File n. 176 – 17:03 minuti – Ovidius

Visitate (FAQ?) HOME PAGE link >INDEX >LECTOR >CORPUS !

PgDn n. 176 Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet 1,1 og 2 [Ex Porto]
⬇ Cerca Ctrl + F (find). Modifica file Audio? è possibile (slow/fast! or minimize/download …⬆️)
= archivio n. 49 - XP1-OVID                                Prossimo file n. 177
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                 0:00
1. digt.                                                                      .
  1                 Naso Tomitanae   iam non novus incola terrae           [2]
  2             hoc tibi de Getico   ¨ litore mittit opus.                 [ ]
  3             si vacat, hospitio   peregrinos, Brute, libellos           [ ]
  4         excipe, dumque aliquo,   ¨ quolibet abde modo.                 [ ]
  5             publica non audent   intra monimenta venire,               [ ]
  6              ne suus hoc illis   ¨ clauserit auctor iter.              [ ]
  7               a, quotiens dixi   'certe nil turpe docetis:             [ ]
  8              ite, patet castis   ¨ versibus ille locus!'               [ ]
  9            non tamen accedunt,   sed, ut aspicis ipse, latere          [ ]
 10               sub Lare privato   ¨ tutius esse putant.                 [1]
 11       quaeris ubi hos   possis nullo   componere laeso?                [ ]
 12           qua steterant Artes,   ¨ pars vacat illa tibi.               [ ]
 13         quid veniant,   novitate roges   fortasse sub ipsa.            [ ]
 14        accipe, quodcumque est,   ¨ dummodo non sit amor.               [ ]
 15            invenies,   quamvis non est   miserabilis index,            [ ]
 16             non minus hoc illo   ¨ triste, quod ante dedi.             [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                 0:+
1. digt.
 17           rebus idem,   titulo differt;   et epistula cui sit          [ ]
 18                  non occultato   ¨ nomine missa docet.                 [ ]
 19            nec vos hoc vultis,   sed nec prohibere potestis,           [ ]
 20             Musaque ad invitos   ¨ officiosa venit.                    [ ]
 21       quicquid id est,   adiunge meis.   nihil inpedit ortos           [ ]
 22                 exule servatis   ¨ legibus urbe frui.                  [ ]
 23           quod metuas non est.   Antoni scripta leguntur,              [ ]?
 24           doctus et in promptu   ¨ scrinia Brutus habet.               [ ]
 25               nec me nominibus   furiosus confero tantis:              [1]
 26              saeva deos contra   ¨ non tamen arma tuli.                [ ]
 27              denique Caesareo,   quod non desiderat ipse,              [ ]
 28            non caret e nostris   ¨ ullus honore liber.                 [ ]
 29              si dubitas de me,   laudes admitte deorum,                [ ]
 30               et carmen dempto   ¨ nomine sume meum.                   [ ]
 31               adiuvat in bello   pacatae ramus olivae:                 [ ]?
 32              proderit auctorem   ¨ pacis habere nihil?                 [ ]
 33               cum foret Aeneae   cervix subiecta parenti,              [ ]
 34              dicitur ipsa viro   ¨ flamma dedisse viam:                [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                 0:++
1. digt.
 35           fert liber Aeneaden,   et non iter omne patebit?             [ ]
 36          at patriae pater hic,   ¨ ipsius ille fuit.                   [ ]
 37          ecquis ita est audax,   ut limine cogat abire                 [ ]
 38               iactantem Pharia   ¨ tinnula sistra manu?                [ ]
 39             ante deum   Matrem cornu   tibicen adunco                  [ ]?
 40             cum canit, exiguae   ¨ quis stipis aera negat?             [ ]
 41              scimus ab inperio   fieri nil tale Dianae:                [ ]
 42              unde tamen vivat,   ¨ vaticinator habet.                  [ ]
 43             ipsa movent animos   superorum numina nostros,             [ ]
 44             turpe nec est tali   ¨ credulitate capi.                   [ ]
 45              en ego pro sistro   Phrygiique foramine buxi              [ ]
 46                  gentis Iuleae   ¨ nomina sancta fero.                 [1]
 47              vaticinor   moneoque. locum   date sacra ferenti.         [ ]
 48            non mihi, sed magno   ¨ poscitur ille deo.                  [ ]
 49             nec quia vel merui   vel sensi principis iram,             [ ]
 50                  a nobis ipsum   ¨ nolle putate coli.                  [ ]
 51             vidi ego linigerae   numen violasse fatentem               [ ]
 52                 Isidis Isiacos   ¨ ante sedere focos.                  [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                 4:00
1. digt.
 53         alter, ob huic similem   privatus lumine culpam,               [ ]
 54                 clamabat media   ¨ se meruisse via.                    [ ]
 55                talia caelestes   fieri praeconia gaudent,              [ ]
 56            ut sua quid valeant   ¨ numina teste probent.               [ ]
 57            saepe levant poenas   ereptaque lumina reddunt,             [ ]?
 58               cum bene peccati   ¨ paenituisse vident.                 [ ]
 59           paenitet, o! si quid   miserorum creditur ulli,              [2]
 60             paenitet, et facto   ¨ torqueor ipse meo.                  [ ]
 61            cumque sit exilium,   magis est mihi culpa dolori;          [ ]
 62            estque pati poenam,   ¨ quam meruisse, minus.               [ ]
 63            ut mihi di faveant,   quibus est manifestior ipse,          [ ]
 64             poena potest demi,   ¨ culpa perennis erit.                [ ]
 65           mors faciet   certe, ne sim,   cum venerit, exul:            [ ]?
 66                ut non peccarim   ¨ mors quoque non faciet.             [ ]
 67              non igitur mirum,   si mens mea tabida facta              [ ]
 68               de nive manantis   ¨ more liquescit aquae.               [ ]
 69               estur ut occulta   vitiata teredine navis,               [ ]
 70              aequorei scopulos   ¨ ut cavat unda salis,                [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                 4:+
1. digt.
 71             redditur ut scabra   positum rubigine ferrum               [ ]
 72             conditus ut tineae   ¨ carpitur ore liber,                 [ ]
 73              sic mea perpetuos   curarum pectora morsus,               [ ]
 74              fine quibus nullo   ¨ conficiantur, habent.               [ ]
 75          nec prius hi   mentem stimuli   quam vita relinquet:          [ ]
 76           quique dolet, citius   ¨ quam dolor ipse, cadet              [ ]
 77            hoc mihi si superi,   quorum sumus omnia credent,           [1]
 78                forsitan exigua   ¨ dignus habebor ope,                 [ ]
 79         inque locum   Scythico vacuum   mutabor ab arcu.               [ ]
 80               plus isto, duri,   ¨ si precer, oris ero.                [ ]
2. digt.                                                                      .
  1              Maxime, qui tanti   mensuram nominis inples,              [ ]
  2               et geminas animi   ¨ nobilitate genus:                   [ ]?
  3           qui nasci ut posses,   quamvis cecidere trecenti,            [ ]
  4               non omnes Fabios   ¨ abstulit una dies:                  [ ]
  5            forsitan haec a quo   mittatur epistula quaeras,            [ ]?
  6          quisque loquar tecum,   ¨ certior esse velis.                 [ ]
  7          ei mihi, quid faciam?   vereor ne nomine lecto                [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                 4:++
2. digt.
  8                durus et aversa   ¨ cetera mente legas.                 [ ]
  9                videris. audebo   tibi me scripsisse fateri             [ ]?
 10             audebo et propriis   ¨ ingemuisse malis,                   [ ]
 11            qui, cum me   poena dignum   graviore fuisse                [ ]
 12              confitear, possum   ¨ vix graviora pati.                  [ ]
 13             hostibus in mediis   interque pericula versor,             [ ]
 14             tamquam cum patria   ¨ pax sit adempta mihi:               [ ]
 15            qui, mortis   saevo geminent   ut vulnere causas,           [ ]
 16                  omnia vipereo   ¨ spicula felle linunt.               [ ]
 17           his eques instructus   perterrita moenia lustrat             [ ]
 18              more lupi clausas   ¨ circueuntis oves:                   [ ]
 19              et semel intentus   nervo levis arcus equino              [ ]
 20          vincula semper habens   ¨ inresoluta manet.                   [ ]
 21           tecta rigent   fixis veluti   velata sagittis,               [1]
 22             portaque vix firma   ¨ summovet arma sera.                 [ ]
 23               adde loci faciem   nec fronde nec arbore tecti,          [ ]
 24            et quod iners hiemi   ¨ continuatur hiems.                  [ ]
 25               hic me pugnantem   cum frigore cumque sagittis           [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                 8:00
2. digt.
 26                cumque meo fato   ¨ quarta fatigat hiems.               [ ]
 27          fine carent lacrimae,   nisi cum stupor obstipit illis:       [ ]
 28               et similis morti   ¨ pectora torpor habet.               [ ]
 29                felicem Nioben,   quamvis tot funera vidit,             [ ]
 30             quae posuit sensum   ¨ saxea facta malis:                  [ ]
 31            vos quoque felices,   quarum clamantia fratrem              [2]
 32                cortice velavit   ¨ populus ora novo.                   [1]
 33         ille ego sum,   lignum qui non   admittar in ullum:            [ ]
 34          ille ego sum, frustra   ¨ qui lapis esse velim.               [ ]
 35             ipsa Medusa oculis   veniat licet obvia nostris,           [ ]
 36                  amittet vires   ¨ ipsa Medusa suas.                   [ ]
 37             vivimus ut numquam   sensu careamus amaro.                 [ ]
 38               et gravior longa   ¨ fit mea poena mora.                 [ ]
 39               sic inconsumptum   Tityi semperque renascens             [ ]
 40           non perit, ut possit   ¨ saepe perire, iecur.                [ ]
 41          at, puto, cum requies   medicinaque publica curae             [ ]
 42          somnus adest, solitis   ¨ nox venit orba malis.               [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                 8:+
2. digt.
 43              somnia me terrent   veros imitantia casus,                [1]
 44             et vigilant sensus   ¨ in mea damna mei.                   [ ]
 45             aut ego Sarmaticas   videor vitare sagittas,               [ ]
 46              aut dare captivas   ¨ ad fera vincla manus.               [ ]
 47               aut ubi decipior   melioris imagine somni,               [ ]
 48                aspicio patriae   ¨ tecta relicta meae.                 [ ]
 49              et modo vobiscum,   quos sum veneratus, amici,            [ ]
 50               et modo cum cara   ¨ coniuge multa loquor.               [ ]
 51           sic ubi percepta est   brevis et non vera voluptas,          [ ]
 52              peior ab admonitu   ¨ fit status iste boni.               [ ]
 53             sive dies   igitur caput hoc   miserabile cernit.          [ ]
 54                  sive pruinosi   ¨ Noctis aguntur equi,                [ ]
 55              sic mea perpetuis   liquefiunt pectora curis,             [ ]
 56                ignibus admotis   ¨ ut nova cera solet.                 [ ]
 57           saepe precor mortem,   mortem quoque deprecor idem,          [ ]
 58              ne mea Sarmaticum   ¨ contegat ossa solum.                [ ]
 59              cum subit Augusti   quae sit clementia, credo             [ ]
 60              mollia naufragiis   ¨ litora posse dari.                  [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                 8:++
2. digt.
 61            cum video quam sint   mea fata tenacia, frangor,            [ ]
 62            spesque levis magno   ¨ victa timore cadit.                 [ ]
 63             nec tamen ulterius   quicquam sperove precorve,            [ ]
 64               quam male mutato   ¨ posse carere loco.                  [1]
 65        aut hoc, aut nihil est,   pro me temptare modeste               [ ]
 66              gratia quod salvo   ¨ vestra pudore queat.                [ ]
 67                suscipe Romanae   facundia, Maxime, linguae,            [2]
 68              difficilis causae   ¨ mite patrocinium.                   [ ]
 69           est mala, confiteor:   sed te bona fiet agente,              [ ]
 70               lenia pro misera   ¨ fac modo verba fuga.                [ ]
 71            nescit enim Caesar,   quamvis deus omnia norit,             [ ]
 72            ultimus hic qua sit   ¨ condicione locus.                   [ ]
 73           magna tenent   illud numen   molimina rerum:                 [ ]
 74              haec est caelesti   ¨ pectore cura minor.                 [ ]
 75       nec vacat, in   qua sint positi   regione Tomitae,               [ ]
 76             quaerere, finitimo   ¨ vix loca nota Getae:                [ ]
 77            aut quid Sauromatae   faciant, quid Iazyges acres           [ ]
 78              cultaque Oresteae   ¨ Taurica terra deae:                 [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                12:00
2. digt.
 79          quaeque aliae gentes,   ubi frigore constitit Hister,         [ ]
 80              dura meant celeri   ¨ terga per amnis equo.               [ ]
 81            maxima pars hominum   nec te, pulcherrima, curat,           [ ]
 82              Roma, nec Ausonii   ¨ militis arma timet.                 [ ]
 83            dant illis   animos arcus   plenaeque pharetrae             [ ]
 84           quamque libet longis   ¨ cursibus aptus equus,               [ ]
 85         quodque sitim   didicere diu   tolerare famemque,              [ ]
 86         quodque sequens nullas   ¨ hostis habebit aquas.               [ ]
 87               ira viri   mitis non me   misisset in istam,             [2]?
 88             si satis haec illi   ¨ nota fuisset humus.                 [ ]
 89            nec me nec quemquam   Romanum gaudet ab hoste,              [ ]
 90             meque minus, vitam   ¨ cui dabat ipse, capi.               [ ]
 91            noluit, ut poterat,   minimo me perdere nutu.               [1]
 92             nil opus est ullis   ¨ in mea fata Getis.                  [ ]
 93        sed neque, cur morerer,   quicquam mihi comperit actum,         [ ]
 94             et minus infestus,   ¨ quam fuit, esse potest.             [ ]
 95          tunc quoque nil fecit   nisi quod facere ipse coegi:          [ ]
 96             paene etiam merito   ¨ parcior ira meo est.                [ ]?

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                12:+
2. digt.
 97             di faciant igitur,   quorum iustissimus ipse est,          [ ]
 98               alma nihil maius   ¨ Caesare terra ferat,                [ ]
 99             utque fuit sub eo,   sic sit sub Caesare terra,            [ ]
100             perque manus huius   ¨ tradita gentis eat.                 [ ]
101             at tu tam placido,   quam nos quoque sensimus illum,       [ ]
102            iudice pro lacrimis   ¨ ora resolve meis.                   [ ]
103        non petito ut bene sit,   sed uti male tutius, utque            [ ]
104                  exilium saevo   ¨ distet ab hoste meum;               [ ]
105            quamque dedere mihi   praesentia numina vitam,              [ ]
106             non adimat stricto   ¨ squalidus ense Getes:               [ ]
107            denique, si moriar,   subeam pacatius arvum,                [ ]
108            ossa nec a Scythica   ¨ nostra premantur humo,              [ ]
109           nec male compositos,   ut scilicet exule dignum,             [ ]
110               Bistonii cineres   ¨ ungula pulset equi:                 [ ]
111           et ne, si   superest aliquis   post funera sensus,           [1]
112               terreat et Manes   ¨ Sarmatis umbra meos.                [ ]
113           Caesaris haec animum   poterant audita movere,               [ ]
114              Maxime, movissent   ¨ si tamen ante tuum.                 [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                12:++
2. digt.
115           vox, precor Augustas   pro me tua molliat aures,             [ ]
116               auxilio trepidis   ¨ quae solet esse reis,               [ ]
117                adsuetaque tibi   doctae dulcedine linguae              [ ]
118               aequandi superis   ¨ pectora flecte viri.                [ ]
119            non tibi Theromedon   crudusque rogabitur Atreus,           [ ]
120            quique suis homines   ¨ pabula fecit equis:                 [ ]
121          sed piger ad   poenas princeps,   ad praemia velox,           [ ]
122         quique dolet, quotiens   ¨ cogitur esse ferox:                 [ ]
123              qui vicit semper,   victis ut parcere posset,             [ ]
124             clausit et aeterna   ¨ civica bella sera:                  [ ]
125             multa metu poenae,   poena qui pauca coercet,              [ ]?
126                et iacit invita   ¨ fulmina rara manu.                  [ ]
127              ergo tam placidas   orator missus ad aures,               [ ]?
128             ut propior patriae   ¨ sit fuga nostra roga.               [ ]
129         ille ego sum,   qui te colui,   quem festa solebat             [ ]
130                 inter convivas   ¨ mensa videre tuos:                  [ ]
131           ille ego, qui   duxi vestros   Hymenaeon ad ignes,           [ ]
132               et cecini fausto   ¨ carmina digna toro:                 [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                16:00
2. digt.
133               cuius te solitum   memini laudare libellos,              [ ]
134                exceptis domino   ¨ qui nocuere suo:                    [ ]
135             cui tua nonnumquam   miranti scripta legebas:              [ ]
136             ille ego de vestra   ¨ cui data nupta domo est.            [ ]
137           hanc probat et primo   dilectam semper ab aevo               [ ]?
138              est inter comites   ¨ Marcia censa suas,                  [ ]
139              inque suis habuit   matertera Caesaris ante:              [ ]
140                 quarum iudicio   ¨ siqua probata, proba est.           [ ]
141              ipsa sua   melior fama,   laudantibus istis,              [ ]
142                 Claudia divina   ¨ non eguisset ope.                   [ ]
143         nos quoque praeteritos   sine labe peregimus annos:            [ ]
144             proxima pars vitae   ¨ transilienda meae.                  [ ]
145           sed de me ut sileam,   coniunx mea sarcina vestra est:       [ ]
146           non potes hanc salva   ¨ dissimulare fide.                   [ ]?
147          confugit haec ad vos,   vestras amplectitur aras              [ ]
148             (iure venit cultos   ¨ ad sibi quisque deos)               [ ]
149       flensque rogat, precibus   lenito Caesare vestris,               [ ]?

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                16:+
2. digt.
150                busta sui fiant   ¨ ut propiora viri.                   [1]?

risultati [ ] della versificazione© >>>
Scarica file Word? (> Courier 10) o file PDF è possibile

Prossimo file n. 177
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet 1,3 til 6 [Ex Ponto]
Ritorna a INDEX o (Nuova!) HOME PAGE 2O23 LatinaLectio!

Rhythmus perfectus [polisillabi naturâli y normáles], paucis versibus exceptis
Analyse 2
1. og 2. digt.
 23           quod metuas non est.   Antoni scripta leguntur,              [ ]?
 29              si dubitas de me,   laudes admitte deorum,                [ ]
 59           paenitet, o! si quid   miserorum creditur ulli,              [2]
  5            forsitan haec a quo   mittatur epistula quaeras,            [ ]?
 61            cum video quam sint   mea fata tenacia, frangor,            [ ]
 65        aut hoc, aut nihil est,   pro me temptare modeste               [ ]
147          confugit haec ad vos,   vestras amplectitur aras              [ ]
1. og 2. digt.
 17           rebus idem,   titulo differt;   et epistula cui sit          [ ]
1. og 2. digt.
 36          at patriae pater hic,   ¨ ipsius ille fuit.                   [ ]
 72            ultimus hic qua sit   ¨ condicione locus.                   [ ]
1. og 2. digt.
 14        accipe, quodcumque est,   ¨ dummodo non sit amor.               [ ]
Analyse 3
1. og 2. digt.
 68               difficilis causae   ¨ mite patrocinium.                   [ ]

Data og analyse 2 og 3 og 4 “Romersk fod på daktylisk vers”
(Piede romano sui dattili). Indhold i overbliksbillede

%d blogger hanno fatto clic su Mi Piace per questo: