Archivio n. 48 – TR2-OVIDIUS

= Versi recitati (+ soundtrack): INDEX file n. 168-175!
Visitate (FAQ?) HOME PAGE link >INDEX >LECTOR >CORPUS !

Ovid: Elendighed [Tristia]
= file n. 168 continuato - 16:12 minuti  ⬇ Cerca Ctrl + F (find)  Prossimo n.49
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)              # TR2-OVID.
 6. digt.                                                                      .
  18                seu ratio fatum   ¨ vincere nulla valet,                [ ]
  19            tu tamen, o   nobis usu   iunctissime longo,                [2]
  20                 pars desiderii   ¨ maxima paene mei,                   [ ]
  21         sis memor, et   siquas fecit   tibi gratia vires,              [ ]
  22                illas pro nobis   ¨ experiare, rogo,                    [ ]
  23               numinis   ut laesi fiat   mansuetior ira,                [ ]
  24                mutatoque minor   ¨ sit mea poena loco.                 [2]
  25         idque ita, si   nullum scelus est   in pectore nostro,         [ ]
  26              principiumque mei   ¨ criminis error habet.               [ ]
  27           nec breve nec tutum,   quo sint mea, dicere, casu            [ ]
  28                 lumina funesti   ¨ conscia facta mali:                 [ ]
  29            mensque reformidat,   veluti sua vulnera, tempus            [ ]
  30             illud, et admonitu   ¨ fit novus ipse pudor:               [ ]
  31            sed quaecumque adeo   possunt afferre pudorem,              [ ]
  32                illa tegi caeca   ¨ condita nocte decet.                [ ]
  33           nil igitur   referam nisi me   peccasse, sed illo            [ ]
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 6. digt.
  34                praemia peccato   ¨ nulla petita mihi,                  [ ]
  35             stultitiamque meum   crimen debere vocari,                 [ ]
  36                nomina si facto   ¨ reddere vera velis.                 [ ]
  37        quae si non   ita sunt, alium,   quo longius absim,             [ ]?
  38          quaere, suburbana est   ¨ hic mihi terra locus.               [ ]
 7. digt.                                                                      .
   1                Vade salutatum,   subito perarata, Perillam,            [2]
   2              littera, sermonis   ¨ fida ministra mei.                  [ ]
   3             aut illam invenies   dulci cum matre sedentem,             [ ]
   4               aut inter libros   ¨ Pieridasque suas.                   [ ]
   5        quicquid aget,   cum te scierit   venisse, relinquet,           [ ]
   6          nec mora, quid venias   ¨ quidve, requiret, agam.             [ ]
   7               vivere me dices,   sed sic, ut vivere nolim,             [2]
   8             nec mala tam longa   ¨ nostra levata mora:                 [ ]
   9             et tamen ad Musas,   quamvis nocuere, reverti,             [ ]
  10            aptaque in alternos   ¨ cogere verba pedes.                 [ ]
  11       'tu quoque' dic 'studiis   communibus ecquid inhaeres,           [ ]
  12            doctaque non patrio   ¨ carmina more canis?                 [ ]
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 7. digt.
  13           nam tibi cum   fatis mores   natura pudicos                  [ ]
  14                 et raras dotes   ¨ ingeniumque dedit.                  [ ]
  15              hoc ego Pegasidas   deduxi primus ad undas,               [ ]
  16               ne male fecundae   ¨ vena periret aquae:                 [ ]
  17               primus id aspexi   teneris in virginis annis,            [ ]
  18              utque pater natae   ¨ duxque comesque fui.                [ ]
  19               ergo si remanent   ignes tibi pectoris idem,             [1]
  20                sola tuum vates   ¨ Lesbia vincet opus.                 [ ]
  21            sed vereor,   ne te mea nunc   fortuna retardet,            [ ]?
  22             postque meos casus   ¨ sit tibi pectus iners.              [ ]
  23          dum licuit,   tua saepe mihi,   tibi nostra legebam;          [ ]
  24               saepe tui iudex,   ¨ saepe magister eram:                [ ]
  25              aut ego praebebam   factis modo versibus aures,           [ ]
  26             aut, ubi cessares,   ¨ causa ruboris eram.                 [ ]
  27              forsitan exemplo,   quia me laesere libelli,              [ ]
  28           tu quoque sis poenae   ¨ fata secuta meae.                   [ ]
  29          pone, Perilla, metum.   tantummodo femina nulla               [ ]
  30            neve vir a scriptis   ¨ discat amare tuis.                  [ ]
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 7. digt.
  31                  ergo desidiae   remove, doctissima, causas,           [ ]
  32              inque bonas artes   ¨ et tua sacra redi.                  [ ]
  33           ista decens   facies longis   vitiabitur annis,              [ ]
  34             rugaque in antiqua   ¨ fronte senilis erit,                [ ]
  35               inicietque manum   formae damnosa senectus,              [ ]
  36           quae strepitus passu   ¨ non faciente venit.                 [ ]
  37             cumque alius dicet   'fuit haec formosa' dolebis,          [ ]
  38             et speculum mendax   ¨ esse querere tuum.                  [ ]
  39        sunt tibi opes modicae,   cum sis dignissima magnis:            [ ]
  40             finge sed inmensis   ¨ censibus esse pares,                [ ]
  41         nempe dat id   quodcumque libet   fortuna rapitque,            [ ]
  42            Irus et est subito,   ¨ qui modo Croesus erat.              [ ]
  43            singula ne referam,   nil non mortale tenemus               [ ]
  44              pectoris exceptis   ¨ ingeniique bonis.                   [ ]
  45           en ego, cum   caream patria   vobisque domoque,              [ ]
  46           raptaque sint, adimi   ¨ quae potuere mihi,                  [ ]
  47             ingenio   tamen ipse meo   comitorque fruorque:            [ ]
  48           Caesar in hoc potuit   ¨ iuris habere nihil.                 [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 7. digt.
  49            quilibet hanc saevo   vitam mihi finiat ense,               [1]
  50              me tamen extincto   ¨ fama superstes erit,                [ ]
  51          dumque suis   victrix omnem   de montibus orbem               [ ]
  52             prospiciet domitum   ¨ Martia Roma, legar.                 [ ]
  53       tu quoque, quam   studii maneat   felicior usus,                 [ ]
  54               effuge venturos,   ¨ qua potes, usque rogos!'            [ ]
 8. digt.                                                                      .
   1            Nunc ego Triptolemi   cuperem consistere curru,             [ ]
   2               misit in ignotam   ¨ qui rude semen humum;               [ ]?
   3                nunc ego Medeae   vellem frenare dracones,              [u]
   4            quos habuit fugiens   ¨ arce, Corinthe, tua;                [ ]
   5             nunc ego iactandas   optarem sumere pennas,                [ ]
   6             sive tuas, Perseu,   ¨ Daedale, sive tuas:                 [ ]
   7              ut tenera nostris   cedente volatibus aura                [ ]
   8              aspicerem patriae   ¨ dulce repente solum,                [ ]
   9              desertaeque domus   vultus, memoresque sodales,           [ ]
  10              caraque praecipue   ¨ coniugis ora meae.                  [ ]
  11    stulte, quid haec   frustra votis   puerilibus optas,               [ ]?  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 8. digt.
  12             quae non ulla tibi   ¨ fertque feretque dies?              [ ]
  13         si semel optandum est,   Augusti numen adora,                  [ ]
  14             et, quem sensisti,   ¨ rite precare deum.                  [ ]
  15             ille tibi   pennasque potest   currusque volucres          [ ]
  16          tradere. det reditum,   ¨ protinus ales eris.                 [ ]
  17    si precer hoc   (neque enim possum   maiora rogare)                 [ ]
  18            ne mea sint, timeo,   ¨ vota modesta parum.                 [ ]
  19             forsitan hoc olim,   cum iam satiaverit iram,              [2]
  20           tum quoque sollicita   ¨ mente rogandus erit.                [ ]
  21        quod minus interea est,   instar mihi muneris ampli,            [ ]
  22               ex his me iubeat   ¨ quolibet ire locis.                 [ ]
  23         nec caelum   nec aquae faciunt   nec terra nec aurae;          [ ]
  24             ei mihi, perpetuus   ¨ corpora languor habet!              [ ]
  25            seu vitiant   artus aegrae   contagia mentis,               [ ]
  26             sive mei causa est   ¨ in regione mali,                    [ ]
  27              ut tetigi Pontum,   vexant insomnia, vixque               [ ]
  28              ossa tegit macies   ¨ nec iuvat ora cibus;                [ ]
  29            quique per autumnum   percussis frigore primo               [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 8. digt.
  30           est color in foliis,   ¨ quae nova laesit hiems,             [ ]
  31           is mea membra tenet,   nec viribus allevor ullis,            [ ]
  32             et numquam queruli   ¨ causa doloris abest.                [ ]
  33              nec melius valeo,   quam corpore, mente, sed aegra est    [ ]
  34             utraque pars aeque   ¨ binaque damna fero.                 [ ]
  35          haeret et ante oculos   veluti spectabile corpus              [ ]
  36                 astat fortunae   ¨ forma legenda meae:                 [ ]
  37           cumque locum   moresque hominum   cultusque sonumque         [ ]
  38          cernimus, et, qui sim   ¨ qui fuerimque, subit,               [ ]
  39         tantus amor necis est,   querar ut cum Caesaris ira,           [ ]
  40              quod non offensas   ¨ vindicet ense suas.                 [ ]
  41        at, quoniam   semel est odio   civiliter usus,                  [ ]
  42                  mutato levior   ¨ sit fuga nostra loco.               [ ]
 9. digt.                                                                      .
   1       Hic quoque sunt   igitur Graiae   (quis crederet?) urbes         [ ]
   2                inter inhumanae   ¨ nomina barbariae?                   [1]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 9. digt.
   3              huc quoque Mileto   missi venere coloni                   [2]?
   4             inque Getis Graias   ¨ constituere domos?                  [ ]?
   5          sed vetus huic nomen,   positaque antiquius urbe,             [ ]
   6             constat ab Absyrti   ¨ caede fuisse loco.                  [ ]
   7            nam rate, quae cura   pugnacis facta Minervae               [ ]
   8              per non temptatas   ¨ prima cucurrit aquas,               [ ]
   9                 impia desertum   fugiens Medea parentem                [ ]
  10              dicitur his remos   ¨ applicuisse vadis.                  [ ]
  11         quem procul ut   vidit tumulo   speculator ab alto,            [ ]
  12          'hospes,' ait 'nosco,   ¨ Colchide, vela, venit.'             [ ]
  13          dum trepidant Minyae,   dum solvitur aggere funis,            [ ]
  14           dum sequitur celeres   ¨ ancora tracta manus,                [ ]
  15              conscia percussit   meritorum pectora Colchis             [ ]
  16              ausa atque ausura   ¨ multa nefanda manu;                 [ ]
  17        et, quamquam   superest ingens   audacia menti,                 [ ]
  18            pallor in attonitae   ¨ virginis ore fuit.                  [ ]
  19             ergo ubi prospexit   venientia vela 'tenemur,              [ ]
  20            et pater est aliqua   ¨ fraude morandus' ait.               [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 9. digt.
  21         dum quid agat quaerit,   dum versat in omnia vultus,           [ ]
  22                ad fratrem casu   ¨ lumina flexa tulit.                 [ ]
  23            cuius ut oblata est   praesentia, 'vicimus' inquit:         [ ]
  24            'hic mihi morte sua   ¨ causa salutis erit.'                [ ]
  25                protinus ignari   nec quisquam tale timentis            [ ]
  26                innocuum rigido   ¨ perforat ense latus,                [ ]
  27             atque ita divellit   divulsaque membra per agros           [ ]
  28             dissipat in multis   ¨ invenienda locis.                   [ ]
  29             neu pater ignoret,   scopulo proponit in alto              [1]
  30             pallentesque manus   ¨ sanguineumque caput,                [ ]
  31             ut genitor   luctuque novo   tardetur et, artus            [ ]
  32           dum legit extinctos,   ¨ triste moretur iter.                [ ]
  33            inde Tomis   dictus locus hic,   quia fertur in illo        [ ]
  34           membra soror fratris   ¨ consecuisse sui.                    [ ]
= file n. 169 - 21:35 minuti
 10. digt.                                                                     .
   1           Siquis adhuc   istic meminit   Nasonis adempti,              [ ]
   2            et superest sine me   ¨ nomen in urbe meum,                 [ ]
   3           suppositum   stellis numquam   tangentibus aequor            [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 10. digt.
   4              me sciat in media   ¨ vivere barbaria.                    [ ]
   5          Sauromatae   cingunt, fera gens,   Bessique Getaeque,         [ ]
   6               quam non ingenio   ¨ nomina digna meo!                   [ ]
   7          dum tamen aura tepet,   medio defendimur Histro:              [ ]
   8             ille suis liquidis   ¨ bella repellit aquis.               [ ]
   9           at cum tristis hiems   squalentia protulit ora,              [ ]
  10          terraque marmoreo est   ¨ candida facta gelu,                 [ ]
  11          dum prohibet   Boreas et nix   habitare sub Arcto,            [ ]
  12           tum patet has gentes   ¨ axe tremente premi.                 [ ]
  13           nix iacet, et iactam   ne sol pluviaeque resolvant,          [ ]
  14                 indurat Boreas   ¨ perpetuamque facit.                 [ ]
  15              ergo ubi delicuit   nondum prior, altera venit,           [ ]
  16             et solet in multis   ¨ bima manere locis;                  [ ]
  17               tantaque commoti   vis est Aquilonis, ut altas           [1]?
  18             aequet humo turres   ¨ tectaque rapta ferat.               [ ]
  19              pellibus et sutis   arcent mala frigora bracis,           [ ]?
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 10. digt.
  20                 oraque de toto   ¨ corpore sola patent.                [1]
  21            saepe sonant   moti glacie   pendente capilli,              [ ]
  22               et nitet inducto   ¨ candida barba gelu;                 [ ]
  23            nudaque consistunt,   formam servantia testae,              [ ]
  24         vina, nec hausta meri,   ¨ sed data frusta bibunt.             [ ]
  25         quid loquar, ut vincti   concrescant frigore rivi,             [ ]
  26            deque lacu fragiles   ¨ effodiantur aquae?                  [ ]
  27               ipse, papyrifero   qui non angustior amne                [ ]?
  28                 miscetur vasto   ¨ multa per ora freto,                [ ]
  29             caeruleos   ventis latices   durantibus, Hister            [ ]
  30             congelat et tectis   ¨ in mare serpit aquis;               [ ]
  31           quaque rates ierant,   pedibus nunc itur, et undas           [ ]
  32              frigore concretas   ¨ ungula pulsat equi;                 [ ]
  33           perque novos pontes,   subter labentibus undis,              [ ]
  34               ducunt Sarmatici   ¨ barbara plaustra boves.             [ ]
  35            vix equidem credar,   sed, cum sint praemia falsi           [ ]
  36             nulla, ratam debet   ¨ testis habere fidem.                [ ]
  37               vidimus ingentem   glacie consistere pontum,             [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 10. digt.
  38             lubricaque inmotas   ¨ testa premebat aquas.               [ ]
  39           nec vidisse sat est.   durum calcavimus aequor,              [ ]
  40                undaque non udo   ¨ sub pede summa fuit.                [1]
  41            si tibi tale fretum   quondam, Leandre fuisset,             [ ]
  42             non foret angustae   ¨ mors tua crimen aquae.              [ ]
  43           tum neque se   pandi possunt   delphines in auras            [ ]
  44              tollere; conantes   ¨ dura coercet hiems;                 [ ]
  45              et quamvis Boreas   iactatis insonet alis,                [ ]?
  46             fluctus in obsesso   ¨ gurgite nullus erit;                [ ]
  47               inclusaeque gelu   stabunt in marmore puppes,            [1]
  48            nec poterit rigidas   ¨ findere remus aquas.                [ ]
  49              vidimus in glacie   pisces haerere ligatos,               [ ]
  50              sed pars ex illis   ¨ tum quoque viva fuit.               [ ]
  51            sive igitur   nimii Boreae   vis saeva marinas,             [ ]
  52                sive redundatas   ¨ flumine cogit aquas,                [ ]
  53               protinus aequato   siccis Aquilonibus Histro             [ ]?
  54               invehitur celeri   ¨ barbarus hostis equo;               [ ]
  55            hostis equo pollens   longeque volante sagitta              [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 10. digt.
  56                   vicinam late   ¨ depopulatur humum.                  [ ]
  57               diffugiunt alii,   nullisque tuentibus agros             [ ]
  58                   incustoditae   ¨ diripiuntur opes,                   [ ]
  59             ruris opes parvae,   pecus et stridentia plaustra,         [ ]
  60               et quas divitias   ¨ incola pauper habet.                [ ]
  61            pars agitur vinctis   post tergum capta lacertis,           [ ]
  62             respiciens frustra   ¨ rura Laremque suum:                 [ ]
  63             pars cadit hamatis   misere confixa sagittis:              [2]
  64              nam volucri ferro   ¨ tinctile virus inest.               [ ]
  65          quae nequeunt   secum ferre aut   abducere, perdunt,          [ ]
  66             et cremat insontes   ¨ hostica flamma casas.               [ ]
  67      tunc quoque, cum pax est,   trepidant formidine belli,            [ ]
  68            nec quisquam presso   ¨ vomere sulcat humum.                [ ]
  69         aut videt aut   metuit locus his,   quem non videt, hostem;    [ ]
  70            cessat iners rigido   ¨ terra relicta situ.                 [ ]
  71               non hic pampinea   dulcis latet uva sub umbra,           [ ]
  72             nec cumulant altos   ¨ fervida musta lacus.                [ ]
  73              poma negat regio,   nec haberet Acontius, in quo          [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 10. digt.
  74          scriberet hic dominae   ¨ verba legenda suae.                 [ ]
  75                aspiceres nudos   sine fronde, sine arbore, campos:     [ ]
  76                heu loca felici   ¨ non adeunda viro!                   [1]
  77                  ergo tam late   pateat cum maximus orbis,             [ ]?
  78             haec est in poenam   ¨ terra reperta meam.                 [ ]
 11. digt.                                                                     .
   1           Si quis es, insultes   qui casibus, inprobe, nostris,        [1]
   2              meque reum dempto   ¨ fine cruentus agas,                 [ ]
   3            natus es e scopulis   et pastus lacte ferino,               [ ]
   4               et dicam silices   ¨ pectus habere tuum.                 [ ]
   5          quis gradus ulterior,   quo se tua porrigat ira,              [ ]
   6            restat? quidve meis   ¨ cernis abesse malis?                [ ]
   7              barbara me tellus   et inhospita litora Ponti             [ ]
   8               cumque suo Borea   ¨ Maenalis Vrsa videt.                [ ]
   9           nulla mihi   cum gente fera   commercia linguae:             [ ]
  10                omnia solliciti   ¨ sunt loca plena metus.              [ ]?
  11           utque fugax   avidis cervus   deprensus ab ursis,            [ ]
  12              cinctave montanis   ¨ ut pavet agna lupis,                [ ]
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 11. digt.
  13             sic ego belligeris   a gentibus undique saeptus            [ ]?
  14            terreor, hoste meum   ¨ paene premente latus.               [ ]
  15              utque sit exiguum   poenae, quod coniuge cara,            [ ]
  16              quod patria careo   ¨ pignoribusque meis:                 [ ]
  17            ut mala nulla feram   nisi nudam Caesaris iram,             [ ]
  18           nuda parum est nobis   ¨ Caesaris ira mali?                  [ ]
  19          et tamen est aliquis,   qui vulnera cruda retractet,          [ ]
  20             solvat et in mores   ¨ ora diserta meos.                   [ ]
  21              in causa   facili cuivis   licet esse diserto,            [ ]
  22               et minimae vires   ¨ frangere quassa valent.             [ ]
  23             subruere est arces   et stantia moenia virtus:             [ ]
  24               quamlibet ignavi   ¨ praecipitata premunt.               [ ]
  25       non sum ego quod fueram.   quod inanem proteris umbram?          [ ]
  26             quid cinerem saxis   ¨ bustaque nostra petis?              [ ]
  27         Hector erat   tunc cum bello   certabat; at idem               [ ]
  28           vinctus ad Haemonios   ¨ non erat Hector equos.              [ ]
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 11. digt.
  29        me quoque, quem   noras olim,   non esse memento:               [1]
  30               ex illo superant   ¨ haec simulacra viro.                [ ]?
  31         quid simulacra, ferox,   dictis incessis amaris?               [ ]
  32           parce, precor, Manes   ¨ sollicitare meos.                   [ ]
  33                omnia vera puta   mea crimina, nil sit in illis,        [ ]
  34             quod magis errorem   ¨ quam scelus esse putes,             [ ]
  35            pendimus en profugi   (satia tua pectora) poenas            [ ]
  36               exilioque graves   ¨ exiliique loco.                     [ ]
  37              carnifici   fortuna potest   mea flenda videri:           [ ]
  38               et tamen est uno   ¨ iudice mersa parum.                 [ ]
  39              saevior es tristi   Busiride, saevior illo,               [1]?
  40               qui falsum lento   ¨ torruit igne bovem,                 [ ]
  41          quique bovem   Siculo fertur   donasse tyranno,               [ ]
  42                et dictis artes   ¨ conciliasse suas:                   [ ]
  43       'munere in hoc, rex, est   usus, sed imagine maior,              [ ]
  44            nec sola est operis   ¨ forma probanda mei.                 [ ]
  45               aspicis a dextra   latus hoc adapertile tauri?           [ ]
  46         hac tibi, quem perdes,   ¨ coniciendus erit.                   [ ]
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 11. digt.
  47              protinus inclusum   lentis carbonibus ure:                [ ]
  48                mugiet, et veri   ¨ vox erit illa bovis.                [ ]
  49           pro quibus inventis,   ut munus munere penses,               [ ]
  50            da, precor, ingenio   ¨ praemia digna meo.'                 [ ]
  51           dixerat. at Phalaris   'poenae mirande repertor,             [ ]
  52             ipse tuum praesens   ¨ imbue' dixit 'opus.'                [ ]
  53           nec mora, monstratis   crudeliter ignibus ustus              [1]
  54               exhibuit geminos   ¨ ore gemente sonos.                  [ ]
  55        quid mihi cum   Siculis inter   Scythiamque Getasque?           [ ]
  56         ad te, quisquis is es,   ¨ nostra querela redit.               [ ]
  57           utque sitim   nostro possis   explere cruore,                [ ]
  58           quantaque vis, avido   ¨ gaudia corde feras,                 [ ]
  59           tot mala sum fugiens   tellure, tot aequore passus,          [ ]
  60           te quoque ut auditis   ¨ posse dolere putem.                 [ ]?
  61           crede mihi,   si sit nobis   collatus Vlixes,                [2]
  62                Neptunine minor   ¨ quam Iovis ira fuit?                [2]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 11. digt.
  63             ergo quicumque es,   rescindere crimina noli,              [1]
  64              deque gravi duras   ¨ vulnere tolle manus;                [1]
  65             utque meae   famam tenuent   oblivia culpae,               [ ]
  66               facta cicatricem   ¨ ducere nostra sine;                 [1]
  67               humanaeque memor   sortis, quae tollit eosdem            [ ]
  68            et premit, incertas   ¨ ipse verere vices.                  [ ]
  69              et quoniam, fieri   quod numquam posse putavi,            [ ]
  70              est tibi de rebus   ¨ maxima cura meis,                   [1]
  71           non est quod timeas:   fortuna miserrima nostra est,         [ ]
  72              omne trahit secum   ¨ Caesaris ira malum.                 [ ]
  73         quod magis ut liqueat,   neve hoc ego fingere credar,          [1]
  74              ipse velim poenas   ¨ experiare meas.                     [ ]
 12. digt.                                                                     .
   1            Frigora iam Zephyri   minuunt, annoque peracto              [ ]
   2               longior antiquis   ¨ visa Maeotis hiems,                 [ ]?
   3              inpositamque sibi   qui non bene pertulit Hellen,         [1]
   4              tempora nocturnis   ¨ aequa diurna facit.                 [ ]
   5             iam violam   puerique legunt   hilaresque puellae,         [ ]
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 12. digt.
   6             rustica quae nullo   ¨ nata serente venit;                 [ ]
   7             prataque pubescunt   variorum flore colorum,               [ ]
   8             indocilique loquax   ¨ gutture vernat avis;                [ ]
   9           utque malae   matris crimen   deponat hirundo                [ ]
  10             sub trabibus cunas   ¨ tectaque parva facit                [ ]
  11          herbaque, quae latuit   Cerealibus obruta sulcis,             [ ]
  12               exit et expandit   ¨ molle cacumen humo;                 [ ]
  13         quoque loco est vitis,   de palmite gemma movetur:             [ ]
  14            nam procul a Getico   ¨ litore vitis abest.                 [ ]
  15         quoque loco est arbor,   turgescit in arbore ramus:            [ ]
  16           nam procul a Geticis   ¨ finibus arbor abest.                [ ]
  17               otia nunc istic,   iunctisque ex ordine ludis            [ ]
  18                 cedunt verbosi   ¨ garrula bella fori.                 [ ]
  19            usus equi nunc est,   levibus nunc luditur armis,           [ ]
  20         nunc pila, nunc celeri   ¨ volvitur orbe trochus;              [ ]
  21           nunc ubi perfusa est   oleo labente iuventus,                [ ]
  22                 defessos artus   ¨ Virgine tingit aqua.                [ ]
  23         scaena viget   studiisque favor   distantibus ardet,           [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 12. digt.
  24         proque tribus resonant   ¨ terna theatra foris.                [ ]
  25        o quantum et   quotiens non est   numerare, beatum,             [ ]
  26                 non interdicta   ¨ cui licet urbe frui!                [ ]
  27               at mihi sentitur   nix verno sole soluta,                [ ]
  28             quaeque lacu durae   ¨ non fodiantur aquae:                [1]
  29            nec mare concrescit   glacie, nec, ut ante, per Histrum     [ ]
  30            stridula Sauromates   ¨ plaustra bubulcus agit.             [ ]
  31            incipient   aliquae tamen huc   adnare carinae,             [ ]
  32            hospitaque in Ponti   ¨ litore puppis erit.                 [ ]
  33               sedulus occurram   nautae, dictaque salute,              [ ]
  34          quid veniat, quaeram,   ¨ quisve quibusve locis.              [ ]
  35            ille quidem   mirum ni de   regione propinqua               [ ]
  36               non nisi vicinas   ¨ tutus ararit aquas.                 [1]
  37                rarus ab Italia   tantum mare navita transit,           [ ]
  38           litora rarus in haec   ¨ portubus orba venit.                [ ]
  39            sive tamen   Graeca scierit,   sive ille Latina             [ ]
  40              voce loqui (certe   ¨ gratior huius erit;                 [ ]
  41        fas quoque ab ore freti   longaeque Propontidos undis           [ ]
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 12. digt.
  42              huc aliquem certo   ¨ vela dedisse Noto),                 [ ]
  43        quisquis is est, memori   rumorem voce referre                  [ ]?
  44                 et fieri famae   ¨ parsque gradusque potest.           [ ]
  45            is, precor, auditos   possit narrare triumphos              [ ]
  46              Caesaris et Latio   ¨ reddita vota Iovi,                  [ ]
  47            teque, rebellatrix,   tandem, Germania, magni               [ ]
  48           triste caput pedibus   ¨ supposuisse ducis.                  [ ]
  49         haec mihi qui referet,   quae non vidisse dolebo,              [ ]
  50                ille meae domui   ¨ protinus hospes erit.               [ ]
  51           ei mihi, iamne domus   Scythico Nasonis in orbe est?         [1]
  52           iamque suum mihi dat   ¨ pro Lare poena locum?               [ ]
  53          di facite ut   Caesar non hic   penetrale domumque,           [ ]
  54               hospitium poenae   ¨ sed velit esse meae.                [ ]
 13. digt.                                                                     .
   1               Ecce supervacuus   (quid enim fuit utile gigni?)         [ ]
   2                 ad sua natalis   ¨ tempora noster adest.               [ ]
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 13. digt.
   3          dure, quid ad miseros   veniebas exulis annos?                [ ]
   4                 debueras illis   ¨ inposuisse modum.                   [ ]
   5              si tibi cura mei,   vel si pudor ullus inesset,           [ ]
   6              non ultra patriam   ¨ me sequerere meam,                  [ ]
   7           quoque loco   primum tibi sum   male cognitus infans,        [2]
   8                illo temptasses   ¨ ultimus esse mihi,                  [ ]
   9             inque relinquendo,   quod idem fecere sodales,             [ ]
  10             tu quoque dixisses   ¨ tristis in urbe 'vale.'             [ ]
  11           quid tibi cum Ponto?   num te quoque Caesaris ira            [ ]
  12                extremam gelidi   ¨ misit in orbis humum?               [ ]
  13              scilicet expectas   soliti tibi moris honorem,            [ ]
  14              pendeat ex umeris   ¨ vestis ut alba meis,                [ ]
  15                fumida cingatur   florentibus ara coronis,              [ ]
  16               micaque sollemni   ¨ turis in igne sonet,                [ ]
  17            libaque dem proprie   genitale notantia tempus,             [ ]
  18             concipiamque bonas   ¨ ore favente preces.                 [ ]
  19           non ita sum positus,   nec sunt ea tempora nobis,            [ ]
  20                 adventu possim   ¨ laetus ut esse tuo.                 [ ]
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 13. digt.
  21              funeris ara mihi,   ferali cincta cupresso,               [2]?
  22           convenit et structis   ¨ flamma parata rogis.                [ ]
  23            nec dare tura libet   nil exorantia divos,                  [ ]
  24              in tantis subeunt   ¨ nec bona verba malis.               [ ]
  25         si tamen est   aliquid nobis   hac luce petendum,              [ ]
  26              in loca ne redeas   ¨ amplius ista, precor,               [ ]
  27                dum me terrarum   pars paene novissima, Pontus,         [ ]
  28                  Euxinus falso   ¨ nomine dictus, habet.               [ ]
 14. digt.                                                                     .
   1             Cultor et antistes   doctorum sancte virorum,              [ ]
   2             quid facis ingenio   ¨ semper amice meo?                   [ ]?
   3           ecquid, ut incolumem   quondam celebrare solebas,            [ ]
   4          nunc quoque ne videar   ¨ totus abesse, caves?                [ ]
   5              conficis exceptis   ecquid mea carmina solis              [ ]
   6              Artibus, artifici   ¨ quae nocuere suo?                   [ ]
   7        immo ita fac,   quaeso, vatum   studiose novorum,               [1]
   8           quaque potes, retine   ¨ corpus in urbe meum.                [ ]
   9           est fuga dicta mihi,   non est fuga dicta libellis,          [ ]?  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 14. digt.
  10              qui domini poenam   ¨ non meruere sui.                    [ ]
  11             saepe per externas   profugus pater exulat oras,           [ ]
  12               urbe tamen natis   ¨ exulis esse licet.                  [ ]
  13               Palladis exemplo   de me sine matre creata               [1]
  14      carmina sunt; stirps haec   ¨ progeniesque mea est.               [ ]
  15            hanc tibi commendo,   quae quo magis orba parente est,      [ ]
  16                hoc tibi tutori   ¨ sarcina maior erit.                 [1]
  17            tres mihi sunt nati   contagia nostra secuti:               [ ]?
  18               cetera fac curae   ¨ sit tibi turba palam.               [ ]
  19           sunt quoque mutatae,   ter quinque volumina, formae,         [2]
  20              carmina de domini   ¨ funere rapta sui.                   [ ]
  21             illud opus potuit,   si non prius ipse perissem,           [ ]
  22                certius a summa   ¨ nomen habere manu:                  [ ]
  23               nunc incorrectum   populi pervenit in ora,               [ ]
  24             in populi quicquam   ¨ si tamen ore mei est.               [ ]
  25          hoc quoque nescioquid   nostris appone libellis,              [ ]
  26                 diverso missum   ¨ quod tibi ab orbe venit.            [ ]
  27           quod quicumque leget   (si quis leget) aestimet ante,        [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 14. digt.
  28             compositum quo sit   ¨ tempore quoque loco.                [ ]
  29          aequus erit scriptis,   quorum cognoverit esse                [ ]
  30                 exilium tempus   ¨ barbariamque locum:                 [ ]
  31             inque tot adversis   carmen mirabitur ullum                [ ]
  32               ducere me tristi   ¨ sustinuisse manu.                   [ ]
  33               ingenium   fregere meum   mala, cuius et ante            [ ]
  34                fons infecundus   ¨ parvaque vena fuit.                 [ ]
  35           sed quaecumque fuit,   nullo exercente refugit,              [ ]
  36                et longo periit   ¨ arida facta situ.                   [ ]
  37              non hic librorum,   per quos inviter alarque,             [ ]
  38              copia: pro libris   ¨ arcus et arma sonant.               [ ]
  39           nullus in hac terra,   recitem si carmina, cuius             [ ]
  40                  intellecturis   ¨ auribus utar, adest.                [ ]
  41                non quo secedam   locus est. custodia muri              [ ]?
  42              summovet infestos   ¨ clausaque porta Getas.              [ ]
  43         saepe aliquod   quaero verbum   nomenque locumque,             [ ]
  44         nec quisquam est a quo   ¨ certior esse queam.                 [ ]
  45           dicere saepe aliquid   conanti (turpe fateri)                [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 3. bog (Oxford C.T.)
 14. digt.
  46              verba mihi desunt   ¨ dedidicique loqui.                  [1]
  47            Threicio   Scythicoque fere   circumsonor ore,              [ ]
  48              et videor Geticis   ¨ scribere posse modis.               [ ]
  49           crede mihi,   timeo, ne sint   inmixta Latinis               [ ]?
  50            inque meis scriptis   ¨ Pontica verba legas.                [ ]
  51            qualemcumque igitur   venia dignare libellum                [ ]
  52               sortis et excusa   ¨ condicione meae.                    [ ]
 _____________________________________________________________________________..  
 
= file n. 170 - 18:28 minuti 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)                        .
 1. digt.                                                                      .
   1          Siqua meis   fuerint, ut erunt,   vitiosa libellis,           [ ]
   2                   excusata suo   ¨ tempore, lector, habe.              [ ]
   3           exul eram,   requiesque mihi,   non fama petita est,         [ ]
   4              mens intenta suis   ¨ ne foret usque malis.               [ ]
   5           hoc est cur   cantet vinctus   quoque compede fossor,        [ ]
   6                indocili numero   ¨ cum grave mollit opus.              [ ]
   7             cantat et innitens   limosae pronus harenae,               [ ]
   8                 adverso tardam   ¨ qui trahit amne ratem,              [ ]
   9        quique refert   pariter lentos   ad pectora remos,              [ ]
  10               in numerum pulsa   ¨ brachia pulsat aqua.                [ ]
  11            fessus ubi incubuit   baculo saxove resedit                 [ ]
  12             pastor, harundineo   ¨ carmine mulcet oves.                [ ]
  13             cantantis pariter,   pariter data pensa trahentis,         [ ]
  14              fallitur ancillae   ¨ decipiturque labor.                 [ ]
  15              fertur et abducta   Lyrneside tristis Achilles            [ ]

 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 1. digt.
  16                 Haemonia curas   ¨ attenuasse lyra.                    [ ]
  17          cum traheret   silvas Orpheus   et dura canendo               [ ]
  18               saxa, bis amissa   ¨ coniuge maestus erat.               [ ]
  19           me quoque Musa levat   Ponti loca iussa petentem:            [ ]
  20             sola comes nostrae   ¨ perstitit illa fugae;               [ ]
  21             sola nec insidias,   Sinti nec militis ensem,              [ ]
  22            nec mare nec ventos   ¨ barbariamque timet.                 [ ]
  23        scit quoque, cum perii,   quia me deceperit error,              [ ]
  24            et culpam in facto,   ¨ non scelus, esse meo,               [ ]
  25              scilicet hoc ipso   nunc aequa, quod obfuit ante,         [ ]
  26               cum mecum iuncti   ¨ criminis acta rea est.              [ ]
  27            non equidem vellem,   quoniam nocitura fuerunt,             [ ]
  28                Pieridum sacris   ¨ inposuisse manum.                   [ ]
  29          sed nunc quid faciam?   vis me tenet ipsa sacrorum,           [ ]
  30               et carmen demens   ¨ carmine laesus amo.                 [ ]
  31              sic nova Dulichio   lotos gustata palato                  [ ]?
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 1. digt.
  32              illo, quo nocuit,   ¨ grata sapore fuit.                  [ ]
  33         sentit amans   sua damna fere,   tamen haeret in illis,        [ ]
  34                materiam culpae   ¨ praesequiturque suae.               [ ]
  35          nos quoque delectant,   quamvis nocuere, libelli,             [ ]
  36             quodque mihi telum   ¨ vulnera fecit, amo.                 [1]
  37           forsitan hoc studium   possit furor esse videri,             [ ]
  38          sed quiddam furor hic   ¨ utilitatis habet.                   [ ]
  39               semper in obtutu   mentem vetat esse malorum,            [ ]?
  40               praesentis casus   ¨ inmemoremque facit.                 [ ]
  41              utque suum Bacche   non sentit saucia vulnus,             [ ]
  42              dum stupet Idaeis   ¨ exululata modis,                    [ ]
  43            sic ubi mota calent   viridi mea pectora thyrso,            [ ]
  44                  altior humano   ¨ spiritus ille malo est.             [ ]
  45              ille nec exilium,   Scythici nec litora ponti,            [ ]
  46                ille nec iratos   ¨ sentit habere deos.                 [1]
  47              utque soporiferae   biberem si pocula Lethes,             [ ]
  48               temporis adversi   ¨ sic mihi sensus abest.              [ ]
  49             iure deas   igitur veneror   mala nostra levantes,         [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 1. digt.
  50             sollicitae comites   ¨ ex Helicone fugae,                  [ ]
  51             et partim   pelago partim   vestigia terra                 [ ]
  52              vel rate dignatas   ¨ vel pede nostra sequi.              [ ]
  53    sint, precor, haec   saltem faciles   mihi! namque deorum           [ ]
  54               cetera cum magno   ¨ Caesare turba facit,                [ ]
  55             meque tot adversis   cumulant, quot litus harenas,         [ ]
  56         quotque fretum pisces,   ¨ ovaque piscis habet.                [ ]
  57             vere prius flores,   aestu numerabis aristas,              [ ]?
  58              poma per autumnum   ¨ frigoribusque nives,                [ ]
  59         quam mala, quae   toto patior   iactatus in orbe,              [ ]
  60               dum miser Euxini   ¨ litora laeva peto.                  [ ]
  61            nec tamen, ut veni,   levior fortuna malorum est:           [ ]
  62        huc quoque sunt nostras   ¨ fata secuta vias.                   [ ]?
  63            hic quoque cognosco   natalis stamina nostri,               [ ]?
  64               stamina de nigro   ¨ vellere facta mihi.                 [ ]
  65           utque neque insidias   capitisque pericula narrem,           [ ]
  66              vera quidem, veri   ¨ sed graviora fide:                  [ ]
  67        vivere quam miserum est   inter Bessosque Getasque              [ ]
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 1. digt.
  68              illum, qui populi   ¨ semper in ore fuit!                 [ ]
  69      quam miserum est,   porta vitam   muroque tueri,                  [ ]?
  70               vixque sui tutum   ¨ viribus esse loci!                  [ ]
  71                aspera militiae   iuvenis certamina fugi,               [ ]
  72                nec nisi lusura   ¨ movimus arma manu;                  [1]
  73           nunc senior   gladioque latus   scutoque sinistram,          [ ]
  74                canitiem galeae   ¨ subicioque meam.                    [ ]
  75         nam dedit et   specula custos   ubi signa tumultus,            [ ]
  76               induimus trepida   ¨ protinus arma manu.                 [ ]
  77           hostis, habens arcus   inbutaque tela venenis,               [ ]
  78               saevus anhelanti   ¨ moenia lustrat equo;                [ ]
  79           utque rapax pecudem,   quae se non texit ovili,              [ ]
  80            per sata per silvas   ¨ fertque trahitque lupus:            [ ]
  81           sic, siquidem nondum   portarum saepe receptum               [ ]
  82             barbarus in campis   ¨ repperit hostis, habet:             [ ]
  83            aut sequitur captus   coniectaque vincula collo             [ ]
  84              accipit, aut telo   ¨ virus habente perit.                [ ]
  85             hic ego sollicitae   lateo novus incola sedis:             [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 1. digt.
  86                heu nimium fati   ¨ tempora longa mei!                  [ ]
  87            et tamen ad numeros   antiquaque sacra reverti              [ ]
  88             sustinet in tantis   ¨ hospita Musa malis.                 [ ]
  89        sed neque cui   recitem quisquam est   mea carmina, nec qui     [ ]
  90               auribus accipiat   ¨ verba Latina suis.                  [ ]
  91         ipse mihi   (quid enim faciam?)   scriboque legoque,           [ ]
  92                tutaque iudicio   ¨ littera nostra suo est.             [ ]
  93               saepe tamen dixi   'cui nunc haec cura laborat?'         [ ]
  94              an mea Sauromatae   ¨ scripta Getaeque legent?            [ ]
  95         saepe etiam   lacrimae me sunt   scribente profusae,           [ ]
  96             umidaque est fletu   ¨ littera facta meo,                  [ ]
  97           corque vetusta meum,   tamquam nova, vulnera novit,          [ ]
  98            inque sinum maestae   ¨ labitur imber aquae.                [ ]
  99               cum vice mutata,   qui sim fuerimque, recordor,          [2]?
 100             et, tulerit quo me   ¨ casus et unde, subit,               [ ]
 101            saepe manus demens,   studiis irata sibique,                [ ]
 102               misit in arsuros   ¨ carmina nostra focos.               [ ]
 103          atque, ea de   multis quoniam   non multa supersunt,          [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 1. digt.
 104              cum venia facito,   ¨ quisquis es, ista legas.            [ ]
 105          tu quoque non melius,   quam sunt mea tempora, carmen,        [ ]
 106               interdicta mihi,   ¨ consule, Roma, boni.                [ ]
 2. digt.                                                                      .
   1            Iam fera Caesaribus   Germania, totus ut orbis,             [ ]
   2             victa potest flexo   ¨ succubuisse genu,                   [ ]
   3               altaque velentur   fortasse Palatia sertis,              [ ]
   4         turaque in igne sonent   ¨ inficiantque diem,                  [ ]
   5             candidaque adducta   collum percussa securi                [ ]
   6               victima purpureo   ¨ sanguine pulset humum,              [ ]
   7               donaque amicorum   templis promissa deorum               [2]
   8               reddere victores   ¨ Caesar uterque parent,              [ ]
   9                et qui Caesareo   iuvenes sub nomine crescunt,          [ ]
  10                perpetuo terras   ¨ ut domus illa regat.                [ ]
  11           cumque bonis nuribus   pro sospite Livia nato                [ ]
  12            munera det meritis,   ¨ saepe datura, deis,                 [ ]
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 2. digt.
  13            et pariter   matres et quae   sine crimine castos           [1]
  14               perpetua servant   ¨ virginitate focos;                  [ ]
  15           plebs pia cumque pia   laetetur plebe senatus,               [ ]
  16            parvaque cuius eram   ¨ pars ego nuper eques.               [ ]
  17            nos procul expulsos   communia gaudia fallunt,              [ ]
  18              famaque tam longe   ¨ non nisi parva venit.               [ ]
  19           ergo omnis   populus poterit   spectare triumphos,           [ ]
  20           cumque ducum titulis   ¨ oppida capta leget,                 [ ]
  21              vinclaque captiva   reges cervice gerentes                [1]
  22                 ante coronatos   ¨ ire videbit equos,                  [1]
  23             et cernet   vultus aliis   pro tempore versos,             [ ]
  24               terribiles aliis   ¨ inmemoresque sui.                   [ ]
  25             quorum pars causas   et res et nomina quaeret,             [ ]
  26          pars referet, quamvis   ¨ noverit illa parum.                 [ ]
  27              'hic, qui Sidonio   fulget sublimis in ostro,             [ ]
  28              dux fuerat belli,   ¨ proximus ille duci.                 [ ]
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 2. digt.
  29        hic, qui nunc   in humo lumen   miserabile fixit,               [1]
  30                non isto vultu,   ¨ cum tulit arma tulit.               [ ]
  31          ille ferox   et adhuc oculis   hostilibus ardens              [ ]
  32                hortator pugnae   ¨ consiliumque fuit.                  [ ]
  33           perfidus hic nostros   inclusit fraude locorum,              [ ]
  34             squalida promissis   ¨ qui tegit ora comis.                [ ]
  35            illo, qui sequitur,   dicunt mactata ministro               [1]
  36                saepe recusanti   ¨ corpora capta deo.                  [ ]
  37          hic lacus, hi montes,   haec tot castella, tot amnes          [ ]
  38            plena ferae caedis,   ¨ plena cruoris erant.                [ ]
  39         Drusus in his   meruit quondam   cognomina terris,             [ ]
  40           quae bona progenies,   ¨ digna parente, fuit.                [ ]
  41           cornibus hic fractis   viridi male tectus ab ulva            [ ]
  42               decolor ipse suo   ¨ sanguine Rhenus erat.               [ ]
  43              crinibus en etiam   fertur Germania passis,               [ ]
  44               et ducis invicti   ¨ sub pede maesta sedet,              [ ]
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 2. digt.
  45               collaque Romanae   praebens animosa securi               [2]
  46             vincula fert illa,   ¨ qua tulit arma, manu.'              [ ]
  47          hos super in   curru, Caesar,   victore veheris               [ ]
  48               purpureus populi   ¨ rite per ora tui,                   [ ]
  49           quaque ibis, manibus   circumplaudere tuorum,                [ ]
  50                undique iactato   ¨ flore tegente vias.                 [ ]
  51                tempora Phoebea   lauro cingetur 'io'que                [ ]
  52               miles 'io' magna   ¨ voce 'triumphe' canet.              [ ]
  53             ipse sono   plausuque simul   fremituque canente           [ ]
  54             quadriiugos cernes   ¨ saepe resistere equos.              [ ]
  55            inde petes arcem et   delubra faventia votis,               [2]
  56              et dabitur merito   ¨ laurea vota Iovi.                   [ ]
  57              haec ego summotus   qua possum mente videbo:              [ ]
  58                   erepti nobis   ¨ ius habet illa loci:                [ ]
  59              illa per inmensas   spatiatur libera terras,              [ ]
  60               in caelum celeri   ¨ pervenit illa fuga;                 [ ]
  61             illa meos   oculos mediam   deducit in urbem,              [ ]
  62                  inmunes tanti   ¨ nec sinit esse boni;                [ ]
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 2. digt.
  63            invenietque animus,   qua currus spectet eburnos;           [ ]
  64            sic certe in patria   ¨ per breve tempus ero.               [ ]
  65            vera tamen   capiet populos   spectacula felix,             [ ]
  66         laetaque erit praesens   ¨ cum duce turba suo.                 [ ]
  67               at mihi fingendo   tantum longeque remotis               [ ]
  68            auribus hic fructus   ¨ percipiendus erit,                  [ ]
  69             atque procul Latio   diversum missus in orbem              [ ]?
  70             qui narret cupido,   ¨ vix erit, ista mihi.                [ ]
  71          is quoque iam   serum referet   veteremque triumphum:         [ ]
  72              quo tamen audiero   ¨ tempore, laetus ero.                [ ]
  73              illa dies veniet,   mea qua lugubria ponam,               [ ]
  74               causaque privata   ¨ publica maior erit.                 [1]
 3. digt.                                                                      .
   1          Magna minorque ferae,   quarum regis altera Graias,           [ ]
   2               altera Sidonias,   ¨ utraque sicca, rates,               [ ]
   3                omnia cum summo   positae videatis in axe,              [ ]
   4              et maris occiduas   ¨ non subeatis aquas,                 [ ]?
   5              aetheriamque suis   cingens amplexibus arcem              [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 3. digt.
   6              vester ab intacta   ¨ circulus extet humo,                [ ]
   7         aspicite illa, precor,   quae non bene moenia quondam          [ ]
   8                dicitur Iliades   ¨ transiluisse Remus,                 [ ]
   9           inque meam   nitidos dominam   convertite vultus,            [ ]
  10            sitque memor nostri   ¨ necne, referte mihi.                [ ]
  11           ei mihi, cur timeam?   quae sunt manifesta, requiro.         [ ]
  12              cur labat ambiguo   ¨ spes mia mixta metu?                [ ]
  13        crede, quod est et vis,   ac desine tuta vereri,                [ ]
  14               deque fide certa   ¨ sit tibi certa fides.               [ ]
  15           quodque polo   fixae nequeunt   tibi dicere flammae,         [ ]
  16                  non mentitura   ¨ tu tibi voce refer:                 [ ]
  17              esse tui memorem,   de qua tibi maxima cura est,          [1]
  18          quodque potest, secum   ¨ nomen habere tuum.                  [ ]
  19             vultibus illa tuis   tamquam praesentis inhaeret,          [ ]
  20           teque remota procul,   ¨ si modo vivit, amat.                [ ]
  21           ecquid, ubi incubuit   iusto mens aegra dolori,              [ ]
  22              lenis ab admonito   ¨ pectore somnus abit?                [ ]
  23            tunc subeunt curae,   dum te lectusque locusque             [ ]
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 3. digt.
  24              tangit et oblitam   ¨ non sinit esse mei,                 [ ]
  25             et veniunt aestus,   et nox inmensa videtur,               [ ]
  26               fessaque iactati   ¨ corporis ossa dolent?               [ ]
  27            non equidem dubito,   quin haec et cetera fiant,            [1]
  28             detque tuus maesti   ¨ signa doloris amor,                 [ ]
  29            nec cruciere minus,   quam cum Thebana cruentum             [ ]
  30             Hectora Thessalico   ¨ vidit ab axe rapi.                  [ ]
  31         quid tamen ipse precer   dubito, nec dicere possum,            [ ]
  32               affectum quem te   ¨ mentis habere velim.                [ ]
  33           tristis es? indignor   quod sim tibi causa doloris:          [ ]
  34              non es? at amisso   ¨ coniuge digna fores.                [ ]
  35              tu vero   tua damna dole,   mitissima coniunx,            [ ]?
  36            tempus et a nostris   ¨ exige triste malis,                 [ ]
  37             fleque meos casus:   est quaedam flere voluptas;           [ ]
  38              expletur lacrimis   ¨ egeriturque dolor.                  [ ]
  39           atque utinam   lugenda tibi   non vita, sed esset            [ ]
  40          mors mea, morte fores   ¨ sola relicta mea.                   [ ]
  41            spiritus hic per te   patrias exisset in auras,             [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 3. digt.
  42           sparsissent lacrimae   ¨ pectora nostra piae,                [ ]
  43                 supremoque die   notum spectantia caelum               [ ]
  44               texissent digiti   ¨ lumina nostra tui,                  [ ]
  45           et cinis in   tumulo positus   iacuisset avito,              [ ]
  46              tactaque nascenti   ¨ corpus haberet humus;               [ ]
  47           denique, ut et vixi,   sine crimine mortuus essem.           [ ]
  48             nunc mea supplicio   ¨ vita pudenda suo est.               [ ]
  49             me miserum, si tu,   cum diceris exulis uxor,              [1]
  50                 avertis vultus   ¨ et subit ora rubor!                 [ ]
  51           me miserum,   si turpe putas   mihi nupta videri!            [ ]
  52              me miserum, si te   ¨ iam pudet esse meam!                [ ]
  53          tempus ubi est illud,   quo te iactare solebas                [ ]
  54             coniuge, nec nomen   ¨ dissimulare viri?                   [ ]
  55         tempus ubi est, quo te   (nisi non vis illa referri)           [ ]?
  56               et dici, memini,   ¨ iuvit et esse meam?                 [2]
  57        utque proba dignum est,   omni tibi dote placebam:              [ ]
  58                  addebat veris   ¨ multa faventis amor.                [ ]
  59           nec, quem praeferres   (ita res tibi magna videbar)          [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 3. digt.
  60            quemque tuum malles   ¨ esse, vir alter erat.               [ ]
  61         nunc quoque ne pudeat,   quod sis mihi nupta; tuusque          [ ]
  62          non debet dolor hinc,   ¨ debet abesse pudor.                 [ ]
  63         cum cecidit   Capaneus subito   temerarius ictu,               [ ]
  64              num legis Euadnen   ¨ erubuisse viro?                     [ ]
  65             nec quia rex mundi   compescuit ignibus ignes,             [ ]
  66             ipse suis Phaethon   ¨ infitiandus erat.                   [ ]
  67             nec Semele   Cadmo facta est   aliena parenti,             [ ]
  68           quod precibus periit   ¨ ambitiosa suis.                     [ ]
  69          nec tibi, quod saevis   ego sum Iovis ignibus ictus,          [ ]
  70                purpureus molli   ¨ fiat in ore pudor.                  [ ]
  71           sed magis in   curam nostri   consurge tuendi,               [ ]
  72               exemplumque mihi   ¨ coniugis esto bonae,                [ ]
  73               materiamque tuis   tristem virtutibus inple:             [ ]
  74             ardua per praeceps   ¨ gloria vadat iter.                  [ ]
  75           Hectora quis nosset,   si felix Troia fuisset?               [ ]
  76               publica virtutis   ¨ per mala facta via est.             [ ]
  77         ars tua, Tiphy, iacet,   si non sit in aequore fluctus:        [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 3. digt.
  78            si valeant homines,   ¨ ars tua, Phoebe, iacet.             [ ]
  79         quae latet inque bonis   cessat non cognita rebus,             [ ]
  80                 apparet virtus   ¨ arguiturque malis.                  [ ]
  81          dat tibi nostra locum   tituli fortuna, caputque              [ ]
  82              conspicuum pietas   ¨ qua tua tollat, habet.              [ ]
  83              utere temporibus,   quorum nunc munere facta est          [ ]
  84             et patet in laudes   ¨ area lata tuas.                     [ ]
= file n. 171 - 14:21 minuti
 4. digt.                                                                      .
   1               O qui, nominibus   cum sis generosus avorum,             [1]
   2                exsuperas morum   ¨ nobilitate genus,                   [ ]?
   3            cuius inest   animo patrii   candoris imago,                [ ]
   4             non careat numeris   ¨ candor ut iste suis:                [ ]
   5           cuius in ingenio est   patriae facundia linguae,             [ ]
   6             qua prior in Latio   ¨ non fuit ulla foro:                 [ ]
   7             quod minime volui,   positis pro nomine signis             [ ]
   8            dictus es: ignoscas   ¨ laudibus ipse tuis.                 [ ]
   9               nil ego peccavi;   tua te bona cognita produnt.          [ ]?
  10          si, quod es, appares,   ¨ culpa soluta mea est.               [ ]
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 4. digt.
  11             nec tamen officium   nostro tibi carmine factum            [ ]
  12             principe tam iusto   ¨ posse nocere puto.                  [ ]
  13             ipse pater patriae   (quid enim est civilius illo?)        [ ]
  14             sustinet in nostro   ¨ carmine saepe legi,                 [ ]
  15          nec prohibere potest,   quia res est publica Caesar,          [ ]
  16                  et de communi   ¨ pars quoque nostra bono est.        [ ]
  17              Iuppiter ingeniis   praebet sua numina vatum,             [ ]
  18                seque celebrari   ¨ quolibet ore sinit.                 [ ]
  19              causa tua exemplo   superorum tuta duorum est,            [ ]
  20          quorum hic aspicitur,   ¨ creditur ille deus.                 [ ]
  21               ut non debuerim,   tamen hoc ego crimen habebo:          [ ]
  22              non fuit arbitrii   ¨ littera nostra tui.                 [ ]
  23           nec nova, quod tecum   loquor, est iniuria nostra,           [ ]
  24              incolumis cum quo   ¨ saepe locutus eram.                 [ ]
  25              quo vereare minus   ne sim tibi crimen amicus,            [ ]
  26           invidiam, siqua est,   ¨ auctor habere potest.               [ ]
  27          nam tuus est   primis cultus   mihi semper ab annis           [ ]
  28                (hoc certe noli   ¨ dissimulare) pater,                 [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 4. digt.
  29               ingeniumque meum   (potes hoc meminisse) probabat        [ ]
  30             plus etiam quam me   ¨ iudice dignus eram;                 [ ]
  31                deque meis illo   referebat versibus ore,               [ ]
  32             in quo pars magnae   ¨ nobilitatis erat.                   [ ]
  33          non igitur tibi nunc,   quod me domus ista recepit,           [ ]
  34              sed prius auctori   ¨ sunt data verba tuo.                [ ]
  35      nec data sunt,   mihi crede, tamen:   sed in omnibus actis        [ ]
  36               ultima si demas,   ¨ vita tuenda mea est.                [1]
  37        hanc quoque, qua perii,   culpam scelus esse negabis,           [ ]
  38                si tanti series   ¨ sit tibi nota mali.                 [ ]
  39          aut timor aut   error nobis,   prius obfuit error.            [ ]
  40                a, sine me fati   ¨ non meminisse mei;                  [1]
  41               neve retractando   nondum coeuntia rumpam                [ ]
  42             vulnera: vix illis   ¨ proderit ipsa quies.                [ ]
  43             ergo ut iure damus   poenas, sic afuit omne                [ ]
  44                peccato facinus   ¨ consiliumque meo;                   [2]
  45             idque deus sentit;   pro quo nec lumen ademptum,           [ ]
  46             nec mihi detractas   ¨ possidet alter opes.                [ ]
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 4. digt.
  47           forsitan hanc ipsam,   vivam modo, finiet olim,              [ ]
  48             tempore cum fuerit   ¨ lenior ira, fugam.                  [ ]
  49        nunc precor hinc   alio iubeat   discedere, si non              [ ]
  50               nostra verecundo   ¨ vota pudore carent.                 [ ]
  51                 mitius exilium   pauloque propinquius opto,            [ ]
  52             quique sit a saevo   ¨ longius hoste locus;                [ ]
  53           quantaque in Augusto   clementia, si quis ab illo            [ ]?
  54            hoc peteret pro me,   ¨ forsitan ille daret.                [ ]
  55            frigida me cohibent   Euxini litora Ponti:                  [ ]?
  56             dictus ab antiquis   ¨ Axenus ille fuit.                   [ ]
  57            nam neque iactantur   moderatis aequora ventis,             [2]
  58            nec placidos portus   ¨ hospita navis adit.                 [ ]
  59             sunt circa gentes,   quae praedam sanguine quaerunt;       [ ]
  60               nec minus infida   ¨ terra timetur aqua.                 [ ]
  61               illi, quos audis   hominum gaudere cruore,               [ ]?
  62              paene sub eiusdem   ¨ sideris axe iacent.                 [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 4. digt.
  63           nec procul a   nobis locus est,   ubi Taurica dira           [2]
  64              caede pharetratae   ¨ spargitur ara deae.                 [ ]
  65       haec prius, ut memorant,   non invidiosa nefandis                [ ]
  66             nec cupienda bonis   ¨ regna Thoantis erant.               [ ]
  67              hic pro subposita   virgo Pelopeia cerva                  [ ]
  68              sacra deae coluit   ¨ qualiacumque suae.                  [ ]
  69         quo postquam,   dubium pius an   sceleratus, Orestes           [ ]
  70                 exactus Furiis   ¨ venerat ipse suis,                  [ ]
  71              et comes exemplum   veri Phoceus amoris,                  [ ]?
  72             qui duo corporibus   ¨ mentibus unus erant,                [ ]
  73               protinus evincti   tristem ducuntur ad aram,             [ ]
  74            quae stabat geminas   ¨ ante cruenta fores.                 [ ]
  75       nec tamen hunc sua mors,   nec mors sua terruit illum;           [ ]
  76              alter ob alterius   ¨ funera maestus erat.                [ ]
  77             et iam constiterat   stricto mucrone sacerdos,             [ ]?
  78             cinxerat et Graias   ¨ barbara vitta comas,                [ ]
  79              cum vice sermonis   fratrem cognovit, et illi             [ ]
  80             pro nece complexus   ¨ Iphigenia dedit.                    [ ]?
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 4. digt.
  81              laeta deae signum   crudelia sacra perosae                [ ]
  82            transtulit ex illis   ¨ in meliora locis.                   [ ]?
  83             haec igitur regio,   magni paene ultima mundi,             [ ]
  84            quam fugere homines   ¨ dique, propinqua mihi est:          [2]
  85               aque mea   terra prope sunt   funebria sacra,            [ ]
  86                 si modo Nasoni   ¨ barbara terra sua est.              [1]
  87               o  utinam venti,   quibus est ablatus Orestes,           [ ]
  88               placato referant   ¨ et mea vela deo!                    [2]
 5. digt.                                                                      .
   1                O mihi dilectos   inter pars prima sodales              [ ]
   2                 unica fortunis   ¨ ara reperta meis,                   [ ]
   3             cuius ab alloquiis   anima haec moribunda revixit,         [ ]
   4                ut vigil infusa   ¨ Pallade flamma solet;               [ ]
   5           qui veritus   non es portus   aperire fideles                [ ]
   6              fulmine percussae   ¨ confugiumque rati;                  [ ]
   7             cuius eram   censu non me   sensurus egentem,              [ ]
   8              si Caesar patrias   ¨ eripuisset opes.                    [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 5. digt.
   9               temporis oblitum   dum me rapit impetus huius,           [ ]
  10              excidit heu nomen   ¨ quam mihi paene tuum!               [ ]
  11              tu tamen agnoscis   tactusque cupidine laudis,            [ ]
  12         'ille ego sum' cuperes   ¨ dicere posse palam.                 [ ]
  13         certe ego, si sineres,   titulum tibi reddere vellem,          [ ]
  14                 et raram famae   ¨ conciliare fidem.                   [ ]
  15              ne noceam   grato vereor   tibi carmine, neve             [ ]
  16                  intempestivus   ¨ nominis obstet honor.               [ ]
  17     quod licet (hoc tutum est)   intra tua pectora gaude               [ ]
  18              meque tui memorem   ¨ teque fuisse pium.                  [ ]
  19           utque facis,   remis ad opem   luctare ferendam,             [1]
  20             dum veniat placido   ¨ mollior aura deo;                   [ ]
  21                et tutare caput   nulli servabile, si non               [1]
  22              qui mersit Stygia   ¨ sublevet illud aqua;                [ ]
  23         teque, quod est rarum,   praesta constanter ad omne            [ ]
  24                   indeclinatae   ¨ munus amicitiae.                    [ ]
  25              sic tua processus   habeat fortuna perennes,              [ ]
  26              sic ope non egeas   ¨ ipse iuvesque tuos;                 [ ]

 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 5. digt.
  27           sic aequet   tua nupta virum   bonitate perenni,             [ ]
  28              incidat et vestro   ¨ nulla querela toro;                 [ ]
  29              diligat et semper   socius de sanguinis illo,             [ ]
  30               quo pius affectu   ¨ Castora frater amat;                [ ]
  31          sic iuvenis   similisque tibi   sit natus, et illum           [ ]
  32               moribus agnoscat   ¨ quilibet esse tuum;                 [ ]
  33           sic faciat   socerum taeda   te nata iugali,                 [ ]?
  34              nec tardum iuveni   ¨ det tibi nomen avi.                 [ ]
 6. digt.                                                                      .
   1              Tempore ruricolae   patiens fit taurus aratri,            [ ]
   2             praebet et incurvo   ¨ colla premenda iugo;                [ ]
   3            tempore paret equus   lentis animosus habenis,              [ ]
   4               et placido duros   ¨ accipit ore lupos;                  [1]
   5               tempore Poenorum   compescitur ira leonum,               [ ]
   6             nec feritas animo,   ¨ quae fuit ante, manet;              [ ]
   7            quaeque sui monitis   obtemperat Inda magistri              [ ]
   8               belua, servitium   ¨ tempore victa subit.                [ ]
   9             tempus ut extensis   tumeat facit uva racemis,             [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 6. digt.
  10           vixque merum capiant   ¨ grana quod intus habent;            [ ]
  11           tempus et in   canas semen   producit aristas,               [ ]
  12              et ne sint tristi   ¨ poma sapore cavet.                  [ ]
  13            hoc tenuat   dentem terras   renovantis aratri,             [ ]
  14           hoc rigidos silices,   ¨ hoc adamanta terit;                 [ ]
  15               hoc etiam saevas   paulatim mitigat iras,                [ ]
  16              hoc minuit luctus   ¨ maestaque corda levat.              [ ]
  17         cuncta potest   igitur tacito   pede lapsa vetustas            [ ]
  18              praeterquam curas   ¨ attenuare meas.                     [ ]
  19               ut patria careo,   bis frugibus area trita est,          [ ]
  20                 dissiluit nudo   ¨ pressa bis uva pede.                [ ]
  21             nec quaesita tamen   spatio patientia longo est,           [ ]
  22            mensque mali sensum   ¨ nostra recentis habet.              [ ]
  23            scilicet et veteres   fugiunt iuga saepe iuvenci,           [ ]
  24               et domitus freno   ¨ saepe repugnat equus.               [ ]
  25             tristior est etiam   praesens aerumna priore:              [ ]
  26          ut sit enim sibi par,   ¨ crevit et aucta mora est.           [ ]
  27             nec tam nota mihi,   quam sunt, mala nostra fuerunt;       [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 6. digt.
  28       nunc magis hoc, quo sunt   ¨ cognitiora, gravant.                [ ]
  29       est quoque non   nihilum vires   afferre recentes,               [ ]
  30             nec praeconsumptum   ¨ temporis esse malis.                [ ]
  31               fortior in fulva   novus est luctator harena,            [ ]
  32            quam cui sunt tarda   ¨ brachia fessa mora.                 [ ]
  33             integer est melior   nitidis gladiator in armis,           [ ]
  34              quam cui tela suo   ¨ sanguine tincta rubent.             [ ]
  35          fert bene praecipites   navis modo facta procellas:           [ ]
  36               quamlibet exiguo   ¨ solvitur imbre vetus.               [ ]
  37       nos quoque quae ferimus,   tulimus patientius ante:              [ ]
  38           vae, mala sunt longa   ¨ multiplicata die.                   [ ]
  39              credite, deficio,   nostroque a corpore quantum           [ ]?
  40              auguror, accedunt   ¨ tempora parva malis.                [ ]
  41          nam neque sunt vires,   nec qui color esse solebat:           [ ]
  42              vix habeo tenuem,   ¨ quae tegat ossa, cutem.             [ ]
  43           corpore sed mens est   aegro magis aegra, malique            [ ]
  44                in circumspectu   ¨ stat sine fine sui.                 [ ]
  45          urbis abest   facies, absunt,   mea cura, sodales,            [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 6. digt.
  46             et, qua nulla mihi   ¨ carior, uxor abest.                 [ ]
  47         vulgus adest Scythicum   bracataque turba Getarum.             [2]
  48              sic me quae video   ¨ non videoque movent.                [ ]
  49            una tamen spes est,   quae me soletur in istis,             [ ]?
  50            haec fore morte mea   ¨ non diuturna mala.                  [ ]
 7. digt.                                                                      .
   1             Bis me sol   adiit gelidae   post frigora brumae,          [ ]
   2              bisque suum tacto   ¨ Pisce peregit iter.                 [ ]?
   3              tempore tam longo   cur non tua dextera versus            [ ]
   4            quamlibet in paucos   ¨ officiosa fuit?                     [ ]
   5               cur tua cessavit   pietas, scribentibus illis,           [ ]
   6                  exiguus nobis   ¨ cum quibus usus erat?               [ ]
   7         cur, quotiens   alicui chartae   sua vincula dempsi,           [ ]
   8                  illam speravi   ¨ nomen habere tuum?                  [ ]
   9            di faciant   ut saepe tua   sit epistula dextra             [ ]
  10         scripta, sed ex multis   ¨ reddita nulla mihi.                 [ ]
  11      quod precor, esse liquet.   credam prius ora Medusae              [ ]
  12              Gorgonis anguinis   ¨ cincta fuisse comis,                [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 7. digt.
  13               esse canes utero   sub virginis, esse Chimaeram,         [ ]
  14           a truce quae flammis   ¨ separet angue leam,                 [ ]
  15         quadrupedesque hominis   cum pectore pectora iunctos,          [ ]
  16            tergeminumque virum   ¨ tergeminumque canem,                [ ]
  17         Sphingaque et Harpyias   serpentipedesque Gigantas,            [ ]
  18             centimanumque Gyan   ¨ semibovemque virum.                 [ ]
  19         haec ego cuncta prius,   quam te, carissime, credam            [ ]?
  20                  mutatum curam   ¨ deposuisse mei.                     [ ]
  21              innumeri   montes inter   me teque viaeque                [ ]
  22            fluminaque et campi   ¨ nec freta pauca iacent.             [ ]
  23          mille potest   causis a te   quae littera saepe               [ ]?
  24           missa sit in nostras   ¨ rara venire manus:                  [ ]
  25             mille tamen causas   scribendo vince frequenter,           [ ]
  26                  excusem ne te   ¨ semper, amice, mihi.                [ ]
= file n. 172 - 15:09 minuti
 8. digt.                                                                      .
   1                Iam mea cycneas   imitantur tempora plumas,             [ ]?
   2              inficit et nigras   ¨ alba senecta comas.                 [ ]
   3             iam subeunt   anni fragiles   et inertior aetas,           [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 8. digt.
   4             iamque parum firmo   ¨ me mihi ferre grave est.            [ ]
   5           nunc erat, ut posito   deberem fine laborum                  [ ]?
   6               vivere, me nullo   ¨ sollicitante metu,                  [ ]
   7            quaeque meae semper   placuerunt otia menti                 [ ]
   8          carpere et in studiis   ¨ molliter esse meis,                 [ ]
   9            et parvam   celebrare domum   veteresque Penates            [ ]
  10            et quae nunc domino   ¨ rura paterna carent.                [ ]
  11             inque sinu dominae   carisque sodalibus inque              [ ]
  12                 securus patria   ¨ consenuisse mea.                    [ ]
  13         haec mea sic   quondam peragi   speraverat aetas:              [1]
  14              hos ego sic annos   ¨ ponere dignus eram.                 [ ]
  15         non ita dis visum est,   qui me terraque marique               [ ]
  16               actum Sarmaticis   ¨ exposuere locis.                    [ ]
  17               in cava ducuntur   quassae navalia puppes,               [ ]
  18            ne temere in mediis   ¨ dissoluantur aquis.                 [ ]
  19           ne cadat et   multas palmas   inhonestet adeptus,            [ ]
  20            languidus in pratis   ¨ gramina carpit equus.               [ ]
  21             miles ubi emeritis   non est satis utilis annis,           [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 8. digt.
  22             ponit ad antiquos,   ¨ quae tulit, arma Lares.             [ ]
  23             sic igitur   tarda vires   minuente senecta,               [ ]?
  24               me quoque donari   ¨ iam rude tempus erat.               [1]
  25             tempus erat nec me   peregrinum ducere caelum,             [ ]
  26              nec siccam Getico   ¨ fonte levare sitim,                 [ ]
  27          sed modo, quos habui,   vacuos secedere in hortos,            [ ]
  28              nunc hominum visu   ¨ rursus et urbe frui.                [ ]
  29              sic animo quondam   non divinante futura                  [ ]?
  30                optabam placide   ¨ vivere posse senex.                 [ ]
  31              fata repugnarunt,   quae, cum mihi tempora prima          [ ]
  32            mollia praebuerint,   ¨ posteriora gravant.                 [ ]
  33         iamque decem   lustris omni   sine labe peractis,              [ ]
  34             parte premor vitae   ¨ deteriore meae;                     [ ]
  35            nec procul a metis,   quas paene tenere videbar,            [2]
  36           curriculo gravis est   ¨ facta ruina meo.                    [ ]
  37            ergo illum   demens in me   saevire coegi,                  [ ]
  38                mitius inmensus   ¨ quo nihil orbis habet?              [ ]
  39               ipsaque delictis   victa est clementia nostris,          [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 8. digt.
  40               nec tamen errori   ¨ vita negata meo est?                [ ]
  41             vita procul patria   peragenda sub axe Boreo,              [ ]
  42               qua maris Euxini   ¨ terra sinistra iacet.               [ ]
  43             hoc mihi si Delphi   Dodonaque diceret ipsa,               [2]?
  44                 esse videretur   ¨ vanus uterque locus.                [1]
  45          nil adeo validum est,   adamas licet alliget illud,           [ ]
  46               ut maneat rapido   ¨ firmius igne Iovis;                 [ ]
  47            nil ita sublime est   supraque pericula tendit,             [ ]
  48            non sit ut inferius   ¨ suppositumque deo.                  [ ]
  49           nam quamquam   vitio pars est   contracta malorum,           [ ]
  50              plus tamen exitii   ¨ numinis ira dedit.                  [ ]
  51                at vos admoniti   nostris quoque casibus este,          [ ]
  52              aequantem superos   ¨ emeruisse virum.                    [ ]
 9. digt.                                                                      .
   1           Si licet et pateris,   nomen facinusque tacebo,              [ ]
   2                et tua Lethaeis   ¨ acta dabuntur aquis,                [ ]
   3             nostraque vincetur   lacrimis clementia seris,             [ ]
   4             fac modo te pateat   ¨ paenituisse tui;                    [ ]

 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 9. digt.
   5             fac modo te damnes   cupiasque eradere vitae               [ ]
   6            tempora, si possis,   ¨ Tisiphonea tuae.                    [ ]
   7       sin minus, et   flagrant odio   tua pectora nostro,              [ ]
   8                 induet infelix   ¨ arma coacta dolor.                  [ ]
   9            sim licet extremum,   sicut sum, missus in orbem,           [ ]
  10             nostra suas istinc   ¨ porriget ira manus.                 [ ]
  11              omnia, si nescis,   Caesar mihi iura reliquit,            [ ]
  12             et sola est patria   ¨ poena carere mea,                   [ ]
  13         et patriam,   modo sit sospes,   speramus ab illo:             [ ]
  14               saepe Iovis telo   ¨ quercus adusta viret.               [ ]
  15              denique vindictae   si sit mihi nulla facultas,           [ ]
  16                 Pierides vires   ¨ et sua tela dabunt.                 [ ]
  17       quod Scythicis   habitem longe   summotus in oris,               [ ]
  18           siccaque sint oculis   ¨ proxima signa meis,                 [ ]
  19            nostra per inmensas   ibunt praeconia gentes,               [ ]?
  20           quodque querar notum   ¨ qua patet orbis erit.               [ ]
  21                ibit ad occasum   quicquid dicemus ab ortu,             [ ]
  22            testis et Hesperiae   ¨ vocis Eous erit.                    [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 9. digt.
  23            trans ego tellurem,   trans altas audiar undas,             [ ]
  24             et gemitus vox est   ¨ magna futura mei.                   [ ]
  25              nec tua te sontem   tantummodo saecula norint:            [ ]
  26               perpetuae crimen   ¨ posteritatis eris.                  [ ]
  27            iam feror in pugnas   et nondum cornua sumpsi,              [ ]
  28               nec mihi sumendi   ¨ causa sit ulla velim.               [ ]
  29           Circus adhuc cessat;   spargit iam torvus harenam            [ ]
  30              taurus et infesto   ¨ iam pede pulsat humum.              [ ]
  31      hoc quoque, quam   volui, plus est.   cane, Musa, receptus,       [ ]
  32           dum licet huic nomen   ¨ dissimulare suum.                   [ ]
 10. digt.                                                                     .
   1           Ille ego qui fuerim,   tenerorum lusor amorum,               [ ]
   2          quem legis, ut noris,   ¨ accipe posteritas.                  [ ]
   3         Sulmo mihi patria est,   gelidis uberrimus undis,              [1]
   4              milia qui noviens   ¨ distat ab urbe decem.               [ ]
   5          editus hic   ego sum, nec non,   ut tempora noris,            [ ]
   6               cum cecidit fato   ¨ consul uterque pari:                [ ]
   7      si quid id est,   usque a proavis   vetus ordinis heres           [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 10. digt.
   8              non modo fortunae   ¨ munere factus eques.                [ ]
   9          nec stirps prima fui;   genito sum fratre creatus,            [ ]
  10         qui tribus ante quater   ¨ mensibus ortus erat.                [ ]
  11                Lucifer amborum   natalibus affuit idem:                [1]
  12              una celebrata est   ¨ per duo liba dies.                  [ ]
  13             haec est armiferae   festis de quinque Minervae,           [ ]
  14               quae fieri pugna   ¨ prima cruenta solet.                [ ]
  15             protinus excolimur   teneri curaque parentis               [1]
  16               imus ad insignes   ¨ urbis ab arte viros.                [ ]
  17             frater ad eloquium   viridi tendebat ab aevo,              [ ]
  18                 fortia verbosi   ¨ natus ad arma fori;                 [ ]
  19              at mihi iam puero   caelestia sacra placebant,            [ ]
  20              inque suum furtim   ¨ Musa trahebat opus.                 [ ]
  21              saepe pater dixit   'studium quid inutile temptas?        [ ]
  22               Maeonides nullas   ¨ ipse reliquit opes.'                [ ]
  23             motus eram dictis,   totoque Helicone relicto              [1]
  24             scribere temptabam   ¨ verba soluta modis.                 [ ]
  25            sponte sua   carmen numeros   veniebat ad aptos,            [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 10. digt.
  26              et quod temptabam   ¨ dicere versus erat.                 [ ]
  27               interea   tacito passu   labentibus annis                [ ]?
  28                liberior fratri   ¨ sumpta mihique toga est,            [ ]
  29             induiturque umeris   cum lato purpura clavo,               [ ]?
  30              et studium nobis,   ¨ quod fuit ante, manet.              [ ]
  31           iamque decem   vitae frater   geminaverat annos,             [ ]
  32            cum perit, et coepi   ¨ parte carere mei.                   [ ]
  33             cepimus et tenerae   primos aetatis honores,               [ ]
  34             eque viris quondam   ¨ pars tribus una fui.                [ ]
  35                curia restabat:   clavi mensura coacta est;             [ ]
  36             maius erat nostris   ¨ viribus illud onus.                 [ ]
  37            nec patiens corpus,   nec mens fuit apta labori,            [ ]
  38            sollicitaeque fugax   ¨ ambitionis eram,                    [ ]
  39               et petere Aoniae   suadebant tuta sorores                [ ]
  40                  otia, iudicio   ¨ semper amata meo.                   [ ]
  41                temporis illius   colui fovique poetas,                 [1]
  42         quotque aderant vates,   ¨ rebar adesse deos.                  [ ]
  43          saepe suas   volucres legit   mihi grandior aevo,             [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 10. digt.
  44         quaeque nocet serpens,   ¨ quae iuvat herba, Macer,            [ ]
  45             saepe suos solitus   recitare Propertius ignes,            [ ]
  46                iure sodalicii,   ¨ quo mihi iunctus erat.              [ ]
  47                Ponticus heroo,   Bassus quoque clarus iambis           [u]?
  48               dulcia convictus   ¨ membra fuere mei.                   [ ]
  49              et tenuit nostras   numerosus Horatius aures,             [ ]
  50              dum ferit Ausonia   ¨ carmina culta lyra.                 [ ]
  51               Vergilium   vidi tantum:   nec avara Tibullo             [ ]?
  52               tempus amicitiae   ¨ fata dedere meae.                   [ ]
  53             successor fuit hic   tibi, Galle, Propertius illi;         [ ]
  54           quartus ab his serie   ¨ temporis ipse fui.                  [ ]
  55             utque ego maiores,   sic me coluere minores,               [2]
  56              notaque non tarde   ¨ facta Thalia mea est.               [ ]?
  57             carmina cum primum   populo iuvenalia legi,                [ ]
  58             barba resecta mihi   ¨ bisve semelve fuit.                 [ ]
  59               moverat ingenium   totam cantata per urbem               [ ]
  60                nomine non vero   ¨ dicta Corinna mihi.                 [ ]
  61          multa quidem scripsi,   sed, quae vitiosa putavi,             [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 10. digt.
  62                    emendaturis   ¨ ignibus ipse dedi.                  [ ]
  63      tunc quoque, cum fugerem,   quaedam placitura cremavi,            [ ]
  64                  iratus studio   ¨ carminibusque meis.                 [ ]
  65               molle Cupidineis   nec inexpugnabile telis               [ ]
  66        cor mihi, quodque levis   ¨ causa moveret, erat.                [ ]
  67            cum tamen hic essem   minimoque accenderer igni,            [ ]
  68              nomine sub nostro   ¨ fabula nulla fuit.                  [ ]
  69               paene mihi puero   nec digna nec utilis uxor             [ ]
  70          est data, quae tempus   ¨ per breve nupta fuit.               [ ]
  71                illi successit,   quamvis sine crimine coniunx,         [ ]
  72            non tamen in nostro   ¨ firma futura toro.                  [ ]
  73             ultima, quae mecum   seros permansit in annos,             [ ]
  74              sustinuit coniunx   ¨ exulis esse viri.                   [ ]
  75               filia me mea bis   prima fecunda iuventa,                [ ]
  76                 sed non ex uno   ¨ coniuge, fecit avum.                [ ]
  77               et iam complerat   genitor sua fata novemque             [ ]
  78              addiderat lustris   ¨ altera lustra novem.                [ ]
  79              non aliter flevi,   quam me fleturus ademptum             [ ]?
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 10. digt.
  80              ille fuit. matris   ¨ proxima busta tuli.                 [ ]
  81                   felices ambo   tempestiveque sepulti,                [ ]
  82               ante diem poenae   ¨ quod periere meae!                  [ ]
  83             me quoque felicem,   quod non viventibus illis             [2]
  84            sum miser, et de me   ¨ quod doluere nihil!                 [ ]
  85             si tamen extinctis   aliquid nisi nomina restant,          [ ]
  86           et gracilis structos   ¨ effugit umbra rogos:                [ ]
  87              fama, parentales,   si vos mea contigit, umbrae,          [ ]
  88              et sunt in Stygio   ¨ crimina nostra foro,                [ ]
  89          scite, precor, causam   (nec vos mihi fallere fas est)        [ ]
  90                errorem iussae,   ¨ non scelus, esse fugae.             [ ]
  91         Manibus hoc satis est:   ad vos, studiosa, revertor,           [ ]
  92            pectora, quae vitae   ¨ quaeritis acta meae.                [ ]
  93              iam mihi canities   pulsis melioribus annis               [ ]
  94              venerat, antiquas   ¨ miscueratque comas,                 [ ]
  95             postque meos ortus   Pisaea vinctus oliva                  [ ]
  96             abstulerat deciens   ¨ praemia victor eques,               [ ]
  97               cum maris Euxini   positos ad laeva Tomitas              [ ]?  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 10. digt.
  98              quaerere me laesi   ¨ principis ira iubet.                [ ]
  99           causa meae   cunctis nimium   quoque nota ruinae             [ ]
 100                indicio non est   ¨ testificanda meo.                   [ ]
 101         quid referam   comitumque nefas   famulosque nocentes?         [ ]
 102                ipsa multa tuli   ¨ non leviora fuga.                   [ ]
 103                indignata malis   mens est succumbere seque             [ ]
 104            praestitit invictam   ¨ viribus usa suis;                   [ ]
 105                 oblitusque mei   ductaeque per otia vitae              [ ]
 106                  insolita cepi   ¨ temporis arma manu.                 [1]
 107            totque tuli   terra casus   pelagoque quot inter            [ ]?
 108               occultum stellae   ¨ conspicuumque polum.                [ ]
 109            tacta mihi   tandem longis   erroribus acto                 [ ]
 110             iuncta pharetratis   ¨ Sarmatis ora Getis.                 [ ]
 111             hic ego, finitimis   quamvis circumsoner armis,            [ ]
 112           tristia, quo possum,   ¨ carmine fata levo.                  [ ]
 113         quod quamvis nemo est,   cuius referatur ad aures,             [ ]
 114               sic tamen absumo   ¨ decipioque diem.                    [ ]
 115                 ergo quod vivo   durisque laboribus obsto,             [ ]?
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 10. digt.
 116              nec me sollicitae   ¨ taedia lucis habent,                [ ]?
 117            gratia, Musa, tibi:   nam tu solacia praebes,               [ ]?
 118              tu curae requies,   ¨ tu medicina venis.                  [ ]
 119            tu dux et comes es,   tu nos abducis ab Histro,             [ ]
 120               in medioque mihi   ¨ das Helicone locum;                 [ ]
 121       tu mihi, quod rarum est,   vivo sublime dedisti                  [ ]
 122             nomen, ab exequiis   ¨ quod dare fama solet.               [ ]
 123             nec, qui detractat   praesentia, Livor iniquo              [ ]?
 124               ullum de nostris   ¨ dente momordit opus.                [ ]
 125            nam tulerint magnos   cum saecula nostra poetas,            [ ]
 126               non fuit ingenio   ¨ fama maligna meo,                   [ ]
 127           cumque ego praeponam   multos mihi, non minor illis          [ ]
 128               dicor et in toto   ¨ plurimus orbe legor.                [ ]
 129        si quid habent   igitur vatum   praesagia veri,                 [ ]
 130            protinus ut moriar,   ¨ non ero, terra, tuus.               [ ]
 131              sive favore tuli,   sive hanc ego carmine famam,          [ ]?
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 4. bog (Oxford C.T.)
 10. digt.
 132              iure tibi grates,   ¨ candide lector, ago.                [1]
 _____________________________________________________________________________..  
 
= file n. 173 - 18:19 minuti 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)                        .
 1. digt.                                                                      .
   1         Hunc quoque de Getico,   nostri studiose, libellum             [ ]
   2              litore praemissis   ¨ quattuor adde meis.                 [ ]
   3         hic quoque talis erit,   qualis fortuna poetae:                [ ]
   4                  invenies toto   ¨ carmine dulce nihil.                [ ]
   5             flebilis ut noster   status est, ita flebile carmen,       [ ]
   6               materiae scripto   ¨ conveniente suae.                   [ ]
   7              integer et laetus   laeta et iuvenalia lusi:              [ ]
   8             illa tamen nunc me   ¨ composuisse piget.                  [ ]
   9            ut cecidi,   subiti perago   praeconia casus,               [ ]
  10               sumque argumenti   ¨ conditor ipse mei.                  [ ]
  11              utque iacens ripa   deflere Caystrius ales                [ ]?
  12               dicitur ore suam   ¨ deficiente necem,                   [ ]
  13            sic ego, Sarmaticas   longe proiectus in oras,              [ ]?
  14                efficio tacitum   ¨ ne mihi funus eat.                  [ ]
  15                delicias siquis   lascivaque carmina quaerit,           [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)
 1. digt.
  16             praemoneo, non est   ¨ scripta quod ista legat.            [ ]
  17             aptior huic Gallus   blandique Propertius oris,            [ ]
  18               aptior, ingenium   ¨ come, Tibullus erit.                [ ]
  19          atque utinam   numero non nos   essemus in isto!              [ ]
  20            ei mihi, cur umquam   ¨ Musa iocata mea est?                [ ]
  21            sed dedimus poenas,   Scythicique in finibus Histri         [ ]
  22                ille pharetrati   ¨ lusor Amoris abest.                 [ ]
  23          quod superest, animos   ad publica carmina flexi,             [ ]
  24               et memores iussi   ¨ nominis esse mei.                   [ ]
  25            si tamen ex   vobis aliquis   tam multa requiret,           [1]
  26            unde dolenda canam,   ¨ multa dolenda tuli.                 [ ]
  27              non haec ingenio,   non haec componimus arte:             [ ]?
  28           materia est propriis   ¨ ingeniosa malis.                    [ ]
  29              et quota fortunae   pars est in carmine nostrae?          [ ]
  30             felix, qui patitur   ¨ quae numerare potest!               [ ]
  31          quot frutices silvae,   quot flavas Thybris harenas,          [ ]
  32             mollia quot Martis   ¨ gramina campus habet,               [ ]
  33           tot mala pertulimus,   quorum medicina quiesque              [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)
 1. digt.
  34       nulla nisi in studio est   ¨ Pieridumque mora.                   [ ]
  35        'quis tibi, Naso, modus   lacrimosi carminis?' inquis:          [2]
  36                 idem, fortunae   ¨ qui modus huius erit.               [ ]
  37         quod querar, illa mihi   pleno de fonte ministrat,             [1]?
  38             nec mea sunt, fati   ¨ verba sed ista mei.                 [ ]
  39              at mihi si   cara patriam   cum coniuge reddas,           [2]
  40           sint vultus hilares,   ¨ simque quod ante fui.               [ ]
  41                 lenior invicti   si sit mihi Caesaris ira,             [ ]
  42              carmina laetitiae   ¨ iam tibi plena dabo.                [ ]
  43            nec tamen ut lusit,   rursus mea littera ludet:             [ ]
  44            sit semel illa ioco   ¨ luxuriata meo.                      [ ]
  45       quod probet ipse, canam.   poenae modo parte levata              [ ]
  46              barbariam rigidos   ¨ effugiamque Getas.                  [ ]
  47               interea   nostri quid agant,   nisi triste, libelli?     [ ]
  48                tibia funeribus   ¨ convenit ista meis.                 [ ]
  49          'at poteras'   inquis 'melius   mala ferre silendo,           [ ]
  50               et tacitus casus   ¨ dissimulare tuos.'                  [ ]
  51                exigis ut nulli   gemitus tormenta sequantur,           [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)
 1. digt.
  52               acceptoque gravi   ¨ vulnere flere vetas?                [ ]
  53                  ipse Perilleo   Phalaris permisit in aere             [ ]?
  54                  edere mugitus   ¨ et bovis ore queri.                 [1]
  55            cum Priami lacrimis   offensus non sit Achilles,            [ ]
  56             tu fletus inhibes,   ¨ durior hoste, meos?                 [2]
  57           cum faceret   Nioben orbam   Latonia proles,                 [ ]
  58            non tamen et siccas   ¨ iussit habere genas.                [ ]
  59            est aliquid,   fatale malum   per verba levare:             [2]
  60           hoc querulam Procnen   ¨ Halcyonenque facit.                 [ ]
  61          hoc erat, in   gelido quare   Poeantius antro                 [1]
  62                 voce fatigaret   ¨ Lemnia saxa sua.                    [1]
  63            strangulat inclusus   dolor atque exaestuat intus,          [ ]
  64               cogitur et vires   ¨ multiplicare suas.                  [ ]
  65              da veniam potius,   vel totos tolle libellos,             [ ]
  66          sic mihi quod prodest   ¨ si tibi, lector, obest.             [ ]
  67       sed neque obesse potest,   ulli nec scripta fuerunt              [ ]
  68            nostra nisi auctori   ¨ perniciosa suo.                     [ ]
  69        'at mala sunt.' fateor.   quis te mala sumere cogit?            [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)
 1. digt.
  70              aut quis deceptum   ¨ ponere sumpta vetat?                [ ]
  71               ipse nec emendo,   sed ut hic deducta legantur;          [ ]
  72              non sunt illa suo   ¨ barbariora loco.                    [ ]
  73               nec me Roma suis   debet conferre poetis:                [ ]
  74               inter Sauromatas   ¨ ingeniosus eram.                    [ ]
  75             denique nulla mihi   captatur gloria, quaeque              [ ]
  76              ingeniis stimulos   ¨ subdere fama solet.                 [ ]
  77               nolumus assiduis   animum tabescere curis,               [ ]
  78           quae tamen irrumpunt   ¨ quoque vetantur eunt.               [ ]
  79            cur scribam, docui.   cur mittam, quaeritis, isto?          [ ]
  80                 vobiscum cupio   ¨ quolibet esse modo.                 [ ]
 2. digt.                                                                      .
   1             Ecquid ubi e Ponto   nova venit epistula, palles,          [ ]
   2              et tibi sollicita   ¨ solvitur illa manu?                 [ ]
   3             pone metum, valeo;   corpusque, quod ante laborum          [ ]
   4                inpatiens nobis   ¨ invalidumque fuit,                  [ ]
   5           sufficit, atque ipso   vexatum induruit usu.                 [ ]
   6               an magis infirmo   ¨ non vacat esse mihi?                [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)
 2. digt.
   7        mens tamen aegra iacet,   nec tempore robora sumpsit,           [ ]
   8             affectusque animi,   ¨ qui fuit ante, manet.               [ ]
   9          quaeque mora   spatioque suo   coitura putavi                 [ ]
  10             vulnera non aliter   ¨ quam modo facta dolent.             [ ]
  11               scilicet exiguis   prodest annosa vetustas;              [ ]
  12             grandibus accedunt   ¨ tempore damna malis.                [ ]
  13            paene decem   totis aluit   Poeantius annis                 [ ]
  14              pestiferum tumido   ¨ vulnus ab angue datum.              [ ]
  15               Telephus aeterna   consumptus tabe perisset,             [ ]
  16           si non, quae nocuit,   ¨ dextra tulisset opem.               [ ]
  17           et mea, si   facinus nullum   commisimus, opto,              [ ]
  18             vulnera qui fecit,   ¨ facta levare velit,                 [1]
  19               contentusque mei   iam tandem parte doloris              [ ]
  20                  exiguum pleno   ¨ de mare demat aquae.                [ ]
  21            detrahat ut multum,   multum restabit acerbi,               [ ]
  22            parsque meae poenae   ¨ totius instar erit.                 [ ]
  23           litora quot conchas,   quot amoena rosaria flores,           [ ]

 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)
 2. digt.
  24             quotve soporiferum   ¨ grana papaver habet,                [ ]
  25         silva feras quot alit,   quot piscibus unda natatur,           [ ]
  26            quot tenerum pennis   ¨ aera pulsat avis,                   [ ]
  27           tot premor adversis:   quae si comprendere coner,            [ ]
  28                Icariae numerum   ¨ dicere coner aquae.                 [ ]
  29              utque viae casus,   ut amara pericula ponti,              [2]
  30             ut taceam strictas   ¨ in mea fata manus,                  [ ]
  31              barbara me tellus   orbisque novissima magni              [ ]
  32              sustinet et saevo   ¨ cinctus ab hoste locus.             [ ]
  33             hinc ego traicerer   (neque enim mea culpa cruenta est)    [ ]
  34             esset, quae debet,   ¨ si tibi cura mei.                   [ ]
  35            ille deus, bene quo   Romana potentia nixa est,             [3]
  36               saepe suo victor   ¨ lenis in hoste fuit.                [ ]
  37           quid dubitas   et tuta times?   accede rogaque:              [ ]
  38             Caesare nil ingens   ¨ mitius orbis habet.                 [ ]
  39         me miserum! quid agam,   si proxima quaeque relinquunt?        [ ]
  40             subtrahis effracto   ¨ tu quoque colla iugo?               [ ]
  41          quo ferar? unde petam   lassis solacia rebus?                 [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)
 2. digt.
  42             ancora iam nostram   ¨ non tenet ulla ratem.               [ ]
  43          videris. ipse sacram,   quamvis invisus, ad aram              [ ]
  44              confugiam: nullas   ¨ summovet ara manus.                 [ ]
  45             alloquor en absens   absentia numina supplex,              [ ]
  46              si fas est homini   ¨ cum Iove posse loqui.               [ ]
  47               arbiter inperii,   quo certum est sospite cunctos        [ ]?
  48                 Ausoniae curam   ¨ gentis habere deos,                 [ ]
  49             o decus, o patriae   per te florentis imago,               [ ]?
  50                o vir non ipso,   ¨ quem regis, orbe minor              [ ]
  51          (sic habites   terras et te   desideret aether,               [ ]?
  52              sic ad pacta tibi   ¨ sidera tardus eas)                  [ ]
  53       parce, precor,   minimamque tuo   de fulmine partem              [ ]
  54            deme: satis poenae,   ¨ quod superabit, erit.               [ ]
  55            ira quidem   moderata tua est,   vitamque dedisti,          [ ]
  56             nec mihi ius civis   ¨ nec mihi nomen abest,               [ ]
  57           nec mea concessa est   aliis fortuna, nec exul               [ ]
  58                  edicti verbis   ¨ nominor ipse tui.                   [ ]
  59           omniaque haec timui,   quia me meruisse videbam;             [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)
 2. digt.
  60                sed tua peccato   ¨ lenior ira meo est.                 [ ]
  61                 arva relegatum   iussisti visere Ponti,                [2]
  62           et Scythicum profuga   ¨ scindere puppe fretum.              [ ]
  63               iussus ad Euxini   deformia litora veni                  [ ]?
  64          aequoris (haec gelido   ¨ terra sub axe iacet)                [ ]
  65           nec me tam   cruciat numquam   sine frigore caelum,          [ ]
  66              glaebaque canenti   ¨ semper obusta gelu,                 [ ]
  67            nesciaque est vocis   quod barbara lingua Latinae,          [ ]
  68          Graecaque quod Getico   ¨ victa loquela sono est,             [ ]
  69             quam quod finitimo   cinctus premor undique Marte,         [ ]
  70            vixque brevis tutum   ¨ murus ab hoste facit.               [ ]
  71        pax tamen interdum est,   pacis fiducia numquam.                [ ]
  72          sic hic nunc patitur,   ¨ nunc timet arma locus.              [ ]
  73            hinc ego dum muter,   vel me Zanclaea Charybdis             [ ]
  74             devoret atque suis   ¨ ad Styga mittat aquis,              [ ]
  75          vel rapidae   flammis urar   patienter in Aetnae,             [ ]?
  76             vel freta Leucadii   ¨ mittar in alta dei.                 [ ]
  77       quod petimus, poena est:   neque enim miser esse recuso,         [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)
 2. digt.
  78           sed precor ut possim   ¨ tutius esse miser.                  [ ]
 3. digt.                                                                      .
   1            Illa dies haec est,   qua te celebrare poetae,              [1]
   2            si modo non fallunt   ¨ tempora, Bacche, solent,            [ ]
   3              festaque odoratis   innectunt tempora sertis,             [1]
   4               et dicunt laudes   ¨ ad tua vina tuas.                   [ ]
   5            inter quos, memini,   dum me mea fata sinebant,             [ ]
   6                non invisa tibi   ¨ pars ego saepe fui,                 [ ]
   7           quem nunc suppositum   stellis Cynosuridos Vrsae             [ ]
   8            iuncta tenet crudis   ¨ Sarmatis ora Getis.                 [ ]
   9            quique prius mollem   vacuamque laboribus egi               [ ]
  10               in studiis vitam   ¨ Pieridumque choro,                  [ ]
  11         nunc procul a   patria Geticis   circumsonor armis,            [ ]
  12             multa prius pelago   ¨ multaque passus humo.               [ ]
  13              sive mihi   casus sive hoc   dedit ira deorum,            [2]
  14                nubila nascenti   ¨ seu mihi Parca fuit,                [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)
 3. digt.
  15            tu tamen e   sacris hederae   cultoribus unum               [ ]
  16                numine debueras   ¨ sustinuisse tuo.                    [ ]
  17              an dominae   fati quicquid   cecinere sorores,            [ ]?
  18              omne sub arbitrio   ¨ desinit esse dei?                   [ ]
  19          ipse quoque aetherias   meritis invectus es arces,            [ ]
  20                 quo non exiguo   ¨ facta labore via est.               [ ]
  21        nec patria est   habitata tibi,   sed adusque nivosum           [ ]
  22               Strymona venisti   ¨ Marticolamque Geten,                [ ]
  23             Persidaque et lato   spatiantem flumine Gangen,            [ ]?
  24            et quascumque bibit   ¨ decolor Indus aquas.                [ ]
  25            scilicet hanc legem   nentes fatalia Parcae                 [ ]
  26             stamina bis genito   ¨ bis cecinere tibi.                  [ ]
  27          me quoque, si fas est   exemplis ire deorum,                  [2]
  28              ferrea sors vitae   ¨ difficilisque premit.               [ ]
  29                illo nec levius   cecidi, quem magna locutum            [ ]
  30              reppulit a Thebis   ¨ Iuppiter igne suo.                  [1]
  31               ut tamen audisti   percussum fulmine vatem,              [ ]
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)
 3. digt.
  32                admonitu matris   ¨ condoluisse potes,                  [1]
  33             et potes aspiciens   circum tua sacra poetas               [ ]
  34            'nescioquis nostri'   ¨ dicere 'cultor abest.'              [ ]
  35         fer, bone Liber, opem:   sic altera degravet ulmum             [ ]
  36               vitis et incluso   ¨ plena sit uva mero,                 [ ]
  37           sic tibi cum Bacchis   Satyrorum gnava iuventus              [ ]
  38             adsit, et attonito   ¨ non taceare sono,                   [ ]
  39               ossa bipenniferi   sic sint male pressa Lycurgi,         [ ]
  40                impia nec poena   ¨ Pentheos umbra vacet,               [ ]
  41             sic micet aeternum   vicinaque sidera vincat               [2]
  42              coniugis in caelo   ¨ clara corona tuae:                  [ ]
  43            huc ades et   casus releves,   pulcherrime, nostros,        [ ]
  44                 unum de numero   ¨ me memor esse tuo.                  [ ]
  45              sunt dis inter se   commercia. flectere tempta            [ ]!
  46                Caesareum numen   ¨ numine, Bacche, tuo.                [ ]
  47          vos quoque, consortes   studii, pia turba, poetae,            [ ]
  48              haec eadem sumpto   ¨ quisque rogate mero.                [ ]
  49         atque aliquis vestrum,   Nasonis nomine dicto,                 [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)
 3. digt.
  50               opponat lacrimis   ¨ pocula mixta suis.                  [ ]
  51              admonitusque mei,   cum circumspexerit omnes,             [ ]
  52          dicat 'ubi est nostri   ¨ pars modo Naso chori?'              [ ]
  53        idque ita, si   vestrum merui   candore favorem,                [ ]
  54               nullaque iudicio   ¨ littera laesa meo est,              [ ]
  55             si veterum   digne veneror   cum scripta virorum,          [ ]
  56              proxima non illis   ¨ esse minora reor.                   [ ]
  57              sic igitur dextro   faciatis Apolline carmen:             [ ]
  58          quod licet, inter vos   ¨ nomen habete meum.                  [ ]!
 4. digt.                                                                      .
   1               Litore ab Euxino   Nasonis epistula veni,                [2]?
   2            lassaque facta mari   ¨ lassaque facta via,                 [ ]
   3          qui mihi flens dixit:   'tu, cui licet, aspice Romam.         [ ]
   4              heu quanto melior   ¨ sors tua sorte mea est!'            [ ]
   5      flens quoque me scripsit:   nec qua signabar, ad os est           [ ]
   6           ante, sed ad madidas   ¨ gemma relata genas.                 [ ]
   7            tristitiae   causam siquis   cognoscere quaerit,            [ ]
   8                  ostendi solem   ¨ postulat ille sibi,                 [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)
 4. digt.
   9         nec frondem in silvis,   nec aperto mollia prato               [ ]
  10             gramina, nec pleno   ¨ flumine cernit aquam;               [ ]
  11           quid Priamus doleat,   mirabitur, Hectore rapto,             [1]
  12             quidve Philoctetes   ¨ ictus ab angue gemat.               [ ]
  13           di facerent   utinam talis   status esset in illo,           [ ]
  14              ut non tristitiae   ¨ causa dolenda foret!                [ ]
  15          fert tamen, ut debet,   casus patienter amaros,               [ ]
  16              more nec indomiti   ¨ frena recusat equi.                 [ ]
  17             nec fore perpetuam   sperat sibi numinis iram,             [ ]
  18              conscius in culpa   ¨ non scelus esse sua.                [ ]
  19       saepe refert,   sit quanta dei   clementia, cuius                [ ]?
  20          se quoque in exemplis   ¨ adnumerare solet:                   [ ]
  21        nam, quod opes   teneat patrias,   quod nomina civis,           [ ]
  22            denique quod vivat,   ¨ munus habere dei.                   [ ]
  23         te tamen (o,   si quid credis   mihi, carior illi              [2]
  24               omnibus) in toto   ¨ pectore semper habet;               [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)
 4. digt.
  25             teque Menoetiaden,   te, qui comitatus Oresten,            [1]
  26               te vocat Aegiden   ¨ Euryalumque suum.                   [ ]
  27         nec patriam   magis ille suam   desiderat et quae              [ ]
  28             plurima cum patria   ¨ sentit abesse sibi,                 [ ]
  29           quam vultus   oculosque tuos,   o dulcior illo               [ ]
  30           melle, quod in ceris   ¨ Attica ponit apis.                  [ ]
  31          saepe etiam   maerens tempus   reminiscitur illud,            [ ]
  32            quod non praeventum   ¨ morte fuisse dolet;                 [ ]
  33         cumque alii   fugerent subitae   contagia cladis,              [ ]
  34              nec vellent ictae   ¨ limen adire domus,                  [ ]
  35           te sibi cum   paucis meminit   mansisse fidelem,             [ ]
  36              si paucos aliquis   ¨ tresve duosve vocat.                [ ]
  37             quamvis attonitus,   sensit tamen omnia, nec te            [ ]
  38              se minus adversis   ¨ indoluisse suis.                    [ ]
  39           verba solet   vultumque tuum   gemitusque referre,           [ ]
  40              et te flente suos   ¨ emaduisse sinus:                    [ ]
  41        quam sibi praestiteris,   qua consolatus amicum                 [ ]
  42              sis ope, solandus   ¨ cum simul ipse fores.               [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)
 4. digt.
  43            pro quibus affirmat   fore se memoremque piumque,           [ ]
  44               sive diem videat   ¨ sive tegatur humo,                  [ ]
  45            per caput ipse suum   solitus iurare tuumque,               [ ]
  46             quod scio non illi   ¨ vilius esse suo.                    [ ]
  47            plena tot ac tantis   referetur gratia factis,              [ ]
  48            nec sinet ille tuos   ¨ litus arare boves.                  [ ]
  49           fac modo, constanter   profugum tueare: quod ille,           [ ]
  50             qui bene te novit,   ¨ non rogat, ipsa rogo.               [1]
= file n. 174 - 17:53 minuti
 5. digt.                                                                      .
   1                Annuus assuetum   dominae natalis honorem               [ ]
   2              exigit: ite manus   ¨ ad pia sacra meae.                  [ ]
   3             sic quondam festum   Laertius egerat heros                 [ ]
   4              forsan in extremo   ¨ coniugis orbe diem.                 [ ]
   5           lingua favens adsit,   nostrorum oblita malorum,             [ ]
   6          quae, puto, dedidicit   ¨ iam bona verba loqui;               [ ]
   7           quaeque semel   toto vestis   mihi sumitur anno,             [ ]?
   8                  sumatur fatis   ¨ discolor alba meis;                 [ ]
   9                araque gramineo   viridis de caespite fiat,             [ ]

 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)
 5. digt.
  10               et velet tepidos   ¨ nexa corona focos.                  [ ]
  11            da mihi tura, puer,   pingues facientia flammas,            [ ]
  12              quodque pio fusum   ¨ stridat in igne merum.              [ ]
  13                optime natalis!   quamvis procul absumus, opto          [2]
  14            candidus huc venias   ¨ dissimilisque meo,                  [ ]
  15            si quod et instabat   dominae miserabile vulnus,            [ ]
  16             sit perfuncta meis   ¨ tempus in omne malis;               [ ]
  17          quaeque gravi   nuper plus quam   quassata procella est,      [2]
  18           quod superest, tutum   ¨ per mare navis eat.                 [ ]
  19               illa domo   nataque sua   patriaque fruatur              [2]
  20               (erepta haec uni   ¨ sit satis esse mihi)                [ ]
  21            quatenus et non est   in caro coniuge felix                 [2]
  22              pars vitae tristi   ¨ cetera nube vacet.                  [ ]
  23          vivat, ametque virum,   quoniam sic cogitur, absens,          [ ]
  24             consumatque annos,   ¨ sed diuturna, suos.                 [ ]
  25           adicerem et nostros,   sed ne contagia fati                  [ ]
  26              corrumpant timeo,   ¨ quos agit ipsa, mei.                [ ]
  27         nil homini certum est.   fieri quis posse putaret,             [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)
 5. digt.
  28           ut facerem in mediis   ¨ haec ego sacra Getis?               [ ]
  29           aspice ut aura tamen   fumos e ture coortos                  [ ]?
  30               in partes Italas   ¨ et loca dextra ferat.               [ ]
  31          sensus inest   igitur nebulis,   quas exigit ignis:           [ ]
  32               consilio fugiunt   ¨ aethera, Ponte, tuum.               [ ]
  33              consilio,   commune sacrum   cum fiat in ara              [ ]
  34             fratribus, alterna   ¨ qui periere manu,                   [ ]
  35             ipsa sibi discors,   tamquam mandetur ab illis,            [ ]
  36            scinditur in partes   ¨ atra favilla duas.                  [ ]
  37         hoc, memini,   quondam fieri   non posse loquebar,             [ ]
  38                et me Battiades   ¨ iudice falsus erat:                 [ ]
  39              omnia nunc credo,   cum tu non stultus ab Arcto           [ ]
  40            terga vapor dederis   ¨ Ausoniamque petas.                  [ ]
  41             haec ergo lux est,   quae si non orta fuisset,             [ ]
  42              nulla fuit misero   ¨ festa videnda mihi.                 [ ]
  43              edidit haec mores   illis heroisin aequos,                [ ]?
  44               quis erat Eetion   ¨ Icariusque pater.                   [ ]
  45            nata pudicitia est,   virtus probitasque, fidesque,         [ ]
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)
 5. digt.
  46               at non sunt ista   ¨ gaudia nata die,                    [ ]
  47             sed labor et curae   fortunaque moribus inpar,             [ ]
  48              iustaque de viduo   ¨ paene querela toro.                 [ ]
  49              scilicet adversis   probitas exercita rebus               [ ]
  50                tristi materiam   ¨ tempore laudis habet.               [ ]
  51               si nihil infesti   durus vidisset Vlixes,                [1]
  52                 Penelope felix   ¨ sed sine laude foret.               [1]
  53               victor Echionias   si vir penetrasset in arces,          [ ]
  54               forsitan Euadnen   ¨ vix sua nosset humus.               [ ]
  55            cum Pelia   genitae tot sint,   cur nobilis una est?        [ ]
  56              nempe fuit misero   ¨ nupta quod una viro.                [ ]
  57              effice ut Iliacas   tangat prior alter harenas,           [ ]
  58                 Laudamia nihil   ¨ cur referatur erit.                 [ ]
  59           et tua, quod malles,   pietas ignota maneret,                [ ]
  60                implerent venti   ¨ si mea vela sui.                    [ ]
  61             di tamen et Caesar   dis accessure, sed olim,              [ ]
  62               aequarint Pylios   ¨ cum tua fata dies,                  [ ]
  63         non mihi, qui   poenam fateor   meruisse, sed illi             [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)
 5. digt.
  64            parcite, quae nullo   ¨ digna dolore dolet.                 [ ]?
 6. digt.                                                                      .
   1           Tu quoque, nostrarum   quondam fiducia rerum,                [ ]
   2            qui mihi confugium,   ¨ qui mihi portus eras,               [ ]
   3             tu quoque suscepti   curam dimittis amici,                 [1]
   4                officiique pium   ¨ tam cito ponis onus?                [ ]
   5           sarcina sum, fateor,   quam si non tempore nostro            [ ]
   6              depositurus eras,   ¨ non subeunda fuit.                  [ ]
   7            fluctibus in mediis   navem, Palinure, relinquis?           [ ]
   8              ne fuge, neve tua   ¨ sit minor arte fides.               [ ]
   9              numquid Achilleos   inter fera proelia fidi               [ ]?
  10               deseruit levitas   ¨ Automedontis equos?                 [ ]
  11            quem semel excepit,   numquam Podalirius aegro              [ ]
  12              promissam medicae   ¨ non tulit artis opem.               [ ]
  13               turpius eicitur,   quam non admittitur hospes:           [ ]
  14           quae patuit, dextrae   ¨ firma sit ara meae.                 [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)
 6. digt.
  15            nil nisi me   solum primo   tutatus es; at nunc             [2]?
  16               me pariter serva   ¨ iudiciumque tuum,                   [ ]
  17         si modo non aliqua est   in me nova culpa, tuamque             [ ]
  18                mutarunt subito   ¨ crimina nostra fidem.               [ ]
  19         spiritus hic, Scythica   quem non bene ducimus aura,           [ ]
  20            quod cupio, membris   ¨ exeat ante meis,                    [ ]
  21               quam tua delicto   stringantur pectora nostro,           [ ]
  22               et videar merito   ¨ vilior esse tibi.                   [ ]
  23                non adeo   toti fatis   urgemur iniquis,                [ ]?
  24              ut mea sit longis   ¨ mens quoque mota malis.             [ ]
  25             finge tamen motam,   quotiens Agamemnone natum             [ ]
  26             dixisse in Pyladen   ¨ improba verba putas?                [ ]
  27          nec procul a vero est   quin et pulsarit amicum:              [2]
  28             mansit in officiis   ¨ non minus ille suis.                [ ]
  29          hoc est cum   miseris solum   commune beatis,                 [ ]
  30                 ambobus tribui   ¨ quod solet obsequium:               [ ]
  31              ceditur et caecis   et quos praetexta verendos            [ ]
  32            virgaque cum verbis   ¨ inperiosa facit.                    [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)
 6. digt.
  33            si mihi non parcis,   fortunae parcere debes:               [ ]
  34             non habet in nobis   ¨ ullius ira locum.                   [ ]
  35                elige nostrorum   minimum minimumque laborum            [ ]
  36              isto, quod reris,   ¨ grandius illud erit.                [ ]
  37             quam multa madidae   celantur harundine fossae,            [ ]
  38            florida quam multas   ¨ Hybla tuetur apes,                  [ ]
  39            quam multae gracili   terrena sub horrea ferre              [ ]
  40                limite formicae   ¨ grana reperta solent,               [ ]
  41              tam me circumstat   densorum turba malorum.               [ ]
  42           crede mihi, vero est   ¨ nostra querela minor.               [1]
  43              his qui contentus   non est, in litus harenas,            [ ]
  44             in segetem spicas,   ¨ in mare fundat aquas.               [ ]
  45                  intempestivos   igitur compesce tumores,              [ ]?
  46              vela nec in medio   ¨ desere nostra mari.                 [ ]
 7. digt.                                                                      .
   1            Quam legis, ex illa   tibi venit epistula terra,            [ ]
   2            latus ubi aequoreis   ¨ additur Hister aquis.               [ ]
   3              si tibi contingit   cum dulci vita salute,                [ ]

 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)
 7. digt.
   4               candida fortunae   ¨ pars manet una meae.                [ ]
   5           scilicet, ut semper,   quid agam, carissime, quaeris,        [ ]
   6             quamvis hoc vel me   ¨ scire tacente potes.                [ ]
   7     sum miser, haec brevis est   nostrorum summa malorum,              [ ]
   8            quisquis et offenso   ¨ Caesare vivit, erit.                [ ]
   9                turba Tomitanae   quae sit regionis et inter            [1]
  10            quos habitem mores,   ¨ discere cura tibi est?              [ ]
  11       mixta sit haec   quamvis inter   Graecosque Getasque,            [ ]
  12                 a male pacatis   ¨ plus trahit ora Getis.              [1]
  13               Sarmaticae maior   Geticaeque frequentia gentis          [ ]
  14            per medias in equis   ¨ itque reditque vias.                [ ]
  15            in quibus est nemo,   qui non coryton et arcum              [1]
  16                telaque vipereo   ¨ lurida felle gerat.                 [ ]
  17         vox fera, trux vultus,   verissima Martis imago,               [ ]
  18             non coma, non ulla   ¨ barba resecta manu,                 [ ]
  19             dextera non segnis   fixo dare vulnera cultro,             [ ]
  20            quem iunctum lateri   ¨ barbarus omnis habet.               [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)
 7. digt.
  21         vivit in his heu nunc,   lusorum oblitus amorum,               [ ]
  22           hos videt, hos vates   ¨ audit, amice, tuus:                 [ ]
  23           atque utinam   vivat non et   moriatur in illis,             [ ]
  24               absit ab invisis   ¨ et tamen umbra locis.               [ ]
  25             carmina quod pleno   saltari nostra theatro,               [ ]?
  26             versibus et plaudi   ¨ scribis, amice, meis,               [ ]
  27               nil equidem feci   (tu scis hoc ipse) theatris,          [ ]?
  28            Musa nec in plausus   ¨ ambitiosa mea est.                  [ ]
  29        non tamen ingratum est,   quodcumque oblivia nostri             [ ]
  30             impedit et profugi   ¨ nomen in ora refert.                [ ]
  31              quamvis interdum,   quae me laesisse recordor,            [ ]
  32                carmina devoveo   ¨ Pieridasque meas,                   [ ]
  33               cum bene devovi,   nequeo tamen esse sine illis          [1]?
  34             vulneribusque meis   ¨ tela cruenta sequor,                [ ]
  35          quaeque modo Euboicis   lacerata est fluctibus, audet         [ ]
  36                Graia Capheream   ¨ currere puppis aquam.               [u]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)
 7. digt.
  37          nec tamen, ut lauder,   vigilo curamque futuri                [1]
  38               nominis, utilius   ¨ quod latuisset, ago.                [ ]
  39              detineo   studiis animum   falloque dolores,              [ ]
  40                 experior curis   ¨ et dare verba meis.                 [ ]
  41             quid potius faciam   desertis solus in oris,               [ ]
  42             quamve malis aliam   ¨ quaerere coner opem?                [ ]
  43             sive locum specto,   locus est inamabilis, et quo          [ ]
  44                esse nihil toto   ¨ tristius orbe potest,               [ ]
  45       sive homines,   vix sunt homines   hoc nomine digni,             [ ]
  46           quamque lupi, saevae   ¨ plus feritatis habent.              [ ]
  47             non metuunt leges,   sed cedit viribus aequum,             [ ]
  48               victaque pugnaci   ¨ iura sub ense iacent.               [ ]
  49              pellibus et laxis   arcent mala frigora bracis,           [ ]
  50             oraque sunt longis   ¨ horrida tecta comis.                [ ]
  51           in paucis   remanent Graecae   vestigia linguae,             [ ]
  52         haec quoque iam Getico   ¨ barbara facta sono.                 [ ]

 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)
 7. digt.
  53         unus in hoc   nemo est populo,   qui forte Latine              [1]
  54              quaelibet e medio   ¨ reddere verba queat.                [ ]
  55               ille ego Romanus   vates (ignoscite, Musae)              [2]
  56                Sarmatico cogor   ¨ plurima more loqui.                 [1]
  57            en pudet et fateor,   iam desuetudine longa                 [ ]
  58               vix subeunt ipsi   ¨ verba Latina mihi.                  [ ]
  59         nec dubito   quin sint et in hoc   non pauca libello           [ ]
  60           barbara: non hominis   ¨ culpa sed ista loci.                [ ]
  61              ne tamen Ausoniae   perdam commercia linguae,             [ ]
  62                 et fiat patrio   ¨ vox mea muta sono,                  [ ]
  63              ipse loquor mecum   desuetaque verba retracto,            [ ]
  64               et studii repeto   ¨ signa sinistra mei.                 [ ]
  65            sic animum   tempusque traho,   sic meque reduco            [ ]
  66                  a contemplatu   ¨ summoveoque mali.                   [ ]
  67              carminibus quaero   miserarum oblivia rerum:              [ ]
  68              praemia si studio   ¨ consequar ista, sat est.            [ ]
 8. digt.                                                                      .
   1               Non adeo cecidi,   quamvis abiectus, ut infra            [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)
 8. digt.
   2        te quoque sim, inferius   ¨ quo nihil esse potest.              [ ]
   3           quae tibi res animos   in me facit, improbe, curve           [ ]
   4              casibus insultas,   ¨ quos potes ipse pati?               [ ]
   5          nec mala te   reddunt mitem   placidumque iacenti             [ ]
   6         nostra, quibus possint   ¨ inlacrimare ferae;                  [ ]
   7               nec metuis dubio   Fortunae stantis in orbe              [ ]
   8               numen, et exosae   ¨ verba superba deae.                 [ ]
   9                exigit a dignis   ultrix Rhamnusia poenas:              [ ]
  10                inposito calcas   ¨ quid mea fata pede?                 [ ]
  11            vidi ego naufragium   qui risit in aequora mergi,           [2]
  12              et 'numquam' dixi   ¨ 'iustior unda fuit.'                [ ]
  13              vilia qui quondam   miseris alimenta negarat,             [ ]
  14                 nunc mendicato   ¨ pascitur ipse cibo.                 [ ]
  15              passibus ambiguis   Fortuna volubilis errat               [ ]
  16              et manet in nullo   ¨ certa tenaxque loco,                [ ]
  17          sed modo laeta venit,   vultus modo sumit acerbos,            [ ]
  18             et tantum constans   ¨ in levitate sua est.                [ ]
  19          nos quoque floruimus,   sed flos erat ille caducus,           [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)
 8. digt.
  20           flammaque de stipula   ¨ nostra brevisque fuit.              [ ]
  21              neve tamen   tota capias   fera gaudia mente,             [ ]
  22               non est placandi   ¨ spes mihi nulla dei.                [ ]
  23               vel quia peccavi   citra scelus, utque pudore            [ ]?
  24             non caret, invidia   ¨ sic mea culpa caret,                [ ]
  25            vel quia nil ingens   ad finem solis ab ortu                [ ]
  26               illo, cui paret,   ¨ mitius orbis habet.                 [ ]
  27            scilicet ut non est   per vim superabilis ulli,             [ ]
  28           molle cor ad timidas   ¨ sic habet ille preces,              [ ]
  29               exemploque deum,   quibus accessurus et ipse est,        [ ]
  30               cum poenae venia   ¨ plura roganda dabit.                [ ]
  31              si numeres   anno soles   et nubila toto,                 [ ]?
  32               invenies nitidum   ¨ saepius isse diem.                  [ ]
  33                 ergo ne nimium   nostra laetere ruina,                 [ ]
  34               restitui quondam   ¨ me quoque posse puta:               [ ]
  35               posse puta fieri   lenito principe vultus                [ ]?
  36                ut videas media   ¨ tristis in urbe meos,               [ ]
  37          utque ego te   videam causa   graviore fugatum,               [ ]
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)
 8. digt.
  38             haec sunt a primis   ¨ proxima vota meis.                  [ ]
 9. digt.                                                                      .
   1               O tua si sineres   in nostris nomina poni                [ ]
   2            carminibus, positus   ¨ quam mihi saepe fores!              [ ]
   3              te canerem solum,   meriti memor, inque libellis          [ ]
   4              crevisset sine te   ¨ pagina nulla meis.                  [ ]
   5             quid tibi deberem,   tota sciretur in urbe,                [2]?
   6                 exul in amissa   ¨ si tamen urbe legor.                [ ]
   7            te praesens   mitem nosset,   te serior aetas,              [ ]
   8             scripta vetustatem   ¨ si modo nostra ferunt,              [ ]
   9              nec tibi cessaret   doctus bene dicere lector:            [ ]
  10                 hic te servato   ¨ vate maneret honor.                 [ ]
  11            Caesaris est primum   munus, quod ducimus auras;            [ ]
  12             gratia post magnos   ¨ est tibi habenda deos.              [ ]
  13              ille dedit vitam;   tu, quam dedit ille, tueris,          [ ]
  14               et facis accepto   ¨ munere posse frui.                  [ ]
  15            cumque perhorruerit   casus pars maxima nostros,            [ ]
  16               pars etiam credi   ¨ pertimuisse velit,                  [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)
 9. digt.
  17             naufragiumque meum   tumulo spectarit ab alto,             [ ]
  18              nec dederit nanti   ¨ per freta saeva manum,              [ ]
  19               seminecem Stygia   revocasti solus ab unda.              [ ]
  20       hoc quoque, quod memores   ¨ possumus esse, tuum est.            [ ]
  21            di tibi se tribuant   cum Caesare semper amicos:            [ ]
  22               non potuit votum   ¨ plenius esse meum.                  [ ]
  23             haec meus argutis,   si tu paterere, libellis              [1]
  24               poneret in multa   ¨ luce videnda labor;                 [ ]
  25        nunc quoque se, quamvis   est iussa quiescere, quin te          [ ]
  26               nominet invitum,   ¨ vix mea Musa tenet.                 [ ]
  27          utque canem   pavidae nactum   vestigia cervae                [ ]
  28              latrantem frustra   ¨ copula dura tenet,                  [ ]
  29             utque fores nondum   reserati carceris acer                [2]
  30           nunc pede, nunc ipsa   ¨ fronte lacessit equus,              [ ]
  31              sic mea lege data   vincta atque inclusa Thalia           [ ]
  32             per titulum vetiti   ¨ nominis ire cupit.                  [ ]
  33               ne tamen officio   memoris laedaris amici,               [ ]
  34                  parebo iussis   ¨ (parce timere) tuis.                [ ]

 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)
 9. digt.
  35                at non parerem,   nisi me meminisse putares.            [ ]
  36          hoc quod non prohibet   ¨ vox tua, gratus ero.                [ ]?
  37      dumque (quod o breve sit)   lumen vitale videbo,                  [ ]
  38                serviet officio   ¨ spiritus iste tuo.                  [ ]
= file n. 175 - 17:04 minuti
 10. digt.                                                                     .
   1             Vt sumus in Ponto,   ter frigore constitit Hister,         [ ]
   2               facta est Euxini   ¨ dura ter unda maris.                [ ]
   3           at mihi iam   videor patria   procul esse tot annis,         [ ]
   4             Dardana quot Graio   ¨ Troia sub hoste fuit.               [ ]
   5              stare putes, adeo   procedunt tempora tarde,              [ ]?
   6              et peragit lentis   ¨ passibus annus iter.                [ ]
   7            nec mihi solstitium   quicquam de noctibus aufert,          [ ]
   8               efficit angustos   ¨ nec mihi bruma dies.                [ ]
   9              scilicet in nobis   rerum natura novata est,              [ ]
  10              cumque meis curis   ¨ omnia longa facit.                  [ ]
  11            an peragunt solitos   communia tempora motus,               [ ]
  12           stantque magis vitae   ¨ tempora dura meae?                  [ ]
  13              quem tenet Euxini   mendax cognomine litus,               [ ]  
  
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)
 10. digt.
  14               et Scythici vere   ¨ terra sinistra freti.               [1]
  15              innumerae   circa gentes   fera bella minantur,           [ ]
  16            quae sibi non rapto   ¨ vivere turpe putant.                [ ]
  17           nil extra tutum est:   tumulus defenditur ipse               [ ]
  18               moenibus exiguis   ¨ ingenioque loci.                    [ ]
  19           cum minime   credas, ut aves,   densissimus hostis           [2]
  20            advolat, et praedam   ¨ vix bene visus agit.                [ ]
  21            saepe intra   muros clausis   venientia portis              [ ]
  22             per medias legimus   ¨ noxia tela vias.                    [ ]
  23              est igitur rarus,   rus qui colere audeat, isque          [ ]
  24              hac arat infelix,   ¨ hac tenet arma manu.                [ ]
  25             sub galea   pastor iunctis   pice cantat avenis,           [ ]
  26            proque lupo pavidae   ¨ bella verentur oves.                [ ]
  27               vix ope castelli   defendimur; et tamen intus            [ ]?
  28            mixta facit Graecis   ¨ barbara turba metum.                [ ]
  29           quippe simul   nobis habitat   discrimine nullo              [1]
  30              barbarus et tecti   ¨ plus quoque parte tenet.            [ ]
  31          quorum ut non timeas,   possis odisse videndo                 [ ]?
 
 Publius Ovidius Naso: Elendighed, 5. bog (Oxford C.T.)
 10. digt.
  32              pellibus et longa   ¨ pectora tecta coma.                 [ ]
  33       hos quoque, qui   geniti Graia   creduntur ab urbe,              [1]?
  34               pro patrio cultu   ¨ Persica braca tegit.                [ ]
  35                exercent   illi sociae   commercia linguae:             [ ]
  36             per gestum res est   ¨ significanda mihi.                  [ ]
  37          barbarus hic ego sum,   qui non intellegor ulli,              [ ]
  38              et rident stolidi   ¨ verba Latina Getae;                 [ ]
  39            meque palam   de me tuto   mala saepe loquuntur,            [1]?
  40              forsitan obiciunt   ¨ exiliumque mihi.                    [ ]
  41     utque fit, in   me aliquid ficti,   dicentibus illis               [ ]?
  42              abnuerim quotiens   ¨ annuerimque, putant.                [ ]
  43             adde quod iniustum   rigido ius dicitur ense,              [ ]
  44             dantur et in medio   ¨ vulnera saepe foro.                 [ ]
  45              o duram Lachesin,   quae tam grave sidus habenti          [ ]
  46               fila dedit vitae   ¨ non breviora meae!                  [ ]
  47             quod patriae vultu   vestroque caremus, amici,             [ ]
  48         atque hic in Scythicis   ¨ gentibus esse queror:               [ ]
  49          utraque poena gravis.   merui tamen urbe carere,              [ ]
 
 /felt 100 er altid tomt/ 

risultati [ ] della versificazione© >>>
Scarica file Word? (> Courier 10) o file PDF è possibile

Prossimo archivio n. 49 – XP1-OVID
Publius Ovidius Naso: Elendighed 5,10,50 [Tristia]
Ritorna a CORPUS o (Nuova!) HOME PAGE 2O23 LatinaLectio!

%d blogger hanno fatto clic su Mi Piace per questo: