File n. 411 – 25:52 minuti – Lucretius

Visitate (FAQ?) HOME PAGE link >INDEX >LECTOR >CORPUS !

PgDn n. 411 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur 2,661-1022 [Rerum natura]
Læst som af Vergil: ritmo (imperfetto) virgiliano
⬇ Cerca Ctrl + F (find). Modifica file Audio? è possibile (slow/fast! or minimize/download …⬆️)
 = archivio n. 29 - NA2-LUCR                                Prossimo file n. 412
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 2. bog (Oxford C.T.)              0:00
 661            Saepe itaque ex uno   tondentes gramina campo               [ ]
 662              lanigerae pecudes   et equorum duellica proles            [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 2. bog (Oxford C.T.)              0:+
 663             buceriaeque greges   eodem sub tegmine caeli               [1]
 664                ex unoque sitim   sedantes flumine aquai                [1]
 665             dissimili   vivunt specie   retinentque parentum           [2]
 666               naturam et mores   generatim quaeque imitantur.          [ ]
 667            tanta est in quovis   genere herbae materiai                [ ]
 668              dissimilis ratio,   tanta est in flumine quoque.          [ ]
 669             hinc porro quamvis   animantem ex omnibus unam             [ ]
 670               ossa cruor venae   calor umor viscera nervi              [ ]
 671       constituunt;   quae sunt porro   distantia longe,                [ ]
 672               dissimili perfecta figura principiorum.                  [2]!
 673            tum porro   quaecumque igni   flammata cremantur,           [ ]
 674              si nil praeterea,   tamen haec in corpore condunt         [ ]
 675         unde ignem   iacere et lumen   summittere possint              [ ]
 676         scintillasque agere ac   late differre favillam.               [ ]
 677               cetera consimili   mentis ratione peragrans              [ ]
 678                invenies igitur   multarum semina rerum                 [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 2. bog (Oxford C.T.)              0:++
 679              corpore celare et   varias cohibere figuras.              [2]
 680            denique multa vides   quibus et color et sapor una          [ ]
 681           reddita sunt cum odore. in primis pleraque dona              [ ]!
 682           haec igitur   variis debent   constare figuris;              [ ]
 683            nidor enim penetrat   qua fucus non it in artus,            [ ]
 684             fucus item sorsum,   sorsum sapor insinuatur               [ ]
 685            sensibus; ut noscas   primis differre figuris.              [ ]
 686            dissimiles   igitur formae   glomeramen in unum             [ ]
 687              conveniunt et res   permixto semine constant.             [ ]
 688            quin etiam   passim nostris   in versibus ipsis             [ ]
 689           multa elementa vides   multis communia verbis,               [ ]
 690             cum tamen inter se   versus ac verba necesse est           [ ]!
 691             confiteare alia ex   aliis constare elementis;             [ ]
 692            non quo multa parum   communis littera currat               [ ]
 693             aut nulla inter se   duo sint ex omnibus isdem,            [ ]!
 694             sed quia non vulgo   paria omnibus omnia constant.         [ ]
 695              sic aliis   in rebus item   communia multa                [ ]
 696               multarum   rerum cum sint   primordia, verum             [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 2. bog (Oxford C.T.)              4:00
 697           dissimili   tamen inter se   consistere summa                [ ]!
 698          possunt; ut merito ex   aliis constare feratur                [ ]
 699             humanum   genus et fruges   arbustaque laeta.              [ ]
 700            Nec tamen omnimodis   conecti posse putandum est            [ ]
 701               omnia. nam vulgo   fieri portenta videres,               [ ]
 702            semiferas   hominum species   exsistere et altos            [ ]
 703                 interdum ramos   egigni corpore vivo,                  [ ]
 704               multaque conecti   terrestris membra marinis,            [ ]
 705             tum flammam taetro   spirantis ore Chimaeras               [ ]
 706                pascere naturam   per terras omniparentis.              [2]
 707               quorum nil fieri   manifestum est, omnia quando          [ ]
 708             seminibus   certis certa   genetrice creata                [ ]
 709               conservare genus   crescentia posse videmus.             [ ]
 710              reicere in terras   naturam, multaque caecis              [ ]
 711             corporibus fugiunt   e corpore percita plagis,             [ ]
 712             quae neque conecti   quoquam potuere neque intus           [1]
 713                  vitalis motus   consentire atque imitari.             [ ]
 714             sed ne forte putes   animalia sola teneri                  [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 2. bog (Oxford C.T.)              4:+
 715             corporibus fugiunt   e corpore percita plagis,             [ ]
 716             quae neque conecti   quoquam potuere neque intus           [1]
 717                  vitalis motus   consentire atque imitari.             [ ]
 718             sed ne forte putes   animalia sola teneri                  [ ]
 719           legibus hisce, eadem   ratio res terminat omnis.             [ ]
 720                nam veluti tota   natura dissimiles sunt                [2]
 721               inter se genitae   res quaeque, ita quamque necessest    [ ]
 722               dissimili constare figura principiorum;                  [3]!
 723            non quo multa parum   simili sint praedita forma,           [ ]
 724             sed quia non vulgo   paria omnibus omnia constant.         [ ]
 725             semina cum   porro distent,   differre necessest           [ ]
 726                intervalla vias   conexus pondera plagas                [ ]
 727               concursus motus,   quae non animalia solum               [ ]
 728             corpora seiungunt,   sed terras ac mare totum              [ ]
 729               secernunt caelum  -que a terris omne retentant.          [ ]
 730             Nunc age dicta meo   dulci quaesita labore                 [ ]
 731         percipe, ne forte haec   albis ex alba rearis                  [ ]
 732          principiis   esse, ante oculos   quae candida cernis,         [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 2. bog (Oxford C.T.)              4:++
 733          aut ea quae   nigrant nigro   de semine nata;                 [ ]?
 734           nive alium   quemvis quae sunt   imbuta colorem,             [ ]
 735        propterea   gerere hunc credas,   quod materiai                 [ ]
 736              corpora consimili   sint eius tincta colore.              [ ]
 737          nullus enim color est   omnino materiai                       [2]
 738        corporibus,   neque par rebus   neque denique dispar.           [ ]
 739             in quae corpora si   nullus tibi forte videtur             [ ]!
 740           posse animi iniectus   fieri, procul avius erras.            [ ]
 741             nam cum caecigeni,   solis qui lumina numquam              [ ]?
 742               dispexere, tamen   cognoscant corpora tactu              [ ]
 743                ex ineunte aevo   nullo coniuncta colore,               [ ]
 744            scire licet nostrae   quoque menti corpora posse            [ ]
 745              verti in notitiam   nullo circumlita fuco.                [ ]
 746               denique nos ipsi   caecis quaecumque tenebris            [ ]
 747            tangimus, haud ullo   sentimus tincta colore.               [ ]
 748           quod quoniam   vinco fieri,   nunc esse docebo               [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 2. bog (Oxford C.T.)              4:+++
 749          Omnis enim   color omnino   mutatur in omnis;                 [2]
 750        quod facere haud   ullo debent   primordia pacto.               [ ]?
 751                immutabile enim   quiddam superare necessest,           [1]
 752                ne res ad nilum   redigantur funditus omnes.            [ ]
 753            nam quodcumque suis   mutatum finibus exit,                 [ ]
 754          continuo hoc mors est   illius quod fuit ante.                [ ]
 755            proinde colore cave   contingas semina rerum,               [ ]
 756            ne tibi res redeant   ad nilum funditus omnes.              [ ]
 757               Praeterea si nulla coloris principiis est                [ ]!
 758              reddita natura et   variis sunt praedita formis,          [2]
 759            e quibus omne genus   gignunt variantque colores            [ ]
 760               propterea, magni   quod refert semina quaeque            [ ]
 761            cum quibus et quali   positura contineantur                 [2]?
 762               et quos inter se   dent motus accipiantque,              [ ]!
 763             perfacile extemplo   rationem reddere possis               [ ]
 764            cur ea quae   nigro fuerint   paulo ante colore,            [ ]
 765               marmoreo   fieri possint   candore repente;              [ ]
 766             ut mare, cum magni   commorunt aequora venti,              [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 2. bog (Oxford C.T.)              8:00
 767              vertitur in canos   candenti marmore fluctus.             [ ]
 768            dicere enim possis,   nigrum quod saepe videmus,            [ ]
 769             materies   ubi permixta est   illius et ordo               [ ]
 770                principiis mutatus et addita demptaque quaedam,         [u]!
 771         continui id   fieri ut candens   videatur et album.            [ ]
 772              quod si caeruleis   constarent aequora ponti              [ ]
 773             seminibus,   nullo possent   albescere pacto.              [ ]
 774             nam quocumque modo   perturbes caerula quae sint,          [ ]
 775           numquam in marmoreum   possunt migrare colorem.              [ ]
 776            sin alio atque alio   sunt semina tincta colore             [ ]
 777           quae maris efficiunt   unum purumque nitorem,                [ ]
 778            ut saepe ex   aliis formis   variisque figuris              [ ]
 779              efficitur quiddam   quadratum unaque figura,              [ ]?
 780             conveniebat, ut in   quadrato cernimus esse                [ ]?
 781             dissimilis formas,   ita cernere in aequore ponti          [ ]
 782           aut alio in   quovis uno   puroque nitore                    [ ]?
 783          dissimilis   longe inter se   variosque colores.              [ ]!
 784             praeterea   nil officiunt   obstantque figurae             [ ]?
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 2. bog (Oxford C.T.)              8:+
 785          dissimiles   quo quadratum   minus omne sit extra;            [ ]
 786            at varii   rerum impediunt   prohibentque colores           [ ]?
 787              quominus esse uno   possit res tota nitore.               [ ]
 788              Tum porro quae ducit et inlicit ut tribuamus              [ ]!
 789               principiis rerum   nonnumquam causa colores,             [ ]
 790              occidit, ex albis   quoniam non alba creantur,            [ ]
 791          nec quae nigra cluent   de nigris sed variis ex.              [ ]
 792            quippe etenim multo   proclivius exorientur                 [ ]?
 793               candida de nullo   quam nigro nata colore                [ ]
 794                aut alio quovis   qui contra pugnet et obstet.          [ ]
 795            Praeterea   quoniam nequeunt   sine luce colores            [ ]
 796       esse neque in   lucem exsistunt   primordia rerum,               [ ]
 797        scire licet   quam sint nullo   velata colore.                  [ ]?
 798           qualis enim   caecis poterit   color esse tenebris?          [ ]
 799               lumine quin ipso   mutatur propterea quod                [ ]?
 800              recta aut obliqua   percussus luce refulget;              [ ]
 801               pluma columbarum   quo pacto in sole videtur,            [ ]
 802             quae sita cervices   circum collumque coronat;             [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 2. bog (Oxford C.T.)              8:++
 803         namque alias   fit uti claro   sit rubra pyropo,               [1]
 804              interdum   quodam sensu   fit uti videatur                [ ]
 805                 inter curalium   viridis miscere zmaragdos.            [ ]
 806              caudaque pavonis,   larga cum luce repleta est,           [2]
 807                consimili mutat   ratione obversa colores;              [2]
 808             qui quoniam quodam   gignuntur luminis ictu,               [ ]
 809         scire licet,   sine eo fieri   non posse putandum est.         [ ]
 810            et quoniam   plagae quoddam   genus excipit in se           [ ]
 811              pupula, cum sentire colorem dicitur album,                [ ]!
 812             atque aliud porro,   nigrum cum et cetera sentit,          [ ]
 813           nec refert   ea quae tangas   quo forte colore               [ ]
 814           praedita sint, verum   quali magis apta figura,              [1]
 815         scire licet   nil principiis   opus esse colore,               [ ]
 816              sed variis formis   variantis edere tactus.               [ ]
 817              Praeterea quoniam   non certis certa figuris              [ ]
 818                est natura coloris et omnia principiorum                [u]!
 819              formamenta queunt   in quovis esse nitore,                [ ]?
 820           cur ea quae constant   ex illis non pariter sunt             [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 2. bog (Oxford C.T.)             12:00
 821               omne genus perfusa coloribus in genere omni?             [ ]!
 822               conveniebat enim   corvos quoque saepe volantis          [ ]
 823               ex albis   album pinis   iactare colorem                 [ ]
 824              et nigros   fieri nigro   de semine cycnos                [ ]?
 825              aut alio   quovis uno   varioque colore.                  [ ]?
 826         Quin etiam   quanto in partis   res quaeque minutas            [ ]
 827       distrahitur   magis, hoc magis est   ut cernere possis           [ ]
 828                 evanescere paulatim stinguique colorem;                [ ]!
 829         ut fit ubi in   parvas partis   discerpitur austrum:           [ ]
 830              purpura poeniceus  -que color clarissimus  multo,         [ ]
 831              filatim   cum distractum est,   disperditur omnis;        [ ]
 832         noscere ut hinc possis   prius omnem efflare colorem           [ ]
 833          particulas   quam discedant   ad semina rerum.                [ ]
 834               Postremo quoniam   non omnia corpora vocem               [ ]
 835               mittere concedis   neque odorem, propterea fit           [ ]
 836              ut non omnibus attribuas sonitus et odores.               [ ]!
 837             sic oculis quoniam   non omnia cernere quimus,             [ ]
 838            scire licet quaedam   tam constare orba colore              [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 2. bog (Oxford C.T.)             12:+
 839           quam sine odore ullo   quaedam sonituque remota,             [ ]
 840          nec minus haec animum   cognoscere posse sagacem              [ ]
 841         quam quae sunt   aliis rebus   privata notare.                 [ ]
 842             Sed ne forte putes   solo spoliata colore                  [ ]
 843             corpora prima manere, etiam secreta teporis                [ ]!
 844            sunt ac frigoris omnino calidique vaporis,                  [1]!
 845         et sonitu   sterila et suco   ieiuna feruntur,                 [ ]?
 846            nec iaciunt   ullum proprium   de corpore odorem.           [ ]
 847                sicut amaracini   blandum stactaeque liquorem           [ ]
 848               et nardi florem,   nectar qui naribus halat,             [ ]
 849          cum facere instituas,   cum primis quaerere par est,          [ ]
 850          quoad licet ac possis   reperire, inolentis olivi             [ ]
 851                naturam, nullam   quae mittat naribus auram,            [ ]
 852        quam minime ut   possit mixtos   in corpore odores              [ ]
 853               concoctosque suo   contractans perdere viro,             [ ]
 854             propterea   tandem debent   primordia rerum                [ ]
 855              non adhibere suum   gignundis rebus odorem                [ ]
 856         nec sonitum,   quoniam nil ab   se mittere possunt,            [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 2. bog (Oxford C.T.)             12:++
 857               nec simili ratione saporem denique quemquam              [ ]!
 858        nec frigus   neque item calidum   tepidumque vaporem,           [ ]
 859      cetera; quae cum ita sunt   tamen ut mortalia constent,           [ ]
 860             molli lenta, fragosa putri, cava corpore raro,             [ ]!
 861            omnia sint   a principiis   seiuncta necessest,             [ ]!
 862                  immortalia si   volumus subiungere rebus              [ ]!
 863              fundamenta quibus   nitatur summa salutis;                [ ]
 864            ne tibi res redeant   ad nilum funditus omnes.              [ ]
 865             Nunc ea quae sentire videmus cumque necessest              [ ]!
 866                ex insensilibus   tamen omnia confiteare                [ ]
 867            principiis   constare. neque id   manifesta refutant        [ ]
 868            nec contra pugnant,   in promptu cognita quae sunt,         [ ]
 869            sed magis ipsa manu   ducunt et credere cogunt              [ ]?
 870               ex insensilibus,   quod dico, animalia gigni.            [ ]
 871            quippe videre licet   vivos exsistere vermis                [ ]
 872            stercore de taetro,   putorem cum sibi nacta est            [ ]?
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 2. bog (Oxford C.T.)             16:00
 873                  intempestivis   ex imbribus umida tellus;             [ ]?
 874            praeterea   cunctas itidem   res vertere sese.              [ ]
 875              vertunt se fluvii   frondes et pabula laeta               [ ]
 876          in pecudes,   vertunt pecudes   in corpora nostra             [ ]
 877             naturam, et nostro   de corpore saepe ferarum              [ ]
 878                augescunt viris   et corpora pennipotentum.             [1]
 879              ergo omnis   natura cibos   in corpora viva               [2]
 880          vertit et hinc sensus   animantum procreat omnis,             [ ]
 881                 non alia longe   ratione atque arida ligna             [ ]
 882            explicat in flammas   et in ignis omnia versat.             [ ]
 883           iamne vides   igitur magni   primordia rerum                 [ ]?
 884               referre in quali   sint ordine quaeque locata            [1]
 885             et commixta quibus   dent motus accipiantque?              [ ]?
 886         Tum porro quid id est,   animum quod percutit ipsum,           [ ]
 887         quod movet et   varios sensus   expromere cogit,               [ ]
 888                ex insensilibus   ne credas sensile gigni?              [ ]
 889                nimirum lapides   et ligna et terra quod una            [ ]
 890           mixta tamen nequeunt   vitalem reddere sensum.               [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 2. bog (Oxford C.T.)             16:+
 891          illud in his   igitur rebus   meminisse decebit,              [ ]
 892              non ex omnibus omnino, quaecumque creant res              [ ]!
 893              sensilia extemplo   me gigni dicere sensus,               [ ]?
 894                sed magni referre ea primum quantula constent,          [ ]!
 895          sensile quae faciunt,   et qua sint praedita forma,           [ ]
 896              motibus ordinibus   posituris denique quae sint.          [ ]
 897          quarum nil   rerum in lignis   glaebisque videmus;            [ ]
 898        et tamen haec, cum sunt   quasi putrefacta per imbris,          [ ]
 899            vermiculos pariunt,   quia corpora materiai                 [ ]
 900               antiquis   ex ordinibus   permota nova re                [ ]?
 901            conciliantur ita ut   debent animalia gigni.                [ ]
 902           deinde ex sensilibus   qui sensile posse creari              [ ]
 903         constituunt   porro ex aliis   sentire suetis,                 [ ]
 904            mollia cum faciunt.   nam sensus iungitur omnis             [ ]
 905            visceribus   nervis venis,   quaecumque videmus             [ ]
 906                 mollia mortali   consistere corpore creta.             [ ]?
 907             sed tamen esto iam   posse haec aeterna manere:            [ ]!
 908             nempe tamen debent   aut sensum partis habere              [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 2. bog (Oxford C.T.)             16:++
 909               aut simili totis   animalibus esse putari.               [2]?
 910           at nequeant   per se partes   sentire necesse est;           [ ]
 911           namque ad nos sensus   membrorum respicit omnis,             [ ]
 912              nec manus a nobis   potis est secreta neque ulla          [2]
 913                corporis omnino   sensum pars sola tenere.              [ ]
 914             linquitur ut totis   animantibus assimulentur.             [ ]?
 915          sic itidem   quae sentimus   sentire necessest,               [ ]
 916              vitali ut possint   consentire undique sensu.             [ ]
 917          qui poterunt   igitur rerum   primordia dici                  [ ]
 918                 et leti   vitare vias,   animalia cum sint,            [3]?
 919            atque animalia sint   mortalibus una eademque?              [ ]!
 920         quod tamen ut possint,   at coetu concilioque                  [ ]
 921          nil facient   praeter vulgum   turbamque animantum,           [ ]
 922           scilicet ut nequeant   homines armenta feraeque              [ ]
 923               inter sese ullam   rem gignere conveniundo.              [ ]
 924             quod si forte suum   dimittunt corpore sensum              [ ]
 925           atque alium capiunt,   quid opus fuit attribui id quod       [ ]
 926         detrahitur?   tum praeterea,   quod vidimus ante,              [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 2. bog (Oxford C.T.)             20:00
 927             quatenus in pullos   animalis vertier ova                  [ ]
 928               cernimus alituum   vermisque effervere, terram           [ ]
 929                  intempestivos   cum putor cepit ob imbris,            [ ]
 930            scire licet   gigni posse ex   non sensibus  sensus.        [ ]
 931          Quod si forte aliquis   dicet dumtaxat oriri                  [ ]
 932            posse a non   sensu sensum   mutabilitate,                  [ ]
 933           aut aliquo   tamquam partu   quo proditur extra,             [ ]?
 934          huic satis illud erit   planum facere atque probare           [ ]
 935               non fieri partum   nisi concilio ante coacto             [ ]
 936           nec quicquam   commutari   sine conciliatu.                  [ ]?
 937             principio nequeunt   ullius corporis esse                  [ ]
 938              sensus ante ipsam   genitam naturam animantis,            [ ]
 939              nimirum   quia materies   disiecta tenetur                [ ]
 940                aëre fluminibus   terris terraque creatis,              [ ]
 941             nec congressa modo   vitalis convenienti                   [ ]?
 942              contulit inter se   motus, quibus omnituentes             [u]!
 943                 accensi sensus   animantem quamque tuentur.            [ ]
 944              Praeterea quamvis   animantem grandior ictus,             [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 2. bog (Oxford C.T.)             20:+
 945              quam patitur natura, repente adfligit et omnis            [u]!
 946           corporis atque animi   pergit confundere sensus.             [ ]
 947              dissoluuntur enim   positurae principiorum                [ ]
 948               et penitus motus   vitales impediuntur,                  [ ]?
 949                donec materies,   omnis concussa per artus,             [ ]
 950               vitalis   animae nodos   a corpore solvit                [1]?
 951             dispersamque foras   per caulas eicit omnis.               [ ]
 952             nam quid praeterea   facere ictum posse reamur             [ ]
 953            oblatum,   nisi discutere ac   dissolvere quaeque?          [ ]
 954         fit quoque uti soleant   minus oblato acriter ictu             [ ]
 955                  reliqui motus   vitales vincere saepe,                [ ]
 956           vincere, et ingentis   plagae sedare tumultus                [ ]
 957          inque suos   quicquid rursus   revocare meatus                [ ]
 958              et quasi iam leti   dominantem in corpore motum           [ ]?
 959         discutere ac   paene amissos   accendere sensus.               [ ]
 960             nam quare   potius leti   iam limine ab ipso               [ ]
 961               ad vitam possint   collecta mente reverti,               [ ]
 962              quam quo decursum   prope iam siet ire et abire?          [ ]?
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 2. bog (Oxford C.T.)             20:++
 963            Praeterea   quoniam dolor est   ubi materiai                [ ]
 964              corpora vi quadam   per viscera viva per artus            [2]
 965               sollicitata suis   trepidant in sedibus intus,           [ ]
 966           inque locum   quando remigrant,   fit blanda voluptas,       [ ]
 967              scire licet nullo   primordia posse dolore                [ ]?
 968                temptari nullam  -que voluptatem capere ex se;          [1]
 969          quandoquidem non sunt   ex ullis principiorum                 [ ]
 970           corporibus,   quorum motus   novitate laborent               [ ]
 971          aut aliquem   fructum capiant   dulcedinis almae.             [ ]
 972             haud igitur debent   esse ullo praedita sensu.             [ ]
 973            Denique uti possint   sentire animalia quaeque,             [ ]
 974        principiis   si iam est sensus   tribuendus eorum,              [ ]
 975            quid, genus humanum   propritim de quibus auctumst?         [2]
 976               scilicet et risu   tremulo concussa cachinnant           [ ]?
 977           et lacrimis spargunt   rorantibus ora genasque               [ ]
 978              multaque de rerum   mixtura dicere callent                [2]?
 979               et sibi proporro   quae sint primordia quaerunt;         [ ]
 980             quandoquidem totis   mortalibus assimulata                 [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 2. bog (Oxford C.T.)             24:00
 981         ipsa quoque ex   aliis debent   constare elementis,            [ ]
 982            inde alia ex aliis,   nusquam consistere ut ausis:          [ ]
 983       quippe sequar,   quodcumque loqui   ridereque dices              [1]
 984          et sapere, ex   aliis eadem haec   facientibus ut sit.        [ ]
 985            quod si delira haec   furiosaque cernimus esse              [ ]?
 986               et ridere potest   non ex ridentibus auctus              [1]
 987            et sapere et doctis   rationem reddere dictis               [ ]
 988               non ex seminibus   sapientibus atque disertis,           [ ]
 989          qui minus esse queant   ea quae sentire videmus               [ ]
 990               seminibus permixta carentibus undique sensu?             [ ]!
 991               Denique caelesti   sumus omnes semine oriundi;           [ ]
 992              omnibus ille idem   pater est, unde alma liquentis        [ ]
 993                umoris   guttas mater   cum terra recepit,              [ ]
 994           feta parit   nitidas fruges   arbustaque laeta               [ ]
 995              et genus humanum,   parit omnia saecla ferarum,           [2]
 996             pabula cum praebet   quibus omnes corpora pascunt          [ ]
 997             et dulcem   ducunt vitam   prolemque propagant;            [ ]
 998              quapropter merito   maternum nomen adepta est.            [ ]?
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 2. bog (Oxford C.T.)             24:+
 999              cedit item retro,   de terra quod fuit ante,              [ ]?
 1000           in terras   et quod missumst   ex aetheris oris,            [ ]
 1001               id rursum caeli   rellatum templa receptant.            [ ]
 1002             nec sic interimit   mors res ut materiai                  [ ]
 1003            corpora conficiat,   sed coetum dissipat ollis.            [ ]
 1004              inde aliis aliud   coniungit et efficit omnes            [ ]
 1005            res ita convertant   formas mutentque colores              [ ]
 1006             et capiant sensus   et puncto tempore reddant,            [ ]
 1007             ut noscas   referre eadem   primordia rerum               [ ]
 1008           cum quibus et quali   positura contineantur                 [2]?
 1009              et quos inter se   dent motus accipiantque,              [ ]!
 1010            neve putes   aeterna penes   residere potesse              [ ]
 1011         corpora prima quod in   summis fluitare videmus               [ ]
 1012             rebus et interdum   nasci subitoque perire.               [ ]
 1013           quin etiam   refert nostris   in versibus ipsis             [ ]
 1014           cum quibus et quali   sint ordine quaeque locata;           [1]
 1015           namque eadem caelum   mare terras flumina solem             [ ]
 1016          significant,   eadem fruges   arbusta animantis;             [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 2. bog (Oxford C.T.)             24:++
 1017            si non omnia sunt,   at multo maxima pars est              [ ]!
 1018             consimilis; verum   positura discrepitant res.            [2]
 1019             sic ipsis   in rebus item   iam materiai                  [ ]
 1021             concursus   motus ordo   positura figurae                 [ ]?
 1022              cum permutantur,   mutari res quoque debent.             [ ] 

risultati [ ] della versificazione© >>>
Scarica file Word? (> Courier 10) o file PDF è possibile

Prossimo file n. 412
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur 2,1023-1174 [Rerum natura]
Ritorna a INDEX o (Nuova!) HOME PAGE 2O23 LatinaLectio!

Rhythmus imperfectus [polisillabi naturâli y normáles], compluribus versibus exceptis
Analyse 2
2. bog.
687              conveniunt et res   permixto semine constant.             [ ]
737          nullus enim color est   omnino materiai                       [2] bis
754          continuo hoc mors est   illius quod fuit ante.                [ ] bis
859      cetera; quae cum ita sunt   tamen ut mortalia constent,           [ ]
898        et tamen haec, cum sunt   quasi putrefacta per imbris,          [ ]
969          quandoquidem non sunt   ex ullis principiorum                 [ ] bis
2. bog.
780             conveniebat, ut in   quadrato cernimus esse                [ ]?
886         Tum porro quid id est,   animum quod percutit ipsum,          “[ ]
1011         corpora prima quod in   summis fluitare videmus                [ ]
2. bog.
774             nam quocumque modo   perturbes caerula quae sint,          [ ]
810            et quoniam   plagae quoddam   genus excipit in se           [ ]
849          cum facere instituas,   cum primis quaerere par est,          [ ]
868            nec contra pugnant,   in promptu cognita quae sunt,         [ ]
896              motibus ordinibus   posituris denique quae sint.          [ ]
918                 et leti   vitare vias,   animalia cum sint,            [3]?
984          et sapere, ex   aliis eadem haec   facientibus ut sit.        [ ]
1017            si non omnia sunt,   at multo maxima pars est              [ ] bis
2. bog.
680            denique multa vides   quibus et color et sapor una          [ ]
728             corpora seiungunt,   sed terras ac mare totum              [ ]
754          continuo hoc mors est   illius quod fuit ante.                [ ]
872            stercore de taetro,   putorem cum sibi nacta est            [ ]?
975            quid, genus humanum   propritim de quibus auctumst?         [2]
999              cedit item retro,   de terra quod fuit ante,              [ ]?
1022              cum permutantur,   mutari res quoque debent.             [ ]
2. bog.
788              Tum porro quae ducit et inlicit ut tribuamus              [ ]! bis
2. bog.
666               naturam et mores   generatim quaeque imitantur.         *[ ]
667            tanta est in quovis   genere herbae materiai                [ ]
672               dissimili perfecta figura principiorum.                   [2]! bis
684             fucus item sorsum,   sorsum sapor insinuatur               [ ]
691              confiteare alia ex   aliis constare elementis;            *[ ]
706                pascere naturam   per terras omniparentis.              [2]
713                  vitalis motus   consentire atque imitari.            *[ ]
717                  vitalis motus   consentire atque imitari.            *[ ]
722               dissimili constare figura principiorum;                   [3]! bis
735        propterea   gerere hunc credas,   quod materiai                 [ ]
737          nullus enim color est   omnino materiai                       [2]
761            cum quibus et quali   positura contineantur                 [2]?
762               et quos inter se   dent motus accipiantque,              [ ]! bis
792            quippe etenim multo   proclivius exorientur                 [ ]?
818                est natura coloris et omnia principiorum                [u]! bis
878                augescunt viris   et corpora pennipotentum.             [1]
885             et commixta quibus   dent motus accipiantque?              [ ]?
899            vermiculos pariunt,   quia corpora materiai                 [ ]
914             linquitur ut totis   animantibus assimulentur.             [ ]?
919            atque animalia sint   mortalibus una eademque?             *[ ]! bis
921          nil facient   praeter vulgum   turbamque animantum,          *[ ]
923               inter sese ullam   rem gignere conveniundo.              [ ]
932            posse a non   sensu sensum   mutabilitate,                  [ ]
936           nec quicquam   commutari   sine conciliatu.                  [ ]?
938              sensus ante ipsam   genitam naturam animantis,           *[ ]
941             nec congressa modo   vitalis convenienti                   [ ]?
942              contulit inter se   motus, quibus omnituentes             [u]! bis
947              dissoluuntur enim   positurae principiorum                [ ]
948               et penitus motus   vitales impediuntur,                  [ ]?
963            Praeterea   quoniam dolor est   ubi materiai                [ ]
969          quandoquidem non sunt   ex ullis principiorum                 [ ]
980             quandoquidem totis   mortalibus assimulata                 [ ]
981         ipsa quoque ex   aliis debent   constare elementis,           *[ ]
1002             nec sic interimit   mors res ut materiai                  [ ]
1008           cum quibus et quali   positura contineantur                 [2]?
1009              et quos inter se   dent motus accipiantque,              [ ]! bis
1016           significant,   eadem fruges   arbusta animantis;            *[ ]
1019             sic ipsis   in rebus item   iam materiai                  [ ]
Analyse 3
2. bog.
690             cum tamen inter se   versus ac verba necesse est           [ ]!
693             aut nulla inter se   duo sint ex omnibus isdem,            [ ]!
739             in quae corpora si   nullus tibi forte videtur             [ ]!
762               et quos inter se   dent motus accipiantque,              [ ]!
862                  immortalia si   volumus subiungere rebus              [ ]!
907             sed tamen esto iam   posse haec aeterna manere:            [ ]!
919            atque animalia sint   mortalibus una eademque?              [ ]!
942              contulit inter se   motus, quibus omnituentes             [u]!
1009              et quos inter se   dent motus accipiantque,              [ ]!
1017            si non omnia sunt,   at multo maxima pars est              [ ]!
2. bog.
697           dissimili   tamen inter se   consistere summa                [ ]!
783          dissimilis   longe inter se   variosque colores.              [ ]!
861            omnia sint   a principiis   seiuncta necessest,             [ ]!
2. bog.
757               Praeterea si nulla coloris principiis est                [ ]! bis
791          nec quae nigra cluent   de nigris sed variis ex.              [ ]
799               lumine quin ipso   mutatur propterea quod                [ ]?
835               mittere concedis   neque odorem, propterea fit            [ ]
900               antiquis   ex ordinibus   permota nova re                [ ]?
968                temptari nullam  -que voluptatem capere-ex se;         *[1] bis
1018             consimilis; verum   positura discrepitant res.            [2]
2. bog.
804              interdum   quodam sensu   fit uti videatur                 [ ]
836              ut non omnibus attribuas sonitus et odores.               [ ] bis
968                temptari nullam  -que voluptatem capere ex se;          [1]
Analyse 4
2. bog.
672               dissimili perfecta figura principiorum.                   [2]!
722               dissimili constare figura principiorum;                   [3]!
757               Praeterea si nulla coloris principiis est                [ ]!
770                principiis mutatus et addita demptaque quaedam,         [u]!
788              Tum porro quae ducit et inlicit ut tribuamus              [ ]!
821               omne genus perfusa coloribus in genere omni?             [ ]!
857               nec simili ratione saporem denique quemquam              [ ]!
894                sed magni referre ea primum quantula constent,          [ ]!
945              quam patitur natura, repente adfligit et omnis             [u]!
990               seminibus permixta carentibus undique sensu?             [ ]!
2. bog.
828                 evanescere paulatim stinguique colorem;                [ ]!
836              ut non omnibus attribuas sonitus et odores.               [ ]!
843             corpora prima manere, etiam secreta teporis                [ ]!
844            sunt ac frigoris omnino calidique vaporis,                  [1]!
860             molli lenta, fragosa putri, cava corpore raro,             [ ]!
892              non ex omnibus omnino, quaecumque creant res              [ ]!
2. bog.
681           reddita sunt cum odore. in primis pleraque dona              [ ]!
811              pupula, cum sentire colorem dicitur album,                [ ]!
818                est natura coloris et omnia principiorum                [u]!
865             Nunc ea quae sentire videmus cumque necessest              [ ]!

Data og analyse 2 og 3 og 4 “Romersk fod på daktylisk vers”
(Piede romano sui dattili). Indhold i overbliksbillede


%d blogger hanno fatto clic su Mi Piace per questo: