File n. 163 – 18:10 minuti – Ovidius

Visitate (FAQ?) HOME PAGE link >INDEX >LECTOR >CORPUS !

PgDn n. 163 Publius Ovidius Naso: Elendighed 1,3 til 6 [Tristia]
⬇ Cerca Ctrl + F (find). Modifica file Audio? è possibile (slow/fast! or minimize/download …⬆️)
= archivio n. 47 - TR1-OVID                                Prossimo file n. 164
Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)                     0:00
3. digt.                                                                      .
  1               Cum subit illius   tristissima noctis imago,             [ ]
  2              qua mihi supremum   ¨ tempus in urbe fuit,                [ ]
  3             cum repeto noctem,   qua tot mihi cara reliqui,            [ ]
  4              labitur ex oculis   ¨ nunc quoque gutta meis.             [ ]
  5          iam prope lux aderat,   qua me discedere Caesar               [ ]
  6               finibus extremae   ¨ iusserat Ausoniae.                  [ ]
  7         nec spatium   nec mens fuerat   satis apta parandi:            [ ]
  8               torpuerant longa   ¨ pectora nostra mora.                [ ]
  9             non mihi servorum,   comites non cura legendi,             [ ]
 10              non aptae profugo   ¨ vestis opisve fuit.                 [ ]
 11             non aliter stupui,   quam qui Iovis ignibus ictus          [ ]
 12             vivit et est vitae   ¨ nescius ipse suae.                  [ ]
 13          ut tamen hanc   animi nubem   dolor ipse removit,             [1]
 14               et tandem sensus   ¨ convaluere mei,                     [ ]
 15              alloquor extremum   maestos abiturus amicos,              [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)                     0:+
3. digt.
 16             qui modo de multis   ¨ unus et alter erat.                 [ ]
 17             uxor amans flentem   flens acrius ipsa tenebat,            [ ]
 18             imbre per indignas   ¨ usque cadente genas.                [ ]
 19          nata procul   Libycis aberat   diversa sub oris,              [ ]
 20               nec poterat fati   ¨ certior esse mei.                   [ ]
 21           quocumque aspiceres,   luctus gemitusque sonabant,           [ ]
 22            formaque non taciti   ¨ funeris intus erat.                 [ ]
 23             femina virque meo,   pueri quoque funere maerent,          [ ]
 24            inque domo lacrimas   ¨ angulus omnis habet.                [ ]
 25              si licet exemplis   in parvis grandibus uti,              [ ]
 26            haec facies Troiae,   ¨ cum caperetur, erat.                [ ]
 27             iamque quiescebant   voces hominumque canumque,            [1]
 28              Lunaque nocturnos   ¨ alta regebat equos.                 [ ]
 29            hanc ego suspiciens   et ad hanc Capitolia cernens,         [ ]
 30            quae nostro frustra   ¨ iuncta fuere Lari,                  [ ]
 31                'numina vicinis   habitantia sedibus,' inquam,          [2]?
 32         'iamque oculis numquam   ¨ templa videnda meis,                [ ]
 33             dique relinquendi,   quos urbs habet alta Quirini,         [ ]?

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)                     0:++
3. digt.
 34                  este salutati   ¨ tempus in omne mihi.                [1]
 35             et quamquam   sero clipeum   post vulnera sumo,            [ ]
 36             attamen hanc odiis   ¨ exonerate fugam,                    [ ]
 37              caelestique viro,   quis me deceperit error,              [ ]?
 38              dicite, pro culpa   ¨ ne scelus esse putet.               [ ]
 39            ut quod vos scitis,   poenae quoque sentiat auctor,         [ ]
 40                 placato possum   ¨ non miser esse deo.'                [ ]
 41              hac prece adoravi   superos ego: pluribus uxor,           [2]?
 42                singultu medios   ¨ impediente sonos.                   [ ]
 43          illa etiam ante Lares   passis adstrata capillis              [ ]
 44             contigit extinctos   ¨ ore tremente focos,                 [ ]
 45           multaque in adversos   effudit verba Penates                 [ ]
 46                  pro deplorato   ¨ non valitura viro.                  [ ]
 47           iamque morae spatium   nox praecipitata negabat,             [ ]
 48            versaque ab axe suo   ¨ Parrhasis Arctos erat.              [ ]
 49         quid facerem?   blando patriae   retinebar amore:              [ ]
 50              ultima sed iussae   ¨ nox erat illa fugae.                [ ]
 51           a! quotiens   aliquo dixi   properante 'quid urges?          [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)                     4:00
3. digt.
 52               vel quo festinas   ¨ ire, vel unde, vide.'               [ ]
 53           a! quotiens   certam me sum   mentitus habere                [ ]
 54              horam, propositae   ¨ quae foret apta viae.               [ ]
 55              ter limen tetigi,   ter sum revocatus, et ipse            [ ]
 56                indulgens animo   ¨ pes mihi tardus erat.               [ ]
 57           saepe 'vale'   dicto rursus   sum multa locutus,             [ ]
 58             et quasi discedens   ¨ oscula summa dedi.                  [ ]
 59            saepe eadem   mandata dedi   meque ipse fefelli,            [ ]?
 60              respiciens oculis   ¨ pignora cara meis.                  [ ]
 61         denique 'quid propero?   Scythia est, quo mittimur,' inquam,   [ ]
 62         'Roma relinquenda est.   ¨ utraque iusta mora est.             [ ]
 63               uxor in aeternum   vivo mihi viva negatur,               [1]
 64              et domus et fidae   ¨ dulcia membra domus,                [ ]
 65             quosque ego dilexi   fraterno more sodales,                [ ]?
 66                  o mihi Thesea   ¨ pectora iuncta fide!                [u]
 67          dum licet, amplectar:   numquam fortasse licebit              [ ]
 68          amplius. in lucro est   ¨ quae datur hora mihi.'              [ ]
 69             nec mora, sermonis   verba inperfecta relinquo,            [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)                     4:+
3. digt.
 70              conplectens animo   ¨ proxima quaeque meo.                [ ]
 71          dum loquor et flemus,   caelo nitidissimus alto,              [ ]
 72           stella gravis nobis,   ¨ Lucifer ortus erat.                 [ ]
 73           dividor haud aliter,   quam si mea membra relinquam,         [ ]
 74                et pars abrumpi   ¨ corpore visa suo est.               [ ]
 75            sic doluit   Mettus tunc cum in   contraria versos          [ ]
 76                 ultores habuit   ¨ proditionis equos.                  [ ]
 77              tum vero exoritur   clamor gemitusque meorum,             [ ]
 78             et feriunt maestae   ¨ pectora nuda manus.                 [ ]
 79             tum vero   coniunx umeris   abeuntis inhaerens             [ ]?
 80          miscuit haec lacrimis   ¨ tristia verba meis:                 [ ]
 81             'non potes avelli.   simul hinc, simul ibimus:' inquit,    [ ]
 82          'te sequar et coniunx   ¨ exulis exul ero.                    [ ]
 83         et mihi facta via est,   et me capit ultima tellus:            [ ]
 84               accedam profugae   ¨ sarcina parva rati.                 [ ]
 85              te iubet e patria   discedere Caesaris ira,               [ ]
 86              me pietas. pietas   ¨ haec mihi Caesar erit.'             [ ]
 87               talia temptabat,   sicut temptaverat ante,               [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)                     4:++
3. digt.
 88            vixque dedit victas   ¨ utilitate manus.                    [ ]
 89            egredior,   sive illud erat   sine funere ferri,            [ ]
 90             squalidus inmissis   ¨ hirta per ora comis.                [ ]
 91              illa dolore amens   tenebris narratur obortis             [2]
 92               semianimis media   ¨ procubuisse domo:                   [ ]
 93               utque resurrexit   foedatis pulvere turpi                [ ]
 94             crinibus et gelida   ¨ membra levavit humo.                [ ]
 95              se modo, desertos   modo complorasse Penates,             [ ]
 96                nomen et erepti   ¨ saepe vocasse viri,                 [ ]
 97            nec gemuisse minus,   quam si nataeque virique              [ ]?
 98              vidisset structos   ¨ corpus habere rogos,                [ ]
 99              et voluisse mori,   moriendo ponere sensus,               [ ]
100              respectuque tamen   ¨ non periisse mei.                   [ ]
101            vivat, et absentem,   quoniam sic fata tulerunt,            [ ]
102               vivat ut auxilio   ¨ sublevet usque suo.                 [ ]
4. digt.                                                                      .
  1                Tingitur oceano   custos Erymanthidos ursae,            [ ]
  2               aequoreasque suo   ¨ sidere turbat aquas.                [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)                     8:00
4. digt.
  3               nos tamen Ionium   non nostra findimus aequor            [ ]
  4            sponte, sed audaces   ¨ cogimur esse metu.                  [ ]
  5            me miserum! quantis   increscunt aequora ventis,            [ ]
  6               erutaque ex imis   ¨ fervet harena fretis.               [ ]
  7             monte nec inferior   prorae puppique recurvae              [ ]
  8              insilit et pictos   ¨ verberat unda deos.                 [ ]
  9             pinea texta sonant   pulsu, stridore rudentes,             [ ]?
 10             ingemit et nostris   ¨ ipsa carina malis.                  [ ]
 11               navita confessus   gelidum pallore timorem,              [ ]
 12           iam sequitur victus,   ¨ non regit arte ratem.               [ ]
 13            utque parum validus   non proficientia rector               [ ]
 14               cervicis rigidae   ¨ frena remittit equo,                [ ]
 15            sic non quo voluit,   sed quo rapit impetus undae,          [ ]
 16                  aurigam video   ¨ vela dedisse rati.                  [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)                     8:+
4. digt.
 17              quod nisi mutatas   emiserit Aeolus auras,                [2]
 18              in loca iam nobis   ¨ non adeunda ferar.                  [ ]
 19            nam procul Illyriis   laeva de parte relictis               [ ]?
 20                interdicta mihi   ¨ cernitur Italia.                    [ ]
 21             desinat in vetitas   quaeso contendere terras,             [ ]
 22                 et mecum magno   ¨ pareat aura deo.                    [ ]
 23         cum loquor, et   timeo pariter   cupioque repelli,             [ ]
 24              increpuit quantis   ¨ viribus unda latus!                 [ ]
 25              parcite caerulei,   vos parcite numina ponti,             [ ]
 26               infestumque mihi   ¨ sit satis esse Iovem.               [ ]
 27            vos animam   saevae fessam   subducite morti,               [ ]
 28           si modo, qui periit,   ¨ non periisse potest.                [ ]
5. digt.                                                                      .
  1            O mihi post   ullos numquam   memorande sodales,            [ ]
  2               et cui praecipue   ¨ sors mea visa sua est;              [ ]?

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)                     8:++
5. digt.
  3            attonitum   qui me, memini,   carissime, primus             [1]?
  4              ausus es alloquio   ¨ sustinuisse tuo,                    [ ]
  5             qui mihi consilium   vivendi mite dedisti,                 [ ]
  6            cum foret in misero   ¨ pectore mortis amor.                [ ]
  7          scis bene, cui dicam,   positis pro nomine signis,            [ ]
  8                officium nec te   ¨ fallit, amice, tuum.                [ ]
  9         haec mihi semper erunt   imis infixa medullis,                 [ ]
 10            perpetuusque animae   ¨ debitor huius ero:                  [ ]
 11             spiritus et vacuas   prius hic tenuandus in auras          [ ]
 12             ibit, et in tepido   ¨ deseret ossa rogo,                  [ ]
 13             quam subeant animo   meritorum oblivia nostro,             [ ]
 14                et longa pietas   ¨ excidat ista die.                   [ ]
 15          di tibi sint faciles,   et opis nullius egentem               [ ]
 16             fortunam praestent   ¨ dissimilemque meae.                 [ ]
 17          si tamen haec   navis vento   ferretur amico,                 [ ]
 18                    ignoraretur   ¨ forsitan ista fides.                [ ]
 19               Thesea Pirithous   non tam sensisset amicum,             [ ]
 20                si non infernas   ¨ vivus adisset aquas.                [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)                    12:00
5. digt.
 21              ut foret exemplum   veri Phoceus amoris,                  [ ]?
 22               fecerunt furiae,   ¨ tristis Oresta, tuae.               [ ]
 23                si non Euryalus   Rutulos cecidisset in hostes,         [ ]
 24                Hyrtacidae Nisi   ¨ gloria nulla foret.                 [ ]
 25             scilicet ut flavum   spectatur in ignibus aurum,           [ ]
 26           tempore sic duro est   ¨ inspicienda fides.                  [ ]
 27           dum iuvat et   vultu ridet   Fortuna sereno,                 [1]
 28                    indelibatas   ¨ cuncta secuntur opes:               [ ]
 29             at simul intonuit,   fugiunt, nec noscitur ulli,           [ ]
 30              agminibus comitum   ¨ qui modo cinctus erat.              [ ]
 31           atque haec, exemplis   quondam collecta priorum,             [ ]
 32        nunc mihi sunt propriis   ¨ cognita vera malis.                 [ ]
 33            vix duo tresve mihi   de tot superestis amici:              [ ]?
 34               cetera Fortunae,   ¨ non mea turba fuit.                 [ ]
 35            quo magis, o pauci,   rebus succurrite laesis,              [1]
 36              et date naufragio   ¨ litora tuta meo;                    [ ]
 37              neve metu   falso nimium   trepidate, timentes            [ ]
 38                 hac offendatur   ¨ ne pietate deus.                    [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)                    12:+
5. digt.
 39           saepe fidem adversis   etiam laudavit in armis,              [ ]
 40           inque suis amat hanc   ¨ Caesar, in hoste probat.            [ ]
 41          causa mea est melior,   qui non contraria fovi                [ ]
 42           arma, sed hanc merui   ¨ simplicitate fugam.                 [ ]
 43             invigiles   igitur nostris   pro casibus, oro              [ ]
 44                  deminui siqua   ¨ numinis ira potest.                 [ ]
 45             scire meos   casus siquis   desiderat omnes,               [ ]
 46          plus, quam quod fieri   ¨ res sinit, ille petit.              [ ]
 47           tot mala sum passus,   quot in aethere sidera lucent         [ ]
 48           parvaque quot siccus   ¨ corpora pulvis habet:               [ ]
 49             multaque credibili   tulimus maiora ratamque,              [ ]
 50            quamvis acciderint,   ¨ non habitura fidem.                 [ ]
 51           pars etiam   quaedam mecum   moriatur oportet,               [ ]
 52             meque velim possit   ¨ dissimulante tegi.                  [ ]
 53             si vox infragilis,   pectus mihi firmius aere,             [ ]
 54           pluraque cum linguis   ¨ pluribus ora forent:                [ ]
 55              non tamen idcirco   complecterer omnia verbis,            [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)                    12:++
5. digt.
 56                  materia vires   ¨ exsuperante meas.                   [ ]
 57               pro duce Neritio   docti mala nostra poetae              [ ]
 58              scribite: Neritio   ¨ nam mala plura tuli.                [ ]
 59            ille brevi   spatio multis   erravit in annis               [ ]
 60                inter Dulichias   ¨ Iliacasque domos:                   [ ]
 61            nos freta sideribus   totis distantia mensos                [ ]
 62          sors tulit in Geticos   ¨ Sarmaticosque sinus.                [ ]
 63            ille habuit   fidamque manum   sociosque fideles:           [ ]
 64            me profugum comites   ¨ deseruere mei.                      [ ]
 65             ille suam   laetus patriam   victorque petebat:            [ ]
 66                  a patria fugi   ¨ victus et exul ego.                 [ ]
 67             nec mihi Dulichium   domus est Ithaceve Samosve,           [ ]
 68           poena quibus non est   ¨ grandis abesse locis:               [ ]
 69           sed quae de   septem totum   circumspicit orbem              [ ]
 70              montibus, imperii   ¨ Roma deumque locus.                 [ ]
 71               illi corpus erat   durum patiensque laborum:             [ ]
 72                invalidae vires   ¨ ingenuaeque mihi.                   [ ]
 73              ille erat assidue   saevis agitatus in armis:             [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)                    12:+++
5. digt.
 74               adsuetus studiis   ¨ mollibus ipse fui.                  [ ]
 75             me deus oppressit,   nullo mala nostra levante:            [ ]
 76                 bellatrix illi   ¨ diva ferebat opem.                  [ ]
 77        cumque minor   Iove sit tumidis   qui regnat in undis,          [ ]
 78                 illum Neptuni,   ¨ me Iovis ira premit.                [ ]
 79              adde, quod illius   pars maxima ficta laborum             [ ]
 80             ponitur in nostris   ¨ fabula nulla malis                  [ ]
 81              denique quaesitos   tetigit tamen ille Penates,           [ ]
 82            quaeque diu petiit,   ¨ contigit arva tamen:                [ ]
 83               at mihi perpetuo   patria tellure carendum est,          [ ]
 84                ni fuerit laesi   ¨ mollior ira dei.                    [ ]
6. digt.                                                                      .
  1        Nec tantum   Clario est Lyde   dilecta poetae,                  [ ]?
  2                 nec tantum Coo   ¨ Bittis amata suo est,               [ ]
  3             pectoribus quantum   tu nostris, uxor, inhaeres,           [ ]
  4            digna minus misero,   ¨ non meliore viro.                   [ ]
  5               te mea subposita   veluti trabe fulta ruina est:         [ ]
  6          siquid adhuc ego sum,   ¨ muneris omne tui est.               [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)                    16:00
6. digt.
  7         tu facis, ut   spolium non sim,   nec nuder ab illis,          [ ]
  8              naufragii tabulas   ¨ qui petiere mei.                    [ ]?
  9         utque rapax   stimulante fame   cupidusque cruoris             [ ]
 10                   incustoditum   ¨ captat ovile lupus,                 [ ]
 11           aut ut edax   vultur corpus   circumspicit ecquod            [ ]
 12              sub nulla positum   ¨ cernere possit humo,                [ ]
 13            sic mea nescioquis,   rebus male fidus acerbis              [ ]
 14              in bona venturus,   ¨ si paterere, fuit.                  [ ]
 15          hunc tua per   fortis virtus   summovit amicos,               [ ]
 16             nulla quibus reddi   ¨ gratia digna potest.                [ ]
 17              ergo quam misero,   tam vero teste probaris,              [ ]?
 18             hic aliquod pondus   ¨ si modo testis habet.               [ ]
 19              nec probitate tua   prior est aut Hectoris uxor,          [ ]
 20             aut comes extincto   ¨ Laodamia viro.                      [ ]
 21                 tu si Maeonium   vatem sortita fuisses,                [ ]
 22                Penelopes esset   ¨ fama secunda tuae:                  [ ]
 23           sive tibi hoc debes,   nullo pia facta magistro,             [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)                    16:+
6. digt.
 24              cumque nova mores   ¨ sunt tibi luce dati,                [1]
 25            femina seu princeps   omnes tibi culta per annos            [ ]
 26              te docet exemplum   ¨ coniugis esse bonae,                [ ]
 27               adsimilemque sui   longa adsuetudine fecit,              [ ]
 28              grandia si parvis   ¨ adsimulare licet.                   [ ]
 29          ei mihi, non   magnas quod habent   mea carmina vires,        [ ]
 30         nostraque sunt meritis   ¨ ora minora tuis,                    [ ]
 31           siquid et in   nobis vivi   fuit ante vigoris,               [ ]
 32               extinctum longis   ¨ accidit omne malis!                 [ ]
 33            prima locum sanctas   heroidas inter haberes,               [u]?
 34              prima bonis animi   ¨ conspicerere tui.                   [ ]
 35            quantumcumque tamen   praeconia nostra valebunt,            [ ]
 36               carminibus vives   ¨ tempus in omne meis.                [ ]

risultati [ ] della versificazione© >>>
Scarica file Word? (> Courier 10) o file PDF è possibile

Prossimo file n. 164
Publius Ovidius Naso: Elendighed 1,7 til 11 [Tristia]
Ritorna a INDEX o (Nuova!) HOME PAGE 2O23 LatinaLectio!

Rhythmus perfectus [polisillabi naturâli y normáles], paucis versibus exceptis
Analyse 2
3. til 6. digt.
  7         tu facis, ut   spolium non sim,   nec nuder ab illis,          [ ]
3. til 6. digt.
  8                 officium nec te   ¨ fallit, amice, tuum.                [ ]
 40           inque suis amat hanc   ¨ Caesar, in hoste probat.            [ ]
 68           poena quibus non est   ¨ grandis abesse locis:               [ ]
  6          siquid adhuc ego sum,   ¨ muneris omne tui est.               [ ]
Analyse 3
3. til 6. digt. 
  6                finibus extremae   ¨ iusserat Ausoniae.                  [ ]

Data og analyse 2 og 3 og 4 “Romersk fod på daktylisk vers”
(Piede romano sui dattili). Indhold i overbliksbillede

%d blogger hanno fatto clic su Mi Piace per questo: