File n. 406 – 23:15 minuti – Lucretius

Visitate (FAQ?) HOME PAGE link >INDEX >LECTOR >CORPUS !

PgDn n. 406 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur 1,329-634 [Rerum natura]
Læst som af Vergil: ritmo (imperfetto) virgiliano
⬇ Cerca Ctrl + F (find). Modifica file Audio? è possibile (slow/fast! or minimize/download …⬆️)
 = archivio n. 28 - NA1-LUCR                                Prossimo file n. 407
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)              0:00
 329          Nec tamen undique corporea stipata tenentur                   [ ]!
 330                  omnia natura;   namque est in rebus inane.            [ ]
 331          quod tibi cognosse in   multis erit utile rebus               [ ]
 332             nec sinet errantem   dubitare et quaerere semper           [ ]
 333            de summa   rerum et nostris   diffidere dictis.             [ ]
 334           quapropter locus est   intactus inane vacansque.             [ ]
 335             quod si non esset,   nulla ratione moveri                  [ ]?
 336       res possent;   namque officium   quod corporis exstat,           [ ]
 337           officere atque obstare, id in omni tempore adesset           [ ]! 
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)              0:+
 338           omnibus; haud igitur   quicquam procedere posset,            [ ]
 339             principium quoniam   cedendi nulla daret res.              [ ]
 340         at nunc per   maria ac terras   sublimaque caeli               [ ]
 341           multa modis   multis varia   ratione moveri                  [ ]
 342          cernimus ante oculos,   quae, si non esset inane,             [ ]?
 343              non tam sollicito   motu privata carerent                 [ ]?
 344              nam genita omnino   nulla ratione fuissent,               [ ]?
 345               undique materies   quoniam stipata quiesset.             [ ]
 346            praeterea   quamvis solidae   res esse putentur,            [ ]
 347          hinc tamen esse licet   raro cum corpore cernas.              [ ]
 348              in saxis   ac speluncis   permanat aquarum                [ ]
 349             liquidus umor et uberibus flent omnia guttis.              [ ]!
 350             dissipat in corpus   sese cibus omne animantum.            [1]
 351            crescunt arbusta et   fetus in tempore fundunt,             [ ]
 352          quod cibus in   totas usque ab   radicibus imis               [ ]
 353           per truncos   ac per ramos   diffunditur omnis.              [ ]
 354             inter saepta meant   voces et clausa domorum               [ ]
 355         transvolitant, rigidum   permanat frigus ad ossa,              [ ]  
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)              0:++
 356        quod, nisi inania sint,   qua possent corpora quaeque           [ ]
 357          transire, haud   ulla fieri   ratione videres.                [ ]
 358            denique cur   alias aliis   praestare videmus               [ ]
 359            pondere res   rebus nilo   maiore figura?                   [ ]?
 360             nam si tantundemst   in lanae glomere quantum              [ ]
 361        corporis in plumbo est,   tantundem pendere par est,            [ ]
 362            corporis officiumst   quoniam premere omnia deorsum,        [ ]
 363            contra autem   natura manet   sine pondere inanis.          [2]
 364             ergo quod magnumst   aeque leviusque videtur,              [ ]
 365              nimirum   plus esse sibi   declarat inanis;               [ ]?
 366            at contra   gravius plus in   se corporis esse              [ ]
 367               dedicat et multo   vacui minus intus habere.             [ ]
 368              est igitur   nimirum id quod   ratione sagaci             [ ]
 369            quaerimus, admixtum   rebus, quod inane vocamus.            [ ]
 370             Illud in his rebus   ne te deducere vero                   [ ]?
 371            possit, quod quidam   fingunt, praecurrere cogor.           [ ]
 372             cedere squamigeris   latices nitentibus aiunt              [ ]
 373            et liquidas   aperire vias,   quia post loca pisces         [ ] 
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)              4:00
 374          linquant, quo possint   cedentes confluere undae.             [ ]
 375         sic alias   quoque res inter   se posse moveri                 [ ]
 376               et mutare locum,   quamvis sint omnia plena.             [1]
 377              scilicet id falsa   totum ratione receptumst.             [1]
 378             nam quo squamigeri   poterunt procedere tandem,            [1]?
 379          ni spatium   dederint latices?   concedere porro              [ ]
 380            quo poterunt undae,   cum pisces ire nequibunt?             [ ]
 381                aut igitur motu   privandumst corpora quaeque           [ ]?
 382              aut esse admixtum   dicendumst rebus inane                [ ]
 383           unde initum   primum capiat   res quaeque movendi.           [ ]
 384                postremo duo de   concursu corpora lata                 [ ]
 385            si cita dissiliant,   nempe aër omne necessest,             [ ]?
 386             inter corpora quod   fiat, possidat inane.                 [ ]!
 387             is porro   quamvis circum   celerantibus auris             [ ]
 388         confluat, haud poterit   tamen uno tempore totum               [2]
 389              compleri spatium;   nam primum quemque necessest          [ ]
 390            occupet ille locum,   deinde omnia possideantur.            [ ]
 391         quod si forte aliquis,   cum corpora dissiluere,               [ ]  
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)              4:+
 392             tum putat id fieri   quia se condenseat aër,               [ ]
 393              errat; nam vacuum   tum fit quod non fuit ante            [ ]
 394               et repletur item   vacuum quod constitit ante,           [ ]
 395               nec tali   ratione potest   denserier aër,               [2]?
 396            nec, si iam posset,   sine inani posset, opinor,            [2]
 397        ipse in se   trahere et partis   conducere in unum.             [ ]
 398            Quapropter, quamvis   causando multa noreris,               [ ]
 399              esse in rebus inane tamen fateare necessest.              [ ]!
 400             multaque praeterea   tibi possum commemorando              [ ]
 401                argumenta fidem   dictis corradere nostris.             [ ]
 402         verum animo satis haec   vestigia parva sagaci                 [ ]
 403           sunt per quae possis   cognoscere cetera tute.               [ ]
 404          namque canes   ut montivagae   persaepe ferarum               [ ]
 405              naribus inveniunt   intectas fronde quietes,              [ ]
 406          cum semel institerunt   vestigia certa viai,                  [ ] 
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)              4:++
 407               sic alid ex alio   per te tute ipse videre               [ ]?
 408               talibus in rebus   poteris caecasque latebras            [ ]
 409                insinuare omnis   et verum protrahere inde.             [ ]
 410               quod si pigraris   paulumve recesseris ab re,            [ ]
 411            hoc tibi de   plano possum   promittere, Memmi:             [2]
 412            usque adeo   largos haustus   e fontibus  magnis            [ ]?
 413            lingua meo   suavis diti   de pectore fundet,               [ ]?
 414             ut verear   ne tarda prius   per membra senectus           [ ]
 415             serpat et in nobis   vitai claustra resolvat,              [ ]?
 416          quam tibi de   quavis una   re versibus omnis                 [2]?
 417                   argumentorum   sit copia missa per auris.            [ ]
 418          Sed nunc ut   repetam coeptum   pertexere dictis,             [ ]
 419         omnis, ut est   igitur per se,   natura duabus                 [ ]?
 420            constitit in rebus;   nam corpora sunt et inane,            [ ]
 421        haec in quo   sita sunt et qua   diversa moventur.              [2]
 422             corpus enim per se   communis dedicat esse                 [ ]
 423         sensus; cui   nisi prima fides   fundata valebit,              [ ]
 424             haud erit occultis   de rebus quo referentes               [ ]  
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)              8:00
 425               confirmare animi   quicquam ratione queamus.             [ ]
 426           tum porro   locus ac spatium,   quod inane vocamus,          [ ]
 427        si nullum   foret, haud usquam   sita corpora possent           [ ]
 428              esse neque omnino   quoquam diversa meare;                [ ]?
 429             id quod iam supera   tibi paulo ostendimus ante.           [ ]
 430              praeterea nil est   quod possis dicere ab omni            [ ]
 431              corpore seiunctum   secretumque esse ab inani,            [ ]
 432          quod quasi tertia sit   numero natura reperta.                [2]!
 433     nam quodcum  -que erit, esse aliquid   debebit id ipsum;           [ ]
 434             cui si tactus erit   quamvis levis exiguusque,             [ ]
 435             augmine vel grandi   vel parvo denique, dum sit,           [ ]
 436               corporis augebit   numerum summamque sequetur.           [ ]
 437            sin intactile erit,   nulla de parte quod ullam             [ ]?
 438            rem prohibere queat   per se transire meantem,              [ ]
 439          scilicet hoc id erit,   vacuum quod inane vocamus.            [ ]
 440               praeterea per se   quodcumque erit, aut faciet quid      [ ] 
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)              8:+
 441                aut aliis fungi   debebit agentibus ipsum               [2]?
 442            aut erit ut possint   in eo res esse gerique.               [ ]
 443             at facere et fungi   sine corpore nulla potest res         [ ]
 444             nec praebere locum   porro nisi inane vacansque.           [ ]
 445               ergo praeter inane et corpora tertia per se              [ ]!
 446        nulla potest   rerum in numero   natura relinqui,               [1]
 447            nec quae sub sensus   cadat ullo tempore nostros            [ ]
 448              nec ratione animi   quam quisquam possit apisci.          [ ]
 449         Nam quaecumque cluent,   aut his coniuncta duabus              [ ]
 450              rebus ea invenies   aut horum eventa videbis.             [ ]?
 451       coniunctum est   id quod nusquam   sine permitiali               [ ]
 452             discidio potis est   seiungi seque gregari,                [ ]
 453              pondus uti saxis,   calor ignist, liquor aquai,           [ ]
 454              tactus corporibus   cunctis, intactus inani.              [ ]
 455               servitium contra   paupertas divitiaeque,                [ ]
 456                libertas bellum   concordia, cetera quorum              [ ]
 457             adventu   manet incolumis   natura abituque,               [ ]
 458        haec soliti   sumus, ut par est,   eventa vocare.               [ ]  
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)              8:++
 459           tempus item   per se non est,   sed rebus ab ipsis           [ ]?
 460            consequitur sensus,   transactum quid sit in aevo,          [ ]
 461           tum quae res instet,   quid porro deinde sequatur.           [ ]
 462          nec per se   quemquam tempus   sentire fatendumst             [ ]
 463             semotum ab   rerum motu   placidaque quiete.               [1]
 464             denique Tyndaridem   raptam belloque subactas              [ ]
 465              Troiugenas gentis   cum dicunt esse, videndumst           [ ]
 466         ne forte haec   per se cogant   nos esse fateri,               [ ]
 467      quando ea saecla hominum,   quorum haec eventa fuerunt,           [ ]
 468               irrevocabilis abstulerit iam praeterita aetas.           [ ]!
 469           namque aliud terris,   aliud regionibus ipsis                [ ]
 470                 eventum   dici poterit   quodcumque erit actum.        [1]
 471               denique materies   si rerum nulla fuisset                [ ]
 472          nec locus ac spatium,   res in quo quaeque geruntur,          [ ]
 473             numquam Tyndaridis   forma conflatus amoris                [ ]
 474               ignis, Alexandri   Phrygio sub pectore gliscens,         [ ]
 475              clara accendisset   saevi certamine belli,                [ ]
 476              nec clam durateus   Troianis Pergama partu                [ ] 
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)             12:00
 477             inflammasset equus   nocturno Graiugenarum;                [ ]
 478           perspicere ut possis   res gestas funditus omnis             [ ]
 479           non ita uti   corpus per se   constare neque esse,           [ ]
 480               nec ratione cluere eadem qua constet inane,              [ ]!
 481          sed magis ut   merito possis   eventa vocare                  [ ]?
 482           corporis atque loci,   res in quo quaeque gerantur.          [ ]?
 483             Corpora sunt porro   partim primordia rerum,               [ ]
 484                partim concilio   quae constant principiorum.           [ ]
 485            sed quae sunt rerum   primordia, nulla potest vis           [ ]
 486          stinguere; nam solido   vincunt ea corpore demum.             [ ]
 487              etsi difficile esse videtur credere quicquam              [ ]!
 488                in rebus solido   reperiri corpore posse.               [2]?
 489          transit enim   fulmen caeli   per saepta domorum,             [ ]
 490            clamor ut ac voces;   ferrum candescit in igni              [ ]
 491             dissiliuntque fero   ferventia saxa vapore;                [ ]
 492               tum labefactatus   rigor auri solvitur aestu;            [ ]
 493            tum glacies   aeris flamma   devicta liquescit;             [ ]?
 494            permanat   calor argentum   penetraleque frigus,            [ ]  
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)             12:+
 495           quando utrumque manu   retinentes pocula rite                [ ]
 496                sensimus infuso   lympharum rore superne.               [ ]
 497          usque adeo in   rebus solidi   nil esse videtur.              [1]
 498            sed quia vera tamen   ratio naturaque rerum                 [ ]
 499            cogit, ades, paucis   dum versibus expediamus               [ ]
 500         esse ea quae solido at  -que aeterno corpore constent,         [ ]
 501              semina quae rerum   primordiaque esse docemus,            [ ]
 502               unde omnis rerum   nunc constet summa creata.            [ ]
 503              Principio quoniam   duplex natura duarum                  [ ]
 504             dissimilis   rerum longe   constare repertast,             [ ]
 505           corporis atque loci,   res in quo quaeque geruntur,          [ ]?
 506             esse utramque sibi   per se puramque necessest.            [ ]?
 507           nam quaecumque vacat   spatium, quod inane vocamus,          [ ]
 508             corpus ea non est;   quae porro cumque tenet se            [ ]
 509              corpus, ea vacuum   nequaquam constat inane.              [ ]
 510          sunt igitur solida ac   sine inani corpora prima.             [2]
 511            praeterea   quoniam genitis   in rebus inanest,             [ ]
 512              materiem   circum solidam   constare necessest,           [ ] 
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)             12:++
 513            nec res ulla potest   vera ratione probari                  [ ]
 514              corpore inane suo   celare atque intus habere,            [ ]?
 515          si non, quod cohibet,   solidum constare relinquas.           [ ]
 516              id porro   nil esse potest   nisi materiai                [ ]
 517          concilium,   quod inane queat   rerum cohibere.               [ ]
 518               materies igitur,   solido quae corpore constat,          [ ]
 519           esse aeterna potest,   cum cetera dissoluantur.              [ ]
 520             tum porro   si nil esset   quod inane vacaret,             [ ]?
 521            omne foret solidum;   nisi contra corpora certa             [ ]
 522         essent quae   loca complerent   quaecumque tenerent,           [ ]!
 523        omne quod est   spatium vacuum   constaret inane.               [ ]
 524                alternis igitur   nimirum corpus inani                  [ ]
 525          disiunctumst, quoniam   nec plenum naviter exstat             [ ]
 526              nec porro vacuum.   sunt ergo corpora certa               [ ]
 527           quae spatium   pleno possint   distinguere inane.            [ ]
 528            haec neque dissolui   plagis extrinsecus icta               [ ]?
 529              possunt nec porro   penitus penetrata retexi              [ ]
 530             nec ratione queunt   alia temptata labare;                 [ ]  
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)             16:00
 531              id quod iam supra   tibi paulo ostendimus ante.           [ ]
 532              nam neque collidi   sine inani posse videtur              [2]?
 533            quicquam nec frangi   nec findi in bina secando             [ ]
 534              nec capere umorem   neque item manabile frigus            [2]
 535          nec penetralem ignem,   quibus omnia conficiuntur.            [ ]
 536           et quo quaeque magis   cohibet res intus inane,              [ ]
 537          tam magis his   rebus penitus   temptata labascit.            [ ]
 538              ergo si solida ac   sine inani corpora prima              [3]
 539            sunt ita uti docui,   sint haec aeterna necessest.          [ ]
 540            praeterea   nisi materies   aeterna fuisset,                [ ]
 541               antehac ad nilum   penitus res quaeque redissent         [ ]
 542             de nilo  -que renata forent   quaecumque videmus.          [2]
 543             at quoniam   supra docui   nil posse creari                [ ]
 544           de nilo   neque quod genitum est   ad nil revocari,          [1]
 545                 esse immortali   primordia corpore debent,             [ ]? 
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)             16:+
 546              dissolui quo quae  -que supremo tempore possint,          [2]
 547              materies   ut suppeditet   rebus reparandis.              [ ]
 548             sunt igitur solida   primordia simplicitate                [ ]?
 549             nec ratione queunt   alia servata per aevum                [ ]
 550                    ex infinito   iam tempore res reparare.             [ ]?
 551              Denique si nullam   finem natura parasset                 [ ]
 552              frangendis rebus,   iam corpora materiai                  [ ]
 553           usque redacta forent   aevo frangente priore,                [ ]
 554                ut nil ex illis   a certo tempore posset                [ ]
 555       conceptum ad   summum aetatis   pervadere finem.                 [ ]
 556             nam quidvis citius   dissolvi posse videmus                [ ]
 557            quam rursus refici;   quapropter longa diei                 [ ]?
 558                 infinita aetas   anteacti temporis omnis               [ ]
 559           quod fregisset adhuc   disturbans dissoluensque,             [ ]
 560                numquam reliquo   reparari tempore posset.              [2]?
 561                at nunc nimirum   frangendi reddita finis               [ ]
 562         certa manet,   quoniam refici   rem quamque videmus            [ ]
 
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)             16:++
 563                et finita simul   generatim tempora rebus               [1]
 564        stare, quibus   possint aevi   contingere florem.               [ ]
 565               huc accedit uti,   solidissima materiai                  [ ]
 566          corpora cum constant,   possint tamen omnia reddi,            [ ]
 567             mollia quae fiunt,   aër aqua terra vapores,               [1]
 568              quo pacto   fiant et qua   vi quaeque gerantur,           [ ]
 569             admixtum   quoniam semel est   in rebus inane.             [ ]
 570             at contra   si mollia sint   primordia rerum,              [ ]!
 571           unde queant   validi silices   ferrumque creari              [ ]
 572            non poterit   ratio reddi;   nam funditus omnis             [ ]
 573              principio   fundamenti   natura carebit.                  [ ]?
 574             sunt igitur solida   pollentia simplicitate                [ ]
 575                quorum condenso   magis omnia conciliatu                [ ]
 576                 artari possunt   validasque ostendere viris.           [ ]?
 577               porro si nullast   frangendis reddita finis              [ ]
 578           corporibus, tamen ex   aeterno tempore quaeque               [ ]
 579              nunc etiam superare necessest corpora rebus,              [ ]!
 580          quae nondum   clueant ullo   temptata periclo.                [ ] 
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)             20:00
 581             at quoniam fragili   natura praedita constant,             [ ]?
 582             discrepat aeternum   tempus potuisse manere                [ ]
 583                innumerabilibus   plagis vexata per aevum.              [ ]
 584            Denique iam quoniam   generatim reddita finis               [ ]
 585              crescendi   rebus constat   vitamque tenendi,             [ ]
 586         et quid quaeque queant   per foedera naturai,                  [u]
 587           quid porro nequeant,   sancitum quandoquidem exstat,         [ ]
 588                 nec commutatur   quicquam, quin omnia constant         [ ]
 589           usque adeo,   variae volucres   ut in ordine cunctae         [ ]
 590              ostendant maculas   generalis corpore inesse,             [ ]
 591                immutabilis  materiae quoque corpus habere              [1]!
 592                debent nimirum.   nam si primordia rerum                [ ]
 593               commutari aliqua   possent ratione revicta,              [1]?
 594          incertum   quoque iam constet   quid possit oriri,            [ ]
 595             quid nequeat, finita potestas denique cuique               [u]!
 596               quanam sit ratione atque alte terminus haerens,          [ ]!
 597            nec totiens possent   generatim saecla referre              [ ]
 598                naturam   mores victum   motusque parentum.             [ ]  
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)             20:+
 599          Tum porro quoniam est   extremum quodque cacumen              [ ]
 600                corporis illius   quod nostri cernere sensus            [ ]
 601          iam nequeunt,   id nimirum   sine partibus exstat             [ ]
 602              et minima constat   natura nec fuit umquam                [ ]?
 603                per se secretum   neque posthac esse valebit,           [ ]?
 604           alterius   quoniamst ipsum   pars, primaque et una,          [ ]
 605         inde aliae atque aliae   similes ex ordine partes              [ ]
 606                agmine condenso   naturam corporis explent,             [ ]?
 607          quae quoniam   per se nequeunt   constare, necessest          [ ]
 608            haerere unde queant   nulla ratione revelli.                [ ]
 609             sunt igitur solida   primordia simplicitate                [ ]?
 610             quae minimis stipata cohaerent partibus arte,              [u]!
 611                 non ex illarum   conventu conciliata,                  [ ]
 612              sed magis aeterna   pollentia simplicitate,               [ ]
 613              unde neque avelli   quicquam neque deminui iam            [ ]
 614                  concedit natura reservans semina rebus.               [u]!
 615          praeterea   nisi erit minimum,   parvissima quaeque           [ ]
 616             corpora constabunt   ex partibus infinitis,                [ ] 
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)             20:++
 617            quippe ubi dimidiae   partis pars semper habebit            [ ]
 618              dimidiam   partem nec res   praefiniet ulla.              [ ]
 619               ergo rerum inter   summam minimamque quid escit?         [ ]?
 620            nil erit ut distet;   nam quamvis funditus omnis            [ ]
 621               summa sit infinita, tamen, parvissima quae sunt,         [u]!
 622                   ex infinitis   constabunt partibus aeque.            [ ]
 623             quod quoniam ratio   reclamat vera negatque                [ ]
 624          credere posse animum,   victus fateare necessest              [ ]
 625            esse ea quae nullis   iam praedita partibus exstent         [ ]
 626             et minima constent   natura. quae quoniam sunt,            [ ]?
 627          illa quoque esse tibi   solida atque aeterna fatendum.        [ ]
 628             denique si minimas   in partis cuncta resolvi              [ ]
 629              cogere consuesset   rerum natura creatrix,                [ ]
 630             iam nil ex   illis eadem   reparare valeret                [ ]
 631         propterea   quia, quae nullis   sunt partibus aucta,           [ ]
 632          non possunt   ea quae debet   genitalis habere                [ ]
 633               materies, varios   conexus pondera plagas                [ ]
 634               concursus motus,   per quae res quaeque geruntur.        [ ] 

risultati [ ] della versificazione© >>>
Scarica file Word? (> Courier 10) o file PDF è possibile

Prossimo file n. 407
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur 1,635-920 [Rerum natura]
Ritorna a INDEX o (Nuova!) HOME PAGE 2O23 LatinaLectio!

Rhythmus imperfectus [polisillabi naturâli y normáles], compluribus versibus exceptis
Analyse 2
1. bog.
384                postremo duo de   concursu corpora lata                 [ ]
422             corpus enim per se   communis dedicat esse                 [ ]
430              praeterea nil est   quod possis dicere ab omni            [ ]
440               praeterea per se   quodcumque erit, aut faciet quid      [ ] bis
452             discidio potis est   seiungi seque gregari,                [ ]
508             corpus ea non est;   quae porro cumque tenet se            [ ] bis
578           corporibus, tamen ex   aeterno tempore quaeque               [ ]
1. bog.
421        haec in quo   sita sunt et qua   diversa moventur.              [2]
1. bog.
361        corporis in plumbo est,   tantundem pendere par est,            [ ]
410               quod si pigraris   paulumve recesseris ab re,            [ ]
435             augmine vel grandi   vel parvo denique, dum sit,           [ ]
445               ergo praeter inane et corpora tertia per se              [ ]! bis
621                summa sit infinita, tamen, parvissima quae sunt,         [u]! bis
1. bog.
373            et liquidas   aperire vias,   quia post loca pisces         [ ]
393              errat; nam vacuum   tum fit quod non fuit ante             [ ]
602              et minima constat   natura nec fuit umquam                [ ]?
1. bog.
424             haud erit occultis   de rebus quo referentes               [ ]
1. bog.
350             dissipat in corpus   sese cibus omne animantum.           *[1]
390            occupet ille locum,   deinde omnia possideantur.            [ ]
391         quod si forte aliquis,   cum corpora dissiluere,               [ ]
400             multaque praeterea   tibi possum commemorando              [ ]
434             cui si tactus erit   quamvis levis exiguusque,             [ ]
451       coniunctum est   id quod nusquam   sine permitiali               [ ]
455               servitium contra   paupertas divitiaeque,                [ ]
457             adventu   manet incolumis   natura abituque,              *[ ]
477              inflammasset equus   nocturno Graiugenarum;                [ ]
484                partim concilio   quae constant principiorum.           [ ]
499            cogit, ades, paucis   dum versibus expediamus               [ ]
516              id porro   nil esse potest   nisi materiai                [ ]
519           esse aeterna potest,   cum cetera dissoluantur.              [ ]
535          nec penetralem ignem,   quibus omnia conficiuntur.             [ ]
548             sunt igitur solida   primordia simplicitate                [ ]?
552              frangendis rebus,   iam corpora materiai                  [ ]
559           quod fregisset adhuc   disturbans dissoluensque,             [ ]
565               huc accedit uti,   solidissima materiai                  [ ]
574             sunt igitur solida   pollentia simplicitate                [ ]
575                quorum condenso   magis omnia conciliatu                [ ]
586         et quid quaeque queant   per foedera naturai,                  [u]
609             sunt igitur solida   primordia simplicitate                [ ]?
611                 non ex illarum   conventu conciliata,                  [ ]
612              sed magis aeterna   pollentia simplicitate,               [ ]
616             corpora constabunt   ex partibus infinitis,                 [ ]
Analyse 3
1. bog.
386             inter corpora quod   fiat, possidat inane.                  [ ]!
432          quod quasi tertia sit   numero natura reperta.                [2]!
1. bog.
522         essent quae   loca complerent   quaecumque tenerent,           [ ]!
570             at contra   si mollia sint   primordia rerum,              [ ]!
1. bog.
339             principium quoniam   cedendi nulla daret res.              [ ]
440               praeterea per se   quodcumque erit, aut faciet quid      [ ]
443             at facere et fungi   sine corpore nulla potest res         [ ]
485            sed quae sunt rerum   primordia, nulla potest vis           [ ]
508             corpus ea non est;   quae porro cumque tenet se            [ ]
613              unde neque avelli   quicquam neque deminui iam            [ ]
626             et minima constent   natura. quae quoniam sunt,            [ ]?
1. bog.
517          concilium,   quod inane queat   rerum cohibere.               [ ]
547              materies   ut suppeditet   rebus reparandis.              [ ]
Analyse 4
1. bog.
579              nunc etiam superare necessest corpora rebus,              [ ]!
595              quid nequeat, finita potestas denique cuique               [u]!
610             quae minimis stipata cohaerent partibus arte,              [u]!
614                  concedit natura reservans semina rebus.               [u]!
1. bog.
329          Nec tamen undique corporea stipata tenentur                   [ ]!
349             liquidus umor et uberibus flent omnia guttis.               [ ]!
399              esse in rebus inane tamen fateare necessest.              [ ]!
468               irrevocabilis abstulerit iam praeterita aetas.           [ ]!
480               nec ratione cluere eadem qua constet inane,              [ ]!
591                immutabilis  materiae quoque corpus habere              [1]!
621                summa sit infinita, tamen, parvissima quae sunt,         [u]!
1. bog.
337            officere atque obstare, id in omni tempore adesset           [ ]!
445               ergo praeter inane et corpora tertia per se              [ ]!
487               etsi difficile esse videtur credere quicquam              [ ]!
596               quanam sit ratione atque alte terminus haerens,          [ ]!

Data og analyse 2 og 3 og 4 “Romersk fod på daktylisk vers”
(Piede romano sui dattili). Indhold i overbliksbillede

%d blogger hanno fatto clic su Mi Piace per questo: