Archivio n. 32 – SAT-LUCILIUS

= Versi recitati (+ soundtrack): INDEX file 430-432, 402-404!
Visitate (FAQ?) HOME PAGE link >INDEX >LECTOR >CORPUS !

Lucretius: Om verdens natur [Natura mundi] Lucilius: Satirer [Saturae]
= file n. 430 continuato - 22:57 minuti  ⬇ Cerca Ctrl + F (find)  Prossimo n.33
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T)        # SAT-LUCI.
 551                 ferratos utrim  -que rotarum succutit orbis.           [ ]?
 552    fit quoque, ubi in   magnas aquae   vastasque lacunas               [ ]?
 553              gleba vetustate e   terra provolvitur ingens,             [ ]?
 554              ut iactetur aquae   fluctu quoque terra vacillans;        [ ]
 555                ut vas interdum   non quit constare, nisi umor          [ ]
 556              destitit in dubio   fluctu iactarier intus.               [ ]
 557             Praeterea   ventus cum per   loca subcava terrae           [ ]
 558           collectus   parte ex una   procumbit et urget                [ ]
 559                 obnixus magnis   speluncas viribus altas,              [ ]
 560                incumbit tellus   quo venti prona premit vis.           [ ]
 561            tum supera   terram quae sunt   exstructa domorum           [ ]
 562             ad caelumque magis   quanto sunt edita quaeque,            [ ]
 563               inclinata minent   in eandem prodita partem              [1]
 564           protractaeque trabes   impendent ire paratae.                [ ]
 565               et metuunt magni   naturam credere mundi                 [ ]?
 566               exitiale aliquod   tempus clademque manere,              [ ]
 567             cum videant tantam   terrarum incumbere molem!             [ ]
 
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 568            quod nisi respirent   venti, vis nulla refrenet             [ ]
 569            res neque ab exitio   possit reprehendere euntis.           [ ]
 570            nunc quia respirant   alternis inque gravescunt             [ ]
 571              et quasi collecti   redeunt ceduntque repulsi,            [ ]
 572            saepius hanc ob rem   minitatur terra ruinas                [ ]
 573            quam facit; inclinatur enim retroque recellit               [u]!
 574            et recipit   prolapsa suas   in pondera sedis.              [ ]
 575               hac igitur ratione vacillant omnia tecta,                [ ]!
 576            summa magis mediis,   media imis, ima perhilum.             [2]
 577               Est haec eiusdem   quoque magni causa tremoris,          [ ]
 578        ventus ubi atque animae   subito vis maxima quaedam             [ ]
 579            aut extrinsecus aut   ipsa tellure coorta                   [ ]!
 580          in loca se   cava terrai   coniecit ibique                    [ ]
 581              speluncas   inter magnas   fremit ante tumultu            [ ]
 582              versabundaque portatur, post incita cum vis               [ ]!
 583                exagitata foras   erumpitur et simul altam              [ ]?
 584            diffindens   terram magnum   concinnat hiatum.              [ ]

 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 585                  in Syria Sidone quod accidit et fuit Aegi             [u]!
 586                in Peloponneso,   quas exitus hic animai                [ ]?
 587                disturbat urbis   et terrae motus obortus.              [ ]
 588             multaque praeterea   ceciderunt moenia magnis              [ ]
 589              motibus in terris   et multae per mare pessum             [ ]
 590                 subsedere suis   pariter cum civibus urbes.            [ ]
 591           quod nisi prorumpit,   tamen impetus ipse animai             [ ]
 592              et fera vis venti   per crebra foramina terrae            [ ]
 593             dispertitur ut horror et incutit inde tremorem;            [ ]!
 594           frigus uti   nostros penitus   cum venit in artus,           [ ]
 595               concutit invitos   cogens tremere atque movere.          [ ]
 596           ancipiti   trepidant igitur   terrore per urbis,             [ ]
 597          tecta superne timent,   metuunt inferne cavernas              [ ]
 598                terrai   ne dissoluat   natura repente,                 [ ]
 599             neu distracta suum   late dispandat hiatum                 [ ]
 600             atque suis   confusa velit   complere ruinis.              [ ]
 601        proinde licet   quamvis caelum   terramque reantur              [ ]
 602             incorrupta fore aeternae mandata saluti;                   [ ]!

 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 603              et tamen interdum   praesens vis ipsa pericli             [ ]
 604      subdit et hunc   stimulum quadam   de parte timoris,              [ ]
 605            ne pedibus   raptim tellus   subtracta feratur              [ ]
 606             in barathrum rerum  -que sequatur prodita summa            [ ]
 607               funditus et fiat   mundi confusa ruina.                  [ ]
 608            Principio   mare mirantur   non reddere maius               [ ]
 609             naturam,   quo sit tantus   decursus aquarum,              [ ]
 610              omnia quo veniant   ex omni flumina parte.                [ ]
 611              adde vagos imbris   tempestatesque volantis,              [ ]
 612            omnia quae maria ac   terras sparguntque rigantque;         [ ]
 613              adde suos fontis;   tamen ad maris omnia summam           [ ]
 614                guttai   vix instar erunt   unius adaugmen;             [2]
 615            quo minus est mirum   mare non augescere magnum.            [ ]
 616               praeterea magnam   sol partem detrahit aestu.            [ ]
 617            quippe videmus enim   vestis umore madentis                 [ ]?
 618                 exsiccare suis   radiis ardentibus  solem:             [ ]
 619           at pelage   multa et late   substrata videmus.               [ ]
 620          proinde licet quamvis   ex uno quoque loco sol                [ ]?
 
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 621                  umoris parvam   delibet ab aequore partem;            [2]
 622              largiter in tanto   spatio tamen auferet undis.           [ ]
 623                tum porro venti   quoque magnam tollere partem          [ ]
 624                 umoris possunt   verrentes aequora, ventis             [ ]
 625                 una nocte vias   quoniam persaepe videmus              [ ]
 626               siccari   mollisque luti   concrescere crustas.          [ ]?
 627              praeterea   docui multum   quoque tollere nubis           [ ]
 628                   umorem magno   conceptum ex aequore ponti            [ ]
 629                 et passim toto   terrarum spargere in orbi,            [ ]
 630            cum pluit in terris   et venti nubila portant.              [ ]
 631             postremo   quoniam raro   cum corpore tellus               [ ]
 632           est, et coniunctast,   oras maris undique cingens,           [ ]
 633         debet, ut in   mare de terris   venit umor aquai,              [ ]
 634               in terras itidem   manare ex aequore salso;              [ ]
 635                percolatur enim   virus retroque remanat                [1]
 636                 materies   umoris et ad   caput amnibus omnis          [2]?
 637           confluit, inde super   terras redit agmine dulci             [ ]
 638            qua via secta semel   liquido pede detulit undas.           [ ]
 
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 639           Nunc ratio quae sit,   per fauces montis ut Aetnae           [ ]
 640                exspirent ignes   interdum turbine tanto,               [ ]
 641           expediam. neque enim   mediocri clade coorta                 [ ]
 642              flammea tempestas   Siculum dominata per agros            [ ]
 643                finitimis ad se   convertit gentibus ora,               [ ]
 644               fumida cum caeli   scintillare omnia templa              [ ]
 645               cernentes pavida   complebant pectora cura,              [ ]
 646                 quid moliretur   rerum natura novarum.                 [ ]
 647          Hisce tibi in   rebus latest   alteque videndum               [ ]
 648               et longe cunctas   in partis dispiciendum,               [ ]
 649                ut reminiscaris   summam rerum esse profundam           [ ]
 650               et videas caelum   summai totius unum                    [ ]?
 651          quam sit parvula pars   et quam multesima constet             [ ]!
 652      nec tota pars,   homo terrai   quota totius unus.                 [ ]?
 653           quod bene propositum   si plane contueare                    [ ]?
 654               ac videas plane,   mirari multa relinquas.               [ ]?
 655           numquis enim nostrum   miratur siquis in artus               [ ]
 
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 656               accepit   calido febrim   fervore coortam                [ ]
 657            aut alium   quemvis morbi   per membra dolorem?             [ ]
 658               obturgescit enim   subito pes, arripit acer              [1]
 659            saepe dolor dentis,   oculos invadit in ipsos,              [ ]
 660              exsistit sacer ignis et urit corpore serpens              [ ]!
 661            quamcumque arripuit   partem, repitque per artus,           [ ]
 662              nimirum quia sunt   multarum semina rerum,                [ ]
 663         et satis haec   tellus morbi   caelumque mali fert,            [ ]
 664            unde queat   vis immensi   procrescere morbi.               [ ]?
 665              sic igitur   toti caelo   terraeque putandumst            [ ]
 666                    ex infinito   satis omnia suppeditare,              [ ]?
 667             unde repente queat   tellus concussa moveri                [ ]
 668        perque mare ac   terras rapidus   percurrere turbo,             [ ]
 669              ignis abundare Aetnaeus, flammescere caelum.              [ ]!
 670     id quoque enim   fit et ardescunt   caelestia templa               [ ]
 671                 et tempestates   pluviae graviore coortu               [ ]
 672         sunt, ubi forte ita se   tetulerunt semina aquarum.            [ ]
 673           'at nimis est ingens   incendi turbidus ardor.'              [ ]

 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 674           scilicet et fluvius,   qui visus maximus ei                  [ ]
 675           qui non ante aliquem   maiorem vidit, et ingens              [ ]
 676             arbor homoque videtur, et omnia de genere omni             [ ]!
 677              maxima quae vidit   quisque, haec ingentia fingit,        [ ]
 678            cum tamen omnia cum   caelo terraque marique                [ ]!
 679             nil sint ad summam   summai totius omnem.                  [ ]
 680          Nunc tamen illa modis   quibus irritata repente               [ ]
 681          flamma foras   vastis Aetnae   fornacibus efflet,             [ ]
 682               expediam. primum   totius subcava montis                 [ ]
 683               est natura, fere   silicum suffulta cavernis.            [1]
 684           omnibus est porro in   speluncis ventus et aër.              [ ]
 685       ventus enim fit, ubi est   agitando percitus aër.                [ ]
 686              hic ubi percaluit   calefecitque omnia circum             [ ]
 687         saxa furens,   qua contingit,   terramque, et ab ollis         [ ]
 688             excussit   calidum flammis   velocibus ignem,              [ ]
 689            tollit se ac rectis   ita faucibus eicit alte.              [ ]
 690            fert itaque ardorem   longe longeque favillam               [ ]
 691              differt et crassa   volvit caligine fumum                 [ ]
 
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 692              extruditque simul   mirando pondere saxa;                 [ ]
 693           ne dubites quin haec   animai turbida sit vis.               [u]
 694           praeterea   magna ex parti   mare montis ad eius             [ ]
 695              radices   frangit fluctus   aestumque resorbet.           [ ]
 696              ex hoc usque mari   speluncae montis ad altas             [ ]?
 697            perveniunt   subter fauces.   hac ire fatendumst            [ ]?
 698              et penetrare mari   penitus res cogit aperto              [ ]
 699            atque efflare foras   ideoque extollere flammam             [ ]
 700               saxaque subiectare et harenae tollere nimbos.            [ ]!
 701            in summo   sunt vertice enim   crateres, ut ipsi            [ ]
 702         nominitant;   nos quod fauces   perhibemus et ora.             [ ]
 703        Sunt aliquot quoque res   quarum unam dicere causam             [ ]
 704         non satis est,   verum pluris,   unde una tamen sit;           [ ]
 705             corpus ut exanimum   siquod procul ipse iacere             [ ]
 706            conspicias hominis,   fit ut omnis dicere causas            [ ]

 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 707                conveniat leti,   dicatur ut illius una.                [2]?
 708            nam neque eum ferro   nec frigore vincere possis            [ ]
 709             interiisse neque a   morbo neque forte veneno,             [ ]
 710      verum aliquid   genere esse ex hoc   quod contigit ei             [ ]!
 711         scimus. item in multis   hoc rebus dicere habemus.             [ ]
 712              Nilus in aestatem   crescit campisque redundat            [ ]
 713              unicus in terris,   Aegypti totius amnis.                 [ ]
 714              is rigat Aegyptum   medium per saepe calorem,             [ ]
 715            aut quia sunt aestate aquilones ostia contra,               [2]!
 716                anni tempore eo   qui  etesiae esse feruntur,           [2]?
 717            et contra   fluvium flantes   remorantur et undas           [ ]
 718              cogentes   sursus replent   coguntque manere.             [ ]
 719          nam dubio procul haec   adverso flabra feruntur               [ ]
 720          flumine, quae gelidis   ab stellis axis aguntur.              [ ]
 721              ille ex aestifera   parti venit amnis ab austro,          [ ]
 722              inter nigra virum   percocto saecla colore                [ ]
 723             exoriens   penitus media ab   regione diei.                [ ]
 724        est quoque uti   possit magnus   congestus harenae              [ ]
 
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 725             fluctibus adversis   oppilare ostia contra,                [ ]?
 726              cum mare permotum   ventis ruit intus harenam;            [ ]
 727            quo fit uti   pacto liber   minus exitus amnis              [ ]?
 728              et proclivis item   fiat minus impetus undis.             [1]
 729       fit quoque uti   pluviae forsan   magis ad caput ei              [ ]
 730              tempore eo fiant,   quod etesia flabra aquilonum          [2]
 731               nubila coniciunt   in eas tunc omnia partis.             [ ]
 732             scilicet ad mediam   regionem eiecta diei                  [2]
 733               cum convenerunt,   ibi ad altos denique montis           [ ]
 734                contrusae nubes   coguntur vique premuntur.             [ ]
 735             forsitan Aethiopum   penitus de montibus altis             [ ]
 736       crescat, ubi in   campos albas   descendere ningues              [ ]
 737            tabificis   subigit radiis   sol omnia lustrans.            [ ]
= file n. 431 - 26:55 minuti
 738          Nunc age, Averna tibi   quae sint loca cumque lacusque        [ ]
 739                expediam, quali   natura praedita constent.             [ ]?
 740           principio, quod Averna vocantur nomine, id ab re             [ ]!
 741       impositumst,   quia sunt avibus   contraria cunctis,             [ ]
 742              e regione ea quod   loca cum venere volantes,             [ ]

 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 743                remigi  oblitae   pennarum vela remittunt               [ ]
 744          praecipitesque cadunt   molli cervice profusae                [ ]
 745            in terram,   si forte ita fert   natura locorum,            [ ]
 746         aut in aquam,   si forte lacus   substratus Avernist.          [ ]
 747             is locus est Cumas   apud, acri sulpure montes             [2]?
 748                oppleti calidis   ubi fumant fontibus aucti;            [1]?
 749               est et Athenaeis   in moenibus, arcis in ipso            [ ]
 750           vertice, Palladis ad   templum Tritonidis almae,             [ ]!
 751             quo numquam pennis   appellunt corpora raucae              [ ]
 752            cornices,   non cum fumant   altaria donis.                 [ ]
 753            usque adeo fugitant   non iras Palladis acris               [ ]
 754               pervigili causa,   Graium ut cecinere poetae,            [ ]?
 755                sed natura loci    opus efficit ipsa suapte.            [1]?
 756          in Syria   quoque fertur item   locus esse videri,            [ ]
 757       quadrupedes   quoque quo simul ac   vestigia primum              [ ]
 758           intulerint, graviter   vis cogat concidere ipsa,             [ ]
 759             manibus ut si sint   divis mactata repente.                [ ]

 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 760              omnia quae   naturali   ratione geruntur,                 [u]!
 761            et quibus e   fiant causis   apparet origo;                 [u]
 762             ianua ne (?)poteis   Orci regionibus esse                  [ ]
 763          credatur,   post hinc animas   Acheruntis in oras             [ ]
 764              ducere forte deos   manis inferne reamur,                 [ ]
 765               naribus alipedes   ut cervi saepe putantur               [ ]
 766             ducere de latebris   serpentia saecla ferarum.             [ ]
 767             quod procul a vera   quam sit ratione repulsum             [2]
 768             percipe; nam de re   nunc ipsa dicere conor.               [ ]
 769            Principio hoc dico,   quod dixi saepe quoque ante,          [ ]
 770               in terra   cuiusque modi   rerum esse figuras;           [1]
 771          multa cibo quae sunt,   vitalia, multaque, morbos             [ ]
 772             incutere et mortem   quae possint accelerare.              [ ]
 773            et magis esse aliis   alias animantibus aptas               [ ]
 774                   res ad vitai   rationem ostendimus ante              [ ]?
 775             propter dissimilem   naturam dissimilisque                 [ ]
 776               texturas   inter sese   primasque figuras.               [ ]
 777              multa meant inimica per auris, multa per ipsas            [ ]!
 
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 778                insinuant naris   infesta atque aspera (?)tactu,        [ ]
 779           nec sunt multa parum   tactu vitanda neque autem             [ ]?
 780                 aspectu fugienda saporeque tristia quae sint.          [ ]!
 781            Deinde videre licet   quam multae sint homini res           [ ]
 782                acriter infesto   sensu spurcaeque gravesque;           [ ]
 783             arboribus   primum certis   gravis umbra tributa           [ ]
 784          usque adeo,   capitis faciant   ut saepe dolores,             [ ]
 785            siquis eas   subter iacuit   prostratus in herbis.          [ ]
 786               est etiam magnis   Heliconis montibus arbor              [ ]
 787           floris odore hominem   taetro consueta necare.               [ ]
 788             scilicet haec ideo   terris ex omnia surgunt,              [ ]
 789             multa modis multis   multarum semina rerum                 [ ]
 790            quod permixta gerit   tellus discretaque tradit.            [ ]
 791            nocturnumque recens   extinctum lumen ubi acri              [ ]
 792                nidore offendit   naris, consopit ibidem,               [ ]
 793            concidere et spumas   qui morbo mittere suevit.             [ ]
 794              castoreoque gravi   mulier sopita recumbit                [ ]
 795           et manibus   nitidum teneris   opus effluit ei,              [ ]

 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 796            tempore eo   si odoratast   quo menstrua solvit.            [ ]?
 797             multaque praeterea   languentia membra per artus           [ ]
 798           solvunt atque animam   labefactant sedibus intus.            [ ]
 799             denique si calidis   etiam cunctere lavabris               [ ]
 800             plenior et fueris,   solio ferventis aquai                 [ ]
 801         quam facile in   medio fit uti   des saepe ruinas!             [ ]
 802             carbonumque gravis   vis atque odor insinuatur             [ ]
 803       quam facile in cerebrum,   nisi aquam praecepimus ante!          [ ]
 804            at cum membra domus   percepit (?)fervida servis,           [ ]
 805            tum fit odor   vini plagae   mactabilis instar.             [ ]?
 806            nonne vides   etiam terra   quoque sulpur in ipsa           [ ]
 807              gignier et taetro   concrescere odore bitumen;            [ ]
 808            denique ubi argenti   venas aurique sequuntur,              [ ]?
 809                 terrai penitus   scrutantes abdita ferro,              [u]
 810                qualis exspiret   Scaptensula subter odores?            [ ]
 811        quidve mali   fit ut exhalent   aurata metalla!                 [ ]
 812         quas hominum   reddunt facies   qualisque colores!             [ ]
 813              nonne vides audisve perire in tempore parvo               [ ]!

 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 814           quam soleant et quam   vitai copia desit,                    [ ]?
 815           quos opere in   tali cohibet   vis magna necessis?           [1]
 816            hos igitur   tellus omnis   exaestuat aestus                [ ]
 817              exspiratque foras   in apertum promptaque caeli.          [ ]
 818           Sic et Averna loca alitibus summittere debent                [ ]!
 819           mortiferam   vim, de terra   quae surgit in auras,           [ ]
 820             ut spatium   caeli quadam   de parte venenet;              [ ]?
 821          quo simul ac   primum pennis   delata sit ales,               [ ]
 822                 impediatur ibi   caeco correpta veneno,                [ ]
 823             ut cadat e   regione loci,   qua derigit aestus.           [ ]?
 824           quo cum corruit, hic   eadem vis illius aestus               [ ]!
 825              reliquias   vitae membris   ex omnibus aufert.            [ ]
 826            quippe etenim primo   quasi quendam conciet aestum.         [ ]?
 827             posterius fit uti,   cum iam cecidere veneni               [ ]
 828               in fontis ipsos,   ibi sit quoque vita vomenda           [ ]
 829           propterea   quod magna mali   fit copia circum.              [ ]
 830         Fit quoque ut interdum   vis haec atque aestus Averni          [ ]
 831           aëra, qui inter avis   cumquest terramque locatus,           [ ]

 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 832         discutiat,   prope uti locus hic   linquatur inanis.           [ ]
 833            cuius ubi e   regione loci   venere volantes,               [ ]?
 834             claudicat extemplo   pinnarum nisus inanis                 [ ]
 835               et conamen utrim  -que alarum proditur omne.             [1]
 836                 hic ubi nixari   nequeunt insistereque alis,           [ ]?
 837             scilicet in terram   delabi pondere cogit                  [ ]?
 838            natura, et   vacuum prope iam   per inane iacentes          [ ]
 839              dispergunt animas   per caulas corporis omnis.            [ ]
 840           frigidior   porro in puteis   aestate fit umor,              [ ]
 841              rarescit quia terra calore et semina siquae               [ ]!
 842            forte vaporis habet   proprii, dimittit in auras.           [ ]
 843         quo magis est   igitur tellus   effeta calore,                 [ ]
 844           fit quoque frigidior   qui in terrast abditus umor.          [ ]
 845           frigore cum premitur   porro omnis terra coitque             [ ]
 846           et quasi concrescit,   fit scilicet ut coeundo               [ ]
 847             exprimat in puteos   si quem gerit ipsa calorem.           [ ]
 848             Esse apud Hammonis   fanum fons luce diurna                [ ]
 849            frigidus et calidus   nocturno tempore fertur.              [ ]
 
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 850            hunc homines fontem   nimis admirantur et acri              [ ]
 851           sole putant   subter terras   fervescere raptim,             [ ]
 852              nox ubi terribili   terras caligine texit.                [ ]
 853          quod nimis a   verast longe   ratione remotum.                [2]
 854           quippe ubi sol nudum   contractans corpus aquai              [ ]
 855          non quierit   calidum supera   de reddere parte,              [1]
 856            cum superum   lumen tanto   fervore fruatur,                [ ]
 857           qui queat hic subter   tam crasso corpore terram             [ ]
 858           percoquere umorem et   calido satiare vapore?                [2]
 859           praesertim   cum vix possit   per saepta domorum             [ ]
 860                 insinuare suum   radiis ardentibus aestum.             [ ]
 861           quae ratiost igitur?   nimirum terra magis quod              [ ]
 862            rara tepet   circum fontem   quam cetera tellus             [ ]
 863            multaque sunt ignis   prope semina corpus aquai.            [ ]
 864              hoc ubi roriferis   terram nox obruit umbris,             [ ]
 865               extemplo penitus   frigescit terra coitque.              [ ]
 866            hac ratione fit ut,   tamquam compressa manu sit,           [ ]
 867             exprimat in fontem   quae semina cumque habet ignis,       [ ]
 
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 868         quae calidum   faciunt laticis   tactum atque vaporem.         [ ]
 869          inde ubi sol   radiis terram   dimovit obortus                [ ]
 870                   et rarefecit   calido gliscente vapore,              [ ]?
 871             rursus in antiquas   redeunt primordia sedis               [ ]
 872           ignis et in   terram cedit   calor omnis aquai.              [ ]
 873           frigidus hanc ob rem   fit fons in luce diurna.              [ ]
 874              praeterea   solis radiis   iactatur aquai                 [2]
 875             umor et in   lucem tremulo   rarescit ab aestu;            [1]
 876              propterea fit uti   quae semina cumque habet ignis        [ ]
 877          dimittat;   quasi saepe gelum,   quod continet in se,         [ ]
 878             mittit et exsolvit   glaciem nodosque relaxat.             [ ]
 879             Frigidus est etiam   fons, supra quam sita saepe           [ ]
 880           stuppa iacit flammam   concepto protinus igni,               [ ]
 881             taedaque consimili   ratione accensa per undas             [ ]
 882             collucet,   quocumque natans   impellitur auris.           [ ]
 883            nimirum   quia sunt in aqua   permulta vaporis              [ ]
 884                semina de terra  -que necessest funditus ipsa           [ ]
 885              ignis corpora per   totum consurgere fontem               [ ]!
 
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 886               et simul exspirare foras exireque in auras,              [u]!
 887           non ita multa tamen,   calidus queat ut fieri fons.          [ ]
 888             praeterea   dispersa foras   erumpere cogit                [ ]?
 889           vis per aquam subito   sursumque ea conciliari.              [ ]
 890         quod genus endo marist   Aradi fons, dulcis aquai              [ ]
 891         qui scatit et   salsas circum   se dimovet undas;              [ ]
 892              et multis   aliis praebet   regionibus aequor             [ ]
 893               utilitatem opportunam sitientibus  nautis,               [ ]!
 894            quod dulcis   inter salsas   intervomit undas.              [ ]
 895           sic igitur   per eum possunt   erumpere fontem               [ ]
 896          et scatere illa foras   in stuppam semina; quae cum           [ ]
 897              conveniunt aut in   taedai corpore adhaerent,             [ ]?
 898          ardescunt   facile extemplo,   quia multa quoque in se        [ ]
 899          semina habent   ignis stuppae   taedaeque latentis.           [ ]
 900             nonne vides etiam,   nocturna ad lumina linum              [ ]
 901         nuper ubi extinctum admoveas, accendier ante                   [ ]!
 902          quam tetigit flammam,   taedamque pari ratione?               [ ]
 903             multaque praeterea   prius ipso tacta vapore               [ ]

 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 904               eminus ardescunt   quam cominus imbuat ignis.            [ ]
 905               hoc igitur fieri   quoque in illo fonte putandumst.      [ ]
 906      Quod superest,   agere incipiam   quo foedere fiat                [ ]
 907             naturae, lapis hic   ut ferrum ducere possit,              [ ]
 908            quam Magneta vocant   patrio de nomine Grai,                [1]
 909            Magnetum   quia fit patriis   in finibus ortus.             [ ]
 910           hunc homines lapidem   mirantur; quippe catenam              [ ]
 911               saepe ex anellis   reddit pendentibus ex se.             [ ]
 912      quinque etenim   licet interdum   plurisque videre                [ ]
 913                 ordine demisso   levibus iactarier auris,              [ ]
 914                unus ubi ex uno   dependet subter adhaerens             [ ]?
 915               ex alioque alius   lapidis vim vinclaque noscit:         [ ]
 916             usque adeo   permananter   vis pervalet eius.              [ ]
 917             Hoc genus in rebus   firmandumst multa prius quam          [ ]
 918                     ipsius rei   rationem reddere possis,              [ ]?
 919               et nimium longis   ambagibus est adeundum;               [ ]
 920             quo magis attentas   auris animumque reposco.              [ ]
 921           Principio omnibus ab   rebus, quascumque videmus,            [ ]!

 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 922           perpetuo   fluere ac mitti   spargique necessest             [ ]
 923           corpora quae feriant   oculos visumque lacessant.            [ ]
 924             perpetuoque fluunt   certis ab rebus odores;               [ ]
 925           frigus ut a fluviis,   calor ab sole, aestus ab undis        [ ]
 926                aequoris exesor   moerorum litora propter.              [ ]
 927            nec varii   cessant sonitus   manare per auris.             [ ]
 928            denique in os salsi   venit umor saepe saporis,             [ ]
 929              cum mare versamur   propter, dilutaque contra             [ ]
 930               cum tuimur misceri absinthia, tangit amaror.             [ ]!
 931          usque adeo omnibus ab   rebus res quaeque fluenter            [ ]!
 932           fertur et in cunctas   dimittitur undique partis             [ ]
 933           nec mora nec requies   interdatur ulla fluendi,              [ ]
 934               perpetuo quoniam   sentimus, et omnia semper             [ ]
 935                cernere odorari   licet et sentire sonare.              [2]?
 936             Nunc omnes repetam   quam raro corpore sint res            [ ]?
 937           commemorare; quod in   primo quoque carmine claret.          [1]
 938      quippe etenim,   quamquam multas   hoc pertinet ad res            [ ]
 939            noscere, cum primis   hanc ad rem protinus ipsam,           [ ]

 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 940            qua de disserere aggredior, firmare necessest               [ ]!
 941            nil esse in promptu   nisi mixtum corpus inani.             [ ]
 942            principio fit ut in   speluncis saxa superna                [ ]
 943                sudent umore et   guttis manantibus  stillent.          [ ]
 944               manat item nobis   e toto corpore sudor,                 [ ]?
 945             crescit barba pili  -que per omnia membra, per artus.      [ ]
 946               diditur in venas   cibus omnis, auget alitque            [ ]
 947              corporis extremas   quoque partis unguicolosque.          [ ]
 948           frigus item   transire per aes   calidumque vaporem          [ ]
 949              sentimus,   sentimus item   transire per aurum            [ ]
 950            atque per argentum,   cum pocula plena tenemus.             [ ]
 951             denique per dissaepta domorum saxea voces                  [ ]!
 952           pervolitant,   permanat odor   frigusque vaporque            [ ]
 953               ignis, qui ferri   quoque vim penetrare suevit,          [ ]
 954             denique qua circum   caeli lorica coercet,                 [ ]?
 955          morbida visque simul,   cum extrinsecus insinuatur,           [ ]
 956                 et tempestates   terra caeloque coortae,               [ ]
 
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 957               in caelum terras  -que remotae iure facessunt;           [ ]
 958           quandoquidem nil est   nisi raro corpore nexum.              [2]
 959                Huc accedit uti   non omnia, quae iaciuntur             [ ]?
 960           corpora cumque ab rebus, eodem praedita sensu                [ ]!
 961            atque eodem   pacto rebus   sint omnibus apta.              [ ]
 962               principio terram   sol excoquit et facit are,            [ ]
 963              at glaciem dissolvit et altis montibus altas              [ ]!
 964            exstructasque nives   radiis tabescere cogit.               [ ]
 965             denique cera liquefit in eius posta vapore.                [ ]!
 966          ignis item   liquidum facit aes   aurumque resolvit,          [ ]
 967           at coria et   carnem trahit et   conducit in unum.           [ ]
 968             umor aquae   porro ferrum   condurat ab igni,              [ ]
 969           at coria et   carnem mollit   durata calore.                 [ ]
 970             barbigeras   oleaster eo   iuvat usque capellas,           [ ]
 971               effluat ambrosia   quasi vero et nectare tinctus;        [ ]
 972             qua nil est homini   quod amarius  frondeat esca.          [ ]
 973             denique amaracinum   fugitat sus et timet omne             [ ]
 974           unguentum;   nam saetigeris   subus acre venenumst,          [ ]
 
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 975              quod nos interdum   tamquam recreare videtur.             [ ]
 976              at contra   nobis caenum   taeterrima cum sit             [ ]
 977            spurcities,   eadem subus haec   iucunda videtur,           [ ]
 978                 insatiabiliter   toti ut volvantur ibidem.             [ ]
 979            Hoc etiam superest,   ipsa quam dicere de re                [ ]
 980            aggredior   quod dicendum   prius esse videtur.             [ ]
 981             multa foramina cum   variis sint reddita rebus,            [ ]!
 982             dissimili inter se   natura praedita debent                [u]!
 983            esse et habere suam   naturam quaeque viasque.              [ ]
 984          quippe etenim   varii sensus   animantibus insunt,            [ ]
 985            quorum quisque suam   proprie rem percipit in se.           [ ]
 986             nam penetrare alio   sonitus alioque saporem               [ ]

 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 987              cernimus e sucis,   alio nidoris odores.                  [2]?
 990               praeterea   manare aliud   per saxa videtur,             [ ]?
 991            atque aliud lignis,   aliud transire per aurum,             [ ]
 992               argentoque foras   aliud vitroque meare.                 [ ]
 993        nam fluere hac species,   illac calor ire videtur,              [ ]
 994            atque aliis   aliud citius   transmittere eadem.            [ ]
 995              scilicet id fieri   cogit natura viarum                   [ ]?
 996            multimodis varians,   ut paulo ostendimus ante              [ ]
 997             propter dissimilem   naturam textaque rerum.               [ ]
 998      Quapropter, bene ubi haec   confirmata atque locata               [ ]
 999             omnia constiterint   nobis praeposta parata,               [ ]
 1000  quod superest,   facile hinc ratio   reddetur et omnis               [ ]
 1001                causa patefiet   quae ferri pelliciat vim.             [u]
 1002          principio   fluere e lapide hoc   permulta necessest         [ ]
 1003            semina sive aestum   qui discutit aëra plagis,             [ ]
 1004             inter qui lapidem   ferrumque est cumque locatus.         [ ]
 
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 1005              hoc ubi inanitur   spatium multusque vacefit             [2]
 1006          in medio   locus, extemplo   primordia ferri                 [2]
 1007            in vacuum   prolapsa cadunt   coniuncta; fit utqui         [ ]
 1008             anulus ipse sequatur eatque ita corpore toto.             [ ]!
 1009            nec res ulla magis   primoribus ex elementis               [1]
 1010               indupedita suis   arte conexa cohaeret                  [1]?
 1011             quam validi ferri   natura et frigidus horror.            [ ]?
 1012          quo minus est mirum,   quod ducitur ex elementis,            [ ]
 1013           corpora si nequeunt   e ferro plura coorta                  [ ]
 1014              in vacuum ferri,   quin anulus ipse sequatur;            [1]?
 1015      quod facit, et sequitur,   donec pervenit ad ipsum               [ ]
 1016          iam lapidem   caecisque in eo   compagibus haesit.           [ ]
 1017          hoc fit idem cunctas   in partis, unde vacefit               [ ]
 1018          cumque locus, sive e   transverso sive superne               [ ]
 1019           corpora continuo in   vacuum vicina feruntur.               [ ]
 1020         quippe agitantur enim   plagis aliunde nec ipsa               [ ]
 1021           sponte sua   sursum possunt   consurgere in auras.          [ ]
 
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 1022             huc accedit item,   quare queat id magis esse,            [ ]
 1023        haec quoque res   adiumento,   motusque iuvatur,               [ ]?
 1024      quod, simul a fronte est   anelli rarior aër                     [ ]
 1025               factus inanitus  -que locus magis ac vacuatus,          [2]
 1026            continuo   fit uti qui post   est cumque locatus           [1]?
 1027                   aër a tergo   quasi provehat atque propellat.       [1]?
 1028          semper enim   circumpositus   res verberat aër;              [ ]
 1029              sed tali fit uti   propellat tempore ferrum,             [1]?
 1030           parte quod ex   una spatium   vacat et capit in se.         [ ]
 1031        hic, tibi quem memoro,   per crebra foramina ferri             [ ]
 1032              parvas ad partis   subtiliter insinuatus                 [ ]
 1033           trudit et impellit,   quasi navem velaque ventus.           [ ]
 1034             denique res omnes   debent in corpore habere              [ ]
 1035            aëra, quandoquidem   raro sunt corpore et aër              [ ]
 1036             omnibus est rebus   circumdatus appositusque.             [ ]
 1037           hic igitur, penitus   qui in ferrost abditus aër,           [ ]
 
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 1038              sollicito   motu semper   iactatur eoque                 [2]
 1039              verberat anellum   dubio procul et ciet intus;           [ ]
 1040           scilicet ille eodem   fertur quo praecipitavit              [ ]
 1041      iam semel et   partem in vacuam   conamina sumpsit.              [ ]
 1042  Fit quoque ut a   lapide hoc ferri   natura recedat                  [ ]?
 1043         interdum,   fugere atque sequi   consueta vicissim.           [ ]
 1044               exsultare etiam   Samothracia ferrea vidi               [ ]
 1045              et ramenta simul   ferri furere intus aënis              [ ]
 1046      in scaphiis,   lapis hic Magnes   cum subditus esset:            [ ]
 1047         usque adeo   fugere a saxo   gestire videtur.                 [ ]
 1048              aere interposito   discordia tanta creatur               [ ]
 1049           propterea   quia nimirum   prius aestus ubi aeris           [ ]
 1050             praecepit   ferrique vias   possedit apertas,             [ ]
 1051             posterior lapidis   venit aestus et omnia plena           [ ]
 1052              invenit in ferro   neque habet qua tranet ut ante.       [ ]
 1053               cogitur offensare igitur pulsareque fluctu              [ ]!
 1054             ferrea texta suo;   quo pacto respuit ab se               [ ]?
 1055         atque per aes agitat,   sine eo quod saepe resorbet.          [ ]
 
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 1056            Illud in his rebus   mirari mitte, quod aestus             [ ]?
 1057      non valet e   lapide hoc alias   impellere item res.             [ ]
 1058         pondere enim   fretae partim   stant; quod genus aurum;       [ ]
 1059              et partim   raro quia sunt   cum corpore, ut aestus      [ ]?
 1060            pervolet intactus,   nequeunt impellier usquam;            [ ]
 1061               lignea materies   in quo genere esse videtur.           [ ]
 1062          interutrasque igitur   ferri natura locata                   [ ]?
 1063             aeris ubi accepit   quaedam corpuscula, tum fit,          [ ]
 1064              impellant ut eam   Magnesia flumine saxa.                [ ]
 1065       Nec tamen haec ita sunt   aliarum rerum aliena,                 [ ]
 1066           ut mihi multa parum   genere ex hoc suppeditentur           [ ]
 1067        quae memorare queam inter se singlariter apta.                 [ ]!
 1068           saxa vides   primum sola   colescere calce.                 [ ]?
 1069              glutine materies   taurino iungitur una,                 [ ]?
 1070                ut vitio venae   tabularum saepius hiscant             [ ]
 1071            quam laxare queant   compages taurea vincla.               [ ]
 1072              vitigeni latices   aquai fontibus audent                 [ ]?
 1073            misceri,   cum pix nequeat   gravis et leve olivum.        [ ]?
 
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 1074            purpureusque color   conchyli iungitur una                 [ ]?
 1075            corpore cum lanae,   dirimi qui non queat usquam,          [1]
 1076                non si Neptuni   fluctu renovare operam des,           [ ]?
 1077            non, mare si totum   velit eluere omnibus undis.           [2]
 1078              denique non auro   res aurum copulat una                 [ ]?
 1079          aerique aes   plumbo fit uti   iungatur ab albo?             [ ]
 1080         cetera iam   quam multa licet   reperire? quid ergo?          [ ]!
 1081           nec tibi tam longis   opus est ambagibus usquam,            [ ]
 1082       nec me tam   multam hic operam   consumere par est,             [ ]
 1083         sed breviter   paucis praestat   comprendere multa.           [ ]
 1084           quorum ita texturae   ceciderunt mutua contra,              [ ]
 1085            ut cava conveniant   plenis haec illius illa               [ ]
 1086            huiusque inter se,   iunctura haec optima constat.         [ ]!
 1087        est etiam   quasi ut anellis   hamisque plicata                [2]?
 1088              inter se quaedam   possint coplata teneri;               [ ]
 1089    quod magis in   lapide hoc fieri   ferroque videtur.               [ ]
= file n. 432 - 14:34 minuti
 1090         Nunc ratio   quae sit morbis   aut unde repente               [ ]
 1091           mortiferam   possit cladem   conflare coorta                [ ]
 
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 1092           morbida vis hominum   generi pecudumque catervis,           [ ]
 1093              expediam. primum   multarum semina rerum                 [ ]
 1094            esse supra   docui quae sint   vitalia nobis,              [ ]
 1095         et contra   quae sint morbo   mortique necessest              [ ]
 1096          multa volare. ea cum   casu sunt forte coorta                [ ]
 1097               et perturbarunt   caelum, fit morbidus aër.             [ ]
 1098            atque ea vis omnis   morborum pestilitasque                [ ]
 1099            aut extrinsecus ut   nubes nebulaeque superne              [ ]!
 1100           per caelum veniunt,   aut ipsa saepe coortae                [ ]
 1101             de terra surgunt,   ubi putorem umida nactast             [2]
 1102                 intempestivis   pluviisque et solibus icta.           [ ]
 1103           nonne vides   etiam caeli   novitate et aquarum             [ ]
 1104           temptari   procul a patria   quicumque domoque              [ ]?
 1105                adveniunt ideo   quia longe discrepitant res?          [ ]
 1106           nam quid Brittannis   caelum differre putamus,              [ ]
 1107        et quod in Aegypto est   qua mundi claudicat axis,             [ ]
 1108      quidve quod in Ponto est   differre, et Gadibus atque            [ ]
 1109          usque ad nigra virum   percocto saecla colore?               [ ]
 
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 1110          quae cum quattuor inter se diversa videmus                   [ ]!
 1111             quattuor a ventis   et caeli partibus esse,               [ ]
 1112         tum color et   facies hominum   distare videntur              [ ]
 1113             largiter et morbi   generatim saecla tenere.              [ ]
 1114            est elephas morbus   qui propter flumina Nili              [ ]
 1115           gignitur Aegypto in   media neque praeterea usquam.         [ ]
 1116            Atthide temptantur   gressus oculique in Achaeis           [ ]
 1117           finibus. inde aliis   alius locus est inimicus              [ ]
 1118          partibus ac membris:   varius concinnat id aër.              [ ]
 1119        proinde ubi se caelum,   quod nobis forte alienum,             [ ]
 1120            commovet atque aër   inimicus serpere coepit,              [ ]?
 1121            ut nebula ac nubes   paulatim repit et omne                [ ]
 1122           qua graditur conturbat et immutare coactat,                 [ ]!
 1123     fit quoque ut, in nostrum   cum venit denique caelum,             [ ]
 1124            corrumpat   reddatque sui   simile atque alienum.          [ ]
 1125          haec igitur   subito clades   nova pestilitasque             [1]
 1126      aut in aquas   cadit aut fruges   persidit in ipsas              [ ]
 1127           aut alios   hominum pastus   pecudumque cibatus,            [ ]
 
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 1128            aut etiam   suspensa manet   vis aëre in ipso              [ ]
 1129             et, cum spirantes   mixtas hinc ducimus auras,            [ ]
 1130       illa quoque in   corpus pariter   sorbere necessest.            [ ]
 1131             consimili   ratione venit   bubus quoque saepe            [ ]
 1132           pestilitas   et iam pigris   balantibus aegror.             [ ]
 1133            nec refert   utrum nos in   loca deveniamus                [ ]
 1134              nobis adversa et   caeli mutemus amictum,                [ ]
 1135             an caelum   nobis ultro   natura (?)coruptum              [ ]
 1136           deferat aut aliquid   quo non consuevimus uti,              [ ]
 1137              quod nos adventu   possit temptare recenti.              [ ]
 1138            Haec ratio quondam   morborum et mortifer aestus           [ ]
 1139           finibus in Cecropis   funestos reddidit agros               [ ]
 1140             vastavitque vias,   exhausit civibus urbem.               [ ]
 1141           nam penitus veniens   Aegypti finibus ortus,                [ ]
 1142                aëra permensus   multum camposque natantis,            [ ]
 1143             incubuit   tandem populo   Pandionis omni.                [ ]
 1144               inde catervatim   morbo mortique dabantur.              [ ]
 1145          principio   caput incensum   fervore gerebant                [ ]
 
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 1146            et duplices oculos   suffusa luce rubentis.                [ ]?
 1147              sudabant   etiam fauces   intrinsecus atrae              [ ]
 1148         sanguine et ulceribus   vocis via saepta coibat               [ ]
 1149         atque animi interpres   manabat lingua cruore                 [ ]
 1150             debilitata malis,   motu gravis, aspera tactu.            [1]
 1151         inde ubi per   fauces pectus   complerat et ipsum             [ ]
 1152            morbida vis in cor   maestum confluxerat aegris,           [ ]
 1153                omnia tum vero   vitai claustra lababant.              [ ]?
 1154            spiritus ore foras   taetrum volvebat odorem,              [ ]
 1155          rancida quo perolent   proiecta cadavera ritu.               [ ]
 1156         atque animi   prorsum vires   totius et omne                  [ ]
 1157            languebat   corpus leti   iam limine in ipso.              [ ]
 1158               intolerabilibus  -que malis erat anxius angor           [ ]
 1159            assidue   comes et gemitu   commixta querela.              [ ]
 1160         singultusque frequens   noctem per saepe diemque              [ ]
 1161             corripere assidue   nervos et membra coactans             [ ]
 1162              dissoluebat eos,   defessos ante, fatigans.              [ ]
 1163           nec nimio   cuiquam posses   ardore tueri                   [ ]
 
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 1164             corporis in summo   summam fervescere partem,             [ ]
 1165          sed potius   tepidum manibus   proponere tactum              [ ]
 1166            et simul ulceribus   quasi inustis omne rubere             [ ]
 1167      corpus, ut est   per membra sacer   dum diditur ignis.           [ ]
 1168           intima pars hominum   vero flagrabat ad ossa,               [ ]
 1169          flagrabat   stomacho flamma ut   fornacibus intus.           [ ]
 1170             nil adeo   posses cuiquam   leve tenueque membris         [ ]
 1171            vertere in utilitatem, at ventum et frigora semper.        [ ]!
 1172           in fluvios   partim gelidos   ardentia morbo                [ ]
 1173           membra dabant nudum   iacientes corpus in undas.            [ ]
 1174             multi praecipites   lymphis putealibus alte               [ ]
 1175               inciderunt ipso   venientes ore patente:                [ ]
 1176                 insedabiliter   sitis arida, corpora mersans,         [1]
 1177             aequabat   multum parvis   umoribus imbrem.               [ ]
 1178         nec requies   erat ulla mali:   defessa iacebant              [ ]?
 1179             corpora. mussabat   tacito medicina timore,               [ ]
 1180           quippe patentia cum   totiens ardentia morbis               [ ]!
 1181              lumina versarent   oculorum expertia somno.              [ ]
 
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 1182            multaque praeterea   mortis tum signa dabantur,            [ ]
 1183              perturbata animi   mens in maerore metuque,              [ ]
 1184           triste supercilium,   furiosus vultus et acer,              [ ]
 1185              sollicitae porro   plenaeque sonoribus aures,            [ ]?
 1186           creber spiritus aut   ingens raroque coortus,               [ ]!
 1187             sudorisque madens   per collum splendidus umor,           [ ]
 1188             tenuia sputa minuta, croci contacta colore                [ ]!
 1189          salsaque, per fauces   rauca vix edita tussi.                [ ]
 1190             in manibus   vero nervi   trahere et tremere artus        [ ]?
 1191          a pedibus  -que minutatim   succedere frigus                 [2]
 1192        non dubitabat. item ad   supremum denique tempus               [ ]
 1193             compressae nares,   nasi primoris acumen                  [ ]
 1194          tenue, cavati oculi,   cava tempora, frigida pellis          [ ]
 1195         duraque, in ore truci   rictum, frons tenta tumebat.          [ ]
 1196              nec nimio rigida   post artus morte iacebant.            [ ]
 1197                octavoque fere   candenti lumine solis                 [1]
 1198                aut etiam nona   reddebant lampade vitam.              [ ]
 1199        quorum siquis, ut est,   vitarat funera leti,                  [ ]
 
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 1200             ulceribus taetris   et nigra proluvie alvi                [ ]
 1201        posterius   tamen hunc tabes   letumque manebat,               [ ]
 1202            aut etiam   multus capitis   cum saepe dolore              [ ]
 1203             corruptus sanguis   expletis naribus ibat:                [ ]
 1204           huc hominis   totae vires   corpusque fluebat.              [ ]
 1205              profluvium porro   qui taetri sanguinis acre             [ ]?
 1206           exierat,   tamen in nervos   huic morbus et artus           [ ]
 1207             ibat et in partis   genitalis corporis ipsas.             [ ]
 1208            et graviter partim   metuentes limina leti                 [ ]
 1209                vivebant ferro   privati parte virili,                 [ ]
 1210         et manibus   sine nonnulli   pedibusque manebant              [ ]
 1211             in vita tamen, et   perdebant lumina partim:              [ ]?
 1212           usque adeo   mortis metus his   incesserat acer.            [ ]
 1213           atque etiam quosdam   cepere oblivia rerum                  [ ]
 1214         cunctarum,   neque se possent   cognoscere ut ipsi.           [ ]
 1215      multaque humi cum inhumata iacerent corpora supra                [ ]!
 1216         corporibus,   tamen alituum   genus atque ferarum             [ ]
 1217            aut procul absiliebat, ut acrem exiret odorem,             [ ]!
 
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 1218            aut, ubi gustarat,   languebat morte propinqua.            [ ]
 1219              nec tamen omnino   temere illis solibus ulla             [ ]?
 1220              comparebat avis,   nec tristia saecla ferarum            [1]
 1221               exibant silvis.   languebant pleraque morbo             [ ]
 1222               et moriebantur.   cum primis fida canum vis             [ ]
 1223            strata viis animam   ponebat in omnibus aegre;             [2]
 1224              extorquebat enim   vitam vis morbida membris.            [ ]
 1225               incomitata rapi   certabant funera vasta.               [ ]
 1226              nec ratio remedi   communis certa dabatur;               [ ]
 1227          nam quod ali dederat   vitalis aëris auras                   [ ]?
 1228           volvere in ore licere et caeli templa tueri,                [ ]!
 1229           hoc aliis   erat exitio   letumque parabat.                 [ ]?
 1230            illud in his rebus   miserandum magnopere unum             [ ]
 1231             aerumnabile erat,   quod ubi se quisque videbat           [1]
 1232             implicitum morbo,   morti damnatus ut esset,              [ ]
 1233             deficiens   animo maesto   cum corde iacebat,             [ ]
 1234             funera respectans   animam amittebat ibidem.              [ ]
 1235           quippe etenim nullo   cessabant tempore apisci              [ ]

 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 1236              ex aliis   alios avidi   contagia morbi,                 [ ]
 1237           lanigeras   tamquam pecudes   et bucera saecla.             [ ]
 1238           idque vel in primis   cumulabat funere funus.               [ ]
 1239            nam quicumque suos   fugitabant visere ad aegros,          [ ]
 1240                vitai   nimium cupidos   mortisque timentis            [1]
 1241                poenibat paulo   post turpi morte malaque,             [ ]
 1242           desertos,   opis expertis,   incuria mactans.               [ ]
 1243           qui fuerant   autem praesto,   contagibus ibant             [ ]
 1244           atque labore, pudor   quem tum cogebat obire                [ ]
 1245            blandaque lassorum   vox mixta voce querelae.              [ ]
 1246              optimus hoc leti   genus ergo quisque subibat.           [ ]?
 1247            inque aliis alium,   populum sepelire suorum               [ ]
 1248         certantes:   lacrimis lassi   luctuque redibant;              [ ]
 1249        inde bonam   partem in lectum   maerore dabantur.              [ ]
 1250          nec poterat quisquam   reperiri, quem neque morbus           [2]
 1251           nec mors nec luctus   temptaret tempore tali.               [ ]
 1252             Praeterea iam pastor et armentarius omnis                 [ ]!
 1253              et robustus item   curvi moderator aratri                [ ]
 
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 1254          languebat,   penitusque casa   contrusa iacebant             [ ]
 1255              corpora paupertate et morbo dedita morti.                [ ]!
 1256               exanimis pueris   super exanimata parentum              [ ]
 1257            corpora nonnumquam   posses retroque videre                [ ]
 1258          matribus et patribus   natos super edere vitam.              [ ]
 1259       nec minimam   partem ex agris   is maeror in urbem              [ ]
 1260           confluxit, languens   quem contulit agricolarum             [ ]
 1261              copia conveniens   ex omni morbida parte.                [ ]
 1262              omnia complebant   loca tectaque; quo magis aestu        [ ]
 1263          confertos   ita acervatim   mors accumulabat.                [ ]
 1264          multa siti   prostrata viam   per proque voluta              [ ]
 1265               corpora silanos   ad aquarum strata iacebant            [2]?
 1266              interclusa anima   nimia ab dulcedine aquarum,           [ ]
 1267           multaque per populi   passim loca prompta viasque           [ ]
 1268             languida semanimo   cum corpore membra videres            [ ]
 1269            horrida paedore et   pannis cooperta perire                [ ]
 1270             corporis inluvie,   pelli super ossibus una,              [ ]
 1271           ulceribus   taetris prope iam   sordeque sepulta.           [ ]

 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 6. bog (Oxford C.T.)
 1272             omnia denique sancta deum delubra replerat                [ ]!
 1273          corporibus   mors exanimis   onerataque passim               [ ]
 1274            cuncta cadaveribus   caelestum templa manebant,            [ ]
 1275          hospitibus loca quae   complerant aedituentes.               [ ]
 1276               nec iam religio   divum nec numina magni                [ ]?
 1277             pendebantur enim:   praesens dolor exsuperabat.           [ ]
 1278            nec mos ille sepulturae remanebat in urbe,                 [ ]!
 1279       quo prius hic   populus semper   consuerat humari;              [ ]
 1280              perturbatus enim   totus trepidabat, et unus             [ ]
 1281           quisque suum pro re   compostum maestus humabat.            [ ]
 1282        multaque res subita et   paupertas horrida suasit.             [ ]
 1283          namque suos   consanguineos   aliena rogorum                 [ ]
 1284          insuper exstructa ingenti clamore locabant                   [2]!
 1285           subdebantque faces,   multo cum sanguine saepe              [ ]
 1286               rixantes potius   quam corpora desererentur.            [ ]
 _____________________________________________________________________________..  
 
= file n. 402 - 23:33 minuti
 Gajus Lucilius: Satirer, 1. bog (Loeb)                                        .
   1             Aetheris et terrae   genitabile quaerere tempus.           [ ]
   2           o curas   hominum! o quantum est   in rebus inane!           [1]
   3  r littera                                                               ..
   4                 inritata canes   quam homo quam planius  dicit.        [1]
   5             consilium   summis hominum   de rebus habebant.            [ ]
   6        quo populum atque urbem   pacto servare potisset                [ ]
   7  amplius Romanam.                                                        ..
   8             si non amplius, at   lustrum hoc protolleret unum.         [ ]!
   9        munus  tamen   fungi et muros   servare potissint.              [ ]
  10  et mercedimerae legiones.                                               ..
  11  infamem turpemque odisse popinam.                                       ..
  12          praetextae ac tunicae   Lydorum opus  sordidulum omne,        [1]
  13         psilae atque amphitapi   villis ingentibus  molles.            [ ]
  14  arutaenaeque' inquit 'aequales.'                                        ..
  15             porro 'clinopodas'   'lychnos'que ut diximus  semnos       [1]
  16  anti 'pedes lecti' atque 'lucernas.'                                    ..
  17  miracla ciet elephantas.                                                ..
 
 Gajus Lucilius: Satirer, 1. bog (Loeb)
  18          haec ubi dicta dedit,   pausam dedit ore loquendi.            [ ]
  19              vellem cumprimis,   fieri si forte potisset,              [ ]
  20                vellem concilio   vestrum, quod dicitis olim,           [ ]
  21       caelicolae, hic habitum,   vellem adfuissemus  priore            [ ]
  22  concilio.                                                               ..
  23               concilio antiquo   sapiens vir solus  fuisti.            [ ]?
  24  ut                                                                      ..
  25               nemo sit nostrum   quin aut pater optimus  divum,        [ ]
  26           aut Neptunus  pater,   Liber Saturnus  pater, Mars           [ ]
  27         Ianus  Quirinus  pater   siet ac dicatur ad unum.              [ ]
  28  ut contendere possem                                                    ..
  29            Thestiados Ledae at  -que Ixionies alochoeo.                [ ]
  30              si me nescire hoc   nescis quod quaerere dico,            [ ]
  31                  quare divinas   quicquam? an tu quaerere debes        [ ]
  32  ipse? et si scis q.b.e. scire hoc d.t.                                  ..
  33                stulte saltatum   te inter venisse cinaedos.            [ ]
  34  nodum in scirpo, in sano facere ulcus.                                  ..
  35  non Carneaden si ipsum Orcus remittat.                                  ..
  36  quae facies, qui vultus viro?                                           ..
 
 Gajus Lucilius: Satirer, 1. bog (Loeb)
  37         Vultus item ut facies,   mors, icterus  morbus,  venenum.      [ ]
  38  vulturius                                                               ..
  39  ut multos mensesque diesque,                                            ..
  40             non tamen aetatem,   tempestatem hanc scelerosi            [ ]
  41  mirentur.                                                               ..
  42              nam si tu fluctus   undasque e gurgite salso              [ ]
  43              tollere decreris,   venti prius Emathii vim,              [2]
  44  ventum' inquam 'tollas t.c.q.i.                                         ..
  45  l.                                                                      ..
  46           occidunt,   Lupe, saperdae   te et iura siluri!              [ ]
  47            per saturam aedilem   factum qui legibus  solvat.           [ ]
  48            porro quaecumque et   cuicumque, ut diximus ante            [ ]
  49  obstiterit primo, (?)hoc minuendi refert res.                           ..
  50           ad cenam adducam, et   primum hisce abdomina tunni           [ ]
  51             advenientibus  priva dabo cephalaeaque acarnae.            [ ]!
  52          serpere uti   gangraena mala at  -que herpestica posset.      [ ]
 _____________________________________________________________________________..
 
 Gajus Lucilius: Satirer, 2. bog (Loeb)                                        .
  53  Fandam atque auditam iterabimus famam.                                  ..
  54             iniuriatum hunc in   fauces invasse animamque              [ ]!
  55  elisisse illi.                                                          ..
  56  vix vivo homini ac monogrammo.                                          ..
  57  homo inpuratus et inpuno est rapinator.                                 ..
  58  quae horis sublata duabus                                               ..
  59  omnia sunt sole occaso noctuque.                                        ..
  60              chirodyti aurati,   ricae, toracia, mitrae.               [ ]?
  61  in bulgam penetrare pilosam.                                            ..
  62       si natibus   natricem inpressit   crassam et capitatam,          [ ]
  63  pedicum iam excoquit omne.                                              ..
  64             non dico   'vincat licet'; et   vagus exul et erret        [ ]?
  65  exlex.                                                                  ..
  66  ut iure peritus.                                                        ..
  67               nam quid moetino   subiectoque huic opus  signo?         [ ]
  68                   ut lucaretur   lardum et carnaria fartim             [ ]
  69  conficeret?                                                             ..
 
 Gajus Lucilius: Satirer, 2. bog (Loeb)
  70               vivite lurcones,   comedones, vivite ventris!            [ ]
  71  hostilius contra                                                        ..
  72               pestem permitiem  -que catax quam et Manlius  nobis.     [ ]
  73            quom illi vidissent   Hortensius  Postumiusque              [ ]?
  74     ceteri item in capulo hunc   non esse aliumque cubare,             [ ]
  75  tum facta omnia, sum circumlatus.                                       ..
  76  lustratus, piatus.                                                      ..
  77          quid dicis?   cur est factum   quod coicis istuc?             [ ]
  78  quae ego nunc huic Aemilio prae-                                        ..
  79  canto atque exigo et excanto.                                           ..
  80                 nunc Nomentani   quae ex testibus ipse rogando         [ ]?
  81  exculpo, haec dicam.                                                    ..
  82               'qui te, Nomentane, malum di' ad cetera pergit.          [u]!
  83           ut praetoris  cohors   et Nostius  dixit aruspex.            [ ]
  84              quam lepide lexis   conpostae ut tesserulae omnes         [ ]
  85              arte pavimento at  -que emblemate vermiculato!            [ ]

 Gajus Lucilius: Satirer, 2. bog (Loeb)
  86         Crassum habeo generum,   ne rhetoricoterus  tu seis.           [1]
  87            Graecum te, Albuci,   quam Romanum atque Sabinum            [ ]
  88               municipem Ponti,   Tritani, centurionum,                 [ ]?
  89        praeclarorum hominum ac   primorum signiferumque,               [1]
  90                 maluisti dici.   Graece ergo praetor Athenis,          [ ]
  91               id quod maluisti   te, cum ad me accedis,  saluto:       [ ]
  92  'chaere' inquam   'Tite.' lictores,   turma omnis  chorusque:         [ ]
  93     'chaere Tite.' hinc hostis   mi Albucius, hinc inimicus!           [ ]
 _____________________________________________________________________________..

 Gajus Lucilius: Satirer, 3. bog (Loeb)                                        .
  94             Tu partem   laudis caperes,   tu gaudia mecum              [ ]
  95  partisses.                                                              ..
  96  viamque                                                                 ..
  97                degrumavisti ut   castris mensor facit olim?            [ ]
  98        praeterea omne iter est   hoc labosum atque lutosum.            [2]
  99  annicula aspera equa atque                                              ..
 100  praecoca.                                                               ..
 101               mantica cantheri   costas gravitate premebat.            [ ]?
 102          verum haec ludus ibi,   susque omnia deque fuerunt,           [ ]
 103          susque haec deque fuere inquam omnia ludus  iocusque;         [ ]!
 104           illud opus durum, ut   Setinum accessimus  finem,            [ ]
 105              aigilipoi montes,   Aetnae omnes, asperi Athones.         [ ]
 106  longe tria milia passum.                                                ..
 107  et spatium curando corpori honestum                                     ..
 108  sumemus.                                                                ..
 109            broncus  Bovillanus   dente adverso eminulo hic est         [ ]
 110  rinoceros.                                                              ..
 
 Gajus Lucilius: Satirer, 3. bog (Loeb)
 111             non peperit, verum   postica parte profudit.               [ ]?
 112             uno oculo, pedibus  -que duobus, dimidiatus,               [ ]
 113  ut porcus.                                                              ..
 114              conturbare animam   potis est quicumque adoritur.         [ ]
 115  ille alter abundans                                                     ..
 116           cum septem incolumis   pinnis redit et recipit se.           [ ]
 117            illud ad incita cum   redit atque internecionem,            [ ]!
 118               inde Dicarchitum   populos Delumque minorem.             [ ]
 119  promontorium remis superamus Minervae.                                  ..
 120            ad portam   mille a portu est   exinde Salernam.            [ ]
 121        quattuor hinc Silari ad   flumen portumque Alburnum.            [ ]
 122               hinc media remis   Palinurum pervenio nox.               [ ]
 123  caupona hic tamen una Syra                                              ..
 124               cernuus extemplo   plantas convestit honestas.           [ ]
 125  scindent hi ligna, videte.                                              ..
 126             ostrea nulla fuit,   non purpura, nulla peloris,           [ ]
 127  asparagi nulli,                                                         ..
 128  nam mel regionibus illis                                                ..

 Gajus Lucilius: Satirer, 3. bog (Loeb)
 129             incrustatus  calix   rutai caulis habetur.                 [ ]?
 130  exhalas tum acidos ex pectore ructus.                                   ..
 131  malas tollimus nos atque utimur rictu.                                  ..
 132             vertitur oenophori   fundus, sententia nobis.              [ ]
 133           Symmachus  praeterea   iam tum depostus  bubulcus            [ ]
 134                expirans animam   pulmonibus aeger agebat.              [ ]
 135  et pulvino fultus.                                                      ..
 136          Tantalus  qui poenas,   ob facta nefantia, poenas             [ ]
 137  pendit.                                                                 ..
 138  ergo                                                                    ..
 139                 e somno pueros   cum mane expergitus  clamo,           [ ]
 140  bis quina octogena videbis                                              ..
 141              commoda te, Capua   quinquaginta atque ducenta.           [ ]
 142  Bruttace bilingui.                                                      ..
 143  et saepe quod ante                                                      ..
 144          optasti,   freta, Messanam,   Regina videbis                  [ ]
 145           moenia, tum Liparas,   Facelinae templa Dianae.              [ ]
 146      crebrae ut scintillae, in   stricturis quod genus olim            [ ]
 147  ferventi ferro.                                                         ..
 
 Gajus Lucilius: Satirer, 3. bog (Loeb)
 148                  Romanis ludis   forus olim ornatus  lucernis.         [ ]
 _____________________________________________________________________________..
 
 Gajus Lucilius: Satirer, 4. bog (Loeb)                                        .
 149          Subicit huic fulcrum,   fulmentas quattuor addit.             [ ]
 150              haeret verticulis   adfixum in posteriore                 [ ]
 151         parte atque articulis,   nam ut nobis talus  genusque est.     [ ]
 152          ut petimen   naso aut lumbos   cervicibus  tangat.            [ ]
 153                   succusatoris   taetri tardique caballi               [ ]
 154  Apulidae pedibus stlembi.                                               ..
 155             concursaret agros,   catulos fetumque ferai.               [ ]
 156         tum spara, tum rumices   portantur, tragula porro.             [ ]
 157           adsequitur   nec opinantem, in   caput insilit, ipsum        [ ]
 158                  conmanducatur   totum conplexa comestque.             [ ]
 159             hi prae se portant   mi ingentes munere pisces             [ ]
 160  triginta numero.                                                        ..
 161         longior hic quam grus,   grue tota, cum volat olim.            [ ]
 162              Tisiphone Tityi e   pulmonibus atque adipe unguen         [ ]
 163           excoctum attulit, Eumenidum sanctissima Erinys.              [ ]!
 164  obtursi ebrius.                                                         ..
 165  qui edit se hic comedit me.                                             ..

 Gajus Lucilius: Satirer, 4. bog (Loeb)
 166         cumque hic tam   formosus homo ac   te dignus  puellus.        [ ]!
 167           quod si nulla potest   mulier tam corpore duro               [ ]
 168           esse, tamen   tenero manet   cui sucus  lacerto,             [1]
 169              et manus uberibus   lactanti in sumine sidat,             [ ]
 170  ne agitare manu tu                                                      ..
 171  pessulum et hunc vectem possis: cuneis opus                             ..
 172               Aeserninus  fuit   Flaccorum munere quidam               [ ]
 173         Samnis,  spurcus homo,   vita illa dignus  locoque.            [ ]?
 174                 cum Pacideiano   conponitur, optimus  multo            [2]?
 175             post homines natos   gladiator qui fuit unus.              [ ]
 176      'occidam illum equidem et   vincam, si id quaeritis' inquit.      [ ]
 177           'verum illud   credo fore: in os   prius accipiam ipse,      [ ]?
 178     quam gladium in   stomacho surdi ac   pulmonibus  sisto.           [ ]
 179            odi hominem, iratus   pugno, nec longius  quicquam          [2]
 180            nobis, quam dextrae   gladium dum accommodet alter;         [ ]
 181           usque adeo studio at  -que odio illius ecferor ira.'         [ ]
 182  quamvis bonus ipse                                                      ..
 183             Samnis, in ludo ac   rudibus cuivis satis asper.           [ ]
 184  rinocerus velut Aethiopus.                                              ..
 
 Gajus Lucilius: Satirer, 4. bog (Loeb)
 185                 haerebat mucro   gladiumque in pectore totum.          [ ]
 _____________________________________________________________________________..
 
 Gajus Lucilius: Satirer, 5. bog (Loeb)                                        .
 186           Quo me habeam pacto,   tam etsi non quaeris,  docebo,        [ ]
 187          quando in eo   numero mansi   quo in maxima non est           [ ]
 188  pars hominum.                                                           ..
 189             ut periisse velis,   quem visere 'nolueris' cum            [ ]
 190            debueris.   hoc 'nolueris'   et 'debueris' te               [ ]
 191            si minus  delectat,   quod atechnon et Eisocration          [ ]
 192               lerodesque simul   totum ac sit meiraciodes,             [ ]
 193  non operam perdo, si tu hic.                                            ..
 194            si tam corpus  loco   validum ac regione maneret            [ ]
 195          scriptoris,   quam vera manet   sententia cordi.              [ ]
 196  querquera consequitur capitisque dolores.                               ..
 197  Rhondes Icadionque                                                      ..
 198        Fannius  solus  mihi in   magno maerore repostor                [ ]
 199            tristitia in summa,   crepera re inventus  salutis.         [ ]
 200          o lapathe, ut   iactare, nec es   satis  cognitus  qui sis!   [ ]
 201            in quo Laelius  clamores sophos ille solebat                [ ]!
 202              edere, compellans   gumias ex ordine nostros.             [ ]
 
 Gajus Lucilius: Satirer, 5. bog (Loeb)
 203             'o Publi, o gurges   Galloni, es homo miser' inquit.       [ ]?
 204             'cenasti in   vita numquam   bene, cum omnia in ista       [ ]?
 205            consumis squilla at  -que acupensere cum decimano.          [ ]
 206  bene cocto et                                                           ..
 207               condito,   sermone bono et,   si quaeris,  libenter.'    [2]
 208       nam si, quod   satis est homini, id   satis esse potisset,       [ ]
 209   hoc sat erat;   nunc cum hoc non est,   qui credimus  porro          [ ]
 210               divitias   ullas animum   mi explere potisse?            [ ]
 211              Coelius  conlusor   Galloni scurra, trigonum              [ ]?
 212  cum ludet, scius ludet et eludet                                        ..
 213          Laevius  pauperem ait   se ingentia munera fungi.             [ ]
 214            deficit alma Ceres,   nec plebes pane potitur.              [ ]
 215  hic sunt herbae quas sevit Iuppiter ipse.                               ..
 216             flebile cepe simul   lacrimosaeque ordine tallae.          [ ]
 217          lippus edenda acri assiduo ceparius  cepa.                    [ ]!
 218             intubus  praeterea   pedibus praetensus equinis.           [ ]
 219             durum molle voras,   fragmenta interficis  panis.          [ ]
 220  adipatam pultem.                                                        ..
 
 Gajus Lucilius: Satirer, 5. bog (Loeb)
 221              sicuti cum primos   ficos propola recentis                [ ]
 222        protulit et   pretio ingenti   dat primitus  paucos.            [ ]!
 223  fiscina fallaci cumulo.                                                 ..
 224  fici comeduntur et uvae                                                 ..
 225  assiduas ficos.                                                         ..
 226  scutam                                                                  ..
 227  ligneolam in cerebro infixit.                                           ..
 228            ante fores autem et   triclini limina quidam                [ ]?
 229             perditus  Tiresias   tussi grandaevus  gemebat.            [ ]
 230           verum unum   cecidisse tamen   senis  Tiresiai               [ ]
 231  aequalem constat.                                                       ..
 232  Cecilius pretor ne rusticus fiat.                                       ..
 233                   ne designati   rostrum praetoris  pedesque           [ ]
 234  spectes.                                                                ..
 235                lascivire pecus   Nerei rostrique repandum.             [1]
 236              urceus haut longe   Gemino, mixtarius  Paulo.             [ ]
 237  da bibere ab summo.                                                     ..
 238              possisne elabi an   porro prodenda dies sit.              [ ]
 239  interea stat sentibus pectus.                                           ..

 Gajus Lucilius: Satirer, 5. bog (Loeb)
 240        nam omnibus unus  dolor   tali re captus  labosque.             [ ]?
 241  hic solus vigilavit, opinor,                                            ..
 242           et cum id mi   visus facere est,   tum retia nexit.          [ ]
 243               custodem classis   catapultas pila sarisas.              [ ]
 244            postquam praesidium   castris educere crevi.                [ ]?
 245        'macte' inquam   'virtute simul  -que his versibus esto.'       [ ]
 246               maior erat natu;   non omnia possumus omnes.             [ ]?
 247  dic quaenam cogat vis ire minutim                                       ..
 248                per commissuras   rimarum noctis  nigrore.              [ ]
 249              absterge lacrimas   et divos ture precemur                [ ]
 250               consilium fassi,   placeatne impune luperis.             [ ]
 251  non omnibus dormio.                                                     ..
 _____________________________________________________________________________..

 Gajus Lucilius: Satirer, 6. bog (Loeb)                                        .
 252  Servorum est festus dies hic                                            ..
 253           quem plane hexametro   versu non dicere possis.              [ ]
 254  Cornelius Publius noster                                                ..
 255           Scipiadas   (?)dicto tempus   quae intorquet in ipsum        [ ]
 256             (?)oti et deliciis   luci effectae atque cinaedo et        [ ]
 257           sectatori (?)adeo ipsi suo, quo rectius  dicas.              [1]!
 258              ibat forte domum.   sequimur multi atque frequentes.      [ ]
 259            si nosti,   non magnus homo est,   nasutus  macellus.       [ ]
 260  non te porro procedere porcent.                                         ..
 261  salvere iubere salutem est mittere amico.                               ..
 262             quem neque Lucanis   oriundi montibus  tauri               [2]?
 263                 ducere protelo   validis cervicibus  possent.          [2]?
 264  quid ipsum me facere optes.                                             ..
 265               hortare, illorum   si possim pacis  potiri.              [ ]
 266              id solum adversae   fortunae reque resistit.              [ ]
 267            nil ut discrepet ac   ton exerpaxen Apollon                 [ ]!
 268  fiat.                                                                   .. 
  
 Gajus Lucilius: Satirer, 6. bog (Loeb)
 269           nequitia occupat hos   petulantia prodigitasque.             [ ]!
 270  peccare impune rati sunt                                                ..
 271              posse et nobilitate facul propellere iniquos.             [ ]!
 272        in suam enim hos   invadere rem at  -que innubere censent.      [ ]!
 273         haec inquam   rudet ex rostris   atque heiulitabit             [ ]
 274         concursans   veluti Ancarius   clareque quiritans.             [ ]
 275  'chauno meno' inquit balba, sororem                                     ..
 276                 lanificam dici   siccam atque abstemiam ubi audit.     [ ]
 277      pluma atque amphitapoe et   si aliud quid deliciarum.             [ ]
 278         cui neque iumentum est   nec servus nec comes ullus,           [ ]
 279       bulgam et quidquid habet   nummorum secum habet ipse;            [ ]
 280              cum bulga   cenat dormit   lavit; omnis in una est        [ ]
 281              res homini bulga;   bulga haec devincta lacerto est.      [ ]
 282  zonatim circum impluvium cinerarius cludebat.                           ..
 283             hic tu apte credis   quemquam latrina petisse?             [ ]
 
 Gajus Lucilius: Satirer, 6. bog (Loeb)
 284                tres a Deucalione grabati restibus  tenti.              [2]!
 285  'qui te dominum fortem bonus Iuppiter,' inquit                          ..
 286  Crasso Mucius cum cenabat.                                              ..
 287  e Sicula Lucilius Sardiniensem                                          ..
 288  terram.                                                                 ..
 289  praedium emit qui vendit equum musimonem.                               ..
 _____________________________________________________________________________..
 
 Gajus Lucilius: Satirer, 7. bog (Loeb)                                        .
 290              Phryne nobilis illa ubi amatorem improbius quem           [3]!
 291         aetatem et   faciem ut saga et   bona conciliatrix.            [ ]
 292  primum facie quod honestae                                              ..
 293  aetas accedit.                                                          ..
 294             qui te diligat, aetatis facieque tuae se                   [1]!
 295             fautorem ostendat,   fore amicum polliceatur.              [ ]
 296                rador subvellor   desquamor pumicor ornor               [ ]
 297  expolior pingor.                                                        ..
 298           ne auriculam obsidat   caries, ne vermiculi qui.             [ ]
 299           queis oculi non sunt   neque nasum et qualia sanis.          [ ]
 300  eodem pacto gannis.                                                     ..
 301            si movet ac   simat nares,   delphinus ut olim.             [ ]
 302    hunc molere, illam autem ut   frumentum vannere lumbis.             [ ]
 303        hanc ubi vult male habere, ulcisci pro scelere eius,            [ ]!
 304              testam sumit homo   Samiam sibi; 'anu noceo' inquit,      [ ]
 305               praecidit caulem   testisque una amputat ambo.           [ ]
 306            dixi. ad principium   venio: vetulam atque virosam          [ ]
 
 Gajus Lucilius: Satirer, 7. bog (Loeb)
 307                uxorem   caedam potius   quam castrem egomet me.        [ ]
 308         nunc praetor tuus est;   meus,  si discesserit horno           [ ]
 309  Gentius.                                                                ..
 310  hic est Macedo, si (?)Agrion longius flaccet.                           ..
 311       huncin ego umquam Hyacintho hominem cortinipotentis              [ ]!
 312  deliciis contendi?                                                      ..
 313             tristes difficiles   sumus,  fastidimus  bonorum.          [ ]
 314  munginamur molimur subducimur.                                          ..
 315  calda simeitu                                                           ..
 316            ac bene plena ei vasa olerorum atque anseris  collus.       [ ]!
 317           solem auram adversam   segetem immutasse satumque.           [ ]
 318              primus fulgit uti   caldum e furnacibus  ferrum.          [ ]
 319                  esuriente leoni ex ore exculpere praedam.             [ ]!
 320  leae iratae ad catulos accedere inultum.                                ..
 321             iactari   caput atque comas   fluitare capronas            [ ]?
 322             altas frondibus immissas ut mos fuit illis.                [ ]!
 323        quinque hastae, aureolo   cinctu rorarius  veles.               [ ]?
 _____________________________________________________________________________..
 
 Gajus Lucilius: Satirer, 8. bog (Loeb)                                        .
 324  quod gracila est, pernix, quod pectore puro,                            ..
 325  quod puero similis.                                                     ..
 326            pistrinum adpositum   posticum cella culina.                [ ]
 327         intus  modo   stet rectus,  foris   subteminis  panus.         [ ]
 328               gallinaceus  cum   victor se gallus honeste              [ ]!
 329              in tentos digitos   primoresque erigit ungues.            [ ]
 330  lentet opus.                                                            ..
 331              cum poclo bibo eodem, amplector, labra labellis           [ ]!
 332              fictricis   conpono, hoc est   cum psolokopoumai.         [ ]!
 333            tum latus  conponit   lateri et cum pectore pectus.         [ ]
 334  et cruribus crura diallaxon.                                            ..
 335              at laeva lacrimas   muttoni absterget amica.              [ ]
 336            quarum et abundemus   rerum et quarum indigeamus.           [ ]
 337  gigeria insunt                                                          ..
 338  sive adeo hepatia.                                                      ..
 339  (?)hiberam insulam omento omnicolore colustra.                          ..

 Gajus Lucilius: Satirer, 8. bog (Loeb)
 340               sallere murenas,   mercem in frigdaria ferre.            [2]
 341               verum et mercaturae omnes et quaesticuli isti            [ ]!
 342  intuti.                                                                 ..
 343            si omne iter evadit   stadiumque acclive tolutim,           [2]
 344          velle tolutim hic semper iter coepturus  videtur.             [ ]!
 345            verum flumen uti at  -que ipso divortio aquae vis           [ ]?
 346              propellit pedibus   cercurum currat ut aequis.            [ ]
 _____________________________________________________________________________..  
 
= file n. 403 - 20:53 minuti  
 Gajus Lucilius: Satirer, 9. bog (Loeb)                                        .
 347          Hinc ancilla,  ab hoc   apices capidasque repertas.           [1]
 348         praesul ut amptruet inde, ut vulgus  redamptruet inde.         [ ]!
 349               unde pareutactoe   clamides ac barbula prima.            [ ]
 350              frumentarius est;   modium hic secum atque rutellum       [ ]!
 351  una adfert.                                                             ..
 352  lateres qui ducit habet nihil amplius numquam                           ..
 353          quam commune lutum ac   paleas caenumque aceratum.            [ ]
 354           quod deformis  senex   arthritikos ac podagrosus             [ ]
 355        est, quod mancus  miser  -que exilis ramite magno.              [ ]
 356             scaberat ut porcus   contritis arbore costis.              [ ]?
 357  quid ergo si ostrea Cerco                                               ..
 358             cognorit   fluvium limum ac   caenum sapere ipsum?         [ ]
 359        si nihil ad   faciem et si olim   lupa prostibulumque,          [ ]
 360  nummi opus atque opus fit.                                              ..
 361  crisabit ut si frumentum clunibus vannat.                               ..
 362             arripio et rostrum   labeasque huic Zopyriatim             [ ]
 363                percutio dentes  -que advorsos discutio omnes.          [ ]
 364  ipsa suo e corio omnia lora.                                            ..
 
 Gajus Lucilius: Satirer, 9. bog (Loeb)
 365                tu milli nummum   potes uno quaerere centum.            [2]
 366  labora                                                                  ..
 367              discere ne te res   ipsa ac ratio ipsa refellat.          [2]?
 368      'a' primum est,   hinc incipiam, et   quae nomina ab hoc sunt.    [ ]
 369         'aa' primum longa, 'a'   brevis  syllaba; nos tamen unum       [ ]
 370              hoc faciemus et uno eodemque ut dicimus  pacto            [ ]!
 371                scribemus pacem   Pacideianum, aridum, acetum,          [ ]
 372  Ares Ares Graeci ut faciunt.                                            ..
 373             fervere ne longum.   vero hoc lictoribus  tradam.          [ ]
 374         fervit aqua et fervet;   fervit nunc fervet ad annum.          [ ]
 375  porro hoc si filius Luci                                                ..
 376           fecerit, i solum, ut   'Corneli Cornificique.'               [2]?
 377               iam 'puerei venere' 'e' postremum facito atque 'i'       [ ]!
 378             ut puerei   plures fiant;   'i' si facis  solum,           [2]
 379                 'pupilli pueri   Lucili,' hoc unius  fiet.             [ ]?
 380              'mendaci'   'furique' addes   'e', cum dare furei         [ ]
 381  iusseris.                                                               ..
 
 Gajus Lucilius: Satirer, 9. bog (Loeb)
 382         'hoc illi   factum est uni,'   tenue hoc facies 'i';           [1]
 383             'haec illei   fecere,' addes   'e', ut pinguius  fiat.     [ ]
 384         mille hominum   duo milia; item huc   'e' utroque opus  meille [ ]
 385             meilia. iam tenues   'i' 'pila' in qua lusimus,  'pilum'   [ ]
 386         quo piso,  'i' tenues.   si plura haec feceris  'pila'         [ ]
 387            quae iacimus, addes   'e', 'peila', ut plenius  fiat.       [ ]?
 388  (?)huic Terentiae Orbiliae Licinius.                                    ..
 389     '(e)r'; non multum est hoc   cacosyntheton atque canina            [ ]!
 390                si lingua dico;   nihil ad me; nomen enim illi est.     [ ]?
 391      '(e)s' nostrum et   semigraeci   quod dicimus  'sigma'            [ ]
 392  nil erroris habet.                                                      ..
 393  'abbibere'; hic non multum est 'd' siet an 'b'.                         ..
 394  atque 'adcurrere' scribas                                               ..
 395    'd(e)' ne an 'c(e)' non est   quod quaeras atque labores.           [ ]
 396      'pelliciendus',  quod est   inducendus, geminat '(e)l'.           [ ]
 397               adde soloecismon   genera atque vocabula centum.         [ ]
 398       nam veluti 'intro' aliud   longe esse atque 'intus'  videmus,    [ ]
 399     sic item 'apud   te' aliud longe est   neque idem valet 'ad te'    [ ]
 400  'intro' nos vocat at sese tenet 'intus.'                                ..  
  
 Gajus Lucilius: Satirer, 9. bog (Loeb)
 401          non haec quid valeat,   quidve hoc intersit et illud,         [ ]
 402          cognoscis. primum hoc   quod dicimus esse 'poema'.            [ ]
 403  pars est parva 'poema' 'poesis'.                                        ..
 404  epistula item quaevis non magna 'poema' est;                            ..
 405             illa 'poesis' opus   totum, ut tota Ilias una est,         [ ]
 406           una thesis   sunt Annales   Enni atque epos unum,            [ ]
 407           et maius   multo est quam quod   dixi ante 'poema',          [ ]
 408                quapropter dico   - nemo qui culpat Homerum             [ ]
 409               perpetuo culpat,   neque quod dixi ante 'poesin';        [ ]
 410            versum unum culpat,   verbum, enthymema, locumve.           [ ]
 _____________________________________________________________________________.. 
  
 Gajus Lucilius: Satirer, 10. bog (Loeb)                                       .
 411  Archeotera unde haec sunt omnia nata.                                   ..
 412          'ne tu  in arce bovem   descripsti magnifice,' inquit.        [ ]
 413  horret et alget.                                                        ..
 414  principio exitus dignus                                                 ..
 415  exodiumque sequatur.                                                    ..
 416  bonum schema.                                                           ..
 417            horum est iudicium,   crisis ut describimus ante;           [ ]
 418          hoc est, quid   sumam quid non,   in quoque locemus.          [ ]
 418            improbus  confidens   nequam malus ut videatur.             [ ]
 419        tonsillas   quoque praevalidis   in funibus aptas.              [ ]
 420             fluctibus a ventis  -que adversis firmiter essent.         [ ]
 421               quamvis desubito   trinis deducere scalis.               [ ]?
 422               languor obrepsit  -que pigror torporque quietis.         [ ]
 423                 pone paludatos   stabat rorarius  velox.               [2]
 _____________________________________________________________________________..
 
 Gajus Lucilius: Satirer, 11. bog (Loeb)                                       .
 424             Scipiadae magno improbus obiciebat Asellus                 [ ]!
 425             lustrum illo censore malum infelixque fuisse.              [ ]!
 426                annos hic terra   iam plures miles Hibera               [ ]
 427  nobiscum meret.                                                         ..
 428              huc ubi concessum   pellesque ut in ordine tentae.        [ ]
 429  qui in latrina languet.                                                 ..
 430         praetor noster ad hoc,   'quam spurcust ore, quod omnes        [ ]
 431           extra castra ut stercus  foras eiecit ad unum!'              [2]!
 432  scalprorum forcipiumque                                                 ..
 433  milia viginti.                                                          ..
 434  et uncis                                                                ..
 435  forcibus dentes evelleret.                                              ..
 436  viai                                                                    ..
 437              sternendae iaciendum huc aggerem et id genus  rudus.      [ ]!
 438            conventus   pulcher bracae   saga fulgere, torquens         [ ]
 439  (?)datis magnis.                                                        ..
 440           Lucius  Cotta senex,   crassi pater huius,  Paceni,          [ ] 
  
 Gajus Lucilius: Satirer, 11. bog (Loeb)
 441             magnus  fuit trico   nummarius,  solvere nulli             [ ]?
 442  lentus.                                                                 ..
 443           nec mihi amatore hoc   opus  nec tricone vadato.             [2]?
 444              si tricosus  bovinatorque ore improbus  duro              [u]!
 445             Cassius  Gaius hic   operarius,  quem Cephalonem           [u]!
 446             dicimus,  sectorem   furemque; hunc Tullius  Quintus       [ ]
 447                  index heredem   facit, et damnati alii omnes.         [ ]
 448           conicere in   versus dictum   praeconis  volebam             [ ]
 449  Grani                                                                   ..
 450             Quintus Opimius ille, Iugurtini pater huius,               [ ]!
 451               et formosus homo   fuit et famosus, utrumque             [ ]
 452          primo adulescens; posterius dat rectius  sese.                [ ]!
 453               inde venit Romam   tener ipse etiam atque puellus.       [ ]
 454            non laudare hominem   quemquam neque mu facere umquam.      [ ]
 _____________________________________________________________________________..
 
 Gajus Lucilius: Satirer, 12. bog (Loeb)                                       .
 455          Hunc, siquid   pueris nobis   me et fratre fuisset.           [ ]
 456            huic homini quaestore aliquo esse opus atque corago,        [ ]!
 457           publicitus qui mi at  -que e fisco praebeat aurum.           [ ]
 458  quibus fructibus                                                        ..
 459  me decollavi victus.                                                    ..
 460  rugosum atque fami plenum.                                              ..
 461              hunc iuga mulorum   protelo ducere centum                 [2]?
 462           firmiter hoc pariter  -que tuo sit pectore fixum.            [ ]
 464  assensus sum homini.                                                    ..
 _____________________________________________________________________________..
 
 Gajus Lucilius: Satirer, 13. bog (Loeb)                                       .
 465          Hoc fit idem in cena;   dabis ostrea milibus  nummum          [ ]?
 466  empta.                                                                  ..
 467           et non pauper uti ac   Samio curtoque catino.                [ ]
 468  adde Syracusis sola pasceolum alutam.                                   ..
 469          idem epulo   cibus atque epulae   Iovis omnipotentis.         [ ]
 470  nam sumptibus magnis                                                    ..
 471          extructam ampliter at  -que apte cum accumbimus  mensam,      [ ]!
 472               primum tollantur   dominia atque sodalicia omnia         [ ]
 473            cui parilem   fortuna locum   fatumque tulit fors.          [ ]
 474            ut perhibetur iners   ars in quo non erit ulla.             [ ]
 475  unus modo de multis qui ingenio sit.                                    ..
 476               acribus inter se   cum armis confligere crerint.         [ ]!
 477            aut forte omnino ac   fortuna vincere bello;                [ ]
 478        si forte ac   temere omnino,   quid rursum ad honorem?          [ ]
 _____________________________________________________________________________..
 
 Gajus Lucilius: Satirer, 14. bog (Loeb)                                       .
 479  Macrosque palumbes.                                                     ..
 480  anseris herbilis virus.                                                 ..
 481  caseus allium olit.                                                     ..
 482          cum illud quid faciat   quod manducamur in ore.               [ ]
 483                 dilectum video   studiose vulgus habere.               [ ]?
 484         'cenam' inquit 'nullam   neque divo proseciam ullam.'          [2]
 485        idne aegre est magis an   quod pane et viscere privo?           [ ]
 486          quod viscus   dederas tuquidem hoc   est; viscera largi.      [ ]
 487  num vetus ille Cato lacessisse                                          ..
 488  conscius non erat ipse sibi?                                            ..
 489          naumachiam licet haec   inquam alveolumque putare et          [ ]
 490               calces; delectes   te, hilo non rectius  vivas.          [ ]
 491            non paucis malle ac   sapientibus esse probatum             [ ]
 492                 e pasin nekyessi kataphthimenoisin anassein.           [ ]!
 493            quin potius   vitam degat   sedatus  quietam.               [ ]
 494         quanto antiquius  quam   facere hoc fecisse videri!            [ ]!
 495                  ad regem legatus  Rhodum Ecbatanam ac Babylonem       [u]!
 496  ibo, cercurum sumam.                                                    ..
 497  Carpathium mare transvectus cenabis Rhodi.                              ..
 
 Gajus Lucilius: Satirer, 14. bog (Loeb)
 498         Carpathium   Rhodus in pelagus   se inclinat apertum.          [ ]
 499           Publius  Pavus  Tuditanus mihi quaestor Hibera               [u]!
 500             in terra   fuit lucifugus   nebulo, id genus  sane.        [ ]
 501            si mihi non praetor   siet additus atque agitet me,         [ ]
 502        non male sit;   ille ut dico   me exenterat unus.               [ ]
 503  puncto uno horae qui quoque invasit.                                    ..
 504        quem metuas   saepe, interdum   quem utare libenter.            [ ]
 505           ipse ecus  non formosus  gradarius optimus  vector.          [ ]!
 506            qui campos   collesque gradu   perlabitur uno.              [ ]
 _____________________________________________________________________________..
 
 Gajus Lucilius: Satirer, 15. bog (Loeb)                                       .
 507           Paenula, si quaeris,   cantherius,  servus,  segestre        [ ]
 508  utilior mihi quam sapiens.                                              ..
 509  dum miles Hibera                                                        ..
 510            terrast atque meret   ter sex aetatis  quasi annos.         [ ]
 511              hunc milli passum   qui vicerit atque duobus              [1]
 512               Campanus sonipes   succussor nullus  sequetur            [ ]
 513            maiore in spatio ac   diversus  videbitur ire.              [ ]
 514        subicit huic humilem et   suffert citus  posteriorem.           [ ]
 515            tintinnabulum abest   hinc surpiculique holerorum.          [ ]
 516           vilicum Aristocratem   mediastrinum atque bubulcum           [ ]
 517                  commanducatus   conrupit, ad incita adegit.           [ ]
 518     trulleus  pro stomide huic   ingens de naribus  pendet.            [ ]
 519           te primum cum istis,   insanum hominem et cerebrosum.        [ ]
 520           multa homines portenta in Homeri versibus  ficta             [2]!
 521    monstra putant;   quorum in primis   Polyphemus  ducentos           [ ]
 522         Cyclops longus  pedes;   et porro huic maius  bacillum         [ ]
 523             quam malus navi in   corbita maximus ulla.                 [ ] 
  
 Gajus Lucilius: Satirer, 15. bog (Loeb)
 524             terriculas Lamias,   Fauni quas Pompiliique                [ ]
 525              instituere Numae,   tremit has hic omnia ponit.           [2]
 526              ut pueri infantes   credunt signa omnia aëna              [ ]
 527        vivere et esse homines,   sic isti somnia ficta                 [ ]
 528         vera putant,   credunt signis   cor inesse in aënis.           [ ]
 529              pergula pictorum,   veri nil, omnia ficta.                [ ]?
 530  at qui nummos tristis inuncat.                                          ..
 531               in numero quorum   nunc primus  Trebellius  multost      [2]
 532          Lucius,  nam arcessit   febris senium vomitum pus.            [ ]
 533  nemo est halicarius posterior te.                                       ..
 534       cum tecum est,   quidvis satis est;   visuri alieni              [ ]
 535         sint homines,   spiram pallas   redimicula promit.             [ ]
 536        quae gallam   bibere ac rugas   conducere ventris               [ ]
 537            farre aceroso oleis   decumano pane coegit.                 [2]
 538        praeter quam in pretio;   primus semisse, secundus              [ ]?
 539            nummo, tertius  iam   pluris quam totus  medimnus.          [ ]!
 540            ac de isto sacer ille tocoglyphos ac Syrophoenix            [ ]!
 541  quid facere est solitus?                                                ..

 Gajus Lucilius: Satirer, 15. bog (Loeb)
 542              scit poietikon esse, videt tunica et toga quid sit.       [1]!
 543  non ergastilus unus.                                                    ..
 _____________________________________________________________________________..
 
 Gajus Lucilius: Satirer, 16. bog (Loeb)                                       .
 544         Rex Cotus ille duo hos   ventos, austrum atque aquilonem      *[ ]
 545                 novisse aiebat   se solos demagis; istos               [ ]
 546             ex nimbo austellos   nec nosse nec esse putare.            [ ]
 547  Lysippi Iuppiter ista                                                   ..
 548             transibit   quadraginta   cubita altus  Tarento.           [ ]?
 549  et                                                                      ..
 550               hi quos divitiae   producunt et caput ungunt             [ ]
 551  horridulum.                                                             ..
 552            legavit   quidam uxori   mundum omne penumque;              [ ]
 553   quid 'mundum' atque 'penus',   quid non? quis dividet istuc?         [ ]
 554  uxori legata penus.                                                     ..
 555              publicitus vendit   tamen atque extrema ligurris.         [ ]
 556  media est pistrina.                                                     ..
 557                 fundi delectat   virtus te, vilicus  paulo             [ ]
 558  strenuior si evaserit.                                                  ..
 559             'ibat forte aries'   inquit 'iam quod genus,  quantis      [ ]
 560             testibus!  vix uno   filo hosce haerere putares,           [ ]?

 Gajus Lucilius: Satirer, 16. bog (Loeb)
 561           pellicula extrema exaptum pendere onus ingens.'              [ ]!
 562          'hoc aliud longe est'   inquit qui cepe serebat.              [ ]
 563          cur tam ignaviter hoc   praesertim tempore quaeris?           [ ]!
 _____________________________________________________________________________.. 
  
 Gajus Lucilius: Satirer, 17. bog (Loeb)                                       .
 564           Si messes   facis et Musas   si vendis  Lavernae.            [ ]
 565              nupturum   te nupta negas,   quod vivere Ulixen           [ ]
 566  speras.                                                                 ..
 567            num censes   calliplocamon   callisphyron ullam             [ ]
 568     non licitum esse uterum at  -que etiam inguina tangere mammis,     [ ]
 569            conpernem aut varam   fuisse Amphitryonis acoetin           [ ]
 570          Alcmenam atque alias,   Helenam ipsam denique - nolo          [ ]
 571           dicere; tute vide at  -que disyllabon elige quodvis -        [ ]
 572                kouren eupatereiam aliquam rem insignem habuisse,       [ ]!
 573              verrucam   naevum punctum   dentem eminulum unum?         [ ]
 574              si facie   facies praestat,   si corpore corpus.          [ ]
 575  magna ossa lacertique                                                   ..
 576  apparent homini.                                                        ..
 577               cetera contemnit   et in usura omnia ponit               [2]
 578          non magna;   proprium vero   nil neminem habere.              [ ]
 579       'si non it,   capito' inquit 'eum, et   si calvitur.' 'ergo      [ ]
 580  fur dominum?'                                                           ..
 _____________________________________________________________________________..
 
 Gajus Lucilius: Satirer, 18. bog (Loeb)                                       .
 581                 Milia ducentum   frumenti tollis  medimnum,            [ ]
 582  vini mille cadum.                                                       ..
 583  aeque fruniscor ego ac tu.                                              ..
 _____________________________________________________________________________.. 
  
 Gajus Lucilius: Satirer, 19. bog (Loeb)                                       .
 584                Sic singillatim   nostrum unus quisque movetur.         [ ]
 585         sume diem   qui est visus  tibi   pulcherrimus unus.           [ ]
 586         sic tu illos   fructus quaeras,   adversa hieme olim           [ ]
 587                quis uti possis   ac delectare domi te.                 [ ]
 588            aurum vis   hominemne? habeas.   'hominem? quid ad aurum?   [ ]!
 589        quare, ut dicimus,  non   video hic quid magno opere optem.'    [ ]!
 590                 rugosi   passique senes   eadem omnia quaerunt.        [ ]?
 591           denique uti   stulto nil sit   satis, omnia cum sint.        [ ]
 592                  peniculamento   vero reprehendere noli,               [1]?
 593              ut pueri infantes   faciunt, mulierculam honestam.        [ ]
 594               rausuro tragicus   qui carmina perdit Oreste.            [1]
 _____________________________________________________________________________..

 Gajus Lucilius: Satirer, 20. bog (Loeb)                                       .
 595  Pulchre invitati acceptique benigne.                                    ..
 596  Chios te dynastes.                                                      ..
 597  decumana ova.                                                           ..
 598                purpureo tersit   tunc latas gausape mensas.            [ ]
 599  legem vitemus Licini.                                                   ..
 600  centenariae cenae.                                                      ..
 601          fingere praeterea, adferri quod quisque volebat;              [ ]!
 602                illum sumina ducebant atque altilium lanx,              [u]!
 603             hunc pontes Tiberinus  duo inter captus  catillo.          [ ]!
 604               illi praeciso at  -que epulis capiuntur opimis.          [ ]
 605                iam disrumpetur   medius, iam, ut Marsus  colubras      [ ]
 606              disrumpit   cantu venas   cum extenderit omnes.           [ ]
 607              Calpurni   saevam legem   Pisonis  reprendi,              [ ]
 608             eduxique animam in   primoribus oribus  naris.             [1]
 609  Granius autem                                                           .. 
  
 Gajus Lucilius: Satirer, 20. bog (Loeb)
 610           non contemnere se et   reges odisse superbos.                [u]!
 611          nugator   cum idem ac nebulo   sit maximus  multo.            [ ]
 612              tempestate sua at  -que eodem uno tempore et horae        [ ]?
 613       dimidio et   tribus  confectis   dumtaxat, eandem                [ ]
 614  ad quartam.                                                             ..
 615  terra abit in nimbos umoremque.                                         ..
 616  decumanis fluctibus.                                                    ..
 617                armamenta tamen   malum vela omnia servo;               [ ]
 618            funis enim   praecisus  cito at  -que anquina soluta.       [ ]
 619  fluctus                                                                 ..
 620               tertius hic mali   superat carchesia summa.              [ ]?
 621  suda remillum.                                                          ..
 622                proras despoliate et detundete guberna.                 [ ]!
 _____________________________________________________________________________..

 Gajus Lucilius: Satirer, 22. bog (Loeb)                                       .
 623                Primum Pacilius   tesorophylax pater abzet.             [1]
 624          Servus  neque infidus   domino neque inutilis  quaquam        [ ]
 625                 Lucili columel¨la hic situs  Metrophanes               [2]!
 626                Zopyrion labeas   ¨ caedit utrimque secus.              [ ]
 627            nasum rectius  nunc   homini est suraene pedesne?           [ ]!
 628  insignis varis cruribus et petilis.                                     ..
 _____________________________________________________________________________.. 
  
 Gajus Lucilius: Satirer, 23. bog (Loeb)                                       .
 629               Iucundasque puer   qui lamberat ore placentas.           [ ]
 _____________________________________________________________________________..  
 
 Gajus Lucilius: Satirer, 24. til 29. bog (Loeb)                               .
 Jambiske vers er ikke medtaget                                               ..
 _____________________________________________________________________________.. 
 
= file n. 404 - 17:32 minuti 
 Gajus Lucilius: Satirer, 30. bog (Loeb)                                       .
 1000 Inde canino ricto oculisque                                             ..
 1001 involem.                                                                ..
 1002                 se nutricatum   sane caput opprimit ipse.             [1]?
 1003         est illud   quoque mite malum,   blandum atque dolosum.       [ ]
 1004          praestringat   oculorum aciem   splendore micanti.           [ ]
 1005              insperato abiit;   quem una angina sustulit hora.        [ ]
 1006        quodque adeo   fuerint qui te   temsere superbum.              [ ]
 1007            nos esse arquatos!   surgamus eamus agamus.                [ ]
 1008           ut semel in   Caeli pugnas   te invadere vidi.              [ ]
 1009 sicubi ad aures                                                         ..
 1010            fama tuam   pugnam clarans   adlata dicasset.              [ ]
 1011     quantas quo  -que modo aerumnas   quantosque labores              [ ]!
 1012 exanclaris.                                                             ..
 1013            et virtute tua, et   claris conducere cartis.              [ ]
 1014           haec virtutis  tuae   cartis monumenta locantur.            [ ]
 1015         et te his versibus interea contentus  teneto.                 [ ]!
 1016          publicitus   lege ut mereas   praesto est tibi quaestor.     [ ] 
  
 Gajus Lucilius: Satirer, 30. bog (Loeb)
 1017              accipiunt leges,   populus quibus  legibus exlex.        [ ]
 1018            quanti vos faciant   socii quom parcere possint.           [ ]
 1019 conficit ipse comestque.                                                ..
 1020             serus cum e medio   ludo bene potus  recessit.            [1]?
 1021         cuia opera   Troginus 'calix'   per castra cluebat.           [ ]
 1022       scito etenim   bene longincum   mortalibus  morbum              [ ]
 1023       in vino esse ubi qui invitavit dapsilius se.                    [ ]!
 1024           omnia tum endo muco   videas fervente micare                [ ]
 1025                unus consterni   nobis vetus  restibus aptus.          [ ]
 1026           culcitulae accedunt   privae centonibus  binis.             [ ]
 1027        clauda una est pedibus   cariosis mensula vino.                [ ]
 1028                illo quid fiat   Lamia et Bitto oxyodontes             [ ]
 1029           quod veniunt, illae   gumiae evetulae improbae ineptae?     [ ]
 1030         quis totum   scis iam corpus   perolesse bisulcis.            [ ]
 1031           contra haec invitasse aut instigasse videntur.              [ ]!
 1032             pulmentaria ut intibus aut aliqua id genus herba          [ ]!
 1033              et ius maenarum,   bene habet; sed mictilis haec est.    [ ]
 1034          deblaterant, blennus   bonus  rusticus  concinit una.        [ ]

 Gajus Lucilius: Satirer, 30. bog (Loeb)
 1035           'nemo istum ventrem   pertundet.' 'delicet, ecquae          [ ]
 1036 intus via, atque videbis.'                                              ..
 1037               ipso cum domino   calce omnes excutiamus.               [ ]
 1038            hoc missum facies,   illo me utere libente.                [ ]?
 1039 cuius vultu ac facie ludo ac sermonibus nostris                         ..
 1040       virginis hoc pretium at  -que hunc reddebamus  honorem.         [ ]
 1041 ante ego te vacuam atque animosam                                       ..
 1042         Tessalam ut indomitam   frenis subigamque domemque.           [ ]
 1043            tune iugo   iungas me autem et   succedere aratro          [ ]
 1044           invitam et   glebas subigas   proscindere ferro?            [ ]
 1045              hanc vestimentis   maculosis tu aspice, siste.           [ ]
 1046 quandoque pudor ex pectore cessit.                                      ..
 1047             sublatus pudor omnis,  licentia fenus  refertur.          [ ]!
 1048            inberbi androgyni,   barbati moechocinaedi.                [ ]?
 1049           maximus  si argenti   sescentum ac mille reliquit.          [ ]
 1050      quid vero est, centum ac   ducentum possideas si                 [ ]
 1051 milia?                                                                  ..
 1052        quid dare quid   sumti facere ac   praebere potisset.          [ ]
 1053 curare domi sint                                                        .. 
  
 Gajus Lucilius: Satirer, 30. bog (Loeb)
 1054              gerdius ancillae   pueri zonarius  textor.               [ ]
 1055            pistricem validam,   si nummi suppeditabunt,               [ ]
 1056               addas empleuron   mamphulas quae sciat omnes.           [ ]
 1057 neu qui te ignaro famuli subducere.                                     ..
 1058        non numquam   dabit ipsa aetas   quod possit habendo.          [ ]
 1059 sperans aetatem eadem me                                                ..
 1060           haec proferre potesse et mansum ex ore daturum.             [ ]!
 1061        quantum haurire animus   Musarum e fontibus  gestit.           [ ]?
 1062               neminis ingenio   tantum confidere oportet.             [ ]
 1063           summatim   tamen experiar   rescribere paucis.              [ ]
 1064            cui sua committunt   mortali claustra Camenae.             [ ]?
 1065           producunt me ad te,   tibi me haec ostendere cogunt.        [ ]
 1066           si liceat facere et   iam hoc versibus  reddere quod do.    [ ]
 1067            et Musconis  manum   perscribere posse tagacem.            [ ]
 1068         hoc etiam accipe quod   dico, nam pertinet ad rem.            [ ]!
 1069                nolito tibi me   male dicere posse putare.             [ ]?
 1070          quem scis scire tuas   omnes maculasque notasque.            [ ]
 1071       quem sumptum   facis in lustris   circum oppida lustrans.       [ ]
 
 Gajus Lucilius: Satirer, 30. bog (Loeb)
 1072             improbior   multo quam de   quo diximus ante;             [ ]?
 1073         quanto blandior haec,   tanto vehementius  mordet.            [ ]!
 1074         sicuti te quem aequae   speciem vitae esse putamus.           [ ]
 1075       nunc, Gai,   quoniam incilans   nos laedis  vicissim.           [ ]?
 1076          nunc ad te redeo ut,   quae res me impendet, agatur.         [ ]
 1077               omnes formonsi,   fortes tibi, ego inprobus; esto.      [ ]
 1078         haec tu me insimulas?   nonne ante in corde volutas?          [ ]
 1079            hic, ut muscipulae   tentae atque ut scorpios  cauda       [ ]
 1080 sublata.                                                                ..
 1081          hic in stercore humi   stabulisque fimo atque sucerdis.      [ ]
 1082           quid tu istuc curas   ubi ego oblinar atque voluter?        [ ]?
 1083        quid servas   quo  eam quid agam?   quid id attinet ad te?     [ ]
 1084           idque tuis   factis saevis   et tristibus  dictis.          [ ]
 1085         gaudes cum   de me ista foris   sermonibus  differs.          [ ]!
 1086             et maledicendo in   multis sermonibus  differs.           [ ]
 1087          quod tua tu   laudes culpes   non proficis hilum.            [ ]
 1088             quin totum purges   devellas me atque deuras              [ ]
 1089 exultes adequites et sollicites.                                        .. 
  
 Gajus Lucilius: Satirer, 30. bog (Loeb)
 1090             et sua perciperet   retro rellicta iacere.                [ ]
 1091             et sola ex multis   nunc nostra poemata ferri.            [ ]
 1092          gratia habetur utris  -que, illisque tibique simitu.         [ ]
 1093 ruis hoc et colligis omnia furtim.                                      ..
 1094       quam me hoc tempore, nugator, cognoscere non vis.               [u]!
 1095             euplocamo digitis   discerniculumque capillo.             [ ]
 1096  aut cum iter est   aliquo et causam   conmenta viai                  [ ]
 1097        aut apud aurificem, ad   matrem, cognatam, ad amicam.          [ ]
 1098        aut operatum aliquo in   celebri cum aequalibus  fano.         [ ]
 1099              iuratum   se uni cui sit   data deque dicata.            [1]
 1100       sed quid ego haec animo   trepidantei dicta profundo?           [ ]
 1101              vir mare metitur   magnum et se fluctibus  tradit.       [2]
 1102          continuo,   simul ac paulo   vehementius aura                [ ]
 1103             inflarit, fluctus   erexerit extuleritque.                [ ]
 1104        lana, opus omne perit;   pallor tiniae omnia caedunt.          [ ]
 1105           non datur; admittit   nemo; nec vivere ducunt.              [ ]
 1106        praeservit,   labra delingit,   delenit amore.                 [ ]
 1107         sic laqueis   manicis pedicis   mens inretita est.            [ ]
 1108 neque barbam inmiseris istam.                                           ..
 1109 et circumvolitant ficedulae turdi                                       ..
  
 Gajus Lucilius: Satirer, 30. bog (Loeb)
 1110 curati cocti.                                                           ..
 1111 leonem                                                                  ..
 1112 aegrotum et lassum.                                                     ..
 1113            inluvies   scabies oculos   huic deque petigo              [ ]
 1114 conscendere.                                                            ..
 1115          tristem et corruptum   scabie et porriginis  plenum.         [ ]
 1116             deducta   tunc voce leo   'cur tu ipsa venire             [ ]
 1117 non vis huc?'                                                           ..
 1118         sed tamen hoc   dicas quid sit,   si noenu molestum est.      [ ]
 1119         quid sibi vult, quare   fit ut introvorsus et ad te           [1]
 1120         spectent atque ferant   vestigia se omnia prosus?             [ ]
 1121             multis indu locis   sermonibus  concelebrarunt.           [ ]
 1122         quae quondam   populo risu   res pectora rumpit.              [1]
 1123             calvus  Palantino   quidam vir non bonus  bello.          [ ]?
 1124         et saevo ac   duro in bello   multo optimus hostis.           [ ]
 1125            quae non spectandi   studio sed ab ominis  taetri          [ ]
 1126 inpulsu ingressus.                                                      ..
 1127 quid quaerimus? acri                                                    ..
 1128 inductum cantu stolidum.                                                ..
 1129 uti pecudem te asinumque ut denique nasci                               .. 
  
 Gajus Lucilius: Satirer, 30. bog (Loeb)
 1130 praestiterit.                                                           ..
 _____________________________________________________________________________..
 
 Gajus Lucilius: Satirer, andre vers (Loeb)                                    .
 1131 Qui schedium facio.                                                     ..
 1132 prima Papiria Tusculidarum.                                             ..
 1133              Priverno Oufentina venit fluvioque Oufente.              [ ]!
 1134 Gai pes vocem mittere coepit.                                           ..
 1135      'quid Decius? nuculam an   confixum vis facere?' inquit.         [ ]
 1136 Maenius columnam                                                        ..
 1137 cum peteret.                                                            ..
 1138 Tubulus si Lucius umquam                                                ..
 1139 si Lupus aut Carbo aut Neptuni filius.                                  ..
 1140 putasset                                                                ..
 1141          esse deos,   tam periurus,   tam impurus  fuisset?           [ ]
 1142             sit me scire volo   Decimus mihi conscius  Sura           [1]
 1143 ne damnum faciam.                                                       ..
 1144            nemo hic vindicias   neque sacramenta veretur.             [ ]
 1145         nunc vero a   mani ad noctem   festo atque profesto           [ ]
 1146          totus item   pariterque die   populusque patresque           [ ]
 1147             iactare indu foro   se omnes, decedere nusquam;           [ ] 
  
 Gajus Lucilius: Satirer, andre vers (Loeb)
 1148            uni se atque eidem   studio omnes dedere et arti -         [ ]
 1149         verba dare ut   caute possint,   pugnare dolose,              [ ]
 1150             blanditia   certare, bonum   simulare virum se,           [ ]
 1151          insidias   facere ut si hostes   sint omnibus omnes.         [ ]
 1152 cum illi fora (?)irant.                                                 ..
 1153               cui si coniuret   populus vix totus  satis sit.         [ ]
 1154             cretatumque bovem   duc ad Capitolia magna.               [ ]
 1155 echinus                                                                 ..
 1156 cinnabari infectus.                                                     ..
 1157              et pedibus laeva   Sicyonia demit honesta.               [ ]
 1158 stat sentibus fundus.                                                   ..
 1159 agrarius mergus.                                                        ..
 1160 plure foras vendunt quod (?)pro minore emptum.                          ..
 1161 quod adeptus.                                                           ..
 1162 quadrantis ratiti.                                                      ..
 1163              hunc catapiratem   puer eodem devoret unctum             [2]
 1164              plumbi pauxillum   rodus linique metaxam.                [ ]
 1165 palmisque misellam depuviit me.                                         ..
 1166 et Hymnidis ac si                                                       ..
 1167 ex facie florem delegeris.                                              ..
  
 /felt 100 er altid tomt/ 

risultati [ ] della versificazione© >>>
Scarica file Word? (> Courier 10) o file PDF è possibile

Prossimo archivio n. 33 – AMO-OVID
Gajus Lucilius: Satirer, andre vers 1168 [Saturae]
Ritorna a CORPUS o (Nuova!) HOME PAGE 2O23 LatinaLectio!

%d blogger hanno fatto clic su Mi Piace per questo: