Archivio n. 40 – ME1-OVIDIUS

Ovidius: Forvandlinger [Metamorphoses]
= file n. 190 - 18:47 minuti ⬇ Cerca Ctrl + F (find) Prossimo n.41
Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)               # ME1-OVID.
  1            In nova fert animus   mutatas dicere formas                 [ ]
  2           corpora; di, coeptis   (nam vos mutastis et illa)            [ ]
  3                  aspirate meis   primaque ab origine mundi             [1]
  4               ad mea perpetuum   deducite tempora carmen.              [1]
  5            ante mare et terras   et quod tegit omnia caelum            [ ]
  6                 unus erat toto   naturae vultus in orbe,               [ ]?
  7             quem dixere Chaos;   rudis indigestaque moles              [ ]
  8        nec quidquam   nisi pondus iners   congestaque eodem            [ ]
  9             non bene iunctarum   discordia semina rerum.               [ ]
 10             nullus adhuc mundo   praebebat lumina Titan                [ ]
 11             nec nova crescendo   reparabat cornua Phoebe               [ ]
 12                 nec circumfuso   pendebat in aere Tellus               [ ]?
 13             ponderibus   librata suis   nec bracchia longo             [ ]
 14               margine terrarum   porrexerat Amphitrite.                [ ]
 15         utque erat et   tellus illic   et pontus et aer,               [ ]
 16            sic erat instabilis   tellus, innabilis unda,               [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
 17               lucis egens aer;   nulli sua forma manebat               [ ]
 18              obstabatque aliis   aliud, quia corpore in uno            [ ]
 19              frigida pugnabant   calidis, umentia siccis,              [1]
 20              mollia cum duris,   sine pondere habentia pondus.         [ ]
 21          hanc deus et   melior litem   natura diremit.                 [ ]
 22               nam caelo terras   et terris abscidit undas              [ ]
 23             et liquidum spisso   secrevit ab aere caelum;              [2]?
 24          quae postquam evolvit   caecoque exemit acervo,               [ ]
 25               dissociata locis   concordi pace ligavit.                [ ]
 26                  ignea convexi   vis et sine pondere caeli             [ ]
 27                emicuit   summaque locum   sibi fecit in arce;          [ ]
 28               proximus est aer   illi levitate locoque;                [ ]?
 29             densior his tellus   elementia grandia traxit              [ ]
 30        et pressa est   gravitate sua;   circumfluus umor               [ ]
 31                ultima possedit   solidumque coercuit orbem.            [ ]
 32             sic ubi dispositam   quisquis fuit ille dearum             [ ]
 33               congeriem secuit   sectamque in membra redegit,          [ ]
 34              principio terram,   ne non aequalis ab omni               [ ]
 
Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
 35           parte foret,   magni speciem   glomeravit in orbis.          [ ]
 36             tum freta diffundi   rapidisque tumescere ventis           [ ]
 37              iussit et ambitae   circumdare litora terrae.             [ ]
 38              addidit et fontes   et stagna immensa lacusque,           [ ]
 39            fluminaque obliquis   cinxit declivia ripis;                [ ]
 40             quae diversa locis   partim sorbentur ab ipsa,             [ ]
 41             in mare perveniunt   partim campoque recepta               [ ]
 42               liberioris aquae   pro ripis litora pulsant.             [ ]
 43              iussit et extendi   campos, subsidere valles,             [ ]
 44            fronde tegi silvas,   lapidosos surgere montes.             [ ]
 45            utque duae   dextra caelum   totidemque sinistra            [ ]
 46             parte secant zonae   (quinta est ardentior illis),         [ ]
 47              sic onus inclusum   numero distinxit eodem                [ ]
 48            cura dei,   totidemque plagae   tellure premuntur.          [ ]
 49          quarum quae media est   non est habitabilis aestu;            [ ]
 50           nix tegit alta duas;   totidem inter utrumque locavit        [ ]
 51             temperiemque dedit   mixta cum frigore flamma.             [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
 52               imminet his aer,   qui, quanto est pondere terrae        [u]
 53           pondus aquae levius,   tanto est onerosior igni.             [ ]
 54              illic et nebulas,   illic consistere nubes                [ ]
 55              iussit et humanas   motura tonitrua mentes                [4]
 56              et cum fulminibus   facientes fulgora ventos.             [ ]
 57        his quoque non   passim mundi   fabricator habendum             [ ]
 58                 aera permisit.   (vix nunc obsistitur illis,           [ ]
 59         cum sua quisque regant   diverso flamina tractu,               [ ]
 60           quin lanient mundum;   tanta est discordia fratrum.)         [ ]
 61               Eurus ad Auroram   Nabataeaque regna recessit            [ ]
 62           Persidaque et radiis   iuga subdita matutinis;               [u]
 63              vesper et occiduo   quae litora sole tepescunt            [ ]
 64          proxima sunt Zephyro;   Scythiam septemque Triones            [ ]
 65               horrifer invasit   Boreas; contraria tellus              [ ]
 66               nubibus assiduis   pluvioque madescit ab Austro.         [ ]
 67            haec super imposuit   liquidum et gravitate carentem        [ ]
 68           aethera nec quidquam   terrenae faecis habentem.             [ ]
 69              vix ita limitibus   dissaepserat omnia certis,            [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
 70            cum quae pressa diu   fuerant caligine caeca                [ ]
 71               sidera coeperunt   toto effervescere caelo.              [ ]
 72           neu regio   foret ulla suis   animalibus orba,               [ ]
 73          astra tenent   caeleste solum   formaeque deorum,             [ ]
 74              cesserunt nitidis   habitandae piscibus undae,            [ ]
 75             terra feras cepit.   volucres agitabilis aer.              [ ]
 76            sanctius his animal   mentisque capacius altae              [ ]
 77           deerat adhuc et quod   dominari in cetera posset.            [ ]
 78      natus homo est, sive hunc   divino semine fecit                   [ ]?
 79             ille opifex rerum,   mundi melioris origo,                 [ ]
 80             sive recens tellus   seductaque nuper ab alto              [ ]
 81                aethere cognati   retinebat semina caeli,               [ ]?
 82              quam satus Iapeto   mixtam pluvialibus undis              [ ]
 83             finxit in effigiem   moderantum cuncta deorum.             [ ]
 84          pronaque cum spectent   animalia cetera terram,               [ ]
 85              os homini   sublime dedit   caelumque videre              [ ]
 86              iussit et erectos   ad sidera tollere vultus.             [ ]
 87           sic modo quae fuerat   rudis et sine imagine tellus          [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
 88                 induit ignotas   hominum conversa figuras.             [ ]?
 89           aurea prima sata est   aetas, quae vindice nullo,            [ ]
 90          sponte sua,   sine lege fidem   rectumque colebat.            [ ]
 91        poena metusque aberant,   nec verba minantia fixo               [ ]
 92               aere ligabantur,   nec supplex turba timebat             [ ]
 93               iudicis ora sui,   sed erant sine vindice tuti.          [ ]
 94             nondum caesa suis,   peregrinum ut viseret orbem,          [ ]
 95           montibus in liquidas   pinus descenderat undas.              [ ]
 96              nullaque mortales   praeter sua litora norant;            [ ]
 97             nondum praecipites   cingebant oppida fossae;              [ ]
 98              non tuba derecti,   non aeris cornua flexi,               [ ]?
 99           non galeae,   non ensis erat;   sine militis usu             [ ]
100                 mollia securae   peragebant otia gentes.               [ ]
101            ipsa quoque immunis   rastroque intacta nec ullis           [ ]
102               saucia vomeribus   per se dabat omnia tellus;            [ ]
103              contentique cibis   nullo cogente creatis                 [ ]?
104                 arbuteos fetus   montanaque fraga legebant             [ ]
105           cornaque et in duris   haerentia mora rubetis                [ ]?

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
106             et quae deciderant   patula Iovis arbore glandes.          [ ]
107             ver erat aeternum,   placidique tepentibus auris           [ ]
108            mulcebant   Zephyri natos   sine semine flores.             [1]
109             mox etiam   fruges tellus   inarata ferebat,               [ ]
110             nec renovatus ager   gravidis canebat aristis.             [ ]
111            flumina iam lactis,   iam flumina nectaris ibant,           [ ]
112             flavaque de viridi   stillabant ilice mella.               [ ]
113               postquam Saturno   tenebrosa in Tartara misso            [ ]
114          sub Iove mundus erat,   subiit argentea proles,               [ ]
115                 auro deterior,   fulvo pretiosior aere.                [ ]
116               Iuppiter antiqui   contraxit tempora veris               [ ]
117           perque hiemes aestus  -que et inaequales autumnos            [ ]
118           et breve ver spatiis   exegit quattuor annum.                [ ]
119            tum primum   siccis aer   fervoribus ustus                  [ ]
120              canduit et ventis   glacies astricta pependit;            [ ]
121             tum primum   subiere domos   (domus antra fuerunt          [ ]
122              et densi frutices   et vinctae cortice virgae);           [ ]
123              semina tum primum   longis Cerealia sulcis                [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
124            obruta sunt, pressi  -que iugo gemuere iuvenci.             [ ]
125              tertia post illam   successit aenea proles,               [ ]
126               saevior ingeniis   et ad horrida promptior arma,         [ ]
127           non scelerata tamen.   de duro est ultima ferro.             [ ]
128               protinus inrupit   venae peioris in aevum                [ ]
129           omne nefas;   fugere pudor   verumque fidesque,              [1]
130              in quorum   subiere locum   fraudesque dolique            [ ]
131             insidiaeque et vis   et amor sceleratus habendi.           [ ]
132              vela dabat ventis   (nec adhuc bene noverat illos)        [ ]
133            navita, quaeque diu   steterant in montibus altis           [ ]
134              fluctibus ignotis   exsultavere carinae;                  [ ]
135              communemque prius   ceu lumina solis et auras             [ ]
136             cautus humum longo   signavit limite mensor.               [ ]
137             nec tantum segetes   alimentaque debita dives              [ ]
138              poscebatur humus,   sed itum est in viscera terrae        [1]
139           quasque recondiderat   Stygiisque admoverat umbris           [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
140              effodiuntur opes,   inritamenta malorum.                  [ ]?
141           iamque nocens ferrum   ferroque nocentius aurum              [ ]
142            prodierat;   prodit bellum,   quod pugnat utroque,          [ ]
143              sanguineaque manu   crepitantia concutit arma.            [ ]
144              vivitur ex rapto.   non hospes ab hospite tutus,          [ ]?
145            non socer a genero;   fratrum quoque gratia rara est.       [1]
146                 imminet exitio   vir coniugis, illa mariti;            [ ]
147              lurida terribiles   miscent aconita novercae;             [ ]
148               filius ante diem   patrios inquirit in annos.            [ ]
149            victa iacet pietas,   et virgo caede madentes               [ ]
150               ultima caelestum   terras Astraea reliquit.              [ ]
151              neve foret terris   securior arduus aether,               [ ]
152              adfectasse ferunt   regnum caeleste Gigantas              [ ]
153              altaque congestos   struxisse ad sidera montes.           [ ]
154           tum pater omnipotens   misso perfregit Olympum               [ ]
155            fulmine et excussit   subiectae Pelion Ossae.               [ ]
156                obruta mole sua   cum corpora dira iacerent,            [ ]
157                 perfusam multo   natorum sanguine Terram               [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
158              immaduisse ferunt   calidumque animasse cruorem           [ ]
159              et, ne nulla suae   stirpis monimenta manerent,           [ ]
160             in faciem   vertisse hominem.   sed et illa propago        [ ]
161            contemptrix superum   saevaeque avidissima caedis           [ ]
162              et violenta fuit;   scires e sanguine natos.              [ ]?
163          quae pater ut   summa vidit   Saturnius arce                  [1]
164              ingemit et, facto   nondum vulgata recenti                [ ]
165                foeda Lycaoniae   referens convivia mensae,             [ ]
166            ingentes   animo et dignas   Iove concipit iras             [ ]
167            conciliumque vocat;   tenuit mora nulla vocatos.            [ ]
168              est via sublimis,   caelo manifesta sereno;               [ ]
169            Lactea nomen habet,   candore notabilis ipso.               [ ]
170           hac iter est superis   ad magni tecta Tonantis               [ ]
171              regalemque domum.   dextra laevaque deorum                [ ]
172                 atria nobilium   valvis celebrantur apertis.           [ ]
173          plebs habitat   diversa locis;   hac parte potentes           [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
174             caelicolae   clarique suos   posuere Penates.              [ ]
175       hic locus est   quem, si verbis   audacia detur,                 [ ]
176              haud timeam magni   dixisse Palatia caeli.                [ ]
177              ergo ubi marmoreo   superi sedere recessu,                [1]?
178              celsior ipse loco   sceptroque innixus eburno             [ ]
179             terrificam capitis   concussit terque quaterque            [ ]
180           caesariem,   cum qua terram   mare sidera movit.             [ ]
181             talibus inde modis   ora indignantia solvit:               [ ]?
182           'non ego pro   mundi regno   magis anxius illa               [ ]
183                tempestate fui,   qua centum quisque parabat            [ ]?
184             inicere anguipedum   captivo bracchia caelo.               [ ]?
185       nam quamquam   ferus hostis erat,   tamen illud ab uno           [ ]
186              corpore et ex una   pendebat origine bellum.              [ ]?
187         nunc mihi, qua   totum Nereus   circumsonat orbem,             [2]
188          perdendum est   mortale genus;   per flumina iuro             [ ]
189              infera sub terras   Stygio labentia luco.                 [ ]
190           cuncta prius temptanda, sed immedicabile corpus              [ ]!
191           ense recidendum est,   ne pars sincera trahatur.             [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
192             sunt mihi semidei,   sunt rustica numina nymphae           [ ]
193                Faunique Satyri  -que et monticolae Silvani;            [1]?
194          quos, quoniam   caeli nondum   dignamur honore,               [ ]
195           quas dedimus   certe terras   habitare sinamus.              [ ]
196            an satis, o superi,   tutos fore creditis illos,            [1]
197          cum mihi, qui fulmen,   qui vos habeoque regoque,             [ ]
198             struxerit insidias   notus feritate Lycaon?'               [ ]
199              confremuere omnes   studiisque ardentibus ausum           [ ]
200               talia deposcunt.   sic, cum manus impia saevit           [ ]
201              sanguine Caesareo   Romanum exstinguere nomen,            [ ]?
202              attonitum   tanto subitae   terrore ruinae                [ ]
203              humanum genus est   totusque perhorruit orbis.            [ ]
204           nec tibi grata minus   pietas, Auguste, tuorum est           [ ]
205           quam fuit illa Iovi.   qui postquam voce manuque             [ ]?
206            murmura compressit,   tenuere silentia cuncti.              [ ]
207            substitit ut clamor   pressus gravitate regentis,           [ ]
208            Iuppiter hoc iterum   sermone silentia rupit:               [ ]
209            'ille quidem poenas   (curam hanc dimittite) solvit;        [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
210           quod tamen admissum,   quae sit vindicta docebo.             [ ]
211             contigerat nostras   infamia temporis aures;               [ ]
212          quam cupiens   falsam summo   delabor Olympo                  [ ]?
213                 et deus humana   lustro sub imagine terras.            [ ]?
214       longa mora est   quantum noxae   sit ubique repertum             [ ]
215               enumerare; minor   fuit ipsa infamia vero.               [ ]
216             Maenala transieram   latebris horrenda ferarum             [ ]
217                 et cum Cyllene   gelidi pineta Lycaei;                 [1]?
218             Arcadis hinc sedes   et inhospita tecta tyranni            [1]
219           ingredior, traherent   cum sera crepuscula noctem.           [ ]
220             signa dedi   venisse deum,   vulgusque precari             [ ]?
221              coeperat; inridet   primo pia vota Lycaon,                [1]
222             mox ait: 'experiar   deus hic discrimine aperto            [ ]
223               an sit mortalis,   nec erit dubitabile verum.'           [ ]
224             nocte gravem somno   necopina perdere morte                [2]?
225            me parat: haec illi   placet experientia veri!              [ ]
226          nec contentus eo est;   missi de gente Molossa                [ ]?

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
227                  obsidis unius   iugulum mucrone resolvit              [u]
228            atque ita semineces   partim ferventibus artus              [ ]
229           mollit aquis, partim   subiecto torruit igni.                [ ]
230            quod simul imposuit   mensis, ego vindice flamma            [ ]
231               in domino dignos   everti tecta Penates.                 [ ]?
232            territus ipse fugit   nactusque silentia ruris              [ ]
233             exululat   frustraque loqui   conatur; ab ipso             [1]?
234            colligit os rabiem,   solitaeque cupidine caedis            [ ]
235            vertitur in pecudes   et nunc quoque sanguine gaudet.       [ ]
236             in villos   abeunt vestes,   in crura lacerti;             [ ]
237         fit lupus et   veteris servat   vestigia formae;               [ ]
238            canities eadem est,   eadem violentia vultus,               [ ]
239             idem oculi lucent,   eadem feritatis imago est.            [2]
240             occidit una domus,   sed non domus una perire              [ ]
241          digna fuit;   qua terra patet,   fera regnat Erinys.          [ ]
242             in facinus   iurasse putes;   dent ocius omnes             [ ]
243              quas meruere pati   (sic stat sententia) poenas.'         [ ]
244          dicta Iovis   pars voce probant   stimulosque frementi        [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
245               adiciunt,   alii partes   adsensibus implent.            [ ]
246               est tamen humani   generis iactura dolori                [2]?
247           omnibus, et quae sit   terrae mortalibus orbae               [ ]
248           forma futura rogant,   quis sit laturus in aras              [ ]
249            tura, ferisne paret   populandas tradere terras.            [ ]
250               talia quaerentes   (sibi enim fore cetera curae)         [ ]
251          rex superum   trepidare vetat   subolemque priori             [ ]
252              dissimilem populo   promittit origine mira.               [ ]?
= file n. 191 - 25:50 minuti
253           iamque erat in totas   sparsurus fulmina terras,             [ ]
254            sed timuit   ne forte sacer   tot ab ignibus aether         [ ]
255             conciperet flammas   longusque ardesceret axis.            [ ]
256           esse quoque in fatis   reminiscitur adfore tempus            [ ]
257           quo mare, quo tellus   correptaque regia caeli               [ ]
258                ardeat et mundi   moles operosa laboret.                [1]
259                tela reponuntur   manibus fabricata Cyclopum;           [ ]
260           poena placet   diversa, genus   mortale sub undis            [ ]
261             perdere et ex omni   nimbos demittere caelo.               [ ]
262               protinus Aeoliis   Aquilonem claudit in antris           [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
263           et quaecumque fugant   inductas flamina nubes,               [ ]
264              emittitque Notum.   madidis Notus evolat alis,            [ ]
265             terribilem   picea tectus   caligine vultum;               [ ]
266           barba gravis nimbis,   canis fluit unda capillis,            [ ]
267         fronte sedent nebulae,   rorant pennaeque sinusque.            [ ]
268                utque manu late   pendenti a nubila pressit,            [2]
269         fit fragor; hinc densi   funduntur ab aethere nimbi.           [ ]
270                 nuntia Iunonis   varios induta colores                 [ ]
271            concipit Iris aquas   alimentaque nubibus adfert;           [ ]
272             sternuntur segetes   et deplorata colonis                  [ ]?
273           vota iacent,   longique perit   labor inritus anni.          [ ]
274             nec caelo   contenta suo est   Iovis ira, sed illum        [ ]
275               caeruleus frater   iuvat auxiliaribus undis.             [ ]
276            convocat hic amnes;   qui postquam tecta tyranni            [ ]
277                 intravere sui,   'non est hortamine longo              [ ]?
278            nunc' ait 'utendum.   vires effundite vestras               [ ]
279        (sic opus est),   aperite domos   ac mole remota                [ ]
280           fluminibus   vestris totas   immittite habenas.'             [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
281           iusserat; hi redeunt   ac fontibus ora relaxant              [ ]
282                   et defrenato   volvuntur in aequora cursu.           [ ]?
283              ipse tridente suo   terram percussit; at illa             [ ]
284               intremuit   motuque vias   patefecit aquarum.            [ ]
285               exspatiata ruunt   per apertos flumina campos            [ ]
286           cumque satis   arbusta simul   pecudesque virosque           [ ]
287           tectaque cumque suis   rapiunt penetralia sacris.            [ ]
288            si qua domus mansit   potuitque resistere tanto             [ ]
289                indeiecta malo,   culmen tamen altior huius             [ ]
290           unda tegit   pressaeque latent   sub gurgite turres.         [ ]
291        iamque mare et   tellus nullum   discrimen habebant;            [ ]
292             omnia pontus erat,   deerant quoque litora ponto.          [ ]
293            occupat hic collem,   cumba sedet alter adunca              [ ]
294               et ducit   remos illic   ubi nuper ararat;               [ ]?
295             ille supra segetes   aut mersae culmina villae             [ ]
296             navigat, hic summa   piscem deprendit in ulmo;             [ ]
297             figitur in viridi,   si fors tulit, ancora prato,          [ ]?
298            aut subiecta terunt   curvae vineta carinae;                [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
299        et, modo qua   graciles gramen   carpsere capellae,             [ ]
300              nunc ibi deformes   ponunt sua corpora phocae.            [ ]
301           mirantur   sub aquae lucos   urbesque domosque               [ ]
302             Nereides,   silvasque tenent   delphines et altis          [ ]
303                incursant ramis   agitataque robora pulsant.            [1]?
304          nat lupus inter oves,   fulvos vehit unda leones,             [ ]
305             unda vehit tigres;   nec vires fulminis apro,              [ ]
306               crura nec ablato   prosunt velocia cervo;                [ ]?
307                quaesitique diu   terris ubi sistere possit,            [ ]?
308               in mare lassatis   volucris vaga decidit alis.           [ ]
309               obruerat tumulos   immensa licentia ponti                [ ]
310              pulsabantque novi   montana cacumina fluctus.             [ ]
311               maxima pars unda   rapitur; quibus unda pepercit,        [ ]
312             illos longa domant   inopi ieiunia victu.                  [1]
313                separat Aeonios   Oetaeis Phocis ab arvis,              [ ]
314          terra ferax   dum terra fuit,   sed tempore in illo           [ ]
315            pars maris et latus   subitarum campus aquarum.             [ ]
316            mons ibi verticibus   petit arduus astra duobus,            [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
317               nomine Parnasos,   superantque cacumina nubes.           [ ]
318              hic ubi Deucalion   (nam cetera texerat aequor)           [ ]
319              cum consorte tori   parva rate vectus adhaesit,           [ ]
320              Corycidas nymphas   et numina montis adorant              [ ]
321           fatidicamque Themin,   quae tunc oracla tenebat.             [ ]
322              non illo   melior quisquam   nec amantior aequi           [ ]
323              vir fuit aut illa   metuentior ulla deorum.               [ ]
324          Iuppiter, ut liquidis   stagnare paludibus orbem              [ ]
325             et superesse virum   de tot modo milibus unum              [ ]
326             et superesse videt   de tot modo milibus unam,             [ ]
327                 innocuos ambo,   cultores numinis ambo,                [ ]
328                nubila disiecit   nimbisque Aquilone remotis            [ ]
329                et caelo terras   ostendit et aethera terris.           [ ]
330            nec maris ira manet   positoque tricuspide telo             [ ]
331          mulcet aquas   rector pelagi,   supraque profundum            [ ]
332         exstantem atque umeros   innato murice tectum                  [ ]?

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
333              caeruleum   Tritona vocat   conchaeque sonanti            [2]
334                inspirare iubet   fluctusque et flumina signo           [1]
335             iam revocare dato.   cava bucina sumitur illi,             [ ]
336              tortilis in latum   quae turbine crescit ab imo,          [ ]
337             bucina quae, medio   concepit ubi aera ponto,              [ ]
338             litora voce replet   sub utroque iacentia Phoebo.          [ ]
339         tum quoque, ut ora dei   madida rorantia barba                 [1]?
340            contigit et cecinit   iussos inflata receptus,              [ ]
341             omnibus audita est   telluris et aequoris undis            [ ]
342            et quibus est undis   audita coercuit omnes.                [ ]
343          iam mare litus habet,   plenos capit alveus amnes,            [ ]
344              flumina subsidunt   collesque exire videntur,             [ ]
345         surgit humus, crescunt   iuga decrescentibus undis;            [ ]
346            postque diem longam   nudata cacumina silvae                [2]
347              ostendunt   limumque tenent   in fronde relictum.         [ ]
348           redditus orbis erat;   quem postquam vidit inanem            [ ]
349                   et desolatas   agere alta silentia terras,           [ ]?
350             Deucalion lacrimis   ita Pyrrham adfatur obortis:          [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
351           'o soror, o coniunx,   o femina sola superstes,              [1]
352              quam commune mihi   genus et patruelis origo,             [ ]
353           deinde torus iunxit,   nunc ipsa pericula iungunt,           [ ]
354            terrarum,   quascumque vident   occasus et ortus,           [ ]
355           nos duo turba sumus;   possedit cetera pontus.               [ ]
356        haec quoque adhuc vitae   non est fiducia nostrae               [ ]
357           certa satis, terrent   etiamnum nubila mentem.               [ ]
358        quis tibi, si   sine me fatis   erepta fuisses,                 [3]?
359         nunc animus,   miseranda, foret?   quo sola timorem            [ ]
360             ferre modo posses?   quo consolante doleres?               [ ]
361        namque ego, crede mihi,   si te quoque pontus haberet           [1]?
362          te sequerer, coniunx,   et me quoque pontus haberet.          [ ]
363             o  utinam   possim populos   reparare paternis             [ ]
364           artibus atque animas   formatae infundere terrae!            [ ]
365          nunc genus in   nobis restat   mortale duobus                 [ ]
366            (sic visum superis)   hominumque exempla manemus.'          [ ]
367           dixerat, et flebant.   placuit caeleste precari              [ ]
368              numen et auxilium   per sacras quaerere sortes.           [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
369       nulla mora est;   adeunt pariter   Cephisidas undas,             [ ]
370            ut nondum liquidas,   sic iam vada nota secantes.           [ ]
371               inde ubi libatos   inroravere liquores                   [2]?
372            vestibus et capiti,   flectunt vestigia sanctae             [ ]
373               ad delubra deae,   quorum fastigia turpi                 [ ]
374                pallebant musco   stabantque sine ignibus arae.         [ ]
375             ut templi   tetigere gradus,   procumbit uterque           [ ]
376           pronus humi   gelidoque pavens   dedit oscula saxo;          [ ]
377        atque ita 'si precibus'   dixerunt 'numina iustis               [ ]
378            victa remollescunt,   si flectitur ira deorum,              [ ]
379      dic, Themi, qua   generis damnum   reparabile nostri              [ ]
380           arte sit et   mersis fer opem,   mitissima, rebus.'          [ ]
381          mota dea est   sortemque dedit:   'discedite templo           [ ]
382                et velate caput   cinctasque resolvite vestes           [1]
383            ossaque post tergum   magnae iactate parentis.'             [ ]
384                 obstipuere diu   rumpitque silentia voce               [ ]
385          Pyrrha prior   iussisque deae   parere recusat                [ ]
386           detque sibi   veniam pavido   rogat ore timetque             [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
387               laedere iactatis   maternas ossibus umbras.              [ ]
388               interea repetunt   caecisque obscura latebris            [ ]
389             verba datae sortis   secum inter seque volutant.           [ ]
390               inde Promethides   placidis Epimethida dictis            [2]
391         mulcet et 'aut fallax'   ait 'est sollertia nobis              [ ]
392          aut pia sunt   nullumque nefas   oracula suadent.             [1]
393        magna parens terra est;   lapides in corpore terrae             [ ]
394                ossa reor dici;   iacere hos post terga iubemur.'       [1]
395               coniugis augurio   quamquam Titania mota est,            [ ]
396       spes tamen in dubio est;   adeo caelestibus ambo                 [ ]
397             diffidunt monitis.   sed quid temptare nocebit?            [ ]
398             discedunt   velantque caput   tunicasque recingunt         [ ]
399            et iussos   lapides sua post   vestigia mittunt.            [ ]
400          saxa (quis hoc credat   nisi sit pro teste vetustas?)         [ ]
401                ponere duritiam   coepere suumque rigorem               [ ]
402                mollirique mora   mollitaque ducere formam.             [1]?

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
403              mox ubi creverunt   naturaque mitior illis                [4]
404          contigit, ut quaedam,   sic non manifesta, videri             [ ]
405          forma potest hominis,   sed uti de marmore coepta,            [1]
406               non exacta satis   rudibusque simillima signis.          [ ]
407          quae tamen ex   illis aliquo   pars umida suco                [ ]
408               et terrena fuit,   versa est in corporis usum;           [ ]
409      quod solidum est   flectique nequit,   mutatur in ossa;           [ ]
410           quae modo vena fuit,   sub eodem nomine mansit;              [ ]
411             inque brevi spatio   superorum numine saxa                 [ ]
412           missa viri   manibus faciem   traxere virorum                [ ]
413                  et de femineo   reparata est femina iactu.            [ ]?
414               inde genus durum   sumus experiensque laborum,           [ ]
415             et documenta damus   qua simus origine nati.               [2]
416                cetera diversis   tellus animalia formis                [ ]
417            sponte sua peperit,   postquam vetus umor ab igne           [ ]
418                percaluit solis   caenumque udaeque paludes             [ ]
419                intumuere aestu   fecundaque semina rerum,              [ ]?

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
420                 vivaci   nutrita solo   ceu matris in alvo,            [3]
421             creverunt   faciemque aliquam   cepere morando.            [ ]
422              sic, ubi deseruit   madidos septemfluus agros             [ ]
423               Nilus et antiquo   sua flumina reddidit alveo            [ ]?
424             aetherioque recens   exarsit sidere limus,                 [ ]
425               plurima cultores   versis animalia glaebis               [ ]
426         inveniunt;   et in his quaedam   perfecta per ipsum            [ ]
427              nascendi spatium,   quaedam modo coepta suisque           [ ]
428         trunca vident numeris,   et eodem in corpore saepe             [ ]
429             altera pars vivit,   rudis est pars altera tellus.         [ ]
430           quippe ubi temperiem   sumpsere umorque calorque,            [ ]?
431           concipiunt et ab his   oriuntur cuncta duobus;               [ ]
432         cumque sit ignis aquae   pugnax, vapor umidus omnes            [ ]
433           res creat et discors   concordia fetibus apta est.           [ ]
434               ergo ubi diluvio   tellus lutulenta recenti              [ ]
435              solibus aetheriis   altoque recanduit aestu,              [ ]
436               edidit innumeras   species partimque figuras             [ ]
437             rettulit antiquas,   partim nova monstra creavit.          [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
438            illa quidem nollet,   sed te quoque, maxime Python,         [ ]
439           tum genuit   populisque novis   incognita serpens            [ ]
440          terror eras;   tantum spatii   de monte tenebas.              [ ]
441         hunc deus arquitenens,   numquam letalibus armis               [ ]
442            ante nisi in damnis   capreisque fugacibus usus,            [ ]
443            mille gravem telis,   exhausta paene pharetra,              [ ]
444                perdidit effuso   per vulnera nigra veneno.             [ ]?
445            neve operis   famam possit   delere vetustas,               [ ]
446             instituit   sacros celebri   certamine ludos,              [ ]
447              Pythia perdomitae   serpentis nomine dictos.              [ ]
448           hic iuvenum   quicumque manu   pedibusve rotave              [ ]
449              vicerat aesculeae   capiebat frondis honorem.             [ ]
450             nondum laurus erat   longoque decentia crine               [ ]
451               tempora cingebat   de qualibet arbore Phoebus.           [1]
452           primus amor   Phoebi Daphne   Peneia, quem non               [ ]?
453             fors ignara dedit,   sed saeva Cupidinis ira.              [ ]
454             Delius hunc, nuper   victa serpente superbus,              [ ]
455                viderat adducto   flectentem cornua nervo:              [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
456         'quidque tibi,   lascive puer,   cum fortibus armis?'          [ ]
457          dixerat; 'ista decent   umeros gestamina nostros,             [ ]
458          qui dare certa ferae,   dare vulnera possumus hosti,          [ ]
459             qui modo pestifero   tot iugera ventre prementem           [ ]
460            stravimus innumeris   tumidum Pythona sagittis.             [ ]
461             tu face nescioquos   esto contentus amores                 [ ]
462                  inritare tua,   nec laudes adsere nostras.'           [ ]
463           filius huic Veneris:   'figat tuus omnia, Phoebe,            [ ]
464            te meus arcus' ait,   'quantoque animalia cedunt            [ ]
465            cuncta deo,   tanto minor est   tua gloria nostra.'         [ ]
466                 dixit et eliso   percussis aere pennis                 [2]
467                impiger umbrosa   Parnasi constitit arce,               [ ]?
468               eque sagittifera   prompsit duo tela pharetra            [ ]
469             diversorum operum;   fugat hoc, facit illud amorem.        [ ]
470         quod facit auratum est   et cuspide fulget acuta;              [ ]
471         quod fugat obtusum est   et habet sub harundine plumbum.       [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
472             hoc deus in nympha   Peneide fixit, at illo                [u]?
473              laesit Apollineas   traiecta per ossa medullas.           [ ]
474           protinus alter amat,   fugit altera nomen amantis,           [ ]
475              silvarum latebris   captivarumque ferarum                 [ ]?
476                exuviis gaudens   innuptaeque aemula Phoebes            [ ]
477                vitta coercebat   positos sine lege capillos.           [ ]
478              multi illam petiere, illa aversata petentes               [ ]!
479             impatiens   expersque viri   nemora avia lustrat           [ ]
480     nec quid Hymen, quid amor,   quid sint conubia curat.              [ ]
481             saepe pater dixit:   'generum mihi, filia, debes;'         [ ]
482             saepe pater dixit:   'debes mihi, nata, nepotes.'          [ ]
483            illa velut   crimen taedas   exosa iugales                  [ ]
484              pulchra verecundo   suffunditur ora rubore,               [ ]
485         inque patris   blandis haerens   cervice lacertis              [ ]
486             'da mihi perpetua,   genitor carissime' dixit,             [ ]
487             'virginitate frui;   dedit hoc pater ante Dianae.'         [ ]
488        ille quidem obsequitur,   sed te decor iste quod optas          [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
489             esse vetat,   votoque tuo   tua forma repugnat.            [ ]
490           Phoebus amat   visaeque cupit   conubia Daphnes,             [ ]
491           quodque cupit sperat   suaque illum oracula fallunt.         [ ]
492         utque leves   stipulae demptis   adolentur aristis,            [ ]
493            ut facibus   saepes ardent,   quas forte viator             [ ]
494              vel nimis admovit   vel iam sub luce reliquit,            [ ]
495          sic deus in   flammas abiit,   sic pectore toto               [ ]
496             uritur et sterilem   sperando nutrit amorem.               [ ]
497              spectat inornatos   collo pendere capillos,               [ ]
498            et 'quid si   comantur?' ait;   videt igne micantes         [ ]
499            sideribus   similes oculos;   videt oscula, quae non        [ ]
500             est vidisse satis;   laudat digitosque manusque            [ ]
501           bracchiaque et nudos   media plus parte lacertos;            [ ]
502         si qua latent,   meliora putat.   fugit ocior aura             [ ]
503        illa levi neque ad haec   revocantis verba resistit:            [ ]
504        'nympha, precor,   Penei, mane!   non insequor hostis;          [u]?
505         nympha, mane!   sic agna lupum,   sic cerva leonem,            [ ]?
506            sic aquilam   penna fugiunt   trepidante columbae,          [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
507           hostes quaeque suos;   amor est mihi causa sequendi.         [ ]
508         me miserum,   ne prona cadas   indignave laedi                 [1]
509           crura notent sentes,   et sim tibi causa doloris!            [ ]
510          aspera, qua properas,   loca sunt; moderatius, oro            [ ]
511         curre fugamque inhibe;   moderatius insequar ipse.             [ ]
512            cui placeas   inquire tamen;   non incola montis,           [ ]
513            non ego sum pastor,   non hic armenta gregesque             [ ]
514              horridus observo.   nescis, temeraria, nescis             [ ]
515            quem fugias,   ideoque fugis.   mihi Delphica tellus        [ ]
516           et Claros et Tenedos   Pateraeaque regia servit;             [ ]
517          Iuppiter est genitor;   per me quod eritque fuitque           [ ]
518           estque patet; per me   concordant carmina nervis.            [ ]
519       certa quidem nostra est,   nostra tamen una sagitta              [ ]
520              certior, in vacuo   quae vulnera pectore fecit.           [ ]
521              inventum   medicina meum est   opiferque per orbem        [ ]
522              dicor et herbarum   subiecta potentia nobis.              [ ]
523           ei mihi, quod nullis   amor est sanabilis herbis             [ ]
524             nec prosunt domino   quae prosunt omnibus artes!'          [ ]  

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
525                plura locuturum   timido Peneia cursu                   [2]
526              fugit cumque ipso   verba imperfecta reliquit,            [ ]
527        tum quoque visa decens.   nudabant corpora venti                [ ]
528              obviaque adversas   vibrabant flamina vestes              [ ]
529              et levis impulsos   retro dabat aura capillos;            [ ]
530          aucta fuga forma est.   sed enim non sustinet ultra           [ ]
531             perdere blanditias   iuvenis deus, utque monebat           [ ]
532             ipse Amor, admisso   sequitur vestigia passu.              [ ]
533            ut canis in   vacuo leporem   cum Gallicus arvo             [ ]
534        vidit, et hic   praedam pedibus   petit ille salutem            [ ]
535                alter inhaesuro   similis iam iamque tenere             [ ]?
536              sperat et extento   stringit vestigia rostro,             [ ]
537           alter in ambiguo est   an sit comprensus et ipsis            [ ]
538              morsibus eripitur   tangentiaque ora relinquit;           [ ]
539         sic deus et virgo est,   hic spe celer, illa timore.           [ ]
540           qui tamen insequitur   pennis adiutus Amoris                 [ ]
541              ocior est requiem  -que negat tergoque fugacis            [ ]
542              imminet et crinem   sparsum cervicibus adflat.            [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
543              viribus absumptis   expalluit illa citaeque               [ ]
544             victa labore fugae   'tellus' ait, 'hisce, vel istam,      [ ]
545          quae facit ut laedat,   mutando perde figuram.'               [ ]
546            victa labore fugae,   spectans Peneidas undas,              [ ]
547    'fer, pater' inquit, 'opem,   si flumina numen habetis;             [1]
548             qua nimium placui,   mutando perde figuram.'               [ ]?
549               vix prece finita   torpor gravis occupat artus;          [2]?
550               mollia cinguntur   tenui praecordia libro;               [ ]
551             in frondem crines,   in ramos bracchia crescunt;           [ ]
552           pes modo tam   velox pigris   radicibus haeret;              [ ]
553             ora cacumen habet;   remanet nitor unus in illa.           [ ]
554      hanc quoque Phoebus amat,   positaque in stipite dextra           [ ]
555         sentit adhuc   trepidare novo   sub cortice pectus,            [ ]
556              complexusque suis   ramos, ut membra, lacertis            [ ]
557              oscula dat ligno;   refugit tamen oscula lignum.          [ ]
558        cui deus: 'at   quoniam coniunx   mea non potes esse,           [ ]
559            arbor eris   certe' dixit   'mea; semper habebunt           [ ]
560          te coma, te citharae,   te nostrae, laure, pharetrae.         [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
561            tu ducibus   Latiis aderis,   cum laeta Triumphum           [ ]
562          vox canet et   visent longas   Capitolia pompas;              [ ]
563              postibus Augustis   eadem fidissima custos                [ ]
564              ante fores stabis   mediamque tuebere quercum             [ ]
565            utque meum intonsis   caput est iuvenale capillis,          [ ]
566            tu quoque perpetuos   semper gere frondis honores.'         [ ]
567                finierat Paean;   factis modo laurea ramis              [ ]
568             adnuit utque caput   visa est agitasse cacumen.            [ ]
= file n. 192 - 17:12 minuti
569           est nemus Haemoniae,   praerupta quod undique claudit        [ ]
570           silva; vocant Tempe.   per quae Peneos ab imo                [ ]
571                  effusus Pindo   spumosis volvitur undis               [ ]
572               deiectuque gravi   tenues agitantia fumos                [ ]
573                nubila conducit   summisque aspergine silvis            [ ]
574              impluit et sonitu   plus quam vicina fatigat.             [ ]
575        haec domus, haec sedes,   haec sunt penetralia magni            [1]
576       amnis; in his   residens facto   de cautibus antro               [ ]?
577               undis iura dabat   nymphisque colentibus undas.          [ ]
578               conveniunt illuc   popularia flumina primum              [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
579               nescia gratentur   consolenturne parentem,               [ ]
580              populifer Sperchios et inrequietus Enipeus                [ ]!
581              Apidanosque senex   lenisque Amphrysos et Aeas,           [ ]
582            moxque amnes   alii qui, qua   tulit impetus illos,         [1]
583               in mare deducunt   fessas erroribus undas.               [2]
584             Inachus unus abest   imoque reconditus antro               [1]
585           fletibus auget aquas   natamque miserrimus Io                [ ]
586              luget ut amissam.   nescit vitane fruatur                 [ ]
587             an sit apud Manes,   sed quam non invenit usquam           [ ]
588        esse putat   nusquam atque animo   peiora veretur.              [1]
589               viderat a patrio   redeuntem Iuppiter illam              [ ]
590            flumine et 'o virgo   Iove digna tuoque beatum              [ ]
591             nescioquem   factura toro,   pete' dixerat 'umbras         [ ]
592         altorum   nemorum' (et nemorum   monstraverat umbras)          [ ]
593            'dum calet et medio   sol est altissimus orbe.              [ ]
594             quod si sola times   latebras intrare ferarum,             [1]
595              praeside tuta deo   nemorum secreta subibis               [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
596              nec de plebe deo,   sed qui caelestia magna               [ ]
597            sceptra manu teneo,   sed qui vaga fulmina mitto.           [ ]
598          ne fuge me!'   (fugiebat enim).   iam pascua Lernae           [ ]
599           consitaque arboribus   Lyrcea reliquerat arva,               [ ]
600               cum deus inducta   latas caligine terras                 [ ]
601              occuluit   tenuitque fugam   rapuitque pudorem.           [ ]
602               interea   medius Iuno   despexit in Argos,               [ ]
603             et noctis   faciem nebulas   fecisse volucres              [ ]
604              sub mitido   mirata die,   non fluminis illas             [ ]?
605                esse nec umenti   sensit tellure remitti;               [ ]
606           atque suus   coniunx ubi sit   circumspicit, ut quae         [ ]
607               deprensi totiens   iam nosset furta mariti.              [ ]
608            quem postquam caelo   non repperit, 'aut ego fallor         [ ]
609            aut ego laedor' ait   delapsaque ab aethere summo           [ ]
610            constitit in terris   nebulasque recedere iussit.           [ ]
611              coniugis adventum   praesenserat inque nitentem           [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
612               Inachidos vultus   mutaverat ille iuvencam;              [1]
613        bos quoque formosa est.   speciem Saturnia vaccae,              [ ]
614       quamquam invita, probat,   nec non et cuius et unde              [ ]
615             quove sit armento,   veri quasi nescia, quaerit.           [1]?
616               Iuppiter e terra   genitam mentitur, ut auctor           [ ]
617               desinat inquiri;   petit hanc Saturnia munus.            [ ]?
618           quid faciat?   crudele suos   addicere amores,               [ ]
619        non dare suspectum est;   pudor est qui suadeat illinc,         [ ]
620           hinc dissuadet amor.   victus pudor esset amore,             [ ]
621            sed leve si   munus sociae   generisque torique             [2]
622               vacca negaretur,   poterat non vacca videri.             [2]
623                 paelice donata   non protinus exuit omnem              [2]?
624            diva metum   timuitque Iovem et   fuit anxia furti,         [ ]
625              donec Arestoridae   servandam tradidit Argo.              [ ]
626               centum luminibus   cinctum caput Argus habebat;          [ ]
627              inde suis vicibus   capiebant bina quietem,               [ ]
628               cetera servabant   atque in statione manebant.           [ ]
629           constiterat   quocumque modo,   spectabat ad Io;             [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
630                ante oculos Io,   quamvis aversus, habebat.             [u]?
631              luce sinit pasci;   cum sol tellure sub alta est          [ ]
632             claudit et indigno   circumdat vincula collo.              [ ]
633             frondibus arboreis   et amara pascitur herba               [2]?
634             proque toro terrae   non semper gramen habenti             [ ]
635                incubat infelix   limosaque flumina potat.              [2]
636           illa etiam   supplex Argo   cum bracchia vellet              [ ]
637            tendere, non habuit   quae bracchia tenderet Argo,          [ ]
638                et conata queri   mugitus edidit ore                    [1]?
639             pertimuitque sonos   propriaque exterrita voce est.        [ ]
640              venit et ad ripas   ubi ludere saepe solebat,             [ ]?
641               Inachidas ripas,   novaque ut conspexit in unda          [ ]
642               cornua pertimuit   seque externata refugit.              [ ]
643               Naides ignorant,   ignorat et Inachus ipse               [ ]
644       quae sit; at illa patrem   sequitur sequiturque sorores          [ ]
645               et patitur tangi   seque admirantibus offert.            [ ]?
646               decerptas senior   porrexerat Inachus herbas;            [ ]
647              illa manus lambit   patriisque dat oscula palmis,         [ ]
648           nec retinet lacrimas   et, si modo verba sequantur,          [ ]  
 
Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
649              oret opem   nomenque suum   casusque loquatur.            [ ]
650            littera pro verbis,   quam pes in pulvere duxit,            [ ]
651              corporis indicium   mutati triste peregit.                [ ]?
652         'me miserum!' exclamat   pater Inachus inque gementis          [ ]
653              cornibus et nivea   pendens cervice iuvencae              [ ]
654       'me miserum!' ingeminat;   'tune es quaesita per omnes,          [ ]
655             nata, mihi terras?   tu non inventa reperta                [ ]
656            luctus eras levior.   retices nec mutua nostris             [ ]
657           dicta refers;   alto tantum   suspiria ducis                 [ ]
658          pectore, quodque unum   potes, ad mea verba remugis.          [ ]
659            at tibi ego ignarus   thalamos taedasque parabam,           [ ]
660            spesque fuit generi   mihi prima, secunda nepotum;          [ ]
661         de grege nunc tibi vir    et de grege natus habendus.          [ ]
662               nec finire licet   tantos mihi morte dolores,            [1]
663           sed nocet esse deum,   praeclusaque ianua leti               [ ]
664             aeternum   nostros luctus   extendit in aevum.'            [ ]
665                talia maerentem   stellatus sommovet Argus              [ ]
666               ereptamque patri   diversa in pascua natam               [ ]?

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
667         abstrahit; ipse procul   montis sublime cacumen                [ ]
668           occupat, unde sedens   partes speculatur in omnes.           [ ]
669             nec superum rector   mala tanta Phoronidos ultra           [ ]
670           ferre potest   natumque vocat   quem lucida partu            [ ]
671               Pleias enixa est   letoque det imperat Argum.            [1]
672          parva mora est   alas pedibus   virgamque potenti             [ ]
673           somniferam   sumpsisse manu   tegumenque capillis.           [ ]
674            haec ubi disposuit,   patria Iove natus ab arce             [ ]
675             desilit in terras.   illic tegumenque removit              [ ]
676              et posuit pennas;   tantummodo virga retenta est.         [ ]
677             hac agit ut pastor   per devia rura capellas               [ ]
678             dum venit abductas   et structis cantat avenis.            [ ]
679               voce nova captus   custos Iononius 'at tu,               [ ]
680       quisquis es, hoc poteras   mecum considere saxo,'                [ ]
681       Argus ait;   'neque enim pecori   fecundior ullo                 [1]
682        herba loco est,   aptamque vides   pastoribus umbram.'          [ ]
683              sedit Atlantiades   et euntem multa loquendo              [ ]
684               detinuit   sermone diem,   iunctisque canendo            [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
685           vincere harundinibus   servantia lumina temptat.             [ ]
686            ille tamen   pugnat molles   evincere somnos                [ ]?
687          et, quamvis sopor est   oculorum parte receptus,              [ ]
688           parte tamen vigilat.   quaerit quoque (namque reperta        [ ]
689            fistula nuper erat)   qua sit ratione reperta.              [ ]
690             tum deus 'Arcadiae   gelidis in montibus' inquit           [ ]
691             'inter Hamadryadas   celeberrima Nonacrinas                [u]
692                Naias una fuit;   nymphae Syringa vocabant.             [ ]
693           non semel et Satyros   eluserat illa sequentes               [1]?
694             et quoscumque deos   umbrosaque silva feraxque             [ ]
695            rus habet. Ortygiam   studiis ipsaque colebat               [ ]
696              virginitate deam;   ritu quoque cincta Dianae             [1]
697             falleret et posset   credi Latonia, si non                 [ ]?
698            corneus huic arcus,   si non foret aureus illi.             [ ]
699           sic quoque fallebat.   redeuntem colle Lycaeo                [ ]
700          Pan videt hanc   pinuque caput   praecinctus acuta            [1]
701           talia verba refert.'   restabat verba referre,               [ ]
702            et precibus spretis   fugisse per avia nympham              [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
703                 donec harenosi   placidum Ladonis ad amnem             [2]?
704             venerit; hic illam   cursum impedientibus undis            [ ]
705                 ut se mutarent   liquidas orasse sorores;              [1]?
706           Panaque, cum prensam   sibi iam Syringa putaret,             [ ]
707            corpore pro nymphae   calamos tenuisse palustres;           [ ]
708           dumque ibi suspirat,   motos in harundine ventos             [1]
709                effecisse sonum   tenuem similemque querenti;           [ ]
710              arte nova   vocisque deum   dulcedine captum              [2]
711           'hoc mihi conloquium   tecum' dixisse 'manebit'              [ ]
712           atque ita disparibus   calamis compagine cerae               [ ]
713               inter se iunctis   nomen posuisse puellae.               [ ]
714                 talia dicturus   vidit Cyllenius omnes                 [ ]
715             succubuisse oculos   adopertaque lumina somno.             [ ]
716             supprimit extemplo   vocem firmatque soporem,              [1]
717            languida permulcens   medicata lumina virga;                [2]
718              nec mora, falcato   nutantem vulnerat ense                [ ]?
719          qua collo est   confine caput,   saxoque cruentum             [ ]
720              deicit et maculat   praeruptam sanguine rupem.            [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
721        Arge, iaces, quodque in   tot lumina lumen habebas              [ ]
722        exstinctum est   centumque oculos   nox occupat una.            [ ]
723           excipit hos volucris  -que suae Saturnia pennis              [ ]
724             conlocat et gemmis   caudam stellantibus implet.           [ ]
725               protinus exarsit   nec tempora distulit irae,            [ ]
726           horriferamque oculis   animoque obiecit Erinyn               [ ]
727             paelicis Argolicae   stimulosque in pectore caecos         [ ]
728           condidit et profugam   per totum exercuit orbem.             [ ]
729                ultimus immenso   restabas, Nile, labori;               [ ]
730         quem simul ac tetigit,   positisque in margine ripae           [ ]
731               procubuit genius   resupinoque ardua collo,              [2]
732             quos potuit solos,   tollens ad sidera vultus              [ ]
733          et gemitu et lacrimis   et luctisono mugitu                   [ ]
734            cum Iove visa queri   finemque orare malorum.               [1]?
735             coniugis ille suae   complexus colla lacertis              [ ]
736               finiat ut poenas   tandem rogat: 'in'que 'futurum        [ ]
737           pone metus;' inquit:   'numquam tibi causa doloris           [ ]
738         haec erit;' et Stygias   iubet hoc audire paludes.             [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
739             ut lenita dea est,   vultus capit illa priores             [1]
740         fitque quod ante fuit.   fugiunt e corpore saetae,             [ ]
741             cornua decrescunt,   fit luminis artior orbis,             [ ]
742            contrahitur rictus,   redeunt umerique manusque,            [ ]
743            ungulaque in quinos   dilapsa absumitur ungues;             [ ]
744         de bove nil   superest formae   nisi candor in illa.           [ ]
745               officioque pedum   nymphe contenta duorum                [ ]
746              erigitur   metuitque loqui,   ne more iuvencae            [1]
747              mugiat, et timide   verba intermissa retemptat.           [ ]
748              nunc dea linigera   colitur celeberrima turba;            [ ]
749           nunc Epaphus   magni genitus   de semine tandem              [ ]
750            creditur esse Iovis   perque urbes iuncta parenti           [ ]
751      templa tenet.   fuit huic animis   aequalis et annis              [ ]
752           Sole satus Phaethon,   quem quondam magna loquentem          [ ]
753              nec sibi cedentem   Phoeboque parente superbum            [ ]
754            non tulit Inachides   'matri'que ait 'omnia demens          [ ]
755           credis et es tumidus   genitoris imagine falsi.'             [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
756               erubuit Phaethon   iramque pudore repressit              [ ]?
757         et tulit ad   Clymenen Epaphi   convicia matrem;               [ ]
758      'quo'que 'magis   doleas, genetrix'   ait, 'ille ego liber,       [ ]
759              ille ferox tacui.   pudet haec opprobria nobis            [ ]
760               et dici   potuisse et non   potuisse refelli.            [ ]!
761             at tu, si modo sum   caelesti stirpe creatus,              [ ]?
762              ede notam   tanti generis   meque adsere caelo.'          [ ]
763             dixit et implicuit   materno bracchia collo                [ ]
764          perque suum   Meropisque caput   taedasque sororum            [ ]
765                traderet oravit   veri sibi signa parentis.             [2]
766             ambiguum   Clymene precibus   Phaethontis an ira           [ ]
767               mota magis dicti   sibi criminis utraque caelo           [ ]
768             bracchia porrexit,   spectansque ad lumina solis           [ ]
769         'per iubar hos' inquit   'radiis insigne coruscis,             [ ]
770               nate, tibi iuro,   quod nos auditque videtque,           [2]
771          hoc te, quem spectas,   hoc te, qui temperat orbem,           [ ]
772           Sole satum.   si ficta loquor,   neget ipse videndum         [ ]
773         se mihi, sitque oculis   lux ista novissima nostris.           [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)
774           nec longus   patrios labor est   tibi nosse Penates;         [ ]
775        unde oritur   domus est terrae   contermina nostrae.            [ ]
776           si modo fert animus,   gradere et scitabere ab ipso.'        [ ]
777                emicat extemplo   laetus post talia matris              [ ]
778            dicta suae Phaethon   et concipit aethera mente,            [ ]
779              Aethiopasque suos   positosque sub ignibus Indos          [ ]
780               sidereis transit   patriosque adit impiger ortus.        [ ]
_____________________________________________________________________________..

= file n. 193 - 23:19 minuti  
Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)                         .
  1               Regia Solis erat   sublimibus alta columnis,             [ ]
  2             clara micante auro   flammasque imitante pyropo,           [ ]
  3             cuius ebur nitidum   fastigia summa tegebat,               [ ]
  4                argenti bifores   radiabant lumine valvae.              [ ]
  5              materiam   superabat opus;   nam Mulciber illic           [ ]
  6               aequora caelarat   medias cingentia terras               [ ]
  7              terrarumque orbem   caelumque quod imminet orbi.          [ ]
  8           caeruleos   habet unda deos,   Tritona canorum               [ ]
  9             Proteaque ambiguum   ballenarumque prementem               [ ]?
 10                  Aegaeona suis   immania terga lacertis                [ ]
 11            Doridaque et natas,   quarum pars nare videtur,             [ ]
 12            pars in mole sedens   virides siccare capillos,             [ ]
 13            pisce vehi quaedam;   facies non omnibus una,               [ ]
 14             non diversa tamen,   qualem decet esse sororum.            [ ]
 15            terra viros   urbesque gerit   silvasque ferasque           [ ]
 16          fluminaque et nymphas   et cetera numina ruris.               [ ]
 17        haec super imposita est   caeli fulgentis imago                 [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
 18           signaque sex foribus   dextris totidemque sinistris.         [ ]
 19              quo simul acclivi   Clymeneia limite proles               [ ]?
 20              venit et intravit   dubitati tecta parentis,              [2]
 21            protinus ad patrios   vertit vestigia vultus                [ ]
 22           consistitque procul;   neque enim propiora ferebat           [ ]
 23               lumina. purpurea   velatus veste sedebat                 [ ]?
 24             in solio   Phoebus claris   lucente smaragdis.             [ ]
 25               a dextra   laevaque Dies   et Mensis et Annus            [ ]
 26          Saeculaque et positae   spatiis aequalibus Horae;             [ ]
 27          Verque novum   stabat cinctum   florente corona,              [ ]
 28             stabat nuda Aestas   et spicea serta gerebat,              [ ]
 29             stabat et Autumnus   calcatis sordidus uvis,               [ ]
 30             et glacialis Hiems   canos hirsuta capillos.               [ ]
 31             inde loco   medius rerum   novitate paventem               [ ]
 32             Sol oculis iuvenem   quibus aspicit omnia vidit            [ ]
 33     'quae'que 'viae   tibi causa? quid hac'   ait 'arce petisti,       [ ]
 34           progenies, Phaethon,   haud infitianda parenti?'             [ ]
 35            ille refert: 'o lux   immensi publica mundi,                [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
 36         Phoebe pater,   si das usum   mihi nominis huius               [ ]?
 37            nec falsa   Clymene culpam   sub imagine celat,             [ ]
 38             pignora da generis   per quae tua vera propago             [ ]
 39         credar, et hunc animis   errorem detrahe nostris.'             [ ]
 40            dixerat, at genitor   circum caput omne micantes            [ ]
 41                deposuit radios   propiusque accedere iussit            [ ]
 42                amplexuque dato   'nec tu meus esse negari              [ ]
 43        dignus es. et   Clymene veros'    ait 'edidit ortus.            [ ]
 44          quoque minus dubites,   quodvis pete munus, ut illud          [ ]
 45            me tribuente feras.   promissi testis adesto                [ ]
 46             dis iuranda palus,   oculis incognita nostris.'            [ ]
 47             vix bene desierat;   currus rogat ille paternos            [ ]
 48            inque diem alipedum   ius et moderamen equorum.             [ ]
 49              paenituit   iurasse patrem,   qui terque quaterque        [ ]
 50             concutiens   illustre caput   'temeraria' dixit            [ ]
 51        'vox mea facta tua est.   utinam promissa liceret               [ ]
 52           non dare; confiteor,   solum hoc tibi, nate, negarem.        [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
 53              dissuadere licet.   non est tua tuta voluntas;            [1]
 54         magna petis, Phaethon,   et quae nec viribus istis             [ ]
 55              munera conveniant   nec tam puerilibus annis.             [ ]
 56             sors tua mortalis;   non est mortale quod optas.           [ ]
 57         plus etiam   quam quod superis   contingere fas sit            [ ]
 58              nescius adfectas;   placeat sibi quisque licebit,         [ ]
 59             non tamen ignifero   quisquam consistere in axe            [ ]
 60              me valet excepto.   vasti quoque rector Olympi,           [ ]
 61             qui fera terribili   iaculatur fulmina dextra,             [ ]
 62           non agit hos currus;   et quid Iove maius habemus?           [ ]
 63            ardua prima via est   et qua vix mane recentes              [ ]
 64                enituntur equi;   medio est altissima caelo,            [ ]
 65            unde mare et terras   ipsi mihi saepe videre                [ ]
 66            fit timor et pavida   trepidat formidine pectus;            [ ]
 67           ultima prona via est   et eget moderamine certo;             [ ]
 68             tunc etiam quae me   subiectis excipit undis               [ ]
 69         ne ferar in   praeceps Tethys   solet ipsa vereri.             [ ]
 70              adde quod adsidua   rapitur vertigine caelum              [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
 71          sideraque alta trahit   celerique volumine torquet.           [ ]
 72              nitor in adversum   nec me, qui cetera, vincit            [ ]?
 73              impetus et rapido   contrarius evehor orbi.               [ ]
 74          finge datos   currus: quid ages?   poterisne rotatis          [ ]
 75              obvius ire polis,   ne te citus auferat axis?             [1]
 76              forsitan et lucos   illic urbesque deorum                 [ ]
 77                concipias animo   delubraque ditia donis?               [2]?
 78              ecce per insidias   iter est formasque ferarum,           [ ]
 79              utque viam teneas   nulloque errore traharis,             [ ]
 80              per tamen adversi   gradieris cornua Tauri                [ ]
 81             Haemoniosque arcus   violentique ora Leonis                [ ]
 82              saevaque circuitu   curvantem bracchia longo              [ ]
 83          Scorpion atque aliter   curvantem bracchia Cancrum.           [ ]
 84           nec tibi quadripides   animosos ignibus illis,               [2]?
 85        quos in pectore habent,   quos ore et naribus efflant,          [ ]
 86         in promptu regere est;   vix me patiuntur, ubi acres           [ ]
 87                incaluere animi   cervixque repugnat habenis.           [ ]
 88                 at tu, funesti   ne sim tibi muneris auctor,           [ ]?

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
 89          nate, cave,   dum resque sinit,   tua corrige vota.           [ ]
 90             scilicet ut nostro   genitum te sanguine credas            [ ]
 91           pignora certa petis?   do pignora certa timendo              [ ]
 92           et patrio   pater esse metu   probor. aspice vultus          [ ]
 93            ecce meos,   utinamque oculos   in pectora posses           [ ]
 94          inserere et   patrias intus   deprendere curas.               [ ]
 95         denique quidquid habet   dives circumspice mundus              [ ]
 96           eque tot ac   tantis caeli   terra eque marisque             [ ]
 97           posce bonis aliquid;   nullam patiere repulsam.              [ ]
 98             deprecor hoc unum,   quod vero nomine poena,               [2]?
 99       non honor est;   poenam, Phaethon,   pro munere poscis.          [ ]
100           quid mea colla tenes   blandis, ignare, lacertis?            [ ]
101             ne dubita, dabitur   (Stygias iuravimus undas)             [ ]
102            quodcumque optaris:   sed tu sapientius opta.'              [ ]
103              finierat monitus;   dictis tamen ille repugnat            [ ]
104           propositumque premit   flagratque cupidine currus.           [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
105                ergo qua licuit   genitor cunctatus ad altos            [ ]
106               deducit iuvenem,   Vulcania munera, currus.              [ ]
107              aureus axis erat,   temo aureus, aurea summae             [ ]
108               curvatura rotae,   radiorum argentius ordo;              [1]
109           per iuga chrysolithi   positaeque ex ordine gemmae           [ ]
110               clara repercusso   reddebant lumina Phoebo.              [ ]
111           dumque ea magnanimus   Phaethon miratur opusque              [ ]
112          perspicit, ecce vigil   nitido patefecit ab ortu              [ ]
113               purpureas   Aurora fores   et plena rosarum              [ ]
114              atria; diffugiunt   stellae, quarum agmina cogit          [ ]
115               Lucifer et caeli   statione novissimus exit.             [ ]
116          quem petere ut terras   mundumque rubescere vidit             [ ]
117             cornuaque extremae   velut evanescere lunae,               [2]
118            iungere equos Titan   velocibus imperat Horis.              [1]
119           iussa deae   celeres peragunt   ignemque vomentes            [ ]
120               ambrosiae   suco saturos   praesepibus altis             [1]
121             quadripedes ducunt   adduntque sonantia frena.             [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
122              tum pater ora sui   sacro medicamine nati                 [ ]
123            contigit et rapidae   fecit patientia flammae               [ ]
124              imposuitque comae   radios praesagaque luctus             [ ]
125              pectore sollicito   repetens suspiria dixit:              [ ]
126         'si potes his   saltem monitis   parere parentis,              [ ]
127          parce, puer, stimulis   et fortius utere loris.               [ ]
128          sponte sua properant;   labor est inhibere volentes.          [ ]
129              nec tibi derectos   placeat via quinque per arcus.        [ ]
130         sectus in obliquum est   lato curvamine limes                  [ ]
131               zonarumque trium   contentus fine polumque               [ ]
132              effugit australem   iunctamque aquilonibus Arcton.        [ ]
133        hac sit iter   (manifesta rotae   vestigia cernes)              [ ]
134            utque ferant aequos   et caelum et terra calores,           [ ]
135           nec preme nec summum   molire per aethera cursum.            [2]
136                altius egressus   caelestia tecta cremabis,             [ ]
137               inferius terras;   medio tutissimus ibis.                [ ]
138               neu te dexterior   tortum declinet ad Anguem             [ ]
139               neve sinisterior   pressam rota ducat ad Aram;           [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
140           inter utrumque tene.   fortunae cetera mando,                [ ]
141           quae iuvet et melius   quam tu tibi consulat opto.           [ ]
142           dum loquor, Hesperio   positas in litore metas               [ ]
143             umida nox tetigit.   non est mora libera nobis;            [ ]
144            poscimur, et fulget   tenebris Aurora fugatis.              [ ]
145             corripe lora manu,   vel, si mutabile pectus               [2]?
146           est tibi, consiliis,   non curribus utere nostris,           [ ]
147           dum potes et solidis   etiamnum sedibus adstas               [ ]
148            dumque male optatos   nondum premis inscius axes,           [ ]
149             quae tutus spectes   sine me dare lumina terris.'          [ ]
150             occupat ille levem   iuvenali corpore currum               [2]
151        statque super   manibusque datas   contingere habenas           [ ]
152               gaudet et invito   grates agit inde parenti.             [1]?
153             interea   volucres Pyrois   et Eous et Aethon,             [ ]
154          Solis equi,   quartusque Phlegon   hinnitibus auras           [ ]
155            flammiferis implent   pedibusque repagula pulsant.          [ ]
156           quae postquam Tethys   fatorum ignara repotis                [ ]
157          reppulit et facta est   immensi copia caeli,                  [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
158                corripuere viam   pedibusque per aera motis             [ ]
159           obstantes   scindunt nebulas   pennisque levati              [ ]
160            praetereunt   ortos isdem   de partibus Euros.              [ ]
161           sed leve pondus erat   nec quod cognoscere possent           [ ]
162           Solis equi,   solitaque iugum   gravitate carebat;           [ ]
163          utque labant   curvae iusto   sine pondere naves              [ ]
164         perque mare instabiles   nimia levitate feruntur,              [ ]
165              sic onere adsueto   vacuus dat in aere saltus             [ ]?
166             succutiturque alte   similisque est currus inani.          [ ]
167          quod simul ac   sensere, ruunt   tritumque relinquunt         [ ]
168             quadriiugi spatium   nec quo prius ordine currunt.         [ ]
169             ipse pavet nec qua   commissas flectat habenas             [ ]
170          nec scit qua sit iter   nec, si sciat, imperet illis.         [ ]
171            tum primum   radiis gelidi   caluere Triones                [ ]
172              et vetito frustra   temptarunt aequore tingi,             [ ]
173        quaeque polo posita est   glaciali proxima Serpens,             [ ]
174            frigore pigra prius   nec formidabilis ulli,                [ ]
175             incaluit   sumpsitque novas   fervoribus iras.             [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
176             te quoque turbatum   memorant fugisse, Boote,              [ ]
177            quamvis tardus eras   et te tua plaustra tenebant.          [ ]
178                  ut vero summo   despexit ab aethere terras            [ ]?
179             infelix   Phaethon penitus   penitusque patentes,          [ ]
180              palluit et subito   genua intremuere timore               [ ]
181        suntque oculis tenebrae   per tantum lumen obortae.             [ ]
182            et iam mallet equos   numquam tetigisse paternos,           [ ]
183             iam cognosse genus   piget et valuisse rogando,            [ ]
184             iam Meropis   dici cupiens   ita fertur ut acta            [ ]
185             praecipiti   pinus Borea,   cui victa remisit              [2]
186             frena suus rector,   quam dis votisque reliquit.           [ ]
187          quid faciat?   multum caeli   post terga relictum             [ ]
188          ante oculos plus est.   animo metitur utrumque                [1]
189            et modo quos   illi fatum   contingere non est              [1]
190             prospicit occasus,   interdum respicit ortus,              [ ]
191           quidque agat ignarus   stupet et nec frena remittit          [ ]
192             nec retinere valet   nec nomina novit equorum.             [ ]
193       sparsa quoque in   vario passim   miracula caelo                 [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
194              vastarumque videt   trepidus simulacra ferarum.           [ ]
195          est locus, in geminos   ubi bracchia concavat arcus           [ ]
196              Scorpios et cauda   flexisque utrimque lacertis           [ ]
197            porrigit in spatium   signorum membra duorum;               [ ]
198           hunc puer ut   nigri madidum   sudore veneni                 [ ]
199                vulnera curvata   minitantem cuspide vidit,             [ ]?
200            mentis inops gelida   formidine lora remisit.               [ ]
201           quae postquam summum   tetigere iacentia tergum,             [ ]
202              exspatiantur equi   nulloque inhibente per auras          [ ]
203                ignotae   regionis eunt,   quaque impetus egit          [ ]
204            hac sine lege ruunt   altoque sub aethere fixis             [ ]
205              incursant stellis   rapiuntque per avia currum.           [ ]
206          et modo summa petunt,   modo per declive viasque              [ ]
207           praecipites   spatio terrae   propiore feruntur,             [ ]
208               inferiusque suis   fraternos currere Luna                [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
209                admiratur equos   ambustaque nubila fumant.             [1]
210             corripitur flammis   ut quaeque altissima tellus           [ ]
211            fissaque agit rimas   et sucis aret ademptis;               [ ]?
212              pabula canescunt,   cum frondibus uritur arbor,           [ ]
213                materiamque suo   praebet seges arida damno.            [ ]
214         parva queror:   magnae pereunt   cum moenibus urbes,           [ ]
215            cumque suis   totas populis   incendia gentes               [ ]
216            in cinerem vertunt.   silvae cum montibus ardent,           [ ]
217           ardet Athos   Taurusque Cilix   et Tmolus et Oete            [ ]
218            et tum sicca, prius   creberrima fontibus, Ide              [ ]
219           virgineusque Helicon   et nondum Oeagrius Haemus;            [ ]
220              ardet in immensum   geminatis ignibus Aetne               [2]
221             Parnasosque biceps   et Eryx et Cynthus et Othrys          [ ]
222            et tandem   nivibus Rhodope   caritura Mimasque             [ ]
223           Dindymaque et Mycale   natusque ad sacra Cithaeron.          [ ]?
224           nec prosunt Scythiae   sua frigora; Caucasos ardet           [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
225              Ossaque cum Pindo   maiorque ambobus Olympus              [1]
226                aeriaeque Alpes   et nubifer Appenninus.                [ ]
227           tunc vero   Phaethon cunctis   e partibus orbem              [ ]?
228               aspicit accensum   nec tantos sustinet aestus            [ ]
229             ferventesque auras   velut e fornace profunda              [ ]
230            ore trahit   currusque suos   candescere sentit;            [ ]
231           et neque iam cineres   eiectatamque favillam                 [ ]?
232            ferre potest calido  -que involvitur undique fumo,          [ ]
233       quoque eat aut   ubi sit picea   caligine tectus                 [ ]
234             nescit et arbitrio   volucrum raptatur equorum.            [ ]
235           sanguine tum credunt   in corpora summa vocato               [ ]
236            Aethiopum   populos nigrum   traxisse colorem;              [ ]
237          tum facta est   Libye raptis   umoribus aestu                 [ ]?
238             arida, tum nymphae   passis fontesque lacusque             [ ]
239               deflevere comis:   quaerit Boeothia Dircen,              [1]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
240                Argos Amymonen,   Ephyre Pirenidas undas.               [2]?
241               nec sortita loco   distantes flumina ripas               [ ]
242          tuta manent:   medius Tanais   fumavit in undis,              [ ]
243                Peneosque senex   Teuthranteusque Caicus                [ ]
244               et celer Ismenos   cum Phegiaco  Erymantho               [ ]
245              arsurusque iterum   Xanthos flavusque Lycormas            [ ]
246              quique recurvatis   ludit Maeandros in undis              [ ]
247             Mygdoniusque Melas   et Taenarius  Eurotas.                [ ]
248             arsit et Euphrates   Babylonius, arsit Orontes             [ ]
249             Thermodonque citus   Gangesque et Phasis et Hister.        [ ]
250               aestuat Alpheos,   ripae Spercheides ardent,             [ ]
251         quodque suo   Tagus amne vehit   fluit ignibus aurum,          [ ]
252               et quae Maeonias   celebrabant carmine ripas             [ ]
253           flumineae   volucres medio   caluere Caystro.                [ ]
254              Nilus in extremum   fugit perterritus orbem               [ ]
255             occuluitque caput,   quod adhuc latet; ostia septem        [ ]
256           pulverulenta vacant,   septem sine flumine valles.           [ ]
257            fors eadem Ismarios   Hebrum cum Strymone siccat            [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
258            Hesperiosque amnes,   Rhenum Rhodanumque Padumque           [ ]
259              cuique fuit rerum   promissa potentia, Thybrin.           [ ]
260           dissilit omne solum,   penetratque in Tartara rimis          [ ]
261              lumen et infernum   terret cum coniuge regem.             [ ]
262            et mare contrahitur   siccaeque est campus harenae,         [ ]
263         quod modo pontus erat;   quosque altum texerat aequor          [ ]
264               exsistunt montes   et sparsas Cycladas augent.           [ ]
265              ima petunt pisces   nec se super aequora curvi            [ ]
266              tollere consuetas   audent delphines in auras;            [ ]
267               corpora phocarum   summo resupina profundo               [2]
268              exanimata natant;   ipsum quoque Nerea fama est           [ ]
269             Doridaque et natas   tepidis latuisse sub antris;          [ ]
270             ter Neptunus aquis   cum torvo bracchia vultu              [ ]
271           exserere ausus erat,   ter non tulit aeris ignes.            [ ]
272             alma tamen Tellus,   ut erat circumdata ponto,             [ ]
273             inter aquas pelagi   contractosque undique fontes          [ ]
274             qui se condiderant   in opacae viscera matris,             [ ]
275             sustulit oppressos   collo tenus arida vultus              [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
276              opposuitque manum   fronti magnoque tremore               [ ]
277               omnia concutiens   paulum subsedit et infra              [ ]
278           quam solet esse fuit   fractaque ita voce locuta est:        [ ]
279         'si placet hoc   meruique, quid o   tua fulmina cessant,       [ ]
280             summe deum? liceat   periturae viribus ignis               [ ]
281                igne perire tuo   clademque auctore levare.             [ ]?
282             vix equidem fauces   haec ipsa in verba resolvo'           [ ]
283         (presserat ora vapor);   'tostos en aspice crines              [ ]?
284           inque oculis tantum,   tantum super ora favillae.            [ ]
285            hosne mihi fructus,   hunc fertilitatis honorem             [ ]
286             officiique refers,   quod adunci vulnera aratri            [ ]
287              rastrorumque fero   totoque exorceor anno,                [1]
288            quod pecori frondes   alimentaque mitia fruges              [ ]
289                 humano generi,   vobis quoque tura ministro?           [1]?
290              sed tamen exitium   fac me meruisse: quid undae,          [ ]
291            quid meruit frater?   cur illi tradita sorte                [ ]
292             aequora decrescunt   et ab aethere longius absunt?         [ ]
293            quod si nec fratris   nec te mea gratia tangit,             [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
294              at caeli   miserere tui.   circumspice utrumque:          [ ]
295           fumat uterque polus.   quos si vitiaverit ignis,             [ ]
296            atria vestra ruent.   Atlas en ipse laborat                 [ ]?
297             vixque suis umeris   candentem sustinet axem.              [ ]
298           si freta si   terrae pereunt,   si regia caeli,              [ ]
299              in Chaos antiquum   confundimur. eripe flammis            [ ]
300         si quid adhuc superest   et rerum consule summae.'             [ ]
301            dixerat haec Tellus   (neque enim tolerare vaporem          [ ]
302                ulterius potuit   nec dicere plura) suumque             [ ]
303              rettulit os in se   propioraque manibus antra.            [ ]
= file n. 194 - 25:17 minuti
304            at pater omnipotens   superos testatus et ipsum             [ ]
305            qui dederat currus,   nisi opem ferat, omnia fato           [ ]
306              interitura gravi,   summam petit arduus arcem,            [ ]
307             unde solet   nubes latis   inducere terris,                [ ]
308            unde movet tonitrus   vibrataque fulmina iactat.            [ ]
309        sed neque quas   posset terris   inducere nubes                 [ ]
310         tunc habuit   nec quos caelo   demitteret imbres;              [ ]?
311              intonat et dextra   libratum fulmen ab aure               [ ]?

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
312               misit in aurigam   pariterque animaque rotisque          [ ]
313              expulit et saevis   compescuit ignibus ignes.             [ ]
314          consternantur equi et   saltu in contraria facto              [ ]
315            colla iugo eripiunt   abruptaque lora relinquunt;           [ ]
316            illic frena iacent,   illic temone revulsus                 [ ]
317             axis, in hac radii   fractarum parte rotarum,              [ ]
318            sparsaque sunt late   laceri vestigia currus.               [ ]?
319          at Phaethon   rutilos flamma   populante capillos             [ ]
320           volvitur in praeceps   longoque per aera tractu              [ ]
321            fertur, ut interdum   de caelo stella sereno,               [ ]
322              etsi non cecidit,   potuit cecidisse videri.              [ ]
323           quem procul a patria   diverso maximus orbe                  [ ]?
324               excipit Eridanus   flagrantiaque abluit ora.             [ ]
325               Naides Hesperiae   trifida fumantia flamma               [1]
326            corpora dant tumulo   signantque hoc carmine saxum:         [ ]
327         HIC SITUS EST PHAETHON   CURRUS AURIGA PATERNI                 [ ]
328             QUEM SI NON TENUIT   MAGNIS TAMEN EXCIDIT AUSIS.           [ ]
329             nam pater obductos   luctu miserabilis aegro               [ ]
 
Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
330              condiderat vultus   et, si modo credimus, unum            [ ]
331            isse diem   sine sole ferunt;   incendia lumen              [ ]
332           praebebant   aliquisque malo   fuit usus in illo.            [ ]
333         at Clymene,   postquam dixit   quaecumque fuerunt              [ ]
334              in tantis   dicenda malis,   lugubris et amens            [ ]
335               et laniata sinus   totum percensuit orbem                [ ]
336              exanimesque artus   primo, mox ossa requirens             [ ]
337            repperit ossa tamen   peregrina condita ripa,               [2]
338               incubuitque loco   nomenque in marmore lectum            [1]
339              perfudit lacrimis   et aperto pectore fovit.              [ ]
340             nec minus Heliades   lugent et inania morti                [ ]
341           munera dant lacrimas   et caesae pectora palmis              [ ]
342                  non auditurum   miseras Phaethonta querelas           [ ]
343            nocte dieque vocant   adsternunturque sepulcro              [ ]
344            Luna quater iunctis   implerat cornibus orbem;              [ ]
345                 illae more suo   (nam morem fecerat usus)              [ ]
346            plangorem dederant.   e quis Phaethusa, sororum             [ ]
347             maxima, cum vellet   terra procumbere, questa est          [ ]?

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
348              deriguisse pedes;   ad quam conata venire                 [ ]
349               candida Lampetie   subita radice retenta est;            [1]?
350             tertia, cum crinem   manibus laniare pararet,              [ ]
351               avellit frondes;   haec stipite crura teneri,            [ ]
352             illa dolet   fieri longos   sua bracchia ramos.            [ ]
353            dumque ea mirantur,   complectitur inguina cortex           [ ]
354           perque gradus uterum   pectusque umerosque manusque          [ ]
355             ambit et exstabant   tantum ora vocantia matrem.           [ ]
356             quid faciat mater,   nisi quo trahit impetus illam         [ ]
357            huc eat atque illuc   et, dum licet, oscula iungat?         [ ]
358         non satis est: truncis   avellere corpora temptat              [ ]?
359           et teneros   manibus ramos   abrumpit; at inde               [ ]
360            sanguineae   manant tamquam   de vulnere guttae.            [ ]
361         'parce, precor, mater'   quaecumque est saucia clamat,         [ ]
362        'parce, precor; nostrum   laceratur in arbore corpus.           [ ]
363           iamque vale.' cortex   in verba novissima venit.             [ ]
364           inde fluunt lacrimae   stillataque sole rigescunt            [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
365                de ramis   electra novis,   quae lucidus amnis          [2]
366             excipit et nuribus   mittit spectanda Latinis.             [ ]
367            adfuit huic monstro   proles Stheneleia Cycnus,             [1]
368               qui tibi materno   quamvis a sanguine iunctus,           [ ]?
369       mente tamen,   Phaethon, propior   fuit. ille relicto            [ ]
370           (nam Ligurum populos   et magnas rexerat urbes)              [ ]
371                imperio   ripas virides   amnemque querelis             [ ]
372              Eridanum implerat   silvamque sonoribus auctam,           [ ]
373            cum vox est   tenuata viro   canaeque capillos              [ ]?
374             dissimulant plumae   collumque a pectore longe             [ ]
375           porrigitur   digitosque ligat   iunctura rubentes,           [ ]
376             penna latus velat,   tenet os sine acumine rostrum.        [ ]
377           fit nova Cycnus avis   nec se caeloque Iovique               [ ]
378             credit, ut iniuste   missi memor ignis ab illo;            [ ]
379         stagna petit   patulosque lacus   ignemque perosus             [ ]
380              quae colat elegit   contraria flumina flammis.            [2]
381              squalidus interea   genitor Phaethontis et expers         [ ]
382              ipse sui decoris,   qualis cum deficit orbem              [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
383            esse solet,   lucemque odit   seque ipse diemque            [ ]
384        datque animum in luctus   et luctibus adicit iram               [ ]
385              officiumque negat   mundo. 'satis' inquit. 'ab aevi       [ ]
386            sors mea principiis   fuit inrequieta, pigetque             [ ]
387              actorum   sine fine mihi,   sine honore laborum.          [ ]
388            quilibet alter agat   portantes lumina currus;              [ ]
389            si nemo est   omnesque dei   non posse fatentur,            [ ]
390          ipse agat, ut saltem,   dum nostras temptat habenas,          [ ]
391                orbatura patres   aliquando fulmina ponat.              [1]?
392           tum sciet, ignipedum   vires expertus equorum,               [ ]
393             non meruisse necem   qui non bene rexerit illos.'          [ ]
394                 talia dicentem   circumstant omnia Solem               [ ]
395             numina, neve velit   tenebras inducere rebus               [ ]
396          supplice voce rogant;   missos quoque Iuppiter ignes          [ ]
397             excusat   precibusque minas   regaliter addit.             [ ]
398               colligit amentes   et adhuc terrore paventes             [ ]
399        Phoebus equos   stimuloque dolens   et verbere saevit.          [ ]
400              saevit enim natum  -que obiectat et imputat illis.        [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
401            at pater omnipotens   ingentia moenia caeli                 [ ]
402             circuit et ne quid   labefactum viribus ignis              [ ]
403              corruat explorat;   quae postquam firma suique            [ ]
404            roboris esse videt,   terras hominumque labores             [ ]
405            perspicit. Arcadiae   tamen est impensior illi              [ ]
406              cura suae; fontes  -que et nondum audentia labi           [ ]
407             flumina restituit,   dat terrae gramina, frondes           [ ]
408            arboribus,   laesasque iubet   revirescere silvas.          [ ]
409      dum redit itque frequens,   in virgine Nonacrina                  [u]
410              haesit et accepti   caluere sub ossibus ignes.            [ ]
411            non erat huius opus   lanam mollire trahendo                [ ]
412             nec positu   variare comas.   ubi fibula vestem,           [ ]
413               vitta coercuerat   neglectos alba capillos,              [ ]
414              et modo leve manu   iaculum, modo sumpserat arcum,        [ ]
415            miles erat Phoebes,   nec Maenalon attigit ulla             [ ]
416           gratior hac Triviae;   sed nulla potentia longa est.         [ ]
417               ulterius   medio spatium   sol altus habebat             [ ]
418           cum subit illa nemus   quod nulla ceciderat aetas;           [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
419                exuit hic umero   pharetram lentosque retendit          [ ]
420               arcus inque solo   quod texerat herba iacebat            [ ]
421             et pictam   posita pharetram   cervice premebat.           [ ]
422              Iuppiter ut vidit   fessam et custode vacantem,           [ ]
423            'hoc certe   furtum coniunx   mea nesciet' inquit,          [ ]
424             'aut si rescierit,   sunt, o sunt iurgia tanti!'           [ ]
425              protinus induitur   faciem cultumque Dianae               [ ]
426       atque ait: 'o   comitum, virgo,   pars una mearum,               [ ]
427            in quibus es   venata iugis?'   de caespite virgo           [2]
428           se levat et   'salve numen,   me iudice' dixit,              [1]
429            'audiat ipse licet,   maius Iove.' ridet et audit           [ ]
430              et sibi praeferri   se gaudet et oscula iungit            [ ]?
431             nec moderata satis   nec sic a virgine danda.              [ ]?
432               qua venata foret   silva narrare parantem                [1]
433               impedit amplexu,   nec se sine crimine prodit.           [ ]
434            illa quidem contra,   quantum modo femina posset            [ ]
435             (aspiceres utinam,   Saturnia: mitior esses),              [ ]
436            illa quidem pugnat;   sed quem superare puella,             [ ]
 
Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
437          quisve Iovem poterat?   superum petit aethera victor          [ ]
438            Iuppiter; huic odio   nemus est et conscia silva,           [ ]
439          unde pedem   referens paene est   oblita pharetram            [ ]
440              tollere cum telis   et quem suspenderat arcum.            [ ]
441              ecce suo   comitata choro   Dictynna per altum            [ ]
442            Maenalon ingrediens   et caede superba ferarum              [ ]
443             aspicit hanc visam  -que vocat; clamata refugit            [ ]
444                et timuit primo   ne Iuppiter esset in illa.            [1]?
445         sed postquam   pariter nymphas   incedere vidit,               [ ]
446            sensit abesse dolos   numerumque accessit ad harum.         [ ]
447         heu quam difficile est   crimen non prodere vultu!             [ ]
448             vix oculos   attollit humo   nec, ut ante solebat,         [ ]
449             iuncta deae lateri   nec toto est agmine prima,            [ ]
450             sed silet et laesi   dat signa rubore pudoris;             [ ]
451       et, nisi quod virgo est,   poterat sentire Diana                 [ ]
452            mille notis culpam;   nymphae sensisse feruntur.            [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
453               orbe resurgebant   lunaria cornua nono                   [ ]
454              cum dea venatu et   fraternis languida flammis            [ ]
455           nacta nemus gelidum,   de quo cum murmure labens             [ ]
456               ibat et attritas   versabat rivus harenas.               [ ]
457              ut loca laudavit,   summas pede contigit undas;           [ ]
458            his quoque laudatis   'procul est' ait 'arbiter omnis;      [ ]
459                nuda superfusis   tingamus corpora lymphis?'            [ ]
460             Parrhasis erubuit.   cunctae velamina ponunt,              [ ]
461             una moras quaerit;   dubitanti vestis adempta est,         [ ]
462              qua posita   nudo patuit   cum corpore crimen.            [2]
463            attonitae   manibusque uterum   celare volenti              [ ]
464          'i procul hinc' dixit   'nec sacros pollue fontes'            [ ]
465              Cynthia deque suo   iussit secedere coetu.                [ ]
466              senserat hoc olim   magni matrona Tonantis                [2]?
467           distuleratque graves   in idonea tempora poenas.             [ ]
468         causa morae nulla est,   et iam puer Arcas (id ipsum           [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
469                 indoluit Iuno)   fuerat de paelice natus.              [ ]
470             quo simul obvertit   saevam cum lumine mentem,             [ ]
471             'scilicet hoc unum   restabat, adultera' dixit,            [2]
472              'ut fecunda fores   fieretque iniuria partu               [ ]
473              nota Iovisque mei   testatum dedecus esset.               [ ]
474             haud impune feres;   adimam tibi namque figuram            [ ]
475         qua tibi quaque places   nostro, importuna, marito.'           [ ]
476               dixit et adversa   prensis a fronte capillis             [ ]?
477           stravit humi pronam.   tendebat bracchia supplex:            [2]
478             bracchia coeperunt   nigris horrescere villis              [ ]
479               curvarique manus   et aduncos crescere in ungues         [1]
480               officioque pedum   fungi laudataque quondam              [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
481                ora Iovi   lato fieri   deformia rictu.                 [2]?
482             neve preces animos   et verba precantia flectant,          [ ]
483          posse loqui eripitur;   vox iracunda minaxque                 [ ]?
484              plenaque terroris   rauco de gutture fertur.              [ ]?
485             mens antiqua tamen   facta quoque mansit in ursa,          [ ]
486                adsiduoque suos   gemitu testata dolores                [ ]
487             qualescumque manus   ad caelum et sidera tollit            [ ]
488             ingratumque Iovem,   nequeat cum dicere, sentit.           [ ]
489               a quotiens, sola   non ausa quiescere silva,             [ ]?
490           ante domum   quondamque suis   erravit in agris!             [ ]
491           a quotiens   per saxa canum   latratibus acta est            [ ]
492               venatrixque metu   venantum territa fugit!               [ ]?
493           saepe feris   latuit visis,   oblita quid esset,             [ ]
494             ursaque conspectos   in montibus horruit ursos             [ ]
495            pertimuitque lupos,   quamvis pater esset in illis.         [ ]
496                 ecce Lycaoniae   proles ignara parentis                [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
497        Arcas adest,   ter quinque fere   natalibus actis;              [1]
498         dumque feras sequitur,   dum saltus eligit aptos               [ ]
499            nexilibusque plagis   silvas Erymanthidas ambit,            [ ]
500             incidit in matrem,   quae restitit Arcade viso             [ ]
501                 et cognoscenti   similis fuit. ille refugit            [ ]
502              immotosque oculos   in se sine fine tenentem              [ ]
503               nescius extimuit   propiusque accedere aventi            [ ]
504               vulnifico fuerat   fixurus pectora telo;                 [ ]
505              arcuit omnipotens   pariterque ipsosque nefasque          [ ]
506            sustulit et volucri   raptos per inania vento               [ ]
507                 imposuit caelo   vicinaque sidera fecit.               [2]?
508                  intumuit Iuno   postquam inter sidera paelex          [ ]
509             fulsit et ad canam   descendit in aequora Tethyn           [ ]
510              Oceanumque senem,   quorum reverentia movit               [ ]
511           saepe deos,   causamque viae   scitantibus infit:            [ ]
512           'quaeritis aetheriis   quare regina deorum                   [ ]?

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
513             sedibus hic adsim?   pro me tenet altera caelum.           [1]
514              mentior, obscurum   nisi nox cum fecerit orbem,           [ ]
515                nuper honoratas   summo, mea vulnera, caelo             [2]
516            videritis   stellas illic,   ubi circulus axem              [ ]
517               ultimus extremum   spatioque brevissimus ambit.          [ ]
518              est vero quisquam   Iunonem laedere nolit                 [ ]
519            offensamque tremat,   quae prosum sola nocendo?             [ ]
520            o  ego quantum egi!   quam vasta potentia nostra est!       [2]
521            esse hominem vetui:   facta est dea. sic ego poenas         [ ]
522               sontibus impono,   sic est mea magna potestas.           [1]?
523              vindicet antiquam   faciem vultusque ferinos              [ ]
524             detrahat, Argolica   quod in ante Phoronide fecit.         [ ]
525             cur non et   pulsa ducit   Iunone meoque                   [ ]
526            conlocat in thalamo   socerumque Lycaona sumit?             [ ]
527             at vos si   laesae tangit   contemptus alumnae,            [ ]
528               gurgite caeruleo   septem prohibete Triones              [ ]
529            sideraque in caelum   stupri mercede recepta                [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
530               pellite, ne puro   tingatur in aequore paelex.'          [2]?
531            di maris adnuerant;   habili Saturnia curru                 [1]
532            ingreditur liquidum   pavonibus aethera pictis,             [1]
533             tam nuper   pictis caeso   pavonibus Argo                  [ ]
534            quam tu nuper eras,   cum candidus ante fuisses,            [1]
535           corve loquax, subito   nigrantes versus in alas.             [ ]
536        nam fuit haec   quondam niveis   argentea pennis                [ ]
537              ales, ut aequaret   totas sine labe columbas              [ ]
538                 nec servaturis   vigili Capitolia voce                 [ ]
539              cederet anseribus   nec amanti flumina cycno.             [ ]
540             lingua fuit damno;   lingua faciente loquaci               [ ]
541           qui color albus erat   nunc est contrarius albo.             [ ]
542              pulchrior in tota   quam Larisaea Coronis                 [ ]?
543             non fuit Haemonia.   placuit tibi, Delphice, certe,        [ ]
544             dum vel casta fuit   vel inobservata; sed ales             [ ]
545              sensit adulterium   Phoebeius, utque latentem             [ ]
546              detegeret culpam,   non exorabilis index                  [ ]
547             ad dominum   tendebat iter.   quem garrula motis           [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
548            consequitur pennis,   scitetur ut omnia, cornix             [2]
549                 auditaque viae   causa 'non utile carpis'              [ ]?
550        inquit 'iter;   ne sperne meae   praesagia linguae.             [ ]
551         quid fuerim   quid simque vide   meritumque require:           [ ]
552              invenies   nocuisse fidem.   nam tempore quodam           [ ]
553           Pallas Erichthonium,   prolem sine matre creatam,            [ ]
554               clauserat Actaeo   texta de vimine cista                 [ ]?
555           virginibusque tribus   gemino de Cecrope natis               [1]
556              et legem dederat,   sua ne secreta viderent.              [ ]
557             abdita fronde levi   densa speculabar ab ulmo              [ ]
558        quid facerent.   commissa duae   sine fraude tuentur,           [ ]
559         Pandrosos atque Herse;   timidas vocat una sorores             [ ]
560               Aglauros   nodosque manu   diducit et intus              [1]
561             infantemque vident   apporrectumque draconem.              [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
562              acta deae refero;   pro quo mihi gratia talis             [1]
563              redditur ut dicar   tutela pulsa Minervae                 [ ]?
564            et ponar   post noctis avem.   mea poena volucres           [ ]
565              admonuisse potest   ne voce pericula quaerant.            [2]
566            at, puto, non ultro   nec quidquam tale rogantem            [ ]
567             me petiit.    ipsa licet hoc   a Pallade quaeras:          [2]?
568             quamvis irata est,   non hoc irata negabit.                [ ]
569                nam me Phocaica   clarus tellure Coroneus               [ ]?
570           (nota loquor) genuit   fueramque ego regia virgo             [ ]
571            divitibusque procis   (ne me contemne) petebar;             [ ]
572             forma mihi nocuit.   nam cum per litora lentis             [ ]
573            passibus, ut soleo,   summa spatiarer harena,               [ ]
574              vidit et incaluit   pelagi deus, utque precando           [ ]
575            tempora cum blandis   absumpsit inania verbis,              [ ]
576         vim parat et sequitur.   fugio densumque relinquo              [ ]
577              litus et in molli   nequiquam lassor harena.              [ ]?
578            inde deos   hominesque voco,   nec contigit ullum           [ ]
579              vox mea mortalem;   mota est pro virgine virgo            [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
580             auxiliumque tulit.   tendebam bracchia caelo:              [ ]
581             bracchia coeperunt   levibus nigrescere pennis;            [ ]
582            reicere ex   umeris vestem   molibar: at illa               [ ]
583         pluma erat inque cutem   radices egerat imas;                  [ ]?
584             plangere nuda meis   conabar pectora palmis:               [ ]
585           sed neque iam palmas   nec pectora nuda gerebam;             [ ]
586          currebam,   nec ut ante pedes   retinebat harena              [ ]
587              sed summa   tollebar humo;   mox alta per aura            [ ]
588             evehor et data sum   comes inculpata Minervae.             [ ]
589        quid tamen hoc prodest,   si diro facta volucris                [ ]?
590              crimine Nyctimene   nostro successit honori?              [ ]
591              an quae per totam   res est notissima Lesbon              [ ]
592           non audita tibi est,   patrium temerasse cubile              [ ]
593          Nyctimenen?   avis illa quidem,   sed conscia culpae          [ ]
594             conspectum   lucemque fugit   tenebrisque pudorem          [ ]
595             celat et a cunctis   expellitur aethere toto.'             [ ]
596                  talia dicenti   'tibi' ait 'revocamina' corvus        [ ]
597        'sint precor ista malo;   nos vanum spernimus omen.'            [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
598            nec coeptum   dimittit iter   dominoque iacentem            [ ]
599            cum iuvene Haemonio   vidisse Coronida narrat.              [ ]?
600             laurea delapsa est   audito crimine amantis                [ ]?
601            et pariter   vultusque deo   plectrumque colorque           [ ]
602          excidit; utque animus   tumida fervebat ab ira                [ ]
603             arma adsueta capit   flexumque a cornibus arcum            [ ]
604             tendit et illa suo   totiens cum pectore iuncta            [ ]
605                     indevitato   traiecit pectora telo.                [ ]
606             icta dedit gemitum   tractoque a corpore ferro             [ ]?
607                candida puniceo   perfudit membra cruore                [ ]
608             et dixit:   'potui poenas,   tibi, Phoebe, dedisse         [ ]
609           sed peperisse prius;   duo nunc moriemur in una.'            [ ]
610           hactenus, et pariter   vitam cum sanguine fudit.             [ ]
611            corpus inane animae   frigus letale secutum est.            [ ]
612              paenitet heu sero   poenae crudelis amantem               [ ]
613           seque quod audierit,   quod sic exarserit odit;              [ ]
614           odit avem   per quam crimen   causamque dolendi              [ ]
615            scire coactus erat,   nec non arcumque manumque             [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
616               odit cumque manu   temeraria tela sagittas;              [ ]
617             conlapsamque fovet   seraque ope vincere fata              [1]
618             nititur et medicas   exercet inaniter artes.               [ ]
619          quae postquam frustra   temptata rogumque parari              [ ]
620               vidit et arsuros   supremis ignibus artus,               [ ]?
621               tum vero gemitus   (neque enim caelestia tingi           [1]
622            ora licet lacrimis)   alto de corde petitos                 [ ]?
623            edidit, haud aliter   quam cum spectante iuvenca            [ ]
624             lactentis   vituli dextra   libratus ab aure               [ ]?
625              tempora discussit   claro cava malleus ictu.              [1]
626              ut tamen ingratos   in pectora fudit odores               [ ]?
627              et dedit amplexus   iniustaque iusta peregit,             [ ]
628         non tulit in   cineres labi   sua Phoebus eosdem               [ ]
629              semina, sed natum   flammis uteroque parentis             [ ]
630               eripuit   geminique tulit   Chironis in antrum;          [ ]
631              sperantemque sibi   non falsae praemia linguae            [ ]
632             inter aves   albas vetuit   consistere corvum.             [ ]
= file n. 195 - 19:16 minuti
633                semifer interea   divinae stirpis alumno                [ ]?

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
634            laetus erat   mixtoque oneri   gaudebat honore.             [ ]
635           ecce venit   rutilis umeros   protecta capillis              [ ]
636                filia Centauri,   quam quondam nympha Chariclo          [ ]
637             fluminis in rapidi   ripis enixa vocavit                   [ ]?
638            Ocyroen.   non haec artes   contenta paternas               [ ]
639               edidicisse fuit;   fatorum arcana canebat.               [ ]
640             ergo ubi vaticinos   concepit mente furores                [ ]
641                incaluitque deo   quem clausum pectore habebat,         [ ]
642               aspicit infantem   'toto'que 'salutifer orbi             [1]
643          cresce, puer,' dixit;   'tibi se mortalia saepe               [ ]
644              corpora debebunt;   animas tibi reddere ademptas          [2]
645          fas erit, idque semel   dis indignantibus ausus               [ ]
646        posse dare hoc   iterum flamma   prohibebere avita;             [ ]
647              eque deo   corpus fies   exsangue deusque                 [ ]
648          qui modo corpus eras,   et bis tua fata novabis.              [ ]
649         tu quoque, care pater,   nunc immortalis et aevis              [ ]
650              omnibus ut maneas   nascendi lege creatus,                [ ]
651             posse mori cupies,   tum cum cruciabere dirae              [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
652             sanguine serpentis   per saucia membra recepto;            [ ]
653               teque ex aeterno   patientem numina mortis               [ ]
654          efficient   triplicesque deae   tua fila resolvent.'          [ ]
655               restabat   fatis aliquid;   suspirat ab imis             [1]
656         pectoribus,   lacrimaeque genis   labuntur obortae             [ ]
657        atque ita 'praevertunt'   inquit 'me fata vetorque              [ ]
658            plura loqui   vocisque meae   praecluditur usus.            [2]
659            non fuerant   artes tanti,   quae numinis iram              [ ]
660               contraxere mihi;   mallem nescisse futura.               [ ]
661               iam mihi subduci   facies humana videtur                 [ ]?
662        iam cibus herba placet,   iam latis currere campis              [ ]
663          impetus est; in equam   cognataque corpora vertor.            [ ]
664              tota tamen quare?   pater est mihi nempe biformis.'       [ ]?
665                  talia dicenti   pars est extrema querelae             [ ]
666              intellecta parum,   confusaque verba fuerunt;             [ ]
667            mox ne verba quidem   nec equae sonus ille videtur,         [ ]
668          sed simulantis equam,   parvoque in tempore certos            [ ]
669                edidit hinnitus   et bracchia movit in herbas.          [ ]?

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
670              tum digiti coeunt   et quinos alligat ungues              [ ]?
671                 perpetuo cornu   levis ungula, crescit et oris         [ ]
672              et colli spatium,   longae pars maxima pallae             [ ]
673          cauda fit, utque vagi   crines per colla iacebant,            [1]
674              in dextras   abiere iubas,   pariterque novata est        [ ]
675              et vox et facies;   nomen quoque monstra dedere.          [ ]
676            flebat opemque tuam   frustra Philyreius heros,             [ ]
677            Delphice, poscebat.   nam nec rescindere magni              [ ]
678            iussa Iovis poteras   nec, si rescindere posses,            [ ]
679              tunc aderas: Elin   Messeniaque arva colebas.             [2]
680             illud erat tempus,   quo te pastoria pellis                [ ]
681             texit onusque fuit   baculum silvestre sinistrae,          [ ]
682                alterius dispar   septenis fistula cannis.              [ ]
683         dumque amor est curae,   dum te tua fistula mulcet,            [ ]
684                   incustoditae   Pylios memorantur in agros            [ ]
685             processisse boves.   videt has Atlantide Maia              [ ]
686              natus et arte sua   silvis occultat abactas.              [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
687            senserat hoc furtum   nemo nisi notus in illo               [1]
688             rure senex (Battum   vicinia tota vocabant);               [ ]
689             divitis hic saltus   herbosaque pascua Nelei               [ ]
690             nobiliumque greges   custos servabat equarum.              [ ]
691           hunc tenuit   blandaque manu   seduxit et illi               [1]?
692     'quisquis es, hospes' ait,   'si forte armenta requiret            [ ]
693          haec aliquis,   vidisse nega;   neu gratia facto              [ ]
694              nulla rependatur,   nitidam cape praemia vaccam'          [ ]
695              et dedit. accepta   voces has reddidit hospes:            [1]
696         'tutus eas;   lapis iste prius   tua furta loquetur'           [ ]
697           et lapidem ostendit.   simulat Iove natus abire;             [ ]
698           mox redit et   versa pariter   cum voce figura               [ ]
699              'rustice, vidisti   si quas hoc limite' dixit             [1]
700           'ire boves, fer opum   furtoque silentia deme.               [ ]
701           iuncta suo   pretium dabitur   tibi femina tauro.'           [ ]
702      at senior,   postquam est merces   geminata, 'sub illis           [ ]
703       montibus' inquit 'erunt'   (et erant sub montibus illis).        [ ]
704              risit Atlantiades   et 'me mihi, perfide, prodis?         [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
705           me mihi prodis?' ait   periuraque pectora vertit             [ ]
706              in durum silicem,   qui nunc quoque dicitur index,        [ ]
707           inque nihil   merito vetus est   infamia saxo.               [ ]
708             hinc se sustulerat   paribus Caducifer alis                [ ]
709            Munychiosque volans   agros gratamque Minervae              [ ]
710              despectabat humum   cultique arbusta Lycei.               [ ]
711                 illa forte die   castae de more puellae                [ ]
712              vertice supposito   festas in Pallados arces              [ ]
713                 pura coronatis   portabant sacra canistris.            [2]
714               inde revertentes   deus aspicit ales iterque             [ ]
715            non agit in rectum,   sed in orbem curvat eundem.           [ ]
716              ut volucris visis   rapidissima miluus extis,             [ ]
717             dum timet et densi   circumstant sacra ministri,           [ ]
718             flectitur in gyrum   nec longius audet abire               [ ]
719           spemque suam   motis avidus   circumvolat alis,              [1]
720              sic super Actaeas   agilis Cyllenius arces                [ ]
721                inclinat cursus   et easdem circinat auras.             [ ]
722             quanto splendidior   quam cetera sidera fulget             [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
723              Lucifer et quanto   quam Lucifer aurea Phoebe,            [ ]
724               tanto virginibus   praestantior omnibus Herse            [ ]
725             ibat eratque decus   pompae comitumque suarum.             [ ]
726                obstipuit forma   Iove natus et aethere pendens         [ ]
727              non secus exarsit   quam cum Balearica plumbum            [ ]
728          funda iacit; volat illud et incandescit eundo,                [ ]!
729             et quos non habuit   sub nubibus invenit ignis.            [ ]
730            vertit iter   caeloque petit   terrena relicto              [ ]
731             nec se dissimulat;   tanta est fiducia formae.             [ ]
732       quae quamquam iusta est,   cura tamen adiuvat illam              [1]
733             permulcetque comas   chlamydemque ut pendeat apte          [ ]
734            conlocat, ut limbus   totumque appareat aurum,              [ ]
735             ut teres in dextra   quae somnos ducit et arcet            [ ]
736         virga sit, ut   tersis niteant   talaria plantis.              [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
737             pars secreta domus   ebore et testudine cultos             [1]
738          tres habuit thalamos,   quorum tu, Pandrose, dextrum,         [ ]
739               Aglauros laevum,   medium possederat Herse.              [ ]
740             quae tenuit laevum   venientem prima notavit               [ ]
741              Mercurium   nomenque dei   scitarier ausa est             [ ]
742            et causam adventus;   cui sic respondit: 'Atlantis          [ ]
743              Pleionesque nepos   ego sum, qui iussa per auras          [ ]
744            verba patris porto;   pater est mihi Iuppiter ipse.         [ ]
745             nec fingam causas;   tu tantum fida sorori                 [ ]
746            esse velis   prolisque meae   matertera dici.               [ ]
747              Herse causa viae;   faveas oramus amanti.'                [ ]
748            aspicit hunc oculis   isdem quibus abdita nuper             [ ]
749               viderat Aglauros   flavae secreta Minervae,              [ ]
750              proque ministerio   magni sibi ponderis aurum             [ ]
751              postulat; interea   tectis excedere cogit.                [ ]
752           vertit ad hanc torvi   dea bellica luminis orbem             [ ]
753             et tanto   penitus traxit   suspiria motu                  [ ]
754              ut pariter pectus   positamque in pectore forti           [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
755             aegida concuteret;   subit hanc arcana profana             [ ]
756                detexisse manu,   tum cum sine matre creatam            [ ]
757           Lemnicolae   stirpem contra   data foedera vidit,            [ ]
758               et gratamque deo   fore iam gratamque sorori             [ ]
759                et ditem sumpto   quod avara poposcerat auro.           [ ]
760              protinus Invidiae   nigro squalentia tabo                 [ ]?
761       tecta petit.   domus est imis   in vallibus huius                [ ]
762           abdita, sole carens,   non ulli pervia vento,                [ ]
763              tristis et ignavi   plenissima frigoris et quae           [ ]?
764             igne vacet semper,   caligine semper abundet.              [1]
765               huc ubi pervenit   belli metuenda virago,                [ ]
766           constitit ante domum   (neque enim succedere tectis          [ ]
767           fas habet) et postes   extrema cuspide pulsat.               [ ]?
768              concussae   patuere fores;   videt intus edentem          [ ]
769               vipereas carnes,   vitiorum alimenta suorum,             [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
770               Invidiam,   visaque oculos   avertit. at illa            [1]?
771              surgit humo pigra   semesarumque relinquit                [ ]?
772              corpora serpentum   passuque incedit inerti;              [ ]
773               utque deam vidit   formaque armisque decoram,            [ ]
774              ingemuit   vultumque una ac   suspiria duxit.             [ ]
775           pallor in ore sedet,   macies in corpore toto,               [ ]
776           nusquam recta acies,   livent rubigine dentes,               [ ]
777          pectora felle virent,   lingua est suffusa veneno.            [ ]
778       risus abest,   nisi quem visi   movere dolores,                  [1]
779              nec fruitur somno   vigilacibus excita curis,             [ ]
780             sed videt ingratos   intabescitque videndo                 [ ]
781              successus hominum   carpitque et carpitur una             [ ]
782        suppliciumque suum est.   quamvis tamen oderat illam,           [ ]
783             talibus adfata est   breviter Tritonia dictis:             [ ]
784               'infice tabe tua   natarum Cecropis unam;                [ ]?
785          sic opus est.   Aglauros ea est.'   haud plura locuta         [ ]
786              fugit et impressa   tellurem reppulit hasta.              [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
787              illa deam obliquo   fugientem lumine cernens              [ ]?
788            murmura parva dedit   successurumque Minervae               [ ]
789             indoluit   baculumque capit   quod spinea totum            [ ]
790             vincula cingebant,   adopertaque nubibus atris             [ ]
791           quacumque ingreditur   florentia proterit arva               [ ]
792               exuritque herbas   et summa cacumina carpit              [ ]
793                 adflatuque suo   populos urbesque domosque             [ ]?
794             polluit. et tandem   Tritonida conspicit arcem             [1]
795                ingeniis opibus  -que et festa pace virentem,           [ ]
796         vixque tenet lacrimas,   quia nil lacrimabile cernit.          [ ]
797          sed postquam thalamos   intravit Cecrope natae,               [ ]
798           iussa facit   pectusque manu   ferrugine tincta              [ ]
799              tangit et hamatis   praecordia sentibus implet            [2]
800             inspiratque nocens   virus piceumque per ossa              [ ]
801              dissipat et medio   spargit pulmone venenum.              [ ]
802             neve mali   causae spatium   per latius errent,            [ ]
803           germanam ante oculos   fortunatumque sororis                 [ ]?
804            coniugium   pulchraque deum   sub imagine ponit             [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
805         cunctaque magna facit.   quibus inritata dolore                [ ]
806               Cecropis occulto   mordetur et anxia nocte,              [ ]
807               anxia luce gemit   lentaque miserrima tabe               [ ]
808           liquitur, ut glacies   incerto saucia sole,                  [ ]
809               felicisque bonis   non lenius uritur Herses              [ ]
810              quam cum spinosis   ignis supponitur herbis,              [ ]
811        quae neque dant flammas   lentoque tepore cremantur.            [ ]
812             saepe mori voluit,   ne quidquam tale videret,             [ ]
813           saepe velut   crimen rigido   narrare parenti;               [ ]
814             denique in adverso   venientem limine sedit                [ ]
815                exclusura deum.   cui blandimenta precesque             [ ]
816              verbaque iactanti   mitissima 'desine,' dixit;            [ ]?
817         'hinc ego me   non sum nisi te   motura repulso.'              [2]
818         'stemus' ait   'pacto' velox   Cyllenius 'isto'                [ ]?
819              caelestique fores   virga patefecit; at illi              [ ]
820                surgere conanti   partes quascumque sedendo             [ ]
821               flectimur ignava   nequeunt gravitate moveri.            [ ]?
822           illa quidem   pugnat recto   se attollere trunco,            [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
823            sed genuum   iunctura riget   frigusque per ungues          [ ]
824             labitur et pallent   amisso sanguine venae;                [ ]
825               utque malum late   solet immedicabile cancer             [ ]?
826            serpere et inlaesas   vitiatis addere partes,               [ ]
827              sic letalis hiems   paulatim in pectora venit             [ ]
828                vitalesque vias   et respiramina clausit.               [ ]
829           nec conata loqui est   nec, si conata fuisset,               [1]?
830            vocis habebat iter;   saxum iam colla tenebat               [ ]
831               oraque duruerant   signumque exsangue sedebat.           [ ]
832          nec lapis albus erat;   sua mens infecerat illam.             [ ]
833               has ubi verborum   poenas mentisque profanae             [ ]
834             cepit Atlantiades,   dictas a Pallade terras               [ ]?
835          linquit et ingreditur   iactatis aethera pennis.              [ ]?
836           sevocat hunc genitor   nec causam fassus amoris              [ ]
837            'fide minister' ait   'iussorum, nate, meorum,              [ ]
838           pelle moram   solitoque celer   delabere cursu,              [ ]
839          quaeque tuam   matrem tellus   a parte sinistra               [ ]?

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
840            suspicit (indigenae   Sidonida nomine dicunt),              [1]
841       hanc pete quodque procul   montano gramine pasci                 [ ]?
842                armentum   regale vides   ad litora verte.'             [2]
843              dixit, et expulsi   iamdudum monte iuvenci                [ ]
844           litora iussa petunt,   ubi magni filia regis                 [ ]
845              ludere virginibus   Tyriis comitata solebat.              [ ]
846            non bene conveniunt   nec in una sede morantur              [2]
847              maiestas et amor:   sceptri gravitate relicta             [ ]
848            ille pater   rectorque deum,   cui dextra trisulcis         [ ]
849            ignibus armata est,   qui nutu concutit orbem,              [ ]?
850              induitur   faciem tauri   mixtusque iuvencis              [ ]
851            mugit et in teneris   formosus obambulat herbis.            [ ]
852        quippe color nivis est,   quam nec vestigia duri                [ ]
853                calcavere pedis   nec solvit aquaticus Auster;          [1]
854           colla toris exstant,   armis palearia pendent,               [ ]
855           cornua parva quidem,   sed quae contendere possis            [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
856             facta manu,   puraque magis   perlucida gemma;             [2]
857        nullae in fronte minae,   nec formidabile lumen:                [ ]
858            pacem vultus habet.   miratur Agenore nata                  [2]
859             quod tam formosus,   quod proelia nulla minetur.           [ ]
860            sed quamvis   mitem metuit   contingere primo;              [ ]
861             mox adit et flores   ad candida porrigit ora.              [1]
862         gaudet amans   et, dum veniat   sperata voluptas,              [ ]
863            oscula dat manibus;   vix iam, vix cetera differt!          [ ]
864                et nunc adludit   viridique exsultat in herba,          [ ]
865         nunc latus in   fulvis niveum   deponit harenis;               [ ]
866               paulatimque metu   dempto modo pectora praebet           [ ]
867             virginea   plaudenda manu,   modo cornua sertis            [ ]
868              impedienda novis.   ausa est quoque regia virgo,          [ ]
869          nescia quem premeret,   tergo considere tauri,                [ ]
870               cum deus a terra   siccoque a litore sensim              [ ]?
871             falsa pedum primis   vestigia ponit in undis;              [ ]
872             inde abit ulterius   mediique per aequora ponti            [ ]
873       fert praedam. pavet haec   litusque ablata relictum              [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 2. bog (Rizzoli)
874             respicit et dextra   cornum tenet, altera dorso            [ ]
875         imposita est; tremulae   sinuantur flamine vestes.             [ ]
_____________________________________________________________________________..

= file n. 196 - 19:15 minuti  
Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 3. bog (Rizzoli)                         .
  1             Iamque deus posita   fallacis imagine tauri                [ ]
  2              se confessus erat   Dictaeaque rura tenebat,              [ ]
  3              cum pater ignarus   Cadmo perquirere raptam               [ ]
  4             imperat et poenam,   si non invenerit, addit               [ ]
  5               exilium,   facto pius et   sceleratus eodem.             [ ]
  6                 orbe pererrato   (quis enim deprendere possit          [ ]?
  7         furta Iovis?) profugus   patriamque iramque parentis           [ ]
  8               vitat Agenorides   Phoebique oracula supplex             [ ]?
  9           consulit et quae sit   tellus habitanda requirit.            [ ]
 10         'bos tibi' Phoebus ait   'solis occurrit in arvis,             [ ]
 11             nullum passa iugum   curvique immunis aratri;              [ ]
 12            hac duce carpe vias   et, qua requieverit herba,            [ ]
 13              moenia fac condas   Boeotiaque illa vocato.'              [ ]
 14              vix bene Castalio   Cadmus descenderat antro,             [ ]
 15                   incustoditam   lente videt ire iuvencam              [ ]
 16                nullum servitii   signum cervice gerentem;              [ ]
 17           subsequitur   pressoque legit   vestigia passu               [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 3. bog (Rizzoli)
 18               auctoremque viae   Phoebum taciturnus adorat.            [ ]
 19               iam vada Cephisi   Panopesque evaserat arva;             [2]?
 20          bos stetit et tollens   speciosam cornibus altis              [ ]
 21              ad caelum frontem   mugitibus impulit auras               [1]
 22           atque ita respiciens   comites sua terga sequentes           [ ]
 23             procubuit   teneraque latus   submisit in herba.           [ ]
 24             Cadmus agit grates   peregrinaeque oscula terrae           [ ]
 25               figit et ignotos   montes agrosque salutat.              [ ]
 26             sacra Iovi   facturus erat;   iubet ire ministros          [ ]
 27             et petere et vivis   libandas fontibus undas.              [ ]
 28           silva vetus   stabat nulla   violata securi                  [ ]
 29           et specus in   medio virgis   ac vimine densus               [ ]
 30            efficiens   humilem lapidum   compagibus arcum,             [ ]
 31               uberibus   fecundus aquis,   ubi conditus antro          [ ]
 32           Martius anguis erat,   cristis praesignis et auro;           [ ]
 33             igne micant oculi,   corpus tumet omne venenis,            [ ]
 34          tres vibrant linguae,   triplici stant ordine dentes.         [ ]
 
/felt 100 er altid tomt/

risultati [ ] della versificazione© >>>
Scarica file Word? (> Courier 10) o file PDF è possibile