Archivio n. 47 – TR1-OVIDIUS

= Versi recitati (+ soundtrack): INDEX file n. 240, 162-168!
Visitate (FAQ?) HOME PAGE link >INDEX >LECTOR >CORPUS !

Ovidius: Forvandlinger [Metamorphoses] Ovidius: Elendighed [Tristia]
= file n. 240 continuato - 10:11 minuti  ⬇ Cerca Ctrl + F (find)  Prossimo n.48
 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 15. bog (Rizzoli)              # TR1-OVID.
 865                et cum Caesarea   tu, Phoebe domestice, Vesta,          [ ]?
 866             quique tenes altus   Tarpeias Iuppiter arces,              [ ]
 867             quosque alios vati   fas appellare piumque est -           [ ]?
 868            tarda sit illa dies   et nostro serior aevo,                [ ]
 869            qua caput Augustum,   quem temperat, orbe relicto           [ ]
 870                  accedat caelo   faveatque precantibus absens.         [ ]
 871             Iamque opus exegi,   quod nec Iovis ira nec ignis          [ ]?
 872           nec poterit   ferrum nec edax   abolere vetustas.            [ ]
 873          cum volet, illa dies,   quae nil nisi corporis huius          [ ]
 874             ius habet, incerti   spatium mihi finiat aevi;             [ ]
 875            parte tamen   meliore mei   super alta perennis             [ ]
 876             astra ferar, nomen  -que erit indelebile nostrum;          [ ]
 877           quaque patet domitis   Romana potentia terris                [2]
 878              ore legar populi,   perque omnia saecula fama             [ ]
 879         (si quid habent   veri vatum   praesagia) vivam.               [ ]?
 _____________________________________________________________________________..

= file n. 162 - 17:45 minuti
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)                        .
 1. digt.                                                                      .
   1            Parve (nec invideo)   sine me, liber, ibis in urbem:        [ ]
   2           ei mihi, quod domino   ¨ non licet ire tuo!                  [ ]?
   3            vade, sed incultus,   qualem decet exulis esse:             [ ]
   4                infelix habitum   ¨ temporis huius habe.                [ ]
   5                nec te purpureo   velent vaccinia fuco:                 [ ]?
   6             non est conveniens   ¨ luctibus ille color:                [ ]
   7             nec titulus minio,   nec cedro charta notetur,             [ ]
   8              candida nec nigra   ¨ cornua fronte geras.                [ ]
   9                 felices ornent   haec instrumenta libellos:            [ ]
  10               fortunae memorem   ¨ te decet esse meae.                 [ ]
  11            nec fragili geminae   poliantur pumice frontes,             [ ]
  12               hirsutus sparsis   ¨ ut videare comis.                   [ ]
  13                 neve liturarum   pudeat. qui viderit illas,            [2]
  14             de lacrimis factas   ¨ sentiat esse meis.                  [ ]
  15          vade, liber,   verbisque meis   loca grata saluta:            [ ]
  16                contingam certe   ¨ quo licet illa pede.                [ ]

 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 1. digt.
  17          siquis, ut in populo,   nostri non immemor illi,              [ ]?
  18        siquis, qui, quod agam,   ¨ forte requirat, erit:               [ ]?
  19               vivere me dices,   salvum tamen esse negabis:            [2]
  20         id quoque, quod vivam,   ¨ munus habere dei.                   [ ]
  21           atque ita tu tacitus   (quaerenti plura legendum)            [ ]
  22         ne, quae non opus est,   ¨ forte loquare, cave.                [ ]
  23             protinus admonitus   repetet mea crimina lector,           [ ]
  24              et peragar populi   ¨ publicus ore reus.                  [ ]
  25              tu cave defendas,   quamvis mordebere dictis:             [ ]
  26               causa patrocinio   ¨ non bona maior erit.                [ ]
  27              invenies aliquem,   qui me suspiret ademptum,             [ ]
  28             carmina nec siccis   ¨ perlegat ista genis,                [ ]
  29              et tacitus secum,   ne quis malus audiat, optet,          [ ]
  30                 sit mea lenito   ¨ Caesare poena levis:                [ ]
  31     nos quoque, quisquis erit,   ne sit miser ille, precamur,          [ ]
  32               placatos miseris   ¨ qui volet esse deos;                [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 1. digt.
  33      quaeque volet, rata sint,   ablataque principis ira               [ ]
  34             sedibus in patriis   ¨ det mihi posse mori.                [ ]
  35             ut peragas   mandata, liber,   culpabere forsan            [ ]
  36               ingeniique minor   ¨ laude ferere mei.                   [ ]
  37           iudicis officium est   ut res, ita tempora rerum             [ ]
  38             quaerere. quaesito   ¨ tempore tutus eris.                 [ ]
  39             carmina proveniunt   animo deducta sereno:                 [1]
  40            nubila sunt subitis   ¨ tempora nostra malis.               [ ]
  41               carmina secessum   scribentis et otia quaerunt:          [ ]
  42             me mare, me venti,   ¨ me fera iactat hiems.               [ ]
  43          carminibus   metus omnis obest:   ego perditus ensem          [ ]
  44                haesurum iugulo   ¨ iam puto iamque meo.                [ ]
  45        haec quoque quod facio,   iudex mirabitur aequus,               [ ]
  46           scriptaque cum venia   ¨ qualiacumque leget.                 [ ]
  47              da mihi Maeoniden   et tot circumspice casus,             [ ]
  48                ingenium tantis   ¨ excidet omne malis.                 [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 1. digt.
  49                denique securus   famae, liber, ire memento,            [2]
  50             nec tibi sit lecto   ¨ displicuisse pudor.                 [ ]
  51             non ita se   nobis praebet   Fortuna secundam,             [2]
  52              ut tibi sit ratio   ¨ laudis habenda tuae.                [ ]
  53             donec eram sospes,   tituli tangebar amore,                [ ]
  54              quaerendique mihi   ¨ nominis ardor erat.                 [ ]
  55            carmina nunc si non   studiumque, quod obfuit, odi,         [ ]
  56             sit satis. ingenio   ¨ sic fuga parta meo.                 [ ]
  57             tu tamen i pro me,   tu, cui licet, aspice Romam:          [3]
  58            di facerent, possem   ¨ nunc meus esse liber.               [ ]
  59          nec te, quod   venias magnam   peregrinus in urbem,           [ ]
  60                 ignotum populo   ¨ posse venire puta.                  [ ]
  61              ut titulo careas,   ipso noscere colore:                  [ ]
  62             dissimulare velis,   ¨ te liquet esse meum.                [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 1. digt.
  63            clam tamen intrato,   ne te mea carmina laedant:            [1]?
  64            non sunt ut quondam   ¨ plena favoris erant.                [ ]
  65         siquis erit,   qui te, quia sis   meus, esse legendum          [ ]?
  66            non putet, e gremio   ¨ reiciatque suo,                     [ ]
  67        'inspice' dic 'titulum.   non sum praeceptor amoris;            [ ]
  68            quas meruit, poenas   ¨ iam dedit illud opus.'              [ ]
  69             forsitan expectes,   an in alta Palatia missum             [ ]
  70             scandere te iubeam   ¨ Caesareamque domum.                 [ ]
  71              ignoscant   augusta mihi   loca dique locorum.            [ ]
  72              venit in hoc illa   ¨ fulmen ab arce caput.               [ ]
  73             esse quidem memini   mitissima sedibus illis               [ ]?
  74              numina; sed timeo   ¨ qui nocuere deos.                   [ ]
  75              terretur   minimo pennae   stridore columba,              [ ]
  76           unguibus, accipiter,   ¨ saucia facta tuis.                  [ ]
  77        nec procul a   stabulis audet   discedere, siqua                [ ]
  78              excussa est avidi   ¨ dentibus agna lupi.                 [ ]
  79               vitaret   caelum Phaethon,   si viveret, et quos         [ ]
  80                optarat stulte,   ¨ tangere nollet equos.               [ ]

 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 1. digt.
  81         me quoque, quae sensi,   fateor Iovis arma timere:             [ ]
  82               me reor infesto,   ¨ cum tonat, igne peti.               [ ]
  83             quicumque Argolica   de classe Capherea fugit,             [ ]?
  84             semper ab Euboicis   ¨ vela retorquet aquis.               [ ]
  85             et mea cumba semel   vasta percussa procella               [ ]
  86          illum, quo laesa est,   ¨ horret adire locum.                 [ ]
  87         ergo cave,   liber, et timida   circumspice mente,             [ ]
  88               ut satis a media   ¨ sit tibi plebe legi.                [ ]
  89             dum petit infirmis   nimium sublimia pennis                [ ]
  90              Icarus, aequoreis   ¨ nomina fecit aquis.                 [ ]
  91      difficile est tamen hinc,   remis utaris an aura,                 [1]
  92              dicere. consilium   ¨ resque locusque dabunt.             [ ]
  93             si poteris   vacuo tradi,   si cuncta videbis              [ ]?
  94                mitia, si vires   ¨ fregerit ira suas:                  [ ]
  95            siquis erit, qui te   dubitantem et adire timentem          [ ]?
  96          tradat, et ante tamen   ¨ pauca loquatur, adi.                [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 1. digt.
  97             luce bona   dominoque tuo   felicior ipso                  [ ]?
  98                pervenias illuc   ¨ et mala nostra leves.               [ ]
  99            namque ea vel nemo,   vel qui mihi vulnera fecit            [1]
 100                 solus Achilleo   ¨ tollere more potest.                [ ]
 101              tantum ne noceas,   dum vis prodesse, videto.             [ ]
 102             nam spes est animi   ¨ nostra timore minor:                [ ]
 103            quaeque quiescebat,   ne mota resaeviat ira,                [2]
 104               et poenae tu sis   ¨ altera causa, cave.                 [ ]
 105         cum tamen in   nostrum fueris   penetrale receptus,            [ ]
 106            contigerisque tuam,   ¨ scrinia curva, domum,               [ ]
 107               aspicies   illic positos   ex ordine fratres,            [ ]
 108           quos studium cunctos   ¨ evigilavit idem.                    [ ]
 109             cetera turba palam   titulos ostendet apertos,             [ ]
 110                 et sua detecta   ¨ nomina fronte geret;                [ ]
 111            tres procul obscura   latitantes parte videbis:             [ ]?
 112            hic quia, quod nemo   ¨ nescit, amare docent,               [ ]
 113             hos tu vel fugias,   vel, si satis oris habebis,           [ ]
 114               Oedipodas facito   ¨ Telegonosque voces.                 [ ]

 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 1. digt.
 115         deque tribus,   moneo, si qua est   tibi cura parentis,        [ ]
 116           ne quemquam, quamvis   ¨ ipse docebit, ames.                 [ ]
 117           sunt quoque mutatae,   ter quinque volumina, formae,         [2]
 118              nuper ab exequiis   ¨ carmina rapta meis.                 [ ]
 119               his mando dicas,   inter mutata referri                  [ ]
 120                fortunae vultum   ¨ corpora posse meae.                 [ ]
 121           namque ea dissimilis   subito est effecta priori,            [ ]
 122         flendaque nunc, aliquo   ¨ tempore laeta fuit.                 [ ]
 123           plura quidem   mandare tibi,   si quaeris, habebam:          [ ]?
 124              sed vereor tardae   ¨ causa fuisse viae.                  [ ]
 125            et si quae subeunt,   tecum, liber, omnia ferres,           [ ]
 126                 sarcina laturo   ¨ magna futurus eras.                 [1]
 127        longa via est, propera:   nobis habitabitur orbis               [1]
 128                ultimus a terra   ¨ terra remota mea.                   [ ]
 2. digt.                                                                      .
   1              Di maris et caeli   (quid enim nisi vota supersunt?)      [ ]
   2              solvere quassatae   ¨ parcite membra ratis,               [ ]
   3            neve, precor, magni   subscribite Caesaris irae:            [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 2. digt.
   4             saepe premente deo   ¨ fert deus alter opem.               [ ]
   5            Mulciber in Troiam,   pro Troia stabat Apollo:              [ ]?
   6           aequa Venus Teucris,   ¨ Pallas iniqua fuit.                 [ ]?
   7                  oderat Aenean   propior Saturnia Turno.               [ ]
   8             ille tamen Veneris   ¨ numine tutus erat.                  [ ]
   9           saepe ferox   cautum petiit   Neptunus Vlixem:               [ ]
  10                 eripuit patruo   ¨ saepe Minerva suo.                  [ ]
  11              et nobis aliquod,   quamvis distamus ab illis,            [1]
  12               quis vetat irato   ¨ numen adesse deo?                   [1]
  13            verba miser frustra   non proficientia perdo.               [ ]
  14           ipsa graves spargunt   ¨ ora loquentis aquae,                [ ]
  15            terribilisque Notus   iactat mea dicta, precesque           [ ]
  16             ad quos mittuntur,   ¨ non sinit ire deos.                 [ ]
  17               ergo idem venti,   ne causa laedar in una,               [ ]
  18              velaque nescioquo   ¨ votaque nostra ferunt.              [ ]
  19           me miserum,   quanti montes   volvuntur aquarum!             [ ]
  20               iam iam tacturos   ¨ sidera summa putes.                 [ ]
  21                quantae diducto   subsidunt aequore valles!             [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 2. digt.
  22               iam iam tacturas   ¨ Tartara nigra putes.                [ ]
  23             quocumque aspicio,   nihil est, nisi pontus et aer,        [ ]
  24         fluctibus hic tumidus,   ¨ nubibus ille minax.                 [ ]
  25         inter utrumque fremunt   inmani murmure venti.                 [ ]?
  26             nescit, cui domino   ¨ pareat, unda maris.                 [ ]
  27              nam modo purpureo   vires capit Eurus ab ortu,            [ ]?
  28             nunc Zephyrus sero   ¨ vespere missus adest,               [ ]
  29           nunc sicca   gelidus Boreas   bacchatur ab Arcto,            [ ]
  30             nunc Notus adversa   ¨ proelia fronte gerit.               [ ]
  31          rector in incerto est   nec quid fugiatve petatve             [ ]
  32              invenit: ambiguis   ¨ ars stupet ipsa malis.              [ ]
  33            scilicit occidimus,   nec spes est ulla salutis,            [ ]
  34          dumque loquor, vultus   ¨ obruit unda meos.                   [ ]
  35           opprimet hanc animam   fluctus, frustraque precanti          [ ]
  36                  ore necaturas   ¨ accipiemus aquas                    [1]
  37               at pia nil aliud   quam me dolet exule coniunx:          [ ]
  38                hoc unum nostri   ¨ scitque gemitque mali.              [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 2. digt.
  39              nescit in inmenso   iactari corpora ponto,                [ ]?
  40             nescit agi ventis,   ¨ nescit adesse necem.                [ ]
  41         o bene, quod   non sum mecum   conscendere passus,             [ ]
  42            ne mihi mors misero   ¨ bis patienda foret!                 [ ]
  43             at nunc ut peream,   quoniam caret illa periclo,           [ ]
  44                  dimidia certe   ¨ parte superstes ero.                [ ]
  45           ei mihi, quam celeri   micuerunt nubila flamma!              [ ]
  46            quantus ab aetherio   ¨ personat axe fragor!                [ ]
  47           nec levius   tabulae laterum   feriuntur ab undis,           [ ]
  48            quam grave balistae   ¨ moenia pulsat onus.                 [ ]
  49         qui venit hic fluctus,   fluctus supereminet omnes:            [ ]
  50             posterior nono est   ¨ undecimoque prior.                  [ ]
  51               nec letum timeo:   genus est miserabile leti.            [ ]
  52             demite naufragium,   ¨ mors mihi munus erit.               [ ]
  53            est aliquid,   fatove suo   ferrove cadentem                [ ]
  54              in solida moriens   ¨ ponere corpus humo,                 [ ]
  55                et mandare suis   aliqua, et sperare sepulcrum,         [ ]
  56               et non aequoreis   ¨ piscibus esse cibum.                [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 2. digt.
  57              fingite me dignum   tali nece, non ego solus              [1]
  58           hic vehor. inmeritos   ¨ cur mea poena trahit?               [ ]
  59           pro superi   viridesque dei,   quibus aequora curae,         [ ]
  60            utraque iam vestras   ¨ sistite turba minas:                [ ]
  61            quamque dedit vitam   mitissima Caesaris ira,               [ ]
  62            hanc sinite infelix   ¨ in loca iussa feram.                [ ]
  63         si quoque, quam merui,   poena me perdere vultis,              [ ]?
  64             culpa mea est ipso   ¨ iudice morte minor.                 [ ]
  65             mittere me Stygias   si iam voluisset in undas             [ ]
  66          Caesar, in hoc vestra   ¨ non eguisset ope.                   [ ]
  67                est illi nostri   non invidiosa cruoris                 [ ]
  68          copia; quodque dedit,   ¨ cum volet, ipse feret.              [ ]
  69         vos modo, quos   certe nullo,   puto, crimine laesi,           [ ]
  70               contenti nostris   ¨ iam, precor, este malis.            [ ]
  71         nec tamen, ut   cuncti miserum   servare velitis,              [ ]
  72            quod periit, salvum   ¨ iam caput esse potest.              [ ]
  73               ut mare considat   ventisque ferentibus utar,            [ ]
  74              ut mihi parcatis,   ¨ non minus exul ero.                 [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 2. digt.
  75               non ego divitias   avidus sine fine parandi              [ ]
  76                 latum mutandis   ¨ mercibus aequor aro:                [ ]
  77       nec peto, quas   quondam petii   studiosus, Athenas,             [ ]
  78              oppida non Asiae,   ¨ non loca visa prius,                [ ]
  79               non ut Alexandri   claram delatus ad urbem               [ ]?
  80               delicias videam,   ¨ Nile iocose, tuas.                  [ ]
  81            quod faciles   opto ventos   (quis credere possit?)         [ ]
  82           Sarmatis est tellus,   ¨ quam mea vela petunt.               [ ]
  83             obligor, ut tangam   Laevi fera litora Ponti;              [ ]
  84           quodque sit a patria   ¨ tam fuga tarda, queror.             [ ]
  85             nescioquo   videam positos   ut in orbe Tomitas,           [ ]
  86                   exilem facio   ¨ per mea vota viam.                  [ ]
  87              seu me diligitis,   tantos conpescite fluctus,            [1]
  88          pronaque sint nostrae   ¨ numina vestra rati;                 [ ]
  89             seu magis odistis,   iussae me advertite terrae:           [ ]
  90             supplicii pars est   ¨ in regione mei.                     [ ]
  91        ferte (quid hic facio?)   rapidi mea carbasa venti:             [ ]
  92                 Ausonios fines   ¨ cur mea vela volunt?                [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 2. digt.
  93             noluit hoc Caesar.   quid, quem fugat ille, tenetis?       [ ]
  94                aspiciat vultus   ¨ Pontica terra meos.                 [ ]
  95             et iubet et merui;   nec, quae damnaverit ille,            [ ]
  96                crimina defendi   ¨ fasque piumque puto.                [ ]
  97             si tamen acta deos   numquam mortalia fallunt,             [ ]
  98                a culpa facinus   ¨ scitis abesse mea.                  [ ]
  99           immo ita, si scitis,   si me meus abstulit error,            [2]
 100           stultaque, non nobis   ¨ mens scelerata fuit,                [ ]
 101         quod licet et minimis,   domui si favimus illi,                [ ]
 102               si satis Augusti   ¨ publica iussa mihi,                 [ ]
 103               hoc duce si dixi   felicia saecula, proque               [ ]?
 104              Caesare tura piis   ¨ Caesaribusque dedi,                 [ ]
 105           si fuit hic   animus nobis,   ita parcite divi:              [1]
 106          si minus, alta cadens   ¨ obruat unda caput.                  [ ]
 107           fallor, an incipiunt   gravidae vanescere nubes,             [ ]
 108                victaque mutati   ¨ frangitur unda maris?               [1]

 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 2. digt.
 109              non casu, vos sed   sub condicione vocati,                [ ]
 110          fallere quos non est,   ¨ hanc mihi fertis opem.              [ ]
= file n. 163 - 18:10 minuti
 3. digt.                                                                      .
   1               Cum subit illius   tristissima noctis imago,             [ ]
   2              qua mihi supremum   ¨ tempus in urbe fuit,                [ ]
   3             cum repeto noctem,   qua tot mihi cara reliqui,            [ ]
   4              labitur ex oculis   ¨ nunc quoque gutta meis.             [ ]
   5          iam prope lux aderat,   qua me discedere Caesar               [ ]
   6               finibus extremae   ¨ iusserat Ausoniae.                  [ ]
   7         nec spatium   nec mens fuerat   satis apta parandi:            [ ]
   8               torpuerant longa   ¨ pectora nostra mora.                [ ]
   9             non mihi servorum,   comites non cura legendi,             [ ]
  10              non aptae profugo   ¨ vestis opisve fuit.                 [ ]
  11             non aliter stupui,   quam qui Iovis ignibus ictus          [ ]
  12             vivit et est vitae   ¨ nescius ipse suae.                  [ ]
  13          ut tamen hanc   animi nubem   dolor ipse removit,             [1]
  14               et tandem sensus   ¨ convaluere mei,                     [ ]
  15              alloquor extremum   maestos abiturus amicos,              [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 3. digt.
  16             qui modo de multis   ¨ unus et alter erat.                 [ ]
  17             uxor amans flentem   flens acrius ipsa tenebat,            [ ]
  18             imbre per indignas   ¨ usque cadente genas.                [ ]
  19          nata procul   Libycis aberat   diversa sub oris,              [ ]
  20               nec poterat fati   ¨ certior esse mei.                   [ ]
  21           quocumque aspiceres,   luctus gemitusque sonabant,           [ ]
  22            formaque non taciti   ¨ funeris intus erat.                 [ ]
  23             femina virque meo,   pueri quoque funere maerent,          [ ]
  24            inque domo lacrimas   ¨ angulus omnis habet.                [ ]
  25              si licet exemplis   in parvis grandibus uti,              [ ]
  26            haec facies Troiae,   ¨ cum caperetur, erat.                [ ]
  27             iamque quiescebant   voces hominumque canumque,            [1]
  28              Lunaque nocturnos   ¨ alta regebat equos.                 [ ]
  29            hanc ego suspiciens   et ad hanc Capitolia cernens,         [ ]
  30            quae nostro frustra   ¨ iuncta fuere Lari,                  [ ]
  31                'numina vicinis   habitantia sedibus,' inquam,          [2]?
  32         'iamque oculis numquam   ¨ templa videnda meis,                [ ]
  33             dique relinquendi,   quos urbs habet alta Quirini,         [ ]
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 3. digt.
  34                  este salutati   ¨ tempus in omne mihi.                [1]
  35             et quamquam   sero clipeum   post vulnera sumo,            [ ]
  36             attamen hanc odiis   ¨ exonerate fugam,                    [ ]
  37              caelestique viro,   quis me deceperit error,              [ ]?
  38              dicite, pro culpa   ¨ ne scelus esse putet.               [ ]
  39            ut quod vos scitis,   poenae quoque sentiat auctor,         [ ]
  40                 placato possum   ¨ non miser esse deo.'                [ ]
  41              hac prece adoravi   superos ego: pluribus uxor,           [2]?
  42                singultu medios   ¨ impediente sonos.                   [ ]
  43          illa etiam ante Lares   passis adstrata capillis              [ ]
  44             contigit extinctos   ¨ ore tremente focos,                 [ ]
  45           multaque in adversos   effudit verba Penates                 [ ]
  46                  pro deplorato   ¨ non valitura viro.                  [ ]
  47           iamque morae spatium   nox praecipitata negabat,             [ ]
  48            versaque ab axe suo   ¨ Parrhasis Arctos erat.              [ ]
  49         quid facerem?   blando patriae   retinebar amore:              [ ]
  50              ultima sed iussae   ¨ nox erat illa fugae.                [ ]
  51           a! quotiens   aliquo dixi   properante 'quid urges?          [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 3. digt.
  52               vel quo festinas   ¨ ire, vel unde, vide.'               [ ]
  53           a! quotiens   certam me sum   mentitus habere                [ ]
  54              horam, propositae   ¨ quae foret apta viae.               [ ]
  55              ter limen tetigi,   ter sum revocatus, et ipse            [ ]
  56                indulgens animo   ¨ pes mihi tardus erat.               [ ]
  57           saepe 'vale'   dicto rursus   sum multa locutus,             [ ]
  58             et quasi discedens   ¨ oscula summa dedi.                  [ ]
  59            saepe eadem   mandata dedi   meque ipse fefelli,            [ ]?
  60              respiciens oculis   ¨ pignora cara meis.                  [ ]
  61         denique 'quid propero?   Scythia est, quo mittimur,' inquam,   [ ]
  62         'Roma relinquenda est.   ¨ utraque iusta mora est.             [ ]
  63               uxor in aeternum   vivo mihi viva negatur,               [1]
  64              et domus et fidae   ¨ dulcia membra domus,                [ ]
  65             quosque ego dilexi   fraterno more sodales,                [ ]?
  66                  o mihi Thesea   ¨ pectora iuncta fide!                [u]
  67          dum licet, amplectar:   numquam fortasse licebit              [ ]
  68          amplius. in lucro est   ¨ quae datur hora mihi.'              [ ]
  69             nec mora, sermonis   verba inperfecta relinquo,            [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 3. digt.
  70              conplectens animo   ¨ proxima quaeque meo.                [ ]
  71          dum loquor et flemus,   caelo nitidissimus alto,              [ ]
  72           stella gravis nobis,   ¨ Lucifer ortus erat.                 [ ]
  73           dividor haud aliter,   quam si mea membra relinquam,         [ ]
  74                et pars abrumpi   ¨ corpore visa suo est.               [ ]
  75            sic doluit   Mettus tunc cum in   contraria versos          [ ]
  76                 ultores habuit   ¨ proditionis equos.                  [ ]
  77              tum vero exoritur   clamor gemitusque meorum,             [ ]
  78             et feriunt maestae   ¨ pectora nuda manus.                 [ ]
  79             tum vero   coniunx umeris   abeuntis inhaerens             [ ]?
  80          miscuit haec lacrimis   ¨ tristia verba meis:                 [ ]
  81             'non potes avelli.   simul hinc, simul ibimus:' inquit,    [ ]
  82          'te sequar et coniunx   ¨ exulis exul ero.                    [ ]
  83         et mihi facta via est,   et me capit ultima tellus:            [ ]
  84               accedam profugae   ¨ sarcina parva rati.                 [ ]
  85              te iubet e patria   discedere Caesaris ira,               [ ]
  86              me pietas. pietas   ¨ haec mihi Caesar erit.'             [ ]
  87               talia temptabat,   sicut temptaverat ante,               [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 3. digt.
  88            vixque dedit victas   ¨ utilitate manus.                    [ ]
  89            egredior,   sive illud erat   sine funere ferri,            [ ]
  90             squalidus inmissis   ¨ hirta per ora comis.                [ ]
  91              illa dolore amens   tenebris narratur obortis             [2]
  92               semianimis media   ¨ procubuisse domo:                   [ ]
  93               utque resurrexit   foedatis pulvere turpi                [ ]
  94             crinibus et gelida   ¨ membra levavit humo.                [ ]
  95              se modo, desertos   modo complorasse Penates,             [ ]
  96                nomen et erepti   ¨ saepe vocasse viri,                 [ ]
  97            nec gemuisse minus,   quam si nataeque virique              [ ]?
  98              vidisset structos   ¨ corpus habere rogos,                [ ]
  99              et voluisse mori,   moriendo ponere sensus,               [ ]
 100              respectuque tamen   ¨ non periisse mei.                   [ ]
 101            vivat, et absentem,   quoniam sic fata tulerunt,            [ ]
 102               vivat ut auxilio   ¨ sublevet usque suo.                 [ ]
 4. digt.                                                                      .
   1                Tingitur oceano   custos Erymanthidos ursae,            [ ]
   2               aequoreasque suo   ¨ sidere turbat aquas.                [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 4. digt.
   3               nos tamen Ionium   non nostra findimus aequor            [ ]
   4            sponte, sed audaces   ¨ cogimur esse metu.                  [ ]
   5            me miserum! quantis   increscunt aequora ventis,            [ ]
   6               erutaque ex imis   ¨ fervet harena fretis.               [ ]
   7             monte nec inferior   prorae puppique recurvae              [ ]
   8              insilit et pictos   ¨ verberat unda deos.                 [ ]
   9             pinea texta sonant   pulsu, stridore rudentes,             [ ]?
  10             ingemit et nostris   ¨ ipsa carina malis.                  [ ]
  11               navita confessus   gelidum pallore timorem,              [ ]
  12           iam sequitur victus,   ¨ non regit arte ratem.               [ ]
  13            utque parum validus   non proficientia rector               [ ]
  14               cervicis rigidae   ¨ frena remittit equo,                [ ]
  15            sic non quo voluit,   sed quo rapit impetus undae,          [ ]
  16                  aurigam video   ¨ vela dedisse rati.                  [ ]
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 4. digt.
  17              quod nisi mutatas   emiserit Aeolus auras,                [2]
  18              in loca iam nobis   ¨ non adeunda ferar.                  [ ]
  19            nam procul Illyriis   laeva de parte relictis               [ ]?
  20                interdicta mihi   ¨ cernitur Italia.                    [ ]
  21             desinat in vetitas   quaeso contendere terras,             [ ]
  22                 et mecum magno   ¨ pareat aura deo.                    [ ]
  23         cum loquor, et   timeo pariter   cupioque repelli,             [ ]
  24              increpuit quantis   ¨ viribus unda latus!                 [ ]
  25              parcite caerulei,   vos parcite numina ponti,             [ ]
  26               infestumque mihi   ¨ sit satis esse Iovem.               [ ]
  27            vos animam   saevae fessam   subducite morti,               [ ]
  28           si modo, qui periit,   ¨ non periisse potest.                [ ]
 5. digt.                                                                      .
   1            O mihi post   ullos numquam   memorande sodales,            [ ]
   2               et cui praecipue   ¨ sors mea visa sua est;              [ ]?
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 5. digt.
   3            attonitum   qui me, memini,   carissime, primus             [1]?
   4              ausus es alloquio   ¨ sustinuisse tuo,                    [ ]
   5             qui mihi consilium   vivendi mite dedisti,                 [ ]
   6            cum foret in misero   ¨ pectore mortis amor.                [ ]
   7          scis bene, cui dicam,   positis pro nomine signis,            [ ]
   8                officium nec te   ¨ fallit, amice, tuum.                [ ]
   9         haec mihi semper erunt   imis infixa medullis,                 [ ]
  10            perpetuusque animae   ¨ debitor huius ero:                  [ ]
  11             spiritus et vacuas   prius hic tenuandus in auras          [ ]
  12             ibit, et in tepido   ¨ deseret ossa rogo,                  [ ]
  13             quam subeant animo   meritorum oblivia nostro,             [ ]
  14                et longa pietas   ¨ excidat ista die.                   [ ]
  15          di tibi sint faciles,   et opis nullius egentem               [ ]
  16             fortunam praestent   ¨ dissimilemque meae.                 [ ]
  17          si tamen haec   navis vento   ferretur amico,                 [ ]
  18                    ignoraretur   ¨ forsitan ista fides.                [ ]
  19               Thesea Pirithous   non tam sensisset amicum,             [ ]
  20                si non infernas   ¨ vivus adisset aquas.                [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 5. digt.
  21              ut foret exemplum   veri Phoceus amoris,                  [ ]?
  22               fecerunt furiae,   ¨ tristis Oresta, tuae.               [ ]
  23                si non Euryalus   Rutulos cecidisset in hostes,         [ ]
  24                Hyrtacidae Nisi   ¨ gloria nulla foret.                 [ ]
  25             scilicet ut flavum   spectatur in ignibus aurum,           [ ]
  26           tempore sic duro est   ¨ inspicienda fides.                  [ ]
  27           dum iuvat et   vultu ridet   Fortuna sereno,                 [1]
  28                    indelibatas   ¨ cuncta secuntur opes:               [ ]
  29             at simul intonuit,   fugiunt, nec noscitur ulli,           [ ]
  30              agminibus comitum   ¨ qui modo cinctus erat.              [ ]
  31           atque haec, exemplis   quondam collecta priorum,             [ ]
  32        nunc mihi sunt propriis   ¨ cognita vera malis.                 [ ]
  33            vix duo tresve mihi   de tot superestis amici:              [ ]?
  34               cetera Fortunae,   ¨ non mea turba fuit.                 [ ]
  35            quo magis, o pauci,   rebus succurrite laesis,              [1]
  36              et date naufragio   ¨ litora tuta meo;                    [ ]
  37              neve metu   falso nimium   trepidate, timentes            [ ]
  38                 hac offendatur   ¨ ne pietate deus.                    [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 5. digt.
  39           saepe fidem adversis   etiam laudavit in armis,              [ ]
  40           inque suis amat hanc   ¨ Caesar, in hoste probat.            [ ]
  41          causa mea est melior,   qui non contraria fovi                [ ]
  42           arma, sed hanc merui   ¨ simplicitate fugam.                 [ ]
  43             invigiles   igitur nostris   pro casibus, oro              [ ]
  44                  deminui siqua   ¨ numinis ira potest.                 [ ]
  45             scire meos   casus siquis   desiderat omnes,               [ ]
  46          plus, quam quod fieri   ¨ res sinit, ille petit.              [ ]
  47           tot mala sum passus,   quot in aethere sidera lucent         [ ]
  48           parvaque quot siccus   ¨ corpora pulvis habet:               [ ]
  49             multaque credibili   tulimus maiora ratamque,              [ ]
  50            quamvis acciderint,   ¨ non habitura fidem.                 [ ]
  51           pars etiam   quaedam mecum   moriatur oportet,               [ ]
  52             meque velim possit   ¨ dissimulante tegi.                  [ ]
  53             si vox infragilis,   pectus mihi firmius aere,             [ ]
  54           pluraque cum linguis   ¨ pluribus ora forent:                [ ]
  55              non tamen idcirco   complecterer omnia verbis,            [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 5. digt.
  56                  materia vires   ¨ exsuperante meas.                   [ ]
  57               pro duce Neritio   docti mala nostra poetae              [ ]
  58              scribite: Neritio   ¨ nam mala plura tuli.                [ ]
  59            ille brevi   spatio multis   erravit in annis               [ ]
  60                inter Dulichias   ¨ Iliacasque domos:                   [ ]
  61            nos freta sideribus   totis distantia mensos                [ ]
  62          sors tulit in Geticos   ¨ Sarmaticosque sinus.                [ ]
  63            ille habuit   fidamque manum   sociosque fideles:           [ ]
  64            me profugum comites   ¨ deseruere mei.                      [ ]
  65             ille suam   laetus patriam   victorque petebat:            [ ]
  66                  a patria fugi   ¨ victus et exul ego.                 [ ]
  67             nec mihi Dulichium   domus est Ithaceve Samosve,           [ ]
  68           poena quibus non est   ¨ grandis abesse locis:               [ ]
  69           sed quae de   septem totum   circumspicit orbem              [ ]
  70              montibus, imperii   ¨ Roma deumque locus.                 [ ]
  71               illi corpus erat   durum patiensque laborum:             [ ]
  72                invalidae vires   ¨ ingenuaeque mihi.                   [ ]
  73              ille erat assidue   saevis agitatus in armis:             [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 5. digt.
  74               adsuetus studiis   ¨ mollibus ipse fui.                  [ ]
  75             me deus oppressit,   nullo mala nostra levante:            [ ]
  76                 bellatrix illi   ¨ diva ferebat opem.                  [ ]
  77        cumque minor   Iove sit tumidis   qui regnat in undis,          [ ]
  78                 illum Neptuni,   ¨ me Iovis ira premit.                [ ]
  79              adde, quod illius   pars maxima ficta laborum             [ ]
  80             ponitur in nostris   ¨ fabula nulla malis                  [ ]
  81              denique quaesitos   tetigit tamen ille Penates,           [ ]
  82            quaeque diu petiit,   ¨ contigit arva tamen:                [ ]
  83               at mihi perpetuo   patria tellure carendum est,          [ ]
  84                ni fuerit laesi   ¨ mollior ira dei.                    [ ]
 6. digt.                                                                      .
   1        Nec tantum   Clario est Lyde   dilecta poetae,                  [ ]?
   2                 nec tantum Coo   ¨ Bittis amata suo est,               [ ]
   3             pectoribus quantum   tu nostris, uxor, inhaeres,           [ ]
   4            digna minus misero,   ¨ non meliore viro.                   [ ]
   5               te mea subposita   veluti trabe fulta ruina est:         [ ]
   6          siquid adhuc ego sum,   ¨ muneris omne tui est.               [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 6. digt.
   7         tu facis, ut   spolium non sim,   nec nuder ab illis,          [ ]
   8              naufragii tabulas   ¨ qui petiere mei.                    [ ]?
   9         utque rapax   stimulante fame   cupidusque cruoris             [ ]
  10                   incustoditum   ¨ captat ovile lupus,                 [ ]
  11           aut ut edax   vultur corpus   circumspicit ecquod            [ ]
  12              sub nulla positum   ¨ cernere possit humo,                [ ]
  13            sic mea nescioquis,   rebus male fidus acerbis              [ ]
  14              in bona venturus,   ¨ si paterere, fuit.                  [ ]
  15          hunc tua per   fortis virtus   summovit amicos,               [ ]
  16             nulla quibus reddi   ¨ gratia digna potest.                [ ]
  17              ergo quam misero,   tam vero teste probaris,              [ ]?
  18             hic aliquod pondus   ¨ si modo testis habet.               [ ]
  19              nec probitate tua   prior est aut Hectoris uxor,          [ ]
  20             aut comes extincto   ¨ Laodamia viro.                      [ ]
  21                 tu si Maeonium   vatem sortita fuisses,                [ ]
  22                Penelopes esset   ¨ fama secunda tuae:                  [ ]
  23           sive tibi hoc debes,   nullo pia facta magistro,             [ ]

 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 6. digt.
  24              cumque nova mores   ¨ sunt tibi luce dati,                [1]
  25            femina seu princeps   omnes tibi culta per annos            [ ]
  26              te docet exemplum   ¨ coniugis esse bonae,                [ ]
  27               adsimilemque sui   longa adsuetudine fecit,              [ ]
  28              grandia si parvis   ¨ adsimulare licet.                   [ ]
  29          ei mihi, non   magnas quod habent   mea carmina vires,        [ ]
  30         nostraque sunt meritis   ¨ ora minora tuis,                    [ ]
  31           siquid et in   nobis vivi   fuit ante vigoris,               [ ]
  32               extinctum longis   ¨ accidit omne malis!                 [ ]
  33            prima locum sanctas   heroidas inter haberes,               [u]?
  34              prima bonis animi   ¨ conspicerere tui.                   [ ]
  35            quantumcumque tamen   praeconia nostra valebunt,            [ ]
  36               carminibus vives   ¨ tempus in omne meis.                [ ]
= file n. 164 - 17:10 minuti
 7. digt.                                                                      .
   1        'Siquis habes   nostris similes   in imagine vultus,            [ ]
   2             deme meis hederas,   ¨ Bacchica serta, comis.              [ ]

 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 7. digt.
   3             ista decent laetos   felicia signa poetas:                 [ ]
   4             temporibus non est   ¨ apta corona meis.'                  [ ]
   5            hoc tibi dissimula,   senti tamen, optime, dici,            [ ]
   6               in digito qui me   ¨ fersque refersque tuo,              [1]
   7               effigiemque meam   fulvo complexus in auro               [ ]
   8                 cara relegati,   ¨ quae potes, ora vides.              [1]
   9         quae quotiens spectas,   subeat tibi dicere forsan             [ ]
  10           'quam procul a nobis   ¨ Naso sodalis abest!'                [1]
  11          grata tua est pietas:   sed carmina maior imago               [ ]
  12           sunt mea, quae mando   ¨ qualiacumque legas,                 [ ]
  13                carmina mutatas   hominum dicentia formas,              [2]?
  14                 infelix domini   ¨ quod fuga rupit opus.               [ ]
  15            haec ego discedens,   sicut bene multa meorum,              [ ]
  16                 ipse mea posui   ¨ maestus in igne manu.               [ ]
  17            utque cremasse suum   fertur sub stipite natum              [ ]
  18             Thestias et melior   ¨ matre fuisse soror,                 [ ]
  19          sic ego non   meritos mecum   peritura libellos               [ ]
  20                imposui rapidis   ¨ viscera nostra rogis:               [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 7. digt.
  21           vel quod eram Musas,   ut crimina nostra, perosus,           [1]
  22        vel quod adhuc crescens   ¨ et rude carmen erat.                [ ]
  23        quae quoniam   non sunt penitus   sublata, sed extant           [ ]
  24             (pluribus exemplis   ¨ scripta fuisse reor),               [ ]
  25          nunc precor ut vivant   et non ignava legentem                [ ]
  26                 otia delectent   ¨ admoneantque mei.                   [ ]
  27            nec tamen illa legi   poterunt patienter ab ullo,           [ ]
  28             nesciet his summam   ¨ siquis abesse manum.                [ ]
  29               ablatum   mediis opus est   incudibus illud,             [ ]
  30             defuit et scriptis   ¨ ultima lima meis.                   [ ]
  31            et veniam   pro laude peto,   laudatus abunde,              [ ]
  32                 non fastiditus   ¨ si tibi, lector, ero                [ ]
  33         hos quoque sex versus,   in prima fronte libelli               [ ]?
  34                si praeponendos   ¨ esse putabis, habe:                 [ ]
  35              'orba parente suo   quicumque volumina tangis,            [ ]?
  36              his saltem vestra   ¨ detur in urbe locus.                [ ]
  37           quoque magis faveas,   haec non sunt edita ab ipso,          [ ]
  38            sed quasi de domini   ¨ funere rapta sui.                   [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 7. digt.
  39       quicquid in his   igitur vitii   rude carmen habebit,            [ ]
  40                   emendaturus,   ¨ si licuisset, eram.'                [ ]
 8. digt.                                                                      .
   1             In caput alta suum   labentur ab aequore retro             [ ]
   2             flumina, conversis   ¨ Solque recurret equis:              [ ]
   3           terra feret stellas,   caelum findetur aratro,               [ ]
   4            unda dabit flammas,   ¨ et dabit ignis aquas:               [ ]
   5                  omnia naturae   praepostera legibus ibunt,            [ ]
   6             parsque suum mundi   ¨ nulla tenebit iter:                 [ ]
   7               omnia iam fient,   fieri quae posse negabant,            [ ]
   8           et nihil est, de quo   ¨ non sit habenda fides.              [ ]
   9            haec ego vaticinor,   quia sum deceptus ab illo,            [ ]
  10                 laturum misero   ¨ quem mihi rebar opem.               [ ]
  11            tantane te, fallax,   cepere oblivia nostri,                [ ]
  12              adflictumque fuit   ¨ tantus adire timor,                 [ ]
  13           ut neque respiceres,   nec solarere iacentem,                [ ]?
  14           dure, neque exequias   ¨ prosequerere meas?                  [ ]
  15                illud amicitiae   sanctum et venerabile nomen           [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 8. digt.
  16           re tibi pro vili est   ¨ sub pedibusque iacet?               [1]
  17             quid fuit, ingenti   prostratum mole sodalem               [ ]
  18             visere et alloquio   ¨ parte levare tuo,                   [ ]
  19            inque meos   si non lacrimam   demittere casus,             [ ]
  20              pauca tamen ficto   ¨ verba dolore pati,                  [ ]
  21             idque, quod ignoti   faciunt, vel dicere saltem,           [ ]?
  22                et vocem populi   ¨ publicaque ora sequi?               [ ]
  23               denique lugubres   vultus numquamque videndos            [ ]
  24                cernere supremo   ¨ dum licuitque die,                  [ ]
  25              dicendumque semel   toto non amplius aevo                 [ ]?
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 8. digt.
  26            accipere, et parili   ¨ reddere voce 'vale'?                [ ]?
  27                 at fecere alii   nullo mihi foedere iuncti,            [ ]?
  28              et lacrimas animi   ¨ signa dedere sui.                   [ ]
  29            quid, nisi convictu   causisque valentibus essem            [ ]
  30              temporis et longi   ¨ vinctus amore tibi?                 [ ]
  31           quid, nisi tot lusus   et tot mea seria nosses,              [ ]
  32               tot nossem lusus   ¨ seriaque ipse tua?                  [ ]
  33              quid, si dumtaxat   Romae mihi cognitus esses,            [ ]
  34               adscitus totiens   ¨ in genus omne loci?                 [ ]
  35          cunctane in aequoreos   abierunt irrita ventos?               [ ]
  36              cunctane Lethaeis   ¨ mersa feruntur aquis?               [ ]
  37           non ego te   genitum placida   reor urbe Quirini,            [ ]
  38             urbe, meo quae iam   ¨ non adeunda pede est,               [ ]
  39          sed scopulis,   Ponti quos haec   habet ora Sinistri,         [ ]?
  40           inque feris Scythiae   ¨ Sarmathicisque iugis:               [ ]
  41          et tua sunt   silicis circum   praecordia venae,              [ ]
  42               et rigidum ferri   ¨ semina pectus habet:                [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 8. digt.
  43         quaeque tibi   quondam tenero   ducenda palato                 [1]
  44             plena dedit nutrix   ¨ ubera, tigris erat:                 [ ]
  45          aut mala nostra minus   quam nunc aliena putares,             [ ]
  46               duritiaeque mihi   ¨ non agerere reus.                   [ ]
  47            sed quoniam accedit   fatalibus hoc quoque damnis,          [1]
  48             ut careant numeris   ¨ tempora prima suis,                 [ ]
  49                effice, peccati   ne sim memor huius, et illo           [1]?
  50               officium laudem,   ¨ quo queror, ore tuum.               [ ]
 9. digt.                                                                      .
   1                Detur inoffenso   vitae tibi tangere metam,             [ ]?
   2            qui legis hoc nobis   ¨ non inimicus opus:                  [ ]?
   3          atque utinam   pro te possint   mea vota valere,              [ ]?
   4              quae pro me duros   ¨ non tetigere deos!                  [ ]
   5             donec eris sospes,   multos numerabis amicos:              [ ]
   6             tempora si fuerint   ¨ nubila, solus eris.                 [ ]
   7            aspicis, ut veniant   ad candida tecta columbae,            [ ]
   8                accipiat nullas   ¨ sordida turris aves.                [ ]
   9                horrea formicae   tendunt ad inania numquam:            [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 9. digt.
  10              nullus ad amissas   ¨ ibit amicus opes.                   [ ]
  11             utque comes radios   per solis euntibus umbra est,         [ ]
  12          cum latet hic pressus   ¨ nubibus, illa fugit.                [ ]
  13            mobile sic sequitur   Fortunae lumina vulgus:               [ ]
  14             quae simul inducta   ¨ nocte teguntur, abit.               [ ]
  15        haec precor ut   semper possint   tibi falsa videri:            [ ]
  16              sunt tamen eventu   ¨ vera fatenda meo.                   [ ]
  17         dum stetimus,   turbae quantum   satis esset, habebat          [ ]
  18            nota quidem sed non   ¨ ambitiosa domus.                    [ ]
  19          at simul impulsa est,   omnes timuere ruinam,                 [ ]
  20               cautaque communi   ¨ terga dedere fugae.                 [ ]
  21            saeva neque admiror   metuunt si fulmina, quorum            [ ]
  22                ignibus adflari   ¨ proxima quaeque solent.             [ ]
  23             sed tamen in duris   remanentem rebus amicum               [ ]
  24               quamlibet inviso   ¨ Caesar in hoste probat,             [ ]
  25               nec solet irasci   (neque enim moderatior alter)         [ ]
  26          cum quis in adversis,   ¨ siquid amavit, amat.                [ ]
  27             de comite Argolici   postquam cognovit Orestae             [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 9. digt.
  28               narratur Pyladen   ¨ ipse probasse Thoas.                [ ]
  29            quae fuit Actoridae   cum magno semper Achille,             [ ]
  30             laudari solita est   ¨ Hectoris ore fides.                 [2]
  31           quod pius ad   Manes Theseus   comes iret amico,             [ ]
  32               Tartareum dicunt   ¨ indoluisse deum.                    [ ]
  33                 Euryali   Nisique fide   tibi, Turne, relata           [1]
  34         credibile est lacrimis   ¨ inmaduisse genas.                   [ ]
  35            est etiam   miseris pietas,   et in hoste probatur.         [ ]
  36           ei mihi, quam paucos   ¨ haec mea dicta movent!              [ ]
  37          is status, haec rerum   nunc est fortuna mearum,              [ ]
  38             debeat ut lacrimis   ¨ nullus adesse modus.                [ ]
  39         at mea sunt,   proprio quamvis   maestissima casu,             [ ]
  40               pectora processu   ¨ facta serena tuo.                   [ ]
  41                  hoc eventurum   iam tunc, carissime, vidi,            [ ]
  42              ferret adhuc ista   ¨ cum minus aura ratem.               [ ]
  43             sive aliquod morum   seu vitae labe carentis               [ ]
  44              est pretium, nemo   ¨ pluris emendus erat:                [ ]
  45              sive per ingenuas   aliquis caput extulit artes,          [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 9. digt.
  46              quaelibet eloquio   ¨ fit bona causa tuo.                 [ ]
  47               his ego commotus   dixi tibi protinus ipsi               [ ]
  48            'scaena manet dotes   ¨ grandis, amice, tuas.'              [ ]
  49          haec mihi non   ovium fibrae   tonitrusve sinistri,           [ ]
  50              linguave servatae   ¨ pennave dixit avis:                 [ ]
  51             augurium ratio est   et coniectura futuri:                 [ ]
  52                   hac divinavi   ¨ notitiamque tuli.                   [ ]
  53         quae quoniam vera est,   tota tibi mente mihique               [1]
  54             gratulor, ingenium   ¨ non latuisse tuum.                  [ ]
  55          at nostrum   tenebris utinam   latuisset in imis!             [ ]
  56                expediit studio   ¨ lumen abesse meo.                   [ ]
  57           utque tibi   prosunt artes,   facunde, severae,              [2]
  58               dissimiles illis   ¨ sic nocuere mihi.                   [ ]
  59           vita tamen   tibi nota mea est.   scis artibus illis         [ ]
  60                 auctoris mores   ¨ abstinuisse sui:                    [ ]
  61        scis vetus hoc   iuveni lusum   mihi carmen, et istos,          [1]
  62              ut non laudandos,   ¨ sic tamen esse iocos.               [ ]
  63                ergo ut defendi   nullo mea posse colore,               [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 9. digt.
  64                   sic excusari   ¨ crimina posse puto.                 [ ]
  65             qua potes, excusa,   nec amici desere causam:              [2]?
  66             qua bene coepisti,   ¨ sic bene semper eas.                [ ]
 10. digt.                                                                     .
   1       Est mihi sitque, precor,   flavae tutela Minervae,               [ ]
   2               navis et a picta   ¨ casside nomen habet.                [ ]?
   3           sive opus est velis,   minimam bene currit ad auram          [ ]
   4            sive opus est remo,   ¨ remige carpit iter.                 [ ]
   5            nec comites volucri   contenta est vincere cursu,           [ ]
   6               occupat egressas   ¨ quamlibet ante rates,               [ ]
   7           et pariter   fluctus ferit atque   silentia longe            [ ]
   8            aequora, nec saevis   ¨ victa madescit aquis.               [ ]
   9             illa, Corinthiacis   primum mihi cognita Cenchreis,        [ ]
  10            fida manet trepidae   ¨ duxque comesque fugae,              [ ]
  11             perque tot eventus   et iniquis concita ventis             [ ]
  12               aequora Palladio   ¨ numine tuta fuit.                   [ ]
  13      nunc quoque tuta, precor,   vasti secet ostia Ponti,              [ ]
  14          quasque petit, Getici   ¨ litoris intret aquas.               [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 10. digt.
  15             quae simul Aeoliae   mare me deduxit in Helles,            [2]
  16                et longum tenui   ¨ limite fecit iter,                  [ ]
  17             fleximus in laevum   cursus, at ab Hectoris urbe           [ ]
  18             venimus ad portus,   ¨ Imbria terra, tuos.                 [ ]
  19                inde levi vento   Zerynthia litora nacta,               [ ]?
  20              Threiciam tetigit   ¨ fessa carina Samon.                 [ ]
  21           saltus ab hac contra   brevis est Tempyra petenti:           [ ]
  22          hac dominum tenus est   ¨ illa secuta suum.                   [ ]
  23             nam mihi Bistonios   placuit pede carpere campos:          [ ]
  24                Hellespontiacas   ¨ illa relegit aquas,                 [ ]
  25            Dardaniamque petit,   auctoris nomen habentem,              [ ]
  26                et te ruricola,   ¨ Lampsace, tuta deo,                 [2]
  27           quodque per angustas   vectae male virginis undas            [ ]
  28                 Seston Abydena   ¨ separat urbe fretum,                [1]
  29             inque Propontiacis   haerentem Cyzicon oris,               [ ]
  30             Cyzicon, Haemoniae   ¨ nobile gentis opus.                 [ ]
  31           quaeque tenent Ponti   Byzantia litora fauces:               [ ]
  32           hic locus est gemini   ¨ ianua vasta maris.                  [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 10. digt.
  33         haec, precor, evincat,   propulsaque fortibus Austris          [ ]
  34            transeat instabilis   ¨ strenua Cyaneas                     [ ]
  35            Thyniacosque sinus,   et ab his per Apollinis urbem         [ ]
  36              arta sub Anchiali   ¨ moenia tendat iter.                 [ ]
  37              inde Mesembriacos   portus et Odeson et arces             [ ]
  38               praeterea dictas   ¨ nomine, Bacche, tuo,                [ ]
  39               et quos Alcathoi   memorant e moenibus ortos             [ ]
  40           sedibus his profugos   ¨ constituisse Larem.                 [ ]
  41              a quibus adveniat   Miletida sospes ad urbem,             [1]
  42                 offensi quo me   ¨ detulit ira dei.                    [ ]
  43           haec si contigerint,   meritae cadet agna Minervae:          [ ]
  44           non facit ad nostras   ¨ hostia maior opes.                  [ ]
  45        vos quoque, Tyndaridae,   quos haec colit insula, fratres,      [ ]
  46            mite precor duplici   ¨ numen adesse viae.                  [ ]
  47            altera namque parat   Symplegadas ire per artas,            [ ]
  48             scindere Bistonias   ¨ altera puppis aquas.                [ ]
  49          vos facite ut ventos,   loca cum diversa petamus,             [ ]
  50              illa suos habeat,   ¨ nec minus illa suos.                [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 11. digt.                                                                     .
   1         Littera quaecumque est   toto tibi lecta libello,              [1]
   2             est mihi sollicito   ¨ tempore facta viae.                 [ ]
   3          aut haec me,   gelido tremerem   cum mense Decembri,          [ ]
   4              scribentem mediis   ¨ Hadria vidit aquis:                 [ ]
   5        aut, postquam   bimarem cursu   superavimus Isthmon,            [ ]
   6          alteraque est nostrae   ¨ sumpta carina fugae,                [ ]
   7          quod facerem   versus inter   fera murmura ponti,             [ ]
   8               Cycladas Aegaeas   ¨ obstipuisse puto.                   [ ]
   9          ipse ego nunc   miror tantis   animique marisque              [ ]
  10             fluctibus ingenium   ¨ non cecidisse meum.                 [ ]
  11         seu stupor huic studio   sive est insania nomen,               [ ]
  12              omnis ab hac cura   ¨ cura levata mea est.                [ ]
  13             saepe ego nimbosis   dubius iactabar ab Haedis,            [ ]
  14           saepe minax Steropes   ¨ sidere pontus erat,                 [ ]
  15               fuscabatque diem   custos Atlantidos Vrsae,              [ ]
  16               aut Hyadas seris   ¨ hauserat Auster aquis:              [ ]
  17          saepe maris   pars intus erat;   tamen ipse trementi          [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 11. digt.
  18                carmina ducebam   ¨ qualiacumque manu.                  [1]
  19           nunc quoque contenti   stridunt Aquilone rudentes,           [1]
  20             inque modum tumuli   ¨ concava surgit aqua.                [ ]
  21                ipse gubernator   tollens ad sidera palmas              [ ]
  22                exposcit votis,   ¨ inmemor artis, opem.                [ ]
  23              quocumque aspexi,   nihil est nisi mortis imago,          [ ]
  24               quam dubia timeo   ¨ mente timensque precor.             [ ]
  25               attigero portum,   portu terrebor ab ipso:               [ ]
  26             plus habet infesta   ¨ terra timoris aqua.                 [ ]
  27             nam simul insidiis   hominum pelagique laboro,             [ ]
  28             et faciunt geminos   ¨ ensis et unda metus.                [ ]
  29                ille meo vereor   ne speret sanguine praedam,           [ ]
  30           haec titulum nostrae   ¨ mortis habere velit.                [ ]
  31         barbara pars laeva est   avidaeque adsueta rapinae,            [ ]
  32           quam cruor et caedes   ¨ bellaque semper habent.             [ ]
  33            cumque sit hibernis   agitatum fluctibus aequor,            [ ]
  34              pectora sunt ipso   ¨ turbidiora mari.                    [ ]
  35            quo magis his debes   ignoscere, candide lector,            [ ]?
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 1. bog (Oxford C.T.)
 11. digt.
  36          si spe sunt, ut sunt,   ¨ inferiora tua.                      [ ]
  37           non haec in nostris,   ut quondam, scripsimus hortis,        [ ]
  38           nec, consuete, meum,   ¨ lectule, corpus habes.              [ ]
  39             iactor in indomito   brumali luce profundo                 [ ]?
  40              ipsaque caeruleis   ¨ charta feritur aquis.               [ ]
  41           improba pugnat hiems   indignaturque quod ausim              [ ]
  42            scribere se rigidas   ¨ incutiente minas.                   [ ]
  43          vincat hiems hominem;   sed eodem tempore, quaeso,            [ ]
  44             ipse modum statuam   ¨ carminis, illa sui.                 [ ]
 _____________________________________________________________________________..

= file n. 165 - 22:42 minuti  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 2. bog (Oxford C.T.)                        .
   1        Quid mihi vobiscum est,   infelix cura, libelli,                [ ]
   2                 ingenio perii,   ¨ qui miser ipse meo?                 [ ]
   3              cur modo damnatas   repeto, mea crimina, Musas?           [ ]
   4            an semel est poenam   ¨ commeruisse parum?                  [ ]
   5              carmina fecerunt,   ut me cognoscere vellet               [2]
   6               omine non fausto   ¨ femina virque meo:                  [ ]
   7              carmina fecerunt,   ut me moresque notaret                [2]?
   8                 iam demi iussa   ¨ Caesar ab Arte meos.                [ ]
   9             deme mihi studium,   vitae quoque crimina demes;           [ ]
  10                acceptum refero   ¨ versibus esse nocens.               [ ]
  11              hoc pretium curae   vigilatorumque laborum                [2]
  12           cepimus: ingenio est   ¨ poena reperta meo.                  [ ]
  13             si saperem, doctas   odissem iure sorores,                 [ ]?
  14                 numina cultori   ¨ perniciosa suo.                     [ ]
  15             at nunc (tanta meo   comes est insania morbo)              [ ]
  16              saxa malum refero   ¨ rursus ad ista pedem:               [ ]
  17             scilicet ut victus   repetit gladiator harenam,            [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 2. bog (Oxford C.T.)
  18            et redit in tumidas   ¨ naufraga puppis aquas.              [ ]
  19            forsitan ut quondam   Teuthrantia regna tenenti,            [ ]
  20             sic mihi res eadem   ¨ vulnus opemque feret,               [ ]
  21           Musaque, quam movit,   motam quoque leniet iram:             [ ]
  22                 exorant magnos   ¨ carmina saepe deos.                 [ ]
  23           ipse quoque Ausonias   Caesar matresque nurusque             [ ]
  24             carmina turrigerae   ¨ dicere iussit Opi:                  [ ]
  25             iusserat et Phoebo   dici, quo tempore ludos               [1]?
  26              fecit, quos aetas   ¨ aspicit una semel.                  [ ]
  27            his precor exemplis   tua nunc, mitissime Caesar,           [ ]
  28                fiat ab ingenio   ¨ mollior ira meo.                    [ ]
  29         illa quidem iusta est,   nec me meruisse negabo:               [ ]
  30                non adeo nostro   ¨ fugit ab ore pudor.                 [ ]
  31            sed nisi peccassem,   quid tu concedere posses?             [ ]
  32                materiam veniae   ¨ sors tibi nostra dedit.             [ ]
  33         si, quotiens   peccant homines,   sua fulmina mittat           [ ]
  34               Iuppiter, exiguo   ¨ tempore inermis erit;               [ ]
  35              nunc ubi detonuit   strepituque exterruit orbem,          [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 2. bog (Oxford C.T.)
  36                purum discussis   ¨ aera reddit aquis.                  [ ]
  37          iure igitur   genitorque deum   rectorque vocatur,            [ ]
  38              iure capax mundus   ¨ nil Iove maius habet.               [ ]
  39       tu quoque, cum   patriae rector   dicare paterque,               [ ]
  40                 utere more dei   ¨ nomen habentis idem.                [ ]
  41          idque facis,   nec te quisquam   moderatius umquam            [ ]
  42                 inperii potuit   ¨ frena tenere sui.                   [ ]
  43                tu veniam parti   superatae saepe dedisti,              [ ]
  44                non concessurus   ¨ quam tibi victor erat.              [ ]
  45               divitiis   etiam multos   et honoribus auctos            [ ]
  46             vidi, qui tulerant   ¨ in caput arma tuum;                 [2]
  47           quaeque dies bellum,   belli tibi sustulit iram,             [ ]
  48          parsque simul templis   ¨ utraque dona tulit;                 [ ]
  49            utque tuus   gaudet miles,   quod vicerit hostem,           [ ]
  50              sic victum cur se   ¨ gaudeat, hostis habet.              [ ]
  51          causa mea est melior,   qui nec contraria dicor               [ ]
  52              arma nec hostiles   ¨ esse secutus opes.                  [ ]
  53          per mare, per terras,   per tertia numina iuro                [ ]

 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 2. bog (Oxford C.T.)
  54              per te praesentem   ¨ conspicuumque deum,                 [ ]
  55            hunc animum   favisse tibi,   vir maxime, meque,            [ ]
  56                qua sola potui,   ¨ mente fuisse tuum.                  [ ]
  57                optavi, peteres   caelestia sidera tarde,               [1]
  58             parsque fui turbae   ¨ parva precantis idem,               [ ]
  59               et pia tura dedi   pro te, cumque omnibus unus           [ ]?
  60             ipse quoque adiuvi   ¨ publica vota meis.                  [ ]
  61           quid referam libros,   illos quoque, crimina nostra,         [ ]
  62             mille locis plenos   ¨ nominis esse tui?                   [ ]
  63            inspice maius opus,   quod adhuc sine fine tenetur,         [ ]
  64               in non credendos   ¨ corpora versa modos:                [ ]
  65                invenies vestri   praeconia nominis illic,              [ ]
  66                 invenies animi   ¨ pignora multa mei.                  [ ]
  67             non tua carminibus   maior fit gloria, nec quo,            [ ]
  68                 ut maior fiat,   ¨ crescere possit, habet.             [ ]
  69            fama Iovi superest:   tamen hunc sua facta referri          [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 2. bog (Oxford C.T.)
  70                 et se materiam   ¨ carminis esse iuvat,                [ ]
  71                cumque Gigantei   memorantur proelia belli,             [ ]?
  72           credibile est laetum   ¨ laudibus esse suis.                 [ ]
  73             te celebrant alii,   quanto decet ore, tuasque             [ ]
  74                 ingenio laudes   ¨ uberiore canunt:                    [ ]
  75             sed tamen, ut fuso   taurorum sanguine centum,             [ ]
  76             sic capitur minimo   ¨ turis honore deus.                  [ ]
  77              a, ferus et nobis   crudelior omnibus hostis,             [ ]
  78                 delicias legit   ¨ qui tibi cumque meas,               [ ]
  79             carmina ne nostris   quae te venerantia libris             [ ]
  80                iudicio possint   ¨ candidiore legi.                    [ ]
  81                 esse sed irato   quis te mihi posset amicus?           [2]?
  82             vix tunc ipse mihi   ¨ non inimicus eram.                  [ ]
  83            cum coepit   quassata domus   subsidere, partes             [ ]
  84                 in proclinatas   ¨ omne recumbit onus,                 [ ]
  85              cunctaque fortuna   rimam faciente dehiscunt,             [1]?
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 2. bog (Oxford C.T.)
  86              ipsa suoque eadem   ¨ pondere tracta ruunt.               [ ]
  87          ergo hominum   quaesitum odium   mihi carmine, quosque        [ ]
  88             debuit, est vultus   ¨ turba secuta tuos.                  [ ]
  89            at, memini,   vitamque meam   moresque probabas             [2]
  90            illo, quem dederas,   ¨ praetereuntis equo:                 [ ]
  91            quod si non prodest   et honesti gloria nulla               [ ]
  92            redditur, at nullum   ¨ crimen adeptus eram.                [ ]
  93          nec male commissa est   nobis fortuna reorum                  [ ]
  94           lisque decem deciens   ¨ inspicienda viris.                  [ ]
  95            res quoque privatas   statui sine crimine iudex,            [2]
  96            deque mea fassa est   ¨ pars quoque victa fide.             [ ]
  97           me miserum!   potui, si non   extrema nocerent,              [ ]
  98                  iudicio tutus   ¨ non semel esse tuo.                 [ ]
  99             ultima me perdunt,   imoque sub aequore mergit             [1]
 100              incolumem totiens   ¨ una procella ratem.                 [ ]
 101           nec mihi pars nocuit   de gurgite parva, sed omnes           [ ]
 102           pressere hoc fluctus   ¨ oceanusque caput.                   [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 2. bog (Oxford C.T.)
 103              cur aliquid vidi?   cur noxia lumina feci?                [ ]
 104                 cur imprudenti   ¨ cognita culpa mihi?                 [ ]
 105                inscius Actaeon   vidit sine veste Dianam:              [ ]
 106            praeda fuit canibus   ¨ non minus ille suis.                [ ]
 107            scilicet in superis   etiam fortuna luenda est,             [ ]
 108               nec veniam laeso   ¨ numine casus habet.                 [ ]
 109               illa nostra die,   qua me malus abstulit error,          [1]?
 110           parva quidem periit,   ¨ sed sine labe domus:                [ ]
 111        sic quoque parva tamen,   patrio dicatur ut aevo                [ ]
 112               clara nec ullius   ¨ nobilitate minor,                   [ ]
 113              et neque divitiis   nec paupertate notanda,               [ ]
 114            unde sit in neutrum   ¨ conspiciendus eques.                [ ]
 115        sit quoque nostra domus   vel censu parva vel ortu,             [ ]
 116                  ingenio certe   ¨ non latet illa meo:                 [ ]
 117           quo videar   quamvis nimium   iuvenaliter usus,              [ ]
 118              grande tamen toto   ¨ nomen ab orbe fero;                 [ ]
 119              turbaque doctorum   Nasonem novit, et audet               [ ]
 120                 non fastiditis   ¨ adnumerare viris.                   [ ]

 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 2. bog (Oxford C.T.)
 121            corruit haec igitur   Musis accepta, sub uno                [ ]
 122                 sed non exiguo   ¨ crimine lapsa domus:                [ ]
 123        atque ea sic lapsa est,   ut surgere, si modo laesi             [ ]
 124                    ematuruerit   ¨ Caesaris ira, queat.                [ ]
 125                cuius in eventu   poenae clementia tanta est,           [ ]
 126              venerit ut nostro   ¨ lenior illa metu.                   [ ]
 127         vita data est,   citraque necem   tua constitit ira,           [ ]
 128               o princeps parce   ¨ viribus use tuis!                   [ ]
 129              insuper accedunt,   te non adimente, paternae,            [1]
 130             tamquam vita parum   ¨ muneris esset, opes.                [ ]
 131                nec mea decreto   damnasti facta senatus,               [ ]
 132                nec mea selecto   ¨ iudice iussa fuga est.              [ ]
 133             tristibus invectus   verbis (ita principe dignum)          [ ]
 134             ultus es offensas,   ¨ ut decet, ipse tuas.                [ ]
 135             adde quod edictum,   quamvis immite minaxque,              [ ]
 136              attamen in poenae   ¨ nomine lene fuit:                   [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 2. bog (Oxford C.T.)
 137              quippe relegatus,   non exul, dicor in illo,              [2]
 138              privaque fortunae   ¨ sunt ibi verba meae.                [ ]
 139            nulla quidem   sano gravior   mentisque potenti             [ ]
 140          poena est, quam tanto   ¨ displicuisse viro:                  [ ]
 141             sed solet interdum   fieri placabile numen:                [ ]
 142               nube solet pulsa   ¨ candidus ire dies.                  [ ]
 143             vidi ego pampineis   oneratam vitibus ulmum,               [ ]
 144              quae fuerat saevi   ¨ fulmine tacta Iovis.                [ ]
 145             ipse licet   sperare vetes,   sperabimus usque;            [2]
 146                 hoc unum fieri   ¨ te prohibente potest.               [ ]
 147         spes mihi magna subit,   cum te, mitissime princeps,           [ ]?
 148            spes mihi, respicio   ¨ cum mea facta, cadit.               [ ]
 149               ac veluti ventis   agitantibus aera non est              [ ]
 150                aequalis rabies   ¨ continuusque furor,                 [ ]
 151             sed modo subsidunt   intermissique silescunt,              [ ]
 152             vimque putes illos   ¨ deposuisse suam:                    [ ]
 153           sic abeunt   redeuntque mei   variantque timores,            [ ]
 154               et spem placandi   ¨ dantque negantque tui.              [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 2. bog (Oxford C.T.)
 155            per superos igitur,   qui dant tibi longa dabuntque         [ ]
 156               tempora, Romanum   ¨ si modo nomen amant;                [1]
 157         per patriam,   quae te tuta et   secura parente est,           [ ]?
 158           cuius, ut in populo,   ¨ pars ego nuper eram;                [ ]
 159        sic tibi, quem   semper factis   animoque mereris,              [ ]
 160                reddatur gratae   ¨ debitus urbis amor;                 [ ]
 161                Livia sic tecum   sociales compleat annos,              [ ]
 162           quae, nisi te, nullo   ¨ coniuge digna fuit,                 [ ]
 163             quae si non esset,   caelebs te vita deceret,              [ ]
 164            nullaque cui posses   ¨ esse maritus, erat;                 [ ]
 165              sospite sit tecum   natus quoque sospes, et olim          [ ]
 166             inperium regat hoc   ¨ cum seniore senex;                  [ ]
 167             ut faciuntque tui,   sidus iuvenale, nepotes,              [ ]
 168             per tua perque sui   ¨ facta parentis eant;                [ ]
 169               sic adsueta tuis   semper Victoria castris               [ ]
 170        nunc quoque se praestet   ¨ notaque signa petat,                [ ]
 171              Ausoniumque ducem   solitis circumvolet alis,             [ ]
 172             ponat et in nitida   ¨ laurea serta coma,                  [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 2. bog (Oxford C.T.)
 173          per quem bella geris,   cuius nunc corpore pugnas,            [ ]
 174              auspicium cui das   ¨ grande deosque tuos,                [ ]
 175                 dimidioque tui   praesens es et aspicis urbem,         [ ]
 176              dimidio procul es   ¨ saevaque bella geris;               [ ]
 177            hic tibi sic redeat   superato victor ab hoste,             [2]
 178                inque coronatis   ¨ fulgeat altus equis:                [1]
 179        parce, precor,   fulmenque tuum,   fera tela, reconde,          [ ]
 180              heu nimium misero   ¨ cognita tela mihi!                  [ ]
 181          parce, pater patriae,   nec nominis inmemor huius             [ ]
 182                  olim placandi   ¨ spem mihi tolle tui.                [ ]
 183          non precor ut redeam,   quamvis maiora petitis                [ ]
 184           credibile est magnos   ¨ saepe dedisse deos:                 [ ]
 185                 mitius exilium   si das propiusque roganti,            [ ]
 186             pars erit ex poena   ¨ magna levata mea.                   [ ]
 187               ultima perpetior   medios eiectus in hostes,             [ ]
 188            nec quisquam patria   ¨ longius exul abest.                 [ ]
 189              solus ad egressus   missus septemplicis Histri            [ ]
 190              Parrhasiae gelido   ¨ virginis axe premor.                [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 2. bog (Oxford C.T.)
 191              Ciziges et Colchi   Tereteaque turba Getaeque             [ ]
 192                 Danuvii mediis   ¨ vix prohibentur aquis;              [ ]
 193            cumque alii   causa tibi sint   graviore fugati,            [ ]
 194                ulterior nulli,   ¨ quam mihi, terra data est.          [ ]
 195         longius hac nihil est,   nisi tantum frigus et hostes,         [ ]
 196             et maris adstricto   ¨ quae coit unda gelu.                [ ]
 197                hactenus Euxini   pars est Romana Sinistri:             [ ]
 198              proxima Bastarnae   ¨ Sauromataeque tenent.               [ ]
 199               haec est Ausonio   sub iure novissima, vixque            [ ]
 200              haeret in inperii   ¨ margine terra tui.                  [ ]
 201          unde precor   supplex ut nos   in tuta releges,               [ ]
 202              ne sit cum patria   ¨ pax quoque adempta mihi,            [ ]
 203              ne timeam gentes,   quas non bene summovet Hister         [ ]
 204               neve tuus possim   ¨ civis ab hoste capi.                [ ]
 205           fas prohibet   Latio quemquam   de sanguine natum            [ ]
 206              Caesaribus salvis   ¨ barbara vincla pati.                [ ]
 207             perdiderint cum me   duo crimina, carmen et error,         [ ]
 208                 alterius facti   ¨ culpa silenda mihi:                 [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 2. bog (Oxford C.T.)
 209             nam non sum tanti,   renovem ut tua vulnera, Caesar,       [ ]
 210            quem nimio plus est   ¨ indoluisse semel.                   [ ]
 211          altera pars superest,   qua turpi carmine factus              [ ]
 212                 arguor obsceni   ¨ doctor adulterii.                   [ ]
 213            fas ergo est aliqua   caelestia pectora falli,              [ ]
 214                et sunt notitia   ¨ multa minora tua;                   [ ]
 215            utque deos   caelumque simul   sublime tuenti               [ ]
 216              non vacat exiguis   ¨ rebus adesse Iovi,                  [ ]
 217                de te pendentem   sic dum circumspicis orbem,           [ ]
 218                effugiunt curas   ¨ inferiora tuas.                     [ ]
 219               scilicet inperii   princeps statione relicta             [ ]
 220              inparibus legeres   ¨ carmina facta modis?                [ ]
 221                non ea te moles   Romani nominis urget,                 [ ]?
 222              inque tuis umeris   ¨ tam leve fertur onus,               [ ]
 223              lusibus ut possis   advertere numen ineptis,              [ ]
 224             excutiasque oculis   ¨ otia nostra tuis.                   [ ]
 225        nunc tibi Pannonia est,   nunc Illyris ora domanda,             [ ]
 226          Raetica nunc praebent   ¨ Thraciaque arma metum,              [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 2. bog (Oxford C.T.)
 227            nunc petit Armenius   pacem, nunc porrigit arcus            [ ]
 228           Parthus eques timida   ¨ captaque signa manu,                [ ]
 229              nunc te prole tua   iuvenem Germania sentit,              [1]
 230             bellaque pro magno   ¨ Caesare Caesar obit.                [ ]
 231          denique, ut in tanto,   quantum non extitit umquam,           [ ]
 232        corpore pars nulla est,   ¨ quae labet, inperii,                [ ]
 233      urbs quoque te et   legum lassat   tutela tuarum                  [ ]
 234              et morum, similes   ¨ quos cupis esse tuis.               [ ]
 235           non tibi contingunt,   quae gentibus otia praestas,          [ ]
 236            bellaque cum multis   ¨ inrequieta geris.                   [ ]
 237            mirer in hoc igitur   tantarum pondere rerum                [ ]
 238             te numquam nostros   ¨ evoluisse iocos?                    [ ]
 239            at si, quod mallem,   vacuum tibi forte fuisset,            [ ]
 240                nullum legisses   ¨ crimen in Arte mea.                 [ ]
 241           illa quidem   fateor frontis   non esse severae              [ ]
 242           scripta, nec a tanto   ¨ principe digna legi:                [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 2. bog (Oxford C.T.)
 243              non tamen idcirco   legum contraria iussis                [1]
 244                sunt ea Romanas   ¨ erudiuntque nurus.                  [ ]
 245          neve, quibus scribam,   possis dubitare, libellos,            [ ]
 246            quattuor hos versus   ¨ e tribus unus habet:                [ ]
 247         'este procul,   vittae tenues,   insigne pudoris,              [ ]
 248           quaeque tegis medios   ¨ instita longa pedes!                [ ]
 249             nil nisi legitimum   concessaque furta canemus,            [ ]
 250               inque meo nullum   ¨ carmine crimen erit.'               [ ]
 251          ecquid ab hac   omnes rigide   summovimus Arte,               [ ]
 252            quas stola contingi   ¨ vittaque sumpta vetat?              [ ]
 253             'at matrona potest   alienis artibus uti,                  [1]
 254         quoque trahat, quamvis   ¨ non doceatur, habet.'               [ ]
 255             nil igitur   matrona legat,   quia carmine ab omni         [2]
 256                ad delinquendum   ¨ doctior esse potest.                [ ]
 257           quodcumque attigerit   siqua est studiosa sinistri,          [ ]
 258                ad vitium mores   ¨ instruet inde suos.                 [ ]
 259              sumpserit Annales   (nihil est hirsutius illis)           [ ]
 260          facta sit unde parens   ¨ Ilia, nempe leget.                  [ ]
  
 
   Publius Ovidius Naso: Elendighed, 2. bog (Oxford C.T.)
 261            sumpserit 'Aeneadum   genetrix' ubi prima, requiret,        [ ]
 262              Aeneadum genetrix   ¨ unde sit alma Venus.                [ ]
 263            persequar inferius,   modo si licet ordine ferri,           [ ]
 264            posse nocere animis   ¨ carminis omne genus.                [ ]
 265              non tamen idcirco   crimen liber omnis habebit:           [1]
 266          nil prodest, quod non   ¨ laedere possit idem.                [ ]
 267             igne quid utilius?   siquis tamen urere tecta              [ ]
 268              comparat, audaces   ¨ instruit igne manus.                [ ]
 269               eripit interdum,   modo dat medicina salutem,            [ ]
 270       quaeque iuvet, monstrat,   ¨ quaeque sit herba nocens.           [ ]
 271             et latro et cautus   praecingitur ense viator              [ ]
 272             ille sed insidias,   ¨ hic sibi portat opem.               [ ]
 273              discitur innocuas   ut agat facundia causas:              [ ]
 274          protegit haec sontes,   ¨ inmeritosque premit.                [ ]
 275             sic igitur carmen,   recta si mente legatur,               [ ]?
 276                constabit nulli   ¨ posse nocere meum.                  [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 2. bog (Oxford C.T.)
 277            'at quasdam vitio.'   quicumque hoc concipit, errat,        [ ]
 278             et nimium scriptis   ¨ arrogat ille meis.                  [ ]
 279           ut tamen hoc fatear,   ludi quoque semina praebent           [1]
 280               nequitiae: tolli   ¨ tota theatra iube:                  [ ]
 281              peccandi   causam multis   quam saepe dederunt,           [ ]
 282               Martia cum durum   ¨ sternit harena solum.               [ ]
 283               tollatur Circus;   non tuta licentia Circi est:          [ ]
 284               hic sedet ignoto   ¨ iuncta puella viro.                 [ ]
 285          cum quaedam   spatientur in hoc,   ut amator eodem            [ ]
 286               conveniat, quare   ¨ porticus ulla patet?                [ ]
 287         quis locus est templis   augustior? haec quoque vitet,         [ ]
 288            in culpam siqua est   ¨ ingeniosa suam.                     [ ]
 289        cum steterit   Iovis aede, Iovis   succurret in aede            [ ]
 290             quam multas matres   ¨ fecerit ille deus.                  [ ]
 291               proxima adoranti   Iunonis templa subibit,               [ ]?
 292              paelicibus multis   ¨ hanc doluisse deam.                 [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 2. bog (Oxford C.T.)
 293             Pallade conspecta,   natum de crimine virgo                [1]
 294              sustulerit quare,   ¨ quaeret, Erichthonium.              [ ]
 295               venerit in magni   templum, tua munera, Martis,          [ ]
 296              stat Venus Vltori   ¨ iuncta, vir ante fores.             [ ]
 297            Isidis aede sedens,   cur hanc Saturnia, quaeret,           [ ]
 298                   egerit Ionio   ¨ Bosporioque mari?                   [ ]
 299           in Venerem Anchises,   in Lunam Latmius heros,               [ ]
 300             in Cererem Iasion,   ¨ qui referatur erit.                 [ ]
 301                omnia perversas   possunt corrumpere mentes:            [ ]
 302          stant tamen illa suis   ¨ omnia tuta locis.                   [ ]
 303          et procul a   scripta solis   meretricibus Arte               [1]
 304              summovet ingenuas   ¨ pagina prima manus.                 [ ]?
 305             quaecumque erupit,   qua non sinit ire sacerdos,           [ ]
 306           protinus huic dempti   ¨ criminis ipsa rea est.              [ ]
 307        nec tamen est   facinus versus   evolvere mollis,               [ ]?
 308             multa licet castae   ¨ non facienda legant.                [ ]
 309               saepe supercilii   nudas matrona severi                  [ ]?
 310             et Veneris stantis   ¨ ad genus omne videt.                [ ]

 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 2. bog (Oxford C.T.)
 311               corpora Vestales   oculi meretricia cernunt,             [ ]?
 312              nec domino poenae   ¨ res ea causa fuit.                  [ ]
= file n. 166 - 19:28 minuti
 313             at cur in   nostra nimia est   lascivia Musa,              [ ]
 314             curve meus cuiquam   ¨ suadet amare liber?                 [ ]
 315              nil nisi peccatum   manifestaque culpa fatenda est:       [ ]
 316               paenitet ingenii   ¨ iudiciique mei.                     [ ]
 317              cur non Argolicis   potius quae concidit armis            [ ]
 318              vexata est iterum   ¨ carmine Troia meo?                  [ ]
 319               cur tacui Thebas   et vulnera mutua fratrum,             [1]
 320              et septem portas,   ¨ sub duce quamque suo?               [ ]
 321              nec mihi materiam   bellatrix Roma negabat,               [ ]
 322            et pius est patriae   ¨ facta referre labor.                [ ]
 323            denique cum meritis   impleveris omnia, Caesar,             [ ]
 324            pars mihi de multis   ¨ una canenda fuit,                   [ ]
 325           utque trahunt oculos   radiantia lumina solis,               [ ]
 326              traxissent animum   ¨ sic tua facta meum.                 [ ]
 327               arguor inmerito.   tenuis mihi campus aratur:            [ ]
 328              illud erat magnae   ¨ fertilitatis opus.                  [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 2. bog (Oxford C.T.)
 329               non ideo   debet pelago   se credere, siqua              [1]
 330                audet in exiguo   ¨ ludere cumba lacu.                  [ ]
 331        forsan (et hoc dubitem)   numeris levioribus aptus              [ ]
 332           sim satis, in parvos   ¨ sufficiamque modos:                 [ ]
 333              at si me   iubeas domitos   Iovis igne Gigantas           [ ]
 334               dicere, conantem   ¨ debilitabit onus.                   [ ]
 335            divitis ingenii est   inmania Caesaris acta                 [ ]
 336               condere, materia   ¨ ne superetur opus.                  [ ]
 337           et tamen ausus eram,   sed detractare videbar,               [ ]
 338           quodque nefas, damno   ¨ viribus esse tuis.                  [ ]
 339           ad leve rursus opus,   iuvenalia carmina, veni,              [ ]
 340                  et falso movi   ¨ pectus amore meum.                  [ ]
 341            non equidem vellem:   sed me mea fata trahebant,            [ ]
 342              inque meas poenas   ¨ ingeniosus eram.                    [ ]
 343          ei mihi, quod didici!   cur me docuere parentes,              [ ]
 344          litteraque est oculos   ¨ ulla morata meos?                   [ ]
 345           haec tibi me invisum   lascivia fecit, ob Artes,             [ ]
 346          quis ratus es vetitos   ¨ sollicitare toros.                  [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 2. bog (Oxford C.T.)
 347            sed neque me nuptae   didicerunt furta magistro,            [ ]
 348           quodque parum novit,   ¨ nemo docere potest.                 [ ]
 349               sic ego delicias   et mollia carmina feci,               [ ]
 350            strinxerit ut nomen   ¨ fabula nulla meum.                  [ ]
 351        nec quisquam est   adeo media   de plebe maritus,               [ ]?
 352                ut dubius vitio   ¨ sit pater ille meo.                 [ ]
 353          crede mihi,   distant mores   a carmine nostro                [ ]?
 354           (vita verecunda est,   ¨ Musa iocosa mea)                    [ ]
 355           magnaque pars mendax   operum est et ficta meorum:           [ ]
 356             plus sibi permisit   ¨ compositore suo.                    [ ]?
 357         nec liber indicium est   animi, sed honesta voluntas:          [ ]
 358              plurima mulcendis   ¨ auribus apta feres.                 [ ]
 359            Accius esset atrox,   conviva Terentius esset,              [ ]
 360                essent pugnaces   ¨ qui fera bella canunt.              [ ]
 361               denique composui   teneros non solus amores:             [ ]
 362               composito poenas   ¨ solus amore dedi.                   [ ]
 363         quid, nisi cum   multo Venerem   confundere vino,              [ ]
 364               praecepit lyrici   ¨ Teia Musa senis?                    [ ]

 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 2. bog (Oxford C.T.)
 365             Lesbia quid docuit   Sappho, nisi amare, puellas?          [ ]
 366             tuta tamen Sappho,   ¨ tutus et ille fuit.                 [ ]
 367            nec tibi, Battiade,   nocuit, quod saepe legenti            [ ]
 368                 delicias versu   ¨ fassus es ipse tuas.                [ ]
 369                 fabula iucundi   nulla est sine amore Menandri,        [ ]
 370            et solet hic pueris   ¨ virginibusque legi.                 [ ]
 371            Ilias ipsa quid est   aliud, nisi adultera, de qua          [ ]
 372                 inter amatorem   ¨ pugna virumque fuit?                [1]
 373          quid prius est   illi flamma   Briseidos, utque               [ ]?
 374                 fecerit iratos   ¨ rapta puella duces?                 [1]
 375          aut quid Odyssea est,   nisi femina propter amorem,           [ ]
 376          dum vir abest, multis   ¨ una petita procis?                  [ ]
 377          quis, nisi Maeonides,   Venerem Martemque ligatos             [ ]
 378              narrat in obsceno   ¨ corpora prensa toro?                [ ]
 379              unde nisi indicio   magni sciremus Homeri                 [ ]?
 380             hospitis igne duas   ¨ incaluisse deas?                    [ ]
 381             omne genus scripti   gravitate tragoedia vincit:           [ ]
 382           haec quoque materiam   ¨ semper amoris habet.                [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 2. bog (Oxford C.T.)
 383          numquid in Hippolyto,   nisi caecae flamma novercae?          [ ]
 384             nobilis est Canace   ¨ fratris amore sui.                  [ ]
 385           quid? non Tantalides   agitante Cupidine currus              [ ]
 386               Pisaeam Phrygiis   ¨ vexit eburnus equis?                [ ]
 387             tingeret ut ferrum   natorum sanguine mater,               [ ]
 388               concitus a laeso   ¨ fecit amore dolor.                  [ ]
 389           fecit amor   subitas volucres   cum paelice regem,           [ ]
 390             quaeque suum luget   ¨ nunc quoque mater Ityn.             [ ]
 391                 si non Aeropen   frater sceleratus amasset,            [ ]
 392                  aversos Solis   ¨ non legeremus equos.                [ ]
 393            in pia nec tragicos   tetigisset Scylla coturnos,           [ ]
 394              ni patrium crinem   ¨ desecuisset amor.                   [ ]
 395             qui legis Electran   et egentem mentis Oresten,            [ ]
 396                Aegisthi crimen   ¨ Tyndaridosque legis.                [ ]
 397          nam quid de   tetrico referam   domitore Chimaerae,           [ ]
 398               quem leto fallax   ¨ hospita paene dedit?                [ ]
 399         quid loquar Hermionen,   quid te, Schoeneia virgo,             [ ]
 400                teque, Mycenaeo   ¨ Phoebas amata duci?                 [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 2. bog (Oxford C.T.)
 401           quid Danaen   Danaesque nurum   matremque Lyaei              [ ]
 402           Haemonaque et noctes   ¨ cui coiere duae?                    [ ]
 403           quid Peliae generum,   quid Thesea, quive Pelasgum           [ ]
 404                Iliacam tetigit   ¨ de rate primus humum?               [ ]
 405              huc Iole   Pyrrhique parens,   huc Herculis uxor,         [ ]
 406              huc accedat Hylas   ¨ Iliacusque puer.                    [ ]
 407              tempore deficiar,   tragicos si persequar ignes,          [ ]
 408             vixque meus capiet   ¨ nomina nuda liber.                  [ ]
 409             est et in obscenos   commixta tragoedia risus,             [ ]
 410            multaque praeteriti   ¨ verba pudoris habet.                [ ]
 411             nec nocet auctori,   mollem qui fecit Achillem,            [ ]
 412                infregisse suis   ¨ fortia facta modis.                 [ ]
 413               iunxit Aristides   Milesia crimina secum,                [ ]
 414               pulsus Aristides   ¨ nec tamen urbe sua est.             [ ]
 415             nec qui descripsit   corrumpi semina matrum,               [ ]
 416                Eubius, inpurae   ¨ conditor historiae,                 [ ]
 417              nec qui composuit   nuper Sybaritica, fugit,              [ ]
 418             nec qui concubitus   ¨ non tacuere suos.                   [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 2. bog (Oxford C.T.)
 419            suntque ea doctorum   monumentis mixta virorum,             [ ]
 420             muneribusque ducum   ¨ publica facta patent.               [ ]
 421                neve peregrinis   tantum defendar ab armis,             [ ]
 422               et Romanus habet   ¨ multa iocosa liber.                 [2]
 423             utque suo   Martem cecinit   gravis Ennius ore,            [ ]
 424                 Ennius ingenio   ¨ maximus, arte rudis:                [ ]
 425             explicat ut causas   rapidi Lucretius ignis,               [ ]
 426             casurumque triplex   ¨ vaticinatur opus:                   [ ]
 427                sic sua lascivo   cantata est saepe Catullo             [ ]
 428             femina, cui falsum   ¨ Lesbia nomen erat;                  [ ]
 429              nec contentus ea,   multos vulgavit amores,               [ ]
 430            in quibus ipse suum   ¨ fassus adulterium est.              [ ]
 431                par fuit exigui   similisque licentia Calvi,            [ ]
 432                 detexit variis   ¨ qui sua furta modis.                [ ]
 435    Cinna quoque his comes est,   Cinnaque procacior Anser,             [ ]
 436              et leve Cornufici   ¨ parque Catonis opus.                [ ]?
 433          quid referam Ticidae,   quid Memmi carmen, apud quos          [ ]
 434              rebus adest nomen   ¨ nominibusque pudor,                 [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 2. bog (Oxford C.T.)
 437               et quorum libris   modo dissimulata Perilla est,         [ ]
 438            nomine nunc legitur   ¨ dicta, Metelle, tuo?                [ ]
 439           is quoque, Phasiacas   Argon qui duxit in undas,             [ ]
 440             non potuit Veneris   ¨ furta tacere suae.                  [ ]
 441            nec minus Hortensi,   nec sunt minus improba Servi          [ ]
 442          carmina. quis dubitet   ¨ nomina tanta sequi?                 [ ]
 443               vertit Aristiden   Sisenna nec offuit illi,              [ ]
 444               historiae turpis   ¨ inseruisse iocos.                   [ ]
 445             non fuit opprobrio   celebrasse Lycorida Gallo,            [ ]
 446              sed linguam nimio   ¨ non tenuisse mero.                  [ ]
 447                credere iuranti   durum putat esse Tibullus,            [1]
 448                sic etiam de se   ¨ quod neget illa viro:               [ ]
 449               fallere custodes   idem docuisse fatetur,                [1]?
 450              seque sua miserum   ¨ nunc ait arte premi.                [ ]
 451          saepe, velut   gemmam dominae   signumve probaret,            [ ]
 452             per causam meminit   ¨ se tetigisse manum,                 [ ]
 453        utque refert,   digitis saepe est   nutuque locutus,            [ ]
 454              et tacitam mensae   ¨ duxit in orbe notam;                [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 2. bog (Oxford C.T.)
 455            et quibus e   sucis abeat   de corpore livor,               [2]
 456                 inpresso fieri   ¨ qui solet ore, docet:               [ ]
 457             denique ab incauto   nimium petit ille marito,             [ ]
 458          se quoque uti servet,   ¨ peccet ut illa minus.               [ ]
 459            scit, cui latretur,   cum solus obambulet, ipsas            [ ]
 460            cui totiens clausas   ¨ excreet ante fores,                 [ ]
 461             multaque dat furti   talis praecepta docetque              [1]
 462             qua nuptae possint   ¨ fallere ab arte viros.              [ ]
 463            non fuit hoc   illi fraudi,   legiturque Tibullus           [ ]
 464           et placet, et iam te   ¨ principe notus erat.                [ ]
 465               invenies   eadem blandi   praecepta Properti:            [ ]
 466              destrictus minima   ¨ nec tamen ille nota est.            [ ]
 467              his ego successi,   quoniam praestantia candor            [ ]
 468                 nomina vivorum   ¨ dissimulare iubet.                  [1]
 469           non timui,   fateor, ne, qua   tot iere carinae,             [ ]
 470              naufraga servatis   ¨ omnibus una foret.                  [ ]?
 471           sunt aliis scriptae,   quibus alea luditur, artes            [ ]
 472            (hoc est ad nostros   ¨ non leve crimen avos),              [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 2. bog (Oxford C.T.)
 473             quid valeant tali,   quo possis plurima iactu              [ ]?
 474               figere, damnosos   ¨ effugiasve canes,                   [ ]
 475            tessera quos habeat   numeros, distante vocato              [ ]
 476            mittere quo deceat,   ¨ quo dare missa modo,                [ ]
 477              discolor ut recto   grassetur limite miles,               [ ]
 478              cum medius gemino   ¨ calculus hoste perit,               [ ]
 479             ut bellare sequens   sciat et revocare priorem,            [ ]
 480               nec tuto fugiens   ¨ incomitatus eat;                    [ ]
 481            parva sit ut ternis   instructa tabella lapillis,           [ ]
 482             in qua vicisse est   ¨ continuasse suos;                   [ ]
 483              quique alii lusus   (neque enim nunc persequar omnes)     [ ]
 484            perdere, rem caram,   ¨ tempora nostra solent.              [ ]
 485            ecce canit   formas alius   iactusque pilarum,              [ ]
 486                hic artem nandi   ¨ praecipit, ille trochi,             [ ]
 487            composita est aliis   fucandi cura coloris;                 [ ]
 488               hic epulis leges   ¨ hospitioque dedit;                  [ ]
 489            alter humum, de qua   fingantur pocula, monstrat,           [ ]
 490        quaeque, docet, liquido   ¨ testa sit apta mero.                [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 2. bog (Oxford C.T.)
 491                 talia luduntur   fumoso mense Decembri,                [ ]?
 492               quae damno nulli   ¨ composuisse fuit.                   [ ]
 493               his ego deceptus   non tristia carmina feci,             [ ]
 494            sed tristis nostros   ¨ poena secuta iocos.                 [ ]
 495              denique nec video   tot de scribentibus unum,             [ ]?
 496            quem sua perdiderit   ¨ Musa, repertus ego.                 [ ]
 497           quid, si scripsissem   mimos obscena iocantes,               [ ]
 498              qui semper vetiti   ¨ crimen amoris habent:               [ ]
 499              in quibus assidue   cultus procedit adulter,              [ ]
 500            verbaque dat stulto   ¨ callida nupta viro?                 [ ]
 501              nubilis hos virgo   matronaque virque puerque             [2]?
 502           spectat, et ex magna   ¨ parte senatus adest.                [ ]
 503             nec satis incestis   temerari vocibus aures;               [2]
 504               adsuescunt oculi   ¨ multa pudenda pati:                 [ ]
 505          cumque fefellit amans   aliqua novitate maritum               [ ]
 506             plauditur et magno   ¨ palma favore datur;                 [ ]
 507          quoque minus prodest,   scaena est lucrosa poetae,            [ ]
 508             tantaque non parvo   ¨ crimina praetor emit.               [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 2. bog (Oxford C.T.)
 509                inspice ludorum   sumptus, Auguste, tuorum:             [2]
 510               empta tibi magno   ¨ talia multa leges.                  [ ]
 511              haec tu spectasti   spectandaque saepe dedisti            [ ]
 512                 (maiestas adeo   ¨ comis ubique tua est)               [ ]
 513             luminibusque tuis,   totus quibus utitur orbis,            [ ]
 514               scaenica vidisti   ¨ lentus adulteria.                   [ ]
 515            scribere si fas est   imitantes turpia mimos,               [2]
 516             materiae minor est   ¨ debita poena meae.                  [ ]
 517         an genus hoc   scripti faciunt   sua pulpita tutum,            [ ]
 518           quodque licet, mimis   ¨ scaena licere dedit?                [ ]
 519             et mea sunt populo   saltata poemata saepe,                [ ]
 520             saepe oculos etiam   ¨ detinuere tuos.                     [ ]
 521            scilicet in domibus   nostris ut prisca virorum             [ ]
 522              artificis fulgent   ¨ corpora picta manu,                 [ ]
 523            sic quae concubitus   varios Venerisque figuras             [ ]
 524           exprimat, est aliquo   ¨ parva tabella loco:                 [ ]
 525            utque sedet   vultu fassus   Telamonius iram,               [ ]
 526           inque oculis facinus   ¨ barbara mater habet.                [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 2. bog (Oxford C.T.)
 527           sic madidos   siccat digitis   Venus uda capillos,           [ ]
 528               et modo maternis   ¨ tecta videtur aquis.                [ ]
 529            bella sonant   alii telis   instructa cruentis,             [ ]
 530           parsque tui generis,   ¨ pars tua facta canunt.              [ ]
 531               invida me spatio   natura coercuit arto,                 [ ]?
 532                  ingenio vires   ¨ exiguasque dedit                    [ ]
 533             et tamen ille tuae   felix Aeneidos auctor                 [ ]
 534             contulit in Tyrios   ¨ arma virumque toros,                [ ]
 535          nec legitur   pars ulla magis   de corpore toto,              [ ]
 536              quam non legitimo   ¨ foedere iunctus amor.               [ ]
 537             Phyllidis hic idem   teneraeque Amaryllidis ignes          [2]
 538              bucolicis iuvenis   ¨ luserat ante modis.                 [ ]
 539        nos quoque iam   pridem scripto   peccavimus isto:              [ ]
 540             supplicium patitur   ¨ non nova culpa novum;               [ ]
 541           carminaque edideram,   cum te delicta notantem               [ ]?
 542             praeteriit totiens   ¨ inreprehensus eques.                [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 2. bog (Oxford C.T.)
 543              ergo quae iuvenis   mihi non nocitura putavi              [ ]
 544         scripta parum prudens,   ¨ nunc nocuere seni.                  [ ]
 545                sera redundavit   veteris vindicta libelli,             [ ]
 546             distat et a meriti   ¨ tempore poena sui.                  [ ]
 547             ne tamen omne meum   credas opus esse remissum,            [1]
 548             saepe dedi nostrae   ¨ grandia vela rati.                  [ ]?
 549               sex ego Fastorum   scripsi totidemque libellos,          [ ]
 550               cumque suo finem   ¨ mense volumen habet,                [ ]
 551              idque tuo   nuper scriptum   sub nomine, Caesar,          [ ]
 552               et tibi sacratum   ¨ sors mea rupit opus;                [ ]
 553          et dedimus   tragicis scriptum   regale coturnis,             [ ]
 554           quaeque gravis debet   ¨ verba coturnus habet;               [ ]
 555           dictaque sunt nobis,   quamvis manus ultima coeptis          [ ]
 556              defuit, in facies   ¨ corpora versa novas.                [ ]
 557         atque utinam   revoces animum   paulisper ab ira,              [ ]
 558                et vacuo iubeas   ¨ hinc tibi pauca legi,               [ ]
 559          pauca, quibus   prima surgens   ab origine mundi              [ ]?
 560                  in tua deduxi   ¨ tempora, Caesar, opus:              [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 2. bog (Oxford C.T.)
 561            aspicies,   quantum dederis   mihi pectoris ipse,           [ ]
 562            quoque favore animi   ¨ teque tuosque canam.                [ ]
 563                non ego mordaci   destrinxi carmine quemquam,           [ ]
 564                nec meus ullius   ¨ crimina versus habet.               [ ]
 565             candidus a salibus   suffusis felle refugi:                [ ]
 566                 nulla venenato   ¨ littera mixta ioco est.             [1]
 567              inter tot populi,   tot scriptis, milia nostri,           [ ]
 568              quem mea Calliope   ¨ laeserit, unus ero.                 [ ]
 569           non igitur   nostris ullum   gaudere Quiritem                [ ]
 570             auguror, at multos   ¨ indoluisse malis;                   [ ]
 571        nec mihi credibile est,   quemquam insultasse iacenti,          [ ]
 572                 gratia candori   ¨ si qua relata meo est,              [ ]
 573       his, precor, atque aliis   possint tua numina flecti,            [ ]
 574             o pater, o patriae   ¨ cura salusque tuae!                 [ ]
 575             non ut in Ausoniam   redeam, nisi forsitan olim,           [ ]
 576               cum longo poenae   ¨ tempore victus eris,                [ ]
 577                 tutius exilium   pauloque quietius oro,                [ ]
 578                 ut par delicto   ¨ sit mea poena suo.                  [ ]
 _____________________________________________________________________________..  
 
= file n. 167 - 20:43 minuti 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)                        .
 1. digt.                                                                      .
   1        'Missus in hanc   venio timide   liber exulis urbem:            [ ]
   2             da placidam fesso,   ¨ lector amice, manum;                [ ]?
   3                neve reformida,   ne sim tibi forte pudori:             [ ]?
   4           nullus in hac charta   ¨ versus amare docet.                 [ ]
   5            haec domini   fortuna mei est,   ut debeat illam            [ ]
   6                 infelix nullis   ¨ dissimulare iocis.                  [ ]
   7       id quoque, quod   viridi quondam   male lusit in aevo,           [ ]
   8                heu nimium sero   ¨ damnat et odit opus.                [ ]
   9           inspice quid portem:   nihil hic nisi triste videbis,        [ ]
  10             carmine temporibus   ¨ conveniente suis.                   [ ]
  11            clauda quod alterno   subsidunt carmina versu,              [ ]
  12           vel pedis hoc ratio,   ¨ vel via longa facit;                [ ]
  13         quod neque sum   cedro flavus   nec pumice levis,              [1]
  14                  erubui domino   ¨ cultior esse meo;                   [ ]
  15               littera suffusas   quod habet maculosa lituras,          [ ]
  16           laesit opus lacrimis   ¨ ipse poeta suum.                    [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 1. digt.
  17               siqua videbuntur   casu non dicta Latine,                [ ]
  18              in qua scribebat,   ¨ barbara terra fuit.                 [ ]
  19              dicite, lectores,   si non grave, qua sit eundum,         [ ]
  20            quasque petam sedes   ¨ hospes in urbe liber.'              [ ]
  21          haec ubi sum   furtim lingua   titubante locutus,             [ ]
  22           qui mihi monstraret,   ¨ vix fuit unus, iter.                [ ]
  23        'di tibi dent,   nostro quod non   tribuere poetae,             [ ]
  24             molliter in patria   ¨ vivere posse tua.                   [ ]
  25        duc age, namque sequar,   quamvis terraque marique              [ ]
  26              longinquo referam   ¨ lassus ab orbe pedem.'              [ ]
  27              paruit, et ducens   'haec sunt fora Caesaris,' inquit,    [ ]
  28             'haec est a sacris   ¨ quae via nomen habet,               [ ]
  29          hic locus est Vestae,   qui Pallada servat et ignem,          [ ]
  30              haec fuit antiqui   ¨ regia parva Numae.'                 [ ]
  31            inde petens dextram   'porta est' ait 'ista Palati,         [ ]
  32         hic Stator, hoc primum   ¨ condita Roma loco est.'             [ ]
  33             singula dum miror,   video fulgentibus armis               [ ]
  34              conspicuos postes   ¨ tectaque digna deo.                 [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 1. digt.
  35         'et Iovis haec'   dixi 'domus est?'   quod ut esse putarem,    [ ]
  36                 augurium menti   ¨ querna corona dabat.                [ ]?
  37                cuius ut accepi   dominum, 'non fallimur,' inquam,      [ ]?
  38            'et magni verum est   ¨ hanc Iovis esse domum.              [ ]
  39             cur tamen opposita   velatur ianua lauro,                  [ ]?
  40             cingit et augustas   ¨ arbor opaca comas?                  [ ]
  41             num quia perpetuos   meruit domus ista triumphos,          [ ]
  42               an quia Leucadio   ¨ semper amata deo est?               [ ]
  43         ipsane quod festa est,   en quod facit omnia festa?            [ ]
  44           quam tribuit terris,   ¨ pacis an ista nota est?             [ ]
  45           utque viret   semper laurus   nec fronde caduca              [ ]
  46             carpitur, aeternum   ¨ sic habet illa decus?               [ ]
  47             causa superpositae   scripto est testata coronae:          [ ]
  48                 servatos civis   ¨ indicat huius ope.                  [ ]
  49                 adice servatis   unum, pater optime, civem,            [1]?
  50             qui procul extremo   ¨ pulsus in orbe latet,               [ ]
  51               in quo poenarum,   quas se meruisse fatetur,             [ ]
  52            non facinus causam,   ¨ sed suus error habet.               [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 1. digt.
  53           me miserum!   vereorque locum   vereorque potentem,          [ ]
  54            et quatitur trepido   ¨ littera nostra metu.                [ ]
  55               aspicis exsangui   chartam pallere colore?               [ ]
  56               aspicis alternos   ¨ intremuisse pedes?                  [ ]
  57          quandocumque, precor,   nostro placere parenti                [ ]?
  58           isdem et sub dominis   ¨ aspiciare domus!'                   [ ]
  59               inde tenore pari   gradibus sublimia celsis              [ ]
  60               ducor ad intonsi   ¨ candida templa dei,                 [ ]
  61               signa peregrinis   ubi sunt alterna columnis,            [ ]?
  62             Belides et stricto   ¨ barbarus ense pater,                [ ]
  63           quaeque viri   docto veteres   cepere novique                [ ]
  64              pectore, lecturis   ¨ inspicienda patent.                 [ ]
  65             quaerebam fratres,   exceptis scilicet illis,              [ ]
  66              quos suus optaret   ¨ non genuisse pater.                 [ ]
  67           quaerentem   frustra custos   e sedibus illis                [ ]
  68             praepositus sancto   ¨ iussit abire loco.                  [ ]
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 1. digt.
  69            altera templa peto,   vicino iuncta theatro:                [2]?
  70      haec quoque erant pedibus   ¨ non adeunda meis.                   [ ]
  71            nec me, quae doctis   patuerunt prima libellis,             [ ]
  72                 atria Libertas   ¨ tangere passa sua est.              [ ]
  73              in genus auctoris   miseri fortuna redundat,              [ ]
  74               et patimur nati,   ¨ quam tulit ipse, fugam.             [ ]
  75              forsitan et nobis   olim minus asper et illi              [1]?
  76                  evictus longo   ¨ tempore Caesar erit.                [ ]
  77         di, precor, atque adeo   (neque enim mihi turba roganda est)   [ ]
  78             Caesar, ades voto,   ¨ maxime dive, meo.                   [ ]
  79             interea,   quoniam statio   mihi publica clausa est,       [ ]
  80                 privato liceat   ¨ delituisse loco.                    [ ]
  81        vos quoque, si fas est,   confusa pudore repulsae               [2]
  82                sumite plebeiae   ¨ carmina nostra manus.               [ ]
 2. digt.                                                                      .
   1           Ergo erat in   fatis Scythiam   quoque visere nostris,       [ ]
   2               quaeque Lycaonio   ¨ terra sub axe iacet:                [ ]
   3             nec vos, Pierides,   nec stirps Letoia, vestro             [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 2. digt.
   4                docta sacerdoti   ¨ turba tulistis opem.                [ ]
   5          nec mihi, quod   lusi vero   sine crimine, prodest,           [1]?
   6             quodque magis vita   ¨ Musa iocata mea est:                [ ]
   7             plurima sed pelago   terraque pericula passum              [ ]
   8               ustus ab assiduo   ¨ frigore Pontus habet.               [ ]
   9            quique, fugax rerum   securaque in otia natus,              [2]
  10            mollis et inpatiens   ¨ ante laboris eram,                  [ ]
  11            ultima nunc patior,   nec me mare portubus orbum            [ ]
  12              perdere, diversae   ¨ nec potuere viae;                   [ ]
  13           sufficit atque malis   animus; nam corpus ab illo            [ ]
  14                 accepit vires,   ¨ vixque ferenda tulit.               [ ]
  15          dum tamen et   terris dubius   iactabar et undis,             [ ]
  16                 fallebat curas   ¨ aegraque corda labor:               [ ]
  17              ut via finita est   et opus requievit eundi,              [ ]
  18               et poenae tellus   ¨ est mihi tacta meae,                [ ]
  19          nil nisi flere libet,   nec nostro parcior imber              [ ]
  20               lumine, de verna   ¨ quam nive manat aqua.               [ ]
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 2. digt.
  21            Roma domusque subit   desideriumque locorum,                [ ]
  22             quicquid et amissa   ¨ restat in urbe mei.                 [ ]
  23         ei mihi, quo   totiens nostri   pulsata sepulcri               [ ]
  24               ianua, sed nullo   ¨ tempore aperta fuit?                [ ]
  25          cur ego tot   gladios fugi   totiensque minata                [ ]
  26                 obruit infelix   ¨ nulla procella caput?               [ ]
  27              di, quos experior   nimium constanter iniquos,            [ ]
  28                participes irae   ¨ quos deus unus habet,               [1]
  29           exstimulate, precor,   cessantia fata meique                 [ ]
  30              interitus clausas   ¨ esse vetate fores!                  [ ]
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 3. digt.                                                                      .
   1               Haec mea si casu   miraris epistula quare                [2]?
   2               alterius digitis   ¨ scripta sit, aeger eram.            [ ]
   3              aeger in extremis   ignoti partibus orbis,                [ ]?
   4               incertusque meae   ¨ paene salutis eram.                 [ ]
   5        quem mihi nunc   animum dira   regione iacenti                  [ ]
   6               inter Sauromatas   ¨ esse Getasque putes?                [ ]
   7             nec caelum patior,   nec aquis adsuevimus istis,           [ ]
   8             terraque nescioquo   ¨ non placet ipsa modo.               [ ]
   9          non domus apta satis,   non hic cibus utilis aegro,           [ ]
  10               nullus Apollinea   ¨ qui levet arte malum,               [ ]
  11               non qui soletur,   non qui labentia tarde                [ ]
  12               tempora narrando   ¨ fallat, amicus adest.               [ ]
  13             lassus in extremis   iaceo populisque locisque,            [ ]
  14               et subit adfecto   ¨ nunc mihi, quicquid abest.          [ ]
  15             omnia cum subeant,   vincis tamen omnia, coniunx,          [ ]
  16              et plus in nostro   ¨ pectore parte tenes.                [ ]
  17            te loquor absentem,   te vox mea nominat unam;              [ ]
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 3. digt.
  18            nulla venit sine te   ¨ nox mihi, nulla dies.               [ ]
  19            quin etiam   sic me dicunt   aliena locutum,                [ ]?
  20                ut foret amenti   ¨ nomen in ore tuum.                  [ ]
  21               si iam deficiam,   subpressaque lingua palato            [ ]
  22                 vix instillato   ¨ restituenda mero,                   [ ]
  23            nuntiet huc aliquis   dominam venisse, resurgam,            [ ]
  24              spesque tui nobis   ¨ causa vigoris erit.                 [ ]
  25          ergo ego sum   dubius vitae,   tu forsitan istic              [ ]
  26                iucundum nostri   ¨ nescia tempus agis?                 [ ]
  27             non agis, adfirmo.   liquet hoc, carissima, nobis,         [ ]
  28             tempus agi sine me   ¨ non nisi triste tibi.               [ ]
  29              si tamen inplevit   mea sors, quos debuit, annos,         [ ]
  30                et mihi vivendi   ¨ tam cito finis adest,               [ ]
  31         quantum erat, o magni,   morituro parcere, divi,               [2]?
  32               ut saltem patria   ¨ contumularer humo?                  [ ]
  33          vel poena in   tempus mortis   dilata fuisset,                [ ]
  34               vel praecepisset   ¨ mors properata fugam.               [ ]
  35             integer hanc potui   nuper bene reddere lucem;             [ ]?  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 3. digt.
  36             exul ut occiderem,   ¨ nunc mihi vita data est.            [ ]
  37             tam procul ignotis   igitur moriemur in oris,              [ ]?
  38                  et fient ipso   ¨ tristia fata loco;                  [ ]
  39               nec mea consueto   languescent corpora lecto,            [ ]
  40               depositum nec me   ¨ qui fleat, ullus erit;              [ ]
  41           nec dominae lacrimis   in nostra cadentibus ora              [ ]
  42                accedent animae   ¨ tempora parva meae;                 [ ]
  43              nec mandata dabo,   nec cum clamore supremo               [ ]
  44                labentes oculos   ¨ condet amica manus;                 [ ]
  45             sed sine funeribus   caput hoc, sine honore sepulcri       [ ]
  46                   indeploratum   ¨ barbara terra teget.                [ ]
  47          ecquid, ubi audieris,   tota turbabere mente,                 [ ]
  48               et feries pavida   ¨ pectora fida manu?                  [ ]
  49       ecquid, in has   frustra tendens   tua brachia partes,           [ ]
  50                clamabis miseri   ¨ nomen inane viri?                   [ ]
  51           parce tamen   lacerare genas,   nec scinde capillos:         [ ]
  52          non tibi nunc primum,   ¨ lux mea, raptus ero.                [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 3. digt.
  53             cum patriam amisi,   tunc me periisse putato;              [ ]
  54            et prior et gravior   ¨ mors fuit illa mihi.                [ ]
  55           nunc, si forte potes   (sed non potes, optima coniunx)       [ ]
  56                  finitis gaude   ¨ tot mihi morte malis.               [ ]
  57            quod potes, extenua   forti mala corde ferendo,             [ ]
  58              ad quae iampridem   ¨ non rude pectus habes.              [ ]
  59         atque utinam   pereant animae   cum corpore nostrae,           [ ]
  60             effugiatque avidos   ¨ pars mihi nulla rogos.              [ ]
  61            nam si morte carens   vacua volat altus in aura             [ ]
  62             spiritus, et Samii   ¨ sunt rata dicta senis,              [ ]
  63               inter Sarmaticas   Romana vagabitur umbras,              [2]
  64             perque feros Manes   ¨ hospita semper erit.                [ ]
  65            ossa tamen   facito parva   referantur in urna:             [ ]
  66              sic ego non etiam   ¨ mortuus exul ero.                   [ ]
  67        non vetat hoc quisquam:   fratrem Thebana peremptum             [ ]
  68               supposuit tumulo   ¨ rege vetante soror.                 [ ]
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 3. digt.
  69            atque ea cum foliis   et amomi pulvere misce,               [2]?
  70                inque suburbano   ¨ condita pone solo;                  [ ]?
  71         quosque legat   versus oculo   properante viator,              [ ]
  72            grandibus in tituli   ¨ marmore caede notis:                [ ]
  73              HIC EGO QVI IACEO   TENERORVM LVSOR AMORVM                [ ]
  74                  INGENIO PERII   ¨ NASO POETA MEO                      [ ]
  75            AT TIBI QVI TRANSIS   NE SIT GRAVE QVISQVIS AMASTI          [ ]
  76                 DICERE NASONIS   ¨ MOLLITER OSSA CVBENT                [1]
  77       hoc satis in titulo est.   etenim maiora libelli                 [ ]
  78              et diuturna magis   ¨ sunt monimenta mihi,                [ ]
  79              quos ego confido,   quamvis nocuere, daturos              [ ]?
  80               nomen et auctori   ¨ tempora longa suo.                  [ ]
  81              tu tamen extincto   feralia munera semper                 [ ]?
  82            deque tuis lacrimis   ¨ umida serta dato.                   [ ]
  83             quamvis in cineres   corpus mutaverit ignis                [ ]
  84               sentiet officium   ¨ maesta favilla pium.                [ ]
  85          scribere plura libet;   sed vox mihi fessa loquendo           [ ]
  86                 dictandi vires   ¨ siccaque lingua negat.              [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 3. digt.
  87                 accipe supremo   dictum mihi forsitan ore,             [ ]?
  88         quod, tibi qui mittit,   ¨ non habet ipse, 'vale.'             [ ]
 4. digt.                                                                      .
   1             O mihi care quidem   semper, sed tempore duro              [ ]
   2          cognite, res postquam   ¨ procubuere meae:                    [ ]?
   3                  usibus edocto   si quicquam credis amico,             [ ]?
   4             vive tibi et longe   ¨ nomina magna fuge.                  [ ]
   5           vive tibi,   quantumque potes   praelustria vita:            [ ]
   6              saevum praelustri   ¨ fulmen ab arce venit.               [ ]
   7            nam quamquam   soli possunt   prodesse potentes,            [ ]
   8             non prosit potius,   ¨ siquis obesse potest.               [ ]
   9               effugit hibernas   demissa antemna procellas,            [ ]
  10            lataque plus parvis   ¨ vela timoris habent.                [ ]
  11              aspicis, ut summa   cortex levis innatet unda,            [ ]
  12           cum grave nexa simul   ¨ retia mergat onus.                  [ ]
  13          haec ego si   monitor monitus   prius ipse fuissem,           [ ]
  14                 in qua debebam   ¨ forsitan urbe forem.                [ ]
  15                dum tecum vixi,   dum me levis aura ferebat,            [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 4. digt.
  16          haec mea per placidas   ¨ cumba cucurrit aquas.               [ ]
  17             qui cadet in plano   (vix hoc tamen evenit ipsum)          [1]
  18            sic cadit, ut tacta   ¨ surgere possit humo.                [ ]
  19               at miser Elpenor   tecto delapsus ab alto                [ ]?
  20                  occurrit regi   ¨ debilis umbra suo.                  [ ]
  21            quid fuit, ut tutas   agitaret Daedalus alas,               [ ]?
  22                Icarus inmensas   ¨ nomine signet aquas?                [ ]
  23           nempe quod hic alte,   demissius ille volabat:               [ ]?
  24                nam pennas ambo   ¨ non habuere suas.                   [ ]
  25         crede mihi,   bene qui latuit   bene vixit, et intra           [ ]
  26                 fortunam debet   ¨ quisque manere suam.                [ ]
  27              non foret Eumedes   orbus, si filius eius                 [ ]
  28              stultus Achilleos   ¨ non adamasset equos:                [ ]
  29            nec natum in flamma   vidisset, in arbore natas,            [ ]
  30               cepisset genitor   ¨ si Phaethonta Merops.               [ ]
  31              tu quoque formida   nimium sublimia semper,               [ ]?
  32          propositique, precor,   ¨ contrahe vela tui.                  [ ]
  33             nam pede inoffenso   spatium decurrere vitae               [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 4. digt.
  34              dignus es et fato   ¨ candidiore frui.                    [ ]?
  35         quae pro te ut voveam,   miti pietate mereris                  [ ]
  36                haesuraque fide   ¨ tempus in omne mihi.                [2]
  37             vidi ego te   tali vultu   mea fata gementem,              [2]?
  38           qualem credibile est   ¨ ore fuisse meo.                     [ ]
  39             nostra tuas   vidi lacrimas   super ora cadentes,          [1]
  40               tempore quas uno   ¨ fidaque verba bibi.                 [1]
  41           tunc quoque summotum   studio defendis amicum,               [ ]
  42               et mala vix ulla   ¨ parte levanda levas.                [ ]
  43             vive sine invidia,   mollesque inglorius annos             [ ]
  44               exige, amicitias   ¨ et tibi iunge pares,                [ ]
  45                Nasonisque tui,   quod adhuc non exulat unum,           [ ]
  46           nomen ama: Scythicus   ¨ cetera Pontus habet.                [ ]
 4b. digt.                                                                     .
  47              Proxima sideribus   tellus Erymanthidos Vrsae             [ ]
  48            me tenet, adstricto   ¨ terra perusta gelu.                 [ ]
  49             Bosporos et Tanais   superant Scythiaeque paludes          [ ]
  50              vix satis et noti   ¨ nomina pauca loci.                  [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 4b. digt.
  51           ulterius   nihil est nisi non   habitabile frigus.           [ ]
  52            heu quam vicina est   ¨ ultima terra mihi!                  [ ]
  53           at longe patria est,   longe carissima coniunx,              [ ]?
  54         quicquid et haec nobis   ¨ post duo dulce fuit.                [ ]
  55         sic tamen haec adsunt,   ut quae contingere non est            [ ]
  56            corpore: sunt animo   ¨ cuncta videnda meo.                 [ ]
  57             ante oculos errant   domus, urbsque et forma locorum,      [ ]
  58               acceduntque suis   ¨ singula facta locis.                [ ]
  59          coniugis ante oculos,   sicut praesentis, imago est.          [ ]
  60                illa meos casus   ¨ ingravat, illa levat:               [ ]
  61      ingravat hoc, quod abest;   levat hoc, quod praestat amorem       [ ]
  62              inpositumque sibi   ¨ firma tuetur onus.                  [ ]
  63          vos quoque pectoribus   nostris haeretis, amici,              [ ]
  64              dicere quos cupio   ¨ nomine quemque suo.                 [ ]
  65             sed timor officium   cautus compescit, et ipsos            [ ]
  66                 in nostro poni   ¨ carmine nolle puto.                 [ ]
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 4b. digt.
  67                ante volebatis,   gratique erat instar honoris,         [2]
  68            versibus in nostris   ¨ nomina vestra legi.                 [ ]
  69       quod quoniam est anceps,   intra mea pectora quemque             [ ]
  70             alloquar, et nulli   ¨ causa timoris ero.                  [ ]
  71               nec meus indicio   latitantes versus amicos              [ ]
  72             protrahit. occulte   ¨ siquis amabat, amet.                [ ]
  73         scite tamen,   quamvis longe   regione remotus                 [ ]
  74               absim, vos animo   ¨ semper adesse meo.                  [ ]
  75         et qua quisque potest,   aliqua mala nostra levate,            [ ]
  76                 fidam proiecto   ¨ neve negate manum.                  [ ]
  77            prospera sic maneat   vobis fortuna, nec umquam             [ ]
  78                contacti simili   ¨ sorte rogetis idem.                 [ ]
= file n. 168 - 16:12 minuti
 5. digt.                                                                      .
   1                 Vsus amicitiae   tecum mihi parvus, ut illam           [ ]
   2               non aegre posses   ¨ dissimulare, fuit,                  [ ]
   3               nec me complexus   vinclis propioribus esses             [ ]
   4                nave mea vento,   ¨ forsan, eunte suo.                  [ ]

 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 5. digt.
   5             ut cecidi   cunctique metu   fugere ruinam,                [1]?
   6             versaque amicitiae   ¨ terga dedere meae,                  [ ]
   7            ausus es igne Iovis   percussum tangere corpus              [ ]
   8                  et deploratae   ¨ limen adire domus:                  [ ]
   9          idque recens praestas   nec longo cognitus usu,               [ ]
  10            quod veterum misero   ¨ vix duo tresve mihi.                [ ]
  11              vidi ego confusos   vultus visosque notavi,               [ ]
  12             osque madens fletu   ¨ pallidiusque meo:                   [ ]
  13            et lacrimas cernens   in singula verba cadentes             [ ]
  14              ore meo lacrimas,   ¨ auribus illa bibi;                  [ ]
  15              brachiaque accepi   presso pendentia collo,               [ ]
  16                 et singultatis   ¨ oscula mixta sonis.                 [ ]
  17         sum quoque, care, tuis   defensus viribus absens               [ ]
  18               (scis carum veri   ¨ nominis esse loco),                 [ ]
  19             multaque praeterea   manifestaque signa favoris            [ ]
  20               pectoribus teneo   ¨ non abitura meis.                   [ ]?
  21             di tibi posse tuos   tribuant defendere semper,            [ ]
  22                quos in materia   ¨ prosperiore iuves.                  [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 5. digt.
  23              si tamen interea,   quid in his ego perditus oris         [ ]
  24         (quod te credibile est   ¨ quaerere) quaeris, agam:            [2]
  25             spe trahor exigua,   quam tu mihi demere noli,             [ ]
  26                 tristia leniri   ¨ numina posse dei.                   [ ]
  27            seu temere expecto,   sive id contingere fas est,           [ ]?
  28           tu mihi, quod cupio,   ¨ fas, precor esse proba,             [ ]
  29       quaeque tibi linguae est   facundia, confer in illud,            [ ]
  30                ut doceas votum   ¨ posse valere meum.                  [ ]
  31         quo quisque est maior,   magis est placabilis irae,            [ ]
  32               et faciles motus   ¨ mens generosa capit.                [ ]
  33              corpora magnanimo   satis est prostrasse leoni,           [ ]
  34              pugna suum finem,   ¨ cum iacet hostis, habet:            [ ]
  35           at lupus et   turpes instant   morientibus ursi              [ ]
  36            et quaecumque minor   ¨ nobilitate fera.                    [ ]
  37            maius apud   Troiam forti   quid habemus Achille?           [ ]
  38              Dardanii lacrimas   ¨ non tulit ille senis.               [ ]
  39             quae ducis Emathii   fuerit clementia, Porus               [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 5. digt.
  40                Dareique docent   ¨ funeris exequiae.                   [u]
  41         neve hominum   referam flexas   ad mitius iras,                [ ]
  42              Iunonis gener est   ¨ qui prius hostis erat.              [ ]
  43             denique non possum   nullam sperare salutem,               [ ]
  44             cum poenae non sit   ¨ causa cruenta meae.                 [ ]
  45             non mihi quaerenti   pessumdare cuncta petitum             [ ]
  46           Caesareum caput est,   ¨ quod caput orbis erat:              [ ]
  47               non aliquid dixive, elatave lingua loquendo est,         [2]!
  48            lapsaque sunt nimio   ¨ verba profana mero:                 [ ]
  49             inscia quod crimen   viderunt lumina, plector,             [ ]
  50             peccatumque oculos   ¨ est habuisse meum.                  [ ]
  51            non equidem   totam possum   defendere culpam:              [ ]
  52              sed partem nostri   ¨ criminis error habet.               [ ]
  53           spes igitur superest   facturum ut molliat ipse              [ ]
  54                  mutati poenam   ¨ condicione loci.                    [ ]
  55            hos utinam   nitidi Solis   praenuntius ortus               [1]
  56                afferat admisso   ¨ Lucifer albus equo!                 [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 6. digt.                                                                      .
   1               Foedus amicitiae   nec vis, carissime, nostrae,          [ ]
   2           nec, si forte velis,   ¨ dissimulare potes.                  [ ]?
   3             donec enim licuit,   nec te mihi carior alter,             [ ]
   4               nec tibi me tota   ¨ iunctior urbe fuit;                 [1]
   5          isque erat usque adeo   populo testatus, ut esset             [ ]
   6            paene magis quam tu   ¨ quamque ego notus, amor:            [ ]
   7            quique est in caris   animi tibi candor amicis -            [ ]?
   8             cognita sunt ipsi,   ¨ quem colis, ista viro.              [ ]
   9               nil ita celabas,   ut non ego conscius essem,            [2]?
  10            pectoribusque dabas   ¨ multa tegenda meis:                 [ ]
  11            cuique ego narrabam   secreti quicquid habebam,             [ ]?
  12                excepto quod me   ¨ perdidit, unus eras.                [ ]
  13          id quoque si scisses,   salvo fruerere sodali,                [ ]
  14              consilioque forem   ¨ sospes, amice, tuo.                 [ ]
  15           sed mea me in poenam   nimirum fata trahebant.               [ ]
  16            omne bonae claudent   ¨ utilitatis iter?                    [ ]
  17             sive malum   potui tamen hoc   vitare cavendo              [ ]
 
/felt 100 altid tomt/

risultati [ ] della versificazione© >>>
Scarica file Word? (> Courier 10) o file PDF è possibile

Prossimo archivio n. 48 – TR2-OVID
Publius Ovidius Naso: Elendighed 3,6,18 [Tristia]
Ritorna a CORPUS o (Nuova!) HOME PAGE 2O23 LatinaLectio!

%d blogger hanno fatto clic su Mi Piace per questo: