File n. 3 – 7:32 minuti – Vergilius

Visitate (FAQ?) HOME PAGE link >INDEX >LECTOR >CORPUS !

PgDn n. 3 Publius Vergilius Maro: Hyrdedigte 3 [Bucolica]
⬇ Cerca Ctrl + F (find). Modifica file Audio? è possibile (slow/fast! or minimize/download …⬆️)
= archivio n. 14 - EKL-VERG                                  Prossimo file n. 4
Publius Vergilius Maro: Hyrdedigte (Oxford C.T.)                           0:00
3. digt.                                                                      .
  1             Dic mihi, Damoeta,   cuium pecus? an Meliboei? -           [ ]
  2            Non, verum Aegonis;   nuper mihi tradidit Aegon. -          [ ]
  3                Infelix   o semper, oves,   pecus! ipse Neaeram         [ ]
  4             dum fovet ac ne me   sibi praeferat illa veretur,          [ ]
  5               hic alienus ovis   custos bis mulget in hora,            [ ]
  6                et sucus pecori    et lac subducitur agnis. -           [ ]
  7             Parcius ista viris   tamen obicienda memento.              [ ]
  8              novimus et qui te   transversa tuentibus hircis           [ ]
  9         et quo - sed   faciles nymphae   risere - sacello. -           [ ]
 10        Tum, credo,   cum me arbustum   videre Miconis                  [ ]
 11               atque mala vitis   incidere falce novellas. -            [2]?
 12           Aut hic ad   veteres fagos   cum Daphnidis arcum             [ ]
 13           fregisti et calamos:   quae tu, perverse Menalca,            [ ]
 14                 et cum vidisti   puero donata, dolebas,                [ ]

Publius Vergilius Maro: Hyrdedigte (Oxford C.T.)                           0:+
3. digt.
 15               et si non aliqua   nocuisses, mortuus esses. -           [1]?
 16           Quid domini faciant,   audent cum talia fures?               [ ]
 17                non ego te vidi   Damonis, pessime, caprum              [2]?
 18              excipere insidiis   multum latrante Lycisca?              [ ]
 19                et cum clamarem   'quo nunc se proripit ille?           [ ]
 20           Tityre, coge pecus,'   tu post carecta latebas. -            [ ]
 21               An mihi cantando   victus non redderet ille,             [ ]
 22            quem mea carminibus   meruisset fistula caprum?             [ ]
 23           si nescis,   meus ille caper   fuit; et mihi Damon           [ ]
 24                ipse fatebatur;   sed reddere posse negabat. -          [2]
 25       Cantando   tu illum? aut umquam   tibi fistula cera              [ ]
 26       iuncta fuit?   non tu in triviis,   indocte, solebas             [ ]
 27            stridenti   miserum stipula   disperdere carmen? -          [ ]
 28             Vis ergo inter nos   quid possit uterque vicissim          [ ]!
 29           experiamur? ego hanc   vitulam (ne forte recuses,            [ ]
 30         bis venit ad mulctram,   binos alit ubere fetus)               [1]
 31               depono:   tu dic mecum   quo pignore certes. -           [ ]
 32           De grege non   ausim quicquam   deponere tecum:              [ ]

Publius Vergilius Maro: Hyrdedigte (Oxford C.T.)                           0:++
3. digt.
 33           est mihi namque domi   pater, est iniusta noverca;           [ ]
 34          bisque die   numerant ambo   pecus, alter et haedos.          [ ]
 35           verum, id quod multo   tute ipse fatebere maius              [ ]
 36                (insanire libet   quoniam tibi), pocula ponam           [1]
 37               fagina, caelatum   divini opus Alcimedontis,             [1]
 38           lenta quibus   torno facili   superaddita vitis              [ ]
 39              diffusos   hedera vestit   pallente corymbos.             [1]
 40             in medio   duo signa, Conon,   et - quis fuit alter,       [ ]
 41             descripsit   radio totum   qui gentibus orbem,             [ ]
 42           tempora quae messor,   quae curvus arator haberet?           [ ]
 43        necdum illis   labra admovi,   sed condita servo. -             [ ]
 44             Et nobis   idem Alcimedon   duo pocula fecit,              [ ]?
 45          et molli   circum est ansas   amplexus acantho,               [ ]
 46           Orpheaque in   medio posuit   silvasque sequentis.           [ ]
 47        necdum illis   labra admovi,   sed condita servo.               [ ]
 48         si ad vitulam spectas,   nihil est quod pocula laudes. -       [ ]
 49        Numquam hodie effugies;   veniam quocumque vocaris.             [ ]
 50             audiat haec tantum   - vel qui venit ecce Palaemon.        [ ]

Publius Vergilius Maro: Hyrdedigte (Oxford C.T.)                           4:00
3. digt.
 51               efficiam posthac   ne quemquam voce lacessas. -          [ ]
 52       Quin age, si quid habes;   in me mora non erit ulla,             [ ]
 53            nec quemquam fugio:   tantum, vicine Palaemon,              [ ]
 54             sensibus haec imis   (res est non parva) reponas. -        [ ]
 55        Dicite, quandoquidem in   molli consedimus herba.               [ ]
 56            et nunc omnis ager,   nunc omnis parturit arbos,            [ ]
 57          nunc frondent silvae,   nunc formosissimus annus.             [ ]
 58               incipe, Damoeta;   tu deinde sequere, Menalca.           [ ]?
 59                alternis   dicetis; amant   alterna Camenae. -          [2]
 60             Ab Iove principium   musae: Iovis omnia plena;             [ ]
 61             ille colit terras,   illi mea carmina curae. -             [ ]
 62            Et me Phoebus amat;   Phoebo sua semper apud me             [ ]
 63             munera sunt, lauri    et suave rubens hyacinthus. -        [ ]
 64               Malo me   Galatea petit,   lasciva puella,               [u]!
 65            et fugit ad salices   et se cupit ante videri. -            [ ]
 66            At mihi sese offert   ultro, meus ignis, Amyntas,           [ ]
 67              notior ut iam sit   canibus non Delia nostris. -          [ ]
 68              Parta meae Veneri   sunt munera: namque notavi            [ ]

Publius Vergilius Maro: Hyrdedigte (Oxford C.T.)                           4:+
3. digt.
 69             ipse locum, aëriae   quo congessere palumbes. -            [ ]
 70              Quod potui, puero   silvestri ex arbore lecta             [ ]
 71               aurea mala decem   misi; cras altera mittam. -           [ ]?
 72           O quotiens   et quae nobis   Galatea locuta est!             [ ]
 73       partem aliquam,   venti, divum   referatis ad auris! -           [ ]?
 74      Quid prodest   quod me ipse animo   non spernis, Amynta,          [ ]
 75             si, dum tu   sectaris apros,   ego retia servo? -          [ ]
 76           Phyllida mitte mihi:   meus est natalis, Iolla:              [ ]
 77              cum faciam vitula   pro frugibus, ipse venito. -          [1]?
 78       Phyllida amo ante alias:   nam me discedere flevit               [ ]
 79             et longum   'formose, vale,   vale,'  inquit, 'Iolla.' -   [ ]
 80         Triste lupus stabulis,   maturis frugibus imbres,              [ ]
 81               arboribus venti,   nobis Amaryllidis irae. -             [1]?
 82              Dulce satis umor,   depulsis arbutus haedis,              [2]
 83             lenta salix   feto pecori,   mihi solus Amyntas. -         [1]?
 84           Pollio amat nostram,   quamvis est rustica, Musam:           [ ]
 85              Pierides, vitulam   lectori pascite vestro. -             [ ]?
 86           Pollio et ipse facit   nova carmina: pascite taurum,         [ ]

Publius Vergilius Maro: Hyrdedigte (Oxford C.T.)                           4:++
3. digt.
 87           iam cornu   petat et pedibus   qui spargat harenam. -        [ ]
 88          Qui te, Pollio, amat,   veniat quo te quoque gaudet;          [ ]
 89             mella fluant illi,   ferat et rubus asper amomum. -        [ ]
 90             Qui Bavium   non odit, amet   tua carmina, Maevi,          [2]
 91            atque idem   iungat vulpes   et mulgeat hircos. -           [ ]
 92           Qui legitis   flores et humi   nascentia fraga,              [1]
 93             frigidus, o pueri,   fugite hinc, latet anguis in herba. - [ ]
 94          Parcite, oves, nimium   procedere: non bene ripae             [1]
 95           creditur; ipse aries   etiam nunc vellera siccat. -          [ ]
 96              Tityre, pascentis   a flumine reice capellas:             [1]?
 97         ipse, ubi tempus erit,   omnis in fonte lavabo. -              [ ]
 98            Cogite ovis, pueri:   si lac praeceperit aestus,            [ ]
 99              ut nuper, frustra   pressabimus ubera palmis. -           [ ]
100           Heu heu, quam pingui   macer est mihi taurus in ervo!        [ ]
101              idem amor exitium   pecori pecorisque magistro. -         [ ]
102        Hi certe   - neque amor causa est   - vix ossibus haerent.      [ ]
103            nescio quis teneros   oculus mihi fascinat agnos. -         [ ]
104           Dic quibus in terris   - et eris mihi magnus Apollo -        [ ]

Publius Vergilius Maro: Hyrdedigte (Oxford C.T.)                           4:+++
3. digt.
105            tris pateat   Caeli spatium   non amplius ulnas. -          [ ]
106           Dic quibus in terris   inscripti nomina regum                [ ]
107              nascantur flores,   et Phyllida solus habeto. -           [1]
108          Non nostrum inter vos   tantas componere lites.               [ ]!
109             et vitula   tu dignus et hic:   et quisquis amores         [ ]?
110            haud metuet dulcis,   haud experietur amaros.               [ ]
111            claudite iam rivos,   pueri; sat prata biberunt.            [ ]

risultati [ ] della versificazione© >>>
Scarica file Word? (> Courier 10) o file PDF è possibile

Prossimo file n. 4
Publius Vergilius Maro: Hyrdedigte 4 [Bucolica]
Ritorna a INDEX o (Nuova!) HOME PAGE 2O23 LatinaLectio!

Rhythmus perfectus [polisillabi naturâli y normáles], paucis versibus exceptis
Analyse 2
3. digt.
  4             dum fovet ac ne me   sibi praeferat illa veretur,          [ ]
  8              novimus et qui te   transversa tuentibus hircis           [ ]
 67              notior ut iam sit   canibus non Delia nostris. –          [ ]
3. digt.
 23           si nescis,   meus ille caper   fuit; et mihi Damon           [ ]
 40             in medio   duo signa, Conon,   et – quis fuit alter,       [ ]
 52       Quin age, si quid habes;   in me mora non erit ulla,             [ ]
 88          Qui te, Pollio, amat,   veniat quo te quoque gaudet;          [ ]
 94          Parcite, oves, nimium   procedere: non bene ripae             [1]
3. digt.
  1             Dic mihi, Damoeta,   cuium pecus? an Meliboei? –           [ ]
3. digt.
 37               fagina, caelatum   divini opus Alcimedontis,             [1]
Analyse 3
3. digt.
 28             Vis ergo inter nos   quid possit uterque vicissim          [ ]!
108          Non nostrum inter vos   tantas componere lites.               [ ]!
3. digt.
 64               Malo me   Galatea petit,   lasciva puella,               [u]!
3. digt.
 62            Et me Phoebus amat;   Phoebo sua semper apud me             [ ]
3. digt.
 63             munera sunt, lauri    et suave rubens hyacinthus. –        [ ]

Data og analyse 2 og 3 og 4 “Romersk fod på daktylisk vers”
(Piede romano sui dattili). Indhold i overbliksbillede


%d blogger hanno fatto clic su Mi Piace per questo: