Archivio n. 44 – ME5-OVIDIUS

= Versi recitati (+ soundtrack): INDEX file n. 216-224!
Visitate (FAQ?) HOME PAGE link >INDEX >LECTOR >CORPUS !

Ovidius: Forvandlinger [Metamorphoses]
= file n. 216 continuato - 17:30 minuti  ⬇ Cerca Ctrl + F (find)  Prossimo n.45
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 9. bog (Rizzoli)               # ME5-OVID.
 471             corpus et erubuit,   quamvis sopita iacebat.               [ ]
 472        somnus abit;   silet illa diu   repetitque quietis              [ ]
 473             ipsa suae speciem,   dubiaque ita mente profatur:          [ ]
 474         'me miseram!   tacitae quid vult   sibi noctis imago?          [ ]
 475           quam nolim rata sit!   cur haec ego somnia vidi?             [ ]
 476       ille quidem est   oculis quamvis   formosus iniquis              [ ]
 477           et placet et possim,   si non sit frater, amare,             [ ]
 478             et me dignus erat;   verum nocet esse sororem.             [ ]
 479             dummodo tale nihil   vigilans committere temptem,          [ ]
 480           saepe licet   simili redeat   sub imagine somnus;            [ ]
 481            testis abest somno,   nec abest imitata voluptas.           [ ]
 482          pro Venus et   tenera volucer   cum matre Cupido,             [ ]
 483            gaudia quanta tuli!   quam me manifesta libido              [ ]
 484             contigit! ut iacui   totis resoluta medullis!              [ ]?
 485            ut meminisse iuvat!   quamvis brevis illa voluptas          [ ]
 486           noxque fuit praeceps   et coeptis invida nostris.            [ ]
 487              o  ego, si liceat   mutato nomine iungi,                  [ ]?
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 9. bog (Rizzoli)
 488          quam bene, Caune, tuo   poteram nurus esse parenti!           [ ]
 489          quam bene, Caune, meo   poteras gener esse parenti!           [ ]
 490              omnia di facerent   essent communia nobis,                [ ]
 491          praeter avos;   tu me vellem   generosior esses.              [ ]?
 492            nescioquam   facies igitur,   pulcherrime, matrem;          [ ]
 493       at mihi, quae   male sum quos tu   sortita parentes,             [ ]
 494          nil nisi frater eris;   quod obest, id habebimus unum.        [ ]
 495          quid mihi significant   ergo mea visa? quod autem             [ ]
 496          somnia pondus habent?   an habent et somnia pondus?           [ ]
 497          di melius!   - di nempe suas   habuere sorores;               [ ]
 498              sic Saturnus Opem   iunctam sibi sanguine duxit,          [ ]
 499                Oceanus Tethyn,   Iunonem rector Olympi.                [ ]
 500          sunt superis   sua iura; quid ad   caelestia ritus            [ ]
 501                exigere humanos   diversaque foedera tempto?            [2]
 502             aut nostro vetitus   de corde fugabitur ardor              [ ]
 503          aut, hoc si   nequeo, peream,   precor, ante toroque          [ ]
 504                mortua componar   positaeque det oscula frater.         [ ]
 505             et tamen arbitrium   quaerit res ista duorum.              [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 9. bog (Rizzoli)
 506            finge placere mihi;   scelus esse videbitur illi.           [ ]
 507                at non Aeolidae   thalamos timuere sororum.             [ ]
 508             unde sed hos novi?   cur haec exempla paravi?              [ ]?
 509             quo feror? oscenae   procul hinc discedite flammae,        [ ]
 510           nec nisi qua fas est   germanae frater ametur.               [2]
 511              si tamen ipse mei   captus prior esset amore,             [ ]
 512                forsitan illius   possem indulgere furori.              [ ]
 513           ergo ego quem fueram   non reiectura petentem                [ ]
 514          ipsa petam.   poterisne loqui?   poterisne fateri?            [ ]
 515            coget amor, potero;   vel si pudor ora tenebit,             [ ]
 516                littera celatos   arcana fatebitur ignes.'              [2]?
 517      hoc placet, haec   dubiam vicit   sententia mentem.               [ ]
 518              in latus erigitur   cubitoque innixa sinistro             [ ]
 519             'viderit; insanos'   inquit 'fateamur amores.              [ ]?
 520            ei mihi! quo labor?   quem mens mea concipit ignem?'        [2]
 521               et meditata manu   componit verba trementi;              [ ]
 522           dextra tenet ferrum,   vacuam tenet altera ceram.            [ ]
 523            incipit et dubitat;   scribit damnatque tabellas;           [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 9. bog (Rizzoli)
 524             et notat et delet;   mutat culpatque probatque,            [ ]
 525          inque vicem   sumptas ponit   positasque resumit;             [ ]
 526            quid velit ignorat;   quidquid factura videtur              [ ]
 527        displicet; in vultu est   audacia mixta pudori.                 [ ]
 528        scripta 'soror' fuerat;   visum est delere sororem              [ ]
 529             verbaque correctis   incidere talia ceris:                 [ ]
 530        'quam, nisi tu dederis,   non est habitura salutem,             [ ]
 531        hanc tibi mittit amans;   pudet, a, pudet edere nomen!          [ ]
 532            et si quid   cupiam quaeris,   sine nomine vellem           [ ]
 533           posset agi   mea causa meo,   nec cognita Byblis             [ ]
 534           ante forem quam spes   votorum certa fuisset.                [ ]
 535            esse quidem   laesi poterat   tibi pectoris index           [ ]
 536             et color et macies   et vultus et umida saepe              [ ]
 537               lumina nec causa   suspiria mota patenti                 [ ]
 538             et crebri amplexus   et quae, si forte notasti,            [ ]
 539                 oscula sentiri   non esse sororia possent.             [ ]?
 540          ipsa tamen,   quamvis animi   grave vulnus habebam,           [ ]
 541             quamvis intus erat   furor igneus, omnia feci              [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 9. bog (Rizzoli)
 542          (sunt mihi di testes)   ut tandem sanior essem,               [ ]
 543                 pugnavique diu   violenta Cupidinis arma               [ ]?
 544              effugere infelix,   et plus quam ferre puellam            [ ]
 545           posse putes   ego dura tuli;   superata fateri               [ ]
 546             cogor opemque tuam   timidis exposcere votis.              [ ]
 547              tu servare potes,   tu perdere solus amantem;             [ ]
 548            elige utrum facias.   non hoc inimica precatur,             [1]
 549         sed quae, cum tibi sit   iunctissima, iunctior esse            [ ]
 550              expetit et vinclo   tecum propiore ligari.                [1]
 551            iura senes   norint et quid   liceatque nefasque            [ ]
 552           fasque sit inquirant   legumque exanima servent;             [ ]
 553         conveniens   Venus est annis   temeraria nostris.              [ ]
 554            quid liceat   nescimus adhuc   et cuncta licere             [ ]
 555           credimus et sequimur   magnorum exempla deorum.              [ ]
 556              nec nos aut durus   pater aut reverentia famae            [ ]
 557            aut timor impediet;   tamen ut sit causa timendi,           [ ]
 558                dulcia fraterno   sub nomine furta tegemus.             [ ]
 559              est mihi libertas   tecum secreta loquendi,               [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 9. bog (Rizzoli)
 560              et damus amplexus   et iungimus oscula coram;             [ ]
 561        quantum est quod desit?   miserere fatentis amorem              [ ]
 562               et non fassurae,   nisi cogeret ultimus ardor,           [ ]
 563                neve merere meo   subscribi causa sepulcro.'            [2]?
 564                talia nequiquam   perarantem plena reliquit             [ ]
 565              cera manum summus  -que in margine versus adhaesit.       [ ]
 566              protinus impressa   signat sua crimina gemma,             [ ]
 567           quam tinxit lacrimis   (linguam defecerat umor),             [ ]
 568              deque suis   unum famulis   pudibunda vocavit             [ ]
 569             et paulum   blandita 'fer has.   fidissime, nostro'        [ ]
 570               dixit et adiecit   longo post tempore 'fratri.'          [ ]
 571             cum daret, elapsae   manibus cecidere tabellae;            [ ]
 572             omine turbata est,   misit tamen. apta minister            [ ]
 573            tempora nactus adit   traditque latentia verba.             [ ]
 574             attonitus   subita iuvenis   Maeandrius ira                [ ]
 575               proicit acceptas   lecta sibi parte tabellas             [ ]
 576          vixque manus retinens   trepidantis ab ore ministri,          [ ]
 577          'dum licet, o vetitae   scelerate libidinis auctor,           [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 9. bog (Rizzoli)
 578        effuge' ait,   'qui, si nostrum   tua fata pudorem              [ ]?
 579           non traherent secum,   poenas mihi morte dedisses.'          [ ]
 580             ille fugit pavidus   dominaeque ferocia Cauni              [ ]
 581           dicta refert. palles   audita, Bybli, repulsa,               [ ]?
 582              et pavet obsessum   glaciali frigore corpus;              [ ]
 583          mens tamen ut rediit,   pariter rediere furores,              [ ]
 584            linguaque vix tales   icto dedit aere voces:                [ ]?
 585          'et merito! quid enim   temeraria vulneris huius              [ ]
 586                 indicium feci?   quid quae celanda fuerunt             [ ]
 587               tam cito commisi   properatis verba tabellis?            [ ]?
 588             ante erat ambiguis   animi sententia dictis                [ ]
 589            praetemptanda mihi.   ne non sequeretur euntem,             [ ]?
 590             parte aliqua veli,   qualis foret aura, notare             [2]?
 591                debueram   tutoque mari   decurrere, quae nunc          [1]?
 592                 non exploratis   implevi lintea ventis.                [ ]
 593            auferor in scopulos   igitur subversaque toto               [ ]
 594                 obruor Oceano,   neque habent mea vela recursus.       [ ]
 595          quid quod et ominibus   certis prohibebar amori               [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 9. bog (Rizzoli)
 596                  idulgere meo,   tum cum mihi ferre iubenti            [ ]
 597               excidit et fecit   spes nostras cera caducas?            [ ]
 598            nonne vel illa dies   fuerat vel tota voluntas,             [ ]
 599             sed potius   mutanda dies?   deus ipse monebat             [ ]
 600          signaque certa dabat,   si non male sana fuissem.             [ ]
 601            et tamen ipsa loqui   nec me committere cerae               [ ]
 602            debueram   praesensque meos   aperire furores.              [ ]
 603             vidisset lacrimas,   vultum vidisset amantis;              [ ]
 604           plura loqui poteram,   quam quae cepere tabellae;            [ ]
 605                   invito potui   circumdare bracchia collo             [ ]?
 606               et, si reicerer,   potui moritura videri                 [u]
 607              amplectique pedes   adfusaque poscere vitam.              [ ]
 608                omnia fecissem,   quorum si singula duram               [ ]
 609         flectere non poterant,   potuissent omnia, mentem.             [ ]
 610              forsitan et missi   sit quaedam culpa ministri;           [ ]
 611                 non adiit apte   nec legit idonea, credo,              [ ]
 612             tempora nec petiit   horamque animumque vacantem.          [ ]?
 613             haec nocuere mihi;   neque enim est de tigride natus       [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 9. bog (Rizzoli)
 614            nec rigidas silices   solidumve in pectore ferrum           [ ]
 615             aut adamanta gerit   nec lac bibit ille leaenae.           [ ]
 616            vincetur;   repetendus erit,   nec taedia coepti            [ ]
 617               ulla mei capiam,   dum spiritus iste manebit.            [ ]
 618           nam primum,   si facta mihi   revocare liceret,              [ ]
 619             non coepisse fuit;   coepta expugnare secundum est.        [ ]
 620        quippe nec ille potest,   ut iam mea vota relinquam,            [ ]
 621              non tamen ausorum   semper memor esse meorum.             [ ]
 622              et quia desierim.   leviter voluisse videbor,             [ ]
 623              aut etiam temptasse illum insidiisque petisse;            [ ]!
 624             vel certe non hoc,   qui plurimus urget et urit            [1]
 625           pectora nostra, deo,   sed victa libidine credar.            [ ]
 626             denique iam nequeo   nil commisisse nefandum:              [ ]
 627           et scripsi et petii,   temerata est nostra voluntas;         [ ]
 628              ut nihil adiciam,   non possum innoxia dici.              [ ]
 629       quod superest multum est   in vota, in crimina parvum.'          [ ]
 630            dixit, et (incertae   tanta est discordia mentis)           [ ]
 631           cum pigeat   temptasse, libet   temptare, modumque           [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 9. bog (Rizzoli)
 632                exit et infelix   committit saepe repelli.              [ ]
 633           mox ubi finis abest,   patriam fugit ille nefasque           [ ]
 634                inque peregrina   ponit nova moenia terra.              [ ]
 635             tum vero   maestam tota   Miletida mente                   [ ]
 636              defecisse ferunt,   tum vero a pectore vestem             [ ]?
 637             deripuit   planxitque suos   furibunda lacertos,           [ ]
 638        iamque palam est demens   inconcessaeque fatetur                [ ]
 639         spem Veneris, siquidem   patriam invisosque Penates            [ ]
 640             deserit et profugi   sequitur vestigia fratris.            [ ]
 641               utque tuo motae,   proles Semeleia, thyrso               [2]
 642             Ismariae celebrant   repetita triennia Bacchae,            [ ]
 643             Byblida non aliter   latos ululasse per agros              [1]
 644               Bubasides   videre nurus;   quibus illa relictis         [2]
 645             Caras et armiferos   Lelegas Lyciamque pererrat.           [ ]
 646          iam Cragon et Limyren   Xanthique reliquerat undas,           [ ]
 647           quoque Chimaera iugo   mediis in partibus ignem,             [ ]
 648            pectus et ora leae,   caudam serpentis habebat.             [ ]
 649              deficiunt silvae,   cum tu lassata sequendo               [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 9. bog (Rizzoli)
 650               concidis et dura   positis tellure capillis,             [ ]?
 651         Bybli, iaces   frondesque tuo   premis ore caducas.            [ ]
 652          saepe illam   nymphae teneris   Lelegeides ulnis              [ ]
 653              tollere conantur,   saepe ut medeatur amori               [ ]
 654           praecipiunt   surdaeque adhibent   solacia menti.            [ ]
 655           muta iacet   viridesque suis   tenet unguibus herbas         [ ]
 656              Byblis et umectat   lacrimarum gramina rivo.              [ ]
 657              Naidas his venam,   quae numquam arescere posset,         [ ]
 658            supposuisse ferunt;   quid enim dare maius habebant?        [ ]
 659             protinus, ut secto   piceae de cortice guttae              [ ]
 660          utque tenax   gravida manat   tellure bitumen,                [1]
 661             utque sub adventum   spirantis lene Favoni                 [ ]
 662              sole remollescit,   quae frigore constitit, unda,         [ ]
 663          sic lacrimis   consumpta suis   Phoebeia Byblis               [ ]
 664            vertitur in fontem,   qui nunc quoque vallibus illis        [ ]
 665            nomen habet dominae   nigraque sub ilice manat.             [ ]
= file n. 217 - 10:44 minuti
 666               fama novi centum   Cretaeas forsitan urbes               [ ]
 667             implesset monstri,   si non miracula nuper                 [ ]

 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 9. bog (Rizzoli)
 668                  Iphide mutata   Crete propiora tulisset.              [2]
 669               proxima Cnosiaco   nam quondam Phaestia regno            [ ]
 670               progenuit tellus   ignotum nomine Ligdum,                [ ]
 671               ingenua   de plebe virum;   nec census in illo           [2]?
 672                 nobilitate sua   maior, sed vita fidesque              [ ]
 673                inculpata fuit.   gravidae qui coniugis aures           [ ]
 674            vocibus his monuit,   cum iam prope partus adesset:         [ ]
 675         'quae voveam duo sunt,   minimo ut relevere dolore             [ ]
 676            utque marem parias.   onerosior altera sors est,            [ ]
 677               et vires   fortuna negat;   quod abominor, ergo,         [ ]
 678                edita forte tuo   fuerit si femina partu                [ ]
 679                (invitus mando;   Pietas, ignosce), necetur.'           [ ]
 680           dixerat, et lacrimis   vultum lavere profusis                [ ]
 681               tam qui mandabat   quam cui mandata dabantur.            [ ]
 682           sed tamen usque suum   vanis Telethusa maritum               [ ]
 683           sollicitat precibus,   ne spem sibi ponat in arto;           [ ]
 684            certa sua est Ligdo   sententia. iamque ferendo             [ ]
 685           vix erat illa gravem   maturo pondere ventrem,               [ ]? 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 9. bog (Rizzoli)
 686             cum medio   noctis spatio   sub imagine somni              [ ]
 687             Inachis ante torum   pompa comitata sacrorum               [ ]
 688       aut stetit aut visa est;   inerant lunaria fronti                [ ]
 689              cornua cum spicis   nitido flaventibus auro               [1]
 690               et regale decus.   cum qua latrator Anubis               [1]?
 691             sanctaque Bubastis   variusque coloribus Apis,             [ ]
 692            quique premit vocem   digitoque silentia suadet;            [ ]
 693      sistraque erant   numquamque satis   quaesitus Osiris             [ ]
 694            plenaque somniferis   serpens peregrina venenis.            [ ]
 695             tum velut excussam   somno et manifesta videntem           [ ]
 696            sic adfata dea est:   'pars o Telethusa mearum,             [ ]
 697              pone graves curas   mandataque falle mariti;              [ ]
 698           nec dubita,   cum te partu   Lucina levarit,                 [ ]?
 699         tollere quidquid erit.   dea sum auxiliaris opemque            [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 9. bog (Rizzoli)
 700                  exorata fero,   nec te coluisse quereris              [1]
 701               ingratum numen.'   monuit thalamoque recessit.           [ ]
 702              laeta toro surgit   purasque ad sidera supplex            [ ]
 703          Cressa manus tollens,   rata sint sua visa, precatur.         [ ]
 704              ut dolor increvit   seque ipsum pondus in auras           [ ]
 705            expulit et nata est   ignaro femina patre,                  [ ]?
 706             iussit ali   mater puerum   mentita; fidemque              [2]
 707       res habuit,   neque erat ficti   nisi conscia nutrix.            [ ]
 708              vota pater solvit   nomenque imponit avitum;              [ ]
 709             Iphis avus fuerat.   gavisa est nomine mater,              [ ]
 710             quod commune foret   nec quemquam falleret illo.           [ ]
 711                  indetecta pia   mendacia fraude latebant.             [ ]
 712             cultus erat pueri;   facies, quam sive puellae             [ ]
 713              sive dares puero,   fieret formosus uterque.              [ ]
 714                tertium interea   decimo successerat annus,             [ ]
 715          cum pater, Iphi, tibi   flavam despondit Ianthen,             [1]?
 716              inter Phaestiadas   quae laudatissima formae              [ ]
 717               dote fuit virgo,   Dictaeo nata Teleste.                 [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 9. bog (Rizzoli)
 718           par aetas,   par forma fuit,   primasque magistris           [ ]
 719                accepere artes,   elementa aetatis, ab isdem.           [ ]?
 720              hinc amor ambarum   tetigit rude pectus et aequum         [ ]
 721          vulnus utrique dedit,   sed erat fiducia dispar.              [ ]
 722               coniugium pactae  -que exspectat tempora taedae,         [ ]
 723       quamque virum   putat esse, virum   fore credit Ianthe;          [ ]
 724          Iphis amat,   qua posse frui   desperat, et auget             [ ]
 725              hoc ipsum flammas   ardetque in virgine virgo.            [ ]
 726         vixque tenens lacrimas   'quis me manet exitus' inquit,        [ ]
 727           'cognita quam nulli,   quam prodigiosa novaeque              [ ]
 728            cura tenet Veneris?   si di me parcere vellent,             [ ]?
 729             parcere debuerant;   si non, et perdere vellent,           [ ]
 730                 naturale malum   saltem et de more dedissent.          [1]
 731             nec vaccam vaccae,   nec equas amor urit equarum.          [ ]
 732               urit oves aries,   sequitur sua femina cervum.           [ ]
 733            sic et aves coeunt,   interque animalia cuncta              [ ]
 734                 femina femineo   correpta cupidine nulla est.          [ ]
 735            vellem nulla forem!   ne non tamen omnia Crete              [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 9. bog (Rizzoli)
 736          monstra ferat, taurum   dilexit filia Solis.                  [ ]
 737            femina nempe marem;   meus est furiosior illo,              [ ]
 738             si verum   profitemur, amor.   tamen illa secuta est       [ ]
 739       spem Veneris,   tamen illa dolis   et imagine vaccae             [ ]
 740       passa bovem est, et erat   qui deciperetur adulter.              [1]
 741               huc licet e toto   sollertia confluat orbe,              [2]?
 742             ipse licet revolet   ceratis Daedalus alis,                [ ]
 743          quid faciet?   num me puerum   de virgine doctis              [ ]
 744              artibus efficiet?   num te mutabit, Ianthe?               [ ]?
 745             quin animum formas   teque ipsa recolligis, Iphi,          [ ]
 746             consiliique inopes   et stultos excutis ignes?             [ ]
 747           quid sis nata vides,   nisi te quoque decipis ipsam:         [ ]
 748          et pete quod fas est,   et ama quod femina debes.             [ ]
 749          spes est quae capiat,   spes est quae pascat amorem;          [ ]
 750          hanc tibi res adimit.   non te custodia caro                  [ ]
 751               arcet ab amplexu   nec cauti cura mariti,                [ ]
 752          non patris asperitas,   non se negat ipsa roganti;            [ ]
 753         nec tamen est   potienda tibi,   nec, ut omnia fiant,          [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 9. bog (Rizzoli)
 754              esse potes felix,   ut dique hominesque laborent.         [ ]
 755            nunc quoque votorum   nulla est pars vana meorum,           [2]
 756           dique mihi   faciles quidquid   valuere dederunt.            [ ]
 757        quod volo vult genitor,   vult ipsa socerque futurus;           [ ]
 758               at non vult natura, potentior omnibus istis,             [u]!
 759          quae mihi sola nocet.   venit ecce optabile tempus,           [ ]
 760          luxque iugalis adest,   et iam mea fiet Ianthe,               [ ]
 761            nec mihi continget;   mediis sitiemus in undis.             [ ]
 762             pronuba quid Iuno,   quid ad haec, Hymenaee, venitis       [1]
 763         sacra, quibus   qui ducat abest,   ubi nubimus ambae?'         [2]
 764          pressit ab his vocem.   nec lenius altera virgo               [ ]
 765            aestuat utque celer   venias, Hymenaee, precatur.           [ ]
 766      quod petit haec   Telethusa timens   modo tempora differt,        [ ]
 767            nunc ficto   languore moram   trahit, omina saepe           [ ]
 768              visaque causatur.   sed iam consumpserat omnem            [ ]
 769                materiam ficti,   dilataque tempora taedae              [2]?
 770            institerant,   unusque dies   restabat. at illa             [ ]
 771              crinalem   capiti vittam   nataeque sibique               [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 9. bog (Rizzoli)
 772             detrahit et passis   aram complexa capillis                [1]
 773              'Isi, Paraetonium   Mareoticaque arva Pharonque           [ ]
 774           quae colis et septem   digestum in cornua Nilum,             [ ]
 775     fer, precor' inquit, 'opem   nostroque medere timori.              [ ]
 776            te, dea, te quondam   tuaque haec insignia vidi             [ ]
 777             cunctaque cognovi,   sonitum comitesque facesque           [ ]?
 778             sistrorum   memorique animo   tua iussa notavi.            [ ]
 779         quod videt haec lucem,   quod non ego punior, ecce             [ ]
 780              consilium   munusque tuum est;   miserere duarum          [ ]
 781              auxilioque iuva.'   lacrimae sunt verba secutae.          [ ]
 782           visa dea est   movisse suas   (et moverat!) aras,            [ ]
 783             et templi   tremuere fores   imitataque lunam              [ ]
 784               cornua fulserunt   crepuitque sonabile sistrum.          [ ]
 785             non secura quidem,   fausto tamen omine laeta              [1]
 786             mater abit templo.   sequitur comes Iphis euntem,          [ ]
 787        quam solita est,   maiore gradu;   nec candor in ore            [2]
 788              permanet et vires   augentur et acrior ipse est           [ ]?
 789            vultus et incomptis   brevior mensura capillis,             [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 9. bog (Rizzoli)
 790          plusque vigoris adest   habuit quam femina. nam quae          [ ]
 791             femina nuper eras,   puer es. date munera templis,         [ ]
 792             nec timida   gaudete fide.   dant munera templis,          [ ]
 793             addunt et titulum;   titulus breve carmen habebat          [ ]
 794               DONA PUER SOLVIT   QUAE FEMINA VOVERAT IPHIS             [ ]
 795             postera lux radiis   latum patefecerat orbem,              [ ]
 796              cum Venus et Iuno   sociosque Hymenaeus ad ignes          [ ]
 797          conveniunt,   potiturque sua   puer Iphis Ianthe.             [ ]
 ___________________________________________________________________________  ..
 
= file n. 218 - 10:56 minuti 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)                        .
   1              Inde per immensum   croceo velatus amictu                 [ ]
   2             aethera digreditur   Ciconumque Hymenaeus ad oras          [ ]
   3               tendit et Orphea   nequiquam voce vocatur.               [ ]?
   4            adfuit ille quidem,   sed nec sollemnia verba               [ ]
   5              nec laetos vultus   nec felix attulit omen;               [ ]
   6         fax quoque quam tenuit   lacrimoso stridula fumo               [2]
   7              usque fuit nullos  -que invenit motibus ignes.            [ ]
   8                exitus auspicio   gravior; nam nupta per herbas         [ ]
   9               dum nova Naiadum   turba comitata vagatur,               [ ]
  10               occidit in talum   serpentis dente recepto.              [ ]
  11        quam satis ad   superas postquam   Rhodopeius auras             [ ]
  12                deflevit vates,   ne non temptaret et umbras,           [ ]
  13          ad Styga Taenaria est   ausus descendere porta;               [ ]
  14           perque leves populos   simulacraque functa sepulcro          [ ]
  15              Persephonen adiit   inamoenaque regna tenentem            [ ]
  16              umbrarum dominum,   pulsisque ad carmina nervis           [ ]
  17             sic ait: 'o positi   sub terra numina mundi,               [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
  18             in quem reccidimus   quidquid mortale creamur,             [ ]
  19            si licet et   falsi positis   ambagibus oris                [ ]
  20            vera loqui sinitis,   non huc ut opaca viderem              [1]
  21              Tartara descendi,   nec uti villosa colubris              [ ]
  22                 terna Medusaei   vincirem guttura monstri;             [ ]
  23        causa viae est coniunx,   in quam calcata venenum               [ ]
  24                vipera diffudit   crescentesque abstulit annos.         [ ]
  25             posse pati   volui nec me   temptasse negabo;              [ ]
  26           vicit Amor.   supera deus hic   bene notus in ora est;       [ ]
  27          an sit et hic dubito.   sed et hic tamen auguror esse,        [ ]
  28             famaque si veteris   non est mentita rapinae,              [ ]
  29        vos quoque iunxit Amor.   per ego haec loca plena timoris       [ ]
  30           per Chaos hoc ingens   vastique silentia regni,              [ ]
  31                Eurydices, oro,   properata retexite fata.              [2]?
  32                  omnia debemur   vobis, paulumque morati               [ ]
  33              serius aut citius   sedem properamus ad unam;             [ ]
  34            tendimus huc omnes,   haec est domus ultima, vosque         [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
  35                 humani generis   longissima regna tenetis.             [1]
  36        haec quoque, cum iustos   matura peregerit annos,               [2]
  37             iuris erit vestri;   pro munere poscimus usum.             [1]?
  38            quod si fata negant   veniam pro coniuge, certum est        [1]
  39             nolle redire mihi;   leto gaudete duorum.'                 [ ]?
  40                 talia dicentem   nervosque ad verba moventem           [ ]
  41            exsangues   flebant animae;   nec Tantalus undam            [ ]
  42              captavit refugam,   stupuitque Ixionis orbis,             [ ]
  43             nec carpsere iecur   volucres, urnisque vacarunt           [ ]
  44             Belides, inque tuo   sedisti, Sisyphe, saxo.               [ ]?
  45            tum primum lacrimis   victarum carmina fama est             [ ]
  46             Eumenidum   maduisse genas;   nec regia coniunx            [ ]
  47                sustinet oranti   nec qui regit ima negare,             [ ]
  48           Eurydicenque vocant.   umbras erat illa recentes             [ ]
  49              inter et incessit   passu de vulnere tardo.               [ ]?
  50            hanc simul et legem   Rhodopeius accipit heros,             [ ]
  51               ne flectat retro   sua lumina, donec Avernas             [ ]
  52                exierit valles;   aut inrita dona futura.               [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
  53              carpitur acclivis   per muta silentia trames,             [ ]
  54              arduus, obscurus,   caligine densus opaca.                [1]
  55           nec procul abfuerunt   telluris margine summae;              [ ]
  56               hic ne deficeret   metuens avidusque videndi             [1]
  57           flexit amans oculos,   et protinus illa relapsa est,         [ ]
  58          bracchiaque intendens   prendique et prendere certans         [ ]
  59              nil nisi cedentes   infelix adripit auras.                [ ]
  60        iamque iterum   moriens non est   de coniuge quidquam           [ ]
  61        questa suo   (quid enim nisi se   quereretur amatam?)           [ ]
  62            supremumque 'vale',   quod iam vix auribus ille             [ ]
  63               acciperet, dixit   revolutaque rursus eodem est.         [ ]
  64           non aliter   stupuit gemina   nece coniugis Orpheus          [ ]
  65          quam tria qui Stygii,   medio portante catenas,               [ ]
  66             colla canis vidit;   quem non pavor ante reliquit          [ ]
  67             quam natura prior,   saxo per corpus oborto;               [ ]
  68            quique in se crimen   traxit voluitque videri               [ ]
  69            Olenos esse nocens,   tuque, o confisa figurae,             [ ]
  70               infelix   Lethaea, tuae,   iunctissima quondam           [ ]
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
  71         pectora, nunc lapides,   quos umida sustinet Ide.              [1]
  72              orantem   frustraque iterum   transire volentem           [ ]
  73             portitor arcuerat.   septem tamen ille diebus              [ ]
  74              squalidus in ripa   Cereris sine munere sedit;            [ ]?
  75            cura dolorque animi   lacrimaeque alimenta fuere.           [ ]
  76                esse deos Erebi   crudeles questus in altam             [ ]?
  77            se recipit Rhodopen   pulsumque aquilonibus Haemum.         [ ]
  78              tertius aequoreis   inclusum Piscibus annum               [ ]
  79                finierat Titan,   omnemque refugerat Orpheus            [ ]?
  80              femineam Venerem,   seu quod male cesserat illi,          [ ]
  81            sive fidem dederat.   multas tamen ardor habebat            [ ]
  82               iungere se vati;   multae doluere repulsae.              [2]?
  83           ille etiam   Thracum populis   fuit auctor amorem            [ ]
  84          in teneros   transferre mares   citraque iuventam             [ ]
  85              aetatis breve ver   et primos carpere flores.             [ ]
  86           collis erat   collemque super   planissima campi             [ ]
  87             area, quam viridem   faciebant graminis herbae.            [ ]
  88             umbra loco deerat;   qua postquam parte resedit            [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
  89              dis genitus vates   et fila sonantia movit,               [2]
  90              umbra loco venit.   non Chaonis abfuit arbor,             [2]
  91            non nemus Heliadum,   non frondibus aesculus altis,         [ ]
  92             nec tiliae molles,   nec fagus et innuba laurus,           [ ]
  93             et coryli fragiles   et fraxinus utilis hastis             [ ]
  94                enodisque abies   curvataque glandibus ilex             [ ]
  95            et platanus   genialis acer  -que coloribus impar           [ ]
  96             amnicolaeque simul   salices et aquatica lotos             [ ]
  97             perpetuoque virens   buxum tenuesque myricae               [ ]
  98              et bicolor myrtus    et bacis caerula tinus.              [ ]
  99         vos quoque, flexipedes   hederae, venistis et una              [ ]
 100                pampineae vites   et amictae viribus ulmi               [1]
 101              ornique et piceae   pomoque onerata rubenti               [1]
 102             arbutus et lentae,   victoris praemia, palmae              [ ]
 103             et succincta comas   hirsutaque vertice pinus,             [ ]
 104              grata deum Matri;   siquidem Cybeleius Attis              [1]
 105              exuit hac hominem   truncoque induruit alto.              [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 106             adfuit huic turbae   metas imitata cupressus,              [1]
 107          nunc arbor,   puer ante deo   dilectus ab illo,               [ ]?
 108            qui citharam nervis   et nervis temperat arcum.             [ ]
 109           namque sacer nymphis   Carthaea tenentibus arva              [ ]
 110             ingens cervus erat   lateque patentibus altas              [1]
 111                ipse suo capiti   praebebat cornibus umbras.            [ ]
 112               cornua fulgebant   auro, demissaque in armos             [ ]?
 113               pendebant tereti   gemmata monilia collo;                [ ]
 114          bulla super   frontem parvis   argentea loris                 [ ]
 115             vincta movebantur,   parilesque ex aere nitebant           [ ]
 116              auribus e geminis   circum cava tempora bacae.            [ ]
 117              isque metu vacuus   naturalique pavore                    [ ]?
 118             deposito   celebrare domos   mulcendaque colla             [ ]
 119              quamlibet ignotis   manibus praebere solebat.             [ ]
 120          sed tamen ante alios,   Ceae pulcherrime gentis,              [ ]
 121         gratus erat,   Cyparisse, tibi;   tu pabula cervum             [ ]?
 122            ad nova, tu liquidi   ducebas fontis ad undam,              [ ]?
 123                tu modo texebas   varios per cornua flores,             [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 124          nunc eques in   tergo residens   huc laetus et illuc          [ ]
 125               mollia purpureis   frenabas ora capistris.               [ ]?
 126           aestus erat   mediusque dies,   solisque vapore              [ ]
 127                concava litorei   fervebant bracchia Cancri;            [ ]
 128              fessus in herbosa   posuit sua corpora terra              [ ]?
 129              cervus et arborea   frigus ducebat ab umbra.              [ ]?
 130            hunc puer imprudens   iaculo Cyparissus acuto               [ ]
 131             fixit et, ut saevo   morientem vulnere vidit,              [ ]
 132            velle mori statuit.   quae non solacia Phoebus              [ ]
 133            dixit et ut leviter   pro materiaque doleret                [ ]
 134           admonuit!   gemit ille tamen   munusque supremum             [ ]
 135           hoc petit a superis,   ut tempore lugeat omni.               [ ]
 136            iamque per immensos   egesto sanguine fletus                [ ]?
 137               in viridem verti   coeperunt membra colorem,             [ ]
 138              et modo qui nivea   pendebant fronte capilli              [ ]
 139              horrida caesaries   fieri, sumptoque rigore               [ ]
 140               sidereum gracili   spectare cacumine caelum.             [ ]
 141             ingemuit   tristisque deus   'lugebere nobis               [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 142               lugebisque alias   aderisque dolentibus' inquit.         [ ]
= file n. 219 - 12:54 minuti
 143               tale nemus vates   attraxerat inque ferarum              [ ]?
 144              concilio   medius turba   volucrumque sedebat.            [ ]
 145              ut satis impulsas   temptavit pollice chordas             [ ]
 146              et sensit varios,   quamvis diversa sonarent,             [ ]
 147              concordare modos,   hoc vocem carmine movit:              [ ]
 148          'ab Iove, Musa parens   (cedunt Iovis omnia regno),           [ ]
 149           carmina nostra move.   Iovis est mihi saepe potestas         [ ]
 150          dicta prius;   cecini plectro   graviore Gigantas             [ ]
 151           sparsaque Phlegraeis   victricia fulmina campis.             [ ]
 152          nunc opus est   leviore lyra;   puerosque canamus             [ ]
 153               dilectos superis   inconcessisque puellas                [ ]
 154              ignibus attonitas   meruisse libidine poenam.             [ ]
 155          rex superum   Phrygii quondam   Ganymedis amore               [ ]
 156         arsit, et inventum est   aliquid quod Iuppiter esse            [ ]
 157         quam quod erat mallet.   nulla tamen alite verti               [ ]
 158          dignatur,   nisi quae posset   sua fulmina ferre.             [ ]
 159             nec mora, percusso   mendacibus aere pennis                [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 160               abripit Iliaden,   qui nunc quoque pocula miscet         [ ]
 161                 invitaque Iovi   nectar Iunone ministrat.              [1]
 162           te quoque, Amyclide,   posuisset in aethere Phoebus,         [2]?
 163             tristia si spatium   ponendi fata dedissent.               [ ]
 164            qua licet, aeternus   tamen es, quotiensque repellit        [ ]
 165             ver hiemem   Piscique Aries   succedit aquoso,             [ ]
 166              tu totiens oreris   viridique in caespite flores.         [ ]
 167             te meus ante omnes   genitor dilexit, et orbe              [ ]
 168                in medio positi   caruerunt praeside Delphi,            [ ]
 169               dum deus Eurotan   immunitamque frequentat               [ ]?
 170          Sparten. nec citharae   nec sunt in honore sagittae;          [ ]
 171               immemor ipse sui   non retia ferre recusat,              [ ]
 172            non tenuisse canes,   non per iuga montis iniqui            [ ]
 173               ire comes, longa  -que alit adsuetudine flammas.         [ ]
 174           iamque fere   medius Titan   venientis et actae              [ ]
 175           noctis erat   spatioque pari   distabat utrimque;            [ ]
 176           corpora veste levant   et suco pinguis olivi                 [ ]?
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 177            splendescunt   latique ineunt   certamina disci.            [ ]
 178              quem prius aerias   libratum Phoebus in auras             [ ]
 179             misit et oppositas   disiecit pondere nubes;               [ ]
 180            reccidit in solidam   longo post tempore terram             [ ]
 181             pondus et exhibuit   iunctam cum viribus artem.            [ ]
 182             protinus imprudens   actusque cupidine lusus               [ ]
 183             tollere Taenarides   orbem properabat; at illum            [ ]
 184                dura repercusso   subiecit pondere tellus               [ ]
 185            in vultus,   Hyacinthe, tuos.   expalluit aeque             [ ]
 186            quam puer ipse deus   conlapsosque excipit artus;           [ ]
 187            et modo te refovet,   modo tristia vulnera siccat,          [ ]
 188            nunc animam admotis   fugientem sustinet herbis.            [ ]
 189             nil prosunt artes;   erat immedicabile vulnus.             [ ]
 190             ut, si quos violas   riguoque papavera in horto            [ ]
 191             liliaque infringat   fulvis horrentia linguis,             [ ]
 192              marcida demittant   subito caput illa gravatum            [ ]
 193              nec se sustineant   spectentque cacumine terram,          [ ]
 194             sic vultus moriens   iacet, et defecta vigore              [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 195          ipsa sibi est   oneri cervix   umeroque recumbit.             [ ]
 196            'laberis, Oebalide,   prima fraudate iuventa,'              [ ]?
 197           Phoebus ait   'videoque tuum,   mea crimina, vulnus.         [ ]
 198          tu dolor es   facinusque meum;   mea dextera leto             [ ]
 199           inscribenda tuo est;   ego sum tibi funeris auctor.          [ ]
 200          quae mea culpa tamen?   nisi si lusisse vocari                [2]
 201       culpa potest,   nisi culpa potest   et amasse vocari.            [ ]
 202          atque utinam   pro te vitam   tecumve liceret                 [ ]?
 203          reddere! quod quoniam   fatali lege tenemur,                  [ ]?
 204              semper eris mecum   memorique haerebis in ore.            [ ]
 205            te lyra pulsa manu,   te carmina nostra sonabunt,           [ ]?
 206        flosque novus   scripto gemitus   imitabere nostros.            [ ]
 207          tempus et illud erit,   quo se fortissimus heros              [ ]
 208           addat in hunc florem   folioque legatur eodem.'              [ ]
 209                 talia dum vero   memorantur Apollinis ore,             [ ]?
 210           ecce cruor,   qui fusus humo   signaverat herbas,            [2]
 211            desinit esse cruor,   Tyrioque nitentior ostro              [ ]
 212           flos oritur   formamque capit   quam lilia, si non           [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 213           purpureus color his,   argenteus esset in illis.             [ ]
 214       non satis hoc Phoebo est   (is enim fuit auctor honoris);        [ ]
 215            ipse suos   gemitus foliis   inscribit et AIAI              [ ]
 216          flos habet inscriptum   funestaque littera ducta est.         [ ]
 217             nec genuisse pudet   Sparten Hyacinthon honorque           [ ]
 218              durat in hoc aevi   celebrandaque more priorum            [ ]
 219                 annua praelata   redeunt Hyacinthia pompa.             [ ]?
 220              at si forte roges   fecundam Amathunta metallis           [ ]
 221              an genuisse velit   Propoetidas, abnuat aeque             [ ]
 222          atque illos,   gemino quondam   quibus aspera cornu           [ ]
 223         frons erat; unde etiam   nomen traxere Cerastae.               [ ]
 224             ante fores   horum stabat   Iovis Hospitis ara,            [2]
 225             ignarus   sceleris quam si   quis sanguine tinctam         [ ]
 226               advena vidisset,   mactatos crederet illic               [ ]
 227              lactantes vitulos   Amathusiacasque bidentes;             [ ]
 228            hospes erat caesus!   sacris offensa nefandis               [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 229                ipsa suas urbes   Ophiusiaque arva parabat              [ ]
 230           deserere alma Venus.   'sed quid loca grata, quid urbes      [ ]
 231                peccavere meae?   quod' dixit 'crimen in illis?         [ ]
 232                exilio   poenam potius   gens impia pendat              [ ]
 233         vel nece vel   si quid medium est   mortisque fugaeque.        [ ]
 234        idque quid esse potest,   nisi versae poena figurae?'           [ ]
 235           dum dubitat   quo mutet eos,   ad cornua vultum              [ ]
 236         flexit et admonita est   haec illis posse relinqui;            [ ]
 237           grandiaque in torvos   transformat membra iuvencos.          [ ]
 238            sunt tamen obscenae   Venerem Propoetides ausae             [ ]
 239              esse negare deam;   pro quo sua numinis ira               [ ]
 240              corpora cum forma   primae vulgasse feruntur;             [1]
 241             utque pudor cessit   sanguisque induruit oris,             [ ]
 242             in rigidum   parvo silicem   discrimine versae.            [ ]
 243            quas quia Pygmalion   aevum per crimen agentes              [ ]
 244              viderat, offensus   vitiis quae plurima menti             [ ]

 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 245                femineae   natura dedit,   sine coniuge caelebs         [2]
 246              vivebat   thalamique diu   consorte carebat.              [ ]
 247               interea   niveum mira   feliciter arte                   [ ]?
 248         sculpsit ebur   formamque dedit,   qua femina nasci            [ ]
 249         nulla potest,   operisque sui   concepit amorem.               [ ]
 250             virginis est verae   facies, quam vivere credas            [ ]
 251              et, si non obstet   reverentia, velle moveri;             [ ]?
 252            ars adeo   latet arte sua.   miratur et haurit              [ ]?
 253              pectore Pygmalion   simulati corporis ignes.              [2]
 254              saepe manus operi   temptantes admovet, an sit            [ ]
 255          corpus an illud ebur,   nec adhuc ebur esse fatetur,          [ ]
 256               oscula dat reddi  -que putat loquiturque tenetque        [ ]
 257            sed credit   tactis digitos   insidere membris              [ ]
 258            et metuit   pressos veniat   ne livor in artus.             [ ]
 259             et modo blanditias   adhibet, modo grata puellis           [ ]
 260              munera fert illi,   conchas teretesque lapillos           [ ]
 261             et parvas volucres   et flores mille colorum               [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 262                liliaque pictas  -que pilas et arbore lapsas            [1]
 263             Heliadum lacrimas.   ornat quoque vestibus artus;          [ ]
 264            dat digitis gemmas,   dat longa monilia collo,              [ ]
 265              aure leves bacae,   redimicula pectore pendent.           [ ]
 266        cuncta decent;   nec nuda minus   formosa videtur.              [ ]
 267          conlocat hanc stratis   concha Sidonide tinctis               [ ]?
 268               appellatque tori   sociam acclinataque colla             [ ]
 269             mollibus in plumis   tamquam sensura reponit.              [ ]
 270           festa dies   Veneris tota   celeberrima Cypro                [1]
 271             venerat, et pandis   inductae cornibus aurum               [ ]
 272            conciderant   ictae nivea   cervice iuvencae,               [ ]
 273              turaque fumabant,   cum munere functus ad aras            [2]
 274            constitit et timide   'si, di, dare cuncta potestis,        [1]?
 275            sit coniunx, opto,'   non ausus 'eburnea virgo'             [ ]
 276               dicere Pygmalion   'similis mea' dixit 'eburnae.'        [ ]
 277           sensit, ut ipsa suis   aderat Venus aurea festis,            [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 278          vota quid illa velint   et, amici numinis omen,               [2]
 279         flamma ter accensa est   apicemque per aera duxit.             [ ]
 280            ut rediit,   simulacra suae   petit ille puellae            [ ]
 281              incumbensque toro   dedit oscula; visa tepere est.        [ ]
 282             admovet os iterum,   manibus quoque pectora temptat;       [ ]
 283             temptatum   mollescit ebur   positoque rigore              [ ]
 284               subsedit digitis   ceditque, ut Hymettia sole            [ ]
 285               cera remollescit   tractataque pollice multas            [ ]
 286            flectitur in facies   ipsoque fit utilis usu.               [ ]
 287          dum stupet et   dubie gaudet   fallique veretur,              [ ]
 288          rursus amans   rursusque manu   sua vota retractat.           [ ]
 289           corpus erat; saliunt   temptatae pollice venae.              [ ]
 290               tum vero Paphius   plenissima concipit heros             [ ]
 291          verba quibus   Veneri grates   agit, oraque tandem            [1]
 292              ore suo   non falsa premit;   dataque oscula virgo        [ ]
 293             sensit et erubuit,   timidumque ad lumina lumen            [ ]
 294              attollens pariter   cum caelo vidit amantem.              [ ]
 295            coniugio,   quod fecit, adest   dea, iamque coactis         [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 296             cornibus in plenum   noviens lunaribus orbem               [ ]
 297            illa Paphon genuit,   de qua tenet insula nomen.            [1]
= file n. 220 - 16:40 minuti
 298           editus hac ille est,   qui si sine prole fuisset,            [1]
 299                  inter felices   Cinyras potuisset haberi.             [ ]
 300     dira canam;   procul hinc, natae,   procul este, parentes!         [ ]
 301            aut, mea si vestras   mulcebunt carmina mentes,             [ ]
 302        desit in hac   mihi parte fides,   nec credite factum,          [ ]
 303              vel, si credetis,   facti quoque credite poenam.          [ ]?
 304              si tamen admissum   sinit hoc natura videri,              [ ]
 305              gentibus Ismariis   et nostro gratulor orbi,              [ ]
 306          gratulor huic terrae,   quod abest regionibus illis           [ ]
 307            quae tantum   genuere nefas.   sit dives amomo,             [ ]
 308              cinnamaque costum  -que suum sudataque ligno              [ ]
 309            tura ferat   floresque alias   Panchaia tellus,             [ ]
 310           dum ferat et murram;   tanti nova non fuit arbor.            [ ]
 311            ipse negat   nocuisse tibi   sua tela Cupido,               [ ]

 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 312          Myrrha, facesque suas   a crimine vindicat isto;              [1]?
 313              stipite te Stygio   tumidisque adflavit echidnis          [ ]
 314            e tribus una soror.   scelus est odisse parentem;           [ ]
 315            hic amor est   odio maius   scelus. undique lecti           [ ]
 316           te cupiunt proceres,   totoque oriente iuventus              [ ]
 317             ad thalami   certamen adest.   ex omnibus unum             [ ]
 318          elige, Myrrha, virum,   dum ne sit in omnibus unus.           [ ]
 319             illa quidem sentit   foedoque repugnat amori,              [ ]
 320            et secum   'qua mente feror?   quid molior?' inquit         [ ]
 321         'di, precor, et pietas   sacrataque iura parentum,             [ ]
 322            hoc prohibete nefas   scelerique resistite nostro,          [ ]
 323       si tamen hoc scelus est.   sed enim damnare negatur              [ ]
 324           hanc Venerem pietas,   coeuntque animalia nullo              [ ]
 325                cetera dilectu,   nec habetur turpe iuvencae            [ ]
 326            ferre patrem tergo;   fit equo sua filia coniunx,           [ ]
 327           quasque creavit init   pecudes caper, ipsaque, cuius         [ ]
 328           semine concepta est,   ex illo concipit ales.                [ ]
 329            felices   quibus ista licent!   humana malignas             [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 330              cura dedit leges,   et quod natura remittit               [ ]
 331            invida iura negant.   gentes tamen esse feruntur,           [ ]
 332            in quibus et   nato genetrix   et nata parenti              [1]
 333            iungitur, ut pietas   geminato crescat amore.               [2]
 334         me miseram,   quod non nasci   mihi contigit illic             [ ]
 335                fortunaque loci   laedor! quid in ista revolvor?        [1]?
 336              spes interdictae,   discedite! dignus amari               [ ]
 337       ille, sed ut pater, est.   ergo si filia magni                   [1]
 338             non essem Cinyrae,   Cinyrae concumbere possem.            [ ]
 339       nunc, quia iam meus est,   non est meus, ipsaque damno           [ ]
 340           est mihi proximitas;   aliena potentior essem.               [ ]
 341          ire libet procul hinc   patriaeque relinquere fines,          [ ]
 342           dum scelus effugiam;   retinet malus ardor amantem,          [ ]
 343          ut praesens   spectem Cinyran   tangamque loquarque           [ ]
 344            osculaque admoveam,   si nil conceditur ultra.              [ ]
 345            ultra autem   sperare aliquid   potes, impia virgo,         [1]
 346             nec quot confundas   et iura et nomina sentis?             [ ]
 347          tune eris et   matris paelex   et adultera patris?            [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 348                tune soror nati   genetrixque vocabere fratris?         [1]
 349                nec metues atro   crinitas angue sorores,               [ ]?
 350          quas facibus   saevis oculos   atque ora petentes             [ ]
 351            noxia corda vident?   at tu, dum corpore non es             [ ]
 352             passa nefas, animo   ne concipe, neve potentis             [ ]?
 353               concubitu vetito   naturae pollue foedus.                [ ]?
 354           velle puta;   res ipsa vetat.   pius ille memorque est       [ ]?
 355          moris - et o   vellem similis   furor esset in illo!'         [ ]
 356           dixerat. at Cinyras,   quem copia digna procorum             [ ]
 357           quid faciat   dubitare facit,   scitatur ab ipsa,            [ ]
 358              nominibus dictis,   cuius velit esse mariti.              [ ]
 359               illa silet primo   patriisque in vultibus haerens        [ ]
 360              aestuat et tepido   suffundit lumina rore.                [ ]
 361               virginei Cinyras   haec credens esse timoris             [ ]
 362           flere vetat   siccatque genas   atque oscula iungit.         [ ]
 363          Myrrha datis   nimium gaudet   consultaque, qualem            [ ]
 364            optet habere virum,   'similem tibi' dixit; at ille         [ ]
 365                non intellectam   vocem conlaudat et 'esto              [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 366           tam pia semper' ait.   pietatis nomine dicto                 [ ]
 367               demisit   vultus sceleris   sibi conscia virgo.          [ ]
 368            noctis erat medium,   curasque et corpora somnus            [ ]
 369             solverat; at virgo   Cinyreia pervigil igni                [ ]
 370              carpitur indomito   furiosaque vota retractat.            [ ]
 371              et modo desperat,   modo vult temptare, pudetque          [ ]
 372         et cupit, et quid agat   non invenit; utque securi             [ ]
 373           saucia trabs ingens,   ubi plaga novissima restat,           [ ]
 374         quo cadat in dubio est   omnique a parte timetur,              [ ]?
 375               sic animus vario   labefactus vulnere nutat              [ ]
 376          huc levis atque illuc   momentaque sumit utroque.             [ ]
 377         nec modus aut requies,   nisi mors, reperitur amoris;          [ ]
 378          mors placet. erigitur   laqueoque innectere fauces            [ ]
 379              destinat, et zona   summo de poste revincta               [ ]?
 380             'care vale Cinyra;   causam te intellige mortis'           [ ]
 381               dixit et aptabat   pallenti vincula collo.               [ ]
 382               murmura verborum   fidas nutricis ad aures               [ ]
 383              pervenisse ferunt   limen servantis alumnae;              [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 384          surgit anus   reseratque fores   mortisque paratae            [ ]
 385             instrumenta videns   spatio conclamat eodem                [ ]
 386          seque ferit   scinditque sinus   ereptaque collo              [1]
 387              vincula dilaniat.   tum denique flere vacavit,            [ ]
 388             tum dare complexus   laqueique requirere causam.           [ ]
 389               muta silet virgo   terramque immota tuetur               [ ]
 390              et deprensa dolet   tardae conamina mortis.               [ ]
 391            instat anus   canosque suos   et inania nudans              [ ]
 392                ubera per cunas   alimentaque prima precatur            [ ]?
 393              ut sibi committat   quidquid dolet. illa rogantem         [ ]
 394                aversata gemit;   certa est exquirere nutrix            [ ]
 395             nec solam   spondere fidem.   'dic' inquit 'opemque        [ ]
 396            me sine ferre tibi;   non est mea pigra senectus.           [ ]?
 397           seu furor est, habeo   quae carmine sanet et herbis;         [ ]
 398           sive aliquis nocuit,   magico lustrabere ritu;               [ ]
 399             ira deum sive est,   sacris placabilis ira.                [ ]
 400            quid rear ulterius?   certe fortuna domusque                [ ]
 401        sospes et in cursu est;   vivit genetrixque paterque.'          [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 402            Myrrha patre audito   suspiria duxit ab imo                 [ ]?
 403            pectore. nec nutrix   etiamnum concipit ullum               [ ]
 404         mente nefas,   aliquemque tamen   praesentit amorem;           [ ]
 405             propositique tenax   quodcumque est orat ut ipsi           [ ]
 406             indicet, et gremio   lacrimantem tollit anili              [ ]
 407          atque ita complectens   infirmis membra lacertis              [ ]
 408      'sensimus' inquit; 'amas.   sed et hic mea (pone timorem)         [ ]
 409            sedulitas   erit apta tibi,   nec sentiet umquam            [ ]
 410           hoc pater.' exsiluit   gremio furibunda torumque             [ ]
 411           ore premens   'discede, precor,   miseroque pudori           [ ]
 412           parce' ait; instanti   'discede, aut desine' dixit           [ ]
 413         'quaerere quid doleam;   scelus est quod scire laboras.'       [ ]
 414         horret anus   tremulasque manus   annisque metuque             [ ]
 415           tendit et ante pedes   supplex procumbit alumnae;            [ ]
 416             et modo blanditur,   modo, si non conscia fiat,            [ ]
 417             terret et indicium   laquei coeptaeque minatur             [ ]
 418            mortis, et officium   commisso spondet amori.               [ ]
 419             extulit illa caput   lacrimisque implevit obortis          [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 420               pectora nutricis   conataque saepe fateri                [4]
 421              saepe tenet vocem   pudibundaque vestibus ora             [ ]
 422             texit et 'o' dixit   'felicem coniuge matrem!'             [ ]
 423           hactenus, et gemuit.   gelidus nutricis in artus             [ ]
 424          ossaque (sensit enim)   penetrat tremor, albaque toto         [ ]
 425               vertice canities   rigidis stetit hirta capillis.        [ ]
 426          multaque ut excuteret   diros, si posset, amores              [ ]
 427              addidit; at virgo   scit se non falsa moneri,             [ ]
 428          certa mori tamen est,   si non potiatur amore.                [ ]
 429      'vive' ait haec,   'potiere tuo' et   non ausa 'parente'          [ ]
 430               dicere conticuit   promissaque numine firmat.            [ ]
 431             festa piae Cereris   celebrabant annua matres              [ ]
 432             illa, quibus nivea   velatae corpore veste                 [ ]?
 433               primitias frugum   dant spicea serta suarum              [ ]
 434          perque novem   noctes Venerem   tactusque viriles             [ ]
 435           in vetitis numerant.   turba Cenchreis in illa               [ ]
 436            regis adest coniunx   arcanaque sacra frequentat.           [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 437                  ergo legitima   vacuus dum coniuge lectus,            [1]?
 438            nacta gravem   vino Cinyran   male sedula nutrix            [1]
 439                 nomine mentito   veros exponit amores                  [1]
 440              et faciem laudat;   quaesitis virginis annis              [ ]
 441       'par' ait 'est Myrrhae.'   quam postquam adducere iussa est      [ ]
 442            utque domum rediit,   'gaude, mea' dixit 'alumna;           [ ]
 443              vicimus!' infelix   non toto pectore sentit               [ ]?
 444               laetitiam virgo,   praesagaque pectora maerent,          [ ]
 445           sed tamen et gaudet;   tanta est discordia mentis.           [ ]
 446          tempus erat   quo cuncta silent,   interque Triones           [ ]
 447               flexerat obliquo   plaustrum temone Bootes;              [ ]
 448          ad facinus   venit illa suum.   fugit aurea caelo             [ ]
 449            luna, tegunt nigrae   latitantia sidera nubes,              [ ]
 450            nox caret igne suo;   primus tegis, Icare, vultus           [ ]?
 451                 Erigoneque pio   sacrata parentis amore.               [ ]
 452              ter pedis offensi   signo est revocata, ter omen          [ ]
 453                  funereus bubo   letali carmine fecit;                 [ ]?
 454        it tamen, et   tenebrae minuunt   noxque atra pudorem,          [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 455              nutricisque manum   laeva tenet, altera motu              [ ]
 456          caecum iter explorat.   thalami iam limina tangit,            [ ]
 457           iamque fores aperit,   iam ducitur intus; at illi            [ ]
 458               poplite succiduo   genua intremuere fugitque             [ ]
 459            et color et sanguis   animusque relinquit euntem.           [ ]
 460           quoque suo   propior sceleri est,   magis horret et ausi     [ ]
 461             paenitet et vellet   non cognita posse reverti.            [ ]
 462            cunctantem   longaeva manu   deducit et alto                [ ]?
 463                  admotam lecto   cum traderet 'accipe' dixit,          [ ]
 464         'ista tua est, Cinyra'   devotaque corpora iunxit.             [2]?
 465                accipit obsceno   genitor sua viscera lecto             [ ]?
 466             virgineosque metus   levat hortaturque timentem.           [ ]
 467               forsitan aetatis   quoque nomine 'filia' dixit,          [ ]
 468         dixit et illa 'pater.'   sceleri ne nomina desint.             [1]
 469          plena patris thalamis   excedit et impia diro                 [ ]
 470              semina fert utero   conceptaque crimina portat.           [ ]
 471            postera nox facinus   geminat, nec finis in illa est,       [ ]
 472            cum tandem Cinyras,   avidus cognoscere amantem             [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 473           post tot concubitus,   inlato lumine vidit                   [ ]?
 474            et scelus et natam;   verbisque dolore retentis             [ ]
 475               pendenti nitidum   vagina deripit ensem.                 [ ]?
 476          Myrrha fugit tenebris  -que et caecae munere noctis           [ ]
 477           intercepta neci est,   latosque vagata per agros             [ ]
 478              palmiferos Arabas   Panchaeaque rura relinquit.           [ ]
 479           perque novem erravit   redeuntis cornua lunae,               [ ]
 480               cum tandem terra   requievit fessa Sabaea;               [ ]
 481           vixque uteri   portabat onus.   tum nescia voti              [ ]
 482           atque inter   mortisque metus   et taedia vitae              [ ]
 483            est tales   complexa preces:   'o si qua patetis            [ ]?
 484              numina confessis,   merui nec triste recuso               [ ]
 485           supplicium.   sed ne violem   vivosque superstes             [ ]
 486           mortuaque extinctos,   ambobus pellite regnis                [ ]
 487                mutataeque mihi   vitamque necemque negate.'            [1]
 488                numen confessis   aliquod patet; ultima certe           [ ]
 489              vota suos   habuere deos.   nam crura loquentis           [ ]
 490              terra supervenit,   ruptosque obliqua per ungues          [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 491              porrigitur radix,   longi firmamina trunci                [ ]
 492           ossaque robur agunt,   mediaque manente medulla              [ ]
 493           sanguis it in sucos,   in magnos bracchia ramos,             [ ]
 494              in parvos digiti,   duratur cortice pellis.               [ ]?
 495       iamque gravem   crescens uterum   praestrinxerat arbor           [ ]
 496            pectoraque obruerat   collumque operire parabat;            [ ]
 497           non tulit illa moram   venientique obvia ligno               [ ]
 498              subsedit   mersitque suos   in cortice vultus.            [ ]
 499           quae quamquam amisit   veteres cum corpore sensus,           [ ]
 500       flet tamen, et   tepidae manant   ex arbore guttae.              [ ]
 501         est honor et lacrimis,   stillataque robore murra              [ ]
 502              nomen erile tenet   nulloque tacebitur aevo.              [ ]
= file n. 221 - 17:59 minuti
 503              at male conceptus   sub robore creverat infans            [ ]
 504              quaerebatque viam   qua se genetrice relicta              [1]
 505             exsereret;   media gravidus   tumet arbore venter.         [ ]
 506            tendit onus matrem,   neque habent sua verba dolores,       [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 507              nec Lucina potest   parientis voce vocari.                [1]
 508            nitenti   tamen est similis   curvataque crebros            [ ]
 509              dat gemitus arbor   lacrimisque cadentibus umet.          [ ]
 510             constitit ad ramos   mitis Lucina dolentes                 [ ]
 511               admovitque manus   et verba puerpera dixit;              [ ]
 512               arbor agit rimas   et fissa cortice vivum                [ ]
 513           reddit onus,   vagitque puer,   quem mollibus herbis         [ ]
 514               Naides impositum   lacrimis unxere parentis.             [ ]
 515              laudaret   faciem Livor   quoque: qualia namque           [ ]
 516                corpora nudorum   tabula pinguntur Amorum,              [2]
 517          talis erat;   sed, ne faciat   discrimina cultus,             [ ]
 518            aut huic adde leves   aut illis deme pharetras.             [ ]
 519                labitur occulte   fallitque volatilis aetas,            [ ]
 520             et nihil est annis   velocius. ille sorore                 [ ]
 521              natus avoque suo,   qui conditus arbore nuper,            [ ]?
 522            nuper erat genitus,   modo formosissimus infans,            [ ]
 523        iam iuvenis,   iam vir, iam se   formosior ipso est;            [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 524           iam placet et Veneri   matrisque ulciscitur ignes.           [1]
 525             namque pharetratus   dum dat puer oscula matri,            [ ]
 526               inscius exstanti   destrinxit harundine pectus.          [ ]
 527               laesa manu natum   dea reppulit; altius actum            [2]
 528             vulnus erat specie   primoque fefellerat ipsam.            [1]
 529             capta viri   forma non iam   Cythereia curat               [ ]
 530               litora, non alto   repetit Paphon aequore cinctam        [ ]
 531             piscosamque Cnidon   gravidamque Amathunta metallis.       [ ]
 532             abstinet et caelo;   caelo praefertur Adonis.              [ ]
 533    hunc tenet, huic comes est,   adsuetaque semper in umbra            [ ]
 534                 indulgere sibi   formamque augere colendo              [ ]
 535           per iuga, per silvas   dumosaque saxa vagatur                [2]
 536            fine genus   vestem ritu   succincta Dianae.                [ ]
 537              hortaturque canes   tutaeque animalia praedae,            [ ]
 538             aut pronos lepores   aut celsum in cornua cervum           [ ]
 539             aut agitat dammas;   a fortibus abstinet apris             [ ]?
 540              raptoresque lupos   armatosque unguibus ursos             [ ]
 541               vitat et armenti   saturatos caede leones.               [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 542       te quoque ut hos timeas,   si quid prodesse monendo              [ ]
 543           possit, Adoni, monet   'fortis'que 'fugacibus esto'          [ ]
 544            inquit; 'in audaces   non est audacia tuta.                 [ ]
 545            parce meo, iuvenis,   temerarius esse periclo,              [ ]
 546         neve feras   quibus arma dedit   natura lacesse,               [ ]
 547             stet mihi ne magno   tua gloria. non movet aetas           [ ]
 548          nec facies   nec quae Venerem   movere leones                 [ ]
 549             saetigerosque sues   oculosque animosque ferarum.          [ ]
 550            fulmen habent acres   in aduncis dentibus apri,             [1]
 551             impetus est fulvis   et vasta leonibus ira,                [ ]
 552                invisumque mihi   genus est.' quae causa roganti        [ ]
 553      'dicam' ait 'et   veteris monstrum   mirabere culpae.             [ ]
 554            sed labor insolitus   iam me lassavit, et ecce              [ ]
 555                  opportuna sua   blanditur populus umbra               [ ]
 556          datque torum caespes;   libet hac requiescere tecum'          [ ]
 557        - et requievit - 'humo'   pressitque et gramen et ipsum,        [ ]
 558           inque sinu   iuvenis posita   cervice reclinis               [ ]
 559              sic ait ac mediis   interserit oscula verbis:             [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 560             'forsitan audieris   aliquam certamine cursus              [ ]
 561              veloces   superasse viros;   non fabula rumor             [ ]
 562            ille fuit   (superabat enim).   nec dicere posses           [ ]
 563           laude pedum   formaene bono   praestantior esset.            [ ]
 564             scitanti deus huic   de coniuge 'coniuge' dixit            [ ]
 565        'nil opus est,   Atalanta, tibi;   fuge coniugis usum.          [ ]
 566             nec tamen effugies   teque ipsa viva carebis.'             [ ]
 567              territa sorte dei   per opacas innuba silvas              [2]?
 568             vivit et instantem   turbam violenta procorum              [ ]
 569               condicione fugat   'nec sum potienda nisi' inquit        [ ]
 570            'victa prius cursu.   pedibus contendite mecum;             [ ]
 571                 praemia veloci   coniunx thalamique dabuntur,          [ ]?
 572           mors pretium tardis.   ea lex certaminis esto.'              [ ]
 573           illa quidem immitis;   sed (tanta potentia formae est)       [ ]
 574            venit ad hanc legem   temeraria turba procorum.             [ ]
 575             sederat Hippomenes   cursus spectator iniqui               [ ]
 576            et 'petitur cuiquam   per tanta pericula coniunx?'          [ ]
 577              dixerat ac nimios   iuvenum damnarat amores;              [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 578          ut faciem et   posito corpus   velamine vidit                 [ ]
 579         (quale meum,   vel quale tuum,   si femina fias),              [ ]
 580            obstipuit   tollensque manus   'ignoscite' dixit,           [ ]
 581            'quos modo culpavi;   nondum mihi praemia nota,             [ ]?
 582        quae peteretis, erant.'   laudando concipit ignes               [ ]
 583           et ne quis   iuvenum currat   velocius optat                 [ ]
 584             insidiasque timet.   'sed cur certaminis huius             [ ]
 585                intemptata mihi   fortuna relinquitur?' inquit.         [ ]
 586            'audentes   deus ipse iuvat.'   tum talia secum             [ ]
 587             exigit Hippomenes,   passu volat alite virgo.              [ ]
 588         quae quamquam Scythica   non setius ire sagitta                [ ]
 589               Aonio   visa est iuveni,   tamen ille decorem            [2]
 590            miratur   magis; et cursus   facit ipse decorem.            [ ]
 591             aura refert   ablata citis   talaria plantis,              [ ]
 592             tergaque iactantur   crines per eburnea, quaeque           [ ]
 593          poplitibus   suberant picto   genualia limbo;                 [ ]
 594                 inque puellari   corpus candore ruborem                [ ]
 595          traxerat, haud aliter   quam cum super atria velum            [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 596              candida purpureum   simulatas inficit umbras.             [2]
 597         dum notat haec hospes,   decursa novissima meta est            [ ]
 598             et tegitur   festa victrix   Atalanta corona;              [ ]
 599             dant gemitum victi   penduntque ex foedere poenas.         [ ]
 600               non tamen eventu   iuvenis deterritus horum              [ ]
 601             constitit in medio   vultuque in virgine fixo              [ ]
 602          'quid facilem titulum   superando quaeris inertes?            [ ]
 603             mecum confer' ait.   'seu me fortuna potentem              [ ]
 604               fecerit, a tanto   non indignabere vinci;                [ ]?
 605          namque mihi   genitor Megareus   Onchestius, illi             [ ]
 606             est Neptunus avus,   pronepos ego regis aquarum,           [ ]
 607             nec virtus   citra genus est.   seu vincar, habebis        [ ]
 608              Hippomene   victo magnum et   memorabile nomen.'          [ ]
 609                 talia dicentem   molli Schoeneia vultu                 [ ]
 610            aspicit et dubitat,   superari an vincere malit.            [ ]
 611      atque ita 'quis deus hunc   formosis' inquit 'iniquus             [ ]
 612             perdere vult carae  -que iubet discrimine vitae            [ ]
 613          coniugium petere hoc?   non sum, me iudice, tanti!            [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 614               nec forma tangor   (poteram tamen hac quoque tangi),     [ ]
 615       sed quod adhuc puer est;   non me movet ipse, sed aetas.         [ ]
 616       quid quod inest   virtus et mens   interrita leti?               [ ]
 617          quid quod ab aequorea   numeratur origine quartus?            [ ]
 618         quid quod amat   tantique putat   conubia nostra               [ ]
 619               ut pereat, si me   fors illi dura negarit?               [ ]
 620         dum licet, hospes, abi   thalamosque relinque cruentos.        [ ]
 621              coniugium   crudele meum est;   tibi nubere nulla         [2]
 622               nolet, et optari   potes a sapiente puella.              [ ]?
 623        cur tamen est   mihi cura tui   tot iam ante peremptis?         [ ]
 624             viderit! intereat,   quoniam tot caede procorum            [ ]
 625              admonitus non est   agiturque in taedia vitae.            [ ]
 626            occidet hic igitur,   voluit quia vivere mecum,             [ ]
 627              indignamque necem   pretium patietur amoris?              [ ]
 628              non erit invidiae   victoria nostra ferendae.             [ ]
 629         sed non culpa mea est.   utinam desistere velles,              [ ]
 630        aut, quoniam es demens,   utinam velocior esses!                [ ]
 631              at quam virgineus   puerilis vultus in ore est!           [ ]

 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 632            a, miser Hippomene,   nollem tibi visa fuissem!             [ ]
 633            vivere dignus eras.   quod si felicior essem                [ ]?
 634             nec mihi coniugium   fata importuna negarent,              [ ]
 635              unus eras cum quo   sociare cubilia vellem.'              [ ]
 636           dixerat, utque rudis   primoque cupidine tacta,              [1]
 637            quod facit ignorans   amat et non sentit amorem.            [ ]
 638          iam solitos   poscunt cursus   populusque paterque,           [ ]
 639               cum me sollicita   proles Neptunia voce                  [ ]?
 640             invocat Hippomenes   'Cytherea'que 'comprecor ausis        [ ]
 641          adsit' ait   'nostris et quos   dedit adiuvet ignes.'         [ ]
 642            detulit aura preces   ad me non invida blandas;             [2]?
 643           motaque sum, fateor,   nec opis mora longa dabatur.          [ ]
 644            est ager, indigenae   Tamasenum nomine dicunt,              [ ]
 645               telluris Cypriae   pars optima, quem mihi prisci         [ ]
 646                sacravere senes   templisque accedere dotem             [1]
 647             hanc iussere meis;   medio nitet arbor in arvo,            [ ]
 648           fulva comas,   fulvo ramis   crepitantibus auro.             [ ]?
 649            hinc tria forte mea   veniens decerpta ferebam              [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 650               aurea poma manu;   nullique videnda nisi ipsi            [ ]
 651                Hippomenen adii   docuique quis usus in illis.          [ ]
 652          signa tubae dederant,   cum carcere pronus uterque            [ ]
 653               emicat et summam   celeri pede libat harenam;            [ ]
 654            posse putes   illos sicco   freta radere passu              [ ]
 655             et segetis   canae stantes   percurrere aristas.           [ ]
 656              adiciunt   animos iuveni   clamorque favorque             [1]
 657              verbaque dicentum   'nunc, nunc, incumbere tempus;        [ ]
 658            Hippomene, propera!   nunc viribus utere totis;             [ ]
 659          pelle moram, vinces!'   dubium Megareius heros                [ ]
 660               gaudeat an virgo   magis his Schoneia dictis.            [ ]
 661          o quotiens,   cum iam posset   transire, morata est           [ ]
 662               spectatosque diu   vultus invita reliquit!               [ ]
 663                 aridus e lasso   veniebat anhelitus ore,               [ ]
 664            metaque erat longe;   tum denique de tribus unum            [ ]
 665               fetibus arboreis   proles Neptunia misit.                [ ]
 666                obstipuit virgo   nitidique cupidine pomi               [ ]
 667                declinat cursus   aurumque volubile tollit.             [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 668          praeterit Hippomenes;   resonant spactacula plausu.           [ ]
 669              illa moram celeri   cessataque tempora cursu              [ ]
 670          corrigit atque iterum   iuvenem post terga relinquit;         [ ]
 671               et rursus   pomi iactu   remorata secundi                [ ]?
 672          consequitur   transitque virum.   pars ultima cursus          [ ]
 673          restabat.   'nunc' inquit 'ades,   dea muneris auctor'        [ ]
 674             inque latus campi,   quo tardius illa rediret,             [ ]?
 675               iecit ab obliquo   nitidum iuvenaliter aurum.            [ ]?
 676            an peteret,   virgo visa est   dubitare; coegi              [ ]?
 677              tollere et adieci   sublato pondera malo                  [ ]?
 678              impediique oneris   pariter gravitate moraque.            [ ]
 679              neve meus   sermo cursu   sit tardior ipso,               [ ]
 680          praeterita est virgo,   duxit sua praemia victor.             [ ]
 681             dignane cui grates   ageret, cui turis honorem             [ ]?
 682            ferret, Adoni, fui?   nec grates immemor egit               [2]?
 683           nec mihi tura dedit;   subitam convertor in iram             [ ]
 684            contemptuque dolens   ne sim spernenda futuris              [ ]
 685                  exemplo caveo   meque ipsa exhortor in ambos.         [ ]? 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 686             templa, deum Matri   quae quondam clarus Echion            [ ]
 687               fecerat ex voto,   nemorosis abdita silvis,              [2]?
 688          transibant,   et iter longum   requiescere suasit.            [ ]
 689               illic concubitus   intempestiva cupido                   [ ]
 690            occupat Hippomenen,   a numine concita nostro.              [1]?
 691                 luminis exigui   fuerat prope templa recessus,         [ ]
 692             speluncae similis,   nativo pumice tectus,                 [ ]?
 693                religione sacer   prisca, quo multa sacerdos            [ ]?
 694              lignea contulerat   veterum simulacra deorum;             [ ]
 695          hunc init et   vetito temerat   sacraria probro.              [ ]
 696              sacra retorserunt   oculos, turritaque Mater              [ ]
 697               an Stygia sontes   dubitavit mergeret unda;              [ ]
 698          poena levis visa est.   ergo modo levia fulvae                [ ]
 699            colla iubae velant,   digiti curvantur in ungues,           [ ]
 700               ex umeris   armi fiunt,   in pectora totum               [ ]?
 701          pondus abit,   summae cauda   verruntur harenae;              [ ]
 702             iram vultus habet,   pro verbis murmura reddunt,           [ ]
 703       pro thalamis   celebrant silvas   aliisque timendi               [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 704           dente premunt domito   Cybeleia frena leones.                [ ]
 705             hos tu, care mihi,   cumque his genus omne ferarum         [1]
 706          quod non terga fugae,   sed pugnae pectora praebet            [ ]
 707              effuge, ne virtus   tua sit damnosa duobus.'              [ ]
 708             illa quidem monuit   iunctisque per aera cycnis            [ ]
 709        carpit iter;   sed stat monitis   contraria virtus.             [ ]
 710            forte suem latebris   vestigia certa secuti                 [ ]
 711                excivere canes,   silvisque exire parantem              [1]
 712                fixerat obliquo   iuvenis Cinyreius ictu;               [ ]?
 713              protinus excussit   pando venabula rostro                 [ ]?
 714            sanguine tincta suo   trepidumque et tuta petentem          [ ]
 715           trux aper insequitur   totosque sub inguine dentes           [ ]
 716               abdidit et fulva   moribundum stravit harena.            [ ]
 717             vecta levi   curru medias   Cytherea per auras             [ ]
 718                Cypron olorinis   nondum pervenerat alis;               [2]
 719                agnovit   longe gemitum   morientis et albas            [ ]
 720             flexit aves illuc,   utque aethere vidit ab alto           [ ]
 721             exanimem inque suo   iactantem sanguine corpus,            [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 10. bog (Rizzoli)
 722             desiluit   pariterque sinum   pariterque capillos          [ ]
 723              rupit et indignis   percussit pectora palmis.             [ ]
 724            questaque cum fatis   'at non tamen omnia vestri            [1]
 725            iuris erunt' dixit;   'luctus monimenta manebunt            [ ]
 726            semper, Adoni, mei,   repetitaque mortis imago              [ ]
 727                annua plangoris   peraget simulamina nostri.            [ ]
 728             at cruor in florem   mutabitur. an tibi quondam            [1]
 729                 femineos artus   in olentes vertere mentas,            [ ]
 730          Persephone,   licuit, nobis   Cinyreius heros                 [ ]
 731                invidiae   mutatus erit?'   sic fata cruorem            [2]
 732                nectare odorato   sparsit, qui tactus ab illo           [2]
 733             intumuit   sic, ut fulvo   perlucida caeno                 [ ]
 734           surgere bulla solet;   nec plena longior hora                [ ]?
 735       facta mora est, cum flos   de sanguine concolor ortus.           [ ]
 736              qualem quae lento   celant sub cortice granum             [ ]
 737           punica ferre solent.   brevis est tamen usus in illo;        [ ]
 738       namque male haerentem et   nimia levitate caducum                [ ]
 739                excutiunt idem,   qui praestant nomina, venti.'         [ ]
 _____________________________________________________________________________..
  
= file n. 222 - 17:05 minuti 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)                        .
   1               Carmine dum tali   silvas animosque ferarum              [ ]?
   2                Threicius vates   et saxa sequentia ducit,              [2]
   3           ecce nurus   Ciconum tectae   lymphata ferinis               [ ]
   4             pectora velleribus   tumuli de vertice cernunt             [1]
   5               Orphea percussis   sociantem carmina nervis.             [ ]
   6             e quibus una leves   iactato crine per auras               [ ]?
   7       'en' ait, 'en,   hic est nostri   contemptor!' et hastam         [ ]
   8                vatis Apollinei   vocalia misit in ora,                 [ ]?
   9           quae foliis   praesuta notam   sine vulnere fecit;           [ ]
  10               alterius   telum lapis est,   qui missus in ipso         [ ]
  11                  aere concentu   victus vocisque lyraeque est          [ ]
  12            ac veluti   supplex pro tam   furialibus ausis              [ ]
  13             ante pedes iacuit.   sed enim temeraria crescunt           [ ]
  14           bella modusque abiit   insanaque regnat Erinys.              [ ]
  15          cunctaque tela forent   cantu mollita, sed ingens             [ ]
  16             clamor et infracto   Berecyntia tibia cornu                [ ]
  17          tympanaque et plausus   et Bacchei  ululatus                  [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
  18               obstrepuere sono   citharae; tum denique saxa            [ ]
  19                   non exauditi   rubuerunt sanguine vatis.             [ ]?
  20            ac primum attonitas   etiamnum voce canentis                [ ]
  21             innumeras volucres   anguesque agmenque ferarum            [ ]
  22                Maenadas Orphei   titulum rapuere theatri;              [ ]?
  23                inde cruentatis   vertuntur in Orphea dextris           [ ]
  24            et coeunt, ut aves,   si quando luce vagantem               [ ]
  25           noctis avem cernunt,   structoque utrimque theatro           [ ]
  26                   ceu matutina   cervus periturus harena               [ ]?
  27      praeda canum est;   vatemque petunt   et fronde virentes          [ ]
  28            coniciunt   thyrsos non haec   in munera factos.            [ ]
  29             hae glaebas, illae   dereptos arbore ramos,                [ ]
  30         pars torquent silices;   neu desint tela furori,               [ ]
  31             forte boves presso   subigebant vomere terram,             [ ]
  32        nec procul hinc   multo fructum   sudore parantes               [ ]
  33                 dura lacertosi   fodiebant arva coloni,                [ ]?
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
  34                agmine qui viso   fugiunt operisque relinquunt          [2]?
  35             arma sui,   vacuosque iacent   dispersa per agros          [ ]
  36              sarculaque rastri  -que graves longique ligones.          [ ]
  37          quae postquam   rapuere ferae   cornuque minaci               [ ]
  38               divulsere boves,   ad vatis fata recurrunt               [ ]
  39             tendentemque manus   atque illo tempore primum             [ ]
  40                inrita dicentem   nec quidquam voce moventem            [ ]
  41           sacrilegae perimunt,   perque os (pro Iuppiter!) illud       [ ]
  42                  auditum saxis   intellectumque ferarum                [ ]
  43             sensibus in ventos   anima exhalata recessit.              [ ]
  44         te maestae   volucres, Orpheu,   te turba ferarum,             [ ]
  45             te rigidi silices,   te carmina saepe secutae              [ ]
  46              fleverunt silvae,   positis te frondibus arbor            [ ]
  47             tonsa comas luxit;   lacrimis quoque flumina dicunt        [ ]
  48               increvisse suis,   obstrusaque carbasa pullo             [ ]
  49              Naides et Dryades   passosque habuisse capillos.          [ ]
  50          membra iacent   diversa locis;   caput, Hebre, lyramque       [ ]
  51            excipis et (mirum!)   medio dum labitur amne,               [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
  52             flebile nescioquid   queritur lyra, flebile lingua         [ ]
  53             murmurat exanimis,   respondent flebile ripae.             [ ]
  54           iamque mare invectae   flumen populare relinquunt            [ ]
  55                 et Methymnaeae   potiuntur litore Lesbi.               [ ]
  56            hic ferus expositum   peregrinis anguis harenis             [2]
  57            os petit et sparsos   stillanti rore capillos.              [ ]
  58           tandem Phoebus adest   morsusque inferre parantem            [ ]
  59          arcet et in   lapidum rictus   serpentis apertos              [ ]
  60           congelat et patulos,   ut erant, indurat hiatus.             [ ]
  61             umbra subit terras   et quae loca viderat ante             [ ]
  62             cuncta recognoscit   quaerensque per arva piorum           [ ]
  63              invenit Eurydicen   cupidisque amplectitur ulnis.         [ ]
  64            hic modo coniunctis   spatiantur passibus ambo,             [ ]
  65              nunc praecedentem   sequitur, nunc praevius anteit        [ ]
  66              Eurydicenque suam   iam tuto respicit Orpheus.            [ ]?
  67               non impune tamen   scelus hoc sinit esse Lyaeus          [ ]
  68               amissoque dolens   sacrorum vate suorum                  [ ]
  69             protinus in silvis   matres Edonidas omnes,                [ ]?
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
  70             quae videre nefas,   torta radice ligavit.                 [1]?
  71          quippe pedum digitos,   in quantum est quaeque secuta,        [ ]
  72           traxit et in solidam   detrusit acumina terram;              [2]
  73            utque suum laqueis,   quos callidus abdidit auceps,         [ ]
  74              crus ubi commisit   volucris sensitque teneri,            [ ]
  75         plangitur et trepidans   astringit vincula motu,               [ ]
  76           sic, ut quaeque solo   defixa cohaeserat harum,              [ ]?
  77               exsternata fugam   frustra temptabat; at illam           [ ]
  78              lenta tenet radix   exsultantemque coercet.               [ ]
  79        dumque ubi sint digiti,   dum pes ubi quaerit et ungues,        [ ]
  80             aspicit in teretes   lignum succedere suras                [ ]
  81                et conata femur   maerenti plangere dextra              [1]
  82              robora percussit;   pectus quoque robora fiunt,           [ ]
  83             robora sunt umeri,   porrectaque bracchia veros            [ ]
  84               esse putes ramos   - et non fallare putando.             [ ]
  85      nec satis hoc Baccho est;   ipsos quoque deserit agros            [ ]
  86           cumque choro   meliore sui   vineta Timoli                   [ ]?
  87             Pactolonque petit,   quamvis non aureus illo               [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
  88              tempore nec caris   erat invidiosus harenis.              [ ]?
  89            hunc adsueta cohors   Satyri Bacchaeque frequentant,        [ ]
  90              at Silenus abest;   titubantem annisque meroque           [1]
  91               ruricolae   cepere Phryges   vinctumque coronis          [2]
  92                ad regem   duxere Midan,   cui Thracius Orpheus         [ ]
  93               orgia tradideret   cum Cecropio  Eumolpo.                [ ]
  94              qui simul agnovit   socium comitemque sacrorum,           [ ]
  95               hospitis adventu   festum genialiter egit                [ ]
  96           per bis quinque dies   et iunctas ordine noctes.             [ ]
  97               et iam stellarum   sublime coegerat agmen                [ ]
  98             Lucifer undecimus,   Lydos cum laetus in agros             [ ]
  99            rex venit et iuveni   Silenum reddit alumno                 [ ]?
 100              huic deus optandi   gratum sed inutile, fecit             [ ]
 101              muneris arbitrium   gaudens altore recepto.               [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
 102               ille male usurus   donis ait: 'effice quidquid           [2]
 103              corpore contigero   fulvum vertatur in aurum.'            [ ]
 104                 adnuit optatis   nocituraque munera solvit             [ ]
 105              Liber et indoluit   quod non meliora petisset.            [ ]
 106           laetus abit   gaudetque malo   Berecyntius heros             [ ]
 107             pollicitique fidem   tangendo singula temptat.             [ ]
 108           vixque sibi credens,   non alta fronde virentem              [2]
 109                 ilice detraxit   virgam: virga aurea facta est;        [ ]
 110             tollit humo saxum:   saxum quoque palluit auro;            [ ]
 111           contigit et glaebam:   contactu glaeba potenti               [ ]
 112             massa fit; arentes   Cereris decerpsit aristas:            [ ]
 113             aurea messis erat;   demptum tenet arbore pomum:           [ ]
 114             Hesperidas   donasse putes;   si postibus altis            [ ]
 115               admovit digitos,   postes radiare videntur;              [ ]
 116          ille etiam   liquidis palmas   ubi laverat undis,             [ ]
 117           unda fluens   palmis Danaen   eludere posset.                [ ]
 118             vix spes ipse suas   animo capit aurea fingens             [ ]
 119                omnia. gaudenti   mensas posuere ministri               [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
 120             exstructas dapibus   nec tostae frugis egentes.            [ ]
 121            tum vero,   sive ille sua   Cerealia dextra                 [ ]
 122             munera contigerat,   Cerealia dona rigebant;               [ ]
 123               sive dapes avido   convellere dente parabat,             [ ]
 124            lammina fulva dapes   admoto dente premebat;                [2]?
 125                miscuerat puris   auctorem muneris undis:               [ ]
 126              fusile per rictus   aurum fluitare videres.               [ ]
 127             attonitus   novitate mali   divesque miserque              [ ]?
 128            effugere optat opes   et quae modo voverat odit.            [ ]
 129              copia nulla famem   relevat, sitis arida guttur           [ ]
 130                urit, et inviso   meritus torquetur ab auro.            [ ]?
 131             ad caelumque manus   et splendida bracchia tollens         [ ]
 132            'da veniam,   Lenaee pater!   peccavimus' inquit,           [ ]
 133         'sed miserere, precor,   speciosoque eripe damno.'             [ ]
 134               mite deum numen;   Bacchus peccasse fatentem             [ ]
 135              restituit   pactique fide   data munera solvit.           [ ]
 136              'neve male optato   maneas circumlitus auro               [ ]?
 137           vade' ait 'ad magnis   vicinum Sardibus amnem                [ ]
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
 138             perque iugum ripae   labentibus obvius undis               [ ]
 139            carpe viam,   donec venias   ad fluminis ortus              [ ]
 140              spumigeroque tuum   fonti, qua plurimus exit,             [ ]?
 141           subde caput   corpusque simul,   simul elue crimen.'         [ ]
 142             rex iussae   succedit aquae;   vis aurea tinxit            [ ]
 143               flumen et humano   de corpore cessit in amnem.           [2]?
 144        nunc quoque iam veteris   percepto semine venae                 [ ]
 145             arva rigent   auro madidis   pallentia glaebis.            [ ]
 146              ille perosus opes   silvas et rura colebat                [ ]
 147               Panaque montanis   habitantem semper in antris;          [ ]?
 148            pingue sed ingenium   mansit nocituraque, ut ante,          [ ]
 149          rursus erant   domino stultae   praecordia mentis.            [ ]
 150          nam freta prospiciens   late riget arduus alto                [1]
 151              Tmolus in ascensu   clivoque extensus utroque             [ ]?
 152          Sardibus hinc, illinc   parvis finitur Hypaepis.              [ ]
 153          Pan ibi dum   teneris iactat   sua carmina nymphis            [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
 154                 et leve cerata   modulatur harundine carmen,           [2]?
 155               ausus Apollineos   prae se contemnere cantus             [ ]
 156               iudice sub Tmolo   certamen venit ad impar.              [ ]
 157             monte suo   senior iudex   consedit et aures               [ ]
 158             liberat arboribus;   quercu coma caerula tantum            [ ]
 159           cingitur, et pendent   circum cava tempora glandes.          [ ]
 160           isque deum   pecoris spectans   'in iudice' dixit            [ ]
 161      'nulla mora est.' calamis   agrestibus insonat ille               [ ]
 162             barbaricoque Midan   (aderat nam forte canenti)            [ ]
 163               carmine delenit.   post hunc sacer ora retorsit          [2]
 164           Tmolus ad os Phoebi;   vultum sua silva secuta est.          [ ]
 165            ille caput   flavum lauro   Parnaside vinctus               [ ]
 166             verrit humum Tyrio   saturata murice palla,                [2]?
 167            distinctamque fidem   gemmis et dentibus Indis              [ ]
 168              sustinet a laeva,   tenuit manus altera plectrum;         [ ]
 169          artificis   status ipse fuit.   tum stamina docto             [ ]
 170            pollice sollicitat,   quorum dulcedine captus               [ ]
 171            Pana iubet   Tmolus citharae   submittere cannas.           [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
 172              iudicium   sanctique placet   sententia montis            [ ]
 173              omnibus; arguitur   tamen atque iniusta vocatur           [ ]
 174                  unius   sermone Midae.   nec Delius aures             [ ]
 175             humanam   stolidas patitur   retinere figuram,             [ ]
 176          sed trahit in spatium   villisque albentibus implet           [ ]
 177             instabilesque imas   facit et dat posse moveri.            [ ]
 178           cetera sunt hominis;   partem damnatur in unam               [ ]
 179              induiturque aures   lente gradientis aselli.              [ ]
 180             ille quidem   celare cupit   turpique pudore               [2]
 181              tempora purpureis   temptat velare tiaris;                [ ]
 182           sed solitus   longos ferro   resecare capillos               [ ]
 183           viderat hoc famulus,   qui cum nec prodere visum             [ ]
 184                dedecus auderet   cupiens efferre sub auras,            [ ]
 185            nec posset   reticere tamen,   secedit humumque             [ ]
 186              effodit et domini   quales aspexerit aures                [ ]?
 187              voce refert parva   terraeque immurmurat haustae;         [ ]
 188               indiciumque suae   vocis tellure regesta                 [ ]
 189            obruit et scrobibus   tacitus discedit opertis.             [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
 190            creber harundinibus   tremulis ibi surgere lucus            [ ]
 191         coepit et, ut   primum pleno   maturuit anno,                  [ ]?
 192            prodidit agricolam;   leni nam motus ab Austro              [ ]
 193            obruta verba refert   dominique coarguit aures.             [ ]
 194               ultus abit Tmolo   liquidumque per aera vectus           [1]
 195               angustum   citra pontum   Nepheleidos Helles             [ ]
 196                   Laomedonteis   Letoius adstitit arvis.               [1]
 197                 dextera Sigei,   Rhoetei laeva profundi                [2]?
 198                 ara Panomphaeo   vetus est sacrata Tonanti;            [ ]
 199              inde novae primum   moliri moenia Troiae                  [ ]?
 200               Laomedonta videt   susceptaque magna labore              [ ]
 201             crescere difficili   nec opes exposcere parvas,            [ ]
 202            cumque tridentigero   tumidi genitore profundi              [ ]
 203              mortalem induitur   formam Phrygiaeque tyranno            [ ]
 204              aedificat   muros pactus   pro moenibus aurum.            [ ]
 205           stabat opus; pretium   rex infitiatur et addit,              [ ]
 206             perfidiae cumulum,   falsis periuria verbis.               [ ]
 207             'non impune feres'   rector maris inquit et omnes          [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
 208               inclinavit aquas   ad avarae litora Troiae               [1]
 209           inque freti   formam terras   convertit opesque              [ ]
 210             abstulit agricolis   et fluctibus obruit agros.            [ ]
 211    poena neque haec satis est;   regis quoque filia monstro            [ ]
 212             poscitur aequoreo,   quam dura ad saxa revinctam           [ ]
 213               vindicat Alcides   promissaque munera dictos             [ ]
 214          poscit equos,   tantique operis   mercede negata              [ ]
 215              bis periura capit   superatae moenia Troiae.              [ ]
 216            nec, pars militiae,   Telamon sine honore recessit          [ ]
 217                Hesioneque data   potitur. nam coniuge Peleus           [ ]
 218             clarus erat   diva nec avi   magis ille superbit           [1]
 219            nomine quam soceri,   siquidem Iovis esse nepoti            [ ]
 220             contigit haud uni,   coniunx dea contigit uni.             [ ]?
= file n. 223 - 14:30 minuti
 221         namque senex   Thetidi Proteus   'dea' dixerat 'undae,         [1]
 222            concipe; mater eris   iuvenis, qui fortibus actis           [ ]
 223             acta patris vincet   maiorque vocabitur illo.'             [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
 224              ergo, ne quidquam   mundus Iove maius haberet,            [ ]?
 225           quamvis haud tepidos   sub pectore senserat ignes,           [ ]
 226             Iuppiter aequoreae   Thetidis conubia fugit                [ ]
 227             in suaque Aeaciden   succedere vota nepotem                [ ]
 228             iussit et amplexus   in virginis ire marinae.              [ ]
 229            est sinus Haemoniae   curvos falcatus in arcus.             [ ]
 230            bracchia procurrunt   ubi, si foret altior unda,            [ ]
 231            portus erat; summis   inductum est aequor harenis.          [ ]
 232           litus habet solidum,   quod nec vestigia servet              [ ]
 233             nec remoretur iter   nec opertum pendeat alga.             [ ]
 234            myrtea silva subest   bicoloribus obsita bacis;             [ ]
 235            est specus in medio   (natura factus an arte                [ ]?
 236           ambiguum,   magis arte tamen),   quo saepe venire            [ ]
 237               frenato   delphine sedens,   Theti, nuda solebas.        [2]?
 238               illic te Peleus,   ut somno vincta iacebas,              [ ]
 239            occupat et, quoniam   precibus temptata repugnas,           [ ]
 240            vim parat innectens   ambobus colla lacertis;               [ ]
 241             quod nisi venisses   variatis saepe figuris                [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
 242              ad solitas artes,   auso foret ille potitus.              [ ]
 243           sed modo tu volucris   (volucrem tamen ille tenebat),        [ ]
 244         nunc gravis arbor eras   (haerebat in arbore Peleus).          [ ]
 245              tertia forma fuit   maculosae tigridis; illa              [ ]
 246              territus Aeacides   a corpore bracchia solvit.            [ ]?
 247            isque deos   pelagi vino   super aequora fuso               [1]
 248              et pecoris fibris   et fumo turis adorat,                 [ ]?
 249               donec Carpathius   medio de gurgite vates                [ ]
 250                'Aeacide' dixit   'thalamis potiere petitis;            [ ]
 251            tu modo, cum rigido   sopita quiescit in antro,             [ ]?
 252                ignaram laqueis   vincloque innecte tenaci.             [ ]
 253                nec te decipiat   centum mentita figuras,               [ ]
 254       sed preme quidquid erit,   dum quod fuit ante reformet.'         [ ]
 255           dixerat haec Proteus   et condidit aequore vultum            [ ]
 256                admisitque suos   in verba novissima fluctus.           [ ]
 257              pronus erat Titan   inclinatoque tenebat                  [ ]? 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
 258               Hesperium   temone fretum,   cum pulchra relicto         [2]
 259              Nereis ingreditur   consueta cubilia ponto.               [ ]
 260             vix bene virgineos   Peleus invaserat artus;               [ ]
 261             illa novat formas,   donec sua membra teneri               [ ]
 262            sentit et in partes   diversas bracchia tendi.              [ ]
 263             tum demum ingemuit   'neque' ait 'sine numine vincis'      [ ]
 264        exhibita estque Thetis.   confessam amplectitur heros           [ ]
 265               et potitur votis   ingentique implet Achille.            [ ]
 266                 felix et nato,   felix et coniuge Peleus,              [ ]
 267               et cui, si demas   iugulati crimina Phoci,               [2]
 268             omnia contigerant.   fraterno sanguine sontem              [ ]
 269               expulsumque domo   patria Trachinia tellus               [ ]?
 270            accipit. hic regnum   sine vi, sine caede regebat           [ ]
 271              Lucifero   genitore satus   patriumque nitorem            [ ]
 272               ore ferens Ceyx,   illo qui tempore maestus              [ ]?
 273              dissimilisque sui   fratrem lugebat ademptum.             [ ]
 274          quo postquam Aeacides   fessus curaque viaque                 [ ]
 275              venit et intravit   paucis comitantibus urbem,            [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
 276      quosque greges pecorum et   quae secum armenta trahebat           [ ]
 277            haud procul a muris   sub opaca valle reliquit.             [4]
 278            copia cum facta est   adeundi tecta tyranni,                [ ]
 279                 velamenta manu   praetendens supplice qui sit          [ ]
 280         quosque satus memorat,   tantum sua crimina celat              [ ]
 281              mentiturque fugae   causam; petit urbe vel agro           [ ]
 282        se iuvet. hunc   contra placido   Trachinius ore                [1]?
 283            talibus adloquitur:   'mediae quoque commoda plebi          [ ]
 284          nostra patent, Peleu,   nec inhospita regna tenemus.          [ ]
 285              adicis huic animo   momenta potentia, clarum              [ ]?
 286           nomen avumque Iovem.   ne tempora perde precando;            [ ]
 287          quod petis omne feres   tuaque haec pro parte vocato,         [ ]
 288            qualiacumque vides.   utinam meliora videres!'              [ ]
 289            et flebat.   moveat tantos   quae causa dolores             [ ]
 290            Peleusque   comitesque rogant,   quibus ille profatur:      [ ]
 291       'forsitan hanc volucrem,   rapto quae vivit et omnes             [ ]
 292          terret aves,   semper pennas   habuisse putetis;              [ ]
 293       vir fuit et   (tanta est animi   constantia) iam tum             [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
 294              acer erat   belloque ferox   ad vimque paratus,           [ ]
 295              nomine Daedalion,   illo genitore creatus,                [ ]
 296              qui vocat Auroram   caeloque novissimus exit.             [ ]
 297            culta mihi pax est,   pacis mihi cura tenendae              [ ]
 298              coniugiique fuit;   fratri fera bella placebant.          [1]
 299                illius   virtus reges   gentesque subegit,              [ ]
 300            quae nunc Thesbaeas   agitat mutata columbas.               [ ]
 301         nata erat huic Chione,   quae dotatissima forma                [ ]?
 302            mille procos habuit   bis septem nubilis annis.             [ ]
 303              forte revertentes   Phoebus Maiaque creatus,              [ ]
 304             ille suis Delphis,   hic vertice Cyllenaeo,                [ ]
 305           videre hanc pariter,   pariter traxere calorem.              [ ]
 306           spem Veneris differt   in tempora noctis Apollo;             [ ]
 307            non fert ille moras   virgaque movente soporem              [ ]
 308            virginis os tangit:   tactu iacet illa potenti              [ ]
 309            vimque dei patitur.   nox caelum sparserat astris;          [ ]
 310           Phoebus anum simulat   praereptaque gaudia sumit.            [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
 311                 ut sua maturus   complevit tempora venter,             [ ]
 312             alipedis   de stirpe dei   versuta propago                 [ ]
 313            nascitur Autolycus,   furtum ingeniosus ad omne,            [ ]
 314              candida de nigris   et de candentibus atra                [ ]
 315           qui facere adsuerat,   patriae non degener artis;            [ ]
 316              nascitur e Phoebo   (namque est enixa gemellos)           [ ]
 317                 carmine vocali   clarus citharaque Philammon.          [2]?
 318            quid peperisse duos   et dis placuisse duobus,              [ ]
 319                et forti genitore et progenitore nitenti                [ ]!
 320            esse satam prodest?   an obest quoque gloria multis?        [ ]
 321             obfuit huic certe,   quae se praeferre Dianae              [ ]
 322             sustinuit   faciemque deae   culpavit. at illi             [ ]
 323             ira ferox mota est   'factis'que 'placebimus' inquit.      [ ]
 324             nec mora, curvavit   cornum nervoque sagittam              [ ]
 325             impulit et meritam   traiecit harundine linguam.           [2]
 326          lingua tacet, nec vox   temptataque verba sequuntur,          [ ]
 327              conantemque loqui   cum sanguine vita reliquit.           [ ]
 328           quam miser amplexans   ego tum patriumque dolorem            [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
 329            corde tuli   fratrique pio   solacia dixi;                  [2]?
 330         quae pater haud aliter   quam cautes murmura ponti             [ ]
 331               accipit et natam   delamentatur ademptam.                [ ]
 332               ut vero ardentem   vidit, quater impetus illi            [ ]
 333             in medios   fuit ire rogos;   quater inde repulsus         [ ]
 334           concita membra fugae   mandat similisque iuvenco             [ ]
 335              spicula crabronum   pressa cervice gerenti,               [2]
 336           qua via nulla, ruit.   iam tum mihi currere visus            [ ]
 337        plus homine est,   alasque pedes   sumpsisse putares.           [ ]
 338             effugit ergo omnes   veloxque cupidine leti                [ ]
 339                vertice Parnasi   potitur; miseratus Apollo,            [ ]?
 340               cum se Daedalion   saxo misisset ab alto,                [ ]?
 341          fecit avem et subitis   pendentem sustulit alis               [ ]
 342           oraque adunca dedit,   curvos dedit unguibus hamos,          [ ]
 343             virtutem antiquam,   maiores corpore vires.                [ ]
 344             et nunc accipiter,   nulli satis aequus, in omnes          [ ]
 345            saevit aves   aliisque dolens   fit causa dolendi.'         [ ]
 346              quae dum Lucifero   genitus miracula narrat               [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
 347               de consorte suo,   cursu festinus anhelo                 [ ]
 348                advolat armenti   custos Phoceus Onetor                 [ ]
 349              et 'Peleu, Peleu!   magnae tibi nuntius adsum             [ ]
 350         cladis' ait.   quodcumque ferat,   iubet edere Peleus;         [ ]
 351            pendet et ipse metu   trepidi Trachinius oris.              [1]?
 352           ille refert: 'fessos   ad litora curva iuvencos              [ ]
 353             adpuleram,   medio cum Sol   altissimus orbe               [ ]
 354             tantum respiceret,   quantum superesse videret;            [ ]
 355            parsque boum fulvis   genua inclinarat harenis              [ ]
 356              latarumque iacens   campos spectabat aquarum,             [ ]
 357         pars gradibus   tardis illuc   errabat et illuc,               [ ]
 358              nant alii   celsoque exstant   super aequora collo.       [ ]
 359            templa mari subsunt   nec marmore clara neque auro,         [ ]
 360            sed trabibus densis   lucoque umbrosa vetusto;              [ ]
 361              Nereides   Nereusque tenent   (hos navita templi          [ ]
 362              edidit esse deos,   dum retia litore siccat).             [ ]
 363         iuncta palus huic est,   densis obsessa salictis,              [ ]
 364              quam restagnantis   fecit maris unda paludem.             [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
 365             inde fragore gravi   strepitans loca proxima terret        [ ]
 366              belua vasta lupus   silvisque palustribus exit,           [ ]
 367              oblitus et spumis   et crasso sanguine rictus             [ ]
 368               fulmineos, rubra   suffusus lumina flamma.               [ ]
 369          qui quamquam   saevit pariter   rabieque fameque,             [ ]
 370              acrior est rabie;   neque enim ieiunia curat              [ ]
 371             caede boum   diramque famem   finire, sed omne             [ ]
 372              vulnerat armentum   sternitque hostiliter omne.           [ ]
 373           pars quoque de nobis   funesto saucia morsu,                 [2]
 374                dum defensamus,   leto est data; sanguine litus         [ ]
 375            undaque prima rubet   demugitaeque paludes.                 [ ]?
 376          sed mora damnosa est,   nec res dubitare remittit;            [ ]
 377          dum superest aliquid,   cuncti coeamus et arma,               [ ]
 378                arma capessamus   coniunctaque tela feramus.'           [ ]
 379              dixerat agrestis;   nec Pelea damna movebant,             [ ]
 380              sed memor admissi   Nereida conligit orbam                [u]?
 381             damna sua inferias   extincto mittere Phoco.               [ ]
 382             induere arma viros   violentaque sumere tela               [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
 383             rex iubet Oetaeus,   cum quis simul ipse parabat           [ ]
 384               ire; sed Alcyone   coniunx excita tumultu                [ ]
 385            prosilit et, nondum   totos ornata capillos,                [ ]
 386              disicit hos ipsos   colloque infusa mariti,               [ ]
 387             mittat ut auxilium   sine se, verbisque precatur           [ ]
 388          et lacrimis,   animasque duas   ut servet in una.             [ ]
 389                 Aeacides illi:   'pulchros, regina, piosque            [ ]
 390          pone metus; plena est   promissi gratia vestri.               [ ]
 391           non placet arma mihi   contra nova monstra moveri,           [ ]
 392                numen adorandum   pelagi est.' erat ardua turris,       [ ]
 393              arce focus summa,   fessis loca grata carinis.            [ ]
 394                ascendunt illuc   stratosque in litore tauros           [ ]
 395           cum gemitu aspiciunt   vastatoremque cruento                 [ ]?
 396               ore ferum longos   infectum sanguine villos.             [ ]
 397             inde manus tendens   in aperti litora ponti                [ ]
 398             caeruleam   Peleus Psamathen   ut finiat iram              [ ]
 399            orat opemque ferat.   nec vocibus illa rogantis             [ ]
 400            flectitur Aeacidae;   Thetis hanc pro coniuge supplex       [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
 401                accepit veniam.   sed enim revocatus ab acri            [ ]
 402            caede lupus perstat   dulcedine sanguinis asper,            [ ]
 403              donec inhaerentem   lacerae cervice iuvencae              [ ]
 404               marmore mutavit.   corpus praeterque colorem             [2]
 405                omnia servavit;   lapidis color indicat illum           [ ]
 406            iam non esse lupum,   iam non debere timeri.                [ ]
 407         nec tamen hac profugum   consistere Pelea terra                [ ]
 408           fata sinunt;   Magnetas adit   vagus exul et illic           [ ]
 409              sumit an Haemonio   purgamina caedis Acasto.              [ ]
= file n. 224 - 26:35 minuti
 410              interea   fratrisque sui   fratremque secutis             [ ]
 411                anxia prodigiis   turbatus pectora Ceyx,                [ ]
 412            consulat ut sacras,   hominum oblectamina, sortes,          [ ]
 413           ad Clarium   parat ire deum;   nam templa profanus           [ ]
 414             invia cum Phlegyis   faciebat Delphica Phorbas.            [ ]
 415            consilii   tamen ante sui,   fidissima, certam              [ ]?
 416             te facit, Alcyone;   cui protinus intima frigus            [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
 417                ossa receperunt   buxoque simillimus ora                [2]
 418         pallor obit   lacrimisque genae   maduere profusis.            [ ]
 419               ter conata loqui   ter fletibus ora rigavit              [1]
 420               singultuque pias   interrumpente querelas                [ ]
 421         'quae mea culpa tuam,'   dixit 'carissime, mentem              [ ]
 422      vertit? ubi est   quae cura mei   prior esse solebat?             [ ]
 423              iam potes Alcyone   securus abesse relicta?               [2]?
 424          iam via longa placet?   iam sum tibi carior absens?           [ ]
 425         at, puto, per   terras iter est,   tantumque dolebo,           [ ]
 426              non etiam metuam,   curaeque timore carebunt.             [ ]
 427             aequora me terrent   et ponti tristis imago;               [ ]
 428             et laceras   nuper tabulas   in litore vidi                [ ]
 429            et saepe in tumulis   sine corpore nomina legi.             [ ]
 430             neve tuum   fallax animum   fiducia tangat,                [ ]
 431          quod socer Hippotades   tibi sit, qui carcere fortes          [ ]
 432             contineat   ventos et, cum   velit, aequora placet:        [ ]
 433               cum semel emissi   tenuerunt aequora venti,              [ ]
 434         nil illis vetitum est,   incommendataque tellus                [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
 435      omnis et omne fretum est;   caeli quoque nubila vexant            [ ]
 436             excutiuntque feris   rutilos concursibus ignes.            [ ]
 437             qua magis hos novi   (nam novi et saepe paterna            [ ]
 438              parva domo vidi),   magis hos reor esse timendos.         [2]?
 439           quod tua si   flecti precibus   sententia nullis,            [ ]
 440         care, potest, coniunx,   nimiumque es certus eundi,            [ ]
 441         me quoque tolle simul.   certe iactabimur una,                 [ ]
 442         nec nisi quae   patiar metuam;   pariterque feremus,           [ ]
 443         quidquid erit, pariter   super aequora lata feremur.'          [ ]
 444               talibus Aeolidis   dictis lacrimisque movetur            [ ]
 445              sidereus coniunx;   neque enim minor ignis in ipso est.   [ ]
 446           sed neque propositos   pelagi dimittere cursus               [1]
 447              nec vult Alcyonen   in partem adhibere pericli,           [ ]
 448             multaque respondit   timidum solantia pectus.              [ ]
 449              non tamen idcirco   causam probat; addidit illis          [ ]
 450            hoc quoque lenimen,   qua solo flexit amantem:              [2]?
 451      'longa quidem est   nobis omnis   mora; sed tibi iuro             [ ]?
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
 452             per patrios ignes,   si me modo fata remittant,            [1]
 453               ante reversurum,   quam luna bis impleat orbem.'         [ ]
 454              his ubi promissis   spes est admota recursus,             [ ]
 455               protinus eductam   navalibus aequore tingi               [1]
 456                 aptarique suis   pinum iubet armamentis.               [ ]
 457               qua rursus visa,   veluti praesaga futuri,               [1]
 458                horruit Alcyone   lacrimasque emisit obortas            [ ]
 459              amplexusque dedit   tristique miserrima tandem            [ ]
 460               ore 'vale' dixit   conlapsaque corpore toto est.         [ ]
 461          at iuvenes,   quaerente moras   Ceyce, reducunt               [ ]
 462              ordinibus geminis   ad fortia pectora remos               [ ]
 463                aequalique ictu   scindunt freta. sustulit illa         [ ]?
 464                 umentes oculos   stantemque in puppe recurva           [ ]
 465               concussaque manu   dantem sibi signa maritum             [ ]
 466           prima videt   redditque notas;   ubi terra recessit          [ ]
 467            longius atque oculi   nequeunt cognoscere vultus,           [ ]
 468           dum licet insequitur   fugientem lumine pinum;               [ ]
 469  haec quoque ut haud   poterat spatio   summota videri,                [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
 470           vela tamen   spectat summo   fluitantia malo;                [ ]
 471             ut nec vela videt,   vacuum petit anxia lectum             [ ]
 472              seque toro ponit:   renovat lectusque torusque            [2]
 473            Alcyones   lacrimas et quae   pars admonet absit.           [ ]
 474             portibus exierant,   et moverat aura rudentes;             [ ]
 475                obvertit lateri   pendentes navita remos                [ ]
 476             cornuaque in summa   locat arbore totaque malo             [ ]
 477                carbasa deducit   venientesque accipit auras.           [2]
 478          aut minus aut   certe medium   non amplius aequor             [ ]
 479               puppe secabatur,   longeque erat utraque tellus,         [2]
 480          cum mare sub   noctem tumidis   albescere coepit              [ ]
 481          fluctibus et praeceps   spirare valentius Eurus.              [2]
 482                'ardua iamdudum   demittite cornua' rector              [ ]
 483            clamat 'et antemnis   totum subnectite velum.'              [ ]
 484           hic iubet: impediunt   adversae iussa procellae,             [ ]
 485               nec sinit audiri   vocem fragor aequoris ullam.          [1]?
 486       sponte tamen   properant alii   subducere remos,                 [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
 487             pars munire latus,   pars ventis vela negare;              [1]
 488             egerit hic fluctus   aequorque refundit in aequor,         [ ]
 489            hic rapit antemnas;   quae dum sine lege geruntur,          [ ]
 490           aspera crescit hiems   omnique e parte feroces               [ ]?
 491             bella gerunt venti   fretaque indignantia miscent.         [ ]
 492             ipse pavet nec se,   qui sit status, ipse fatetur          [ ]?
 493           scire ratis   rector nec quid   iubeatve vetetve;            [ ]
 494               tanta mali moles   tantoque potentior arte est.          [2]
 495          quippe sonant   clamore viri,   stridore rudentes,            [2]?
 496                undarum incursu   gravis unda, tonitribus aether.       [ ]
 497             fluctibus erigitur   caelumque aequare videtur             [ ]
 498             pontus et inductas   aspergine tangere nubes;              [ ]
 499            et modo, cum fulvas   ex imo vertit harenas,                [ ]?
 500            concolor est illis,   Stygia modo nigrior unda,             [ ]
 501             sternitur interdum   spumisque sonantibus albet.           [ ]
 502       ipsa quoque his   agitur vicibus   Trachinia puppis              [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
 503               et nunc sublimis   veluti de vertice montis              [1]
 504            despicere in valles   imumque Acheronta videtur,            [ ]?
 505             nunc, ubi demissam   curvum circumstetit aequor,           [ ]
 506              suspicere inferno   summum de gurgite caelum.             [ ]
 507             saepe dat ingentem   fluctu latus icta fragorem            [ ]
 508             nec levius   pulsata sonat   quam ferreus olim             [ ]
 509              cum laceras aries   ballistave concutit arces;            [ ]
 510           utque solent sumptis   incursu viribus ire                   [ ]
 511           pectore in arma feri   protentaque tela leones,              [ ]?
 512             sic, ubi se ventis   admiserat unda coortis,               [ ]
 513             ibat in alta ratis   multoque erat altior illis.           [ ]
 514           iamque labant cunei,   spoliataque tegmine cerae             [ ]
 515           rima patet   praebetque viam   letalibus undis.              [ ]
 516              ecce cadunt largi   resolutis nubibus imbres              [ ]
 517          inque fretum   credas totum   descendere caelum               [ ]
 518             inque plagas caeli   tumefactum ascendere pontum.          [ ]
 519            vela madent nimbis,   et cum caelestibus undis              [ ]
 520             aequoreae   miscentur aquae.   caret ignibus aether        [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
 521          caecaque nox premitur   tenebris hiemisque suisque            [ ]
 522           discutiunt tamen has   praebentque micantia lumen            [ ]
 523             fulmina; fulmineis   ardescunt ignibus ignes.              [ ]
 524        dat quoque iam   saltus intra   cava texta carinae              [ ]
 525          fluctus; et ut miles,   numero praestantior omni              [ ]
 526             cum saepe adsiluit   defensae moenibus urbis,              [ ]
 527             spe potitur tandem   laudisque accensus amore              [ ]
 528              inter mille viros   murum tamen occupat unus,             [ ]
 529             sic, ubi pulsarunt   noviens latera ardua fluctus,         [ ]
 530              vastius insurgens   decimae ruit impetus undae,           [ ]
 531             nec prius absistit   fessam oppugnare carinam              [ ]
 532           quam velut in captae   descendat moenia navis.               [ ]
 533           pars igitur   temptabat adhuc   invadere pinum,              [ ]
 534         pars maris intus erat;   trepidant haud setius omnes,          [ ]
 535        quam solet urbs   aliis murum   fodientibus extra               [ ]
 536              atque aliis murum   trepidare tenentibus intus.           [ ]
 537              deficit ars animi  -que cadunt totidemque videntur,       [ ]
 538          quot veniunt fluctus,   ruere atque inrumpere mortes.         [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
 539      non tenet hic   lacrimas, stupet hic,   vocat ille beatos,        [ ]
 540           funera quos maneant,   hic votis numen adorat                [ ]
 541         bracchiaque ad caelum,   quod non videt, inrita tollens        [ ]
 542         poscit opem;   subeunt illi   fraterque parensque,             [ ]?
 543            huic cum pignoribus   domus et quod cuique relictum est.    [ ]
 544                  Alcyone   Ceyca movet,   Ceycis in ore                [2]?
 545         nulla nisi Alcyone est   et, cum desideret unam,               [ ]
 546           gaudet abesse tamen.   patriae quoque vellet ad oras         [ ]
 547          respicere inque domum   supremos vertere vultus,              [ ]
 548          verum ubi sit nescit:   tanta vertigine pontus                [ ]
 549             fervet, et inducta   piceis e nubibus umbra                [ ]?
 550             omne latet caelum,   duplicataque noctis imago est.        [ ]
 551              frangitur incursu   nimbosi turbinis arbor,               [ ]?
 552          frangitur et regimen,   spoliisque animosa superstes          [ ]
 553             unda velut victrix   sinuataque despicit undas;            [ ]
 554          nec levius,   quam si quis Atho   Pindumve revulsos           [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
 555                 sede sua totos   in apertum everterit aequor,          [1]
 556             praecipitata cadit   pariterque et pondere et ictu         [ ]
 557           mergit in ima ratem;   cum qua pars magna virorum            [ ]
 558           gurgite pressa gravi   neque in aera reddita fato            [ ]
 559         functa suo est.   alii partes   et membra carinae              [ ]
 560      trunca tenent;   tenet ipse manu,   qua sceptra solebat,          [ ]?
 561               fragmina navigii   Ceyx socerumque patremque             [1]?
 562        invocat (heu!) frustra.   sed plurima nantis in ore est         [ ]
 563               Alcyone coniunx:   illam meminitque refertque,           [ ]
 564             illius ante oculos   ut agant sua corpora fluctus          [ ]
 565              optat et exanimis   manibus tumuletur amicis;             [ ]
 566           dum natat, absentem,   quotiens sinit hiscere fluctus,       [ ]
 567               nominat Alcyonen   ipsisque immurmurat undis.            [ ]
 568            ecce super   medios fluctus   niger arcus aquarum           [ ]
 569             frangitur et rupta   mersum caput obruit unda.             [ ]
 570               Lucifer obscurus   nec quem cognoscere posses            [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
 571                illa luce fuit,   quoniamque excedere caelo             [ ]
 572           non licuit,   densis texit   sua nubibus ora.                [ ]
 573                 Aeolus interea   tantorum ignara malorum               [ ]
 574             dinumerat   noctes et iam,   quas induat ille,             [ ]
 575             festinat   vestes, iam quas,   ubi venerit ille,           [ ]
 576          ipsa gerat,   reditusque sibi   promittit inanes.             [1]
 577            omnibus illa quidem   superis pia tura ferebat,             [ ]
 578             ante tamen cunctos   Iunonis templa colebat                [ ]
 579         proque viro,   qui nullus erat,   veniebat ad aras,            [ ]?
 580           utque foret   sospes coniunx   suus utque rediret            [ ]
 581              optabat,   nullamque sibi   praeferret; at illi           [ ]
 582             hoc de tot   votis poterat   contingere solum.             [ ]
 583               at dea non ultra   pro functo morte rogari               [ ]?
 584          sustinet, utque manus   funestas arceat aris,                 [ ]
 585              'Iri, meae' dixit   'fidissima nuntia vocis,              [ ]
 586               vise soporiferam   Somni velociter aulam                 [ ]?
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
 587              exstinctique iube   Ceycis imagine mittat                 [u]?
 588             somnia ad Alcyonen   veros narrantia casus.'               [ ]
 589              dixerat; induitur   velamina mille colorum                [1]
 590                Iris et arcuato   caelum curvamine signans              [ ]
 591              tecta petit iussi   sub nube latentia regis.              [ ]
 592            est prope Cimmerios   longo spelunca recessu,               [ ]?
 593             mons cavus, ignavi   domus et penetralia Somni,            [ ]?
 594           quo numquam   radiis oriens   mediusve cadensve              [ ]
 595          Phoebus adire potest;   nebulae caligine mixtae               [ ]
 596                exhalantur humo   dubiaeque crepuscula lucis.           [ ]
 597             non vigil ales ibi   cristati cantibus oris                [2]?
 598                evocat Auroram,   nec voce silentia rumpunt             [ ]
 599              sollicitive canes   canibusve sagacior anser;             [ ]
 600         non fera, non pecudes,   non moti flamine rami                 [ ]?
 601                humanaeve sonum   reddunt convicia linguae;             [ ]
 602            muta quies habitat.   saxo tamen exit ab imo                [ ]
 603            rivus aquae Lethes,   per quem cum murmure labens           [ ]
 604                 invitat somnos   crepitantibus unda lapillis.          [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
 605               ante fores antri   fecunda papavera florent              [ ]?
 606           innumeraeque herbae,   quarum de lacte soporem               [ ]
 607           Nox legit et spargit   per opacas umida terras.              [2]
 608                 ianua ne verso   stridorum cardine reddat,             [ ]?
 609           nulla domo tota est,   custos in limine nullus.              [2]
 610            at medio torus est,   ebeno sublimis in antro,              [ ]
 611            plumeus, atricolor,   pullo velamine tectus,                [ ]?
 612            quo cubat ipse deus   membris languore solutis.             [ ]
 613            hunc circa   passim varias   imitantia formas               [ ]
 614             somnia vana iacent   totidem quot messis aristas,          [ ]
 615           silva gerit frondes,   eiectas litus harenas.                [ ]?
 616             quo simul intravit   manibusque obstantia virgo            [ ]
 617                somnia dimovit,   vestis fulgore reluxit                [ ]
 618           sacra domus,   tardaque deus   gravitate iacentes            [ ]
 619             vix oculos tollens   iterumque iterumque relabens          [ ]
 620            summaque percutiens   nutanti pectora mento                 [ ]
 621              excussit   tandem sibi se   cubitoque levatus,            [ ]
 622           quid veniat   (cognovit enim)   scitatur; at illa:           [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
 623           'Somne, quies rerum,   placidissime, Somne, deorum,          [ ]
 624           pax animi,   quem cura fugit,   qui corpora duris            [ ]
 625              fessa ministeriis   mulces reparasque labori,             [ ]
 626              somnia quae veras   aequent imitamine formas              [ ]?
 627              Herculea   Trachine iube   sub imagine regis              [3]?
 628                Alcyonen adeant   simulacraque naufraga fingant.        [ ]
 629             imperat hoc Iuno.'   postquam mandata peregit,             [ ]
 630     Iris abit;   neque enim ulterius   tolerare soporis                [ ]
 631              vim poterat, labi  -que ut somnum sensit in artus,        [ ]
 632              effugit et remeat   per quos modo venerat arcus.          [ ]
 633              at pater e populo   natorum mille suorum                  [ ]?
 634              excitat artificem   simulatoremque figurae                [2]
 635              Morphea. non illo   quisquam sollertius alter             [ ]
 636              exprimit incessus   vultumque sonumque loquendi;          [ ]
 637               adicit et vestes   et consuetissima cuique               [ ]
 638         verba. sed hic   solos homines   imitatur, at alter            [1]?
 639        fit fera, fit volucris,   fit longo corpore serpens;            [ ]
 640            hunc Icelon superi,   mortale Phobetora vulgus              [ ] 
  
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 11. bog (Rizzoli)
 641             nominat. est etiam   diversae tertius artis                [ ]
 642       Phantasos; ille in humum   saxumque undamque trabemque,          [ ]
 643          quaeque vacant anima,   fallaciter omnia transit.             [ ]
 644             regibus hi ducibus  -que suos ostendere vultus             [ ]
 645        nocte solent,   populos alii   plebemque pererrant.             [ ]?
 646           praeterit hos senior   cunctisque e fratribus unum           [ ]
 647           Morphea, qui peragat   Thaumantidos edita, Somnus            [ ]
 648               eligit et rursus   molli languore solutus                [ ]
 649              deposuitque caput   stratoque recondidit alto.            [1]
 650            ille volat   nullos strepitus   facientibus alis            [ ]
 651           per tenebras   intraque morae   breve tempus in urbem        [ ]
 652            pervenit Haemoniam,   positisque e corpore pennis           [ ]
 653                in faciem   Ceycis abit   sumptaque figura              [u]
 654               luridus, exanimi   similis, sine vestibus ullis          [ ]
 655            coniugis ante torum   miserae stetit; uda videtur           [ ]
 656           barba viri   madidisque gravis   fluere unda capillis.       [ ]
 
 /felt 100 er altid tomt/ 

risultati [ ] della versificazione© >>>
Scarica file Word? (> Courier 10) o file PDF è possibile

Prossimo archivio n. 45 – ME6-OVID
Publius Ovidius Naso: Forvandlinger 11,657 [Metamorphoses]
Ritorna a CORPUS o (Nuova!) HOME PAGE 2O23 LatinaLectio!

%d blogger hanno fatto clic su Mi Piace per questo: