File n. 177 – 21:32 minuti – Ovidius

Visitate (FAQ?) HOME PAGE link >INDEX >LECTOR >CORPUS !

PgDn n. 177 Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet 1,3 til 6 [Ex Ponto].
⬇ Cerca Ctrl + F (find). Modifica file Audio? è possibile (slow/fast! or minimize/download …⬆️)
= archivio n. 49 - XP1-OVID                                Prossimo file n. 178
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                 0:00
3. digt.                                                                      .
  1            Hanc tibi Naso tuus   mittit, Rufine, salutem:              [ ]
  2            qui miser est, ulli   ¨ si suus esse potest.                [ ]
  3               reddita confusae   nuper solacia menti                   [ ]
  4               auxilium nostris   ¨ spemque tulere malis.               [ ]
  5               utque Machaoniis   Poeantius artibus heros               [ ]
  6                 lenito medicam   ¨ vulnere sensit opem,                [2]
  7           sic ego mente iacens   et acerbo saucius ictu                [ ]
  8                 admonitu coepi   ¨ fortior esse tuo:                   [ ]
  9               et iam deficiens   sic ad tua verba revixi,              [ ]
 10                ut solet infuso   ¨ vena redire mero.                   [ ]
 11             non tamen exhibuit   tantas facundia vires,                [ ]
 12             ut mea sint dictis   ¨ pectora sana tuis.                  [ ]
 13              ut multum   demas nostrae   de gurgite curae,             [ ]
 14             non minus exhausto   ¨ quod superabit erit.                [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                 0:+
3. digt.
 15                tempore ducetur   longo fortasse cicatrix:              [2]
 16                horrent admotas   ¨ vulnera cruda manus.                [ ]
 17            non est in   medico semper   relevetur ut aeger:            [ ]
 18                 interdum docta   ¨ plus valet arte malum.              [ ]
 19            cernis ut e   molli sanguis   pulmone remissus              [ ]
 20               ad Stygias certo   ¨ limite ducat aquas.                 [ ]
 21             afferat ipse licet   sacras Epidaurius herbas,             [ ]
 22                  sanabit nulla   ¨ vulnera cordis ope.                 [ ]
 23                tollere nodosam   nescit medicina podagram,             [2]
 24                 nec formidatis   ¨ auxiliatur aquis.                   [ ]
 25           cura quoque interdum   nulla medicabilis arte est:           [ ]
 26         aut, ut sit, longa est   ¨ extenuanda mora.                    [ ]
 27             cum bene firmarunt   animum praecepta iacentem,            [ ]
 28           sumptaque sunt nobis   ¨ pectoris arma tui,                  [ ]
 29            rursus amor patriae   ratione valentior omni,               [ ]
 30              quod tua fecerunt   ¨ scripta, retexit opus.              [ ]
 31            sive pium   vis hoc sive hoc   muliebre vocari,             [ ]
 32               confiteor misero   ¨ molle cor esse mihi.                [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                 0:++
3. digt.
 33           non dubia est Ithaci   prudentia, sed tamen optat            [ ]?
 34               fumum de patriis   ¨ posse videre focis.                 [ ]
 35               nescioqua   natale solum   dulcedine cunctos             [2]?
 36             ducit et inmemores   ¨ non sinit esse sui.                 [ ]
 37              quid melius Roma?   Scythico quid frigore peius?          [1]
 38              huc tamen ex ista   ¨ barbarus urbe fugit.                [ ]
 39         cum bene sit   clausae cavea   Pandione natae,                 [ ]
 40              nititur in silvas   ¨ illa redire suas.                   [ ]
 41               adsuetos   tauri saltus,   adsueta leones                [ ]
 42             (nec feritas illos   ¨ inpedit) antra petunt.              [ ]
 43                tu tamen exilii   morsus e pectore nostro               [ ]?
 44                fomentis speras   ¨ cedere posse tuis.                  [ ]
 45                effice vos ipsi   ne tam mihi sitis amandi,             [1]
 46              talibus ut levius   ¨ sit caruisse malum.                 [ ]
 47        at, puto, qua   genitus fueram,   tellure carenti               [ ]
 48                in tamen humano   ¨ contigit esse loco.                 [1]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                 4:00
3. digt.
 49               orbis in extremi   iaceo desertus harenis,               [ ]?
 50             fert ubi perpetuas   ¨ obruta terra nives.                 [ ]
 51            non ager hic pomum,   non dulces educat uvas,               [ ]
 52              non salices ripa,   ¨ robora monte virent.                [ ]
 53           neve fretum   laudes terra   magis, aequora semper           [ ]
 54                 ventorum rabie   ¨ solibus orba tument.                [ ]
 55            quocumque aspicias,   campi cultore carentes                [ ]
 56            vastaque, quae nemo   ¨ vindicat, arva iacent.              [ ]
 57            hostis adest dextra   laevaque a parte timendus,            [ ]?
 58                 vicinoque metu   ¨ terret utrumque latus.              [2]
 59               altera Bistonias   pars est sensura sarisas,             [ ]
 60               altera Sarmatica   ¨ spicula missa manu.                 [ ]
 61            i nunc et   veterum nobis   exempla virorum,                [ ]
 62                qui forti casum   ¨ mente tulere refer,                 [ ]
 63             et grave magnanimi   robur mirare Rutili                   [ ]?
 64                non usi reditus   ¨ condicione dati.                    [2]
 65           Smyrna virum tenuit,   non Pontus et hostica tellus,         [ ]
 66              paene minus nullo   ¨ Smyrna petenda loco est.            [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                 4:+
3. digt.
 67            non doluit   patria cynicus   procul esse Sinopeus,         [ ]
 68              legit enim sedes,   ¨ Attica terra, tuas.                 [ ]
 69                 arma Neoclides   qui Persica contudit armis,           [ ]
 70                Argolica primam   ¨ sensit in urbe fugam.               [1]
 71               pulsus Aristides   patria Lacedaemona fugit,             [ ]
 72             inter quas dubium,   ¨ quae prior esset, erat.             [ ]
 73               caede puer facta   Patroclus Opunta reliquit,            [ ]
 74           Thessalicamque adiit   ¨ hospes Achillis humum.              [ ]
 75               exul ab Haemonia   Pirenida cessit ad undam,             [1]?
 76          quo duce trabs Colcha   ¨ sacra cucurrit aqua.                [ ]
 77              liquit Agenorides   Sidonia moenia Cadmus,                [ ]
 78               poneret ut muros   ¨ in meliore loco.                    [ ]
 79              venit ad Adrastum   Tydeus Calydone fugatus,              [ ]
 80              et Teucrum Veneri   ¨ grata recepit humus.                [ ]
 81           quid referam veteres   Romanae gentis, apud quos             [ ]
 82                exulibus tellus   ¨ ultima Tibur erat?                  [ ]
 83          persequar ut cunctos,   nulli datus omnibus aevis             [ ]
 84        tam procul a patria est   ¨ horridiorve locus.                  [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                 4:++
3. digt.
 85             quo magis ignoscat   sapientia vestra dolenti:             [ ]
 86          quae facit ex dictis,   ¨ non ita multa, tuis.                [ ]
 87            nec tamen infitior,   si possint nostra coire               [ ]
 88            vulnera, praeceptis   ¨ posse coire tuis.                   [ ]
 89             sed vereor   ne me frustra   servare labores,              [ ]
 90               neu iuver admota   ¨ perditus aeger ope.                 [ ]
 91    nec loquor haec,   quia sit maior   prudentia nobis,                [ ]
 92            sed sum quam medico   ¨ notior ipse mihi.                   [ ]
 93          ut tamen hoc ita sit,   munus tua grande voluntas             [ ]
 94                 ad me pervenit   ¨ consuliturque boni.                 [ ]
4. digt.                                                                      .
  1              Iam mihi deterior   canis aspergitur aetas,               [ ]
  2             iamque meos vultus   ¨ ruga senilis arat:                  [ ]?
  3          iam vigor et   quasso languent   in corpore vires,            [ ]
  4              nec, iuveni lusus   ¨ qui placuere, iuvant.               [1]
  5            nec, si me   subito videas,   agnoscere possis,             [1]?
  6              aetatis facta est   ¨ tanta ruina meae.                   [ ]
  7         confiteor   facere hoc annos,   sed et altera causa est,       [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                 8:00
4. digt.
  8                 anxietas animi   ¨ continuusque labor.                 [ ]
  9           nam mea per   longos siquis   mala digerat annos,            [ ]
 10              crede mihi, Pylio   ¨ Nestore maius ero.                  [ ]
 11             cernis ut in duris   (et quid bove firmius?) arvis         [1]
 12                fortia taurorum   ¨ corpora frangat opus.               [ ]
 13           quae numquam   vacuo solita est   cessare novali,            [ ]
 14             fructibus assiduis   ¨ lassa senescit humus.               [ ]
 15              occidet, ad Circi   siquis certamina semper               [1]
 16                non intermissis   ¨ cursibus ibit equus.                [ ]
 17          firma sit illa licet,   solvetur in aequore navis,            [ ]
 18          quae numquam liquidis   ¨ sicca carebit aquis.                [ ]
 19            me quoque debilitat   series inmensa malorum,               [ ]
 20               ante meum tempus   ¨ cogit et esse senem.                [ ]
 21             otia corpus alunt,   animus quoque pascitur illis:         [ ]
 22               inmodicus contra   ¨ carpit utrumque labor.              [ ]
 23          aspice, in has partis   quod venerit Aesone natus,            [ ]
 24             quam laudem a sera   ¨ posteritate ferat.                  [ ]
 25                at labor illius   nostro leviorque minorque est,        [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                 8:+
4. digt.
 26              si modo non verum   ¨ nomina magna premunt.               [ ]
 27             ille est in Pontum   Pelia mittente profectus,             [ ]
 28             qui vix Thessaliae   ¨ fine timendus erat.                 [ ]
 29              Caesaris ira mihi   nocuit, quem solis ab ortu            [ ]
 30               solis ad occasus   ¨ utraque terra tremit.               [ ]
 31          iunctior Haemonia est   Ponto, quam Roma, Sinistro,           [ ]
 32          et brevius, quam nos,   ¨ ille peregit iter.                  [ ]
 33          ille habuit   comites primos   telluris Achivae:              [ ]
 34              at nostram cuncti   ¨ destituere fugam.                   [ ]
 35            nos fragili   ligno vastum   sulcavimus aequor:             [ ]
 36          quae tulit Aesoniden,   ¨ densa carina fuit.                  [ ]
 37           nec mihi Tiphys erat   rector, nec Agenore natus             [ ]
 38            quas fugerem docuit   ¨ quas sequererque vias.              [ ]
 39               illum tutata est   cum Pallade regia Iuno:               [ ]
 40                 defendere meum   ¨ numina nulla caput.                 [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                 8:++
4. digt.
 41                 illum furtivae   iuvere Cupidinis artes;               [2]
 42               quas a me vellem   ¨ non didicisset Amor.                [ ]
 43             ille domum rediit:   nos his moriemur in arvis,            [ ]
 44              perstiterit laesi   ¨ si gravis ira dei.                  [ ]
 45              durius est igitur   nostrum, fidissima coniunx,           [ ]
 46              illo, quod subiit   ¨ Aesone natus, opus.                 [ ]
 47        te quoque, quam iuvenem   discedens urbe reliqui,               [ ]
 48          credibile est nostris   ¨ insenuisse malis.                   [ ]
 49           o,  ego di   faciant talem   te cernere possim,              [ ]
 50                caraque mutatis   ¨ oscula ferre comis,                 [1]
 51               amplectique meis   corpus non pingue lacertis,           [ ]
 52         et 'gracile hoc fecit'   ¨ dicere 'cura mei',                  [ ]?
 53                et narrare meos   flenti flens ipse labores,            [ ]
 54                sperato numquam   ¨ conloquioque frui,                  [ ]
 55             turaque Caesaribus   cum coniuge Caesare digna,            [ ]
 56              dis veris, memori   ¨ debita ferre manu!                  [ ]
 57           Memnonis hanc utinam   lenito principe mater                 [ ]?
 58              quam primum roseo   ¨ provocet ore diem!                  [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                12:00
5. digt.                                                                      .
  1              Ille tuos quondam   non ultimus inter amicos,             [ ]
  2            ut sua verba legas,   ¨ Maxime, Naso rogat.                 [ ]?
  3             in quibus ingenium   desiste requirere nostrum,            [ ]
  4                 nescius exilii   ¨ ne videare mei.                     [ ]
  5              cernis ut ignavum   corrumpant otia corpus,               [ ]
  6             ut capiant vitium,   ¨ ni moveantur, aquae.                [ ]
  7            et mihi siquis erat   ducendi carminis usus,                [ ]
  8           deficit estque minor   ¨ factus inerte situ.                 [ ]
  9     haec quoque, quae legitis,   siquod mihi, Maxime, credis,          [ ]
 10               scribimus invita   ¨ vixque coacta manu.                 [ ]
 11           non libet in   talis animum   contendere curas,              [1]
 12             nec venit ad duros   ¨ Musa vocata Getas.                  [ ]
 13           ut tamen ipse vides,   luctor deducere versum:               [ ]
 14               sed non fit fato   ¨ mollior ille meo.                   [ ]
 15         cum relego,   scripsisse pudet,   quia plurima cerno           [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                12:+
5. digt.
 16           me quoque, qui feci,   ¨ iudice digna lini.                  [1]
 17              nec tamen emendo.   labor hic quam scribere maior,        [ ]
 18             mensque pati durum   ¨ sustinet aegra nihil.               [1]
 19              scilicet incipiam   lima mordacius uti,                   [ ]
 20                et sub iudicium   ¨ singula verba vocem?                [ ]
 21           torquet enim   fortuna parum,   nisi Lixus in Hebrum         [ ]
 22           confluat, et frondes   ¨ Alpibus addat Atho?                 [ ]
 23            parcendum est animo   miserabile vulnus habenti.            [ ]
 24                subducunt oneri   ¨ colla perusta boves.                [ ]
 25       at, puto, fructus adest,   iustissima causa laborum,             [ ]
 26              et sata cum multo   ¨ faenore reddit ager?                [ ]
 27           tempus ad hoc nobis,   repetas licet omnia, nullum           [ ]
 28          profuit (atque utinam   ¨ non nocuisset!) opus.               [ ]
 29            cur igitur scribam,   miraris? miror et ipse,               [ ]
 30                et tecum quaero   ¨ saepe quid inde petam.              [ ]
 31              an populus   vere sanos   negat esse poetas,              [ ]?
 32             sumque fides huius   ¨ maxima vocis ego,                   [ ]
 33         qui, sterili   totiens cum sim   deceptus ab arvo,             [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                12:++
5. digt.
 34                 damnosa persto   ¨ condere semen humo?                 [ ]
 35           scilicet est cupidus   studiorum quisque suorum,             [ ]
 36              tempus et adsueta   ¨ ponere in arte iuvat.               [ ]
 37                 saucius eiurat   pugnam gladiator, et idem             [ ]
 38                inmemor antiqui   ¨ vulneris arma capit.                [ ]
 39          nil sibi cum   pelagi dicit   fore naufragus undis,           [1]
 40                 et ducit remos   ¨ qua modo navit aqua.                [ ]
 41             sic ego constanter   studium non utile servo,              [ ]
 42              et repeto, nollem   ¨ quas coluisse, deas.                [ ]
 43            quid potius faciam?   non sum, qui segnia ducam             [ ]
 44               otia: mors nobis   ¨ tempus habetur iners.               [ ]
 45           nec iuvat in   lucem nimio   marcescere vino,                [ ]
 46             nec tenet incertas   ¨ alea blanda manus.                  [ ]
 47              cum dedimus somno   quas corpus postulat horas,           [ ]
 48             quo ponam vigilans   ¨ tempora longa modo?                 [ ]
 49               moris an oblitus   patrii contendere discam              [ ]
 50              Sarmaticos arcus,   ¨ et trahar arte loci?                [ ]
 51        hoc quoque me   studium prohibent   adsumere vires,             [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                16:00
5. digt.
 52          mensque magis gracili   ¨ corpore nostra valet.               [ ]
 53            cum bene quaesieris   quid agam, magis utile nil est        [ ]
 54          artibus his, quae nil   ¨ utilitatis habent.                  [ ]
 55             consequor ex illis   casus oblivia nostri:                 [ ]
 56          hanc messem satis est   ¨ si mea reddit humus.                [ ]
 57              gloria vos acuat,   vos, ut recitata probentur            [ ]
 58              carmina. Pierides   ¨ invigilate choris.                  [ ]
 59          quod venit ex facili,   satis est componere nobis,            [ ]
 60               et nimis intenti   ¨ causa laboris abest.                [ ]
 61              cur ego sollicita   poliam mea carmina cura?              [ ]
 62               an verear ne non   ¨ approbet illa Getes?                [ ]
 63              forsitan audacter   faciam, sed glorior Histrum           [ ]
 64                 ingenio nullum   ¨ maius habere meo.                   [ ]
 65         hoc, ubi vivendum est,   satis est, si consequor arvo,         [ ]
 66                inter inhumanos   ¨ esse poeta Getas.                   [1]
 67              quo mihi diversum   fama contendere in orbem?             [ ]
 68            quem fortuna dedit,   ¨ Roma sit ille locus.                [ ]
 69           hoc mea contenta est   infelix Musa theatro:                 [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                16:+
5. digt.
 70               sic merui, magni   ¨ sic voluere dei                     [ ]?
 71          nec reor hinc   istuc nostris   iter esse libellis,           [ ]
 72               quo Boreas pinna   ¨ deficiente venit.                   [ ]
 73               dividimur caelo,   quaeque est procul urbe Quirini,      [ ]
 74               aspicit hirsutos   ¨ comminus Vrsa Getas.                [ ]
 75             per tantum terrae,   tot aquas vix credere possum          [ ]
 76                indicium studii   ¨ transiluisse mei.                   [ ]
 77        finge legi, quodque est   mirabile, finge placere:              [1]
 78                 auctorem certe   ¨ res iuvat ista nihil.               [ ]
 79       quid tibi, si   calidae, prosit,   laudere Syenae,               [ ]
 80             aut ubi Taprobanen   ¨ Indica tingit aqua?                 [ ]
 81              altius ire libet?   si te distantia longe                 [ ]
 82               Pleiadum laudent   ¨ signa, quid inde feras?             [ ]
 83             sed neque pervenio   scriptis mediocribus istuc,           [ ]
 84             famaque cum domino   ¨ fugit ab urbe suo.                  [ ]
 85          vosque, quibus perii,   tunc cum mea fama sepulta est,        [ ]
 86          nunc quoque de nostra   ¨ morte tacere reor.                  [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                16:++
6. digt.                                                                      .
  1             Ecquid, ut audisti   (nam te diversa tenebat               [ ]?
  2             terra) meos casus,   ¨ cor tibi triste fuit?               [ ]
  3            dissimules   metuasque licet,   Graecine, fateri,           [ ]
  4               si bene te novi,   ¨ triste fuisse liquet.               [1]
  5           non cadit in   mores feritas   inamabilis istos,             [ ]
  6            nec minus a studiis   ¨ dissidet illa tuis.                 [ ]
  7              artibus ingenuis,   quarum tibi maxima cura est,          [ ]
  8             pectora mollescunt   ¨ asperitasque fugit.                 [ ]
  9           nec quisquam   meliore fide   complectitur illas,            [ ]
 10              qua sint officium   ¨ militiaeque labor.                  [ ]
 11         certe ego cum   primum potui   sentire quid essem              [ ]
 12             (nam fuit attoniti   ¨ mens mea nulla diu),                [ ]
 13            hoc quoque fortunam   sensi, quod amicus abesses,           [ ]
 14            qui mihi praesidium   ¨ grande futurus eras.                [ ]
 15             tecum tunc aberant   aegrae solacia mentis,                [ ]
 16            magnaque pars animi   ¨ consiliique mei.                    [ ]
 17      at nunc, quod   superest, fer opem,   precor, eminus unam,        [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                20:00
6. digt.
 18               adloquioque iuva   ¨ pectora nostra tuo,                 [ ]
 19              quae, non mendaci   si quicquam credis amico,             [ ]
 20              stulta magis dici   ¨ quam scelerata decet.               [ ]
 21            nec breve nec tutum   peccati quae sit origo                [ ]?
 22             scribere; tractari   ¨ vulnera nostra timent.              [ ]
 23               qualicumque modo   mihi sunt ea facta, rogare            [ ]
 24            desine: non agites,   ¨ siqua coire velis.                  [ ]
 25      quicquid id est,   ut non facinus,   sic culpa vocanda est.       [ ]
 26             omnis an in magnos   ¨ culpa deos scelus est?              [ ]
 27            spes igitur   menti poenae,   Graecine, levandae            [ ]
 28                non est ex toto   ¨ nulla relicta meae.                 [ ]
 29         haec dea, cum fugerent   sceleratas numina terras,             [ ]
 30                  in dis invisa   ¨ sola remansit humo.                 [ ]
 31          haec facit ut   vivat fossor   quoque compede vinctus,        [ ]
 32              liberaque a ferro   ¨ crura futura putet.                 [ ]
 33          haec facit ut, videat   cum terras undique nullas,            [ ]
 34            naufragus in mediis   ¨ brachia iactet aquis.               [ ]
 35          saepe aliquem sollers   medicorum cura reliquit,              [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                20:+
6. digt.
 36             nec spes huic vena   ¨ deficiente cadit.                   [ ]
 37               carcere dicuntur   clausi sperare salutem,               [ ]?
 38          atque aliquis pendens   ¨ in cruce vota facit.                [ ]
 39         haec dea quam   multos laqueo   sua colla ligantis             [ ]
 40              non est proposita   ¨ passa perire nece!                  [ ]
 41             me quoque conantem   gladio finire dolorem                 [ ]
 42                 arguit iniecta   ¨ continuitque manu,                  [ ]
 43   'quid'que 'facis?   lacrimis opus est,   non sanguine' dixit,        [ ]
 44          'saepe per has flecti   ¨ principis ira solet.'               [ ]
 45             quamvis est igitur   meritis indebita nostris,             [ ]
 46           magna tamen spes est   ¨ in bonitate dei.                    [ ]
 47              qui ne difficilis   mihi sit, Graecine, precare,          [ ]
 48             confer et in votum   ¨ tu quoque verba meum.               [ ]
 49                 inque Tomitana   iaceam tumulatus harena,              [1]?
 50                si te non nobis   ¨ ista vovere liquet.                 [ ]
 51            nam prius incipient   turris vitare columbae,               [ ]
 52           antra ferae, pecudes   ¨ gramina, mergus aquas,              [ ]
 53        quam male se   praestet veteri   Graecinus amico.               [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                20:++
6. digt.
 54             non ita sunt fatis   ¨ omnia versa meis.                   [ ]

risultati [ ] della versificazione© >>>
Scarica file Word? (> Courier 10) o file PDF è possibile

Prossimo file n. 178
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet 1,7 til 10 [Ex Ponto]
Ritorna a INDEX o (Nuova!) HOME PAGE 2O23 LatinaLectio!

Rhythmus perfectus [polisillabi naturâli y normáles], paucis versibus exceptis
Analyse 2
3. til 6. digt.
 93          ut tamen hoc ita sit,   munus tua grande voluntas             [ ]
3. til 6. digt.
 53            cum bene quaesieris   quid agam, magis utile nil est        [ ]
3. til 6. digt.
 33           non dubia est Ithaci   prudentia, sed tamen optat            [ ]?
3. til 6. digt.
 32          et brevius, quam nos,   ¨ ille peregit iter.                  [ ]
 54          artibus his, quae nil   ¨ utilitatis habent.                  [ ]
 56          hanc messem satis est   ¨ si mea reddit humus.                [ ]
 62               an verear ne non   ¨ approbet illa Getes?                [ ]
 46           magna tamen spes est   ¨ in bonitate dei.                    [ ]
3. til 6. digt.
 26             omnis an in magnos   ¨ culpa deos scelus est?              [ ]

Data og analyse 2 og 3 og 4 “Romersk fod på daktylisk vers”
(Piede romano sui dattili). Indhold i overbliksbillede



%d blogger hanno fatto clic su Mi Piace per questo: