File n. 54 – 20:03 minuti – Vergilius

Visitate (FAQ?) HOME PAGE link >INDEX >LECTOR >CORPUS !

PgDn n. 54 Publius Vergilius Maro: Æneiden 9,176-449 [Aeneis]
⬇ Cerca Ctrl + F (find). Modifica file Audio? è possibile (slow/fast! or minimize/download …⬆️)
= archivio n. 19 - ÆN4-VERG + archivio n. 20 - ÆN5-VERG     Prossimo file n. 55
Publius Vergilius Maro: Æneiden, 9. sang (Oxford C.T.)                     0:00
176            Nisus erat   portae custos,   acerrimus armis,              [ ]?
177       Hyrtacides,   comitem Aeneae   quem miserat Ida                  [ ]
178              venatrix   iaculo celerem   levibusque sagittis;          [ ]

Publius Vergilius Maro: Æneiden, 9. sang (Oxford C.T.)                     0:+
179            et iuxta   comes Euryalus,   quo pulchrior alter            [ ]
180              non fuit Aeneadum   Troiana neque induit arma,            [ ]
181               ora puer   prima signans   intonsa iuventa.              [ ]
182             his amor unus erat   pariterque in bella ruebant:          [ ]
183             tum quoque communi   portam statione tenebant.             [ ]?
184          Nisus ait: 'dine hunc   ardorem mentibus addunt,              [ ]
185          Euryale, an   sua cuique deus   fit dira cupido?              [ ]
186         aut pugnam aut aliquid   iamdudum invadere magnum              [ ]
187        mens agitat   mihi, nec placida   contenta quiete est.          [ ]
188            cernis quae Rutulos   habeat fiducia rerum:                 [ ]
189            lumina rara micant,   somno vinoque soluti                  [ ]?
190             procubuere, silent   late loca. percipe porro              [1]
191    quid dubitem et   quae nunc animo   sententia surgat.               [ ]
192                  Aenean   acciri omnes,   populusque patresque,        [ ]?
193             exposcunt,   mittique viros   qui certa reportent.         [ ]
194             si tibi quae posco   promittunt (nam mihi facti            [ ]?
195        fama sat est),   tumulo videor   reperire sub illo              [ ]

Publius Vergilius Maro: Æneiden, 9. sang (Oxford C.T.)                     0:++
196            posse viam ad muros   et moenia Pallantea.'                 [1]
197              obstipuit   magno laudum   percussus amore                [ ]
198            Euryalus, simul his   ardentem adfatur amicum:              [ ]
199          'mene igitur   socium summis   adiungere rebus,               [ ]
200             Nise, fugis? solum   te in tanta pericula mittam?          [ ]
201            non ita me genitor,   bellis adsuetus Opheltes,             [ ]
202              Argolicum   terrorem inter   Troiaeque labores            [ ]
203              sublatum erudiit,   nec tecum talia gessi                 [ ]
204              magnanimum Aenean   et fata extrema secutus:              [ ]
205          est hic, est   animus lucis   contemptor et istum             [ ]
206            qui vita   bene credat emi,   quo tendis, honorem.'         [3]?
207      Nisus ad haec:   'equidem de te   nil tale verebar,               [ ]
208         nec fas, non:   ita me referat   tibi magnus ovantem           [ ]
209            Iuppiter aut quicum  -que oculis haec aspicit aequis.       [ ]
210        sed si quis   (quae multa vides   discrimine tali)              [ ]
211            si quis in adversum   rapiat casusve deusve,                [ ]

Publius Vergilius Maro: Æneiden, 9. sang (Oxford C.T.)                     4:00
212            te superesse velim,   tua vita dignior aetas.               [ ]
213            sit qui me   raptum pugna   pretiove redemptum              [ ]?
214      mandet humo,   solita aut si qua id   Fortuna vetabit,            [ ]
215             absenti   ferat inferias   decoretque sepulcro.            [ ]
216            neu matri   miserae tanti   sim causa doloris,              [1]
217            quae te sola, puer,   multis e matribus ausa                [ ]?
218             persequitur, magni   nec moenia curat Acestae.'            [ ]
219            ille autem: 'causas   nequiquam nectis inanis               [ ]
220             nec mea iam   mutata loco   sententia cedit.               [2]
221              acceleremus' ait,   vigiles simul excitat. illi           [ ]
222            succedunt   servantque vices:   statione relicta            [ ]
223              ipse comes   Niso graditur   regemque requirunt.          [1]
224              Cetera per terras   omnis animalia somno                  [ ]
225                 laxabant curas   et corda oblita laborum:              [ ]
226             ductores   Teucrum primi,   delecta iuventus,              [ ]
227             consilium   summis regni   de rebus habebant,              [ ]?
228      quid facerent   quisve Aeneae   iam nuntius esset.                [ ]
229           stant longis   adnixi hastis   et scuta tenentes             [ ]

Publius Vergilius Maro: Æneiden, 9. sang (Oxford C.T.)                     4:+
230           castrorum et   campi medio.   tum Nisus et una               [ ]
231              Euryalus   confestim alacres   admittier orant,           [ ]
232           rem magnam   pretiumque morae   fore. primus Iulus           [ ]
233               accepit trepidos   ac Nisum dicere iussit.               [ ]
234            tum sic Hyrtacides:   'audite o mentibus aequis,            [ ]?
235          Aeneadae,   neve haec nostris   spectentur ab annis           [ ]
236         quae ferimus.   Rutuli somno   vinoque soluti                  [ ]?
237           conticuere: locum insidiis conspeximus ipsi,                 [ ]!
238           qui patet in   bivio portae   quae proxima ponto;            [ ]
239               interrupti ignes   aterque ad sidera fumus               [ ]
240             erigitur:   si fortuna   permittitis uti,                  [ ]
241               quaesitum Aenean   et moenia Pallantea,                  [ ]?
242            mox hic cum spoliis   ingenti caede peracta                 [ ]
243               adfore cernetis.   nec nos via fallit euntis:            [ ]
244               vidimus obscuris   primam sub vallibus urbem             [ ]
245              venatu adsiduo et   totum cognovimus amnem.'              [ ]

Publius Vergilius Maro: Æneiden, 9. sang (Oxford C.T.)                     4:++
246          hic annis   gravis atque animi   maturus Aletes:              [1]
247           'di patrii,   quorum semper   sub numine Troia est,          [ ]
248               non tamen omnino   Teucros delere paratis,               [ ]
249             cum talis   animos iuvenum et   tam certa tulistis         [1]
250       pectora.' - sic memorans   umeros dextrasque tenebat             [ ]
251            amborum et   vultum lacrimis   atque ora rigabat. -         [ ]
252        'quae vobis,   quae digna, viri,   pro laudibus istis           [ ]?
253             praemia posse rear   solvi? pulcherrima primum             [ ]
254             di moresque dabunt   vestri: tum cetera reddet             [ ]
255              actutum   pius Aeneas   atque integer aevi                [ ]
256              Ascanius   meriti tanti   non immemor umquam.'            [ ]?
257        'immo ego vos,   cui sola salus   genitore reducto,'            [ ]
258               excipit Ascanius   'per magnos, Nise, penatis            [ ]
259           Assaracique larem et   canae penetralia Vestae               [ ]
260            obtestor,   quaecumque mihi   fortuna fidesque est,         [ ]
261              in vestris   pono gremiis:   revocate parentem,           [ ]
262            reddite conspectum;   nihil illo triste recepto.            [ ]
263              bina dabo argento   perfecta atque aspera signis          [ ]

Publius Vergilius Maro: Æneiden, 9. sang (Oxford C.T.)                     4:+++
264                pocula, devicta   genitor quae cepit Arisba,            [ ]
265           et tripodas geminos,   auri duo magna talenta,               [ ]
266               cratera antiquum   quem dat Sidonia Dido.                [ ]
267             si vero   capere Italiam   sceptrisque potiri              [ ]?
268               contigerit victori et praedae dicere sortem:             [ ]!
269             vidisti,   quo Turnus equo,   quibus ibat in armis         [ ]
270           aureus; ipsum illum,   clipeum cristasque rubentis           [ ]
271                excipiam sorti,   iam nunc tua praemia, Nise.           [ ]
272            praeterea   bis sex genitor   lectissima matrum             [ ]
273               corpora captivos  -que dabit suaque omnibus arma,        [ ]
274              insuper his campi   quod rex habet ipse Latinus.          [ ]
275            te vero,   mea quem spatiis   propioribus aetas             [ ]
276          insequitur,   venerande puer,   iam pectore toto              [ ]
277           accipio et   comitem casus   complector in omnis.            [ ]
278             nulla meis sine te   quaeretur gloria rebus:               [ ]
279            seu pacem   seu bella geram,   tibi maxima rerum            [ ]
280            verborumque fides.'   contra quem talia fatur               [ ]
281            Euryalus:   'me nulla dies   tam fortibus ausis             [ ]

Publius Vergilius Maro: Æneiden, 9. sang (Oxford C.T.)                     8:00
282           dissimilem arguerit;   tantum fortuna secunda                [ ]
283            haud adversa cadat.   sed te super omnia dona               [ ]
284           unum oro:   genetrix Priami   de gente vetusta               [1]
285       est mihi, quam   miseram tenuit   non Ilia tellus                [ ]
286              mecum excedentem,   non moenia regis Acestae.             [ ]
287           hanc ego nunc   ignaram huius   quodcumque pericli est       [ ]
288                inque salutatam   linquo (nox et tua testis             [2]
289          dextera) quod nequeam   lacrimas perferre parentis.           [ ]
290             at tu, oro,   solare inopem et   succurre relictae.        [1]?
291        hanc sine me   spem ferre tui,   audentior ibo                  [ ]
292               in casus omnis.'   percussa mente dedere                 [ ]
293           Dardanidae lacrimas,   ante omnis pulcher Iulus,             [ ]
294         atque animum   patriae strinxit   pietatis imago.              [ ]
295  tum sic effatur:                                                        ..
296             'sponde digna tuis   ingentibus omnia coeptis.             [ ]
297          namque erit ista mihi   genetrix nomenque Creusae             [ ]
298                solum defuerit,   nec partum gratia talem               [ ]
299           parva manet.   casus factum   quicumque sequentur,           [ ]

Publius Vergilius Maro: Æneiden, 9. sang (Oxford C.T.)                     8:+
300            per caput hoc iuro,   per quod pater ante solebat:          [1]
301            quae tibi polliceor   reduci rebusque secundis,             [1]
302             haec eadem   matrique tuae   generique manebunt.'          [ ]
303           sic ait inlacrimans;   umero simul exuit ensem               [ ]
304                  auratum, mira   quem fecerat arte Lycaon              [1]
305          Gnosius atque habilem   vagina aptarat eburna.                [ ]
306             dat Niso Mnestheus   pellem horrentisque leonis            [ ]
307              exuvias,   galeam fidus   permutat Aletes.                [ ]
308             protinus armati incedunt; quos omnis euntis                [ ]!
309            primorum   manus ad portas,   iuvenumque senumque,          [ ]
310             prosequitur votis.   nec non et pulcher Iulus,             [ ]
311            ante annos   animumque gerens   curamque virilem,           [ ]
312            multa patri   mandata dabat   portanda; sed aurae           [ ]
313               omnia discerpunt   et nubibus inrita donant.             [ ]
314             Egressi   superant fossas   noctisque per umbram           [ ]
315         castra inimica petunt,   multis tamen ante futuri              [ ]
316               exitio.   passim somno   vinoque per herbam              [ ]?
317           corpora fusa vident,   arrectos litore currus,               [ ]

Publius Vergilius Maro: Æneiden, 9. sang (Oxford C.T.)                     8:++
318               inter lora rotas  -que viros, simul arma iacere,         [ ]
319        vina simul.   prior Hyrtacides   sic ore locutus:               [ ]
320             'Euryale, audendum   dextra: nunc ipsa vocat res.          [ ]
321         hac iter est.   tu, ne qua manus   se attollere nobis          [1]
322                a tergo possit,   custodi et consule longe;             [ ]
323         haec ego vasta dabo et   lato te limite ducam.'                [ ]?
324            sic memorat   vocemque premit,   simul ense superbum        [ ]
325          Rhamnetem adgreditur,   qui forte tapetibus altis             [ ]
326                exstructus toto   proflabat pectore somnum,             [ ]
327             rex idem et   regi Turno   gratissimus augur,              [ ]
328                sed non augurio   potuit depellere pestem.              [ ]
329             tris iuxta famulos   temere inter tela iacentis            [ ]
330              armigerumque Remi   premit aurigamque sub ipsis           [ ]
331           nactus equis   ferroque secat   pendentia colla;             [ ]
332          tum caput ipsi aufert   domino truncumque relinquit           [ ]
333             sanguine singultantem: atro tepefacta cruore               [1]!
334          terra torique madent.   nec non Lamyrumque Lamumque           [ ]
335             et iuvenem   Serranum, illa   qui plurima nocte            [ ]?

Publius Vergilius Maro: Æneiden, 9. sang (Oxford C.T.)                    12:00
336              luserat, insignis   facie, multoque iacebat               [ ]
337             membra deo victus;   felix, si protinus illum              [ ]
338              aequasset   nocti ludum in   lucemque tulisset.           [ ]
339             impastus   ceu plena leo   per ovilia turbans              [ ]
340            (suadet enim   vesana fames)   manditque trahitque          [2]
341            molle pecus   mutumque metu,   fremit ore cruento:          [ ]
342              nec minor Euryali   caedes; incensus et ipse              [ ]
343          perfurit ac multam in   medio sine nomine plebem,             [ ]
344              Fadumque Herbesum  -que subit Rhoetumque Abarimque        [ ]
345               ignaros; Rhoetum   vigilantem et cuncta videntem,        [ ]
346           sed magnum   metuens se post   cratera tegebat.              [ ]
347             pectore in adverso   totum cui comminus ensem              [1]
348              condidit adsurgenti et multa morte recepit                [ ]!
349          purpureum:   vomit ille animam et   cum sanguine mixta        [ ]
350           vina refert moriens,   hic furto fervidus instat.            [ ]
351              iamque ad Messapi   socios tendebat; ibi ignem            [ ]?
352           deficere extremum et   religatos rite videbat                [ ]
353          carpere gramen equos:   breviter cum talia Nisus              [ ]

Publius Vergilius Maro: Æneiden, 9. sang (Oxford C.T.)                    12:+
354             (sensit enim nimia   caede atque cupidine ferri)           [ ]
355              'absistamus' ait,   'nam lux inimica propinquat.          [ ]
356             poenarum exhaustum   satis est, via facta per hostis.'     [ ]
357        multa virum   solido argento   perfecta relinquunt              [ ]
358               armaque crateras  -que simul pulchrosque tapetas.        [2]
359              Euryalus phaleras   Rhamnetis et aurea bullis             [ ]
360               cingula, Tiburti   Remulo ditissimus olim                [1]?
361        quae mittit   dona, hospitio   cum iungeret absens,             [ ]
362             Caedicus; ille suo   moriens dat habere nepoti;            [ ]
363            post mortem   bello Rutuli   pugnaque potiti;               [ ]
364        haec rapit atque umeris   nequiquam fortibus aptat.             [ ]
365             tum galeam   Messapi habilem   cristisque decoram          [ ]
366               induit. excedunt   castris et tuta capessunt.            [ ]
367              Interea   praemissi equites   ex urbe Latina,             [ ]
368               cetera dum legio   campis instructa moratur,             [ ]
369                 ibant et Turno   regi responsa ferebant,               [ ]
370            ter centum,   scutati omnes,   Volcente magistro.           [ ]
371           iamque propinquabant   castris murosque subibant             [ ]

Publius Vergilius Maro: Æneiden, 9. sang (Oxford C.T.)                    12:++
372           cum procul hos laevo   flectentis limite cernunt,            [ ]
373              et galea Euryalum   sublustri noctis in umbra             [ ]
374             prodidit immemorem   radiisque adversa refulsit.           [ ]
375         haud temere est visum.   conclamat ab agmine Volcens:          [ ]
376       'state, viri.   quae causa viae?   quive estis in armis?         [ ]
377           quove tenetis iter?'   nihil illi tendere contra,            [ ]
378          sed celerare fugam in   silvas et fidere nocti.               [ ]
379             obiciunt   equites sese ad   divortia nota                 [ ]
380       hinc atque hinc,   omnemque abitum   custode coronant.           [ ]
381              silva fuit   late dumis   atque ilice nigra               [ ]?
382            horrida, quam densi   complerant undique sentes,            [ ]
383              rara per occultos   lucebat semita callis.                [ ]
384              Euryalum tenebrae   ramorum onerosaque praeda             [1]
385            impediunt,   fallitque timor   regione viarum,              [ ]
386        Nisus abit;   iamque imprudens   evaserat hostis                [ ]
387         atque locos   qui post Albae   de nomine dicti                 [ ]
388                Albani (tum rex   stabula alta Latinus habebat),        [ ]?
389      ut stetit et   frustra absentem   respexit amicum:                [ ]

Publius Vergilius Maro: Æneiden, 9. sang (Oxford C.T.)                    16:00
390              'Euryale infelix,   qua te regione reliqui?               [ ]
391          quave sequar?' rursus   perplexum iter omne revolvens         [ ]
392              fallacis   silvae simul et   vestigia retro               [ ]
393                observata legit   dumisque silentibus errat.            [ ]
394           audit equos,   audit strepitus   et signa sequentum.         [ ]
395          nec longum in   medio tempus,   cum clamor ad auris           [ ]
396         pervenit ac   videt Euryalum,   quem iam manus omnis           [ ]!
397         fraude loci et noctis,   subito turbante tumultu,              [ ]
398             oppressum rapit et   conantem plurima frustra.             [ ]
399          quid faciat?   qua vi iuvenem,   quibus audeat armis          [1]
400             eripere? an   sese medios   moriturus in ensis             [ ]
401            inferat et pulchram   properet per vulnera mortem?          [ ]
402                  ocius adducto   torquens hastile lacerto              [ ]
403             suspiciens   altam Lunam   sic voce precatur:              [ ]
404        'tu, dea, tu   praesens nostro   succurre labori,               [ ]
405            astrorum   decus et nemorum   Latonia custos.               [ ]

Publius Vergilius Maro: Æneiden, 9. sang (Oxford C.T.)                    16:+
406           si qua tuis   umquam pro me   pater Hyrtacus aris            [1]
407        dona tulit,   si qua ipse meis   venatibus auxi                 [ ]
408           suspendive tholo aut   sacra ad fastigia fixi,               [ ]
409           hunc sine me   turbare globum et   rege tela per auras.'     [ ]
410                dixerat et toto   conixus corpore ferrum                [ ]?
411          conicit. hasta volans   noctis diverberat umbras              [ ]
412             et venit aversi in   tergum Sulmonis ibique                [ ]
413            frangitur, ac fisso   transit praecordia ligno.             [ ]
414           volvitur ille vomens   calidum de pectore flumen             [ ]
415             frigidus et longis   singultibus ilia pulsat.              [ ]
416               diversi   circumspiciunt.   hoc acrior idem              [ ]
417             ecce aliud   summa telum   librabat ab aure.               [ ]?
418        dum trepidant,   it hasta Tago   per tempus utrumque            [ ]
419              stridens traiecto  -que haesit tepefacta cerebro.         [ ]
420           saevit atrox Volcens   nec teli conspicit usquam             [ ]?
421             auctorem   nec quo se ardens   immittere possit.           [ ]
422              'tu tamen interea   calido mihi sanguine poenas           [ ]
423               persolves   amborum' inquit;   simul ense recluso        [ ]

Publius Vergilius Maro: Æneiden, 9. sang (Oxford C.T.)                    16:++
424              ibat in Euryalum.   tum vero exterritus, amens,           [ ]
425              conclamat   Nisus nec se   celare tenebris                [ ]
426             amplius aut tantum   potuit perferre dolorem:              [ ]
427        'me, me, adsum   qui feci, in me   convertite ferrum,           [ ]
428          o Rutuli!   mea fraus omnis,   nihil iste nec ausus           [ ]
429         nec potuit; caelum hoc   et conscia sidera testor';            [ ]
430             - tantum infelicem   nimium dilexit amicum.                [ ]
431             talia dicta dabat,   sed viribus ensis adactus             [ ]
432              transabiit costas   et candida pectora rumpit.            [ ]
433              volvitur Euryalus   leto, pulchrosque per artus           [ ]
434          it cruor inque umeros   cervix conlapsa recumbit:             [ ]
435             purpureus   veluti cum flos   succisus aratro              [ ]
436            languescit moriens,   lassove papavera collo                [ ]
437                 demisere caput   pluvia cum forte gravantur.           [1]
438             at Nisus   ruit in medios   solumque per omnis             [ ]
439          Volcentem   petit, in solo   Volcente moratur.                [ ]
440          quem circum   glomerati hostes   hinc comminus atque hinc     [ ]
441             proturbant. instat   non setius ac rotat ensem             [ ]

= archivio n. 20 - ÆN5-VERG
Publius Vergilius Maro: Æneiden, 9. sang (Oxford C.T.)                    20:00
442             fulmineum,   donec Rutuli   clamantis in ore               [1]
443            condidit adverso et   moriens animam abstulit hosti.        [ ]
444             tum super exanimum   sese proiecit amicum                  [ ]?
445             confossus, placida  -que ibi demum morte quievit.          [ ]
446                Fortunati ambo!   si quid mea carmina possunt,          [ ]
447            nulla dies   umquam memori   vos eximet aevo,               [1]
448               dum domus Aeneae   Capitoli immobile saxum               [ ]
449               accolet imperium  -que pater Romanus habebit.            [ ]

risultati [ ] della versificazione© >>>
Scarica file Word? (> Courier 10) o file PDF è possibile

Prossimo file n. 55
Publius Vergilius Maro: Æneiden 9,450-589 [Aeneis]
Ritorna a INDEX o (Nuova!) HOME PAGE 2O23 LatinaLectio!

Rhythmus perfectus [polisillabi naturâli y normáles], paucis versibus exceptis
Analyse 2
9. sang.
198            Euryalus, simul his   ardentem adfatur amicum:              [ ]
278             nulla meis sine te   quaeretur gloria rebus:               [ ]
388                Albani (tum rex   stabula alta Latinus habebat),        [ ]?
9. sang.
194             si tibi quae posco   promittunt (nam mihi facti            [ ]?
288                inque salutatam   linquo (nox et tua testis             [2]
9. sang.
196            posse viam ad muros   et moenia Pallantea.’                 [1]
241               quaesitum Aenean   et moenia Pallantea,                  [ ]?
344              Fadumque Herbesum  -que subit Rhoetumque Abarimque       *[ ]
Analyse 3
9. sang.
396         pervenit ac   videt Euryalum,   quem iam manus omnis           [ ]!
9. sang.
320             ‘Euryale, audendum   dextra: nunc ipsa vocat res.          [ ]
Analyse 4
9. sang.
268               contigerit victori et praedae dicere sortem:             [ ]!
9. sang.
237           conticuere: locum insidiis conspeximus ipsi,                 [ ]!
308             protinus armati incedunt; quos omnis euntis                [ ]!
333             sanguine singultantem: atro tepefacta cruore               [1]!
9. sang.
348              condidit adsurgenti et multa morte recepit                [ ]!

Data og analyse 2 og 3 og 4 “Romersk fod på daktylisk vers”
(Piede romano sui dattili). Indhold i overbliksbillede



%d blogger hanno fatto clic su Mi Piace per questo: