File n. 432 – 14:34 minuti – Lucretius

Visitate (FAQ?) HOME PAGE link >INDEX >LECTOR >CORPUS !

PgDn n. 432 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur 6,1090-1286 [Rerum natura]
Læst som af Vergil: ritmo (imperfetto) virgiliano
⬇ Cerca Ctrl + F (find). Modifica file Audio? è possibile (slow/fast! or minimize/download …⬆️)
 = archivio n. 32 - SAT-LUCI                                Prossimo file n. 433
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)              0:00
 1090         Nunc ratio   quae sit morbis   aut unde repente               [ ]
 1091           mortiferam   possit cladem   conflare coorta                [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)              0:+
 1092           morbida vis hominum   generi pecudumque catervis,           [ ]
 1093              expediam. primum   multarum semina rerum                 [ ]
 1094            esse supra   docui quae sint   vitalia nobis,              [ ]
 1095         et contra   quae sint morbo   mortique necessest              [ ]
 1096          multa volare. ea cum   casu sunt forte coorta                [ ]
 1097               et perturbarunt   caelum, fit morbidus aër.             [ ]
 1098            atque ea vis omnis   morborum pestilitasque                [ ]
 1099            aut extrinsecus ut   nubes nebulaeque superne              [ ]!
 1100           per caelum veniunt,   aut ipsa saepe coortae                [ ]
 1101             de terra surgunt,   ubi putorem umida nactast             [2]
 1102                 intempestivis   pluviisque et solibus icta.           [ ]
 1103           nonne vides   etiam caeli   novitate et aquarum             [ ]
 1104           temptari   procul a patria   quicumque domoque              [ ]?
 1105                adveniunt ideo   quia longe discrepitant res?          [ ]
 1106           nam quid Brittannis   caelum differre putamus,              [ ]
 1107        et quod in Aegypto est   qua mundi claudicat axis,             [ ]
 1108      quidve quod in Ponto est   differre, et Gadibus atque            [ ]
 1109          usque ad nigra virum   percocto saecla colore?               [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)              0:++
 1110          quae cum quattuor inter se diversa videmus                   [ ]!
 1111             quattuor a ventis   et caeli partibus esse,               [ ]
 1112         tum color et   facies hominum   distare videntur              [ ]
 1113             largiter et morbi   generatim saecla tenere.              [ ]
 1114            est elephas morbus   qui propter flumina Nili              [ ]
 1115           gignitur Aegypto in   media neque praeterea usquam.         [ ]
 1116            Atthide temptantur   gressus oculique in Achaeis           [ ]
 1117           finibus. inde aliis   alius locus est inimicus              [ ]
 1118          partibus ac membris:   varius concinnat id aër.              [ ]
 1119        proinde ubi se caelum,   quod nobis forte alienum,             [ ]
 1120            commovet atque aër   inimicus serpere coepit,              [ ]?
 1121            ut nebula ac nubes   paulatim repit et omne                [ ]
 1122           qua graditur conturbat et immutare coactat,                 [ ]!
 1123     fit quoque ut, in nostrum   cum venit denique caelum,             [ ]
 1124            corrumpat   reddatque sui   simile atque alienum.          [ ]
 1125          haec igitur   subito clades   nova pestilitasque             [1]
 1126      aut in aquas   cadit aut fruges   persidit in ipsas              [ ]
 1127           aut alios   hominum pastus   pecudumque cibatus,            [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)              4:00
 1128            aut etiam   suspensa manet   vis aëre in ipso              [ ]
 1129             et, cum spirantes   mixtas hinc ducimus auras,            [ ]
 1130       illa quoque in   corpus pariter   sorbere necessest.            [ ]
 1131             consimili   ratione venit   bubus quoque saepe            [ ]
 1132           pestilitas   et iam pigris   balantibus aegror.             [ ]
 1133            nec refert   utrum nos in   loca deveniamus                [ ]
 1134              nobis adversa et   caeli mutemus amictum,                [ ]
 1135             an caelum   nobis ultro   natura (?)coruptum              [ ]
 1136           deferat aut aliquid   quo non consuevimus uti,              [ ]
 1137              quod nos adventu   possit temptare recenti.              [ ]
 1138            Haec ratio quondam   morborum et mortifer aestus           [ ]
 1139           finibus in Cecropis   funestos reddidit agros               [ ]
 1140             vastavitque vias,   exhausit civibus urbem.               [ ]
 1141           nam penitus veniens   Aegypti finibus ortus,                [ ]
 1142                aëra permensus   multum camposque natantis,            [ ]
 1143             incubuit   tandem populo   Pandionis omni.                [ ]
 1144               inde catervatim   morbo mortique dabantur.              [ ]
 1145          principio   caput incensum   fervore gerebant                [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)              4:+
 1146            et duplices oculos   suffusa luce rubentis.                [ ]?
 1147              sudabant   etiam fauces   intrinsecus atrae              [ ]
 1148         sanguine et ulceribus   vocis via saepta coibat               [ ]
 1149         atque animi interpres   manabat lingua cruore                 [ ]
 1150             debilitata malis,   motu gravis, aspera tactu.            [1]
 1151         inde ubi per   fauces pectus   complerat et ipsum             [ ]
 1152            morbida vis in cor   maestum confluxerat aegris,           [ ]
 1153                omnia tum vero   vitai claustra lababant.              [ ]?
 1154            spiritus ore foras   taetrum volvebat odorem,              [ ]
 1155          rancida quo perolent   proiecta cadavera ritu.               [ ]
 1156         atque animi   prorsum vires   totius et omne                  [ ]
 1157            languebat   corpus leti   iam limine in ipso.              [ ]
 1158               intolerabilibus  -que malis erat anxius angor           [ ]
 1159            assidue   comes et gemitu   commixta querela.              [ ]
 1160         singultusque frequens   noctem per saepe diemque              [ ]
 1161             corripere assidue   nervos et membra coactans             [ ]
 1162              dissoluebat eos,   defessos ante, fatigans.              [ ]
 1163           nec nimio   cuiquam posses   ardore tueri                   [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)              4:++
 1164             corporis in summo   summam fervescere partem,             [ ]
 1165          sed potius   tepidum manibus   proponere tactum              [ ]
 1166            et simul ulceribus   quasi inustis omne rubere             [ ]
 1167      corpus, ut est   per membra sacer   dum diditur ignis.           [ ]
 1168           intima pars hominum   vero flagrabat ad ossa,               [ ]
 1169          flagrabat   stomacho flamma ut   fornacibus intus.           [ ]
 1170             nil adeo   posses cuiquam   leve tenueque membris         [ ]
 1171            vertere in utilitatem, at ventum et frigora semper.        [ ]!
 1172           in fluvios   partim gelidos   ardentia morbo                [ ]
 1173           membra dabant nudum   iacientes corpus in undas.            [ ]
 1174             multi praecipites   lymphis putealibus alte               [ ]
 1175               inciderunt ipso   venientes ore patente:                [ ]
 1176                 insedabiliter   sitis arida, corpora mersans,         [1]
 1177             aequabat   multum parvis   umoribus imbrem.               [ ]
 1178         nec requies   erat ulla mali:   defessa iacebant              [ ]?
 1179             corpora. mussabat   tacito medicina timore,               [ ]
 1180           quippe patentia cum   totiens ardentia morbis               [ ]!
 1181              lumina versarent   oculorum expertia somno.              [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)              8:00
 1182            multaque praeterea   mortis tum signa dabantur,            [ ]
 1183              perturbata animi   mens in maerore metuque,              [ ]
 1184           triste supercilium,   furiosus vultus et acer,              [ ]
 1185              sollicitae porro   plenaeque sonoribus aures,            [ ]?
 1186           creber spiritus aut   ingens raroque coortus,               [ ]!
 1187             sudorisque madens   per collum splendidus umor,           [ ]
 1188             tenuia sputa minuta, croci contacta colore                [ ]!
 1189          salsaque, per fauces   rauca vix edita tussi.                [ ]
 1190             in manibus   vero nervi   trahere et tremere artus        [ ]?
 1191          a pedibus  -que minutatim   succedere frigus                 [2]
 1192        non dubitabat. item ad   supremum denique tempus               [ ]
 1193             compressae nares,   nasi primoris acumen                  [ ]
 1194          tenue, cavati oculi,   cava tempora, frigida pellis          [ ]
 1195         duraque, in ore truci   rictum, frons tenta tumebat.          [ ]
 1196              nec nimio rigida   post artus morte iacebant.            [ ]
 1197                octavoque fere   candenti lumine solis                 [1]
 1198                aut etiam nona   reddebant lampade vitam.              [ ]
 1199        quorum siquis, ut est,   vitarat funera leti,                  [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)              8:+
 1200             ulceribus taetris   et nigra proluvie alvi                [ ]
 1201        posterius   tamen hunc tabes   letumque manebat,               [ ]
 1202            aut etiam   multus capitis   cum saepe dolore              [ ]
 1203             corruptus sanguis   expletis naribus ibat:                [ ]
 1204           huc hominis   totae vires   corpusque fluebat.              [ ]
 1205              profluvium porro   qui taetri sanguinis acre             [ ]?
 1206           exierat,   tamen in nervos   huic morbus et artus           [ ]
 1207             ibat et in partis   genitalis corporis ipsas.             [ ]
 1208            et graviter partim   metuentes limina leti                 [ ]
 1209                vivebant ferro   privati parte virili,                 [ ]
 1210         et manibus   sine nonnulli   pedibusque manebant              [ ]
 1211             in vita tamen, et   perdebant lumina partim:              [ ]?
 1212           usque adeo   mortis metus his   incesserat acer.            [ ]
 1213           atque etiam quosdam   cepere oblivia rerum                  [ ]
 1214         cunctarum,   neque se possent   cognoscere ut ipsi.           [ ]
 1215      multaque humi cum inhumata iacerent corpora supra                [ ]!
 1216         corporibus,   tamen alituum   genus atque ferarum             [ ]
 1217            aut procul absiliebat, ut acrem exiret odorem,             [ ]!
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)              8:++
 1218            aut, ubi gustarat,   languebat morte propinqua.            [ ]
 1219              nec tamen omnino   temere illis solibus ulla             [ ]?
 1220              comparebat avis,   nec tristia saecla ferarum            [1]
 1221               exibant silvis.   languebant pleraque morbo             [ ]
 1222               et moriebantur.   cum primis fida canum vis             [ ]
 1223            strata viis animam   ponebat in omnibus aegre;             [2]
 1224              extorquebat enim   vitam vis morbida membris.            [ ]
 1225               incomitata rapi   certabant funera vasta.               [ ]
 1226              nec ratio remedi   communis certa dabatur;               [ ]
 1227          nam quod ali dederat   vitalis aëris auras                   [ ]?
 1228           volvere in ore licere et caeli templa tueri,                [ ]!
 1229           hoc aliis   erat exitio   letumque parabat.                 [ ]?
 1230            illud in his rebus   miserandum magnopere unum             [ ]
 1231             aerumnabile erat,   quod ubi se quisque videbat           [1]
 1232             implicitum morbo,   morti damnatus ut esset,              [ ]
 1233             deficiens   animo maesto   cum corde iacebat,             [ ]
 1234             funera respectans   animam amittebat ibidem.              [ ]
 1235           quippe etenim nullo   cessabant tempore apisci              [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)             12:00
 1236              ex aliis   alios avidi   contagia morbi,                 [ ]
 1237           lanigeras   tamquam pecudes   et bucera saecla.             [ ]
 1238           idque vel in primis   cumulabat funere funus.               [ ]
 1239            nam quicumque suos   fugitabant visere ad aegros,          [ ]
 1240                vitai   nimium cupidos   mortisque timentis            [1]
 1241                poenibat paulo   post turpi morte malaque,             [ ]
 1242           desertos,   opis expertis,   incuria mactans.               [ ]
 1243           qui fuerant   autem praesto,   contagibus ibant             [ ]
 1244           atque labore, pudor   quem tum cogebat obire                [ ]
 1245            blandaque lassorum   vox mixta voce querelae.              [ ]
 1246              optimus hoc leti   genus ergo quisque subibat.           [ ]?
 1247            inque aliis alium,   populum sepelire suorum               [ ]
 1248         certantes:   lacrimis lassi   luctuque redibant;              [ ]
 1249        inde bonam   partem in lectum   maerore dabantur.              [ ]
 1250          nec poterat quisquam   reperiri, quem neque morbus           [2]
 1251           nec mors nec luctus   temptaret tempore tali.               [ ]
 1252             Praeterea iam pastor et armentarius omnis                 [ ]!
 1253              et robustus item   curvi moderator aratri                [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)             12:+
 1254          languebat,   penitusque casa   contrusa iacebant             [ ]
 1255              corpora paupertate et morbo dedita morti.                [ ]!
 1256               exanimis pueris   super exanimata parentum              [ ]
 1257            corpora nonnumquam   posses retroque videre                [ ]
 1258          matribus et patribus   natos super edere vitam.              [ ]
 1259       nec minimam   partem ex agris   is maeror in urbem              [ ]
 1260           confluxit, languens   quem contulit agricolarum             [ ]
 1261              copia conveniens   ex omni morbida parte.                [ ]
 1262              omnia complebant   loca tectaque; quo magis aestu        [ ]
 1263          confertos   ita acervatim   mors accumulabat.                [ ]
 1264          multa siti   prostrata viam   per proque voluta              [ ]
 1265               corpora silanos   ad aquarum strata iacebant            [2]?
 1266              interclusa anima   nimia ab dulcedine aquarum,           [ ]
 1267           multaque per populi   passim loca prompta viasque           [ ]
 1268             languida semanimo   cum corpore membra videres            [ ]
 1269            horrida paedore et   pannis cooperta perire                [ ]
 1270             corporis inluvie,   pelli super ossibus una,              [ ]
 1271           ulceribus   taetris prope iam   sordeque sepulta.           [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)             12:++
 1272             omnia denique sancta deum delubra replerat                [ ]!
 1273          corporibus   mors exanimis   onerataque passim               [ ]
 1274            cuncta cadaveribus   caelestum templa manebant,            [ ]
 1275          hospitibus loca quae   complerant aedituentes.               [ ]
 1276               nec iam religio   divum nec numina magni                [ ]?
 1277             pendebantur enim:   praesens dolor exsuperabat.           [ ]
 1278            nec mos ille sepulturae remanebat in urbe,                 [ ]!
 1279       quo prius hic   populus semper   consuerat humari;              [ ]
 1280              perturbatus enim   totus trepidabat, et unus             [ ]
 1281           quisque suum pro re   compostum maestus humabat.            [ ]
 1282        multaque res subita et   paupertas horrida suasit.             [ ]
 1283          namque suos   consanguineos   aliena rogorum                 [ ]
 1284          insuper exstructa ingenti clamore locabant                   [2]!
 1285           subdebantque faces,   multo cum sanguine saepe              [ ]
 1286               rixantes potius   quam corpora desererentur.            [ ]
 _____________________________________________________________________________.. 

risultati [ ] della versificazione© >>>
Scarica file Word? (> Courier 10) o file PDF è possibile

Prossimo file n. 433
Gajus Valerius Catullus: Digte mellem 1 og 23 [Carmina]
Ritorna a INDEX o (Nuova!) HOME PAGE 2O23 LatinaLectio!

Rhythmus imperfectus [polisillabi naturâli y normáles], compluribus versibus exceptis
Analyse 2
6. bog.
1152            morbida vis in cor   maestum confluxerat aegris,            [ ]
1211             in vita tamen, et   perdebant lumina partim:              [ ]?
1275          hospitibus loca quae   complerant aedituentes.               [ ] bis
1281           quisque suum pro re   compostum maestus humabat.            [ ]
6. bog.
1250          nec poterat quisquam   reperiri, quem neque morbus           [2]
6. bog.
1117            finibus. inde aliis   alius locus est inimicus              [ ]
6. bog.
1098            atque ea vis omnis   morborum pestilitasque                [ ]
1125          haec igitur   subito clades   nova pestilitasque             [1]
1133            nec refert   utrum nos in   loca deveniamus                [ ]
1260            confluxit, languens   quem contulit agricolarum             [ ]
1263          confertos   ita acervatim   mors accumulabat.                [ ]
1275          hospitibus loca quae   complerant aedituentes.               [ ]
1277             pendebantur enim:   praesens dolor exsuperabat.           [ ]
1286               rixantes potius   quam corpora desererentur.            [ ]
Analyse 3
6. bog.
1099            aut extrinsecus ut   nubes nebulaeque superne              [ ]!
1180           quippe patentia cum   totiens ardentia morbis               [ ]!
1186           creber spiritus aut   ingens raroque coortus,               [ ]!
6. bog.
1105                adveniunt ideo   quia longe discrepitant res?          [ ]
1222               et moriebantur.   cum primis fida canum vis              [ ]
6. bog.
1131             consimili   ratione venit   bubus quoque saepe            [ ]
Analyse 4
6. bog.
1122           qua graditur conturbat et immutare coactat,                 [ ]!
1215      multaque humi cum inhumata iacerent corpora supra                [ ]!
1252             Praeterea iam pastor et armentarius omnis                 [ ]!
6. bog.
1188             tenuia sputa minuta, croci contacta colore                [ ]!
1272             omnia denique sancta deum delubra replerat                [ ]!
1278            nec mos ille sepulturae remanebat in urbe,                 [ ]!
1284          insuper exstructa ingenti clamore locabant                   [2]!
6. bog.
1110          quae cum quattuor inter se diversa videmus                   [ ]!
1171            vertere in utilitatem, at ventum et frigora semper.        [ ]!
1217            aut procul absiliebat, ut acrem exiret odorem,             [ ]!
1228           volvere in ore licere et caeli templa tueri,                [ ]!
1255              corpora paupertate et morbo dedita morti.                [ ]!

Data og analyse 2 og 3 og 4 “Romersk fod på daktylisk vers”
(Piede romano sui dattili). Indhold i overbliksbillede

%d blogger hanno fatto clic su Mi Piace per questo: