File n. 171 – 14:21 minuti – Ovidius

Visitate (FAQ?) HOME PAGE link >INDEX >LECTOR >CORPUS !

PgDn n. 171 Publius Ovidius Naso: Elendighed 4,4 til 7 [Tristia]
⬇ Cerca Ctrl + F (find). Modifica file Audio? è possibile (slow/fast! or minimize/download …⬆️)
= archivio n. 48 - TR2-OVID                                Prossimo file n. 172
Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)                     0:00
4. digt.                                                                      .
  1               O qui, nominibus   cum sis generosus avorum,             [1]
  2                exsuperas morum   ¨ nobilitate genus,                   [ ]?
  3            cuius inest   animo patrii   candoris imago,                [ ]
  4             non careat numeris   ¨ candor ut iste suis:                [ ]
  5           cuius in ingenio est   patriae facundia linguae,             [ ]
  6             qua prior in Latio   ¨ non fuit ulla foro:                 [ ]
  7             quod minime volui,   positis pro nomine signis             [ ]
  8            dictus es: ignoscas   ¨ laudibus ipse tuis.                 [ ]
  9               nil ego peccavi;   tua te bona cognita produnt.          [ ]?
 10          si, quod es, appares,   ¨ culpa soluta mea est.               [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)                     0:+
4. digt.
 11             nec tamen officium   nostro tibi carmine factum            [ ]
 12             principe tam iusto   ¨ posse nocere puto.                  [ ]
 13             ipse pater patriae   (quid enim est civilius illo?)        [ ]
 14             sustinet in nostro   ¨ carmine saepe legi,                 [ ]
 15          nec prohibere potest,   quia res est publica Caesar,          [ ]
 16                  et de communi   ¨ pars quoque nostra bono est.        [ ]
 17              Iuppiter ingeniis   praebet sua numina vatum,             [ ]
 18                seque celebrari   ¨ quolibet ore sinit.                 [ ]
 19              causa tua exemplo   superorum tuta duorum est,            [ ]
 20          quorum hic aspicitur,   ¨ creditur ille deus.                 [ ]
 21               ut non debuerim,   tamen hoc ego crimen habebo:          [ ]
 22              non fuit arbitrii   ¨ littera nostra tui.                 [ ]
 23           nec nova, quod tecum   loquor, est iniuria nostra,           [ ]
 24              incolumis cum quo   ¨ saepe locutus eram.                 [ ]
 25              quo vereare minus   ne sim tibi crimen amicus,            [ ]
 26           invidiam, siqua est,   ¨ auctor habere potest.               [ ]
 27          nam tuus est   primis cultus   mihi semper ab annis           [ ]
 28                (hoc certe noli   ¨ dissimulare) pater,                 [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)                     0:++
4. digt.
 29               ingeniumque meum   (potes hoc meminisse) probabat        [ ]
 30             plus etiam quam me   ¨ iudice dignus eram;                 [ ]
 31                deque meis illo   referebat versibus ore,               [ ]
 32             in quo pars magnae   ¨ nobilitatis erat.                   [ ]
 33          non igitur tibi nunc,   quod me domus ista recepit,           [ ]
 34              sed prius auctori   ¨ sunt data verba tuo.                [ ]
 35      nec data sunt,   mihi crede, tamen:   sed in omnibus actis        [ ]
 36               ultima si demas,   ¨ vita tuenda mea est.                [1]
 37        hanc quoque, qua perii,   culpam scelus esse negabis,           [ ]
 38                si tanti series   ¨ sit tibi nota mali.                 [ ]
 39          aut timor aut   error nobis,   prius obfuit error.            [ ]
 40                a, sine me fati   ¨ non meminisse mei;                  [1]
 41               neve retractando   nondum coeuntia rumpam                [ ]
 42             vulnera: vix illis   ¨ proderit ipsa quies.                [ ]
 43             ergo ut iure damus   poenas, sic afuit omne                [ ]
 44                peccato facinus   ¨ consiliumque meo;                   [2]
 45             idque deus sentit;   pro quo nec lumen ademptum,           [ ]
 46             nec mihi detractas   ¨ possidet alter opes.                [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)                     4:00
4. digt.
 47           forsitan hanc ipsam,   vivam modo, finiet olim,              [ ]
 48             tempore cum fuerit   ¨ lenior ira, fugam.                  [ ]
 49        nunc precor hinc   alio iubeat   discedere, si non              [ ]
 50               nostra verecundo   ¨ vota pudore carent.                 [ ]
 51                 mitius exilium   pauloque propinquius opto,            [ ]
 52             quique sit a saevo   ¨ longius hoste locus;                [ ]
 53           quantaque in Augusto   clementia, si quis ab illo            [ ]?
 54            hoc peteret pro me,   ¨ forsitan ille daret.                [ ]
 55            frigida me cohibent   Euxini litora Ponti:                  [ ]?
 56             dictus ab antiquis   ¨ Axenus ille fuit.                   [ ]
 57            nam neque iactantur   moderatis aequora ventis,             [2]
 58            nec placidos portus   ¨ hospita navis adit.                 [ ]
 59             sunt circa gentes,   quae praedam sanguine quaerunt;       [ ]
 60               nec minus infida   ¨ terra timetur aqua.                 [ ]
 61               illi, quos audis   hominum gaudere cruore,               [ ]?
 62              paene sub eiusdem   ¨ sideris axe iacent.                 [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)                     4:+
4. digt.
 63           nec procul a   nobis locus est,   ubi Taurica dira           [2]
 64              caede pharetratae   ¨ spargitur ara deae.                 [ ]
 65       haec prius, ut memorant,   non invidiosa nefandis                [ ]
 66             nec cupienda bonis   ¨ regna Thoantis erant.               [ ]
 67              hic pro subposita   virgo Pelopeia cerva                  [ ]
 68              sacra deae coluit   ¨ qualiacumque suae.                  [ ]
 69         quo postquam,   dubium pius an   sceleratus, Orestes           [ ]
 70                 exactus Furiis   ¨ venerat ipse suis,                  [ ]
 71              et comes exemplum   veri Phoceus amoris,                  [ ]?
 72             qui duo corporibus   ¨ mentibus unus erant,                [ ]
 73               protinus evincti   tristem ducuntur ad aram,             [ ]
 74            quae stabat geminas   ¨ ante cruenta fores.                 [ ]
 75       nec tamen hunc sua mors,   nec mors sua terruit illum;           [ ]
 76              alter ob alterius   ¨ funera maestus erat.                [ ]
 77             et iam constiterat   stricto mucrone sacerdos,             [ ]?
 78             cinxerat et Graias   ¨ barbara vitta comas,                [ ]
 79              cum vice sermonis   fratrem cognovit, et illi             [ ]
 80             pro nece complexus   ¨ Iphigenia dedit.                    [ ]?

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)                     4:++
4. digt.
 81              laeta deae signum   crudelia sacra perosae                [ ]
 82            transtulit ex illis   ¨ in meliora locis.                   [ ]?
 83             haec igitur regio,   magni paene ultima mundi,             [ ]
 84            quam fugere homines   ¨ dique, propinqua mihi est:          [2]
 85               aque mea   terra prope sunt   funebria sacra,            [ ]
 86                 si modo Nasoni   ¨ barbara terra sua est.              [1]
 87               o  utinam venti,   quibus est ablatus Orestes,           [ ]
 88               placato referant   ¨ et mea vela deo!                    [2]
5. digt.                                                                      .
  1                O mihi dilectos   inter pars prima sodales              [ ]
  2                 unica fortunis   ¨ ara reperta meis,                   [ ]
  3             cuius ab alloquiis   anima haec moribunda revixit,         [ ]
  4                ut vigil infusa   ¨ Pallade flamma solet;               [ ]
  5           qui veritus   non es portus   aperire fideles                [ ]
  6              fulmine percussae   ¨ confugiumque rati;                  [ ]
  7             cuius eram   censu non me   sensurus egentem,              [ ]
  8              si Caesar patrias   ¨ eripuisset opes.                    [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)                     8:00
5. digt.
  9               temporis oblitum   dum me rapit impetus huius,           [ ]
 10              excidit heu nomen   ¨ quam mihi paene tuum!               [ ]
 11              tu tamen agnoscis   tactusque cupidine laudis,            [ ]
 12         'ille ego sum' cuperes   ¨ dicere posse palam.                 [ ]
 13         certe ego, si sineres,   titulum tibi reddere vellem,          [ ]
 14                 et raram famae   ¨ conciliare fidem.                   [ ]
 15              ne noceam   grato vereor   tibi carmine, neve             [ ]
 16                  intempestivus   ¨ nominis obstet honor.               [ ]
 17     quod licet (hoc tutum est)   intra tua pectora gaude               [ ]
 18              meque tui memorem   ¨ teque fuisse pium.                  [ ]
 19           utque facis,   remis ad opem   luctare ferendam,             [1]
 20             dum veniat placido   ¨ mollior aura deo;                   [ ]
 21                et tutare caput   nulli servabile, si non               [1]
 22              qui mersit Stygia   ¨ sublevet illud aqua;                [ ]
 23         teque, quod est rarum,   praesta constanter ad omne            [ ]
 24                   indeclinatae   ¨ munus amicitiae.                    [ ]
 25              sic tua processus   habeat fortuna perennes,              [ ]
 26              sic ope non egeas   ¨ ipse iuvesque tuos;                 [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)                     8:+
5. digt.
 27           sic aequet   tua nupta virum   bonitate perenni,             [ ]
 28              incidat et vestro   ¨ nulla querela toro;                 [ ]
 29              diligat et semper   socius de sanguinis illo,             [ ]
 30               quo pius affectu   ¨ Castora frater amat;                [ ]
 31          sic iuvenis   similisque tibi   sit natus, et illum           [ ]
 32               moribus agnoscat   ¨ quilibet esse tuum;                 [ ]
 33           sic faciat   socerum taeda   te nata iugali,                 [ ]?
 34              nec tardum iuveni   ¨ det tibi nomen avi.                 [ ]
6. digt.                                                                      .
  1              Tempore ruricolae   patiens fit taurus aratri,            [ ]
  2             praebet et incurvo   ¨ colla premenda iugo;                [ ]
  3            tempore paret equus   lentis animosus habenis,              [ ]
  4               et placido duros   ¨ accipit ore lupos;                  [1]
  5               tempore Poenorum   compescitur ira leonum,               [ ]
  6             nec feritas animo,   ¨ quae fuit ante, manet;              [ ]
  7            quaeque sui monitis   obtemperat Inda magistri              [ ]
  8               belua, servitium   ¨ tempore victa subit.                [ ]
  9             tempus ut extensis   tumeat facit uva racemis,             [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)                     8:++
6. digt.
 10           vixque merum capiant   ¨ grana quod intus habent;            [ ]
 11           tempus et in   canas semen   producit aristas,               [ ]
 12              et ne sint tristi   ¨ poma sapore cavet.                  [ ]
 13            hoc tenuat   dentem terras   renovantis aratri,             [ ]
 14           hoc rigidos silices,   ¨ hoc adamanta terit;                 [ ]
 15               hoc etiam saevas   paulatim mitigat iras,                [ ]
 16              hoc minuit luctus   ¨ maestaque corda levat.              [ ]
 17         cuncta potest   igitur tacito   pede lapsa vetustas            [ ]
 18              praeterquam curas   ¨ attenuare meas.                     [ ]
 19               ut patria careo,   bis frugibus area trita est,          [ ]
 20                 dissiluit nudo   ¨ pressa bis uva pede.                [ ]
 21             nec quaesita tamen   spatio patientia longo est,           [ ]
 22            mensque mali sensum   ¨ nostra recentis habet.              [ ]
 23            scilicet et veteres   fugiunt iuga saepe iuvenci,           [ ]
 24               et domitus freno   ¨ saepe repugnat equus.               [ ]
 25             tristior est etiam   praesens aerumna priore:              [ ]
 26          ut sit enim sibi par,   ¨ crevit et aucta mora est.           [ ]
 27             nec tam nota mihi,   quam sunt, mala nostra fuerunt;       [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)                     8:+++
6. digt.
 28       nunc magis hoc, quo sunt   ¨ cognitiora, gravant.                [ ]
 29       est quoque non   nihilum vires   afferre recentes,               [ ]
 30             nec praeconsumptum   ¨ temporis esse malis.                [ ]
 31               fortior in fulva   novus est luctator harena,            [ ]
 32            quam cui sunt tarda   ¨ brachia fessa mora.                 [ ]
 33             integer est melior   nitidis gladiator in armis,           [ ]
 34              quam cui tela suo   ¨ sanguine tincta rubent.             [ ]
 35          fert bene praecipites   navis modo facta procellas:           [ ]
 36               quamlibet exiguo   ¨ solvitur imbre vetus.               [ ]
 37       nos quoque quae ferimus,   tulimus patientius ante:              [ ]
 38           vae, mala sunt longa   ¨ multiplicata die.                   [ ]
 39              credite, deficio,   nostroque a corpore quantum           [ ]?
 40              auguror, accedunt   ¨ tempora parva malis.                [ ]
 41          nam neque sunt vires,   nec qui color esse solebat:           [ ]
 42              vix habeo tenuem,   ¨ quae tegat ossa, cutem.             [ ]
 43           corpore sed mens est   aegro magis aegra, malique            [ ]
 44                in circumspectu   ¨ stat sine fine sui.                 [ ]
 45          urbis abest   facies, absunt,   mea cura, sodales,            [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)                    12:00
6. digt.
 46             et, qua nulla mihi   ¨ carior, uxor abest.                 [ ]
 47         vulgus adest Scythicum   bracataque turba Getarum.             [2]
 48              sic me quae video   ¨ non videoque movent.                [ ]
 49            una tamen spes est,   quae me soletur in istis,             [ ]?
 50            haec fore morte mea   ¨ non diuturna mala.                  [ ]
7. digt.                                                                      .
  1             Bis me sol   adiit gelidae   post frigora brumae,          [ ]
  2              bisque suum tacto   ¨ Pisce peregit iter.                 [ ]?
  3              tempore tam longo   cur non tua dextera versus            [ ]
  4            quamlibet in paucos   ¨ officiosa fuit?                     [ ]
  5               cur tua cessavit   pietas, scribentibus illis,           [ ]
  6                  exiguus nobis   ¨ cum quibus usus erat?               [ ]
  7         cur, quotiens   alicui chartae   sua vincula dempsi,           [ ]
  8                  illam speravi   ¨ nomen habere tuum?                  [ ]
  9            di faciant   ut saepe tua   sit epistula dextra             [ ]
 10         scripta, sed ex multis   ¨ reddita nulla mihi.                 [ ]
 11      quod precor, esse liquet.   credam prius ora Medusae              [ ]
 12              Gorgonis anguinis   ¨ cincta fuisse comis,                [ ]

Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)                    12:+
7. digt.
 13               esse canes utero   sub virginis, esse Chimaeram,         [ ]
 14           a truce quae flammis   ¨ separet angue leam,                 [ ]
 15         quadrupedesque hominis   cum pectore pectora iunctos,          [ ]
 16            tergeminumque virum   ¨ tergeminumque canem,                [ ]
 17         Sphingaque et Harpyias   serpentipedesque Gigantas,            [ ]
 18             centimanumque Gyan   ¨ semibovemque virum.                 [ ]
 19         haec ego cuncta prius,   quam te, carissime, credam            [ ]?
 20                  mutatum curam   ¨ deposuisse mei.                     [ ]
 21              innumeri   montes inter   me teque viaeque                [ ]
 22            fluminaque et campi   ¨ nec freta pauca iacent.             [ ]
 23          mille potest   causis a te   quae littera saepe               [ ]?
 24           missa sit in nostras   ¨ rara venire manus:                  [ ]
 25             mille tamen causas   scribendo vince frequenter,           [ ]
 26                  excusem ne te   ¨ semper, amice, mihi.                [ ]

risultati [ ] della versificazione© >>>
Scarica file Word? (> Courier 10) o file PDF è possibile

Prossimo file n. 172
Publius Ovidius Naso: Elendighed 4,8 til 10 [Tristia]
Ritorna a INDEX o (Nuova!) HOME PAGE 2O23 LatinaLectio!

Rhythmus perfectus [polisillabi naturâli y normáles], paucis versibus exceptis
Analyse 2
4. til 7. digt.
 33          non igitur tibi nunc,   quod me domus ista recepit,           [ ]
 75       nec tamen hunc sua mors,   nec mors sua terruit illum;           [ ]
 43           corpore sed mens est   aegro magis aegra, malique            [ ]
 49            una tamen spes est,   quae me soletur in istis,             [ ]?
4. til 7. digt.
 63           nec procul a   nobis locus est,   ubi Taurica dira           [2]
4. til 7. digt.
 49        nunc precor hinc   alio iubeat   discedere, si non              [ ]
 21                et tutare caput   nulli servabile, si non               [1]
4. til 7. digt.
 24              incolumis cum quo   ¨ saepe locutus eram.                 [ ]
 30             plus etiam quam me   ¨ iudice dignus eram;                 [ ]
 54            hoc peteret pro me,   ¨ forsitan ille daret.                [ ]
 26          ut sit enim sibi par,   ¨ crevit et aucta mora est.           [ ]
 28       nunc magis hoc, quo sunt   ¨ cognitiora, gravant.                [ ]
 36           curriculo gravis est   ¨ facta ruina meo.                    [ ]
 26                  excusem ne te   ¨ semper, amice, mihi.                [ ]
Analyse 3
4. til 7. digt.
 24                   indeclinatae   ¨ munus amicitiae.                    [ ]

Data og analyse 2 og 3 og 4 “Romersk fod på daktylisk vers”
(Piede romano sui dattili). Indhold i overbliksbillede

%d blogger hanno fatto clic su Mi Piace per questo: