File n. 179 – 20:29 minuti – Ovidius

Visitate (FAQ?) HOME PAGE link >INDEX >LECTOR >CORPUS !

PgDn n. 179 Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet 2,1 til 3 [Ex Ponto]
⬇ Cerca Ctrl + F (find). Modifica file Audio? è possibile (slow/fast! or minimize/download …⬆️)
= archivio n. 49 - XP1-OVID                                Prossimo file n. 180
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 2. bog (Oxford C.T.)                 0:00
1. digt.                                                                      .
  1            Huc quoque Caesarei   pervenit fama triumphi,               [ ]
  2             languida quo fessi   ¨ vix venit aura Noti.                [ ]
  3            nil fore dulce mihi   Scythica regione putavi:              [ ]
  4        iam minus hic odio est,   ¨ quam fuit ante, locus.              [ ]
  5           tandem aliquid pulsa   curarum nube serenum                  [ ]?
  6                 vidi, fortunae   ¨ verba dedique meae.                 [ ]
  7             nolit ut ulla mihi   contingere gaudia Caesar,             [ ]
  8            velle potest cuivis   ¨ haec tamen una dari.                [ ]
  9       di quoque ut a   cunctis hilari   pietate colantur,              [ ]
 10                tristitiam poni   ¨ per sua festa iubent.               [ ]
 11           denique, quod certus   furor est audere fateri,              [ ]
 12             haec ego laetitia,   ¨ si vetet ipse, fruar.               [ ]
 13              Iuppiter utilibus   quotiens iuvat imbribus agros,        [ ]
 14             mixta tenax segeti   ¨ crescere lappa solet.               [ ]
 15          nos quoque frugiferum   sentimus inutilis herba               [ ]
 16               numen, et invita   ¨ saepe iuvamur ope.                  [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 2. bog (Oxford C.T.)                 0:+
1. digt.
 17               gaudia Caesareae   mentis pro parte virili               [ ]
 18              sunt mea: privati   ¨ nil habet illa domus.               [ ]
 19            gratia, Fama, tibi,   per quam spectata triumphi            [ ]
 20                 incluso mediis   ¨ est mihi pompa Getis.               [ ]
 21              indice te didici,   nuper visenda coisse                  [1]?
 22               innumeras gentes   ¨ ad ducis ora sui:                   [ ]
 23           quaeque capit vastis   inmensum moenibus orbem,              [ ]
 24                hospitiis Romam   ¨ vix habuisse locum.                 [ ]
 25              tu mihi narrasti,   cum multis lucibus ante               [ ]
 26               fuderit assiduas   ¨ nubilus Auster aquas,               [ ]
 27                numine caelesti   solem fulsisse serenum,               [1]
 28               cum populi vultu   ¨ conveniente die,                    [ ]
 29             atque ita victorem   cum magnae vocis honore               [ ]
 30               bellica laudatis   ¨ dona dedisse viris,                 [ ]
 31             claraque sumpturum   pictas insignia vestes                [ ]
 32             tura prius sanctis   ¨ inposuisse focis,                   [ ]
 33               iustitiamque sui   caste placasse parentis,              [ ]?
 34              illo quae templum   ¨ pectore semper habet,               [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 2. bog (Oxford C.T.)                 0:++
1. digt.
 35            quaque ierit, felix   adiectum plausibus omen,              [ ]
 36                saxaque roratis   ¨ erubuisse rosis;                    [1]
 37               protinus argento   versos imitantia muros                [ ]
 38             barbara cum pictis   ¨ oppida lata viris,                  [ ]
 39           fluminaque et montes   et in altis proelia silvis,           [ ]
 40              armaque cum telis   ¨ in strue mixta sua,                 [ ]
 41              deque tropaeorum,   quod sol incenderit, auro             [ ]
 42                   aurea Romani   ¨ tecta fuisse fori,                  [ ]
 43           totque tulisse duces   captivis addita collis                [ ]?
 44          vincula, paene hostis   ¨ quot satis esse fuit.               [ ]
 45              maxima pars horum   vitam veniamque tulerunt,             [ ]
 46             in quibus et belli   ¨ summa caputque Bato.                [ ]
 47            cur ego posse negem   minui mihi numinis iram,              [ ]
 48               cum videam mitis   ¨ hostibus esse deos?                 [ ]
 49              pertulit hic idem   nobis, Germanice, rumor,              [2]
 50              oppida sub titulo   ¨ nominis isse tui.                   [ ]
 51             atque ea te contra   nec muri mole nec armis               [ ]?
 52              nec satis ingenio   ¨ tuta fuisse loci.                   [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 2. bog (Oxford C.T.)                 4:00
1. digt.
 53            di tibi dent annos,   a te nam cetera sumes,                [1]
 54              sint modo virtuti   ¨ tempora longa tuae.                 [ ]
 55          quod precor, eveniet;   sunt quiddam oracula vatum:           [ ]
 56               nam deus optanti   ¨ prospera signa dedit.               [ ]
 57             te quoque victorem   Tarpeias scandere in arces            [ ]
 58                laeta coronatis   ¨ Roma videbit equis;                 [1]
 59               maturosque pater   nati spectabit honores,               [ ]
 60             gaudia percipiens,   ¨ quae dedit ipse suis.               [ ]
 61            iam nunc haec a me,   iuvenum belloque togaque              [1]
 62             maxime, dicta tibi   ¨ vaticinante nota.                   [ ]
 63         hunc quoque carminibus   referam fortasse triumphum,           [ ]
 64              sufficiet nostris   ¨ si modo vita malis,                 [ ]
 65            inbuero   Scythicas si non   prius ipse sagittas,           [ ]
 66            abstuleritque ferox   ¨ hoc caput ense Getes.               [ ]
 67             quae si me   salvo dabitur   tua laurea templis,           [ ]?
 68                omina bis dices   ¨ vera fuisse mea.                    [ ]
2. digt.                                                                      .
  1           Ille domus   vestrae primis   venerator ab annis,            [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 2. bog (Oxford C.T.)                 4:+
2. digt.
  2               pulsus ad Euxini   ¨ Naso sinistra freti,                [ ]
  3            mittit ab indomitis   hanc, Messaline, salutem,             [ ]
  4          quam solitus praesens   ¨ est tibi ferre, Getis.              [ ]
  5            ei mihi, si   lecto vultus   tibi nomine non est            [ ]
  6           qui fuit, et dubitas   ¨ cetera perlegere!                   [ ]
  7             perlege, nec mecum   pariter mea verba relega:             [ ]
  8              urbe licet vestra   ¨ versibus esse meis.                 [ ]
  9               non ego concepi,   si Pelion Ossa tulisset,              [ ]?
 10                clara mea tangi   ¨ sidera posse manu,                  [ ]
 11               nec nos Enceladi   dementia castra secuti                [ ]?
 12               in rerum dominos   ¨ movimus arma deos,                  [ ]
 13               nec quod Tydidae   temeraria dextera fecit,              [ ]
 14              numina sunt telis   ¨ ulla petita meis.                   [ ]
 15          est mea culpa gravis,   sed quae me perdere solum             [ ]
 16            ausa sit, et nullum   ¨ maius adorta nefas.                 [ ]
 17         nil nisi non   sapiens possum   timidusque vocari:             [ ]
 18            haec duo sunt animi   ¨ nomina vera mei.                    [ ]
 19           esse quidem   fateor meritam   post Caesaris iram            [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 2. bog (Oxford C.T.)                 4:++
2. digt.
 20            difficilem precibus   ¨ te quoque iure meis;                [ ]
 21         quaeque tua est pietas   in totum nomen Iuli,                  [ ]
 22             te laedi, cum quis   ¨ laeditur inde, putas.               [ ]
 23           sed licet arma feras   et vulnera saeva mineris,             [ ]
 24             non tamen efficies   ¨ ut timeare mihi.                    [ ]
 25            puppis Achaemeniden   Graium Troiana recepit,               [ ]
 26                profuit et Myso   ¨ Pelias hasta duci.                  [ ]
 27              confugit interdum   templi violator ad aram,              [ ]
 28             nec petere offensi   ¨ numinis horret opem.                [ ]
 29            dixerit hoc aliquis   tutum non esse. fatemur.              [ ]
 30           sed non per placidas   ¨ it mea puppis aquas.                [ ]
 31              tuta petant alii:   fortuna miserrima tuta est:           [ ]
 32               nam timor eventu   ¨ deterioris abest.                   [ ]
 33           qui rapitur   spumante salo,   sua brachia tendens           [ ]
 34             porrigit ad spinas   ¨ duraque saxa manus,                 [ ]
 35           accipitremque timens   pennis trepidantibus ales             [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 2. bog (Oxford C.T.)                 8:00
2. digt.
 36               audet ad humanos   ¨ fessa venire sinus,                 [1]
 37                  nec se vicino   dubitat committere tecto,             [ ]?
 38            quae fugit infestos   ¨ territa cerva canes.                [ ]
 39           da, precor, accessum   lacrimis, mitissime, nostris,         [ ]
 40            nec rigidam timidis   ¨ vocibus obde forem,                 [ ]
 41         verbaque nostra favens   Romana ad numina perfer,              [ ]
 42               non tibi Tarpeio   ¨ culta Tonante minus,                [ ]
 43                 mandatique mei   legatus suscipe causam:               [ ]?
 44              nulla meo quamvis   ¨ nomine causa bona est.              [ ]
 45           iam prope depositus,   certe iam frigidus aeger,             [ ]
 46               servatus per te,   ¨ si modo servor, ero.                [ ]
 47            nunc tua pro lassis   nitatur gratia rebus,                 [ ]
 48              principis aeterni   ¨ quam tibi praestat amor.            [ ]
 49           nunc tibi et eloquii   nitor ille domesticus adsit,          [ ]
 50           quo poteras trepidis   ¨ utilis esse reis.                   [ ]
 51            vivit enim in vobis   facundi lingua parentis,              [ ]
 52                 et res heredem   ¨ repperit illa suum.                 [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 2. bog (Oxford C.T.)                 8:+
2. digt.
 53            hanc ego, non ut me   defendere temptet, adoro:             [2]
 54               non est confessi   ¨ causa tuenda rei.                   [ ]
 55              num tamen excuses   erroris origine factum,               [ ]?
 56              an nihil expediat   ¨ tale movere, vide.                  [ ]
 57          vulneris id genus est   quod, cum sanabile non sit,           [ ]
 58                non contrectari   ¨ tutius esse puto.                   [ ]
 59        lingua, sile.   non est ultra   narrabile quicquam.             [2]
 60            posse velim cineres   ¨ obruere ipse meos.                  [ ]
 61         sic igitur,   quasi me nullus   deceperit error,               [ ]
 62            verba fac, ut vita,   ¨ quam dedit ille, fruar;             [ ]
 63            cumque serenus erit   vultusque remiserit illos,            [ ]
 64               qui secum terras   ¨ inperiumque movent,                 [ ]
 65                exiguam   ne me praedam   sinat esse Getarum,           [ ]?
 66           detque solum miserae   ¨ mite, precare, fugae.               [ ]
 67           tempus adest   aptum precibus.   valet ille videtque         [ ]
 68              quas fecit vires,   ¨ Roma, valere tuas.                  [ ]
 69               incolumi coniunx   sua pulvinaria servat;                [ ]
 70              promovet Ausonium   ¨ filius inperium;                    [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 2. bog (Oxford C.T.)                 8:++
2. digt.
 71            praeterit ipse suos   animo Germanicus annos,               [ ]
 72            nec vigor est Drusi   ¨ nobilitate minor.                   [ ]
 73            adde nurum   neptesque pias   natosque nepotum              [ ]
 74             ceteraque Augustae   ¨ membra valere domus;                [ ]
 75               adde triumphatos   modo Paeonas, adde quieti             [ ]
 76               subdita montanae   ¨ brachia Dalmatiae.                  [ ]
 77              nec dedignata est   abiectis Illyris armis                [ ]
 78               Caesareum famulo   ¨ vertice ferre pedem.                [ ]
 79            ipse super   currum placido   spectabilis ore               [ ]
 80                tempora Phoebea   ¨ virgine nexa tulit.                 [ ]
 81              quem pia vobiscum   proles comitavit euntem,              [ ]
 82              digna parente suo   ¨ nominibusque datis,                 [ ]
 83           fratribus adsimiles,   quos proxima templa tenentis          [ ]
 84               divus ab excelsa   ¨ Iulius aede videt.                  [ ]
 85                his Messalinus,   quibus omnia cedere debent,           [ ]
 86               primum laetitiae   ¨ non negat esse locum.               [ ]
 87      quicquid ab his superest,   venit in certamen amoris:             [ ]
 88              hac hominum nulli   ¨ parte secundus erit.                [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 2. bog (Oxford C.T.)                12:00
2. digt.
 89           hanc colet ante diem   qua, quae decreta merenti,            [ ]
 90                venit honoratis   ¨ laurea digna comis.                 [1]
 91          felices,   quibus, o, licuit   spectare triumphos             [ ]
 92              et ducis ore deos   ¨ aequiperante frui!                  [ ]
 93             at mihi Sauromatae   pro Caesaris ore videndi              [ ]
 94           terraque pacis inops   ¨ undaque vincta gelu.                [ ]
 95            si tamen haec audis   et vox mea pervenit istuc,            [ ]
 96                sit tua mutando   ¨ gratia blanda loco.                 [ ]
 97            hoc pater ille tuus   primo mihi cultus ab aevo,            [1]
 98           si quid habet sensus   ¨ umbra diserta, petit.               [ ]
 99           hoc petit et frater,   quamvis fortasse veretur              [ ]
100                servandi noceat   ¨ ne tibi cura mei.                   [ ]
101          tota domus rogat hoc:   nec tu potes ipse negare              [ ]
102               et nos in turbae   ¨ parte fuisse tuae.                  [ ]
103                 ingenii certe,   quo nos male sensimus usos,           [ ]?
104              Artibus exceptis,   ¨ saepe probator eras.                [ ]
105             nec mea, si tantum   peccata novissima demas,              [ ]
106              esse potest domui   ¨ vita pudenda tuae.                  [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 2. bog (Oxford C.T.)                12:+
2. digt.
107           sic igitur   vestrae vigeant   penetralia gentis,            [ ]
108            curaque sit superis   ¨ Caesaribusque tui:                  [ ]
109               mite, sed iratum   merito mihi, numen adora,             [2]
110             eximar ut Scythici   ¨ de feritate loci.                   [ ]
111         difficile est, fateor:   sed tendit in ardua virtus,           [ ]
112                et talis meriti   ¨ gratia maior erit.                  [ ]
113             nec tamen Aetnaeus   vasto Polyphemus in antro             [ ]
114                 accipiet voces   ¨ Antiphatesve tuas:                  [ ]
115         sed placidus   facilisque parens   veniaeque paratus,          [ ]
116                et qui fulmineo   ¨ saepe sine igne tonat.              [ ]
117         qui cum triste aliquid   statuit, fit tristis et ipse,         [ ]
118             cuique fere poenam   ¨ sumere poena sua est.               [ ]
119        victa tamen   vitio est huius   clementia nostro,               [ ]
120              venit et ad vires   ¨ ira coacta suas.                    [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 2. bog (Oxford C.T.)                12:++
2. digt.
121           qui quoniam   patria toto   sumus orbe remoti,               [1]
122           nec licet ante ipsos   ¨ procubuisse deos,                   [ ]
123         quos colis, ad superos   haec fer mandata sacerdos,            [ ]
124           adde sed et proprias   ¨ ad mea verba preces.                [ ]
125         sic tamen haec tempta,   si non nocitura putabis.              [1]
126                ignosces. timeo   ¨ naufragus omne fretum.              [ ]
3. digt.                                                                      .
  1             Maxime, qui claris   nomen virtutibus aequas,              [2]
  2             nec sinis ingenium   ¨ nobilitate premi,                   [ ]?
  3        culte mihi   (quid enim status hic   a funere differt?)         [2]
  4                 supremum vitae   ¨ tempus adusque meae,                [ ]
  5           rem facis, afflictum   non aversatus amicum,                 [ ]
  6               qua non est aevo   ¨ rarior ulla tuo.                    [ ]
  7            turpe quidem dictu,   sed, si modo vera fatemur,            [ ]
  8               vulgus amicitias   ¨ utilitate probat.                   [ ]
  9           cura, quid expediat,   prius est, quam quid sit honestum,    [ ]
 10                 et cum fortuna   ¨ statque caditque fides.             [ ]
 11            nec facile invenias   multis in milibus unum,               [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 2. bog (Oxford C.T.)                12:+++
3. digt.
 12               virtutem pretium   ¨ qui putet esse sui.                 [ ]
 13            ipse decor,   recte facti   si praemia desint,              [ ]?
 14           non movet, et gratis   ¨ paenitet esse probum.               [ ]
 15        nil nisi quod   prodest carum est:   sed detrahe menti          [ ]
 16           spem fructus avidae,   ¨ nemo petendus erit.                 [ ]
 17          at reditus   iam quisque suos   amat, et sibi quid sit        [ ]
 18              utile, sollicitis   ¨ supputat articulis.                 [ ]
 19                illud amicitiae   quondam venerabile numen              [ ]
 20          prostat et in quaestu   ¨ pro meretrice sedet.                [ ]
 21             quo magis admiror,   non, ut torrentibus undis,            [ ]
 22                 communis vitii   ¨ te quoque labe trahi.               [ ]
 23                diligitur nemo,   nisi cui fortuna secunda est:         [ ]?
 24          quae, simul intonuit,   ¨ proxima quaeque fugat.              [ ]
 25           en ego, non   paucis quondam   munitus amicis,               [ ]
 26               dum flavit velis   ¨ aura secunda meis,                  [ ]
 27                ut fera nimboso   tumuerunt aequora vento,              [ ]?
 28               in mediis lacera   ¨ nave relinquor aquis;               [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 2. bog (Oxford C.T.)                16:00
3. digt.
 29           cumque alii   nolint etiam   me nosse videri,                [ ]
 30               vix duo proiecto   ¨ tresve tulistis opem.               [ ]
 31            quorum tu princeps.   neque enim comes esse, sed auctor,    [ ]
 32           nec petere exemplum,   ¨ sed dare dignus eras.               [ ]
 33              te, nihil exactos   nisi nos peccasse fatentem,           [ ]
 34            sponte sua probitas   ¨ officiumque iuvat.                  [ ]
 35              iudice te   mercede daret   per seque petenda est         [ ]!
 36                externis virtus   ¨ incomitata bonis.                   [ ]
 37             turpe putas abigi,   quia sit miserandus, amicum,          [ ]
 38           quodque sit infelix,   ¨ desinere esse tuum.                 [ ]
 39               mitius est lasso   digitum supponere mento,              [ ]
 40          mergere quam liquidis   ¨ ora natantis aquis.                 [ ]
 41            cerne quid Aeacides   post mortem praestet amico:           [ ]
 42           instar et hanc vitam   ¨ mortis habere puta.                 [ ]
 43            Pirithoum   Theseus Stygias   comitavit ad undas:           [ ]
 44               a Stygia quantum   ¨ mors mea distat aqua?               [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 2. bog (Oxford C.T.)                16:+
3. digt.
 45                  adfuit insano   iuvenis Phoceus Orestae:              [ ]?
 46             et mea non minimum   ¨ culpa furoris habet.                [ ]
 47             tu quoque magnorum   laudes admitte virorum,               [ ]
 48             ut facis, et lapso   ¨ quam potes affer opem.              [ ]
 49               si bene te novi,   si, qui prius esse solebas,           [2]
 50    nunc quoque es, atque animi   ¨ non cecidere tui,                   [ ]
 51              quo Fortuna magis   saevit, magis ipse resistis,          [ ]
 52             utque decet, ne te   ¨ vicerit illa, caves;                [ ]
 53            et bene uti pugnes,   bene pugnans efficit hostis.          [ ]
 54              sic eadem prodest   ¨ causa nocetque mihi.                [ ]
 55             scilicet indignum,   iuvenis carissime, ducis              [ ]
 56               te fieri comitem   ¨ stantis in orbe deae.               [ ]
 57          firmus es, et quoniam   non sunt ea, qualia velles,           [ ]
 58             vela regis quassae   ¨ qualiacumque ratis.                 [ ]
 59      quaeque ita concussa est,   ut iam casura putetur,                [ ]
 60            restat adhuc umeris   ¨ fulta ruina tuis.                   [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 2. bog (Oxford C.T.)                16:++
3. digt.
 61             ira quidem   primo fuerat   tua iusta, nec ipso            [ ]
 62               lenior, offensus   ¨ qui mihi iure fuit.                 [ ]
 63            quique dolor pectus   tetigisset Caesaris alti,             [ ]
 64                  illum iurabas   ¨ protinus esse tuum.                 [ ]
 65            ut tamen audita est   nostrae tibi cladis origo,            [ ]
 66                diceris erratis   ¨ ingemuisse meis.                    [ ]
 67              tum tua me primum   solari littera coepit                 [ ]?
 68               et laesum flecti   ¨ spem dare posse deum.               [ ]
 69                movit amicitiae   tum te constantia longae,             [ ]
 70                ante tuos ortus   ¨ quae mihi coepta fuit,              [ ]
 71           et quod eras   aliis factus,   mihi natus amicus,            [ ]
 72          quodque tibi in cunis   ¨ oscula prima dedi.                  [ ]
 73         quod, cum vestra domus   teneris mihi semper ab annis          [ ]
 74          culta sit, esse vetus   ¨ me tibi cogit onus.                 [ ]
 75            me tuus ille pater,   Latiae facundia linguae,              [ ]
 76              quae non inferior   ¨ nobilitate fuit,                    [ ]
 77              primus ut auderem   committere carmina famae              [ ]
 78               impulit: ingenii   ¨ dux fuit ille mei.                  [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 2. bog (Oxford C.T.)                20:00
3. digt.
 79           nec quo sit   primum nobis   a tempore cultus                [ ]
 80               contendo fratrem   ¨ posse referre tuum.                 [ ]
 81            te tamen ante omnis   ita sum conplexus, ut unus            [ ]
 82               quolibet in casu   ¨ gratia nostra fores.                [ ]
 83                ultima me tecum   vidit maestisque cadentes             [2]
 84               excepit lacrimas   ¨ Aethalis Ilva genis:                [ ]
 85            cum tibi quaerenti,   num verus nuntius esset,              [ ]
 86               attulerat culpae   ¨ quem mala fama meae,                [ ]
 87                inter confessum   dubie dubieque negantem               [ ]
 88              haerebam, pavidas   ¨ dante timore notas,                 [ ]
 89              exemploque nivis,   quam mollit aquaticus Auster,         [ ]
 90            gutta per attonitas   ¨ ibat oborta genas.                  [ ]
 91         haec igitur   referens et quod   mea crimina primi             [ ]
 92                  erroris venia   ¨ posse latere vides,                 [ ]
 93              respicis antiquum   lassis in rebus amicum,               [ ]
 94              fomentisque iuvas   ¨ vulnera nostra tuis.                [ ]
 95             pro quibus optandi   si nobis copia fiat,                  [ ]?
 96             tam bene promerito   ¨ commoda mille precer.               [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 2. bog (Oxford C.T.)                20:+
3. digt.
 97               sed si sola mihi   dentur tua vota, precabor             [1]?
 98              ut tibi sit salvo   ¨ Caesare salva parens.               [ ]
 99          haec ego, cum faceres   altaria pinguia ture,                 [ ]
100              te solitum memini   ¨ prima rogare deos.                  [ ]

risultati [ ] della versificazione© >>>
Scarica file Word? (> Courier 10) o file PDF è possibile

Prossimo file n. 180
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet 2,4 til 7 [Ex Ponto]
Ritorna a INDEX o (Nuova!) HOME PAGE 2O23 LatinaLectio!

Rhythmus perfectus [polisillabi naturâli y normáles], paucis versibus exceptis
Analyse 2
1. til 3. digt.
 61            iam nunc haec a me,   iuvenum belloque togaque              [1]
 53            hanc ego, non ut me   defendere temptet, adoro:             [2]
 57          vulneris id genus est   quod, cum sanabile non sit,           [ ]
101          tota domus rogat hoc:   nec tu potes ipse negare              [ ]
1. til 3. digt.
  5            ei mihi, si   lecto vultus   tibi nomine non est            [ ]
 57          vulneris id genus est   quod, cum sanabile non sit,           [ ]
 17          at reditus   iam quisque suos   amat, et sibi quid sit        [ ]
1. til 3. digt.
 17          at reditus   iam quisque suos   amat, et sibi quid sit        [ ]
1. til 3. digt.
 22             te laedi, cum quis   ¨ laeditur inde, putas.               [ ]
 46               servatus per te,   ¨ si modo servor, ero.                [ ]
 52             utque decet, ne te   ¨ vicerit illa, caves;                [ ]
Analyse 3
1. til 3. digt.
 35              iudice te   mercede daret   per seque petenda est         [ ]!
1. til 3. digt.
  6           qui fuit, et dubitas   ¨ cetera perlegere!                   [ ]
 70              promovet Ausonium   ¨ filius inperium;                     [ ]
 76               subdita montanae   ¨ brachia Dalmatiae.                  [ ]
 18              utile, sollicitis   ¨ supputat articulis.                 [ ]

Data og analyse 2 og 3 og 4 “Romersk fod på daktylisk vers”
(Piede romano sui dattili). Indhold i overbliksbillede

%d blogger hanno fatto clic su Mi Piace per questo: