de Getico,   nostri studiose, libellum             [ ]
  2              litore praemissis   ¨ quattuor adde meis.                 [ ]
  3         hic quoque talis erit,   qualis fortuna poetae:                [ ]
  4                  invenies toto   ¨ carmine dulce nihil.                [ ]
  5             flebilis ut noster   status est, ita flebile carmen,       [ ]
  6               materiae scripto   ¨ conveniente suae.                   [ ]
  7              integer et laetus   laeta et iuvenalia lusi:              [ ]
  8             illa tamen nunc me   ¨ composuisse piget.                  [ ]
  9            ut cecidi,   subiti perago   praeconia casus,               [ ]
 10               sumque argumenti   ¨ conditor ipse mei.                  [ ]
 11              utque iacens ripa   deflere Caystrius ales                [ ]?
 12               dicitur ore suam   ¨ deficiente necem,                   [ ]
 13            sic ego, Sarmaticas   longe proiectus in oras,              [ ]?
 14                efficio tacitum   ¨ ne mihi funus eat.                  [ ]
 15                delicias siquis   lascivaque carmina quaerit,           [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)                     0:+
1. digt.
 16             praemoneo, non est   ¨ scripta quod ista legat.            [ ]
 17             aptior huic Gallus   blandique Propertius oris,            [ ]
 18               aptior, ingenium   ¨ come, Tibullus erit.                [ ]
 19          atque utinam   numero non nos   essemus in isto!              [ ]
 20            ei mihi, cur umquam   ¨ Musa iocata mea est?                [ ]
 21            sed dedimus poenas,   Scythicique in finibus Histri         [ ]
 22                ille pharetrati   ¨ lusor Amoris abest.                 [ ]
 23          quod superest, animos   ad publica carmina flexi,             [ ]
 24               et memores iussi   ¨ nominis esse mei.                   [ ]
 25            si tamen ex   vobis aliquis   tam multa requiret,           [1]
 26            unde dolenda canam,   ¨ multa dolenda tuli.                 [ ]
 27              non haec ingenio,   non haec componimus arte:             [ ]?
 28           materia est propriis   ¨ ingeniosa malis.                    [ ]
 29              et quota fortunae   pars est in carmine nostrae?          [ ]
 30             felix, qui patitur   ¨ quae numerare potest!               [ ]
 31          quot frutices silvae,   quot flavas Thybris harenas,          [ ]
 32             mollia quot Martis   ¨ gramina campus habet,               [ ]
 33           tot mala pertulimus,   quorum medicina quiesque              [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)                     0:++
1. digt.
 34       nulla nisi in studio est   ¨ Pieridumque mora.                   [ ]
 35        'quis tibi, Naso, modus   lacrimosi carminis?' inquis:          [2]
 36                 idem, fortunae   ¨ qui modus huius erit.               [ ]
 37         quod querar, illa mihi   pleno de fonte ministrat,             [1]?
 38             nec mea sunt, fati   ¨ verba sed ista mei.                 [ ]
 39              at mihi si   cara patriam   cum coniuge reddas,           [2]
 40           sint vultus hilares,   ¨ simque quod ante fui.               [ ]
 41                 lenior invicti   si sit mihi Caesaris ira,             [ ]
 42              carmina laetitiae   ¨ iam tibi plena dabo.                [ ]
 43            nec tamen ut lusit,   rursus mea littera ludet:             [ ]
 44            sit semel illa ioco   ¨ luxuriata meo.                      [ ]
 45       quod probet ipse, canam.   poenae modo parte levata              [ ]
 46              barbariam rigidos   ¨ effugiamque Getas.                  [ ]
 47               interea   nostri quid agant,   nisi triste, libelli?     [ ]
 48                tibia funeribus   ¨ convenit ista meis.                 [ ]
 49          'at poteras'   inquis 'melius   mala ferre silendo,           [ ]
 50               et tacitus casus   ¨ dissimulare tuos.'                  [ ]
 51                exigis ut nulli   gemitus tormenta sequantur,           [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)                     4:00
1. digt.
 52               acceptoque gravi   ¨ vulnere flere vetas?                [ ]
 53                  ipse Perilleo   Phalaris permisit in aere             [ ]?
 54                  edere mugitus   ¨ et bovis ore queri.                 [1]
 55            cum Priami lacrimis   offensus non sit Achilles,            [ ]
 56             tu fletus inhibes,   ¨ durior hoste, meos?                 [2]
 57           cum faceret   Nioben orbam   Latonia proles,                 [ ]
 58            non tamen et siccas   ¨ iussit habere genas.                [ ]
 59            est aliquid,   fatale malum   per verba levare:             [2]
 60           hoc querulam Procnen   ¨ Halcyonenque facit.                 [ ]
 61          hoc erat, in   gelido quare   Poeantius antro                 [1]
 62                 voce fatigaret   ¨ Lemnia saxa sua.                    [1]
 63            strangulat inclusus   dolor atque exaestuat intus,          [ ]
 64               cogitur et vires   ¨ multiplicare suas.                  [ ]
 65              da veniam potius,   vel totos tolle libellos,             [ ]
 66          sic mihi quod prodest   ¨ si tibi, lector, obest.             [ ]
 67       sed neque obesse potest,   ulli nec scripta fuerunt              [ ]
 68            nostra nisi auctori   ¨ perniciosa suo.                     [ ]
 69        'at mala sunt.' fateor.   quis te mala sumere cogit?            [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)                     4:+
1. digt.
 70              aut quis deceptum   ¨ ponere sumpta vetat?                [ ]
 71               ipse nec emendo,   sed ut hic deducta legantur;          [ ]
 72              non sunt illa suo   ¨ barbariora loco.                    [ ]
 73               nec me Roma suis   debet conferre poetis:                [ ]
 74               inter Sauromatas   ¨ ingeniosus eram.                    [ ]
 75             denique nulla mihi   captatur gloria, quaeque              [ ]
 76              ingeniis stimulos   ¨ subdere fama solet.                 [ ]
 77               nolumus assiduis   animum tabescere curis,               [ ]
 78           quae tamen irrumpunt   ¨ quoque vetantur eunt.               [ ]
 79            cur scribam, docui.   cur mittam, quaeritis, isto?          [ ]
 80                 vobiscum cupio   ¨ quolibet esse modo.                 [ ]
2. digt.                                                                      .
  1             Ecquid ubi e Ponto   nova venit epistula, palles,          [ ]
  2              et tibi sollicita   ¨ solvitur illa manu?                 [ ]
  3             pone metum, valeo;   corpusque, quod ante laborum          [ ]
  4                inpatiens nobis   ¨ invalidumque fuit,                  [ ]
  5           sufficit, atque ipso   vexatum induruit usu.                 [ ]
  6               an magis infirmo   ¨ non vacat esse mihi?                [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)                     4:++
2. digt.
  7        mens tamen aegra iacet,   nec tempore robora sumpsit,           [ ]
  8             affectusque animi,   ¨ qui fuit ante, manet.               [ ]
  9          quaeque mora   spatioque suo   coitura putavi                 [ ]
 10             vulnera non aliter   ¨ quam modo facta dolent.             [ ]
 11               scilicet exiguis   prodest annosa vetustas;              [ ]
 12             grandibus accedunt   ¨ tempore damna malis.                [ ]
 13            paene decem   totis aluit   Poeantius annis                 [ ]
 14              pestiferum tumido   ¨ vulnus ab angue datum.              [ ]
 15               Telephus aeterna   consumptus tabe perisset,             [ ]
 16           si non, quae nocuit,   ¨ dextra tulisset opem.               [ ]
 17           et mea, si   facinus nullum   commisimus, opto,              [ ]
 18             vulnera qui fecit,   ¨ facta levare velit,                 [1]
 19               contentusque mei   iam tandem parte doloris              [ ]
 20                  exiguum pleno   ¨ de mare demat aquae.                [ ]
 21            detrahat ut multum,   multum restabit acerbi,               [ ]
 22            parsque meae poenae   ¨ totius instar erit.                 [ ]
 23           litora quot conchas,   quot amoena rosaria flores,           [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)                     8:00
2. digt.
 24             quotve soporiferum   ¨ grana papaver habet,                [ ]
 25         silva feras quot alit,   quot piscibus unda natatur,           [ ]
 26            quot tenerum pennis   ¨ aera pulsat avis,                   [ ]
 27           tot premor adversis:   quae si comprendere coner,            [ ]
 28                Icariae numerum   ¨ dicere coner aquae.                 [ ]
 29              utque viae casus,   ut amara pericula ponti,              [2]
 30             ut taceam strictas   ¨ in mea fata manus,                  [ ]
 31              barbara me tellus   orbisque novissima magni              [ ]
 32              sustinet et saevo   ¨ cinctus ab hoste locus.             [ ]
 33             hinc ego traicerer   (neque enim mea culpa cruenta est)    [ ]
 34             esset, quae debet,   ¨ si tibi cura mei.                   [ ]
 35            ille deus, bene quo   Romana potentia nixa est,             [3]
 36               saepe suo victor   ¨ lenis in hoste fuit.                [ ]
 37           quid dubitas   et tuta times?   accede rogaque:              [ ]
 38             Caesare nil ingens   ¨ mitius orbis habet.                 [ ]
 39         me miserum! quid agam,   si proxima quaeque relinquunt?        [ ]
 40             subtrahis effracto   ¨ tu quoque colla iugo?               [ ]
 41          quo ferar? unde petam   lassis solacia rebus?                 [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)                     8:+
2. digt.
 42             ancora iam nostram   ¨ non tenet ulla ratem.               [ ]
 43          videris. ipse sacram,   quamvis invisus, ad aram              [ ]
 44              confugiam: nullas   ¨ summovet ara manus.                 [ ]
 45             alloquor en absens   absentia numina supplex,              [ ]
 46              si fas est homini   ¨ cum Iove posse loqui.               [ ]
 47               arbiter inperii,   quo certum est sospite cunctos        [ ]?
 48                 Ausoniae curam   ¨ gentis habere deos,                 [ ]
 49             o decus, o patriae   per te florentis imago,               [ ]?
 50                o vir non ipso,   ¨ quem regis, orbe minor              [ ]
 51          (sic habites   terras et te   desideret aether,               [ ]?
 52              sic ad pacta tibi   ¨ sidera tardus eas)                  [ ]
 53       parce, precor,   minimamque tuo   de fulmine partem              [ ]
 54            deme: satis poenae,   ¨ quod superabit, erit.               [ ]
 55            ira quidem   moderata tua est,   vitamque dedisti,          [ ]
 56             nec mihi ius civis   ¨ nec mihi nomen abest,               [ ]
 57           nec mea concessa est   aliis fortuna, nec exul               [ ]
 58                  edicti verbis   ¨ nominor ipse tui.                   [ ]
 59           omniaque haec timui,   quia me meruisse videbam;             [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)                     8:++
2. digt.
 60                sed tua peccato   ¨ lenior ira meo est.                 [ ]
 61                 arva relegatum   iussisti visere Ponti,                [2]
 62           et Scythicum profuga   ¨ scindere puppe fretum.              [ ]
 63               iussus ad Euxini   deformia litora veni                  [ ]?
 64          aequoris (haec gelido   ¨ terra sub axe iacet)                [ ]
 65           nec me tam   cruciat numquam   sine frigore caelum,          [ ]
 66              glaebaque canenti   ¨ semper obusta gelu,                 [ ]
 67            nesciaque est vocis   quod barbara lingua Latinae,          [ ]
 68          Graecaque quod Getico   ¨ victa loquela sono est,             [ ]
 69             quam quod finitimo   cinctus premor undique Marte,         [ ]
 70            vixque brevis tutum   ¨ murus ab hoste facit.               [ ]
 71        pax tamen interdum est,   pacis fiducia numquam.                [ ]
 72          sic hic nunc patitur,   ¨ nunc timet arma locus.              [ ]
 73            hinc ego dum muter,   vel me Zanclaea Charybdis             [ ]
 74             devoret atque suis   ¨ ad Styga mittat aquis,              [ ]
 75          vel rapidae   flammis urar   patienter in Aetnae,             [ ]?
 76             vel freta Leucadii   ¨ mittar in alta dei.                 [ ]
 77       quod petimus, poena est:   neque enim miser esse recuso,         [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)                     8:+++
2. digt.
 78           sed precor ut possim   ¨ tutius esse miser.                  [ ]
3. digt.                                                                      .
  1            Illa dies haec est,   qua te celebrare poetae,              [1]
  2            si modo non fallunt   ¨ tempora, Bacche, solent,            [ ]
  3              festaque odoratis   innectunt tempora sertis,             [1]
  4               et dicunt laudes   ¨ ad tua vina tuas.                   [ ]
  5            inter quos, memini,   dum me mea fata sinebant,             [ ]
  6                non invisa tibi   ¨ pars ego saepe fui,                 [ ]
  7           quem nunc suppositum   stellis Cynosuridos Vrsae             [ ]
  8            iuncta tenet crudis   ¨ Sarmatis ora Getis.                 [ ]
  9            quique prius mollem   vacuamque laboribus egi               [ ]
 10               in studiis vitam   ¨ Pieridumque choro,                  [ ]
 11         nunc procul a   patria Geticis   circumsonor armis,            [ ]
 12             multa prius pelago   ¨ multaque passus humo.               [ ]
 13              sive mihi   casus sive hoc   dedit ira deorum,            [2]
 14                nubila nascenti   ¨ seu mihi Parca fuit,                [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)                    12:00
3. digt.
 15            tu tamen e   sacris hederae   cultoribus unum               [ ]
 16                numine debueras   ¨ sustinuisse tuo.                    [ ]
 17              an dominae   fati quicquid   cecinere sorores,            [ ]?
 18              omne sub arbitrio   ¨ desinit esse dei?                   [ ]
 19          ipse quoque aetherias   meritis invectus es arces,            [ ]
 20                 quo non exiguo   ¨ facta labore via est.               [ ]
 21        nec patria est   habitata tibi,   sed adusque nivosum           [ ]
 22               Strymona venisti   ¨ Marticolamque Geten,                [ ]
 23             Persidaque et lato   spatiantem flumine Gangen,            [ ]?
 24            et quascumque bibit   ¨ decolor Indus aquas.                [ ]
 25            scilicet hanc legem   nentes fatalia Parcae                 [ ]
 26             stamina bis genito   ¨ bis cecinere tibi.                  [ ]
 27          me quoque, si fas est   exemplis ire deorum,                  [2]
 28              ferrea sors vitae   ¨ difficilisque premit.               [ ]
 29                illo nec levius   cecidi, quem magna locutum            [ ]
 30              reppulit a Thebis   ¨ Iuppiter igne suo.                  [1]
 31               ut tamen audisti   percussum fulmine vatem,              [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)                    12:+
3. digt.
 32                admonitu matris   ¨ condoluisse potes,                  [1]
 33             et potes aspiciens   circum tua sacra poetas               [ ]
 34            'nescioquis nostri'   ¨ dicere 'cultor abest.'              [ ]
 35         fer, bone Liber, opem:   sic altera degravet ulmum             [ ]
 36               vitis et incluso   ¨ plena sit uva mero,                 [ ]
 37           sic tibi cum Bacchis   Satyrorum gnava iuventus              [ ]
 38             adsit, et attonito   ¨ non taceare sono,                   [ ]
 39               ossa bipenniferi   sic sint male pressa Lycurgi,         [ ]
 40                impia nec poena   ¨ Pentheos umbra vacet,               [ ]
 41             sic micet aeternum   vicinaque sidera vincat               [2]
 42              coniugis in caelo   ¨ clara corona tuae:                  [ ]
 43            huc ades et   casus releves,   pulcherrime, nostros,        [ ]
 44                 unum de numero   ¨ me memor esse tuo.                  [ ]
 45              sunt dis inter se   commercia. flectere tempta            [ ]!
 46                Caesareum numen   ¨ numine, Bacche, tuo.                [ ]
 47          vos quoque, consortes   studii, pia turba, poetae,            [ ]
 48              haec eadem sumpto   ¨ quisque rogate mero.                [ ]
 49         atque aliquis vestrum,   Nasonis nomine dicto,                 [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)                    12:++
3. digt.
 50               opponat lacrimis   ¨ pocula mixta suis.                  [ ]
 51              admonitusque mei,   cum circumspexerit omnes,             [ ]
 52          dicat 'ubi est nostri   ¨ pars modo Naso chori?'              [ ]
 53        idque ita, si   vestrum merui   candore favorem,                [ ]
 54               nullaque iudicio   ¨ littera laesa meo est,              [ ]
 55             si veterum   digne veneror   cum scripta virorum,          [ ]
 56              proxima non illis   ¨ esse minora reor.                   [ ]
 57              sic igitur dextro   faciatis Apolline carmen:             [ ]
 58          quod licet, inter vos   ¨ nomen habete meum.                  [ ]!
4. digt.                                                                      .
  1               Litore ab Euxino   Nasonis epistula veni,                [2]?
  2            lassaque facta mari   ¨ lassaque facta via,                 [ ]
  3          qui mihi flens dixit:   'tu, cui licet, aspice Romam.         [ ]
  4              heu quanto melior   ¨ sors tua sorte mea est!'            [ ]
  5      flens quoque me scripsit:   nec qua signabar, ad os est           [ ]
  6           ante, sed ad madidas   ¨ gemma relata genas.                 [ ]
  7            tristitiae   causam siquis   cognoscere quaerit,            [ ]
  8                  ostendi solem   ¨ postulat ille sibi,                 [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)                    16:00
4. digt.
  9         nec frondem in silvis,   nec aperto mollia prato               [ ]
 10             gramina, nec pleno   ¨ flumine cernit aquam;               [ ]
 11           quid Priamus doleat,   mirabitur, Hectore rapto,             [1]
 12             quidve Philoctetes   ¨ ictus ab angue gemat.               [ ]
 13           di facerent   utinam talis   status esset in illo,           [ ]
 14              ut non tristitiae   ¨ causa dolenda foret!                [ ]
 15          fert tamen, ut debet,   casus patienter amaros,               [ ]
 16              more nec indomiti   ¨ frena recusat equi.                 [ ]
 17             nec fore perpetuam   sperat sibi numinis iram,             [ ]
 18              conscius in culpa   ¨ non scelus esse sua.                [ ]
 19       saepe refert,   sit quanta dei   clementia, cuius                [ ]?
 20          se quoque in exemplis   ¨ adnumerare solet:                   [ ]
 21        nam, quod opes   teneat patrias,   quod nomina civis,           [ ]
 22            denique quod vivat,   ¨ munus habere dei.                   [ ]
 23         te tamen (o,   si quid credis   mihi, carior illi              [2]
 24               omnibus) in toto   ¨ pectore semper habet;               [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)                    16:+
4. digt.
 25             teque Menoetiaden,   te, qui comitatus Oresten,            [1]
 26               te vocat Aegiden   ¨ Euryalumque suum.                   [ ]
 27         nec patriam   magis ille suam   desiderat et quae              [ ]
 28             plurima cum patria   ¨ sentit abesse sibi,                 [ ]
 29           quam vultus   oculosque tuos,   o dulcior illo               [ ]
 30           melle, quod in ceris   ¨ Attica ponit apis.                  [ ]
 31          saepe etiam   maerens tempus   reminiscitur illud,            [ ]
 32            quod non praeventum   ¨ morte fuisse dolet;                 [ ]
 33         cumque alii   fugerent subitae   contagia cladis,              [ ]
 34              nec vellent ictae   ¨ limen adire domus,                  [ ]
 35           te sibi cum   paucis meminit   mansisse fidelem,             [ ]
 36              si paucos aliquis   ¨ tresve duosve vocat.                [ ]
 37             quamvis attonitus,   sensit tamen omnia, nec te            [ ]
 38              se minus adversis   ¨ indoluisse suis.                    [ ]
 39           verba solet   vultumque tuum   gemitusque referre,           [ ]
 40              et te flente suos   ¨ emaduisse sinus:                    [ ]
 41        quam sibi praestiteris,   qua consolatus amicum                 [ ]
 42              sis ope, solandus   ¨ cum simul ipse fores.               [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)                    16:++
4. digt.
 43            pro quibus affirmat   fore se memoremque piumque,           [ ]
 44               sive diem videat   ¨ sive tegatur humo,                  [ ]
 45            per caput ipse suum   solitus iurare tuumque,               [ ]
 46             quod scio non illi   ¨ vilius esse suo.                    [ ]
 47            plena tot ac tantis   referetur gratia factis,              [ ]
 48            nec sinet ille tuos   ¨ litus arare boves.                  [ ]
 49           fac modo, constanter   profugum tueare: quod ille,           [ ]
 50             qui bene te novit,   ¨ non rogat, ipsa rogo.               [1]

risultati [ ] della versificazione© >>>
Scarica file Word? (> Courier 10) o file PDF è possibile

Prossimo file n. 174
Publius Ovidius Naso: Elendighed 5,5 til 9 [Tristia]
Ritorna a INDEX o (Nuova!) HOME PAGE 2O23 LatinaLectio!

Rhythmus perfectus [polisillabi naturâli y normáles], paucis versibus exceptis
Analyse 2
1. til 4. digt.
 35            ille deus, bene quo   Romana potentia nixa est,             [3]
  1            Illa dies haec est,   qua te celebrare poetae,              [1]
 27          me quoque, si fas est   exemplis ire deorum,                  [2]
1. til 4. digt.
  5       flens quoque me scripsit:   nec qua signabar, ad os est           [ ]
 27         nec patriam   magis ille suam   desiderat et quae              [ ]
 37             quamvis attonitus,   sensit tamen omnia, nec te            [ ]
1. til 4. digt.
  8             illa tamen nunc me   ¨ composuisse piget.                  [ ]
 16             praemoneo, non est   ¨ scripta quod ista legat.            [ ]
Analyse 3
1. til 4. digt.
 45              sunt dis inter se   commercia. flectere tempta             [ ]!
1. til 4. digt.
 58          quod licet, inter vos   ¨ nomen habete meum.                  [ ]!

Data og analyse 2 og 3 og 4 “Romersk fod på daktylisk vers”
(Piede romano sui dattili). Indhold i overbliksbillede

%d blogger hanno fatto clic su Mi Piace per questo: