Archivio n. 50 – XP2-OVIDIUS

Ovidius: Fra Sortehavet [Ex Ponto]
= file n. 181 continuato - 17:43 minuti ⬇ Cerca Ctrl + F (find) Prossimo n.51
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 2. bog (Oxford C.T.)          # XP2-OVID.
11. digt.                                                                     .
 14                admonitu melior   ¨ fit tamen illa tuo.                 [ ]
 15          namque quod Hermionae   Castor fuit, Hector Iuli,             [ ]
 16              hoc ego te laetor   ¨ coniugis esse meae.                 [ ]
 17             quae ne dissimilis   tibi sit probitate laborat,           [ ]
 18                 seque tui vita   ¨ sanguinis esse probat.              [ ]
 19               ergo quod fuerat   stimulis factura sine ullis,          [ ]
 20               plenius auctorem   ¨ te quoque nancta facit.             [ ]
 21              acer et ad palmae   per se cursurus honores,              [ ]
 22             si tamen horteris,   ¨ fortius ibit equus.                 [ ]
 23             adde quod absentis   cura mandata fideli                   [ ]
 24            perficis, et nullum   ¨ ferre gravaris onus.                [ ]
 25            o, referant grates,   quoniam non possumus ipsi,            [ ]
 26         di tibi! qui referent,   ¨ si pia facta vident;                [ ]
 27               sufficiatque diu   corpus quoque moribus istis,          [ ]
 28                 maxima Fundani   ¨ gloria, Rufe, soli.                 [ ]
_____________________________________________________________________________..

= file n. 182 - 19:31 minuti 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)          .
1. digt.                                                                      .
  1                 Aequor Iasonio   pulsatum remige primum,               [ ]
  2         quaeque nec hoste fero   ¨ nec nive, terra, cares,             [ ]
  3           ecquod erit   tempus quo vos   ego Naso relinquam            [1]
  4               in minus hostili   ¨ iussus abesse loco?                 [ ]
  5               an mihi barbaria   vivendum semper in ista,              [ ]?
  6                 inque Tomitana   ¨ condar oportet humo?                [1]
  7             pace tua,   si pax ulla est   tua, Pontica tellus,         [ ]
  8               finitimus rapido   ¨ quam terit hostis equo,             [ ]
  9               pace tua   dixisse velim,   tu pessima duro              [ ]
 10             pars es in exilio,   ¨ tu mala nostra gravas.              [ ]
 11          tu neque ver   sentis cinctum   florente corona,              [ ]
 12              tu neque messorum   ¨ corpora nuda vides.                 [ ]
 13             nec tibi pampineas   autumnus porrigit uvas:               [ ]
 14           cuncta sed inmodicum   ¨ tempora frigus habet.               [ ]
 15          tu glacie   freta vincta vides,   et in aequore piscis        [ ]
 16                 inclusus tecta   ¨ saepe natavit aqua.                 [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
1. digt.
 17          nec tibi sunt fontes,   laticis nisi paene marini,            [ ]
 18               qui potus dubium   ¨ sistat alatne sitim.                [ ]
 19         rara, eque haec felix,   in apertis eminet arvis               [ ]
 20         arbor, et in terra est   ¨ altera forma maris.                 [ ]
 21           non avis obloquitur,   silvis nisi siqua remota              [ ]
 22                aequoreas rauco   ¨ gutture potat aquas.                [ ]
 23             tristia per vacuos   horrent absinthia campos,             [ ]
 24              conveniensque suo   ¨ messis amara loco.                  [ ]
 25          adde metus,   et quod murus   pulsatur ab hoste,              [ ]
 26            tinctaque mortifera   ¨ tabe sagitta madet,                 [ ]
 27     quod procul haec regio est   et ab omni devia cursu,               [ ]
 28          nec pede quo quisquam   ¨ nec rate tutus eat.                 [ ]
 29              non igitur mirum,   finem quaerentibus horum              [ ]
 30                altera si nobis   ¨ usque rogatur humus.                [1]
 31             te magis est mirum   non hoc evincere, coniunx,            [ ]?
 32            inque meis lacrimas   ¨ posse tenere malis.                 [ ]
 33          quid facias, quaeris?   quaeras hoc scilicet ipsum,           [ ]
 34                 invenies, vere   ¨ si reperire voles.                  [ ]  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
1. digt.
 35     velle parum est:   cupias, ut re   potiaris, oportet,              [ ]
 36               et faciat somnos   ¨ haec tibi cura breves.              [ ]
 37             velle reor multos:   quis enim mihi tam sit iniquus,       [ ]
 38               optet ut exilium   ¨ pace carere meum?                   [ ]
 39                pectore te toto   cunctisque incumbere nervis           [2]
 40                 et niti pro me   ¨ nocte dieque decet.                 [ ]
 41             utque iuvent alii,   tu debes vincere amicos,              [ ]?
 42             uxor, et ad partis   ¨ prima venire tuas.                  [ ]
 43        magna tibi imposita est   nostris persona libellis:             [ ]
 44              coniugis exemplum   ¨ diceris esse bonae.                 [ ]
 45           hanc cave degeneres.   ut sint praeconia nostra              [ ]
 46               vera, vide famae   ¨ quod tuearis opus.                  [1]
 47          ut nihil ipse querar,   tacito me fama queretur               [1]
 48             quae debet, fuerit   ¨ ni tibi cura mei.                   [ ]
 49               exposuit   memet populo   Fortuna videndum,              [ ]
 50              et plus notitiae,   ¨ quam fuit ante, dedit.              [ ]
 51              notior est factus   Capaneus a fulminis ictu:             [ ]
 52              notus humo mersis   ¨ Amphiaraus equis.                   [ ]?

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
1. digt.
 53             si minus errasset,   notus minus esset Vlixes:             [ ]
 54              magna Philoctetae   ¨ vulnere fama suo est.               [ ]
 55           si locus est aliquis   tanta inter nomina parvis,            [ ]
 56          nos quoque conspicuos   ¨ nostra ruina facit.                 [ ]
 57                 nec te nasciri   patitur mea pagina, qua non           [ ]?
 58                   inferius Coa   ¨ Bittide nomen habes.                [ ]
 59          quicquid ages igitur,   scaena spectabere magna,              [ ]
 60              et pia non paucis   ¨ testibus uxor eris.                 [ ]
 61            crede mihi quotiens   laudaris carmine nostro,              [ ]
 62          qui legit has laudes,   ¨ an mereare rogat.                   [ ]
 63              utque favere reor   plures virtutibus istis,              [ ]
 64             sic tua non paucae   ¨ carpere facta volent.               [ ]
 65              quarum tu praesta   ne livor dicere possit                [ ]
 66           'haec est pro miseri   ¨ lenta salute viri.'                 [ ]
 67           cumque ego deficiam,   nec possim ducere currum,             [ ]
 68               fac tu sustineas   ¨ debile sola iugum.                  [ ]
 69            ad medicum   specto venis   fugientibus aeger:              [ ]?
 70             ultima pars animae   ¨ dum mihi restat, ades;              [ ]  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
1. digt.
 71        quodque ego praestarem,   si te magis ipse valerem,             [1]
 72            id mihi, cum valeas   ¨ fortius ipsa, refer.                [ ]
 73             exigit hoc   socialis amor   foedusque maritum:            [ ]!
 74          moribus hoc, coniunx,   ¨ exigis ipsa tuis.                   [ ]
 75               hoc domui debes,   de qua censeris, ut illam             [ ]
 76             non magis officiis   ¨ quam probitate colas.               [ ]
 77           cuncta licet facias,   nisi eris laudabilis uxor,            [ ]
 78              non poterit credi   ¨ Marcia culta tibi.                  [ ]
 79             nec sumus indigni:   nec, si vis vera fateri,              [ ]
 80                debetur meritis   ¨ gratia nulla meis.                  [ ]
 81           redditur illa quidem   grandi cum faenore nobis,             [ ]
 82             nec te, si cupiat,   ¨ laedere rumor habet.                [ ]
 83           sed tamen hoc factis   adiunge prioribus unum,               [ ]
 84             pro nostris ut sis   ¨ ambitiosa malis.                    [ ]
 85               ut minus infesta   iaceam regione labora,                [ ]
 86             clauda nec officii   ¨ pars erit ulla tui.                 [ ]
 87            magna peto, sed non   tamen invidiosa roganti:              [ ]
 88           utque ea non teneas,   ¨ tuta repulsa tua est.               [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
1. digt.
 89             nec mihi suscense,   totiens si carmine nostro,            [ ]
 90         quod facis, ut facias,   ¨ teque imitere, rogo.                [ ]
 91              fortibus adsuevit   tubicen prodesse, suoque              [ ]
 92             dux bene pugnantis   ¨ incitat ore viros.                  [ ]
 93          nota tua est probitas   testataque tempus in omne;            [ ]
 94               sit virtus etiam   ¨ non probitate minor.                [ ]
 95          non tibi Amazonia est   pro me sumenda securis,               [ ]?
 96                aut excisa levi   ¨ pelta gerenda manu.                 [ ]
 97           numen adorandum est,   non ut mihi fiat amicum,              [ ]
 98             sed sit ut iratum,   ¨ quam fuit ante, minus.              [1]
 99           gratia si nulla est,   lacrimae tibi gratia fient.           [ ]
100            hac potes aut nulla   ¨ parte movere deos.                  [ ]
101           quae tibi ne desint,   bene per mala nostra cavetur:         [2]
102              meque viro flendi   ¨ copia dives adest;                  [ ]
103         utque meae   res sunt, omni,   puto, tempore flebis.           [ ]
104               has fortuna tibi   ¨ nostra ministrat opes.              [ ]
105          si mea mors   redimenda tua,   quod abominor, esset,          [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
1. digt.
106                Admeti coniunx,   ¨ quam sequereris, erat.              [ ]
107               aemula Penelopes   fieres, si fraude pudica              [ ]
108               instantis velles   ¨ fallere nupta procos.               [ ]
109              si comes extincti   Manes sequerere mariti,               [1]
110                esset dux facti   ¨ Laudamia tui.                       [ ]
111             Iphias ante oculos   tibi erat ponenda volenti             [ ]
112             corpus in accensos   ¨ mittere forte rogos.                [ ]
113          morte nihil opus est,   nihil Icariotide tela.                [ ]
114           Caesaris est coniunx   ¨ ore precanda tuo,                   [ ]
115          quae praestat   virtute sua,   ne prisca vetustas             [ ]?
116               laude pudicitiae   ¨ saecula nostra premat:              [ ]
117           quae Veneris formam,   moris Iunonis habendo                 [ ]
118              sola est caelesti   ¨ digna reperta toro                  [ ]
119         quid trepidas   et adire times?   non inpia Procne             [ ]
120                 filiave Aeetae   ¨ voce movenda tua est,               [ ]
121             nec nurus Aegypti,   nec saeva Agamemnonis uxor,           [ ]
122        Scyllaque, quae Siculas   ¨ inguine terret aquas,               [ ]
123              Telegonive parens   vertendis nata figuris,               [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
1. digt.
124                nexaque nodosas   ¨ angue Medusa comas,                 [1]
125           femina sed princeps,   in qua Fortuna videre                 [ ]
126            se probat et caecae   ¨ crimina falsa tulit:                [ ]
127            qua nihil in terris   ad finem solis ab ortu                [ ]
128                clarius excepto   ¨ Caesare mundus habet.               [ ]
129                 eligito tempus   captatum saepe rogandi,               [ ]
130                  exeat adversa   ¨ ne tua navis aqua.                  [ ]
131            nec semper   sacras reddunt   oracula sortis,               [ ]
132               ipsaque non omni   ¨ tempore fana patent.                [ ]
133         cum status urbis erit,   qualem nunc auguror esse,             [ ]
134               et nullus populi   ¨ contrahet ora dolor,                [ ]
135             cum domus Augusti,   Capitoli more colenda,                [2]?
136        laeta, quod est et sit,   ¨ plenaque pacis erit,                [ ]
137            tum tibi di faciant   adeundi copia fiat,                   [ ]
138             profectura aliquid   ¨ tum tua verba putes.                [ ]
139             siquid aget maius,   differ tua coepta caveque             [ ]
140                spem festinando   ¨ praecipitare meam.                  [ ]
141             nec rursus   iubeo dum sit   vacuissima quaeras:           [ ]  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
1. digt.
142              corporis ad curam   ¨ vix vacat illa sui.                 [ ]
143                omnia per rerum   turbam fastidia perfer:               [ ]
144            quolibet illa meat,   ¨ tu quoque oportet eas.              [ ]
145            cum tibi contigerit   vultum Iunonis adire,                 [ ]
146              fac sis personae,   ¨ quam tueare, memor.                 [ ]
147             nec factum   defende meum:   mala causa silenda est.       [ ]
148            nil nisi sollicitae   ¨ sint tua verba preces.              [ ]
149           tam lacrimis   demenda mora est,   summissaque terra         [ ]
150                ad non mortalis   ¨ brachia tende pedes.                [ ]
151            tum pete nil aliud,   saevo nisi ab hoste recedam:          [ ]
152                hostem Fortunam   ¨ sit satis esse mihi.                [ ]
153          plura quidem subeunt,   sed sunt turbata timore;              [ ]
154        haec quoque vix poteris   ¨ voce tremente loqui.                [ ]
155             suspicor hoc damno   fore non tibi. sentiet illa           [ ]
156                  te maiestatem   ¨ pertimuisse suam.                   [ ]
157              nec, tua si fletu   scindentur verba, nocebit:            [ ]
158              interdum lacrimae   ¨ pondera vocis habent.               [ ]
159            lux etiam   coeptis facito   bona talibus adsit             [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
1. digt.
160             horaque conveniens   ¨ auspiciumque favens.                [ ]
161             sed prius inposito   sanctis altaribus igni                [ ]
162             tura fer ad magnos   ¨ vinaque pura deos.                  [ ]
163            e quibus ante omnis   Augustum numen adora                  [ ]
164              progeniemque piam   ¨ participemque tori.                 [ ]
165            sint utinam   mites solito   tibi more tuasque              [ ]
166             non duris lacrimas   ¨ vultibus aspiciant.                 [ ]
2. digt.                                                                      .
  1           Quam legis a   nobis missam   tibi, Cotta, salutem,          [2]
  2              missa sit ut vere   ¨ perveniatque, precor.               [ ]
  3           namque meis   sospes multum   cruciatibus aufers,            [ ]
  4             atque sit in nobis   ¨ pars bona salva facis.              [ ]
  5           cumque labent aliqui   iactataque vela relinquant,           [ ]
  6             tu lacerae remanes   ¨ ancora sola rati.                   [ ]
  7         grata tua est   igitur pietas.   ignoscimus illis,             [ ]
  8                qui cum Fortuna   ¨ terga dedere fugae.                 [ ]
  9              cum feriant unum,   non unum fulmina terrent,             [ ]
 10             iunctaque percusso   ¨ turba pavere solet:                 [ ]  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
2. digt.
 11            cumque dedit paries   venturae signa ruinae,                [ ]
 12               sollicito vacuus   ¨ fit locus ille metu.                [ ]
 13           quis non e   timidis aegri   contagia vitat,                 [1]
 14                vicinum metuens   ¨ ne trahat inde malum?               [ ]
 15             me quoque amicorum   nimio terrore metuque,                [2]
 16               non odio, quidam   ¨ destituere mei.                     [ ]
 17              non illis pietas,   non officiosa voluntas                [ ]
 18               defuit: adversos   ¨ extimuere deos.                     [ ]
 19            utque magis   cauti possunt   timidique videri,             [ ]
 20                  sic appellari   ¨ non meruere mali.                   [ ]
 21               aut meus excusat   caros ita candor amicos,              [1]
 22            utque habeant de me   ¨ crimina nulla, favet.               [ ]
 23               sint hi contenti   venia, iactentque licebit             [ ]
 24                 purgari factum   ¨ me quoque teste suum.               [ ]
 25             pars estis   pauci melior,   qui rebus in artis            [ ]
 26              ferre mihi nullam   ¨ turpe putastis opem.                [ ]
 27             tunc igitur meriti   morietur gratia vestri,               [ ]
 28             cum cinis absumpto   ¨ corpore factus ero.                 [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
2. digt.
 29           fallor, et illa meae   superabit tempora vitae,              [ ]
 30              si tamen a memori   ¨ posteritate legar.                  [ ]
 31               corpora debentur   maestis exsanguia bustis:             [ ]
 32             effugiunt structos   ¨ nomen honorque rogos.               [ ]
 33             occidit et Theseus   et qui comitavit Oresten;             [ ]
 34            sed tamen in laudes   ¨ vivit uterque suas.                 [ ]
 35                 vos etiam seri   laudabunt saepe nepotes,              [ ]
 36         claraque erit scriptis   ¨ gloria vestra meis.                 [ ]
 37          hic quoque Sauromatae   iam vos novere Getaeque,              [ ]
 38                et tales animos   ¨ barbara turba probat.               [2]
 39         cumque ego de   vestra nuper   probitate referrem              [1]
 40             (nam didici Getice   ¨ Sarmaticeque loqui),                [ ]
 41            forte senex quidam,   coetu cum staret in illo,             [ ]
 42            reddidit ad nostros   ¨ talia verba sonos:                  [ ]
 43          'nos quoque amicitiae   nomen, bone, novimus, hospes,         [ ]
 44            quos procul a vobis   ¨ Pontus et Hister habet.             [1]
 45          est locus in Scythia,   Tauros dixere priores                 [ ]
 46               qui Getica longe   ¨ non ita distat humo.                [ ]  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
2. digt.
 47              hac ego sum terra   (patriae nec paenitet) ortus:         [ ]
 48               consortem Phoebi   ¨ gens colit illa deam.               [ ]
 49          templa manent   hodie vastis   innixa columnis,               [ ]
 50            perque quater denos   ¨ itur in illa gradus.                [ ]
 51            fama refert   illic signum   caeleste fuisse:               [ ]
 52          quoque minus dubites,   ¨ stat basis orba dea:                [ ]
 53            araque, quae fuerat   natura candida saxi,                  [ ]?
 54                 decolor adfuso   ¨ tincta cruore rubet.                [ ]
 55             femina sacra facit   taedae non nota iugali,               [ ]
 56         quae superat Scythicas   ¨ nobilitate nurus.                   [ ]
 57           sacrifici genus est,   sic instituere parentes,              [ ]
 58                advena virgineo   ¨ caesus ut ense cadat.               [ ]
 59            regna Thoans habuit   Maeotide clarus in ora,               [ ]
 60               nec fuit Euxinis   ¨ notior alter aquis.                 [ ]
 61           sceptra tenente illo   liquidas fecisse per auras            [ ]
 62              nescioquam dicunt   ¨ Iphigenian iter.                    [ ]
 63            quam levibus ventis   sub nube per aethera vectam           [ ]
 64            creditur his Phoebe   ¨ deposuisse locis.                   [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
2. digt.
 65            praefuerat   templo multos   ea rite per annos,             [ ]
 66                invita peragens   ¨ tristia sacra manu:                 [2]
 67               cum duo velifera   iuvenes venere carina                 [ ]
 68              presseruntque suo   ¨ litora nostra pede.                 [ ]
 69           par fuit his   aetas et amor,   quorum alter Orestes,        [ ]
 70            alter erat Pylades:   ¨ nomina fama tenet.                  [ ]
 71               protinus inmitem   Triviae ducuntur ad aram.             [ ]
 72                evincti geminas   ¨ ad sua terga manus.                 [ ]
 73            spargit aqua captos   lustrali Graia sacerdos,              [ ]?
 74               ambiat ut fulvas   ¨ infula longa comas.                 [ ]
 75           dumque parat sacrum,   dum velat tempora vittis,             [ ]
 76              dum tardae causas   ¨ invenit ipsa morae,                 [ ]
 77             'non ego crudelis,   iuvenes, (ignoscite)' dixit           [2]
 78               'sacra suo facio   ¨ barbariora loco.                    [ ]
 79           ritus is est gentis.   qua vos tamen urbe venitis?           [ ]
 80            quodve parum fausta   ¨ puppe petistis iter?'               [ ]
 81               dixit, et audito   patriae pia nomine virgo              [ ]?
 82                consortes urbis   ¨ comperit esse suae.                 [ ]  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
2. digt.
 83           'alter ut e   vobis' inquit   'cadat hostia sacris,          [2]?
 84               ad patrias sedes   ¨ nuntius alter eat.'                 [ ]
 85            ire iubet   Pylades carum   periturus Oresten;              [ ]
 86         hic negat, inque vices   ¨ pugnat uterque mori.                [ ]
 87              extitit hoc unum,   quo non convenerit illis:             [2]
 88             cetera par concors   ¨ et sine lite fuit.                  [ ]
 89         dum peragunt   pulchri iuvenes   certamen amoris,              [ ]
 90            ad fratrem scriptas   ¨ exarat illa notas.                  [ ]
 91             ad fratrem   mandata dabat.   cuique illa dabantur         [ ]
 92                 (humanos casus   ¨ aspice) frater erat.                [ ]
 93          nec mora, de   templo rapiunt   simulacra Dianae,             [ ]
 94           clamque per inmensas   ¨ puppe feruntur aquas.               [ ]
 95            mirus amor iuvenum:   quamvis abiere tot anni,              [ ]
 96              in Scythia magnum   ¨ nunc quoque nomen habent.'          [ ]
 97             fabula narrata est   postquam vulgaris ab illo,            [ ]
 98                laudarunt omnes   ¨ facta piamque fidem.                [ ]
 99            scilicet hac etiam,   qua nulla ferocior ora est,           [ ]
100                nomen amicitiae   ¨ barbara corda movet.                [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
2. digt.
101            quid facere Ausonia   geniti debetis in urbe,               [1]?
102              cum tangant duros   ¨ talia facta Getas?                  [ ]
103         adde quod est   animus semper   tibi mitis, et altae           [ ]
104                 indicium mores   ¨ nobilitatis habent,                 [ ]
105            quos Volesus patrii   cognoscat nominis auctor,             [ ]
106              quos Numa materni   ¨ non neget esse suos,                [ ]
107             adiectique probent   gentiva ad nomina Cottae,             [ ]
108               si tu non esses,   ¨ interitura domus.                   [ ]
109           digne vir hac serie,   lasso succurrere amico                [ ]
110               conveniens istis   ¨ moribus esse puta.                  [ ]
= file n. 183 - 15:44 minuti
3. digt.                                                                      .
  1               Si vacat exiguum   profugo dare tempus amico,            [ ]
  2                o sidus Fabiae,   ¨ Maxime, gentis, ades,               [ ]
  3           dum tibi quae   vidi refero,   seu corporis umbra            [1]
  4               seu veri species   ¨ seu fuit ille sopor.                [ ]
  5            nox erat et bifores   intrabat luna fenestras,              [ ]
  6               mense fere medio   ¨ quanta nitere solet.                [ ]
  7             publica me requies   curarum somnus habebat,               [ ]  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
3. digt.
  8             fusaque erant toto   ¨ languida membra toro,               [ ]
  9              cum subito pinnis   agitatus inhorruit aer,               [ ]
 10                et gemuit parvo   ¨ mota fenestra sono.                 [ ]
 11            territus in cubitum   relevo mea membra sinistrum,          [ ]
 12            pulsus et e trepido   ¨ pectore somnus abit.                [ ]
 13           stabat Amor,   vultu non quo   prius esse solebat,           [ ]
 14            fulcra tenens laeva   ¨ tristis acerna manu,                [ ]
 15             nec torquem collo,   nec habens crinale capillo,           [ ]
 16            nec bene dispositas   ¨ comptus, ut ante, comas.            [ ]
 17              horrida pendebant   molles super ora capilli,             [ ]
 18             et visa est oculis   ¨ horrida pinna meis,                 [ ]
 19               qualis in aeriae   tergo solet esse columbae,            [ ]
 20               tractatam multae   ¨ quam tetigere manus.                [ ]
 21             hunc simul agnovi,   neque enim mihi notior alter,         [ ]?
 22             talibus adfata est   ¨ libera lingua sonis:                [ ]
 23                'o puer, exilii   decepto causa magistro,               [ ]?
 24              quem fuit utilius   ¨ non docuisse mihi,                  [ ]
 25            huc quoque venisti,   pax est ubi tempore nullo,            [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
3. digt.
 26             et coit adstrictis   ¨ barbarus Hister aquis?              [ ]
 27          quae tibi causa viae,   nisi uti mala nostra videres?         [ ]
 28          quae sunt, si nescis,   ¨ invidiosa tibi.                     [ ]
 29               tu mihi dictasti   iuvenalia carmina primus:             [ ]
 30                  apposui senis   ¨ te duce quinque pedes.              [ ]
 31                 nec me Maeonio   consurgere carmine nec me             [ ]
 32                dicere magnorum   ¨ passus es acta ducum.               [ ]
 33              forsitan exiguas,   aliquas tamen, arcus et ignes         [ ]
 34                  ingenii vires   ¨ comminuere mei.                     [ ]
 35           namque ego dum canto   tua regna tuaeque parentis,           [ ]
 36             in nullum mea mens   ¨ grande vacavit opus.                [ ]
 37          nec satis hoc fuerat.   stulto quoque carmine feci,           [ ]
 38              Artibus ut posses   ¨ non rudis esse meis.                [ ]
 39             pro quibus exilium   misero est mihi reddita merces.       [ ]
 40          id quoque in extremis   ¨ et sine pace locis.                 [ ]
 41               at non Chionides   Eumolpus in Orphea talis,             [ ]
 42          in Phryga nec Satyrum   ¨ talis Olympus erat,                 [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
3. digt.
 43             praemia nec Chiron   ab Achille talia cepit,               [1]
 44           Pythagoraeque ferunt   ¨ non nocuisse Numam.                 [ ]
 45             nomina neu referam   longum collecta per aevum,            [ ]
 46                discipulo perii   ¨ solus ab ipse meo.                  [ ]
 47           dum damus arma tibi,   dum te, lascive, docemus,             [ ]
 48              haec te discipulo   ¨ dona magister habet.                [ ]
 49         scis tamen, et liquido   iuratus dicere possis,                [ ]?
 50               non me legitimos   ¨ sollicitasse toros.                 [2]
 51         scripsimus haec illis,   quarum nec vitta pudicos              [ ]
 52               contingit crines   ¨ nec stola longa pedes.              [ ]
 53          dic, precor, ecquando   didicisti fallere nuptas,             [ ]
 54             et facere incertum   ¨ per mea iussa genus?                [ ]
 55          an sit ab his   omnis rigide   summota libellis,              [ ]
 56              quam lex furtivos   ¨ arcet habere viros?                 [ ]
 57        quid tamen hoc prodest,   vetiti si lege severa                 [1]
 58               credor adulterii   ¨ conposuisse notas?                  [ ]
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
3. digt.
 59              at tu, sic habeas   ferientes cuncta sagittas,            [ ]
 60             sic numquam rapido   ¨ lampades igne vacent,               [ ]
 61             sic regat imperium   terrasque coerceat omnis              [ ]
 62               Caesar, ab Aenea   ¨ qui tibi fratre tuus,               [ ]?
 63              effice, sit nobis   non inplacabilis ira,                 [ ]
 64              meque loco plecti   ¨ commodiore velit.'                  [ ]
 65            haec ego visus eram   puero dixisse volucri,                [ ]
 66                hos visus nobis   ¨ ille dedisse sonos:                 [ ]
 67          'per mea tela, faces,   et per mea tela, sagittas,            [ ]
 68                per matrem iuro   ¨ Caesareumque caput,                 [ ]
 69             nil nisi concessum   nos te didicisse magistro,            [ ]
 70              Artibus et nullum   ¨ crimen inesse tuis.                 [ ]
 71          utque hoc, sic utinam   defendere cetera possem!              [ ]
 72            scis aliud, quod te   ¨ laeserit, esse, magis               [ ]
 73  quicquid id est   (neque enim debet   dolor ipse referri,             [ ]
 74              nec potes a culpa   ¨ dicere abesse tua)                  [ ]
 75               tu licet erroris   sub imagine crimen obumbres,          [ ]
 76             non gravior merito   ¨ iudicis ira fuit.                   [ ]  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
3. digt.
 77             ut tamen aspicerem   consolarerque iacentem,               [ ]?
 78             lapsa per inmensas   ¨ est mea pinna vias.                 [ ]
 79         haec loca tum   primum vidi,   cum matre rogante               [ ]
 80              Phasias est telis   ¨ fixa puella meis.                   [ ]
 81           quae nunc cur iterum   post saecula longa revisam,           [ ]
 82            tu facis, o castris   ¨ miles amice meis.                   [ ]
 83             pone metus igitur:   mitescet Caesaris ira,                [ ]
 84                et veniet votis   ¨ mollior hora tuis.                  [ ]
 85           neve moram   timeas, tempus,   quod quaerimus, instat,       [ ]
 86            cunctaque laetitiae   ¨ plena triumphus habet.              [ ]
 87             dum domus et nati,   dum mater Livia gaudet,               [ ]
 88            dum gaudes, patriae   ¨ magne ducisque pater,               [ ]
 89              dum sibi gratatur   populus, totamque per urbem           [2]
 90                 omnis odoratis   ¨ ignibus ara calet,                  [1]
 91           dum faciles   aditus praebet   venerabile templum,           [ ]
 92          sperandum est nostras   ¨ posse valere preces.'               [ ]
 93       dixit, et aut   ille est tenues   dilapsus in auras,             [ ]
 94               coeperunt sensus   ¨ aut vigilare mei.                   [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
3. digt.
 95           si dubitem,   faveas quin his,   o Maxime, dictis,           [ ]?
 96                Memnonio cycnos   ¨ esse colore putem.                  [ ]
 97              sed neque mutatur   nigra pice lacteus humor,             [2]
 98        nec, quod erat candens,   ¨ fit terebinthus ebur.               [ ]
 99             conveniens   animo genus est   tibi, nobile namque         [ ]
100            pectus et Herculeae   ¨ simplicitatis habes.                [ ]
101           livor, iners vitium,   mores non exit in altos,              [ ]
102               utque latens ima   ¨ vipera serpit humo.                 [ ]
103              mens tua sublimis   supra genus eminet ipsum,             [ ]
104               grandius ingenio   ¨ nec tibi nomen inest.               [ ]
105            ergo alii   noceant miseris   optentque timeri,             [ ]
106              tinctaque mordaci   ¨ spicula felle gerant:               [ ]
107             at tua supplicibus   domus est adsueta iuvandis,           [ ]
108               in quorum numero   ¨ me, precor, esse velis.             [ ]
4. digt.                                                                      .
  1            Haec tibi non vanam   portantia verba salutem               [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
4. digt.
  2                  Naso Tomitana   ¨ mittit ab urbe tuus,                [1]
  3             utque suo   faveas mandat,   Rufine, triumpho,             [ ]
  4               in vestras venit   ¨ si tamen ille manus.                [ ]
  5               est opus exiguum   vestrisque paratibus inpar:           [ ]
  6        quale tamen cumque est,   ¨ ut tueare, rogo.                    [ ]
  7           firma valent per se,   nullumque Machaona quaerunt.          [ ]
  8              ad medicam dubius   ¨ confugit aeger opem.                [ ]
  9          non opus est   magnis placido   lectore poetis:               [ ]
 10              quamlibet invitum   ¨ difficilemque tenent.               [ ]
 11           nos, quibus ingenium   longi minuere labores,                [ ]
 12               aut etiam nullum   ¨ forsitan ante fuit,                 [ ]
 13               viribus infirmi,   vestro candore valemus:               [ ]
 14            quod mihi si demas,   ¨ omnia rapta putem.                  [1]
 15         cunctaque cum mea sint   propenso nixa favore,                 [ ]
 16              praecipuum veniae   ¨ ius habet ille liber.               [ ]
 17              spectatum   vates alii   scripsere triumphum:             [ ]
 18             est aliquid memori   ¨ visa notare manu.                   [ ]
 19            nos ea vix   avidam vulgo   captata per aurem               [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
4. digt.
 20        scripsimus, atque oculi   ¨ fama fuere mei.                     [ ]
 21              scilicet adfectus   similes, aut inpetus idem             [ ]
 22               rebus ab auditis   ¨ conspicuisque venit!                [ ]
 23             nec nitor argenti,   quem vos vidistis, et auri            [ ]
 24            quod mihi defuerit,   ¨ purpuraque illa, queror:            [ ]
 25           sed loca, sed gentes   formatae mille figuris                [ ]
 26              nutrissent carmen   ¨ proeliaque ipsa meum,               [ ]
 27               et regum vultus,   certissima pignora mentis,            [ ]
 28               iuvissent aliqua   ¨ forsitan illud opus.                [ ]
 29             plausibus ex ipsis   populi laetoque favore                [ ]
 30               ingenium quodvis   ¨ incaluisse potest:                  [ ]
 31          tamque ego sumpsissem   tali clamore vigorem,                 [ ]?
 32              quam rudis audita   ¨ miles ad arma tuba.                 [ ]
 33             pectora sint nobis   nivibus glacieque licebit             [ ]
 34        atque hoc, quem patior,   ¨ frigidiora loco,                    [ ]
 35              illa ducis facies   in curru stantis eburno               [ ]
 36               excuteret frigus   ¨ sensibus omne meis.                 [ ]
 37               his ego defectus   dubiisque auctoribus usus             [ ]  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
4. digt.
 38                ad vestri venio   ¨ iure favoris opem.                  [ ]
 39            nec mihi nota ducum   nec sunt mihi nota locorum            [ ]
 40               nomina. materiam   ¨ non habuere manus.                  [ ]
 41         pars quota de   tantis rebus,   quam fama referre              [ ]
 42              aut aliquis nobis   ¨ scribere posset, erat?              [ ]
 43           quo magis, o lector,   debes ignoscere, si quid              [ ]
 44              erratum est illic   ¨ praeteritumve mihi.                 [ ]
 45              adde quod assidue   domini meditata querelas              [ ]
 46               ad laetum carmen   ¨ vix mea versa lyra est.             [ ]
 47            vix bona post tanto   quaerenti verba subibant,             [ ]
 48             et gaudere aliquid   ¨ res mihi visa nova est.             [ ]
 49              utque reformidant   insuetum lumina solem,                [ ]
 50               sic ad laetitiam   ¨ mens mea segnis erat.               [ ]
 51           est quoque cunctarum   novitas carissima rerum,              [ ]
 52             gratiaque officio,   ¨ quod mora tardat, abest.            [ ]
 53                cetera certatim   de magno scripta triumpho             [ ]
 54              iam pridem populi   ¨ suspicor ore legi.                  [ ]?
 55           illa bibit   sitiens lector,   mea pocula plenus:            [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
4. digt.
 56          illa recens pota est,   ¨ nostra tepebit aqua.                [ ]
 57               non ego cessavi,   nec fecit inertia serum.              [ ]?
 58                ultima me vasti   ¨ sustinet ora freti.                 [ ]
 59            dum venit huc rumor   properataque carmina fiunt            [ ]
 60          factaque eunt ad vos,   ¨ annus abire potest.                 [ ]
 61            nec minimum refert,   intacta rosaria primus,               [ ]
 62                 an sera carpas   ¨ paene relicta manu.                 [ ]
 63             quid mirum, lectis   exhausto floribus horto,              [ ]
 64          si duce non facta est   ¨ digna corona tuo?                   [ ]
 65            deprecor hoc: vatum   contra sua carmina ne quis            [ ]
 66            dicta putet! pro se   ¨ Musa locuta mea est.                [ ]
 67             sunt mihi vobiscum   communia sacra, poetae,               [ ]
 68              in vestro miseris   ¨ si licet esse choro.                [ ]
 69           magnaque pars animae   mecum vixistis, amici:                [ ]
 70             hac ego vos absens   ¨ nunc quoque parte colo.             [ ]
 71             sint igitur vestro   mea commendata favore                 [ ]
 72            carmina, non possum   ¨ pro quibus ipse loqui.              [ ]
 73        scripta placent   a morte fere,   quia laedere vivos            [ ]  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
4. digt.
 74               livor et iniusto   ¨ carpere dente solet.                [ ]
 75            si genus est mortis   male vivere, terra moratur,           [ ]
 76                et desunt fatis   ¨ sola sepulchra meis.                [ ]
 77             denique opus curae   culpetur ut undique nostrae,          [ ]
 78                  officium nemo   ¨ qui reprehendat erit.               [ ]
 79               ut desint vires,   tamen est laudanda voluntas:          [ ]
 80              hac ego contentos   ¨ auguror esse deos.                  [ ]
 81         haec facit ut   veniat pauper   quoque gratus ad aras,         [ ]
 82               et placeat caeso   ¨ non minus agna bove.                [ ]
 83         res quoque tanta fuit,   quantae subsistere summo              [ ]
 84                  Aeneadum vati   ¨ grande fuisset onus.                [ ]
 85           ferre etiam   molles elegi   tam vasta triumphi              [ ]
 86             pondera disparibus   ¨ non potuere rotis.                  [ ]
 87            quo pede nunc utar,   dubia est sententia nobis:            [ ]
 88              alter enim de te,   ¨ Rhene, triumphus adest.             [ ]
 89                 inrita votorum   non sunt praesagia vatum:             [2]
 90             danda Iovi laurus,   ¨ dum prior illa viret.               [ ]
 91           nec mea verba legis,   qui sum summotus ad Histrum,          [ ]
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
4. digt.
 92               non bene pacatis   ¨ flumina pota Getis:                 [1]?
 93              ista dei vox est,   deus est in pectore nostro,           [ ]
 94             haec duce praedico   ¨ vaticinorque deo.                   [ ]
 95             quid cessas currum   pompamque parare triumphis,           [ ]
 96             Livia? dant nullas   ¨ iam tibi bella moras.               [ ]
 97               perfida damnatas   Germania proicit hastas.              [ ]
 98               iam pondus dices   ¨ omen habere meum.                   [ ]
 99          crede, brevique fides   aderit. geminabit honorem             [ ]
100            filius, et iunctis,   ¨ ut prius, ibit equis.               [ ]
101            prome, quod inicias   umeris victoribus, ostrum:            [ ]
102            ipsa potest solitum   ¨ nosse corona caput:                 [ ]
103          scuta sed et   galeae gemmis   radientur et auro,             [ ]
104         stentque super vinctos   ¨ trunca tropaea viros:               [ ]
105                oppida turritis   cingantur eburnea muris,              [ ]
106              fictaque res vero   ¨ more putetur agi.                   [ ]
107             squalidus inmissos   fracta sub harundine crines           [ ]
108             Rhenus et infectas   ¨ sanguine portet aquas.              [ ]
109              barbara iam capti   poscunt insignia reges                [ ]  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
4. digt.
110               textaque fortuna   ¨ divitiora sua,                      [ ]?
111              et quae praeterea   virtus invicta tuorum                 [ ]
112             saepe parata tibi,   ¨ saepe paranda facit.                [ ]
113              di, quorum monitu   sumus eventura locuti,                [ ]
114          verba, precor, celeri   ¨ nostra probate fide.                [ ]
= file n. 184 - 17:06 minuti
5. digt.                                                                      .
  1          Quam legis, unde tibi   mittatur epistula, quaeris?           [ ]
  2            hinc, ubi caeruleis   ¨ iungitur Hister aquis.              [ ]
  3            ut regio dicta est,   succurrere debet et auctor,           [ ]
  4              laesus ab ingenio   ¨ Naso poeta suo.                     [ ]
  5        qui tibi, quam   mallet praesens   adferre salutem,             [ ]
  6            mittit ab hirsutis,   ¨ Maxime Cotta, Getis.                [ ]
  7             legimus, o iuvenis   patrii non degener oris,              [ ]
  8               dicta tibi pleno   ¨ verba diserta foro.                 [1]
  9         quae quamquam   lingua mihi sunt   properante per horas        [ ]
 10            lecta satis multas,   ¨ pauca fuisse queror.                [ ]
 11            plura sed haec feci   relegendo saepe, nec umquam           [ ]?
 12          non mihi, quam primo,   ¨ grata fuere magis.                  [ ]
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
5. digt.
 13         cumque nihil   totiens lecta e   dulcedine perdant,            [ ]
 14             viribus illa suis,   ¨ non novitate, placent.              [ ]
 15          felices   quibus haec ipso   cognoscere in actu               [ ]
 16                 et tam facundo   ¨ contigit ore frui!                  [ ]
 17        nam, quamquam sapor est   allata dulcis in unda                 [2]
 18                gratius ex ipso   ¨ fonte bibuntur aquae.               [ ]
 19               et magis adducto   pomum decerpere ramo                  [1]
 20                quam de caelata   ¨ sumere lance iuvat.                 [ ]
 21             at nisi peccassem,   nisi me mea Musa fugasset,            [ ]
 22             quod legi, tua vox   ¨ exhibuisset opus,                   [ ]?
 23             utque fui solitus,   sedissem forsitan unus                [ ]
 24                de centum iudex   ¨ in tua verba viris,                 [ ]
 25             maior et implesset   praecordia nostra voluptas,           [ ]
 26            cum traherer dictis   ¨ adnueremque tuis.                   [ ]
 27           quem quoniam   fatum patria   vobisque relictis              [ ]
 28                inter inhumanos   ¨ maluit esse Getas,                  [1]
 29        quod licet, ut   videar tecum   magis esse loquendo,            [ ]
 30          saepe, precor, studii   ¨ pignora mitte tui,                  [ ]  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
5. digt.
 31                exemploque meo,   nisi dedignaris id ipsum,             [ ]
 32              utere, quod nobis   ¨ rectius ipse dares.                 [ ]
 33          namque ego, qui perii   iam pridem, Maxime, vobis,            [ ]
 34                  ingenio nitor   ¨ non periisse meo.                   [ ]
 35          redde vicem,   nec rara tui   monimenta laboris               [ ]
 36             accipiant nostrae,   ¨ grata futura, manus.                [ ]
 37           dic tamen, o iuvenis   studiorum plene meorum,               [ ]
 38            ecquid ab his ipsis   ¨ admoneare mei.                      [ ]
 39      ecquid, ubi aut   recitas factum   modo carmen amicis,            [ ]
 40         aut, quod saepe soles,   ¨ exigis ut recitent,                 [ ]
 41           quaeror, ut interdum   tua mens, oblita quid absit,          [ ]
 42              nescio quid certe   ¨ sentit abesse sui,                  [ ]
 43           utque loqui   multum de me   praesente solebas,              [ ]
 44            nunc quoque Nasonis   ¨ nomen in ore tuo est?               [1]
 45           ipse quidem   Getico peream   violatus ab arcu               [ ]
 46                (et sit periuri   ¨ quam prope poena, vides)            [ ]
 47               te nisi momentis   video paene omnibus absens.           [ ]
 48              gratia quod menti   ¨ quolibet ire licet.                 [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
5. digt.
 49                hac ubi perveni   nulli cernendus in urbem,             [ ]
 50            saepe loquor tecum,   ¨ saepe loquente fruor.               [ ]
 51        tum mihi difficile est,   quam sit bene, dicere, quamque        [ ]
 52               candida iudiciis   ¨ illa sit hora meis.                 [ ]
 53          tum me, si qua fides,   caelesti sede receptum                [1]
 54                 cum fortunatis   ¨ suspicor esse deis.                 [ ]
 55          rursus ubi huc redii,   caelum superosque relinquo,           [ ]
 56              a Styge nec longe   ¨ Pontica distat humus.               [ ]
 57             unde ego si   fato nitor   prohibente reverti,             [2]?
 58            spem sine profectu,   ¨ Maxime, tolle mihi.                 [ ]
6. digt.                                                                      .
  1             Naso suo   (posuit nomen   quam paene!) sodali             [ ]
  2              mittit ab Euxinis   ¨ hoc breve carmen aquis.             [ ]
  3             aut si cauta parum   scripsisset dextra quis esses,        [ ]
  4               forsitan officio   ¨ parta querela foret.                [ ]
  5         cur tamen, hoc   aliis tutum   credentibus, unus,              [ ]
  6                adpellent ne te   ¨ carmina nostra, rogas?              [ ]
  7            quanta sit in media   clementia Caesaris ira,               [ ]?  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
6. digt.
  8               si nescis, ex me   ¨ certior esse potes.                 [ ]
  9         huic ego, quam patior,   nil possem demere poenae,             [ ]
 10                si iudex meriti   ¨ cogerer esse mei.                   [ ]
 11             non vetat ille sui   quemquam meminisse sodalis,           [ ]
 12           nec prohibet tibi me   ¨ scribere teque mihi.                [ ]
 13           nec scelus admittas,   si consoleris amicum,                 [ ]
 14             mollibus et verbis   ¨ aspera fata leves.                  [ ]
 15           cur, dum tuta times,   facis ut reverentia talis             [ ]
 16               fiat in Augustos   ¨ invidiosa deos?                     [ ]
 17              fulminis adflatos   interdum vivere telis                 [ ]
 18             vidimus et refici,   ¨ non prohibente Iove.                [ ]
 19             nec, quia Neptunus   navem lacerarat Vlixis,               [ ]
 20                Leucothea nanti   ¨ ferre negavit opem.                 [ ]
 21            crede mihi, miseris   caelestia numina parcunt,             [ ]
 22              nec semper laesos   ¨ et sine fine premunt.               [ ]
 23            principe nec nostro   deus est moderatior ullus:            [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
6. digt.
 24                 Iustitia vires   ¨ temperat ille suas.                 [ ]
 25             nuper eam   Caesar facto   de marmore templo,              [ ]?
 26               iampridem posuit   ¨ mentis in aede suae.                [ ]
 27             Iuppiter in multos   temeraria fulmina torquet,            [ ]
 28               qui poenam culpa   ¨ non meruere pati.                   [ ]
 29             obruerit   cum tot saevis   deus aequoris undis,           [ ]
 30                 ex illis mergi   ¨ pars quota digna fuit?              [ ]
 31               cum pereant acie   fortissima quaeque, vel ipso          [ ]
 32                iudice dilectus   ¨ Martis iniquus erit.                [ ]
 33              at si forte velis   in nos inquirere, nemo est            [ ]
 34          qui se, quod patitur,   ¨ conmeruisse neget.                  [ ]
 35            adde quod extinctos   vel aqua vel Marte vel igni           [ ]
 36            nulla potest iterum   ¨ restituisse dies.                   [ ]
 37               restituit multos   aut poenae parte levavit              [ ]
 38           Caesar: et in multis   ¨ me, precor, esse velit.             [ ]
 39              at tu, cum   tali populus   sub principe simus,           [1]
 40               adloquio profugi   ¨ credis inesse metum?                [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
6. digt.
 41           forsitan haec domino   Busiride iure timeres,                [1]?
 42             aut solito clausos   ¨ urere in aere viros.                [ ]
 43            desine mitem animum   vano infamare timore.                 [ ]
 44         saeva quid in placidis   ¨ saxa vereris aquis?                 [ ]
 45          ipse ego quod   primo scripsi   sine nomine vobis,            [ ]?
 46                   vix excusari   ¨ posse mihi videor.                  [ ]
 47             sed pavor attonito   rationis ademerat usum,               [ ]
 48            cesserat omne novis   ¨ consiliumque malis,                 [ ]
 49               fortunamque meam   metuens, non vindicis iram,           [ ]
 50                terrebar titulo   ¨ nominis ipse mei.                   [ ]
 51             hactenus admonitus   memori concede poetae                 [ ]
 52            ponat ut in chartis   ¨ nomina cara suis.                   [ ]
 53            turpe erit ambobus,   longo mihi proximus usu               [ ]
 54                 si nulla libri   ¨ parte legere mei.                   [ ]
 55            ne tamen iste metus   somnos tibi rumpere possit,           [ ]
 56           non ultra, quam vis,   ¨ officiosus ero,                     [ ]
 57        teque tegam,   qui sis, nisi cum   permiseris ipse:             [ ]
 58                   cogetur nemo   ¨ munus habere meum.                  [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
6. digt.
 59          tu modo, quem poteras   vel aperte tutus amare,               [ ]
 60              si res est anceps   ¨ ista, latenter ama.                 [ ]
7. digt.                                                                      .
  1            Verba mihi   desunt eadem   tam saepe roganti,              [2]
  2             iamque pudet vanas   ¨ fine carere preces.                 [ ]?
  3               taedia consimili   fieri de carmine vobis,               [ ]?
  4          quidque petam cunctos   ¨ edidicisse reor.                    [ ]
  5          nostraque quid portet   iam nostis epistula, quamvis          [ ]
  6             cera sit a vinclis   ¨ non labefacta meis.                 [ ]
  7                   ergo mutetur   scripti sententia nostri,             [ ]
  8             ne totiens contra,   ¨ quam rapit amnis, eam.              [ ]
  9             quod bene de vobis   speravi, ignoscite, amici:            [2]
 10                 talia peccandi   ¨ iam mihi finis erit.                [ ]
 11               nec gravis uxori   dicar: quae scilicet in me            [1]
 12      quam proba tam timida est   ¨ experiensque parum.                 [ ]
 13       hoc quoque, Naso, feres:   etenim peiora tulisti.                [ ]
 14               iam tibi sentiri   ¨ sarcina nulla potest.               [ ]
 15              ductus ab armento   taurus detrectet aratrum,             [ ]  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
7. digt.
 16              subtrahat et duro   ¨ colla novella iugo                  [ ]
 17           nos, quibus adsuevit   fatum crudeliter uti,                 [ ]
 18             ad mala iam pridem   ¨ non sumus ulla rudes.               [ ]
 19             venimus in Geticos   fines: moriamur in illis,             [ ]
 20           Parcaque ad extremum   ¨ qua mea coepit eat.                 [ ]
 21           spem iuvat amplecti,   quae non iuvat inrita semper:         [ ]
 22               et, fieri cupias   ¨ siqua, futura putes.                [ ]
 23       proximus huic gradus est   bene desperare salutem,               [ ]
 24               seque semel vera   ¨ scire perisse fide.                 [ ]
 25                curando   fieri quaedam   maiora videmus                [ ]
 26           vulnera, quae melius   ¨ non tetigisse fuit.                 [ ]
 27             mitius ille perit,   subita qui mergitur unda,             [1]
 28           quam sua qui tumidis   ¨ brachia lassat aquis.               [ ]
 29                cur ego concepi   Scythicis me posse carere             [ ]?
 30               finibus et terra   ¨ prosperiore frui?                   [ ]
 31              cur aliquid de me   speravi lenius umquam?                [ ]?
 32                an fortuna mihi   ¨ sic mea nota fuit?                  [ ]
 33           torqueor en gravius,   repetitaque forma locorum             [ ]
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
7. digt.
 34                exilium renovat   ¨ triste recensque facit.             [ ]
 35             est tamen utilius,   studium cessare meorum,               [ ]
 36           quam, quas admorint,   ¨ non valuisse preces.                [ ]
 37          magna quidem res est,   quam non audetis, amici:              [ ]
 38           sed si quis peteret,   ¨ qui dare vellet, erat.              [ ]
 39              dummodo non nobis   hoc Caesaris ira negarit,             [1]
 40               fortiter Euxinis   ¨ inmoriemur aquis.                   [ ]
8. digt.                                                                      .
  1            Quae tibi quaerebam   memorem testantia curam               [ ]
  2                 dona Tomitanus   ¨ mittere posset ager.                [1]
  3             dignus es argento,   fulvo quoque dignior auro,            [ ]
  4             sed te, cum donas,   ¨ ista iuvare solent.                 [ ]
  5     nec tamen haec   loca sunt ullo   pretiosa metallo:                [ ]
  6             hostis ab agricola   ¨ vix sinit illa fodi.                [ ]
  7             purpura saepe tuos   fulgens praetexit amictus.            [ ]
  8              sed non Sarmatico   ¨ tingitur illa mari.                 [ ]
  9            vellera dura ferunt   pecudes, et Palladis uti              [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
8. digt.
 10                 arte Tomitanae   ¨ non didicere nurus.                 [1]
 11                femina pro lana   Cerealia munera frangit,              [2]?
 12            suppositoque gravem   ¨ vertice portat aquam.               [ ]
 13              non hic pampineis   amicitur vitibus ulmus,               [ ]
 14            nulla premunt ramos   ¨ pondere poma suos.                  [ ]
 15               tristia deformes   pariunt absinthia campi,              [ ]
 16             terraque de fructu   ¨ quam sit amara docet.               [ ]
 17              nil igitur   tota Ponti   regione Sinistri,               [ ]?
 18             quod mea sedulitas   ¨ mittere posset, erat.               [ ]
 19            clausa tamen   misi Scythica   tibi tela pharetra:          [1]?
 20             hoste precor fiant   ¨ illa cruenta tuo.                   [ ]
 21        hos habet haec calamos,   hos haec habet ora libellos.          [1]
 22         haec viget in nostris,   ¨ Maxime, Musa locis!                 [ ]
 23          quae quamquam   misisse pudet,   quia parva videntur,         [ ]
 24         tu tamen haec, quaeso,   ¨ consule missa boni.                 [ ]
9. digt.                                                                      .
  1          Quod sit in his eadem   sententia, Brute, libellis,           [ ]
  2             carmina nescioquem   ¨ carpere nostra refers:              [ ]
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
9. digt.
  3              nil nisi me terra   fruar ut propiore rogare,             [ ]
  4              et quam sim denso   ¨ cinctus ab hoste loqui.             [ ]
  5            o, quam de   multis vitium   reprehenditur unum!            [ ]
  6               hoc peccat solum   ¨ si mea Musa, bene est.              [ ]
  7              ipse ego librorum   video delicta meorum,                 [ ]
  8             cum sua plus iusto   ¨ carmina quisque probet.             [ ]
  9            auctor opus laudat:   sic forsitan Agrius olim              [ ]
 10                Thersiten facie   ¨ dixerit esse bona.                  [ ]
 11           iudicium   tamen hic nostrum   non decipit error,            [ ]
 12           nec, quicquid genui,   ¨ protinus illud amo.                 [ ]
 13            cur igitur,   si me videam   delinquere, peccem,            [ ]
 14              et patiar scripto   ¨ crimen inesse, rogas?               [ ]
 15            non eadem ratio est   sentire et demere morbos.             [ ]
 16          sensus inest cunctis,   ¨ tollitur arte malum.                [ ]
 17         saepe aliquod   verbum cupiens   mutare reliqui,               [ ]
 18                 iudicium vires   ¨ destituuntque meum.                 [ ]
 19       saepe piget   (quid enim dubitem   tibi vera fateri?)            [ ]
 20             corrigere et longi   ¨ ferre laboris onus.                 [ ]?  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
9. digt.
 21          scribentem   iuvat ipse labor   minuitque laborem,            [ ]
 22            cumque suo crescens   ¨ pectore fervet opus.                [ ]
 23         corrigere ut   res est tanto   magis ardua quanto              [ ]
 24              magnus Aristarcho   ¨ maior Homerus erat,                 [ ]
 25               sic animum lento   curarum frigore laedit                [ ]?
 26               et cupidi cursus   ¨ frena retentat equi.                [ ]
 27           atque ita di   mites minuant   mihi Caesaris iram,           [2]
 28                 ossaque pacata   ¨ nostra tegantur humo,               [1]
 29                ut mihi conanti   nonnumquam intendere curas            [ ]
 30               fortunae species   ¨ obstat acerba meae,                 [ ]
 31            vixque mihi videor,   faciam qui carmina, sanus,            [ ]
 32              inque feris curem   ¨ corrigere illa Getis.               [ ]
 33           nil tamen e scriptis   magis excusabile nostris,             [ ]
 34            quam sensum cunctis   ¨ paene quod unus inest.              [ ]
 35            laeta fere   laetus cecini,   cano tristia tristis:         [ ]
 36               conveniens operi   ¨ tempus utrumque suo est.            [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
9. digt.
 37           quid nisi de   vitio scribam   regionis amarae,              [ ]
 38              utque loco moriar   ¨ commodiore precer?                  [ ]
 39            cum totiens   eadem dicam,   vix audior ulli,               [ ]
 40              verbaque profectu   ¨ dissimulata carent.                 [ ]
 41          et tamen haec   eadem cum sint,   non scripsimus isdem,       [ ]
 42              unaque per plures   ¨ vox mea temptat opem.               [ ]
 43            an, ne bis   sensum lector   reperiret eundem,              [ ]
 44                 unus amicorum,   ¨ Brute, rogandus eras?               [1]
 45            non fuit hoc tanti.   confesso ignoscite, docti:            [ ]
 46              vilior est operis   ¨ fama salute mea.                    [ ]
 47              denique materiam,   quam quis sibi finxerit ipse,         [ ]
 48                arbitrio variat   ¨ multa poeta suo.                    [ ]
 49           Musa mea est   index nimium   quoque vera malorum,           [ ]
 50               atque incorrupti   ¨ pondera testis habet.               [ ]
 51           nec liber ut fieret,   sed uti sua cuique daretur            [ ]
 52            littera, propositum   ¨ curaque nostra fuit.                [ ]
 53             postmodo collectas   utcumque sine ordine iunxi:           [ ]
 54               hoc opus electum   ¨ ne mihi forte putes.                [ ]  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 3. bog (Oxford C.T.)
9. digt.
 55            da veniam scriptis,   quorum non gloria nobis               [ ]
 56            causa, sed utilitas   ¨ officiumque fuit.                   [ ]
_____________________________________________________________________________..  

= file n. 185 - 17:02 minuti 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)                    .
1. digt.                                                                      .
  1                Accipe, Pompei,   deductum carmen ab illo,              [ ]?
  2              debitor est vitae   ¨ qui tibi, Sexte, suae.              [ ]
  3           qui seu non prohibes   a me tua nomina poni,                 [1]
  4                accedet meritis   ¨ haec quoque summa tuis:             [ ]
  5            sive trahis vultus,   equidem peccasse fatebor,             [ ]
  6              delicti tamen est   ¨ causa probanda mei.                 [ ]
  7           non potuit mea mens,   quin esset grata, teneri,             [ ]
  8             sit precor officio   ¨ non gravis ira pio.                 [ ]
  9          o, quotiens   ego sum libris   mihi visus ab istis            [ ]
 10               inpius, in nullo   ¨ quod legerere loco!                 [ ]
 11              o, quotiens, alii   cum vellem scribere, nomen            [ ]
 12              rettulit in ceras   ¨ inscia dextra tuum!                 [ ]
 13            ipse mihi   placuit mendis   in talibus error,              [ ]
 14                  et vix invita   ¨ facta litura manu est.              [ ]
 15           'viderit! ad summam'   dixi 'licet ipse queratur!            [ ]
 16              a! pudet offensam   ¨ non meruisse prius.'                [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
1. digt.
 17        da mihi, siquid ea est,   hebetantem pectora Lethen,            [ ]
 18                 oblitus potero   ¨ non tamen esse tui.                 [ ]
 19               idque sinas oro,   nec fastidita repellas                [2]
 20             verba, nec officio   ¨ crimen inesse putes,                [ ]
 21          et levis haec meritis   referatur gratia tantis:              [ ]
 22               si minus, invito   ¨ te quoque gratus ero.               [ ]
 23             numquam pigra fuit   nostris tua gratia rebus,             [ ]
 24             nec mihi munificas   ¨ arca negavit opes.                  [ ]
 25        nunc quoque nil subitis   clementia territa fatis               [ ]
 26                 auxilium vitae   ¨ fertque feretque meae.              [ ]
 27              unde rogas forsan   fiducia tanta futuri                  [ ]
 28          sit mihi? quod fecit,   ¨ quisque tuetur opus.                [ ]
 29             ut Venus artificis   labor est et gloria Coi,              [ ]
 30               aequoreo madidas   ¨ quae premit imbre comas:            [ ]
 31               arcis ut Actaeae   vel eburna vel aerea custos           [ ]
 32               bellica Phidiaca   ¨ stat dea facta manu:                [ ]
 33            vindicat ut Calamis   laudem, quos fecit, equorum:          [ ]
 34               ut similis verae   ¨ vacca Myronis opus:                 [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
1. digt.
 35             sic ego pars rerum   non ultima, Sexte, tuarum             [ ]
 36               tutelaeque feror   ¨ munus opusque tuae.                 [ ]
2. digt.                                                                      .
  1            Quod legis, o vates   magnorum maxime regum,                [2]
  2              venit ab intonsis   ¨ usque, Severe, Getis:               [ ]?
  3            cuius adhuc   nomen nostros   tacuisse libellos,            [ ]
  4              si modo permittis   ¨ dicere vera, pudet.                 [ ]
  5             orba tamen numeris   cessavit epistula numquam             [ ]
  6               ire per alternas   ¨ officiosa vices.                    [ ]
  7              carmina sola tibi   memorem testantia curam               [ ]
  8      non data sunt. quid enim,   ¨ quae facis ipse, darem?             [ ]
  9             quis mel Aristaeo,   quis Baccho vina Falerna,             [ ]
 10             Triptolemo fruges,   ¨ poma det Alcinoo?                   [1]
 11          fertile pectus habes,   interque Helicona colentes            [ ]
 12                  uberius nulli   ¨ provenit ista seges.                [ ]
 13        mittere ad hunc carmen,   frondes erat addere silvis.           [ ]
 14            haec mihi cunctandi   ¨ causa, Severe, fuit.                [ ]
 15             nec tamen ingenium   nobis respondet, ut ante,             [ ]  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
2. digt.
 16             sed siccum sterili   ¨ vomere litus aro.                   [ ]
 17              scilicet ut limus   venas excaecat in undis,              [ ]
 18             laesaque suppresso   ¨ fonte resistit aqua,                [ ]
 19           pectora sic mea sunt   limo vitiata malorum,                 [ ]
 20                 et carmen vena   ¨ pauperiore fluit.                   [ ]
 21         si quis in hac   ipsum terra   posuisset Homerum,              [ ]
 22             esset, crede mihi,   ¨ factus et ille Getes.               [ ]
 23               da veniam fasso,   studiis quoque frena remisi,          [ ]
 24             ducitur et digitis   ¨ littera rara meis.                  [ ]
 25            inpetus ille sacer,   qui vatum pectora nutrit,             [ ]
 26             qui prius in nobis   ¨ esse solebat, abest.                [ ]
 27           vix venit ad partes,   vix sumptae Musa tabellae             [ ]
 28                 inponit pigras   ¨ paene coacta manus.                 [ ]
 29             parvaque, ne dicam   scribendi nulla voluptas              [2]
 30          est mihi, nec numeris   ¨ nectere verba iuvat.                [ ]
 31       sive quod hinc   fructus adeo   non cepimus ullos,               [ ]
 32              principium nostri   ¨ res sit ut ista mali:               [ ]
 33          sive quod in tenebris   numerosos ponere gestus,              [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
2. digt.
 34            quodque legas nulli   ¨ scribere carmen, idem est.          [ ]
 35                excitat auditor   studium, laudataque virtus            [ ]
 36           crescit, et inmensum   ¨ gloria calcar habet.                [ ]
 37            hic mea cui recitem   nisi flavis scripta Corallis,         [ ]
 38           quasque alias gentes   ¨ barbarus Hister habet?              [ ]
 39           sed quid solus agam,   quaque infelicia perdam               [ ]
 40                   otia materia   ¨ surripiamque diem?                  [ ]
 41            nec quia nec vinum,   nec me tenet alea fallax,             [ ]
 42          per quae clam tacitum   ¨ tempus abire solet,                 [ ]
 43          nec me, quod cuperem,   si per fera bella liceret,            [ ]
 44                 oblectat cultu   ¨ terra novata suo,                   [ ]
 45           quid, nisi Pierides,   solacia frigida, restant,             [1]
 46              non bene de nobis   ¨ quae meruere deae?                  [1]
 47             at tu, cui bibitur   felicius Aonius fons,                 [1]
 48               utiliter studium   ¨ quod tibi cedit ama,                [ ]
 49               sacraque Musarum   merito cole, quodque legamus,         [2]
 50              huc aliquod curae   ¨ mitte recentis opus.                [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
3. digt.                                                                      .
  1          Conquerar, an taceam?   ponam sine nomine crimen,             [ ]
  2               an notum qui sis   ¨ omnibus esse velim?                 [ ]
  3               nomine non utar,   ne commendere querela,                [2]
  4              quaeraturque tibi   ¨ carmine fama meo.                   [ ]
  5            dum mea puppis erat   valida fundata carina,                [ ]
  6               qui mecum velles   ¨ currere, primus eras.               [ ]
  7            nunc, qui contraxit   vultum Fortuna, recedis,              [ ]
  8               auxilio postquam   ¨ scis opus esse tuo.                 [ ]
  9              dissimulas etiam,   nec me vis nosse videri,              [ ]
 10            quisque sit, audito   ¨ nomine, Naso, rogas.                [ ]
 11       ille ego sum,   quamquam non vis   audire, vetusta               [ ]
 12               paene puer puero   ¨ iunctus amicitia:                   [ ]
 13           ille ego, qui primus   tua seria nosse solebam               [2]
 14               et tibi iucundis   ¨ primus adesse iocis:                [ ]
 15             ille ego convictor   densoque domesticus usu,              [ ]
 16              ille ego iudiciis   ¨ unica Musa tuis.                    [ ]
 17         ille ego sum, qui nunc   an vivam, perfide, nescis,            [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
3. digt.
 18               cura tibi de quo   ¨ quaerere nulla fuit.                [1]
 19             sive fui   numquam carus,   simulasse fateris:             [ ]
 20              seu non fingebas,   ¨ inveniere levis.                    [ ]
 21          aut age, dic aliquam,   quae te mutaverit, iram:              [ ]?
 22        nam nisi iusta tua est,   ¨ iusta querela mea est.              [ ]
 23          quod te nunc   crimen similem   vetat esse priori?            [ ]
 24               an crimen, coepi   ¨ quod miser esse, vocas?             [ ]
 25             si mihi rebus opem   nullam factisque ferebas,             [ ]
 26                venisset verbis   ¨ charta notata tribus.               [ ]
 27             vix equidem credo:   subito insultare iacenti              [ ]?
 28             te mihi nec verbis   ¨ parcere fama refert.                [ ]
 29         quid facis, a! demens?   cur, si Fortuna recedit,              [2]
 30             naufragio lacrimas   ¨ eripis ipse tuo?                    [ ]
 31          haec dea non stabili,   quam sit levis, orbe fatetur,         [ ]
 32              quae summum dubio   ¨ sub pede semper habet.              [ ]
 33            quolibet est folio,   quavis incertior aura:                [ ]?
 34              par illi levitas,   ¨ inprobe sola tua est.               [ ]
 35             omnia sunt hominum   tenui pendentia filo,                 [ ]  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
3. digt.
 36                 et subito casu   ¨ quae valuere, ruunt.                [1]
 37             divitis audita est   cui non opulentia Croesi?             [ ]
 38              nempe tamen vitam   ¨ captus ab hoste tulit.              [ ]
 39                 ille Syracosia   modo formidatus in urbe               [ ]
 40               vix humili duram   ¨ reppulit arte famem.                [1]
 41            quid fuerat   Magno maius?   tamen ille rogavit             [ ]?
 42               summissa fugiens   ¨ voce clientis opem.                 [ ]
 43              cuique viro totus   terrarum paruit orbis,                [2]
 44 ...                                                                      ..
 45                ille Iugurthino   clarus Cimbroque triumpho,            [ ]?
 46            quo victrix totiens   ¨ consule Roma fuit,                  [ ]?
 47              in caeno   Marius iacuit   cannaque palustri,             [ ]
 48              pertulit et tanto   ¨ multa pudenda viro.                 [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
3. digt.
 49               ludit in humanis   divina potentia rebus,                [4]
 50             et certam praesens   ¨ vix feret hora fidem.               [ ]
 51             'litus ad Euxinum'   si quis mihi diceret 'ibis,           [ ]
 52                et metues, arcu   ¨ ne feriare Getae.'                  [ ]
 53             'i, bibe' dixissem   'purgantes pectora sucos,             [ ]
 54            quicquid et in tota   ¨ nascitur Anticyra.'                 [ ]
 55         sum tamen haec passus:   nec, si mortalia possem,              [ ]
 56               et summi poteram   ¨ tela cavere dei.                    [ ]
 57          tu quoque fac timeas,   et quae tibi laeta videntur,          [ ]
 58            dum loqueris, fieri   ¨ tristia posse puta.                 [ ]
4. digt.                                                                      .
  1            Nulla dies adeo est   australibus umida nimbis,             [ ]
  2                non intermissis   ¨ ut fluat imber aquis.               [ ]
  3        nec sterilis   locus ullus ita est,   ut non sit in illo        [ ]
  4               mixta fere duris   ¨ utilis herba rubis.                 [1]
  5               nil adeo   fortuna gravis   miserabile fecit,            [ ]
  6               ut minuant nulla   ¨ gaudia parte malum.                 [ ]
  7             ecce domo   patriaque carens   oculisque meorum,           [ ]  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
4. digt.
  8            naufragus in Getici   ¨ litoris actus aquas,                [ ]
  9               qua tamen inveni   vultum diffundere causa               [ ]
 10               possim, fortunae   ¨ nec meminisse meae.                 [ ]
 11          nam mihi, cum   fulva solus   spatiarer harena,               [1]
 12               visa est a tergo   ¨ pinna dedisse sonum.                [ ]
 13           respicio,   nec erat corpus,   quod cernere possem,          [ ]
 14          verba tamen sunt haec   ¨ aure recepta mea:                   [ ]
 15               'en ego laetarum   venio tibi nuntia rerum               [ ]
 16             Fama, per inmensas   ¨ aere lapsa vias.                    [ ]
 17               consule Pompeio,   quo non tibi carior alter,            [ ]?
 18              candidus et felix   ¨ proximus annus erit.'               [ ]
 19           dixit, et ut   laeto Pontum   rumore replevit,               [ ]
 20                ad gentes alias   ¨ hinc dea vertit iter.               [ ]
 21               at mihi dilapsis   inter nova gaudia curis               [ ]
 22              excidit asperitas   ¨ huius iniqua loci.                  [ ]
 23         ergo ubi, Iane biceps,   longum reseraveris annum,             [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
4. digt.
 24              pulsus et a sacro   ¨ mense December erit,                [ ]
 25               purpura Pompeium   summi velabit honoris,                [ ]?
 26            ne titulis quicquam   ¨ debeat ille suis.                   [ ]
 27             cernere iam videor   rumpi paene atria turba,              [ ]
 28               et populum laedi   ¨ deficiente loco,                    [ ]
 29             templaque Tarpeiae   primum tibi sedis adiri,              [ ]
 30               et fieri faciles   ¨ in tua vota deos.                   [ ]
 31           colla boves   niveos cerno   praebere securi,                [ ]
 32              quos aluit campis   ¨ herba Falisca suis:                 [ ]
 33             cumque deos omnes,   tunc hos inpensius, aequos            [ ]
 34              esse tibi cupias,   ¨ cum Iove Caesar erunt.              [ ]
 35             curia te excipiet,   patresque e more vocati               [ ]
 36                intendent aures   ¨ ad tua verba suas.                  [ ]
 37                hos ubi facundo   tua vox hilaraverit ore,              [ ]
 38           utque solet, tulerit   ¨ prospera verba dies,                [ ]
 39              egeris et meritas   superis cum Caesare grates            [ ]
 40            (qui causam, facias   ¨ cur ita saepe, dabit),              [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
4. digt.
 41           inde domum   repetes toto   comitante senatu,                [1]
 42                officium populi   ¨ vix capiente domo.                  [ ]
 43            me miserum,   turba quod non   ego cernar in illa,          [ ]
 44             nec poterunt istis   ¨ lumina nostra frui!                 [ ]
 45           quod licet, absentem   qua possum mente videbo:              [ ]
 46                aspiciet vultus   ¨ consulis illa sui.                  [ ]
 47            di faciant   aliquo subeat   tibi tempore nostrum           [ ]
 48          nomen, et 'heu' dicas   ¨ 'quid miser ille facit?'            [ ]
 49            haec tua pertulerit   si quis mihi verba, fatebor           [ ]
 50               protinus exilium   ¨ mollius esse meum.                  [ ]
5. digt.                                                                      .
  1              Ite, leves elegi,   doctas ad consulis aures,             [ ]
  2              verbaque honorato   ¨ ferte legenda viro.                 [1]
  3       longa via est,   nec vos pedibus   proceditis aequis,            [ ]
  4               tectaque brumali   ¨ sub nive terra latet.               [1]
  5            cum gelidam Thracen   et opertum nubibus Haemum             [1]
  6                 et maris Ionii   ¨ transieritis aquas,                 [ ]
  7            luce minus   decima dominam   venietis in urbem,            [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
5. digt.
  8                  et festinatum   ¨ non faciatis iter.                  [ ]
  9            protinus inde domus   vobis Pompeia petatur:                [ ]
 10                non est Augusto   ¨ iunctior ulla foro.                 [ ]
 11          siquis, ut in populo,   qui sitis et unde requiret,           [2]?
 12                 nomina decepta   ¨ qualibet aure ferat.                [ ]
 13             ut sit enim tutum,   sicut reor esse, fateri,              [ ]
 14              verba minus certe   ¨ ficta timoris habent.               [ ]
 15                copia nec vobis   nullo prohibente videndi              [ ]
 16             consulis, ut limen   ¨ contigeritis, erit.                 [ ]
 17            aut reget ille suos   dicendo iura Quirites,                [ ]
 18              conspicuum signis   ¨ cum premet altus ebur:              [ ]
 19           aut populi   reditus positam   componet ad hastam,           [ ]
 20                et minui magnae   ¨ non sinet urbis opes:               [ ]
 21          aut, ubi erunt patres   in Iulia templa vocati,               [ ]
 22                de tanto dignis   ¨ consule rebus aget:                 [ ]
 23              aut feret Augusto   solitam natoque salutem,              [ ]
 24               deque parum noto   ¨ consulet officio.                   [ ]
 25         tempus ab his   vacuum Caesar   Germanicus omne                [ ]  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
5. digt.
 26              auferet: a magnis   ¨ hunc colit ille deis.               [ ]
 27            cum tamen a   turba rerum   requieverit harum,              [1]
 28               ad vos mansuetas   ¨ porriget ille manus,                [ ]
 29       quidque parens   ego vester agam   fortasse requiret.            [ ]
 30                 talia vos illi   ¨ reddere verba volo:                 [ ]
 31           'vivit adhuc   vitamque tibi   debere fatetur,               [1]
 32              quam prius a miti   ¨ Caesare munus habet.                [ ]
 33          te sibi, cum fugeret,   memori solet ore referre              [ ]
 34                barbariae tutas   ¨ exhibuisse vias:                    [ ]
 35             sanguine Bistonium   quod non tepefecerit ensem,           [ ]
 36                  effectum cura   ¨ pectoris esse tui:                  [ ]
 37               addita praeterea   vitae quoque multa tuendae            [ ]?
 38            munera, ne proprias   ¨ attenuaret opes.                    [ ]
 39          pro quibus ut meritis   referatur gratia, iurat               [ ]
 40               se fore mancipii   ¨ tempus in omne tui.                 [ ]
 41              nam prius umbrosa   carituros arbore montes,              [2]?
 42             et freta velivolas   ¨ non habitura rates,                 [ ]
 43           fluminaque in fontes   cursu reditura supino,                [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
5. digt.
 44             gratia quam meriti   ¨ possit abire tui.'                  [ ]
 45            haec ubi dixeritis,   servet sua dona rogate.               [ ]
 46             sic fuerit vestrae   ¨ causa peracta viae.                 [ ]
= file n. 186 - 13:43 minuti
6. digt.                                                                      .
  1           Quam legis, ex illis   tibi venit epistula, Brute,           [ ]
  2                 Nasonem nolles   ¨ in quibus esse locis.               [ ]
  3            sed tu quod nolles,   voluit miserabile fatum.              [ ]
  4            ei mihi! plus illud   ¨ quam tua vota valet.                [ ]
  5               in Scythia nobis   quinquennis Olympias acta est:        [ ]
  6              iam tempus lustri   ¨ transit in alterius.                [ ]
  7           perstat enim   fortuna tenax,   votisque malignum            [ ]
  8                opponit nostris   ¨ insidiosa pedem.                    [ ]
  9            certus eras pro me,   Fabiae laus, Maxime, gentis,          [ ]
 10              numen ad Augustum   ¨ supplice voce loqui.                [ ]
 11           occidis ante preces,   causamque ego, Maxime, mortis         [ ]
 12              (nec fuero tanti)   ¨ me reor esse tuae.                  [ ]
 13            iam timeo   nostram cuiquam   mandare salutem:              [ ]
 14                ipsum morte tua   ¨ concidit auxilium.                  [ ]  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
6. digt.
 15              coeperat Augustus   deceptae ignoscere culpae:            [ ]
 16            spem nostram terras   ¨ deseruitque simul.                  [ ]
 17             quale tamen potui,   de caelite, Brute, recenti            [ ]?
 18          vestra procul positus   ¨ carmen in ora dedi.                 [ ]
 19           quae prosit   pietas utinam   mihi, sitque malorum           [ ]
 20            iam modus et sacrae   ¨ mitior ira domus.                   [ ]
 21       te quoque idem   liquido possum   iurare precari,                [ ]
 22               o mihi non dubia   ¨ cognite Brute nota.                 [ ]
 23           nam cum praestiteris   verum mihi semper amorem,             [ ]
 24              hic tamen adverso   ¨ tempore crevit amor.                [ ]
 25          quique tuas   pariter lacrimas   nostrasque videret,          [ ]
 26                passuros poenam   ¨ crederet esse duos.                 [ ]
 27               lenem te miseris   genuit natura, nec ulli               [ ]
 28               mitius ingenium,   ¨ quam tibi, Brute, dedit:            [ ]
 29            ut qui, quid valeas   ignoret Marte forensi,                [ ]
 30               posse tuo peragi   ¨ vix putet ore reos.                 [ ]
 31          scilicet eiusdem est,   quamvis pugnare videntur,             [ ]
 32           supplicibus facilem,   ¨ sontibus esse trucem.               [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
6. digt.
 33          cum tibi suscepta est   legis vindicta severae,               [ ]
 34             verba velut tinctu   ¨ singula virus habent.               [ ]
 35              hostibus eveniat,   quam sis violentus in armis           [ ]
 36             sentire et linguae   ¨ tela subire tuae.                   [ ]
 37          quae tibi tam   tenui cura   limantur, ut omnes               [ ]?
 38                istius ingenium   ¨ corporis esse negent.               [ ]
 39               at si quem laedi   Fortuna cernis iniqua,                [ ]
 40              mollior est animo   ¨ femina nulla tuo.                   [ ]
 41              hoc ego praecipue   sensi, cum magna meorum               [ ]
 42              notitiam pars est   ¨ infitiata mei.                      [ ]
 43               immemor illorum,   vestri non immemor umquam,            [ ]?
 44             qui mala solliciti   ¨ nostra levatis, ero                 [ ]
 45          et prius hic   nimium nobis   conterminus Hister              [ ]
 46                in caput Euxino   ¨ de mare vertet iter,                [ ]
 47                utque Thyesteae   redeant si tempora mensae,            [ ]
 48                  Solis ad Eoas   ¨ currus agetur aquas,                [u]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
6. digt.
 49         quam quisquam vestrum,   qui me doluistis ademptum,            [ ]
 50                arguat ingratum   ¨ non meminisse sui.                  [ ]
7. digt.                                                                      .
  1              Missus es Euxinas   quondam, Vestalis ad undas,           [ ]
  2              ut positis reddas   ¨ iura sub axe locis,                 [ ]
  3           aspicis en praesens,   quali iaceamus in arvo,               [ ]
  4             nec me testis eris   ¨ falsa solere queri.                 [ ]
  5                 accedet   voci per te   non irrita nostrae,            [ ]
  6                Alpinis iuvenis   ¨ regibus orte, fides.                [ ]
  7             ipse vides   certe glacie   concrescere Pontum,            [ ]
  8              ipse vides rigido   ¨ stantia vina gelu;                  [ ]
  9            ipse vides,   onerata ferox   ut ducat Iazyx                [ ]
 10              per medias Histri   ¨ plaustra bubulcus aquas.            [ ]
 11               aspicis et mitti   sub adunco toxica ferro,              [ ]
 12                et telum causas   ¨ mortis habere duas.                 [ ]
 13       atque utinam   pars haec tantum   spectata fuisset,              [ ]
 14              non etiam proprio   ¨ cognita Marte tibi!                 [ ]
 15             tenditur ad primum   per densa pericula pilum,             [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
7. digt.
 16             contigit ex merito   ¨ qui tibi nuper honor.               [ ]
 17        sit licet hic   titulus plenus   tibi fructibus, ingens         [ ]
 18              ipsa tamen virtus   ¨ ordine maior erit.                  [ ]
 19          non negat hoc Hister,   cuius tua dextera quondam             [ ]
 20                puniceam Getico   ¨ sanguine fecit aquam.               [ ]
 21             non negat Aegisos,   quae te subeunte recepta              [ ]
 22              sensit in ingenio   ¨ nil opis esse loci.                 [ ]
 23             nam, dubium positu   melius defensa manune,                [ ]
 24             urbs erat in summo   ¨ nubibus aequa iugo.                 [ ]
 25                  Sithonio regi   ferus interceperat illam              [ ]?
 26              hostis et ereptas   ¨ victor habebat opes,                [ ]
 27                 donec fluminea   devecta Vitellius unda                [ ]?
 28               intulit exposito   ¨ milite signa Getis.                 [ ]
 29             at tibi, progenies   alti fortissima Donni,                [ ]
 30              venit in adversos   ¨ inpetus ire viros.                  [ ]
 31           nec mora, conspicuus   longe fulgentibus armis,              [ ]
 32              fortia ne possint   ¨ facta latere caves,                 [ ]
 33               ingentique gradu   contra ferrumque locumque             [ ]  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
7. digt.
 34                saxaque brumali   ¨ grandine plura subis.               [1]
 35             nec te missa super   iaculorum turba moratur,              [ ]
 36               nec quae vipereo   ¨ tela cruore madent.                 [ ]
 37             spicula cum pictis   haerent in casside pinnis,            [ ]
 38             parsque fere scuti   ¨ vulnere nulla vacat.                [1]
 39             nec corpus cunctos   feliciter effugit ictus:              [1]
 40             sed minor est acri   ¨ laudis amore dolor.                 [ ]
 41            talis apud   Troiam Danais   pro navibus Aiax               [ ]
 42              dicitur Hectoreas   ¨ sustinuisse faces.                  [ ]
 43          ut propius ventum est   admotaque dextera dextrae,            [ ]
 44             resque fero potuit   ¨ comminus esse geri,                 [ ]
 45           dicere difficile est   quid Mars tuus egerit illic,          [ ]
 46           quotque neci dederis   ¨ quosque quibusque modis.            [ ]
 47                ense tuo factos   calcabas victor acervos,              [ ]
 48              inpositoque Getes   ¨ sub pede multus erat.               [ ]
 49             pugnat ad exemplum   primi minor ordine pili,              [1]
 50            multaque fert miles   ¨ vulnera, multa facit.               [ ]
 51            sed tantum   virtus alios   tua praeterit omnes,            [ ]
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
7. digt.
 52             ante citos quantum   ¨ Pegasus ibit equos.                 [ ]
 53              vincitur Aegisos,   testataque tempus in omne             [ ]
 54            sunt tua, Vestalis,   ¨ carmine facta meo.                  [ ]
8. digt.                                                                      .
  1           Littera sera quidem,   studiis exculte Suilli,               [ ]
  2              huc tua pervenit,   ¨ sed mihi grata tamen,               [ ]?
  3           qua, pia si   possit superos   lenire rogando                [ ]
  4                gratia, laturum   ¨ te mihi dicis opem.                 [ ]
  5           ut iam nil praestes,   animi sum factus amici                [ ]
  6            debitor, et meritum   ¨ velle iuvare voco.                  [ ]
  7              inpetus iste tuus   longum modo duret in aevum,           [ ]
  8              neve malis pietas   ¨ sit tua lassa meis.                 [ ]
  9            ius aliquod faciunt   adfinia vincula nobis,                [ ]
 10            quae semper maneant   ¨ inlabefacta precor.                 [ ]
 11         nam tibi quae coniunx,   eadem mihi filia paene est,           [ ]
 12            et quae te generum,   ¨ me vocat illa virum.                [ ]
 13           ei mihi, si   lectis vultum   tu versibus istis              [ ]
 14               ducis et adfinem   ¨ te pudet esse meum!                 [ ]  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
8. digt.
 15          at nihil hic   dignum poteris   reperire pudore               [ ]
 16              praeter Fortunam,   ¨ quae mihi caeca fuit.               [ ]
 17            seu genus excutias,   equites ab origine prima              [ ]
 18            usque per innumeros   ¨ inveniemur avos;                    [ ]
 19          sive velis   qui sint mores   inquirere nostri,               [ ]
 20                 errorem misero   ¨ detrahe, labe carent.               [ ]
 21            tu modo si quid agi   sperabis posse precando,              [ ]?
 22              quos colis, exora   ¨ supplice voce deos.                 [ ]
 23          di tibi sunt   Caesar iuvenis.   tua numina placa.            [ ]
 24            hac certe nulla est   ¨ notior ara tibi.                    [ ]
 25              non sint illa sui   vanas antistitis umquam               [ ]?
 26           esse preces: nostris   ¨ hinc pete rebus opem.               [ ]
 27               quamlibet exigua   si nos ea iuverit aura,               [ ]?
 28               obruta de mediis   ¨ cumba resurget aquis.               [ ]
 29            tunc ego tura feram   rapidis sollemnia flammis,            [ ]
 30             et valeant quantum   ¨ numina testis ero.                  [ ]
 31            nec tibi de   Pario statuam,   Germanice, templum           [ ]
 32          marmore: carpsit opes   ¨ illa ruina meas.                    [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
8. digt.
 33         templa domus   facient vobis   urbesque beatae.                [ ]
 34              Naso suis opibus,   ¨ carmine gratus erit.                [ ]
 35            parva quidem fateor   pro magnis munera reddi,              [ ]
 36               cum pro concessa   ¨ verba salute damus.                 [ ]
 37          sed qui, quam potuit,   dat maxima, gratus abunde est,        [ ]
 38                et finem pietas   ¨ contigit illa suum.                 [ ]
 39            nec quae de   parva pauper   dis libet acerra,              [ ]
 40              tura minus grandi   ¨ quam data lance valent.             [ ]
 41            agnaque tam lactens   quam gramine pasta Falisco            [ ]
 42               victima Tarpeios   ¨ inficit icta focos.                 [ ]
 43              nec tamen officio   vatum per carmina facto               [ ]?
 44            principibus res est   ¨ aptior ulla viris.                  [ ]
 45              carmina vestrarum   peragunt praeconia laudum,            [ ]
 46               neve sit actorum   ¨ fama caduca cavent.                 [ ]
 47              carmine fit vivax   virtus, expersque sepulcri            [ ]
 48                 notitiam serae   ¨ posteritatis habet.                 [ ]
 49                tabida consumit   ferrum lapidemque vetustas,           [ ]
 50             nullaque res maius   ¨ tempore robur habet.                [ ]  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
8. digt.
 51          scripta ferunt annos.   scriptis Agamemnona nosti,            [ ]
 52             et quisquis contra   ¨ vel simul arma tulit.               [ ]
 53           quis Thebas   septemque duces   sine carmine nosset,         [ ]
 54         et quicquid post haec,   ¨ quicquid et ante fuit?              [ ]
 55          di quoque carminibus,   si fas est dicere, fiunt,             [ ]
 56              tantaque maiestas   ¨ ore canentis eget.                  [ ]
 57              sic Chaos ex illa   naturae mole prioris                  [ ]?
 58                digestum partes   ¨ scimus habere suas:                 [ ]
 59                sic adfectantes   caelestia regna Gigantas              [ ]
 60             ad Styga nimbifero   ¨ vindicis igne datos:                [ ]
 61              sic victor laudem   superatis Liber ab Indis,             [ ]
 62                  Alcides capta   ¨ traxit ab Oechalia.                 [ ]
 63         et modo, Caesar, avum,   quem virtus addidit astris,           [ ]
 64               sacrarunt aliqua   ¨ carmine parte tuum.                 [ ]
 65          siquid adhuc   igitur vivi,   Germanice, nostro               [ ]
 66             restat in ingenio,   ¨ serviet omne tibi.                  [ ]
 67             non potes officium   vatis contemnere vates:               [ ]
 68                iudicio pretium   ¨ res habet ista tuo.                 [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
8. digt.
 69           quod nisi te   nomen tantum ad   maiora vocasset,            [2]
 70                gloria Pieridum   ¨ summa futurus eras.                 [ ]
 71              sed dare materiam   nobis quam carmina maius:             [ ]
 72              nec tamen ex toto   ¨ deserere illa potes.                [ ]
 73          nam modo bella geris,   numeris modo verba coerces,           [ ]
 74        quodque aliis opus est,   ¨ hoc tibi lusus erit.                [ ]
 75          utque nec ad citharam   nec ad arcum segnis Apollo est,       [ ]
 76            sed venit ad sacras   ¨ nervus uterque manus,               [ ]
 77           sic tibi nec   docti desunt   nec principis artes,           [1]
 78            mixta sed est animo   ¨ cum Iove Musa tuo.                  [ ]
 79         quae quoniam   nec nos unda   summovit ab illa,                [ ]
 80                ungula Gorgonei   ¨ quam cava fecit equi,               [ ]
 81           prosit opemque ferat   communia sacra tueri,                 [ ]
 82            atque isdem studiis   ¨ inposuisse manum:                   [ ]
 83                litora pellitis   nimium subiecta Corallis              [ ]
 84               ut tandem saevos   ¨ effugiamque Getas:                  [ ]
 85            clausaque si misero   patria est, ut ponar in ullo,         [ ]
 86              qui minus Ausonia   ¨ distet ab urbe, loco,               [ ]  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
8. digt.
 87             unde tuas   possim laudes   celebrare recentes             [ ]
 88           magnaque quam minima   ¨ facta referre mora.                 [ ]
 89            tangat ut hoc votum   caelestia, care Suilli,               [ ]
 90             numina, pro socero   ¨ paene precare tuo.                  [ ]
= file n. 187 - 16:33 minuti
9. digt.                                                                      .
  1           Unde licet,   non unde iuvat,   Graecine, salutem            [ ]
  2              mittit ab Euxinis   ¨ hanc tibi Naso vadis,               [ ]?
  3            missaque di faciant   Auroram occurrat ad illum,            [ ]
  4               bis senos fasces   ¨ quae tibi prima dabit:              [ ]
  5          ut, quoniam   sine me tanges   Capitolia consul               [ ]
  6                 et fiam turbae   ¨ pars ego nulla tuae,                [ ]
  7             in domini   subeat partes   et praestet amici              [ ]
  8                 officium iusso   ¨ littera nostra die.                 [ ]
  9           atque ego si   fatis genitus   melioribus essem              [2]
 10                 et mea sincero   ¨ curreret axe rota,                  [ ]
 11          quo nunc nostra manus   per scriptum fungitur, esset          [ ]
 12               lingua salutandi   ¨ munere functa tui,                  [ ]
 13              gratatusque darem   cum dulcibus oscula verbis,           [ ]
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
9. digt.
 14            nec minus ille meus   ¨ quam tuus esset honor.              [ ]
 15               illa, confiteor,   sic essem luce superbus,              [ ]
 16              ut caperet fastus   ¨ vix domus ulla meos:                [ ]
 17          dumque latus   sancti cingit   tibi turba senatus,            [ ]
 18            consulis ante pedes   ¨ ire iuberer eques;                  [ ]
 19          et quamquam   cuperem semper   tibi proximus esse,            [ ]
 20               gauderem lateris   ¨ non habuisse locum.                 [ ]
 21          nec querulus,   turba quamvis   eliderer, essem:              [ ]?
 22             sed foret a populo   ¨ tum mihi dulce premi.               [ ]
 23             aspicerem gaudens,   quantus foret agminis ordo,           [ ]
 24           densaque quam longum   ¨ turba teneret iter.                 [ ]
 25            quoque magis noris,   quam me vulgaria tangant,             [ ]
 26              spectarem, qualis   ¨ purpura te tegeret.                 [ ]
 27        signa quoque in   sella nossem   formata curuli                 [ ]
 28               et totum Numidae   ¨ sculptile dentis opus.              [ ]
 29                at cum Tarpeias   esses deductus in arces,              [ ]
 30              dum caderet iussu   ¨ victima sacra tuo,                  [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
9. digt.
 31              me quoque secreto   grates sibi magnus agentem            [2]?
 32                 audisset media   ¨ qui sedet aede deus.                [ ]
 33            turaque mente magis   plena quam lance dedissem,            [ ]
 34             ter quater inperii   ¨ laetus honore tui.                  [ ]
 35             hic ego praesentes   inter numerarer amicos,               [ ]
 36                mitia ius urbis   ¨ si modo fata darent,                [ ]
 37            quaeque mihi   sola capitur   nunc mente voluptas,          [2]
 38              tunc oculis etiam   ¨ percipienda foret.                  [ ]
 39             non ita caelitibus   visum est, et forsitan aequis.        [ ]
 40             nam quid me poenae   ¨ causa negata iuvet?                 [ ]
 41         mente tamen,   quae sola loco   non exulat, utar,              [ ]?
 42              praetextam fasces   ¨ aspiciamque tuos.                   [ ]
 43            haec modo te populo   reddentem iura videbit,               [ ]
 44                 et se secretis   ¨ finget adesse tuis:                 [ ]
 45           nunc longi   reditus hastae   supponere lustri               [ ]
 46              credet, et exacta   ¨ cuncta locare fide:                 [ ]
 47           nunc facere in medio   facundum verba senatu,                [ ]?
 48             publica quaerentem   ¨ quid petat utilitas:                [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
9. digt.
 49            nunc pro Caesaribus   superis decernere grates,             [ ]
 50                albave opimorum   ¨ colla ferire boum.                  [1]
 51        atque utinam,   cum iam fueris   potiora precatus,              [ ]
 52               ut mihi placetur   ¨ principis ira roges!                [1]
 53         surgat ad hanc   vocem plena   pius ignis ab ara,              [ ]
 54              detque bonum voto   ¨ lucidus omen apex.                  [ ]
 55             interea,   qua parte licet,   ne cuncta queramur,          [ ]?
 56           hic quoque te festum   ¨ consule tempus agam.                [ ]
 57           altera laetitiae est   nec cedens causa priori,              [ ]
 58                successor tanti   ¨ frater honoris erit.                [ ]
 59               nam tibi finitum   summo, Graecine Decembri              [2]
 60                  inperium Iani   ¨ suscipit ille die.                  [ ]
 61           quaeque est in vobis   pietas, alterna feretis               [ ]
 62             gaudia, tu fratris   ¨ fascibus, ille tuis.                [ ]
 63            sic tu bis   fueris consul,   bis consul et ille,           [ ]
 64               inque domo binus   ¨ conspicietur honor.                 [1]
 65       qui quamquam est ingens,   et nullum Martia summo                [ ]
 66                altius inperium   ¨ consule Roma videt,                 [ ]?  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
9. digt.
 67       multiplicat   tamen hunc gravitas   auctoris honorem,            [ ]
 68                  et maiestatem   ¨ res data dantis habet.              [ ]
 69              iudiciis   igitur liceat   Flaccoque tibique              [ ]
 70                talibus Augusti   ¨ tempus in omne frui.                [ ]
 71          quod tamen ab   rerum cura   propiore vacabit,                [ ]
 72              vota precor votis   ¨ addite vestra meis.                 [ ]
 73          et si quem   dabit aura sinum,   laxate rudentis,             [ ]
 74                exeat e Stygiis   ¨ ut mea navis aquis.                 [ ]
 75         praefuit his,   Graecine locis   modo Flaccus, et illo         [ ]!
 76              ripa ferox Histri   ¨ sub duce tuta fuit.                 [ ]
 77             hic tenuit   Mysas gentes   in pace fideli,                [ ]
 78                 hic arcu fisos   ¨ terruit ense Getas.                 [ ]
 79          hic raptam   Troesmen celeri   virtute recepti,               [ ]
 80                infecitque fero   ¨ sanguine Danuvium.                  [ ]
 81             quaere loci faciem   Scythicique incommoda caeli,          [ ]
 82                 et quam vicino   ¨ terrear hoste roga:                 [ ]
 83            sintne litae tenues   serpentis felle sagittae,             [ ]
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
9. digt.
 84                fiat an humanum   ¨ victima dira caput:                 [1]?
 85              mentiar, an coeat   duratus frigore Pontus,               [ ]
 86              et teneat glacies   ¨ iugera multa freti.                 [ ]
 87             haec ubi narrarit,   quae sit mea fama require,            [ ]
 88            quoque modo peragam   ¨ tempora dura roga.                  [ ]
 89            nec sumus hic odio,   nec scilicet esse meremur,            [ ]
 90                nec cum Fortuna   ¨ mens quoque versa mea est.          [ ]
 91              illa quies animi,   quam tu laudare solebas,              [ ]
 92              ille vetus solito   ¨ perstat in ore pudor.               [ ]
 93             sic ego sum longe,   sic hic, ubi barbarus hostis,         [1]
 94           ut fera plus valeant   ¨ legibus arma, facit,                [ ]
 95          rem queat ut   nullam tot iam,   Graecine, per annos          [ ]
 96                femina de nobis   ¨ virve puerve queri.                 [1]
 97          hoc facit ut   misero faveant   adsintque Tomitae:            [ ]
 98            haec quoniam tellus   ¨ testificanda mihi est.              [ ]
 99            illi me,   quia velle vident,   discedere malunt:           [ ]!
100               respectu cupiunt   ¨ hic tamen esse sui.                 [ ]
101           nec mihi credideris:   extant decreta, quibus nos            [ ]  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
9. digt.
102              laudat et inmunes   ¨ publica cera facit.                 [ ]
103             conveniens miseris   et quamquam gloria non sit,           [ ]
104             proxima dant nobis   ¨ oppida munus idem.                  [ ]
105              nec pietas   ignota mea est:   videt hospita terra        [ ]
106               in nostra sacrum   ¨ Caesaris esse domo.                 [ ]
107          stant pariter   natusque pius   coniunxque sacerdos,          [ ]
108               numina iam facto   ¨ non leviora deo.                    [ ]
109            neu desit   pars ulla domus,   stat uterque nepotum,        [ ]
110               hic aviae lateri   ¨ proximus, ille patris.              [ ]
111             his ego do totiens   cum ture precantia verba,             [ ]
112                   Eoo quotiens   ¨ surgit ab orbe dies.                [2]
113           tota, licet quaeras,   hoc me non fingere dicet              [ ]
114                 officii testis   ¨ Pontica terra mei.                  [ ]
115             Pontica me tellus,   quantis hac possumus ara,             [ ]
116                  natalem ludis   ¨ scit celebrare dei.                 [ ]
117           nec minus hospitibus   pietas est cognita talis,             [ ]
118            misit in has siquos   ¨ longa Propontis aquas.              [ ]
119        is quoque, quo   laevus fuerat   sub praeside Pontus,           [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
9. digt.
120                audierit frater   ¨ forsitan ista tuus.                 [ ]
121            fortuna est   inpar animo,   talique libenter               [1]
122                  exiguas carpo   ¨ munere pauper opes.                 [ ]
123       nec vestris   damus haec oculis,   procul urbe remoti:           [ ]
124                contenti tacita   ¨ sed pietate sumus.                  [ ]
125          et tamen haec tangent   aliquando Caesaris aures.             [ ]
126                 nil illi, toto   ¨ quod fit in orbe, latet.            [ ]
127            tu certe scis haec,   superis ascite, videsque,             [ ]
128          Caesar, ut est oculis   ¨ subdita terra tuis.                 [ ]
129             tu nostras   audis inter   convexa locatus                 [ ]
130              sidera, sollicito   ¨ quas damus ore, preces.             [ ]
131               perveniant istuc   et carmina forsitan illa,             [ ]
132                quae de te misi   ¨ caelite facta novo.                 [ ]
133             auguror his igitur   flecti tua numina, nec tu             [ ]
134                 inmerito nomen   ¨ mite Parentis habes.                [1]
10. digt.                                                                     .
  1             Haec mihi Cimmerio   bis tertia ducitur aestas             [ ]
  2                litore pellitos   ¨ inter agenda Getas.                 [ ]  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
10. digt.
  3             ecquos tu silices,   ecquod, carissime, ferrum             [ ]
  4              duritiae confers,   ¨ Albinovane, meae?                   [ ]?
  5           gutta cavat lapidem,   consumitur anulus usu,                [ ]
  6               atteritur pressa   ¨ vomer aduncus humo.                 [ ]
  7           tempus edax   igitur praeter   nos omnia perdit:             [ ]
  8                 cessat duritia   ¨ mors quoque victa meae.             [ ]
  9           exemplum est   animi nimium   patientis Vlixes,              [ ]
 10                 iactatus dubio   ¨ per duo lustra mari:                [ ]
 11              tempora solliciti   sed non tamen omnia fati              [ ]
 12          pertulit, et placidae   ¨ saepe fuere morae.                  [ ]
 13           an grave sex   annis pulchram   fovisse Calypso              [ ]
 14              aequoreaeque fuit   ¨ concubuisse deae?                   [ ]
 15            excipit Hippotades,   qui dat pro munere ventos,            [ ]
 16             curvet ut inpulsos   ¨ utilis aura sinus.                  [ ]
 17             nec bene cantantes   labor est audire puellas:             [ ]
 18                 nec degustanti   ¨ lotos amara fuit.                   [ ]
 19         hos ego, qui   patriae faciant   oblivia, sucos                [ ]
 20              parte meae vitae,   ¨ si modo dentur, emam.               [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
10. digt.
 21              nec tu contuleris   urbem Laestrygonos umquam             [ ]
 22              gentibus, obliqua   ¨ quas obit Hister aqua.              [ ]
 23           nec vincet   Cyclops saevum   feritate Piacchen,             [ ]
 24             qui quota terroris   ¨ pars solet esse mei?                [ ]
 25            Scylla feris trunco   quod latret ab inguine monstris,      [ ]
 26               Heniochae nautis   ¨ plus nocuere rates.                 [ ]
 27             nec potes infestis   conferre Charybdin Achaeis,           [ ]
 28               ter licet epotum   ¨ ter vomat illa fretum.              [1]
 29            qui quamquam dextra   regione licentius errant,             [ ]
 30              securum latus hoc   ¨ non tamen esse sinunt.              [ ]
 31            hic agri infrondes,   hic spicula tincta venenis,           [ ]
 32           hic freta vel pediti   ¨ pervia reddit hiems,                [ ]
 33             ut, qua remus iter   pulsis modo fecerat undis,            [1]
 34               siccus contempta   ¨ nave viator eat.                    [ ]
 35            qui veniunt istinc,   vix vos ea credere dicunt.            [ ]
 36       quam miser est, qui fert   ¨ asperiora fide!                     [ ]
 37          crede tamen:   nec te causas   nescire sinemus,               [ ]
 38             horrida Sarmaticum   ¨ cum mare duret hiems.               [ ] 
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
10. digt.
 39             proxima sunt nobis   plaustri praebentia formam            [ ]
 40             et quae praecipuum   ¨ sidera frigus habent.               [ ]
 41             hinc oritur Boreas   oraeque domesticus huic est           [ ]
 42                 et sumit vires   ¨ a propiore loco.                    [ ]
 43              at Notus, adverso   tepidum qui spirat ab axe,            [ ]
 44            est procul et rarus   ¨ languidiorque venit.                [ ]
 45           adde quod hic clauso   miscentur flumina Ponto,              [ ]
 46            vimque fretum multo   ¨ perdit ab amne suam.                [ ]
 47         huc Lycus, huc Sagaris   Peniusque Hypanisque Calesque         [ ]
 48              influit et crebro   ¨ vertice tortus Halys,               [ ]
 49           Partheniusque rapax,   et volvens saxa Cynapses              [ ]
 50              labitur, et nullo   ¨ tardior amne Tyras,                 [ ]
 51                 et tu femineae   Thermodon cognite turmae,             [ ]
 52              et quondam Graiis   ¨ Phasi petite viris,                 [ ]
 53             cumque Borysthenio   liquidissimus amne Dyrapses           [ ]
 54             et tacite peragens   ¨ lene Melanthus iter,                [ ]
 55            quique duas terras,   Asiam Cadmique sororem,               [ ]
 56              separat et cursus   ¨ inter utramque facit,               [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
10. digt.
 57              innumerique alii,   quos inter maximus omnes              [ ]?
 58                cedere Danuvius   ¨ se tibi, Nile, negat.               [ ]
 59             copia tot laticum,   quas auget, adulterat undas,          [ ]
 60              nec patitur vires   ¨ aequor habere suas.                 [ ]
 61           quin etiam,   stagno similis   pigraeque paludi,             [ ]
 62              caeruleus vix est   ¨ diluiturque color.                  [ ]
 63             innatat unda freto   dulcis, leviorque marina est,         [ ]
 64            quae proprium mixto   ¨ de sale pondus habet.               [ ]
 65          si roget haec aliquis   cur sint narrata Pedoni,              [ ]
 66            quidve loqui certis   ¨ iuverit ista modis,                 [ ]
 67              'detinui'   dicam 'curas   tempusque fefelli.             [ ]
 68          hunc fructum praesens   ¨ attulit hora mihi.                  [ ]
 69                afuimus solito,   dum scribimus ista, dolore,           [ ]
 70              in mediis nec nos   ¨ sensimus esse Getis.’               [ ]
 71             at tu, non dubito,   cum Thesea carmine laudes,            [ ]
 72               materiae titulos   ¨ quin tueare tuae,                   [ ]
 73        quemque refers,   imitere virum.   vetat ille profecto          [ ]
 74             tranquilli comitem   ¨ temporis esse fidem.                [ ]  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
10. digt.
 75      qui quamquam est   factis ingens   et conditur a te               [ ]
 76               vir tanto quanto   ¨ debuit ore cani,                    [ ]
 77            est tamen ex   illo nobis   imitabile quiddam,              [1]
 78             inque fide Theseus   ¨ quilibet esse potest.               [1]
 79         non tibi sunt   hostes ferro   clavaque domandi,               [ ]?
 80              per quos vix ulli   ¨ pervius Isthmos erat:               [ ]
 81          sed praestandus amor,   res non operosa volenti.              [ ]
 82           quis labor est puram   ¨ non temerasse fidem?                [ ]
 83        haec tibi, qui praestas   indeclinatus amico,                   [ ]?
 84            non est quod lingua   ¨ dicta querente putes.               [ ]
11. digt.                                                                     .
  1            Gallio, crimen erit   vix excusabile nobis,                 [ ]
  2               carmine te nomen   ¨ non habuisse meo.                   [1]
  3        tu quoque enim, memini,   caelesti cuspide facta                [ ]
  4               fovisti lacrimis   ¨ vulnera nostra tuis.                [ ]
  5             atque utinam rapti   iactura laesus amici                  [ ]?
  6               sensisses ultra,   ¨ quod quererere, nihil!              [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
11. digt.
  7           non ita dis placuit,   qui te spoliare pudica                [ ]
  8               coniuge crudeles   ¨ non habuere nefas.                  [1]
  9              nuntia nam luctus   mihi nuper epistula venit,            [ ]
 10          lectaque cum lacrimis   ¨ sunt tua damna meis.                [ ]
 11               sed neque solari   prudentem stultior ausim,             [2]?
 12              verbaque doctorum   ¨ nota referre tibi:                  [ ]
 13               finitumque tuum,   si non ratione, dolorem               [ ]
 14                ipsa iam pridem   ¨ suspicor esse mora.                 [ ]
 15              dum tua pervenit,   dum littera nostra recurrens          [ ]
 16            tot maria ac terras   ¨ permeat, annus abit.                [ ]
 17          temporis officium est   solacia dicere certi,                 [ ]
 18         dum dolor in cursu est   ¨ et petit aeger ope,                 [ ]
 19              at cum longa dies   sedavit vulnera mentis,               [ ]
 20                   intempestive   ¨ qui movet illa, novat.              [ ]
 21        adde quod (atque utinam   verum tibi venerit omen!)             [ ]
 22                 coniugio felix   ¨ iam potes esse novo.                [ ]

= file n. 188 - 18:23 minuti 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
12. digt.                                                                     .
  1           Quo minus in nostris   ponaris, amice, libellis,             [2]
  2              nominis efficitur   ¨ condicione tui.                     [ ]?
  3              ast ego non alium   prius hoc dignarer honore:            [ ]
  4            est aliquis nostrum   ¨ si modo carmen honor.               [ ]
  5              lex pedis officio   fortunaque nominis obstat,            [ ]
  6              quaque meos adeas   ¨ est via nulla modos.                [ ]
  7           nam pudet in geminos   ita nomen scindere versus,            [ ]
  8           desinat ut prior hoc   ¨ incipiatque minor.                  [ ]
  9              et pudeat, si te,   qua syllaba parte moratur,            [1]?
 10                artius adpellem   ¨ Tuticanumque vocem.                 [ ]
 11             et potes in versum   Tuticani more venire,                 [2]
 12                fiat ut e longa   ¨ syllaba prima brevis:               [ ]
 13                aut ut dicatur,   quae nunc correptius exit,            [ ]
 14                et sit porrecta   ¨ longa secunda mora.                 [ ]
 15            his ego si   vitiis ausim   corrumpere nomen,               [ ]
 16               ridear et merito   ¨ pectus habere neger.                [ ]
 17           haec mihi causa fuit   dilati muneris huius,                 [ ]?

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
12. digt.
 18              quod meus adiecto   ¨ faenore reddat amor,                [ ]
 19           teque canam   quacumque nota,   tibi carmina mittam,         [ ]
 20               paene mihi puero   ¨ cognite paene puer,                 [ ]
 21             perque tot annorum   seriem, quot habemus uterque,         [ ]
 22           non mihi quam fratri   ¨ frater, amate minus.                [ ]
 23             tu bonus hortator,   tu duxque comesque fuisti,            [ ]
 24             cum regerem tenera   ¨ frena novella manu.                 [ ]
 25              saepe ego correxi   sub te censore libellos,              [ ]
 26            saepe tibi admonitu   ¨ facta litura meo est,               [ ]
 27                dignam Maeoniis   Phaeacida condere chartis             [ ]
 28                 cum te Pieriae   ¨ perdocuere deae.                    [2]
 29         hic tenor, haec viridi   concordia coepta iuventa              [ ]
 30              venit ad albentis   ¨ inlabefacta comas.                  [ ]
 31          quae nisi te moveant,   duro tibi pectora ferro               [1]
 32               esse vel invicto   ¨ clausa adamante putem.              [ ]
 33          sed prius huic desint   et bellum et frigora terrae,          [ ]
 34                  invisus nobis   ¨ quae duo Pontus habet.              [ ]
 35            et tepidus   Boreas et sit   praefrigidus Auster,           [ ]  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
12. digt.
 36                et possit fatum   ¨ mollius esse meum,                  [ ]
 37            quam tua sint lasso   praecordia dura sodali.               [ ]
 38            hic cumulus nostris   ¨ absit abestque malis.               [ ]
 39           tu modo per superos,   quorum certissimus ille est,          [ ]
 40               quo tuus adsidue   ¨ principe crevit honor,              [ ]
 41               effice constanti   profugum pietate tuendo,              [ ]
 42                ne sperata meam   ¨ deserat aura ratem.                 [ ]
 43          quid mandem, quaeris?   peream, nisi dicere vix est;          [ ]
 44           si modo, qui periit,   ¨ ille perire potest.                 [ ]
 45         nec quid agam invenio,   nec quid nolimve velimve,             [ ]
 46             nec satis utilitas   ¨ est mihi nota mea.                  [ ]
 47            crede mihi, miseros   prudentia prima relinquit,            [ ]
 48               et sensus cum re   ¨ consiliumque fugit.                 [ ]
 49       ipse, precor,   quaeras, qua sim   tibi parte iuvandus,          [ ]
 50             quoque viam facias   ¨ ad mea vota vado.                   [ ]
13. digt.                                                                     .
  1            O mihi non   dubios inter   memorande sodales,              [ ]
  2          qui quod es, id vere,   ¨ Care, vocaris, ave!                 [ ]?

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
13. digt.                                                                     .
  3                unde saluteris,   color hic tibi protinus index         [2]
  4               et structura mei   ¨ carminis esse potest.               [ ]
  5         non quia mirifica est,   sed quod non publica certe est:       [ ]
  6        qualis enim cumque est,   ¨ non latet esse meam.                [ ]
  7      ipse quoque, ut   titulum chartae   de fronte revellas,           [ ]
  8          quod sit opus, videor   ¨ dicere posse, tuum.                 [ ]
  9            quamlibet in multis   positus noscere libellis,             [ ]
 10              perque observatas   ¨ inveniere notas.                    [ ]
 11               prodent auctorem   vires, quas Hercule dignas            [ ]
 12            novimus atque illi,   ¨ quem canis ipse, pares.             [ ]
 13            et mea Musa potest,   proprio deprensa colore,              [ ]
 14                insignis vitiis   ¨ forsitan esse suis.                 [ ]
 15             tam mala Thersiten   prohibebat forma latere,              [ ]
 16            quam pulchra Nireus   ¨ conspiciendus erat.                 [ ]
 17                 nec te mirari,   si sint vitiosa, decebit              [ ]?
 18           carmina, quae faciam   ¨ paene poeta Getes.                  [ ]
 19          a, pudet, et   Getico scripsi   sermone libellum,             [ ]
 20        structaque sunt nostris   ¨ barbara verba modis:                [ ]  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
13. digt.                                                                     .
 21             et placui   (gratare mihi)   coepique poetae               [2]?
 22                inter inhumanos   ¨ nomen habere Getas.                 [1]
 23              materiam quaeris?   laudes: de Caesare dixi.              [ ]
 24             adiuta est novitas   ¨ numine nostra dei.                  [ ]
 25             nam patris Augusti   docui mortale fuisse                  [ ]
 26           corpus, in aetherias   ¨ numen abisse domos:                 [ ]
 27             esse parem   virtute patri,   qui frena rogatus            [ ]?
 28                 saepe recusati   ¨ ceperit inperii:                    [1]
 29                 esse pudicarum   te Vestam, Livia, matrum,             [2]
 30                  ambiguum nato   ¨ dignior anne viro:                  [ ]
 31             esse duos iuvenes,   firma adiumenta parentis,             [ ]
 32             qui dederint animi   ¨ pignora certa sui.                  [ ]
 33            haec ubi non patria   perlegi scripta Camena,               [ ]?
 34            venit et ad digitos   ¨ ultima charta meos.                 [ ]
 35           et caput et   plenas omnes   movere pharetras,               [ ]
 36               et longum Getico   ¨ murmur in ore fuit.                 [ ]
 37       atque aliquis   'scribas haec cum   de Caesare,' dixit           [ ]
 38              'Caesaris inperio   ¨ restituendus eras.'                 [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
13. digt.                                                                     .
 39             ille quidem dixit:   sed me iam, Care, nivali              [ ]
 40                sexta relegatum   ¨ bruma sub axe videt.                [1]
 41           carmina nil prosunt.   nocuerunt carmina quondam,            [ ]
 42           primaque tam miserae   ¨ causa fuere fugae.                  [ ]
 43              at tu, per studii   communia foedera sacri,               [ ]
 44              per non vile tibi   ¨ nomen amicitiae                     [ ]
 45              (sic capto Latiis   Germanicus hoste catenis              [ ]
 46               materiam vestris   ¨ adferat ingeniis:                   [ ]
 47             sic valeant pueri,   votum commune deorum,                 [ ]
 48            quos laus formandos   ¨ est tibi magna datos),              [ ]
 49         quanta potes,   praebe nostrae   momenta saluti,               [ ]
 50               quae nisi mutato   ¨ nulla futura loco est.              [1]
14. digt.                                                                     .
  1           Haec tibi mittuntur,   quem sum modo carmine questus         [ ]
  2              non aptum numeris   ¨ nomen habere meis,                  [ ]?
  3             in quibus, excepto   quod adhuc utcumque valemus,          [ ]
  4               nil me praeterea   ¨ quod iuvet, invenies.               [ ]
  5         ipsa quoque est   invisa salus,   suntque ultima vota          [ ]  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
14. digt.
  6              quolibet ex istis   ¨ scilicet ire locis.                 [ ]
  7           nulla mihi cura est,   terra quo mittar ab ista,             [1]?
  8          hac quia, quam video,   ¨ gratior omnis erit.                 [ ]
  9              in medias Syrtes,   mediam mea vela Charybdin             [ ]
 10             mittite, praesenti   ¨ dum careamus humo.                  [ ]
 11   Styx quoque, si quid ea est,   bene commutabitur Histro,             [ ]
 12             siquid et inferius   ¨ quam Styga mundus habet.            [ ]
 13           gramina cultus ager,   frigus minus odit hirundo,            [ ]
 14             proxima Marticolis   ¨ quam loca Naso Getis.               [ ]
 15               talia suscensent   propter mihi verba Tomitae,           [ ]
 16              iraque carminibus   ¨ publica mota meis.                  [ ]
 17               ergo ego cessabo   numquam per carmina laedi,            [ ]
 18             plectar et incauto   ¨ semper ab ingenio?                  [ ]
 19          ergo ego, ne scribam,   digitos incidere cunctor,             [2]
 20          telaque adhuc demens,   ¨ quae nocuere, sequor?               [ ]
 21          ad veteres   scopulos iterum   devertar et illas,             [ ]
 22             in quibus offendit   ¨ naufraga puppis, aquas?             [ ]
 23              sed nihil admisi,   nulla est mea culpa, Tomitae,         [ ]?

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
14. digt.
 24         quos ego, cum loca sim   ¨ vestra perosus, amo.                [ ]
 25              quilibet excutiat   nostri monimenta laboris:             [ ]
 26               littera de vobis   ¨ est mea questa nihil.               [1]
 27             frigus et incursus   omni de parte timendos                [ ]?
 28               et quod pulsetur   ¨ murus ab hoste queror.              [ ]
 29          in loca, non homines,   verissima crimina dixi.               [ ]
 30               culpatis vestrum   ¨ vos quoque saepe solum              [ ]
 31                 esset perpetuo   sua quam vitabilis Ascra,             [ ]
 32             ausa est agricolae   ¨ Musa docere senis:                  [ ]
 33            et fuerat   genitus terra,   qui scripsit, in illa,         [ ]?
 34                  intumuit vati   ¨ nec tamen Ascra suo.                [ ]
 35          quis patriam   sollerte magis   dilexit Vlixe?                [ ]
 36            hoc tamen asperitas   ¨ indice docta loci est.              [ ]
 37          non loca, sed   mores scriptis   vexavit amaris               [ ]
 38             Scepsius Ausonios,   ¨ actaque Roma rea est:               [ ]
 39        falsa tamen   passa est aequa   convicia mente,                 [ ]
 40                 obfuit auctori   ¨ nec fera lingua suo.                [ ]
 41             at malus interpres   populi mihi concitat iram             [ ]  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
14. digt.
 42             inque novum crimen   ¨ carmina nostra vocat.               [ ]
 43               tam felix utinam   quam pectore candidus essem!          [ ]
 44               extat adhuc nemo   ¨ saucius ore meo.                    [ ]
 45             adde quod Illyrica   si iam pice nigrior essem,            [ ]?
 46              non mordenda mihi   ¨ turba fidelis erat.                 [ ]
 47               molliter a vobis   mea sors excepta, Tomitae,            [2]
 48               tam mites Graios   ¨ indicat esse viros.                 [ ]
 49              gens mea Paeligni   regioque domestica Sulmo              [ ]
 50             non potuit nostris   ¨ lenior esse malis.                  [ ]
 51              quem vix incolumi   cuiquam salvoque daretis,             [ ]
 52               is datus a vobis   ¨ est mihi nuper honor.               [1]
 53          solus adhuc   ego sum vestris   inmunis in oris,              [ ]
 54                exceptis, siqui   ¨ munera legis habent.                [ ]
 55                tempora sacrata   mea sunt velata corona,               [ ]?
 56                publicus invito   ¨ quam favor inposuit.                [ ]
 57          quam grata est igitur   Latonae Delia tellus,                 [ ]
 58                  erranti tutum   ¨ quae dedit una locum,               [ ]
 59           tam mihi cara Tomis,   patria quae sede fugatis              [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
14. digt.
 60            tempus ad hoc nobis   ¨ hospita fida manet.                 [ ]?
 61             di modo fecissent,   placidae spem posset habere           [ ]
 62             pacis, et a gelido   ¨ longius axe foret.                  [ ]
15. digt.                                                                     .
  1          Siquis adhuc   usquam nostri   non inmemor extat,             [ ]?
  2               quidve relegatus   ¨ Naso, requirit, agam:               [1]?
  3              Caesaribus vitam,   Sexto debere salutem                  [ ]?
  4            me sciat. a superis   ¨ hic mihi primus erit.               [ ]
  5            tempora nam miserae   complectar ut omnia vitae,            [ ]
  6                 a meritis eius   ¨ pars mihi nulla vacat.              [ ]
  7          quae numero tot sunt,   quot in horto fertilis arvi           [ ]
  8               Punica sub lento   ¨ cortice grana rubent,               [ ]?
  9           Africa quot segetes,   quot Tmolia terra racemos,            [ ]
 10             quot Sicyon bacas,   ¨ quot parit Hybla favos              [ ]
 11             confiteor:   testere licet.   signate Quirites!            [ ]
 12             nil opus est legum   ¨ viribus, ipse loquor.               [ ]
 13              inter opes et me,   parvam rem, pone paternas:            [ ]
 14            pars ego sum census   ¨ quantulacumque tui.                 [ ]  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
15. digt.
 15         quam tua Trinacria est   regnataque terra Philippo,            [ ]
 16             quam domus Augusto   ¨ continuata foro,                    [ ]?
 17         quam tua, rus   oculis domini,   Campania, gratum,             [ ]
 18          quaeque relicta tibi,   ¨ Sexte, vel empta tenes:             [ ]
 19           tam tuus en ego sum,   cuius te munere tristi                [ ]
 20             non potes in Ponto   ¨ dicere habere nihil.                [ ]
 21           atque utinam possis,   et detur amicius arvum,               [ ]
 22              remque tuam ponas   ¨ in meliore loco!                    [ ]
 23       quod quoniam in dis est,   tempta lenire precando                [ ]?
 24               numina, perpetua   ¨ quae pietate colis.                 [ ]
 25               erroris   nam tu vix est   discernere nostri             [ ]
 26                 sis argumentum   ¨ maius an auxilium.                  [ ]
 27              nec dubitans oro:   sed flumine saepe secundo             [1]
 28                  augetur remis   ¨ cursus euntis aquae.                [ ]
 29              et pudet et metuo   semperque eademque precari,           [ ]
 30               ne subeant animo   ¨ taedia iusta tuo.                   [ ]
 31             verum quid faciam?   res inmoderata cupido est:            [ ]
 32               da veniam vitio,   ¨ mitis amice, meo.                   [ ]?

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
15. digt.
 33         scribere saepe aliquid   cupiens delabor eodem:                [ ]
 34              ipsa locum per se   ¨ littera nostra rogat.               [ ]
 35             seu tamen effectus   habitura est gratia, seu me           [ ]
 36              dura iubet gelido   ¨ Parca sub axe mori:                 [ ]
 37                semper inoblita   repetam tua munera mente,             [ ]?
 38               et mea me tellus   ¨ audiet esse tuum.                   [ ]
 39                audiet et caelo   posita est quaecumque sub ullo        [ ]
 40          (transit nostra feros   ¨ si modo Musa Getas)                 [ ]
 41              teque meae causam   servatoremque salutis,                [ ]?
 42               meque tuum libra   ¨ norit et aere minus.                [ ]
16. digt.                                                                     .
  1           Invide, quid laceras   Nasonis carmina rapti?                [ ]
  2             non solet ingeniis   ¨ summa nocere dies,                  [ ]?
  3           famaque post cineres   maior venit. et mihi nomen            [ ]
  4          tum quoque, cum vivis   ¨ adnumerarer, erat.                  [ ]
  5            cumque foret Marsus   magnique Rabirius oris                [ ]
  6               Iliacusque Macer   ¨ sidereusque Pedo;                   [ ]
  7                 et qui Iunonem   laesisset in Hercule, Carus,          [ ]?  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
16. digt.
  8                 Iunonis si iam   ¨ non gener ille foret;               [ ]
  9           quique dedit   Latio carmen   regale Severus,                [ ]
 10                 et cum subtili   ¨ Priscus uterque Numa;               [ ]
 11           quique vel inparibus   numeris, Montane, vel aequis          [ ]
 12            sufficis, et gemino   ¨ carmine nomen habes;                [ ]
 13               et qui Penelopae   rescribere iussit Vlixem              [1]
 14                 errantem saevo   ¨ per duo lustra mari;                [ ]
 15           quique suam Troesmen   inperfectumque dierum                 [ ]
 16                deseruit celeri   ¨ morte Sabinus opus;                 [ ]
 17                 ingeniique sui   dictus cognomine Largus,              [ ]
 18           Gallica qui Phrygium   ¨ duxit in arva senem;                [ ]
 19            quique canit domito   Camerinus in Hectore Troiam;          [ ]
 20               quique sua nomen   ¨ Phyllide Tuscus habet;              [ ]
 21              velivolique maris   vates, cui credere posses             [ ]
 22              carmina caeruleos   ¨ conposuisse deos;                   [ ]
 23           quique acies Libycas   Romanaque proelia dixit;              [2]
 24              et Marius scripti   ¨ dexter in omne genus;               [ ]
 25             Trinacriusque suae   Perseidos auctor, et auctor           [ ]

Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
16. digt.
 26             Tantalidae reducis   ¨ Tyndaridosque Lupus;                [ ]
 27                et qui Maeoniam   Phaeacida versit, et une              [ ]
 28             Pindaricae fidicen   ¨ tu quoque, Rufe, lyrae;             [ ]
 29                Musaque Turrani   tragicis innixa coturnis;             [ ]?
 30               et tua cum socco   ¨ Musa, Melisse, levi;                [ ]
 31           cum Varius   Graccusque darent   fera dicta tyrannis,        [ ]
 32            Callimachi Proculus   ¨ molle teneret iter,                 [ ]
 33               Tityron antiquas   pastorem exciret ad herbas            [ ]
 34                aptaque venanti   ¨ Grattius arma daret;                [ ]
 35               Naidas a Satyris   caneret Fontanus amatas,              [ ]
 36            clauderet inparibus   ¨ verba Capella modis;                [ ]
 37            cumque forent alii,   quorum mihi cuncta referre            [ ]
 38         nomina longa mora est,   ¨ carmina vulgus habet;               [ ]
 39             essent et iuvenes,   quorum quod inedita cura est,         [ ]
 40                  adpellandorum   ¨ nil mihi iuris adest                [ ]
 41             (te tamen in turba   non ausim, Cotta, silere,             [ ]?
 42                 Pieridum lumen   ¨ praesidiumque fori,                 [ ]
 43                maternos Cottas   cui Messallasque paternos,            [ ]  
 
Publius Ovidius Naso: Fra Sortehavet, 4. bog (Oxford C.T.)
16. digt.
 44              Maxime, nobilitas   ¨ ingeminata dedit)                   [ ]
 45             dicere si fas est,   claro mea nomine Musa                 [2]
 46            atque, inter tantos   ¨ quae legeretur, erat.               [ ]
 47                  ergo summotum   patria proscindere, Livor,            [ ]
 48            desine, neu cineres   ¨ sparge, cruente, meos.              [ ]
 49              omnia perdidimus:   tantummodo vita relicta est,          [ ]
 50             praebeat ut sensum   ¨ materiamque mali.                   [ ]
 51           quid iuvat extinctos   ferrum demittere in artus?            [ ]
 52             non habet in nobis   ¨ iam nova plaga locum.               [ ]
_____________________________________________________________________________..

/felt 99 er her tomt/
 
/felt 100 er altid tomt/

risultati [ ] della versificazione© >>>
Scarica file Word? (> Courier 10) o file PDF è possibile