File n. 234 – 22:20 minuti – Ovidius

Visitate (FAQ?) HOME PAGE link >INDEX >LECTOR >CORPUS !

PgDn n. 234 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger 14,154-444 [Metamorphoses]
⬇ Cerca Ctrl + F (find). Modifica file Audio? è possibile (slow/fast! or minimize/download …⬆️)
= archivio n. 46 - ME7-OVID                                Prossimo file n. 235
Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 14. bog (Rizzoli)                     0:00
154                 talia convexum   per iter memorante Sibylla            [ ]
 
Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 14. bog (Rizzoli)                     0:+
155               sedibus Euboicam   Stygiis emergit in urbem              [ ]
156                  Troius Aeneas   sacrisque ex more litatis             [ ]
157             litora adit nondum   nutricis habentia nomen.              [2]
158         hic quoque substiterat   per taedia longa laborum              [ ]
159              Neritius Macareus   comes experientis Ulixis.             [ ]
160             desertum   quondam mediis   qui rupibus Aetnae             [ ]
161            noscit Achaemeniden   improvisoque repertum                 [ ]?
162                 vivere miratus   'quis te casusve deusve               [2]?
163           servat, Achaemenide?   cur' inquit 'barbara Graium           [ ]?
164         prora vehit?   petitur vestra   quae terra carina?'            [ ]
165                talia quaerenti   iam non hirsutus amictu,              [ ]
166             iam suus et spinis   conserto tegmine nullis               [ ]
167            fatur Achaemenides:   'iterum Polyphemon et illos           [ ]
168               aspiciam fluidos   humano sanguine rictus,               [ ]?
169             hac mihi si potior   domus est Ithaceque carina,           [ ]
170                si minus Aenean   veneror genitore; nec umquam          [ ]
171             esse satis potero,   praestem licet omnia, gratus.         [ ]
172           quod loquor et spiro   caelumque et sidera solis             [ ]
 
Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 14. bog (Rizzoli)                     0:++
173               respicio. possimne ingratus et immemor esse?             [ ]!
174         ille dedit,   quod non anima haec   Cyclopis in ora            [ ]
175        venit et, ut   iam nunc lumen   vitale relinquam,               [ ]
176           aut tumulo aut certe   non illa condar in alvo.              [ ]?
177           quid mihi tunc animi   (nisi si timor abstulit omnem         [ ]
178        sensum animumque) fuit,   cum vos petere alta relictus          [ ]
179              aequora conspexi?   volui inclamare, sed hosti            [ ]
180              prodere me timui;   vestrae quoque clamor Ulixis          [ ]
181             paene rati nocuit.   vidi, cum monte revulsum              [ ]
182             immanem   scopulum medias   permisit in undas;             [ ]
183             vidi iterum veluti   tormenti viribus acta                 [ ]
184                 vasta Giganteo   iaculantem saxa lacerto,              [ ]?
185               et ne deprimeret   fluctusve lapisve carinam             [1]
186               pertimui, iam me   non esse oblitus in illa.             [ ]?
187               ut vero fuga vos   a certa morte reduxit,                [2]?
188              ille quidem totam   gemebundus obambulat Aetnen           [ ]
189             pratemptatque manu   silvas et luminis orbus               [ ]
190               rupibus incursat   foedataque bracchia tabo              [ ]
 
Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 14. bog (Rizzoli)                     4:00
191             in mare protendens   gentem exsecratur Achivam             [ ]
192         atque ait 'o   si quis referat   mihi casus Ulixem             [ ]
193          aut aliquem e sociis,   in quem mea saeviat ira,              [ ]
194            viscera cuius edam,   cuius viventia dextra                 [ ]
195             membra mea laniem,   cuius mihi sanguis inundet            [ ]
196                guttur et elisi   trepident sub dentibus artus,         [2]?
197     quam nullum aut   leve sit damnum   mihi lucis ademptae!'          [ ]
198           haec et plura ferox;   me luridus occupat horror             [1]
199              spectantem vultus   etiamnum caede madentes               [ ]
200              crudelesque manus   et inanem luminis orbem               [ ]
201            membraque et humano   concretam sanguine barbam.            [2]
202         mors erat ante oculos,   minimum tamen ipsa doloris.           [ ]
203              et iam prensurum,   iam nunc mea viscera rebar            [ ]
204               in sua mersurum;   mentique haerebat imago               [ ]
205               temporis illius,   quo vidi bina meorum                  [ ]?
206             ter quater affligi   sociorum corpora terrae,              [ ]?
207          cum super ipse iacens   hirsuti more leonis                   [ ]?
208           visceraque et carnes   cumque albis ossa medullis            [ ]
 
Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 14. bog (Rizzoli)                     4:+
209            semianimesque artus   avidam condebat in alvum.             [ ]
210             me tremor invasit;   stabam sine sanguine maestus,         [ ]
211            mandentemque videns   eiectantemque cruentas                [ ]
212            ore dapes   et frusta mero   glomerata vomentem,            [ ]
213                 talia fingebam   misero mihi fata parari.              [ ]
214           perque dies   multos latitans   omnemque tremescens          [ ]
215          ad strepitum   mortemque timens   cupidusque moriri,          [ ]
216           glande famem pellens   et mixta frondibus herba,             [ ]
217            solus inops exspes,   leto poenaeque relictus,              [ ]
218             hanc procul aspexi   longo post tempore navem              [ ]
219                 oravique fugam   gestu ad litusque cucurri,            [1]
220              et movi;   Graiumque ratis   Troiana recepit.             [ ]?
221          tu quoque pande tuos,   comitum gratissime, casus             [ ]
222            et ducis et turbae,   quae tecum est credita ponto.'        [ ]
223             Aeolon ille refert   Tusco regnare profundo,               [ ]
224             Aeolon Hippotaden,   cohibentem carcere ventos;            [ ]
225            quos bovis inclusos   tergo, memorabile munus,              [ ]
226            Dulichium   sumpsisse ducem   flatuque secundo              [ ]
 
Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 14. bog (Rizzoli)                     4:++
227          lucibus isse novem et   terram aspexisse petitam,             [ ]
228             proxima post nonam   cum sese aurora moveret,              [ ]
229                 invidia socios   praedaeque cupidine victos,           [ ]
230              esse ratos aurum,   dempsisse ligamina ventis;            [ ]
231          cum quibus isse retro   per quas modo venerat undas,          [ ]
232                Aeoliique ratem   portus repetisse tyranni.             [ ]
233             'inde Lami veterem   Laestrygonis' inquit 'in urbem        [ ]
234            venimus; Antiphates   terra regnabat in illa.               [ ]
235       missus ad hunc   ego sum numero   comitante duorum,              [ ]
236           vixque fuga   quaesita salus   comitique mihique;            [ ]
237                tertius e nobis   Laestrygonis impia tinxit             [ ]
238                ora cruore suo.   fugientibus instat et agmen           [ ]
239           concitat Antiphates;   coeunt et saxa trabesque              [ ]
240            coniciunt   merguntque viros   franguntque carinas.         [ ]
241            una tamen, quae nos   ipsumque vehebat Ulixem,              [ ]
242                effugit. amissa   sociorum parte dolentes               [ ]
243             multaque conquesti   terris adlabimur illis,               [ ]
244        quas procul hinc cernis   - procul hinc, mihi crede, videnda    [ ]
 
Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 14. bog (Rizzoli)                     8:00
245            insula, crede mihi!   tuque, o iustissime Troum,            [1]?
246           nate dea (neque enim   finito Marte vocandus                 [ ]?
247             hostis es, Aenea),   moneo, fuge litora Circes!            [ ]?
248             nos quoque Circaeo   religata in litore pinu               [ ]
249             Antiphatae memores   immansuetique Cyclopis                [ ]
250                 ire negabamus,   sed tecta ignota subire               [2]
251             sorte sumus lecti,   sors me fidumque Politen              [ ]?
252            Eurylochumque simul   nimiique Elpenora vini                [ ]
253            bisque novem socios   Circaea ad moenia misit.              [ ]
254           quae simul attigimus   stetimusque in limine tecti,          [ ]
255             mille lupi   mixtique lupis   ursique leaeque              [ ]
256                 occursu   fecere metum.   sed nulla timenda,           [2]
257           nullaque erat nostro   factura in corpore vulnus;            [ ]
258             quin etiam blandas   movere per aera caudas                [2]
259            nostraque adulantes   comitant vestigia, donec              [ ]
260              excipiunt famulae   perque atria marmore tecta            [ ]
261             ad dominam ducunt.   pulchro sedet illa recessu,           [ ]
262                 sollemni solio   pallamque induta nitentem             [ ]
 
Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 14. bog (Rizzoli)                     8:+
263                 insuper aurato   circumvelatur amictu.                 [ ]
264             Nereides   nymphaeque simul,   quae vellera motis          [ ]
265          nulla trahunt digitis   nec fila sequentia ducunt;            [ ]
266              gramina disponunt   sparsosque sine ordine flores         [ ]
267             secernunt calathis   variasque coloribus herbas.           [ ]
268          ipsa quod hae faciunt   opus exigit, ipsa quis usus           [ ]
269           quoque sit in folio,   quae sit concordia mixtis             [ ]
270             novit et advertens   pensas examinat herbas.               [ ]
271            haec ubi nos vidit,   dicta acceptaque salute               [ ]
272                diffudit vultus   et reddidit omnia votis;              [ ]
273              nec mora, misceri   tosti iubet hordea grani              [ ]?
274           mellaque vimque meri   cum lacte coagula passo,              [ ]
275       quique sub hac   lateant furtim   dulcedine sucos                [ ]
276              adicit. accipimus   sacra data pocula dextra.             [ ]
277              quae simul arenti   sitientes hausimus ore                [ ]
278            et tetigit   summos virga   dea dira capillos               [ ]
279         (et pudet et referam),   saetis horrescere coepi               [ ]
280           nec iam posse loqui,   pro verbis edere raucum               [ ]?
 
Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 14. bog (Rizzoli)                     8:++
281          murmur et in   terram toto   procumbere vultu;                [ ]?
282               osque meum sensi   pando occallescere rostro,            [ ]
283            colla tumere toris,   et qua modo pocula parte              [ ]
284           sumpta mihi fuerant,   illa vestigia feci.                   [ ]
285            cumque eadem passis   (tantum medicamina possunt)           [ ]
286          claudor hara;   solumque suis   caruisse figura               [2]
287            vidimus Eurylochum,   solus data pocula fugit.              [ ]
288            quae nisi vitasset,   pecoris pars una manerem              [ ]
289         nunc quoque saetigeri,   nec tantae cladis ab illo             [ ]
290              certior ad Circen   ultor venisset Ulixes.                [ ]
291           pacifer huic dederat   florem Cyllenius album;               [ ]
292            moly vocant superi,   nigra radice tenetur.                 [ ]?
293             tutus eo   monitisque simul   caelestibus intrat           [ ]
294              ille domum Circes   et ad insidiosa vocatus               [ ]
295                pocula conantem   virga mulcere capillos                [ ]
296            reppulit et stricto   pavidam deterruit ense.               [ ]
297           inde fides   dextraeque datae,   thalamoque receptus         [ ]
 
Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 14. bog (Rizzoli)                    12:00                    
298                 coniugii dotem   sociorum corpora poscit.              [ ]
299              spargimur ignotae   sucis melioribus herbae               [ ]
300            percutimurque caput   conversae verbere virgae,             [ ]
301              verbaque dicuntur   dictis contraria verbis;              [ ]
302          quo magis illa canit,   magis hoc tellure levati              [ ]
303             erigimur,   saetaeque cadunt   bifidosque relinquit        [ ]
304          rima pedes,   redeunt umeri et   subiecta lacertis            [ ]
305         bracchia sunt. flentem   flentes amplectimur illum             [ ]
306              haeremusque ducis   collo, nec verba locuti               [ ]
307              ulla priora sumus   quam nos testantia gratos.            [ ]
308                annua nos illic   tenuit mora, multaque praesens        [ ]
309              tempore tam longo   vidi, multa auribus hausi;            [1]
310         hoc quoque cum multis,   quod clam mihi rettulit una           [ ]
311             quattuor e famulis   ad talia sacra paratis.               [ ]
312            cum duce namque meo   Circe dum sola moratur,               [ ]
313              illa mihi   niveo factum   de marmore signum              [ ]
314              ostendit   iuvenale gerens   in vertice picum,            [ ]
315             aede sacra positum   multisque insigne coronis.            [ ]
 
Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 14. bog (Rizzoli)                    12:+
316          quis foret et   quare sacra   coleretur in aede,              [ ]?
317           cur hanc ferret avem   quaerenti et scire volenti            [ ]
318        'accipe,' ait 'Macareu,   dominaeque potentia quae sit          [ ]
319        hinc quoque disce meae;   tu dictis adice mentem.               [ ]
320             Picus in Ausoniis,   proles Saturnia, terris               [ ]
321              rex fuit, utilium   bello studiosus equorum.              [ ]
322         forma viro,   quam cernis, erat;   licet ipse decorem          [ ]
323               aspicias   fictaque probes   ab imagine veram.           [ ]
324             par animus formae;   nec adhuc spectasse per annos         [ ]
325          quinquennem   poterat Graia   quater Elide pugnam.            [1]
326            ille suos   Dryadas Latiis   in montibus ortas              [ ]
327            verterat in vultus,   illum fontana petebant                [ ]
328                numina, Naiades   quas Albula, quasque Numici,          [ ]
329             quas Anienis aquae   cursuque brevissimus Almo             [ ]
330           Narve tulit praeceps   et opacae Farfarus umbrae,            [ ]
331     quaeque colunt   Scythicae stagnum   nemorale Dianae               [ ]
332            finitimosque lacus.   spretis tamen omnibus unam            [ ]
333            ille colit nymphen,   quam quondam in colle Palati          [ ]
 
Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 14. bog (Rizzoli)                    12:++
334                  dicitur Ionio   peperisse Venilia Iano;               [ ]
335             haec ubi nubilibus   primum maturuit annis,                [ ]
336             praeposito cunctis   Laurenti tradita Pico est.            [ ]
337             rara quidem facie,   sed rarior arte canendi,              [ ]
338         unde Canens dicta est;   silvas et saxa movere                 [ ]
339               et mulcere feras   et flumina longa morari               [ ]
340             ore suo   volucresque vagas   retinere solebat.            [ ]
341               quae dum feminea   modulatur carmina voce,               [ ]
342                  exierat tecto   Laurentes Picus in agros              [ ]
343               indigenas   fixurus apros;   tergumque premebat          [ ]
344               acris equi laeva  -que hastilia bina ferebat,            [ ]
345              poeniceam   fulvo chlamydem   contractus ab auro.         [ ]
346              venerat in silvas   et filia Solis easdem,                [ ]
347            utque novas legeret   fecundis collibus herbas,             [ ]
348               nomine dicta suo   Circaea reliquerat arva.              [ ]
349          quae simul ac iuvenem   virgultis abdita vidit,               [ ]
350            obstipuit;   cecidere manu   quas legerat herbae,           [ ]
351            flammaque per totas   visa est errare medullas.             [ ]
 
Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 14. bog (Rizzoli)                    16:00
352             ut primum   valido mentem   collegit ab aestu,             [ ]
353           quid cuperet   fassura fuit;   ne posset adire               [ ]
354              cursus equi fecit   circumfususque satelles.              [2]
355           'non' ait 'effugies,   vento rapiare licebit,                [ ]
356               si modo me novi,   si non evanuit omnis                  [2]?
357              herbarum   virtus nec me   mea carmina fallunt.'          [ ]
358             dixit, et effigiem   nullo cum corpore falsi               [ ]
359          finxit apri   praeterque oculos   transcurrere regis          [ ]
360          iussit et in   densum trabibus   nemus ire videri,            [ ]
361          plurima qua silva est   et equo loca pervia non sunt.         [ ]
362            haud mora, continuo   praedae petit inscius umbram          [ ]
363            Picus equique celer   spumantia terga relinquit             [ ]
364        spemque sequens   vanam silva   pedes errat in alta.            [ ]
365           concipit illa preces   et verba precantia dicit              [ ]
366                ignotosque deos   ignoto carmine adorat,                [ ]?
367          quo solet et   niveae vultum   confundere lunae               [ ]
368             et patrio   capiti bibulas   subtexere nubes.              [ ]
369             tum quoque cantato   densetur carmine caelum               [ ]
 
Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 14. bog (Rizzoli)                    16:+
370              et nebulas   exhalat humus,   caecisque vagantur          [ ]
371             limitibus comites,   et abest custodia regis.              [ ]
372           nacta locum   tempusque 'per o   tua lumina' dixit,          [ ]
373            'quae mea ceperunt,   perque hanc, pulcherrime, formam      [ ]
374          quae facit ut supplex   tibi sim dea, consule nostris         [ ]
375             ignibus et socerum   qui pervidet omnia Solem              [ ]
376              accipe, nec durus   Titanida despice Circen.'             [1]
377            dixerat; ille ferox   ipsamque precesque relinquit          [ ]
378        et 'quaecumque es' ait,   'non sum tuus; altera captum          [ ]
379             me tenet et teneat   per longum, comprecor, aevum,         [ ]
380             nec Venere externa   socialia foedera laedam,              [ ]
381             dum mihi Ianigenam   servabunt fata Canentem.'             [ ]
382              saepe retemptatis   precibus Titania frustra              [ ]
383              'non impune feres   neque' ait 'reddere Canenti,          [ ]
384          laesaque quid faciat,   quid amans, quid femina disces        [ ]
385         rebus' ait; 'sed amans   et laesa et femina Circe.'            [ ]
386            tum bis ad occasus,   bis se convertit ad ortus,            [ ]
387           ter iuvenem   baculo tetigit,   tria carmina dixit.          [ ]
 
Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 14. bog (Rizzoli)                    16:++
388           ille fugit,   sed se solito   velocius ipse                  [1]?
389               currere miratur;   pennas in corpore vidit,              [2]
390           seque novam   subito Latiis   accedere silvis                [ ]
391               indignatus avem,   duro fera robora rostro               [1]
392                fugit et iratus   longis dat vulnera ramis.             [2]
393          purpureum   chlamydis pennae   traxere colorem;               [ ]
394             fibula quod fuerat   vestemque momorderat aurum            [ ]
395          pluma fit, et   fulvo cervix   praecingitur auro;             [ ]
396          nec quidquam antiquum   Pico nisi nomina restat.              [1]
397               interea comites,   clamato saepe per agros               [ ]?
398                 nequiquam Pico   nullaque in parte reperto,            [ ]
399               inveniunt Circen   (nam iam tenuaverat auras             [ ]
400        passaque erat   nebulas ventis   ac sole recludi);              [ ]
401          criminibusque premunt   veris regemque reposcunt              [ ]
402         vimque ferunt   saevisque parant   incessere telis.            [ ]
403          illa nocens   spargit virus   sucosque veneni                 [ ]
404             et Noctem   Noctisque deos   Ereboque Chaoque              [ ]
405             convocat et longis   Hecaten ululatibus orat.              [ ]
 
Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 14. bog (Rizzoli)                    20:00
406                 exsiluere loco   (dictu mirabile) silvae,              [ ]?
407             ingemuitque solum,   vicinaque palluit arbor,              [2]
408           sparsaque sanguineis   maduerunt pabula guttis;              [ ]
409                et lapides visi   mugitus edere raucos                  [ ]?
410               et latrare canes   et humus serpentibus atris            [1]
411           squalere et   tenues animae   volitare silentum.             [ ]
412           attonitum   monstris vulgus   pavet; illa paventum           [ ]
413                   ora venenata   tetigit mirantia virga.               [2]?
414               cuius ab attactu   variarum monstra ferarum              [ ]
415            in iuvenes veniunt;   nulli sua mansit imago.               [ ]
416             sparserat occiduus   Tartessia litora Phoebus,             [ ]
417           et frustra   coniunx oculis   animoque Canentis              [ ]
418              exspectatus erat;   famuli populusque per omnes           [ ]
419              discurrunt silvas   atque obvia lumina portant.           [ ]
420        nec satis est   nymphae flere et   lacerare capillos            [ ]
421              et dare plangorem   (facit haec tamen omnia); seque       [ ]
422             proripit ac Latios   errat vesana per agros.               [ ]
423              sex illam noctes,   totidem redeuntia solis               [ ]
 
Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 14. bog (Rizzoli)                    20:+
424                lumina viderunt   inopem somnique cibique               [2]
425          per iuga, per valles,   qua fors ducebat, euntem;             [ ]
426                ultimus aspexit   Thybris luctuque viaque               [ ]
427            fessam et iam longa   ponentem corpora ripa.                [ ]
428             illic cum lacrimis   ipsos modulata dolores                [ ]
429             verba sono   tenui maerens   fundebat, ut olim             [ ]
430            carmina iam moriens   canit exequialia cycnus;              [ ]
431              luctibus extremum   tenues liquefacta medullas            [ ]
432             tabuit inque leves   paulatim evanuit auras.               [ ]?
433             fama tamen   signata loco est,   quem rite Canentem        [ ]
434              nomine de nymphae   veteres dixere Camenae.'              [ ]
435               talia multa mihi   longum narrata per annum              [ ]
436          visaque sunt. resides   et desuetudine tardi                  [ ]
437           rursus inire fretum,   rursus dare vela iubemur.             [ ]
438              ancipitesque vias   et iter Titania vastum                [ ]
439               dixerat et saevi   restare pericula ponti;               [ ]
440              pertimui, fateor,   nactusque hoc litus adhaesi.'         [ ]
441             finierat Macareus,   urnaque Aeneia nutrix                 [ ]
 
Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 14. bog (Rizzoli)                    20:++
442               condita marmorea   tumulo breve carmen habebat:          [ ]
443                 HIC ME CAIETAM   NOTAE PIETATIS ALUMNUS                [ ]?
444               EREPTAM ARGOLICO   QUO DEBUIT IGNE CREMAVIT.             [ ]?

versi / risultati [ ] della versificazione© >>>
Scarica file Word? (> Courier 10) o file PDF è possibile

Prossimo file n. 235
Publius Ovidius Naso: Forvandlinger 14,445-621 [Metamorphoses]
Ritorna a INDEX o (Nuova!) HOME PAGE 2O23 LatinaLectio!

Rhythmus perfectus [polisillabi naturâli y normáles], paucis versibus exceptis
Analyse 2
14. bog.
186               pertimui, iam me   non esse oblitus in illa.             [ ]?
241            una tamen, quae nos   ipsumque vehebat Ulixem,              [ ]
14. bog.
318        ‘accipe,’ ait ‘Macareu,   dominaeque potentia quae sit          [ ]
361          plurima qua silva est   et equo loca pervia non sunt.         [ ]
Analyse 4
14. bog.
173               respicio. possimne ingratus et immemor esse?            /[ ]!

Data og analyse 2 og 3 og 4 “Romersk fod på daktylisk vers”
(Piede romano sui dattili). Indhold i overbliksbillede

%d blogger hanno fatto clic su Mi Piace per questo: