File n. 178 – 17:43 minuti – Ovidius

Visitate (FAQ?) HOME PAGE link >INDEX >LECTOR >CORPUS !

PgDn n. 178 Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet 1,7 til 10 [Ex Ponto]
⬇ Cerca Ctrl + F (find). Modifica file Audio? è possibile (slow/fast! or minimize/download …⬆️)
= archivio n. 49 - XP1-OVID                                Prossimo file n. 179
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                 0:00
7. digt.                                                                      .
  1             Littera pro verbis   tibi, Messaline, salutem              [ ]
  2           quam legis, a saevis   ¨ attulit usque Getis.                [ ]
  3               indicat auctorem   locus? an, nisi nomine lecto,         [ ]
  4                haec me Nasonem   ¨ scribere verba latet?               [ ]
  5              ecquis in extremo   positus iacet orbe tuorum,            [ ]?
  6              me tamen excepto,   ¨ qui precor esse tuus?               [ ]
  7           di procul a cunctis,   qui te venerantur amantque,           [1]
  8                 huius notitiam   ¨ gentis habere velint.               [ ]
  9          nos satis est   inter glaciem   Scythicasque sagittas         [ ]
 10            vivere, si vita est   ¨ mortis habenda genus.               [1]
 11         nos premat aut   bello tellus,   aut frigore caelum,           [ ]
 12           truxque Getes armis,   ¨ grandine pugnet hiems:              [ ]
 13               nos habeat regio   nec pomo feta nec uvis,               [ ]?
 14                et cuius nullum   ¨ cesset ab hoste latus.              [ ]
 15              cetera sit sospes   cultorum turba tuorum,                [ ]
 16          in quibus, ut populo,   ¨ pars ego parva fui.                 [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                 0:+
7. digt.
 17            me miserum,   si tu verbis   offenderis istis               [ ]
 18              nosque negas ulla   ¨ parte fuisse tuos!                  [ ]
 19            idque sit ut verum,   mentito ignoscere debes               [ ]
 20                nil demit laudi   ¨ gloria nostra tuae.                 [ ]
 21             quis se Caesaribus   notus non fingit amicum?              [ ]
 22               da veniam fasso:   ¨ tu mihi Caesar eras.                [ ]
 23              nec tamen inrumpo   quo non licet ire, satisque est       [1]
 24                 atria si nobis   ¨ non patuisse negas.                 [ ]
 25            utque tibi   fuerit mecum   nihil amplius, uno              [ ]
 26               nempe salutaris,   ¨ quam prius, ore minus.              [1]?
 27           nec tuus est genitor   nos infitiatus amicos,                [ ]
 28                hortator studii   ¨ causaque faxque mei:                [ ]
 29           cui nos et lacrimas,   supremum in funere munus,             [ ]
 30               et dedimus medio   ¨ scripta canenda foro.               [ ]
 31          adde quod est frater,   tanto tibi iunctus amore,             [ ]
 32             quantus in Atridis   ¨ Tyndaridisque fuit:                 [ ]
 33              is me nec comitem   nec dedignatus amicum est:            [ ]
 34             si tamen haec illi   ¨ non nocitura putas.                 [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                 0:++
7. digt.
 35        si minus, hac quoque me   mendacem parte fatebor:               [ ]
 36             clausa mihi potius   ¨ tota sit ista domus.                [ ]
 37       sed neque claudenda est,   et nulla potentia vires               [ ]
 38            praestandi, ne quid   ¨ peccet amicus, habet.               [ ]
 39          et tamen ut   cuperem culpam   quoque posse negari,           [ ]
 40               sic facinus nemo   ¨ nescit abesse mihi.                 [ ]
 41              quod nisi delicti   pars excusabilis esset,               [ ]
 42                 parva relegari   ¨ poena futura fuit.                  [1]
 43            ipse sed hoc vidit,   qui pervidet omnia, Caesar,           [ ]
 44                stultitiam dici   ¨ crimina posse mea:                  [ ]
 45           quaeque ego permisi,   quaque est res passa, pepercit,       [1]
 46             usus et est modice   ¨ fulminis igne sui.                  [ ]
 47             nec vitam nec opes   nec ademit posse reverti,             [ ]
 48             si sua per vestras   ¨ victa sit ira preces.               [ ]
 49            at graviter cecidi.   quid enim miserabile, si quis         [ ]
 50               a Iove percussus   ¨ non leve vulnus habet?              [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                 4:00
7. digt.
 51              ipse suas   etiam vires   inhiberet Achilles,             [1]
 52             missa gravis ictus   ¨ Pelias hasta dabat.                 [ ]
 53               iudicium   nobis igitur   cum vindicis adsit,            [1]
 54             non est cur tua me   ¨ ianua nosse neget.                  [ ]
 55        culta quidem,   fateor, citra   quam debuit, illa est:          [ ]
 56              sed fuit in fatis   ¨ hoc quoque, credo, meis.            [ ]
 57             nec tamen officium   sensit domus altera nostrum           [ ]
 58              sic illic: vestro   ¨ sub Lare semper eram.               [ ]
 59        quaeque tua est pietas,   ut te non excolat ipsum,              [ ]?
 60              ius aliquod tecum   ¨ fratris amicus habet.               [ ]
 61         quid quod, ut emeritis   referenda est gratia semper,          [ ]
 62               sic est fortunae   ¨ promeruisse tuae?                   [ ]
 63              quod si permittis   nobis suadere quid optes,             [ ]
 64             ut des quam reddas   ¨ plura precare deos.                 [ ]
 65         idque facis,   quantumque licet   meminisse, solebas           [ ]
 66                 officii causae   ¨ pluribus esse datis.                [ ]
 67            quo libet in numero   me, Messaline, repone,                [ ]?
 68          sim modo pars vestrae   ¨ non aliena domus:                   [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                 4:+
7. digt.
 69               et mala Nasonem,   quoniam meruisse videtur,             [2]
 70            si non ferre doles,   ¨ at meruisse dole.                   [ ]
8. digt.                                                                      .
  1                 A tibi dilecto   missam Nasone salutem                 [ ]
  2            accipe, pars animae   ¨ magna, Severe, meae.                [ ]?
  3           neve roga quid agam.   si persequar omnia, flebis;           [ ]
  4             summa satis nostri   ¨ si tibi nota mali.                  [ ]
  5               vivimus assiduis   expertes pacis in armis,              [ ]
  6                dura pharetrato   ¨ bella movente Geta.                 [ ]
  7             deque tot expulsis   sum miles in exule solus:             [ ]
  8           tuta, neque invideo,   ¨ cetera turba latet.                 [ ]
  9         quoque magis   nostros venia   dignere libellos,               [ ]
 10              haec in procinctu   ¨ carmina facta leges.                [ ]
 11         stat vetus urbs, ripae   vicina binominis Histri,              [2]
 12             moenibus et positu   ¨ vix adeunda loci.                   [ ]
 13              Caspios Aegisios,   de se si credimus ipsis,              [ ]?
 14           condidit, et proprio   ¨ nomine dixit opus.                  [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                 4:++
8. digt.
 15           hanc ferus, Odrysiis   inopino Marte peremptis,              [2]?
 16              cepit et in regem   ¨ sustulit arma Getes.                [ ]
 17             ille memor   magni generis,   virtute quod auget,          [ ]
 18              protinus innumero   ¨ milite cinctus adest.               [ ]
 19           nec prius abscessit,   merita quam caede nocentum            [ ]
 20   ...                                                                    ..
 21           at tibi, rex   aevo, detur,   fortissime nostro,             [1]
 22                semper honorata   ¨ sceptra tenere manu.                [1]?
 23        teque, quod et praestat   (quid enim tibi plenius optem?)       [ ]
 24               Martia cum magno   ¨ Caesare Roma probet.                [ ]
 25           sed memor unde abii,   queror, o iucunde sodalis,            [2]?
 26               accedunt nostris   ¨ saeva quod arma malis.              [ ]
 27                ut careo vobis,   Stygias detrusus in oras,             [ ]
 28              quattuor autumnos   ¨ Pleias orta facit.                  [ ]
 29              nec tu credideris   urbanae commoda vitae                 [1]
 30              quaerere Nasonem,   ¨ quaerit et illa tamen.              [1]
 31           nam modo vos   animo dulces   reminiscor amici,              [ ]
 32             nunc mihi cum cara   ¨ coniuge nata subit:                 [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                 8:00
8. digt.
 33             aque domo   rursus pulchrae   loca vertor ad urbis,        [ ]
 34          cunctaque mens oculis   ¨ pervidet usa suis.                  [ ]
 35         nunc fora, nunc aedes,   nunc marmore tecta theatra,           [ ]
 36             nunc subit aequata   ¨ porticus omnis humo.                [ ]
 37             gramina nunc Campi   pulchros spectantis in hortos,        [ ]
 38            stagnaque et euripi   ¨ Virgineusque liquor.                [ ]
 39          at, puto, sic   urbis misero est   erepta voluptas,           [ ]
 40             quolibet ut saltem   ¨ rure frui liceat?                   [ ]
 41               non meus amissos   animus desiderat agros,               [ ]
 42               ruraque Paeligno   ¨ conspicienda solo,                  [ ]
 43             nec quos piniferis   positos in collibus hortos            [ ]
 44              spectat Flaminiae   ¨ Clodia iuncta viae.                 [ ]
 45             quos ego nesciocui   colui, quibus ipse solebam            [ ]
 46              ad sata fontanas,   ¨ nec pudet, addere aquas:            [ ]
 47           sunt ubi, si vivunt,   nostra quoque consita quaedam,        [2]
 48              sed non et nostra   ¨ poma legenda manu.                  [ ]
 49             pro quibus amissis   utinam contingere possit              [ ]
 50             hic saltem profugo   ¨ glaeba colenda mihi!                [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                 8:+
8. digt.
 51            ipse ego pendentis,   liceat modo, rupe capellas,           [ ]
 52              ipse velim baculo   ¨ pascere nixus oves;                 [ ]
 53           ipse ego, ne solitis   insistant pectora curis,              [ ]
 54                ducam ruricolas   ¨ sub iuga curva boves;               [ ]
 55               et discam Getici   quae norunt verba iuvenci,            [ ]
 56                 adsuetas illis   ¨ adiciamque minas.                   [ ]
 57            ipse manu   capulum pressi   moderatus aratri               [ ]
 58                  experiar mota   ¨ spargere semen humo.                [ ]
 59             nec dubitem longis   purgare ligonibus herbas,             [ ]
 60            et dare iam sitiens   ¨ quas bibat hortus aquas.            [ ]
 61            unde sed hoc nobis,   minimum quos inter et hostem          [ ]
 62                discrimen murus   ¨ clausaque porta facit?              [ ]
 63              at tibi nascenti,   quod toto pectore laetor,             [ ]?
 64                 nerunt fatales   ¨ fortia fila deae.                   [ ]
 65          te modo Campus habet,   densa modo porticus umbra,            [ ]
 66             nunc, in quo ponis   ¨ tempora rara, forum:                [ ]
 67           Vmbria nunc revocat,   nec non Albana petentem               [ ]
 68                 Appia ferventi   ¨ ducit in arva rota.                 [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                 8:++
8. digt.
 69            forsitan hic optes,   ut iustam supprimat iram              [ ]
 70           Caesar, et hospitium   ¨ sit tua villa meum.                 [ ]
 71     at nimium est,   quod, amice, petis:   moderatius opta,            [ ]
 72                 et voti quaeso   ¨ contrahe vela tui.                  [ ]
 73            terra velim propior   nullique obnoxia bello                [ ]
 74            detur: erit nostris   ¨ pars bona dempta malis.             [ ]
9. digt.                                                                      .
  1             Quae mihi de rapto   tua venit epistula Celso,             [ ]
  2          protinus est lacrimis   ¨ umida facta meis;                   [ ]
  3           quodque nefas dictu,   fieri nec posse putavi,               [ ]
  4                 invitis oculis   ¨ littera lecta tua est.              [2]
  5        nec quicquam ad nostras   pervenit acerbius aures,              [ ]
  6             ut sumus in Ponto,   ¨ perveniatque precor.                [ ]
  7             ante meos   oculos tamquam   praesentis imago              [ ]
  8           haeret, et extinctum   ¨ vivere fingit amor.                 [ ]
  9          saepe refert   animus lusus   gravitate carentes,             [ ]
 10              seria cum liquida   ¨ saepe peracta fide.                 [ ]
 11            nulla tamen subeunt   mihi tempora densius illis,           [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                12:00
9. digt.
 12              quae vellem vitae   ¨ summa fuisse meae,                  [ ]
 13              cum domus ingenti   subito mea lapsa ruina                [ ]
 14             concidit in domini   ¨ procubuitque caput.                 [ ]
 15              adfuit ille mihi,   cum me pars magna reliquit,           [ ]
 16               Maxime, fortunae   ¨ nec fuit ipse comes.                [ ]
 17         illum ego non   aliter flentem   mea funera vidi,              [ ]
 18               ponendus quam si   ¨ frater in igne foret.               [ ]
 19              haesit in amplexu   consolatusque iacentem est,           [ ]?
 20           cumque meis lacrimis   ¨ miscuit usque suas.                 [ ]
 21             o quotiens   vitae custos   invisus amarae                 [ ]
 22             continuit promptas   ¨ in mea fata manus!                  [ ]
 23               o quotiens dixit   'placabilis ira deorum est:           [1]
 24               vive nec ignosci   ¨ tu tibi posse nega!'                [ ]
 25            vox tamen illa fuit   celeberrima, 'respice, quantum        [ ]
 26                debeat auxilium   ¨ Maximus esse tibi.                  [ ]
 27              Maximus incumbet,   quaque est pietate, rogabit,          [ ]
 28             ne sit ad extremum   ¨ Caesaris ira tenax;                 [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                12:+
9. digt.
 29          cumque suis   fratris vires   adhibebit, et omnem,            [1]
 30             quo levius doleas,   ¨ experietur opem.'                   [ ]
 31          haec mihi verba malae   minuerunt taedia vitae.               [ ]
 32            quae tu ne fuerint,   ¨ Maxime, vana cave.                  [ ]
 33            huc quoque venturum   mihi se iurare solebat                [2]
 34             non nisi te longae   ¨ ius sibi dante viae.                [ ]
 35             nam tua non   alio coluit   penetralia ritu,               [ ]
 36               terrarum dominos   ¨ quam colis ipse deos.               [ ]
 37           crede mihi,   multos habeas   cum dignus amicos,             [ ]
 38              non fuit e multis   ¨ quolibet ille minor,                [ ]
 39             si modo non census   nec clarum nomen avorum               [ ]
 40            sed probitas magnos   ¨ ingeniumque facit.                  [ ]
 41         iure igitur   lacrimas Celso   libamus adempto,                [ ]?
 42              cum fugerem, vivo   ¨ quas dedit ille mihi:               [ ]
 43             carmina iure damus   raros testantia mores,                [ ]
 44                 ut tua venturi   ¨ nomina, Celse, legant.              [ ]
 45         hoc est, quod   possum Geticis   tibi mittere ab arvis:        [ ]
 46            hoc solum est istic   ¨ quod licet esse meum.               [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                12:+
9. digt.
 47               funera non potui   comitare nec ungere corpus,           [ ]
 48                 aque tuis toto   ¨ dividor orbe rogis.                 [ ]
 49            qui potuit, quem tu   pro numine vivus habebas,             [1]?
 50            praestitit officium   ¨ Maximus omne tibi.                  [ ]
 51             ille tibi exequias   et magni funus honoris                [ ]
 52            fecit et in gelidos   ¨ versit amoma sinus,                 [ ]
 53             diluit et lacrimis   maerens unguenta profusis             [ ]
 54                 ossaque vicina   ¨ condita texit humo.                 [1]
 55         qui quoniam extinctis,   quae debet, praestat amicis,          [ ]
 56               et nos extinctis   ¨ adnumerare potest.                  [ ]
10. digt.                                                                     .
  1            Naso suo   profugus mittit   tibi, Flacce, salutem,         [ ]
  2            mittere rem siquis,   ¨ qua caret ipse, potest.             [ ]
  3              longus enim curis   vitiatum corpus amaris                [ ]
  4              non patitur vires   ¨ languor habere suas.                [ ]
  5         nec dolor ullus adest,   nec febribus uror anhelis,            [ ]
  6              et peragit soliti   ¨ vena tenoris iter.                  [ ]
  7         os hebes est   positaeque movent   fastidia mensae,            [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                16:00
10. digt.
  8              et queror, invisi   ¨ cum venit hora cibi.                [ ]
  9          quod mare quod tellus   adpone quod educat aer,               [ ]
 10            nil ibi, quod nobis   ¨ esuriatur, erit.                    [ ]
 11           nectar et ambrosiam,   latices epulasque deorum,             [ ]
 12               det mihi formosa   ¨ nava Iuventa manu:                  [ ]
 13              non tamen exacuet   torpens sapor ille palatum,           [ ]
 14          stabit et in stomacho   ¨ pondus inerte diu.                  [ ]
 15            haec ego non ausim,   cum sint verissima cuivis             [ ]
 16             scribere, delicias   ¨ ne mala nostra vocet.               [ ]
 17        scilicet is status est,   ea rerum forma mearum,                [ ]
 18                 deliciis etiam   ¨ possit ut esse locus.               [ ]
 19                delicias   illi precor has   contingere, siquis         [ ]
 20             ne mihi sit levior   ¨ Caesaris ira timet.                 [ ]
 21         is quoque, qui gracili   cibus est in corpore, somnus          [ ]
 22               non alit officio   ¨ corpus inane suo.                   [ ]?
 23          sed vigilo   vigilantque mei   sine fine dolores,             [ ]
 24                quorum materiam   ¨ dat locus ipse mihi.                [ ]
 25            vix igitur   possis vivos   agnoscere vultus,               [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                16:+
10. digt.
 26           quoque ierit quaeras   ¨ qui fuit ante color.                [ ]
 27               parvus in exiles   sucus mihi pervenit artus,            [ ]
 28            membraque sunt cera   ¨ pallidiora nova.                    [ ]
 29              non haec inmodico   contraxi damna Lyaeo:                 [ ]
 30           scis mihi quam solae   ¨ paene bibantur aquae.               [ ]
 31             non epulis oneror:   quarum si tangar amore,               [ ]
 32           est tamen in Geticis   ¨ copia nulla locis.                  [ ]
 33             nec vires   adimit Veneris   damnosa voluptas:             [1]
 34           non solet in maestos   ¨ illa venire toros.                  [ ]
 35           unda locusque nocent   et causa valentior istis,             [ ]
 36                anxietas animi,   ¨ quae mihi semper adest.             [ ]
 37         haec nisi tu   pariter simili   cum fratre levares,            [ ]
 38            vix mens tristitiae   ¨ nostra tulisset onus.               [ ]
 39             vos estis   fracto tellus   non dura phaselo:              [ ]
 40          quamque negant multi,   ¨ vos mihi fertis opem.               [ ]
 41         ferte, precor, semper,   quia semper egebimus illa,            [ ]
 42              Caesaris offensum   ¨ dum mihi numen erit.                [ ]
 43            qui meritam   nobis minuat,   non finiat, iram,             [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 1. bog (Oxford C.T.)                16:++
10. digt.
 44            suppliciter vestros   ¨ quisque rogate deos.                [ ]
_____________________________________________________________________________..

risultati [ ] della versificazione© >>>
Scarica file Word? (> Courier 10) o file PDF è possibile

Prossimo file n. 179
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet 2,1 til 3 [Ex Ponto]
Ritorna a INDEX o (Nuova!) HOME PAGE 2O23 LatinaLectio!

Rhythmus perfectus [polisillabi naturâli y normáles], paucis versibus exceptis
Analyse 2
7. til 10. digt.
 35        si minus, hac quoque me   mendacem parte fatebor:               [ ]
 49            qui potuit, quem tu   pro numine vivus habebas,             [1]?
 17        scilicet is status est,   ea rerum forma mearum,                [ ]
7. til 10. digt.
 49            at graviter cecidi.   quid enim miserabile, si quis         [ ]
7. til 10. digt.
 38            praestandi, ne quid   ¨ peccet amicus, habet.               [ ]
 18               ponendus quam si   ¨ frater in igne foret.               [ ]
Analyse 3
7. til 10. digt.
 40             quolibet ut saltem   ¨ rure frui liceat?                   [ ]

Data og analyse 2 og 3 og 4 “Romersk fod på daktylisk vers”
(Piede romano sui dattili). Indhold i overbliksbillede

%d blogger hanno fatto clic su Mi Piace per questo: