File n. 30 – 14:21 minuti – Vergilius

Visitate (FAQ?) HOME PAGE link >INDEX >LECTOR >CORPUS !

PgDn n. 30 Publius Vergilius Maro: Æneiden 2,624-804 [Aeneis]
⬇ Cerca Ctrl + F (find). Modifica file Audio? è possibile (slow/fast! or minimize/download …⬆️)
= archivio n. 16 - ÆN1-VERG                                 Prossimo file n. 31
Publius Vergilius Maro: Æneiden, 2. sang (Oxford C.T.)                     0:00
624             Tum vero omne mihi   visum considere in ignis              [ ]?
625              Ilium et ex   imo verti   Neptunia Troia;                 [ ]
626               ac veluti summis   antiquam in montibus ornum            [ ]
627              cum ferro accisam   crebrisque bipennibus instant         [ ]
628               eruere agricolae   certatim; illa usque minatur          [ ]
629            et tremefacta comam   concusso vertice nutat,               [ ]
630               vulneribus donec   paulatim evicta supremum              [ ]?
631             congemuit   traxitque iugis   avulsa ruinam.               [1]
632            descendo ac   ducente deo   flammam inter et hostis         [ ]
633            expedior:   dant tela locum   flammaeque recedunt.          [ ]
634          Atque ubi iam patriae   perventum ad limina sedis             [ ]
635             antiquasque domos,   genitor, quem tollere in altos        [ ]

Publius Vergilius Maro: Æneiden, 2. sang (Oxford C.T.)                     0:+
636               optabam   primum montis   primumque petebam,             [ ]
637                 abnegat excisa   vitam producere Troia                 [1]?
638              exsiliumque pati.   'vos o, quibus integer aevi           [1]
639      sanguis,' ait,   'solidaeque suo   stant robore vires,            [ ]
640  vos agitate fugam.                                                      ..
641               me si caelicolae   voluissent ducere vitam,              [ ]
642            has mihi servassent   sedes. satis una superque             [ ]
643             vidimus excidia et   captae superavimus urbi.              [ ]
644         sic o sic   positum adfati   discedite corpus.                 [ ]
645          ipse manu   mortem inveniam;   miserebitur hostis             [ ]
646              exuviasque petet.   facilis iactura sepulcri.             [ ]
647             iam pridem invisus   divis et inutilis annos               [1]
648             demoror, ex quo me   divum pater atque hominum rex         [2]?
649              fulminis adflavit   ventis et contigit igni.'             [ ]
650                Talia perstabat   memorans fixusque manebat.            [ ]
651              nos contra effusi   lacrimis coniunxque Creusa            [ ]?
652           Ascanius  -que omnisque domus,   ne vertere secum            [ ]
653              cuncta pater fato  -que urgenti incumbere vellet.         [ ]

Publius Vergilius Maro: Æneiden, 2. sang (Oxford C.T.)                     0:++
654                abnegat incepto  -que et sedibus haeret in isdem.       [ ]
655           rursus in arma feror   mortemque miserrimus opto.            [ ]
656         nam quod consilium aut   quae iam fortuna dabatur?             [ ]
657           'mene efferre pedem,   genitor, te posse relicto             [ ]
658              sperasti   tantumque nefas   patrio excidit ore?          [ ]
659            si nihil ex   tanta superis   placet urbe relinqui,         [ ]
660             et sedet hoc animo   perituraeque addere Troiae            [ ]
661           teque tuosque iuvat:   patet isti ianua leto,                [ ]
662          iamque aderit   multo Priami   de sanguine Pyrrhus,           [ ]?
663         natum ante ora patris,   patrem qui obtruncat ad aras.         [ ]
664         hoc erat, alma parens,   quod me per tela, per ignis           [ ]
665              eripis, ut mediis   hostem in penetralibus utque          [ ]
666              Ascanium   patremque meum   iuxtaque Creusam              [ ]
667            alterum in alterius   mactatos sanguine cernam?             [ ]
668          arma, viri   ferte arma; vocat   lux ultima victos.           [ ]
669             reddite me Danais;   sinite instaurata revisam             [ ]
670         proelia. numquam omnes   hodie moriemur inulti.'               [ ]
671            Hinc ferro accingor   rursus clipeoque sinistram            [ ]

Publius Vergilius Maro: Æneiden, 2. sang (Oxford C.T.)                     4:00
672              insertabam aptans   meque extra tecta ferebam.            [ ]
673           ecce autem   complexa pedes   in limine coniunx              [ ]
674             haerebat,   parvumque patri   tendebat Iulum:              [ ]
675            'si periturus abis,   et nos rape in omnia tecum;           [ ]
676           sin aliquam expertus   sumptis spem ponis in armis,          [ ]
677             hanc primum   tutare domum.   cui parvus Iulus,            [2]
678         cui pater et   coniunx quondam   tua dicta relinquor?'         [ ]
679               Talia vociferans   gemitu tectum omne replebat,          [ ]
680            cum subitum   dictuque oritur   mirabile monstrum.          [ ]
681             namque manus inter   maestorumque ora parentum             [ ]
682               ecce levis summo   de vertice visus Iuli                 [ ]?
683            fundere lumen apex,   tactuque innoxia mollis               [ ]
684           lambere flamma comas   et circum tempora pasci.              [ ]
685           nos pavidi   trepidare metu   crinemque flagrantem           [ ]?
686            excutere et sanctos   restinguere fontibus ignis.           [ ]
687              at pater Anchises   oculos ad sidera laetus               [ ]?
688               extulit et caelo   palmas cum voce tetendit:             [ ]
689          'Iuppiter omnipotens,   precibus si flecteris ullis,          [ ]

Publius Vergilius Maro: Æneiden, 2. sang (Oxford C.T.)                     4:+
690          aspice nos,   hoc tantum, et si   pietate meremur,            [ ]!
691            da deinde augurium,   pater, atque haec omina firma.'       [ ]
692              Vix ea fatus erat   senior, subitoque fragore             [ ]
693            intonuit laevum, et   de caelo lapsa per umbras             [ ]
694          stella facem   ducens multa   cum luce cucurrit.              [ ]
695              illam summa super   labentem culmina tecti                [ ]
696                 cernimus Idaea   claram se condere silva               [1]
697             signantemque vias;   tum longo limite sulcus               [ ]
698            dat lucem et   late circum   loca sulphure fumant.          [ ]?
699              hic vero   victus genitor   se tollit ad auras            [ ]?
700                adfaturque deos   et sanctum sidus adorat.              [ ]
701       'iam iam nulla mora est;   sequor et qua ducitis adsum,          [ ]
702             di patrii;   servate domum,   servate nepotem.             [ ]
703          vestrum hoc augurium,   vestroque in numine Troiae            [ ]
704         cedo equidem   nec, nate, tibi   comes ire recuso.'            [ ]
705           dixerat ille, et iam   per moenia clarior ignis              [ ]
706             auditur,   propiusque aestus   incendia volvunt.           [ ]
707         'ergo age, care pater,   cervici imponere nostrae;             [ ]

Publius Vergilius Maro: Æneiden, 2. sang (Oxford C.T.)                     4:++
708             ipse subibo umeris   nec me labor iste gravabit;           [ ]
709         quo res cumque cadent,   unum et commune periclum,             [ ]
710               una salus   ambobus erit.   mihi parvus Iulus            [ ]
711          sit comes, et   longe servet   vestigia coniunx.              [ ]
712         vos, famuli,   quae dicam animis   advertite vestris.          [ ]
713              est urbe egressis   tumulus templumque vetustum           [ ]
714              desertae Cereris,   iuxtaque antiqua cupressus            [ ]
715               religione patrum   multos servata per annos.             [ ]
716                hanc ex diverso   sedem veniemus in unam.               [ ]
717        tu, genitor,   cape sacra manu   patriosque penatis;            [ ]
718               me bello e tanto   digressum et caede recenti            [ ]
719              attrectare nefas,   donec me flumine vivo                 [ ]
720  abluero.'                                                               ..
721             haec fatus   latos umeros   subiectaque colla              [1]
722              veste super fulvi  -que insternor pelle leonis,           [ ]
723              succedoque oneri;   dextrae se parvus Iulus               [1]
724           implicuit   sequiturque patrem   non passibus aequis;        [ ]
725            pone subit coniunx.   ferimur per opaca locorum,            [ ]

Publius Vergilius Maro: Æneiden, 2. sang (Oxford C.T.)                     8:00
726              et me, quem dudum   non ulla iniecta movebant             [ ]
727             tela neque adverso   glomerati ex agmine Grai,             [ ]
728           nunc omnes   terrent aurae,   sonus excitat omnis            [ ]
729           suspensum et pariter   comitique onerique timentem.          [ ]
730            iamque propinquabam   portis omnemque videbar               [ ]
731                 evasisse viam,   subito cum creber ad auris            [ ]
732             visus adesse pedum   sonitus, genitorque per umbram        [ ]
733        prospiciens   'nate' exclamat   'fuge, nate; propinquant.       [ ]
734               ardentis clipeos   atque aera micantia cerno.'           [ ]
735           hic mihi nescio quod   trepido male numen amicum             [ ]
736               confusam eripuit   mentem. namque avia cursu             [ ]
737        dum sequor et   nota excedo   regione viarum,                   [ ]?
738             heu misero coniunx   fatone erepta Creusa                  [ ]?
739             substitit, erravitne via seu lassa resedit,                [ ]!
740           incertum;   nec post oculis   est reddita nostris.           [ ]
741              nec prius amissam   respexi animumve reflexi              [ ]
742          quam tumulum antiquae   Cereris sedemque sacratam             [ ]
743             venimus: hic demum   collectis omnibus una                 [ ]

Publius Vergilius Maro: Æneiden, 2. sang (Oxford C.T.)                     8:+
744             defuit, et comites   natumque virumque fefellit.           [ ]
745                quem non incusavi amens hominumque deorum-              [1]!
746        -que aut quid in eversa   vidi crudelius urbe?                  [1]?
747              Ascanium Anchisen  -que patrem Teucrosque penatis         [ ]
748                commendo sociis   et curva valle recondo;               [ ]
749         ipse urbem   repeto et cingor   fulgentibus armis.             [ ]
750            stat casus   renovare omnis   omnemque reverti              [ ]
751           per Troiam et rursus   caput obiectare periclis.             [ ]
752                principio muros   obscuraque limina portae,             [1]
753         qua gressum extuleram,   repeto et vestigia retro              [ ]
754               observata sequor   per noctem et lumine lustro:          [ ]
755           horror ubique animo,   simul ipsa silentia terrent.          [ ]
756           inde domum,   si forte pedem,   si forte tulisset,           [ ]
757           me refero: inruerant   Danai et tectum omne tenebant.        [ ]
758              ilicet ignis edax   summa ad fastigia vento               [ ]
759           volvitur; exsuperant   flammae, furit aestus ad auras.       [ ]

Publius Vergilius Maro: Æneiden, 2. sang (Oxford C.T.)                     8:+
760            procedo et   Priami sedes   arcemque reviso:                [ ]
761              et iam porticibus   vacuis Iunonis asylo                  [ ]
762               custodes   lecti Phoenix   et dirus Vlixes               [ ]
763           praedam adservabant.   huc undique Troia gaza                [ ]
764                incensis   erepta adytis,   mensaeque deorum            [ ]
765               crateresque auro   solidi, captivaque vestis             [ ]
766         congeritur.   pueri et pavidae   longo ordine matres           [ ]
767  stant circum.                                                           ..
768               ausus quin etiam   voces iactare per umbram              [ ]
769                implevi   clamore vias,   maestusque Creusam            [ ]
770           nequiquam ingeminans   iterumque iterumque vocavi.           [ ]
771          quaerenti et   tectis urbis   sine fine ruenti                [ ]
772                 infelix simulacrum atque ipsius umbra Creusae          [ ]!
773          visa mihi ante oculos   et nota maior imago.                  [ ]?
774          obstipui,   steteruntque comae et   vox faucibus haesit.      [ ]
775              tum sic adfari et   curas his demere dictis:              [ ]

Publius Vergilius Maro: Æneiden, 2. sang (Oxford C.T.)                    12:00
776            'quid tantum insano   iuvat indulgere dolori,               [ ]?
777              o dulcis coniunx?   non haec sine numine divum            [ ]
778          eveniunt; nec te hinc   comitem asportare Creusam             [ ]
779            fas, aut ille sinit   superi regnator Olympi.               [ ]
780          longa tibi exsilia et   vastum maris aequor arandum,          [ ]
781            et terram Hesperiam   venies, ubi Lydius arva               [ ]
782              inter opima virum   leni fluit agmine Thybris:            [ ]
783               illic res laetae   regnumque et regia coniunx            [ ]
784           parta tibi; lacrimas   dilectae pelle Creusae.               [ ]
785             non ego Myrmidonum   sedes Dolopumve superbas              [ ]
786             aspiciam aut Grais   servitum matribus ibo,                [ ]
787  Dardanis et divae Veneris nurus;                                        ..
788              sed me magna deum   genetrix his detinet oris.            [ ]
789          iamque vale et   nati serva   communis amorem.'               [ ]
790          haec ubi dicta dedit,   lacrimantem et multa volentem         [ ]
791               dicere deseruit,   tenuisque recessit in auras.          [ ]

Publius Vergilius Maro: Æneiden, 2. sang (Oxford C.T.)                    12:+
792                ter conatus ibi   collo dare bracchia circum;           [1]?
793          ter frustra   comprensa manus   effugit imago,                [ ]
794             par levibus ventis   volucrique simillima somno.           [ ]
795               sic demum socios   consumpta nocte reviso.               [ ]
796             Atque hic ingentem   comitum adfluxisse novorum            [ ]
797               invenio admirans   numerum, matresque virosque,          [ ]
798              collectam exsilio   pubem, miserabile vulgus.             [ ]?
799                undique convenere animis opibusque parati               [1]!
800            in quascumque velim   pelago deducere terras.               [1]
801            iamque iugis summae   surgebat Lucifer Idae                 [ ]
802               ducebatque diem,   Danaique obsessa tenebant             [ ]
803               limina portarum,   nec spes opis ulla dabatur.           [ ]
804               cessi et sublato   montis genitore petivi.               [ ]?
_____________________________________________________________________________..

risultati [ ] della versificazione© >>>
Scarica file Word? (> Courier 10) o file PDF è possibile

Prossimo file n. 31
Publius Vergilius Maro: Æneiden 3,1-191 [Aeneis]
Ritorna a INDEX o (Nuova!) HOME PAGE 2O23 LatinaLectio!

Rhythmus perfectus [polisillabi naturâli y normáles], paucis versibus exceptis
Analyse 2
2. sang.
648             demoror, ex quo me   divum pater atque hominum rex         [2]? bis
778          eveniunt; nec te hinc   comitem asportare Creusam             [ ]
Analyse 3
2. sang.
690          aspice nos,   hoc tantum, et si   pietate meremur,            [ ]!
2. sang.
648             demoror, ex quo me   divum pater atque hominum rex         [2]?
Analyse 4
2. sang.
772                 infelix simulacrum atque ipsius umbra Creusae          [ ]!
2. sang.
739             substitit, erravitne via seu lassa resedit,               /[ ]!
745                quem non incusavi amens hominumque deorum-              [1]!
799                undique convenere animis opibusque parati               [1]!

Data og analyse 2 og 3 og 4 “Romersk fod på daktylisk vers”
(Piede romano sui dattili). Indhold i overbliksbillede

%d blogger hanno fatto clic su Mi Piace per questo: