File n. 336 – 31:43 minuti – Petrarca

Visitate (FAQ?) HOME PAGE link >INDEX >LECTOR >CORPUS !

PgDn n. 336 Francesco Petrarca: Afrikanske krig 5,380-773 [Africa]
Læst som af Vergil (“Æ” = “AE”/”OE”): ritmo virgiliano
⬇ Cerca Ctrl + F (find). Modifica file Audio? è possibile (slow/fast! or minimize/download …⬆️)
= archivio n. 64 - AFR-PETR                                Prossimo file n. 337
Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                    0:00
380            fama recens   latis sensim   crebescere castris             { }
381            cæpit, adesse duces   victriciaque agmina regis             { }
382              ac Lælii. placido   venientes suscipit ore                { }
383               Scipio; laudatos   populo spectante decorat              { }
384              muneribus largis;   abstractum deinde seorsum             { }
385             sede locat   regem iuxta,   procul atque remotis           { }
386           testibus alloquitur:   'nisi me tua maxima longe,            { }
387                Massinissa, diu   virtus sperata fefellit,              { }

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                    0:+
388            non tibi causa tuum   fuerat, nisi magna, videndi           { }
389               Scipiadam, fidei  -que meæ tua credere fata              { }
390             ut malles, veteres   sic aspernatus amicos.                { }
391              Africa nam vastis   Latio disiungitur undis,              { }
392             nec minus alternis   distamus moribus; ergo                { }
393      grande aliquid   tibi causa viæ   fuit æquore tanto,              { }
394             tot bellorum inter   fremitum mundique tumultus.           { }
395        certe ego, si   proprio michi non   sordescit in ore            { }
396               gloria, non alia   tantum virtute superbum               { }
397         me fateor,   quam quod blandæ   michi firma tenere             { }
398               frena voluptatis   videor. non hostis in armis           { }
399            obvius, aut flammis   resonans undantibus Æthna,            { }
400              euboicæ   non sic fundo   gravis æstus ab imo             { }
401            in cumulos   surgentis aquæ   metuendus ut ista est         { }
402               turba voluptatum   quæ circumfusa tenet nos:             { }
403           præcipue   tamen hæc nitidæ   suspecta iuventæ               { }
404               pestis, et ætati   prætendit retia nostræ.               { }
405          æquor enim   silet interdum,   gravis Æthna quiescit;         { }

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                    0:++
406             hostis ad incursum   validis seu mænibus uti,              { }
407              seu vallo   fossaque licet;   damnosa voluptas            { }
408            nocte dieque furit;   nunquam tu mænibus illam              { }
409              arcebis:   mediis veniet   penetralibus inter             { }
410             excubias   vigilesque canes,   ferrata potentum            { }
411             limina transiliet.   quod si te sola movere                { }?
412            hæc potuit   tantum virtus,   ut linquere velles            { }
413          templa, larem, regnum   nobisque ut sponte subesse            { }
414                nomine deposito   domini patereris, et illam            { }
415          per maria et   terras in me   sequerere latentem;             { }
416         tu michi vir   quantus digito   monstrabere, si te             { }
417               inter tam multas   hæc exornaverit una!                  { }
418            gloria magna quidem   magnum vicisse Siphacem;              { }
419         sed maior,   michi crede, graves   domuisse tumultus           { }
420           pectoris atque animo   frenum posuisse frementi.             { }?
421              præconem   me virtutum   memoremque tuarum                { }
422        semper habes;   tua facta libens   et dicta renarro.            { }
423               cetera tu tacito   tecum sub pectore volve;              {1}?

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                    4:00
424          nec tibi verba prius,   quam mens sibi nota ruborem           { }
425           excitet. egregia hoc   bello tua sensimus arma:              { }
426              attamen auspiciis   nostris - ignosce - patenti           { }
427            concursum est acie;   nostro quoque nomine parta est        { }
428             romano hæc præsens   populo victoria; nec te               { }
429           præterit et regem et   regnum suaque omnia nobis             { }
430                deberi.   Romam patere hic   inimicaque coniunx         { }?
431            regis eat, precibus   quæ bellum pavit, et hostis           { }
432            filia tam magni est   et pars non parva triumphi.           { }
433        vince animum   teque ipse doma,   nec multa decora              { }
434              commaculare velis   unius crimine facti.                  { }?
435            aspice quam fructus   nichilo minor ira dolorque,           { }
436             quantus ab obsceno   tibi sit metuendus amore;             { }?
437             quid deceat regem,   quam per se fæda libido est.'         { }
438              dixerat: ast illi   iandudum ex ore ruebant               { }
439              certatim lacrimæ,   veluti cum candida tectis             { }
440            nix hæsit,   veniat tepidis   si flatibus Auster,           { }
441           liquitur, et grandes   subito per inania guttæ               { }

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                    4:+
442         præcipitant.   tum pauca refert:   'michi maxima cura est      { }
443                 imperio   parere tuo:   fortuna salusque               { }?
444          in manibus   tibi nostra sedet.   tu pectoris æstus           { }
445            vincis, et affectus   miseri moderaris amantis.             { }
446           nil frustra   iussisse queas.   sed prospice famæ;           { }
447             deprecor hoc unum;   liceat michi coniuge dulci            {2}
448               servata   caruisse fide.'   singultibus istas            { }?
449              liquit inexpletas   rauco sub murmure voces,              { }
450              inque tabernaclum   se se intulit, ora genasque           { }
451            mæstus, et infestis   tundens sua pectora palmis.           { }
452                sic audita reum   postquam sententia morti              { }
453            addixit,   graviterque tubæ   vox nuntia fati               { }
454          intonuit,   tremit ille pavens   et buxeus ori                { }
455       pallor inest;   iam mors oculis   manifesta videtur,             { }
456              et lictor   præbere iubet   iam colla securi;             { }
457              ac ventura quidem   veluti præsentia cernit;              { }
458            iam iacet exanimis,   iamque omnia tristia secum            { }
459              versat et avulsum   trunca cervice cadaver:               { }

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                    8:00
460          haud aliter   placita iuvenis   cariturus amica               { }
461          iam caret. at tacitis   postquam irritata querelis            { }
462         mens stimulos   in verba dedit,   'proh tristia' dixit         { }
463                 'vitæ fila meæ   tanto servata dolori                  { }
464           et Parcis   huc tracta feris!   moriamur honesti;            { }
465             sic cogunt   mandata ducis,   nisi vivere rapta            { }
466           posse anima   nos ille putat.   si tristia duri              { }?
467           corda geris silicis,   pectusque adamante rigescit,          { }
468              quid michi romana   fore cum feritate putasti,            {2}?
469           Scipio? quid meritum   melius sic perdis amicum?             { }
470              vita molesta tibi   nostra est. quot vulnera in isto      { }
471            pectore pertulimus,   nunc ut moreremur amando,             { }
472           spiritus in lacrimas   atque in suspiria mæstus              { }
473         difflueret?   mors nulla viro   minus apta: sed ultra          { }
474          non datur.' hæc dixit   frendensque ad sidera luctum          { }
475            sustulit horrendum,   quem circumstantia longe              { }
476              agmina senserunt,   motæque hæsere cohortes.              { }
477             litus ad hesperium   properans urgebat anhelos             { }

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                    8:+
478       Phæbus equos.   forte ille memor   quibus alma decore            { }
479               virginis hæmoniæ   flagrassent pectora flammis;          { }
480          laureaque ante oculos   stabat sua sacra, tremendo            { }
481              prodigio   prærepta sibi,   tum vita relicti              { }
482           dura nimis,   luctusque gravis,   simul oscula trunco        { }
483                fixa diu tenero   vitaque abeunte tepenti;              {1}?
484          atque ideo,   similes regis   miseratus amores,               { }
485                intulit Occeano   vultus lacrimosaque lavit             { }
486            ora cadens,   Noctique suas   permisit habenas.             { }
487          Scipio - nulla etenim   dederit fortuna quietem,              { }
488             ni mediocris erit;   nam tristior illa dolores,            { }
489               læta vehit curas   - per noctem singula secum            { }
490             ancipiti   cum mente rotat:   num territa pulset           { }
491               mænia Pænorum et   turres Carthaginis, an se             { }
492              extremos   fundat Lybiæ   vastator in agros,              { }
493              an requiem fessis   paucorum forte dierum                 { }
494              præbeat equitibus   peditumque det otia turmis.           { }
495                illa recursabat   potior sub pectore cauti              { }

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                    8:++
496        cura ducis,   quibus inde viis   captiva per altum              { }
497                 agmina Pænorum   Latio transmittat ovanti.             { }
498               præcipue in rege   regisque in coniuge multum            { }?
499            angitur, et quantis   velit hos custodibus ire,             { }
500            cui tantum   committat onus.   sic anxius hæret             { }
501             mercator,   cui vota viæ   cessere secundæ                 { }
502                e lucri   fortuna fuit;   nunc cogitat, aurum           { }
503            ac gemmas   qua puppe vehat   pretiosaque rerum,            { }
504          quique ratis   custos placeat.   non carior usquam            { }
505              ullus erat Lælio:   nulli felicius altos                  { }?
506              credere consuetus   lassata mente labores.                { }?
507           hunc igitur   noctis medio   vocat, admonet arma             { }
508               navibus imponat,   lectoque ut remige centum             { }
509           instruat, hac patriæ   petiturus (?) litora classe.          { }
510               at misero multum   diversa fluebat amanti                { }
511           nox ea cum lacrimis:   quas se se vertat in artes,           { }?
512          quos vocet ille deos,   precibus quibus astra relaxet         { }
513            stamina Parcarum et   dilectæ tempus amicæ.                 { }

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                   12:00
514         nunc venit in   mentem cara   cum coniuge raptim               { }
515               Herculeas subita   linquentem classe Columnas            { }
516                   fortunatorum   famam tentare locorum;                { }
517           nunc recta   penetrare via   Carthaginis altæ                { }
518           mænia, et ad veteres   humilem veniamque petentem            { }
519          pergere cum gemitu et   dulci cum coniuge amicos;             { }
520          nunc ferrum   laqueosque sibi   properataque mortis           { }
521               instrumenta manu   tristesque intexere nodos,            { }
522               auxilioque necis   tantos finire dolores.                { }
523           sæpe manus   gladium tetigit:   pudor obstitit unus,         { }
524             non metus incepto,   viduæ non anxia vitæ                  { }
525             dulcedo:   veritus famam   maculare perenni                {1}
526             crimine, continuit   capulumque animumque remisit.         { }
527            volvitur inde toro:   quoniam sub pectore pernox            { }
528          sævit amor   lacerantque truces   præcordia curæ,             { }
529             uritur; invigilant   mæror, metus, ira furorque.           { }
530            sæpe etiam absentem   lacrimans dum stringit amicam         { }
531           sæpe toro   dedit amplexus   et dulcia verba.                { }

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                   12:+
532          postquam nulla valent   violento frena dolori,                { }
533             incipit, et longis   solatur damna querelis:               { }
534            'cara michi nimium,   vita michi dulcior omni,              {1}
535              Sophonisba, vale:   non te, mea cura, videbo              { }
536               leniter æthereos   posthac componere vultus,             { }
537                effusosque auro   religantem ex more capillos;          { }
538               dulcia non cælum   mulcentia verba deosque               { }
539                   oris odorati   secretaque murmura carpam:            {4}?
540              solus ero, gelido  -que insternam membra cubili.          { }
541             atque utinam socio   componar, amica, sepulcro,            { }
542         et simul hic   vetitos illic   concorditer annos               { }
543              contingat   duxisse michi!   sors optima busti,           { }
544               si cinis amborum   commixtis morte medullis              { }
545            unus erit.   Scipio nostros   non scindet amores.           { }
546             o  utinam infernis   etiam nunc una latebris               { }
547          umbra simus,   liceat pariter   per claustra vagari           { }
548            mirtea, nec nostros   Scipio disiungat amores!              { }
549                ibimus una ambo   flentes, et passibus isdem            { }

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                   12:++
550                 ibimus, æterno   connexi fædere; nec nos               { }
551            ferreus aut nostros   Scipio interrumpet amores!            { }
552                 invidiosa deis   Herebi populoque silentum             { }
553             ac Cereris genero,   cuntisque beatior umbris              { }
554            umbra ferar: dulces   nec Scipio franget amores.            { }
555         ille quidem astrigeros   tractus cælumque tenebit              { }
556             dux sacer, humanis   in totum moribus impar,               {2}
557             nec volet infernas   sedes aut pallida Ditis               { }
558     regna sequi, aut   cupidos iterum   turbabit amantes.              { }
559            o  utinam   lybicum nunquam   transisset in oris!           { }
560             o  utinam   latiis semper   mansisset in oris!             { }
561        quid precor heu demens!   si non venisset, amicæ                { }
562            et decor et species   faciesque simillima Soli,             { }
563          non michi nota fores;   sine qua nec vita fuisset             { }
564          grata quidem pariter.   quanta est discordia! vitam           { }
565           abstulit ac tribuit.   Scipio dulcissime, raptim             { }
566                o  utinam Romam   victricia signa tulisses              { }
567               captivo   cum rege prior,   reginaque retro              { }

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                   16:00
568             mansisset   non visa tibi!   quid surda precamur           { }
569              numina? castrorum   dominus victorque superbus            { }
570            captivam   petit ecce suam.   dabimus ne? sed urget:        { }
571               importuna precum   species nocitura precari.             { }
572          sed rogat: ac   vultu tacito   michi multa minatur.           { }
573          sed rogat: ac   durum precibus   latitare sub istis           { }
574              imperium agnosco.   parebimus? at prius horrens           {1}?
575               Iupiter admoveat   capiti sua fulmina nostro,            { }
576          hoc tellus   voret alta latus,   pelagusque per amplum        { }
577               impia falsiloqui   spargantur viscera regis.             { }
578               ergo ego, Romano   placitum quia, sancta revellam        {2}?
579               fædera coniugii?   licuit sine coniuge regem             { }
580           vivere, et id satius   fuerat, quia cælibe vita              { }
581            Scipio noster erat:   sponsæ nunc pacta negare              { }
582          non licet. ast ingens   et inexorabile turbat                 { }
583           imperium: quid agam?   morieris, munere cari,                { }
584               Sophonisba, viri   morieris; munera sævo                 { }
585             hæc placuere Iovi:   sic nec captiva traheris              { }

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                   16:+
586                litus ad Italiæ   nuribus subiecta latinis,             { }
587             nec nostros   illusa dolos   sic posse videris             { }
588            aut fractam   culpare fidem.   moriere. quis ergo           { }
589             finis amoris erit?   mors effera. parcite cunti,           { }
590             cælicolæ:   calcanda fides.   fugiamus in orbis            { }
591             ultima, et ignotas   Lybiæ penetremus harenas,             { }
592              est ubi serpentum   regio tutissima nobis,                { }
593             tutior hac patria:   nec enim venturus ad illam            { }
594          est Scipio,   nec pestiferi   vis ulla veneni                 {1}?
595             tam pulcros   læsura pedes.   michi forsitan ipsa          { }
596            ignoscent   spectante feræ.   dulcissima coniunx,           { }
597      stat fugere et   te impendenti   subducere morti:                 { }
598                pauperiem lætus   tecum exiliumque fugamque             { }
599          mæstaque cunta feram.   sed nec sequerere vocantem,           { }
600               femineos   si novi animos,   regina supremo              {1}
601          sueta sedere loco: et   quanquam sequerere, parati            { }
602         nil habeo, atque omnes   romana potentia passus                {2}

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                   16:++
603            claudit, et extremo   Scipio notissimus orbi est.           { }?
604            somnia nunc, tacitæ   quondam michi tempore noctis          { }
605               visa, recognosco   turbatæ horrenda quietis              { }
606             non satis intellecta prius. tu ne illa fuisti              { }!
607              candida prostrato   per vim subducta marito               { }
608             cerva, sed imperio   tandem pastoris iniqui                { }
609               custodi   prærepta novo?   tunc nempe placebas,          {2}
610           vel sic visa, michi.   sed quid coniuncta ferebat            { }
611          mors tua? di,   visis omen   removete malignum.               { }?
612            permetuo,   nam cunta sibi   constantia certo               { }
613               ordine cernebam,   nec me sopor ille fefellit.           { }
614           quid faciam?   moriere igitur,   moriere; profecto           { }
615            nil aliud superest,   coniunx miseranda, tibique            { }
616             auctor mortis ego.   sed quæ michi vita futura est?        { }
617           scis, Venus, et cælo   prospectans Iupiter alto              { }
618                 mortales actus   nostrosque hoc orbe labores.          { }
619         quis michi verba dabit   placidas ducentia noctes,             { }
620            aut gravis ingentes   animi mulcentia curas?                { }

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                   20:00
621           quis dabit amplexus,   quis ve oscula dulcia iunget?         { }
622          te sine dulce nichil.   quid prodest regia largo              { }
623               agmine servorum,   Tyrio quid lectulus ostro             { }
624          comptus, et innumeris   instrata palatia gemmis?              { }
625            quid dyadema iuvat?   lati quid gloria regni?               { }
626              uror, et assiduis   torquentur pectora flammis.           { }
627       heu michi! dulcis adhuc,   dulcis post busta, sereni             { }
628            quo fugiunt vultus?   hinc iam, te, cara, supremum          { }
629               viventem   deflere iuvat.   Sophonisba, deorum           {2}
630       atque hominum   decus eximium,   quam nostra tulerunt            { }
631             tempora siderei exemplum specimenque decoris,              { }!
632          quæ faceres   conspecta fidem,   super astra quis ipsis       { }
633        splendor inest superis,   qualis quamque alma venustat          { }
634            forma deas,   adverte pias   his fletibus aures.            { }
635          hei - misero   fuerit quoniam   meminisse iocundum -          { }
636               lumina, sidereis   mulcentibus æthra favillis,           { }
637                alma sub exiguo   claudentur condita busto;             { }
638                lumina magnorum   mentes tactura deorum,                { }

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                   20:+
639                 lumina durorum   rabiem fractura virorum,              {2}
640       lumina quæ   michi me abstulerant   curasque minores!            { }!
641             candida frons auro   circumcrispante decora,               { }
642              frontibus humanis   augustior, abdita saxo                {2}?
643             stabit in angusto.   risus qui ferrea figit                { }?
644            pectora, qui cælum,   qui circumfusa serenat                { }
645              nubila, tartareum   ruit irrediturus ad antrum.           { }
646             heu michi! felices   animæ, quibus illa repente            {2}?
647           lux oriens   veteres veniet   purgare tenebras!              { }
648            heu bene progeniti,   quibus illa videre licebit,           { }
649          quæ michi mors   invisa rapit!   pes lacteus atram,           { }
650               divino   celerante gradu,   conscendere cimbam           { }?
651             iussus, transiliet   lethæi gurgitis æstum.                { }
652              fortunate Charon!   utinam michi flectere clavum          {1}
653           contingat,   neutramque diu   contingere ripam;              { }
654              tuque mei interea   serves moderamina regni!              { }
655               invidiose senex,   quando hæc tibi monstra videre        { }
656             contigit, aut ullo   posthac continget in ævo?             { }

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                   20:++
657                 vidisti æthnæo   raptam sub vertice nigri              { }
658                uxorem   transire tori,   nec vultus Elissæ             { }
659              te latuit nostræ,   facies nec Gorgonis horrens,          { }
660              nec quæ fatiferum   laqueo pendente secuta est            { }
661                Laodamia virum,   nec te pulcerrima Procris,            { }
662            nec Teucrum pestis,   Minoisque altera proles;              { }
663               altera nam cælum   tenuit stellante corona.              { }
664          sed cui tantus honos,   cui tantæ gloria formæ?               { }
665       crude senex,   michi crede, parem   non ulla videbunt            { }
666              sæcula, nec rerum   laudatrix magna suarum                { }
667              ætas prima tulit.   visa tangere iuventa;                 { }
668           ardebis,   michi crede, senex;   me forsitan illac           { }
669              coniugis infaustæ   vestigia cara sequentem               { }
670              tardius excipies.   veniam, nec tempore multo             { }
671         hic michi carcer erit.   proh! si prohibemur adire             {1}
672            corporeosque iterum   ius est remeare sub artus,            { }
673            occidimus.   tu parce, senex,   atque arbiter æquus         { }
674             igne pari flagrans   iuvenilibus annue flammis.            { }

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                   24:00
675             Cerbere, si potuit   vates rodopeius iram                  { }
676            frangere voce liræ,   facies nunc coniugis ista             { }
677         quid poterit   conspecta tibi   conspectaque regi              { }
678              tartareo? vereor,   ne nostros captus amores              { }
679              tentet, et annosæ   redeas, Proserpina, matri.            { }
680          somnia sunt   quæ fingis amans,   et falleris amens,          { }!
681                Massinissa, diu   felix, si rata fuissent               { }?
682                 munera fortunæ   modo! sed, mæstissime regum,          { }
683            pone modum lacrimis   metamque impone querelis.             { }
684         dulce meum   decus, atque animæ   pars altera nostræ,          { }
685               o breve solamen,   longus dolor, inclita coniunx,        {2}
686                ibis ad elysias   directo tramite valles,               { }
687             et michi morte tua   gemitum lacrimasque relinques.        { }
688       sed sequar; hæc   miseri superant   solatia morbi.'              { }
689             obticuit,   subiitque sopor;   tum fessa parumper          { }
690            membra quies sensim   subrepens tarda fefellit:             { }
691          multa sed in   somnis questus,   cælumque Chaosque            { }
692        fortunam  -que feram incusans   hominesque deosque.             { }

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                   24:+
693            ecce parum   fausto finem   positurus amori                 { }?
694              Phæbus ab Occeano   rediens surgebat eoo.                 { }
695              concrepuere tubæ;   surgit tremefactus, et iras           { }
696            suscitat, ac questu   se sæpe revolvit eodem.               { }?
697          postquam castra videt   fremitu testantia motum,              { }
698              et metuit   mandata ducis,   vimque affore credit,        { }
699            si neget, horrendum   dictu et miserabile sumit             { }
700         consilium,   quod tristis amor   dabat: aurea fido             { }
701              pocula dat servo,   custodia dira veneni                  { }
702            credita cui fuerat.   rex hæc undantia summo                { }
703                 ac superinfusa   cernens spumantia morte:              { }
704          'vade' ait 'et miseræ   mea tristia munera perfer             { }
705             reginæ,   strictosque deos   absolve fidemque.             { }
706                 me promissorum   memorem sciat illa: secundum          { }
707            impleo. sunt superi   testes, erat altera longe             { }
708           conditio   michi grata magis,   tentataque frustra           { }
709         est via, si qua foret,   per quam regina maneret               { }
710              coniugio   contenta meo.   Romanus ab alto                { }?

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                   24:++
711        dux vetat: huic nostri,   sic di statuere, potestas             { }
712            fortuna  -que iubente data est.   sibi consulat ergo:       { }?
713             cogitet unde ruens   quo sit prostrata; quis illam         { }
714                exitus excipiat   viduatam nomine nostri;               { }
715               insuper et primi   reverentia quanta mariti,             { }?
716          quanta patris virtus:   titulisque et sanguine dignum         { }
717           consilium   paret ipsa sibi.   quod possumus unum,           { }
718               instrumenta fugæ   libertatisque paramus.'               { }
719          hæc ait, atque oculos   lacrimis avertit honestos             {1}
720             nuntius accelerans   reginæ ad limina pulsat               { }
721            munera dira ferens.   pannis anus obsita et annis           { }
722        prosilit, atque habitum   conspectaque pocula narrat.           { }
723             substitit attonitæ   similis similisque paventi;           { }
724              nec remorata diu,   positoque instincta pavore:           { }
725             'ingrediatur' ait.   stat terræ lumina fixus               { }
726            et peragit   commissa tremens;   intercipit illa:           { }
727              'suscipio   mandata libens,   nec dona recuso             { }
728                regia, si maius   nichil est, quod mittere dulcis       { }

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                   28:00
729          posset amans:   certe melius   moriebar, in ipso              { }
730               funere ni demens   nupsissem; numina testor              {2}
731           conscia, non aliquid   quoniam de coniuge caro               { }
732          sit nisi dulce michi;   sed sidera promptius alta,            { }
733             terrenis   ut eram vinclis   exuta, petebam.               {1}
734         hoc refer extremum, et   mortis michi testis adesto.           { }
735               at vos, cælicolæ    et qui maria ampla tenetis,          { }
736           quique locum   mundi medium   stygiasque tenebras,           { }
737           quas adeo   licet ante diem,   si iusta precandi             { }
738          materia est,   præstate pias   his questibus aures;           { }
739             audiat et cælum et   pelagus tellusque profunda.           { }
740            en morior;   mortisque magis   me causa dolere,             { }
741          quam mors ipsa facit.   quid enim commercia tangunt           { }
742           nostra duces latios?   en quanta superbia genti!             { }
743         non satis est   hostem regnis   spoliasse paternis:            { }
744               libertate animos   spoliant, et rite coactis             { }
745             coniugiis   sanctoque audent   irrumpere amori             { }
746              ac pactos   laniare toros.   victoria postquam            { }

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                   28:+
747              romano   stat certa duci,   nec flectere quisquam         {2}
748             fata potest   æterna Iovis,   sint ultima vitæ             { }
749            tristia, et eximiis   sua Roma ingrata trophæis,            { }
750               exul ut a patria   deserto in rure senescat              { }?
751             solus et a   fidis longe   semotus amicis;                 {2}?
752          nec videat   sibi dulce aliquid,   qui dulcia nobis           { }
753               omnia præripuit.   tum cari iniuria fratris              { }
754             exagitet,   doleatque suos   non æqua ferentes;            { }
755                filius extremos   inglorius aggravet annos.             { }?
756            indigno   tandem atque inopi   claudare sepulcro,           { }
757              iratusque tibi et   patriæ moriare relictæ,               { }
758             Scipio, et infames   saxis inscribe querelas.              { }
759             tu quoque finitimo   semper quatiare tumultu,              { }
760              si secum posthac,   coniunx carissime, firmum             { }
761            fædus habes: videas   abeuntes funere natos                 { }
762               intempestivo, et   fædatos cæde nepotes                  { }
763             alterna.   veniens illa   de gente cruentus                { }?
764              rusticus insultet   generi per vulnera vestro,            { }

Francesco Petrarca: Afrikanske krig, 5. bog (Ricciardi)                   32:00
765           et trahat ante rudem   vinctos per mænia currum;             { }
766            ornet et ex   vobis proprios   tua Roma triumphos!'         { }
767             dixerat: ac circum   gemitum lacrimasque videres           { }
768         astantes  -que fero attonitos   intendere fini.                { }
769            illa manu   pateramque tenens   et lumina cælo              { }
770           attollens:   'Sol alme' inquit   'superique, valete;         { }
771              Massinissa, vale,   nostri memor.' inde malignum          { }
772             ceu sitiens haurit   non mota fronte venenum,              { }?
773             tartareasque petit   violentus spiritus umbras.            { }
_____________________________________________________________________________..

risultati { } della versificazione© extra >>>
Scarica file Word? (> Courier 10) o file PDF è possibile

Prossimo file n. 337
Francesco Petrarca: Afrikanske krig 6,839-918 [Africa]
Ritorna a INDEX o (Nuova!) HOME PAGE 2O23 LatinaLectio!

Rhythmus perfectus [polisillabi naturâli y normáles], paucis versibus exceptis
Analyse 2
5. bog.
395        certe ego, si   proprio michi non   sordescit in ore            { }
5. bog.
416         tu michi vir   quantus digito   monstrabere, si te             { }
428             romano hæc præsens   populo victoria; nec te               { }
491               mænia Pænorum et   turres Carthaginis, an se             { }
550                 ibimus, æterno   connexi fædere; nec nos               { }
Analyse 3
5. bog.
640       lumina quæ   michi me abstulerant   curasque minores!            { }!
680           somnia sunt   quæ fingis amans,   et falleris amens,          { }!
5. bog.
402               turba voluptatum   quæ circumfusa tenet nos:             { }
Analyse 4
5. bog.
606             non satis intellecta prius. tu ne illa fuisti              { }!
631             tempora siderei exemplum specimenque decoris,              { }!

Data og analyse 2 og 3 og 4 “Romersk fod på daktylisk vers”
(Piede romano sui dattili). Indhold i overbliksbillede

%d blogger hanno fatto clic su Mi Piace per questo: