File n. 335 – 29:41 minuti – Petrarca

Visitate (FAQ?) HOME PAGE link >INDEX >LECTOR >CORPUS !

PgDn n. 335 Francesco Petrarca: Afrikanske krig 5,1-379 [Africa]
Læst som af Vergil (“Æ” = “AE”/”OE”): ritmo virgiliano
⬇ Cerca Ctrl + F (find). Modifica file Audio? è possibile (slow/fast! or minimize/download …⬆️)
= archivio n. 64 - AFR-PETR                                Prossimo file n. 336
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                    0:00
  1               Mænia magnanimus   victor trepidantia Cirthæ             { }
  2          ingreditur,   patriosque lares   et avita tuetur              { }
  3          tecta libens, generis   cara incunabula primi.                { }
  4            milite confestim ad   portas custode relicto,               { }
  5           ipse altam   cupidus raptim   tendebat ad arcem:             { }
  6            sic stimulante fame   lupus amplum nactus ovile,            { }
  7           intima dum penetrat,   socium prædæ atque laboris            { }
  8           linquit in ingressu,   quo tutior abdita fidis               { }?
  9                corpora diducat   latebris mergenda palato.             {2}

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                    0:+
 10          ventum erat ad miseri   felicia tecta tyranni,                { }?
 11             quæ merso   malefida viro   regina tenebat.                { }?
 12            hæc subitis   turbata malis   in limine visa est            { }
 13                 obvia victori,   si quam fortuna pararet,              { }
 14                 tentatura viam   duræque levamina sortis.              {1}
 15               undique sidereum   gemmis auroque nitebant               { }
 16                atria: non illo   fuerat rex ditior alter               { }
 17             dum tenuit   fortuna fidem:   nunc - fidite lætis! -       { }
 18             pauperior   non alter erat:   tamen omnia longe            { }
 19               regia præradians   vincebat lumina coniunx.              { }
 20              ille nec æthereis   unquam superandus ab astris           { }
 21               nec phæbea foret   veritus certamina vultus              { }
 22              iudice sub iusto.   stabat candore nivali                 {1}
 23             frons alto   miranda Iovi,   multumque sorori              { }
 24              zelotipæ   metuenda magis   quam pællicis ulla            { }
 25             forma viro   dilecta vago.   fulgentior auro               { }?
 26             quolibet, et solis   radiis factura pudorem,               { }
 27             cæsaries   spargenda levi   pendebat ab aura               { }

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                    0:++
 28             colla super, recto   quæ sensim lactea tractu              { }
 29           surgebant,   humerosque agiles   affusa tegebat              { }
 30          tunc, olim   substricta auro   certamine blando               { }
 31           et placidis   implexa modis:   sic candida dulcis            { }
 32            cum croceis   iungebat honos,   mixtoque colori             { }
 33                 aurea condensi   cessissent vascula lactis,            { }
 34           nixque iugis   radio solis   conspecta sereni.               { }
 35            lumina quid referam   præclaræ subdita fronti               { }
 36                invidiam   motura deis?   divina quod illis             { }
 37           vis inerat   radiansque decor,   qui pectora posset          { }
 38           flectere quo vellet,   mentesque auferre tuendo,             { }
 39                 inque medusæum   præcordia vertere marmor,             { }
 40            Africa nec monstris   caruisset terra secundis.             { }
 41           hæc, planctu   confusa novo,   modo dulce nitebant,          { }
 42             dulcius ac solito;   ceu cum duo limina iuxta              { }
 43          scintillant   pariter madido   rorantia cælo,                 {1}
 44             imber ubi   nocturnus abit.   geminata superne             { }
 45                  leniter aerii   species inflectitur arcus;            { }

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                    4:00
 46              candida purpureis   imitantur floribus almæ               { }
 47              lilia mixta genæ;   roseis tectumque labellis             { }
 48          splendet ebur   serie mira;   tum pectus apertum              { }
 49           lene tumens   blandoque trahens   suspiria pulsu,            { }
 50          cum quibus instabilem   potuit pepulisse precando             { }
 51           unde nequit   revocare virum;   tum brachia quali            { }
 52                Iupiter arctari   cupiat per sæcula nexu.               { }?
 53             hinc leves   longæque manus,   teretesque sequaci          { }
 54            ordine sunt digiti,   propriumque ebur exprimit ungues.     { }
 55           tum laterum   convexa decent,   et quicquid ad imos          { }
 56           membrorum   iacet usque pedes:   illosque moveri             { }
 57                mortali   de more neges;   sic terra modeste            {3}
 58            tangitur, ut teneræ   pereant vestigia plantæ,              { }
 59             æthereum   ceu servet iter.   sic nube corusca             { }
 60              obsita magnanimum   Venus est affata Tonantem,            { }
 61                 naufragio nati   seu morte impulsa nepotis             { }
 62            dulcis opem   sperare patris,   dum Troia per undas,        {2}
 63                dum subterraneo   tremuit pia Roma tumultu.             { }

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                    4:+
 64             hac igitur   forma nulli   cessura dearum                  { }
 65              occurrit   iuveni mulier.   nec cultus in illa            { }
 66               segnior effigie;   variis nam purpura gemmis             { }
 67               intertexta tegit   reginæ pectora mæstæ,                 { }
 68            et dolor ipse decet   miseras; nec compta placere           { }
 69                 tempore felici   poterat magis. ilicet ergo            {2}?
 70             vulnus inardescens   totis errare medullis                 { }
 71                cæperat: æstivo   glacies ceu lenta sub æstu,           { }?
 72               cera vel ardenti   facilis vicina camino,                { }
 73           liquitur ille tuens,   captiva captus ab hoste,              { }?
 74              victaque victorem   potuit domuisse superbum.             { }
 75         quid non frangit amor?   quis fulminis impetus illi            { }
 76          æquandus?   iamque illa gradu   provecta trementi             { }?
 77               est affusa ducis   genibus, quem vultus et arma          { }
 78            ediderant   comitumque favor   plaususque sequentum;        { }
 79                arreptaque manu   submissa voce locuta est:             { }
 80            'si michi victricem   fas est attingere dextram             { }
 81                captivæ   viduæque tuam,   per numina supplex           { }

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                    4:++
 82         cunta precor,   miserere mei;   nec magna rogaris.             { }
 83                utere iure tuo:   captivam mortis acerbæ,               { }
 84              carceris aut duri   licet hanc absumere sorte.            { }?
 85          est etenim   michi vita mori:   lux ne ista placeret,         { }
 86                 fata coegerunt   statui nimis invida nostro.           { }
 87            tu quodcunque libet   iubeas: genus elige dignæ             { }
 88           mortis et hoc   unum prohibe,   ne viva maligno              {2}
 89              servitio   calcanda ferar.   sunt forte sorores,          { }
 90        rex, tibi, quas referat   fortunæ iniuria nostræ                { }
 91           ante oculos,   invicte, tuos:   namque et sua nobis          { }
 92             fata fuisse vides;   succedunt tristia lætis.              { }
 93              nec tamen ullorum   fuerim præsaga malorum                { }
 94         ipsa tibi!   fausto in finem,   precor, utere regno,           { }
 95            et natis   transmitte tuis,   nullusque nepotum             { }
 96              armet in insidias   animum: michi turbida regni           { }
 97                ultima, fortunæ   nimiumque adversa priori              { }
 98          contigerint;   damnisque meis   lassata quiescat,             { }
 99             mitior hinc aliis.   michi sed romana fuisse               { }

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                    8:00
100             scis odia; armorum  -que solent me dicere causam           { }
101               materiamque unam   belli, nec falsa queruntur.           { }
102                 eripe ludibrio   miseram, manibusque superbis          { }
103               eripe; deque meæ   specie, rex inclite, mortis           { }
104            tu cui fata favent,   cui mens se devovet ultro,            { }
105            videris.' hæc inter   lacrimis perfundere terram            { }
106               cæperat, auratis   subfigens oscula plantis.             { }
107                immemor armorum   iuvenis, cui martius ardor            { }
108          exciderat,   gravidumque novæ   dulcedine formæ               { }
109           pectus, et insolitis   ardebant viscera flammis,             { }
110             suspirans;   'regina, precor,   iam luctibus' inquit       {2}
111        'pone modum,   trepidumque animo   seclude pavorem.             {1}
112         parva petis,   sed magna feres;   nam forma genusque           { }
113              maiestasque animi   dignam, cui plura petitis             { }
114            largiar, insinuant.   igitur regina manebis                 { }
115            et nostri   memoranda tori   per sæcula consors,            { }
116             ni renuis   nostroque nocet   vetus ardor amori.'          { }
117          hic humilem   complexus heram,   multumque diuque             { }

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                    8:+
118                ora salutiferis   referentem tristia plantis            { }
119          sublevat illacrimans.   unde ista potentia cæco               { }
120            tanta deo?   tantum ne levem   valuisse pharetram,          { }
121               ut iecur invicti   per tot fera prælia regis             { }
122              vulnere traiectum   tenui prosterneret intra              { }
123             femineum imperium?   vultu tandem illa remisso             { }
124              incipit: 'o regum   decus ingens(?), auxiliumque          {2}
125            dum meruit, patriæ,   nunc terror maximus idem,             { }
126           si mea post   tantos unquam   consurgere lapsus              { }
127       fata queant,   spesque una foret   post damna superstes,         { }
128         quid michi vel   longa potuit   contingere vita                { }
129               lætius, ad talem   quam si translata maritum             { }
130              dicerer et fausta   subito crevisse ruina?                {1}?
131          sed quia fata premunt   et nostris debitus annis              { }
132        finis adest   michi, care, animos   attollere fractos           { }
133               desine: non tali   pelago convulsa ratis nat.            { }?
134             fortunæ   michi nota fides:   sat magna petenti            { }
135             dona dabis mortem,   quæ libertate retenta                 { }

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                   12:00
136           perferat hanc animam   directo tramite ad umbras.            { }
137                romanum   fugisse iugum   michi meta precandi est.      { }
138              cetera non ausim.   tibi sed pro talibus ille             { }
139          rex superum   meritis grates   exolvat opimas,                { }
140              qui mea magnifico   transcendere vota favore              { }
141        nisus eras.' vultum hæc   dicens avertit, et illum              { }
142           compulit in lacrimas   iterum: 'sed parce dolori,            { }
143       parce' ait 'et   nostris oculis,   quos fletibus istis           { }
144             ante diem perimis:   spes amplas fessa labansque           { }
145          mens refugit,   terræque iacens   nil suspicit altum.         { }
146              tu tamen intendas   animum melioribus: ibit               { }
147             forte alio   fortuna nocens,   aditumque relinquet         { }
148              ad magnos   placata gradus:   si dura (quod horret        {2}
149           mens omen)   fors illa vetat,   tunc ultima sero             { }
150          mors dabitur   promissa tibi;   per sidera testor             { }
151             alta poli,   regumque fidem   Manesque deosque.'           {2}
152              talia vix tremula   confusus voce peregit,                { }
153              hinc se se vacuam   tulit irrequietus ad arcem.           { }

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                   12:+
154          quis queat instabiles   animorum noscere fluctus,             { }
155         quos ferus urget amor?   non illos turbidus æquet              { }
156            Euripus,   non Scylla fremens,   non dira Caribdis.         { }
157               nempe procellosi   malesanum pectus amantis              { }?
158           nulla quies habitat:   non lux tranquilla dierum,            { }
159            non sua signa poli,   non noctis imago serenæ,              { }
160            non ratibus clavum,   non tutus litore portus:              { }
161               horrida perpetuo   facies turbata tumultu,               { }
162             undique naufragium   scopuli clademque minantes,           {1}
163              impiaque adversis   discordant æquora ventis,             { }
164       heu, miseri   quibus huc subito   volvuntur et illuc             { }
165            incerti   pelagi atque viæ.   iam tecta supremi             { }
166             intima rex thalami   secretaque limina solus               {2}?
167            intrarat,   tacitusque sedens   dum singula secum           { }
168        pertractat,   quanam ille fidem   persolvat amanti              { }
169          difficilem   videt esse viam;   nam territat illum            { }
170            captivæ   status et miseræ   fortuna maritæ,                { }
171               romani   mens alta ducis,   tum nota pudici              {2}

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                   12:++
172           pectoris integritas:   illam metuebat amori                  { }
173              adversam   reperire suo.   sed dura cathenis              { }
174               evinctum validis   lex imperiosa trahebat                { }
175             cernentem   sua fata procul.   ceu victus in alto          { }
176             navita, qui mæstus   scopulos Syrtesque vadosas            { }
177         ante oculos   videt ipse suos,   nec flectere proram           { }
178            arte valens solita,   ventoque impulsus et undis,           { }
179               omnia desperans,   fortunæ mandat iniquæ                 { }
180             et clavum et remos   et vela fluentia nimbo,               { }
181          ac lacrimans   in puppe sedet:   sic naufraga regis           { }
182            mens hæret   compulsa quidem,   nec flectere quoquam        { }
183            orsa valens. gemitu   sic longam concitus horam             { }
184                  exegit vario:   nunc ora nitentia coram               { }
185                cernere reginæ,   nunc dulces fingere voces             {2}
186             ipse sibi, pedibus   nunc oscula pressa manusque           { }
187             leniter apprensas,   lacrimosaque pectora flentis,         { }
188              dulcibus undantes  -que oculos arsisse favillis.          { }
189              at medias   inter curas,   ubi forte verendi              {1}

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                   16:00
190           frons aderat   dilecta ducis,   tunc improba tergum          { }
191       spes dabat, et   domitis stabant   præcordia flammis.            { }
192              sicut ubi ardenti   gelidus successit aeno                { }
193         humor aquæ,   furor ille silet,   paulumque tepenti            { }
194         stat similis:   mox aucta suas   incendia vires                { }
195            exercent   magis atque magis:   sic ille tumultus           { }
196            pectoris oppressus,   stimulis agitantibus isdem            { }
197                fortior admotas   rationis spernit habenas.             { }
198             ergo ubi vulnifico   reverentia cessit amori,              { }
199             præsentisque decus   formæ et damnosa voluptas             { }
200                absenti   prælata duci est,   capit ilicet æger         { }
201             consilium,   factique viam   deprendit inanem;             { }
202          et secum:   'quid lentus agis?   speciosa Hymenæus            { }
203            coniugia et   lætos blandus   modo Iupiter annos            { }
204             obtulit ecce tibi.   satis est meminisse laborum.          { }
205       exul, inops,   profugus, regno   spoliatus avito,                { }
206          per mare, per terras,   per mille pericula supplex            { }
207             regibus ac populis   multos errasse per annos              { }

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                   16:+
208             gaudeo: iam tempus   fuerit fortasse quietis.              { }
209            nam si cunta brevis   numerentur tristia vitæ,              { }
210             nullus erit   toto te nunc   annosior orbe.                { }?
211              en regnum   fortuna tuum,   quo dulcius illo              { }
212               perfruerere diu,   longo post tempore reddit             { }
213           depositumque refert.   hostem - qua nulla voluptas           { }
214         maior - habes vinctum,   vitæque et mortis in ipsum            { }
215           arbiter es,   qui cara tibi   tulit omnia solus.             {u}!
216            omnia nunc redeunt.   simul hic possessor iniquus           { }
217          regna gemens revomit,   nitidisque simillima Nimphis          { }
218                femina præterea   primo spoliata marito -               { }?
219              bellorum   sic iura volunt   - occurrit et ardet,         { }
220           si liceat,   sed multa timet   sibi conscia sortis.          { }
221                nempe verecunde   petit id, quod voce negare            { }
222             visa fuit metuens.   heu qualis forma gementi!             { }
223        quamque decent lacrimæ!   quid maiestatis in illa est!          { }
224            et quid læta foret?   qualis regina superbo                 { }
225             alta sedens solio,   si gloria supplicis ingens,           { }?

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                   16:++
226               captivæ   si tantus honos?   proh dulcis amantum         { }
227             vita, nec alternis   concordia rupta querelis!             { }
228            una quidem   facies semper,   mens una duobus,              { }
229               una quies   unusque labor!   non pulcrius orbe           { }
230               par fuerit toto,   nisi nos oblivia formæ                { }?
231           forte tenent nostræ;   genus et mens, omnia tandem           { }
232            conveniunt,   casusque graves   mollire ferendo             { }
233            convenit atque ætas   spatio distincta, quod ipsis          { }
234         coniugibus   gratum esse potest;   quodque ipse notavi,        { }
235           convenit ille etiam,   qui summis infima solus               { }
236        æquat, amor.   propera, nec enim   tibi forte timendum est      { }
237               ne tua condemnet   tori (?) iuvenilia furta              {1}
238           Scipio: quin iuvenem   iuvenis miserabitur ultro,            { }
239           viderit et lacrimas,   veniam præstabit amori.               { }
240             coniugium   fortasse sacrum,   non furta vocabit,          { }
241                reginamque tori   sociam venerabitur olim               { }
242            mitior ille ducum.'   simul hæc effatus, amicos             { }
243          convocat atque animos   aperit. iubet omnia raptim            { }

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                   20:00
244              expediant. modico   convivia culta paratu.                { }
245             atria non reboant,   non tuscus ad æthera clangor,         { }
246          non comitum fremitus,   non arcta palatia turmis,             { }
247             non crebræ   micuere faces;   fax ussit amantes            { }
248             una duos, lacrimis   mox extinguenda duorum.               { }
249                pulcer atlanteo   properans sub gurgite mergi           { }?
250               Hesperus optatam   noctem referebat, iniquos             { }
251              assuetus   præferre dies   et amantibus hostis,           { }
252                invida luciferi   dum nomina suscipit astri.            { }
253           mentibus heu quantum   nostris caligine cæca                 { }
254                illudit   ventura dies!   fortasse, beatus              { }
255            coniugio,   sobolemque sibi   turbamque nepotum             { }
256            rex animo   complexus erat,   genialia lætus                { }
257          tempora noctis agens.   illi non blanda mariti                { }
258             oscula mille novi,   non regni iura vetusti                { }
259            per cuntos   promissa deos   de corde pavorem               { }
260           funditus expulerant:   semper tremefacta sepulcrum           { }
261           ante oculos   mortemque tulit.   nec somnia lætum            { }

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                   20:+
262            portendere aliquid.   visa est sibi nempe, secundo          { }
263             rapta viro   sentire minas   et iurgia primi,              { }
264             et tremuit,   sopita licet.   tum vertice montis           {2}
265                 aerii   traducta, sedens   subiecta videbat            { }?
266           regna sibi   populosque vagos;   monstrumque repente         { }
267              concurrisse alium   maiori corpore montem;                { }?
268             tum vero   tremuisse iugum,   cui nisa sedebat,            { }?
269               impulsuque gravi   gelidos de vertice fontes             { }
270              descendisse duos,   montemque abiisse minorem             { }
271        inde retro; ast   illam rapido   per inania lapsu               { }
272        Tartara nigra quidem et   stygiam tetigisse paludem.            { }
273              publica finitimas   subito perlabitur urbes               { }
274              fama gradu, victæ   victorem sponte secutum               { }
275        coniugia, et   bello indomitum   servire puellæ.                { }
276               vulgus adulterii   signabat nomine factum,               { }
277           quod neque legitimis   arsissent ignibus inter               { }
278             armorum strepitus,   alioque superstite rege               { }
279               coniuge; captivæ   victori forma quod uno                { }?

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                   20:++
280            visa die et   dilecta prius,   subitoque recepta            { }
281              fædere, non inter   patrios ex more penates,              { }
282                iudicio nequid,   sed cunta libidine sanas              { }
283             præcipitante moras   fierent. sic omnia vulgus             { }
284              in peius   torquere loquax.   iam crebrior aures          { }
285               fama ducis vario   fervens pulsaverat æstu.              { }
286               indoluit,   cari facinus   miseratus amici               {1}
287          dux pius est,   rerumque modum   secum ipse revolvens,        { }
288                  intempestivos   est detestatus amores,                { }
289           multaque in absentem   tacitus convicia finxit.              { }
290             sic pater offensus   longinquo verbera nato                { }
291            instruit et calamis   irarum fulmina fundit,                { }?
292         mox vultu   placido et dulci   sermone movendus.               { }
293             altera post primam   sequitur populosque secundo           { }
294              fama leves   rumore replet,   succedere castris           {2}
295             Siphacem   vinctumque trahi.   ruit obvius omnis           { }
296              visendique avidus   positis exercitus armis;              { }
297             illum admirari, at  -que illum celebrare frequentes,       { }

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                   24:00
298          hunc illum   bello ingentem   regnisque superbum,             { }
299                romanum   pænumque ducem   qui viderit uno              { }
300            tempore sub laribus   pacem veniamque precantes,            { }
301            cuique duos   mundi dominos   non multa puderet             { }
302            blandiri;   cui certatim   solemnia tanquam                 { }
303              vota deo fierent;   cui regum maximus olim                { }
304                Massinissa metu   toto concesserit orbe;                { }?
305             quem facie   turbata nova   fortuna rotasset               { }
306              ad terram impulsu   subito. vix credula tantæ             { }
307            corda rei, ingentis   lapsu stupefacta ruinæ.               { }
308           siquis Athon videat,   verso seu vertice Olimpum             { }
309                ægæis   cecidisse vadis,   Ericisque tuumque,           { }
310                Apennine, caput   thirrena sub æquora mersum,           { }
311          non credat   satis ipse sibi,   sed somnia vanis              { }
312          plena putet monstris.   rex inter talia magno                 { }
313             concursu invehitur   ducis ad tentoria nostri.             { }
314           heu quantis,   fortuna, dolis   mortalia pessum              { }
315             omnia das! quantum   sublimibus invida regnis!             { }

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                   24:+
316            hæc magnis   promissa lues,   hæc meta bonorum,             { }
317    stare parum et   ruere. hic regum   rex ille supremus               { }
318               mancipium   venale iacet,   trahiturque cathenis         {2}
319               obrutus et multo   circumvallatus ab hoste.              { }
320              contigit hesperii   mentem ducis illa vetusti             { }
321              hospitii   neglecta fides,   blandusque serenæ            { }
322                vultus amicitiæ   conspectus, iunctaque dextræ          { }
323             dextera, consessus  -que tori, ac præsentibus illa         { }
324               maiestas   collata malis;   tandemque profatur:          { }
325       'quid tibi, vane Siphax,   voluisti? unde ista furenti           { }
326           mens adeo   transversa tibi?   pacti ne repulsa              { }
327               auxilii   contentus eras,   nisi bella moveres?'         { }
328            dixerat: ille animo   vultuque immotus eodem                { }
329             perstitit, ac sero   vix mæsta silentia fregit:            {2}
330       'nil michi, magnanime et   nostri dux maxime sæcli,              { }
331            nil gravius   fortuna tulit,   quam frigida campis          { }
332           linquere quod mediis   moriens hæc membra nequivi            { }
333               armorumque inter   stragem cumulosque virorum.           { }

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                   24:++
334            pænarum   michi summa quidem,   quod vivere bello           { }
335             contigit exhausto:   nec enim nunc ora viderem             { }
336             hæc michi perfidiæ   meritam renovantia litem.             { }
337          ast ego, si   miseris liceat   credenda profari               { }
338         et queat in   gravibus vero   locus esse cathenis,             {1}
339          vera loquar,   primumque omnes   meruisse fatebor             { }
340       sponte cruces,   qui sacra volens,   qui iura fidemque           { }
341           fasque piumque simul   conventaque fædera tanti              { }
342               hospitis, exigua   turpique libidine victus,             { }
343               calcavi   testesque deos   memoresque malorum.           { }?
344          sed quæ causa gravis,   quæ tristis origo ruinæ,              { }
345              forsitan ignoras:   ego nunc verissima paucis             { }?
346             expediam,   non illa meum   relevantia crimen,             { }
347            quin potius   iusti stimulos   auctura pudoris.             { }
348              femina cum primum   laribus fuit advena nostris,          { }
349              auspiciis   invecta malis   atque alite torva,            { }
350           tunc perii,   periitque fides,   et gloria nobis             { }
351            excidit ac sceptrum   manibus dyademaque fronti;            { }

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                   28:00
352           prodita tunc tacitis   arsit mea regia flammis.              { }
353            funereas   tulit illa faces,   potuitque dolosis            { }
354            flectere blanditiis   animum, lacrimisque malignis          { }
355           hospitis illa sacri,   famæ, superumque deorum               { }?
356             reddidit immemorem  -que mei. quid te moror? illa,         { }
357            illa suis   manibus misero   tulit arma marito,             { }
358             induit illa latus,   capiti tum cassida caro,              { }
359            tum gladium dextræ,   clipeum dedit illa sinistræ,          { }
360            increpuitque tubam,   trepidumque atque arma paventem       { }
361            impulit ambiguum in   Martem, tecumque coegit               { }
362               adversis   certare deis.   quando agmina campis          { }
363          contulimus   stetimusque acie,   fuit exitus ille             { }
364           erroris,   michi crede, mei:   placuisse profanos            { }
365             amplexus   fuerant huius   primordia casus                 { }
366           coniugio  -que hæsisse fero.   proh! regia, vere             { }?
367             regia et innumeris   nuptura sine ordine coniunx           { }
368              regibus! hostiles   utinam translata penates              { }?
369            igne cremes simili!   nisi me præsagia fallunt,             { }

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                   28:+
370         et facies:   mecum hoc veniet   solamen ad umbras.'            { }
371             dixit, et obticuit   graviter turbatus et imo              { }
372              lumina mæsta solo   referens. iam senserat iras           { }
373          Scipio, namque oculos   et stigmata clara loquentis           { }
374           in vultu   nimium offensi   spectarat amoris.                { }
375         hinc magis atque magis   cari scelus horret amici:             {1}
376              iustus amor regi;   quoniam si digna querelæ,             { }
377               Massinissa, tibi   fuerat, non iusta rapinæ              { }
378        causa: furor   stimulisque repens   impulsa libido              { }
379           turpibus. hæc inter,   regem sub claustra recondunt.         { }

risultati { } della versificazione© extra >>>
Scarica file Word? (> Courier 10) o file PDF è possibile

Prossimo file n. 336
Francesco Petrarca: Afrikanske krig 5, 380-773 [Africa]
Ritorna a INDEX o (Nuova!) HOME PAGE 2O23 LatinaLectio!

Rhythmus perfectus [polisillabi naturâli y normáles], paucis versibus exceptis
Analyse 2
5. bog.
356             reddidit immemorem  -que mei. quid te moror? illa,         { }
5. bog.
124              incipit: ‘o regum   decus ingens(?), auxiliumque          {2}
Analyse 3
5. bog.
215           arbiter es,   qui cara tibi   tulit omnia solus.             {u}!
5. bog.
133               desine: non tali   pelago convulsa ratis nat.            { }?

Data og analyse 2 og 3 og 4 “Romersk fod på daktylisk vers”
(Piede romano sui dattili). Indhold i overbliksbillede

%d blogger hanno fatto clic su Mi Piace per questo: