File n. 346 – 36:01 minuti – Saxo

Visitate (FAQ?) HOME PAGE link >INDEX >LECTOR >CORPUS !

Saxo (modsat alle) er prosa og poesi. Al prosa, med personnavne, er udeladt. Tekstforståelse kan (som altid) søges med en bog ved hånden. Alle vers er indlagte monologer eller dialoger mellem to. Replikskifte er kun markeret med #1 og #2 uden linjemellemrum. Det er indlæst med meget tydeligt stemmeskift i persontegningen.
PgDn n. 346 Saxo Grammaticus: Danmarkshistorie 1 og 2, alle daktyliske vers. [Gesta Danorum]
Udtalt som af Vergil: pronuncia virgiliana. “Æ” = “AE/OE”
Cerca Ctrl + F (find). Modifica file Audio? è possibile (slow/fast! or minimize/download …⬆️)
= archivio n. 69 - DAN-SAXO - Kun daktyliske vers          Prossimo file n. 347
Saxo Grammaticus: Danmarkshistorie, 1. bog, kapitel 4 (Gad)                0:00
4,3. stk.                                                                     .
  1 #1           Conspicor inuisum   regi uenisse gigantem                 { }                  
  2               et gressu medias   ¨ obtenebrare uias,                   { }                 
  3             aut oculis fallor:   nam tegmine sæpe ferino               { }
  4               contigit audaces   ¨ delituisse uiros.                   { }
4,8. stk.                                                                     .     
  5 #2            Ne timeat rabidi   germanum uirgo gigantis               { }
  6             me neque contiguum   ¨ palleat esse sibi.                  { }
  7             A Grip missus enim   nunquam nisi compare uoto             { }
  8               fulcra puellarum   ¨ concubitumque peto.                 { }
4,9. stk.                                                                     .
  9 #1          Quæ sensus   exors scortum   uelit esse gigantum           { }
 10           aut quæ monstriferum   ¨ possit amare thorum?                { }

Saxo Grammaticus: Danmarkshistorie, 1. bog, kapitel 6 (Gad)                0:+
6,3. stk.                                                                     .
  1 #          Ne paueas   nostri, iuuenis,   commercia lecti!             { }
  2             Corpoream   gemina uario   ratione figuram                 { }
  3           et duplicem   neruis legem   præscribere sueui.              { }
  4            Nam sequor alternas   diuerso schemate formas               { }
  5               arbitrio   uariata meo:   nunc sidera ceruix             { }
  6               æquat et excelso   rapitur uicina Tonanti,               { }
  7              rursus in humanum   ruit inclinata uigorem                {2}

Saxo Grammaticus: Danmarkshistorie, 1. bog, kapitel 6 (Gad)                2:00
6,3. stk. 
  8              contiguumque polo   caput in tellure refigit.             { }
  9            Sic leuis in uarios   transmuto corpora flexus              { }?
 10             ambiguis   conspecta modis:   nunc colligit anceps         { }
 11         strictim membra rigor,   nunc gratia corporis alti             { }
 12             explicat et summas   tribuit contingere nubes.             { }
 13         Nunc breuitate premor,   nunc laxo poplite tendor              { }
 14           uersilis inque nouos   conuerti cærea uultus.                { }
 15                  Nec me mirari   debet, qui Protea nouit.              { }
 16           Nunc premit effusos,   modo clausos exerit artus             { }
 17            forma situs   incerta sui   speciesque biformis,            { }
 18             quæ nunc extricat,   nunc membra reuoluit in orbem.        { }
 19               Exero contractos   artus tensosque subinde               { }
 20              corrugo,   uultum formis   partita gemellis               { }
 21            et sortes   complexa duas:   maiore feroces                 { }
 22            territo, concubitus   hominum breuiore capesso.             { }
6,8. stk.                                                                     .
  1 #            Hinc te tendentem   gressus profugum ratus hosti          { }
  2             impetet, ut teneat   uinclis faucisque ferinæ              { }
  3               obiectet   depascendum   laniatibus: at tu               { }
  4              custodes   uariis rerum   narratibus imple,               { }

Saxo Grammaticus: Danmarkshistorie, 1. bog, kapitel 6 (Gad)                4:00 
6,8. stk. 
  5         cunque sopor   dapibus functos   exceperit altus,              { }
  6                 iniectos nexus   et uincula dira relide.               { }
  7           Inde pedem referens,   ubi se mora paruula fundet,           { }
  8             uiribus in rapidum   totis assurge leonem,                 { }
  9                 qui captiuorum   iactare cadauera sueuit,              { }
 10           inque truces   armos ualidis   conare lacertis               { }
 11             et cordis   fibras ferro   rimare patenti.                 { }
 12               Protinus admissa   uapidum cape fauce cruorem            { }
 13             corporeamque dapem   mordacibus attere malis.              { }
 14        Tunc noua uis   membris aderit,   tunc robora neruis            { }
 15              succedent   inopina tuis   solidique uigoris              { }
 16              congeries penitus   neruosos illinet artus.               { }?
 17            Ipse struam   uotis aditum   famulosque sopore              {1}
 18             conficiam et lenta   stertentes nocte tenebo.              { }

Saxo Grammaticus: Danmarkshistorie, 1. bog, kapitel 8 (Gad)                4:+
8,11. stk.                                                                    .
  1 #         Seu pede rura teras,   seu ponto carbasa tendas,             { }
  2               infestos   patiere deos   totumque per orbem             { }
  3             propositis   inimica tuis   elementa uidebis.              { }
  4            Rure rues,   quatiere mari,   dabiturque uaganti            { }
  5           perpetuus   tibi turbo comes,   nec deseret unquam           { }
  6           uela rigor   nec tecta tegent,   quæ si petis, icta          { }

Saxo Grammaticus: Danmarkshistorie, 1. bog, kapitel 8 (Gad)                6:00
8,11. stk. 
  7              tempestate ruent,   diro pecus occidet algu.              {1}
  8                Omnia præsentis   sortem uitiata dolebunt.              { }
  9             Vt scabies   fugiere nocens,   nec tetrior ulla            { }
 10             pestis erit:   tantum pænæ   uis cælica pensat.            { }
 11          Quippe unum e superis   alieno corpore tectum                 {1}?
 12              sacrilegæ   necuere manus:   sic numinis almi             { }
 13              interfector ades!   sed cum te exceperit æquor,           { }
 14                carceris æolici   laxos patiere furores.                { }
 15           Te Zephyrus   Boreasque ruens,   te proteret Auster,         { }
 16                  et coniuratos   certabunt edere flatus,               { }
 17                  donec diuinum   uoto meliore rigorem                  { }
 18            solueris et meritam   tuleris placamine pænam.              { }
8,23. stk.                                                                    .
  1 #          Belua nata tibi est   rabiem domitura ferarum,              { }
  2           quæque truci rapidos   ¨ atteret ore lupos.                  { }?
  3            Fac caueas:   ex te nocuus   tibi prodiit ales,             { }
  4              felle ferox bubo,   ¨ uoce canorus olor.                  { }
_____________________________________________________________________________..

Saxo Grammaticus: Danmarkshistorie, 2. bog, kapitel 1 (Gad)                6:+              
1,2. stk.                                                                     .
  1 #         Insula non longe est   præmollibus edita cliuis,             { }
  2            collibus æra tegens   et opimæ conscia prædæ.               { }
  3              Hic tenet eximium   montis possessor aceruum              { }
  4             implicitus   giris serpens   crebrisque reflexus           { }
  5               orbibus et caudæ   sinuosa uolumina ducens               { }
  6         multiplicesque agitans   spiras uirusque profundens.           { }
  7           Quem superare uolens   clypeo, quo conuenit uti,             { }
  8               taurinas   intende cutes   corpusque bouinis             {2}
  9             tergoribus tegito,   nec amaro nuda ueneno                 {2}?
 10           membra patere sinas:   sanies, quod conspuit, urit.          { }
 11         Lingua trisulca micans   patulo licet ore resultet             { }
 12           tristiaque horrifico   minitetur uulnera rictu,              { }
 13            intrepidum   mentis habitum   retinere memento,             { }
 14               nec te permoueat   spinosi dentis acumen,                { }?
 15           nec rigor aut rapida   iactatum fauce uenenum.               { }
 16              Tela licet temnat   uis squamea, uentre sub imo           { }
 17              esse locum scito,   quo ferrum mergere phas est:          { }?
 18            hunc mucrone petens   medium rimaberis anguem.              { }
 19             Hinc monter   securus adi   pressoque ligone               {2}
 20             perfossos   scrutare cauos,   mox ære crumenas             {2}
 21                imbue completam  -que reduc ad littora puppim.          { }

Saxo Grammaticus: Danmarkshistorie, 2. bog, kapitel 2 (Gad)                8:00
2,2. stk.                                                                    . 
  1 #1      Monstra quidem   uideo celerem   captantia saltum              { } 
  2              corpora nocturnis   ¨ præcipitare locis.                  { }
  3              Bella gerit dæmon   et iniquæ dedita rixæ                 { }
  4              militat in mediis   ¨ turba nephanda uiis.                { }
  5              Effigie   spectanda truci   portenta feruntur             { }
  6           hæcque hominum nulli   ¨ rura patere sinunt.                 { }
  7               Agmina præcipiti   per inane ruentia cursu               { }
  8             hac nos progressum   ¨ sistere sede iubent,                { }
  9           flectere lora monent   sacrisque absistere campis            { }
 10          aruaque nos prohibent   ¨ ulteriora sequi.                    { }
 11       Trux Lemurum   chorus aduehitur   præcepsque per auras           { }
 12             cursitat et uastos   ¨ edit ad astra sonos.                { }
 13               Accedunt   Fauni Satyris,   Panumque caterua             { }
 14                manibus admixta   ¨ militat ore fero.                   { }
 15              Siluanis   coeunt Aquili,   Laruæque nocentes             { }
 16              cum Lamiis callem   ¨ participare student.                { }
 17                Saltu librantur   Furiæ, glomerantur eisdem             { }?
 18               fanæ, quas Simis   ¨ Fantua iuncta premit.               { }
 19             Calcandus   pediti trames   terrore redundat,              {1}
 20                 tutius excelsi   ¨ terga premantur equi.               { }
                                                                    
Saxo Grammaticus: Danmarkshistorie, 2. bog, kapitel 2 (Gad)               10:00   
2,2. stk.
 21 #2      Nos homines,   non monstra puta,   seruosque manentes          { }
 22             per loca pascendos   ¨ exagitasse greges.                  { }
 23             At cum per teneros   ageremus tempora lusus,               { }
 24             forte remota uagum   ¨ cessit in arua pecus.               { }
 25              Cumque petita diu   spes deforet inueniendi,              { }
 26               incessit miseris   ¨ sollicitudo reis.                   { }
 27            Cumque boum nusquam   uestigia certa paterent,              { }
 28                obtinuit mæstus   ¨ sontia corda pauor.                 { }
 29         Hinc est, quod   uirgæ uulnus   pænale uerentes                { }
 30            duximus in proprios   ¨ triste redire lares.                { }
 31          Credidimus   quam ferre manum   pænamque subire               { }
 32                tutius assuetis   ¨ abstinuisse focis.                  { }
 33              Sic pæenam differre iuuat,   reditumque perosis           { }
 34            hac dominum latebra   ¨ fallere cura manet.                 { }
 35               Hac ope neglecti   pecoris uitabitur ultor,              { }
 36           solaque stat nostris   ¨ hæc fuga tuta uiis.                 { }
2,8. stk.                                                                     .
 37 #1        In gladio,   quo monstra tibi   ferienda patebunt,           { }?
 38           suscipe, rex, sponsæ   ¨ munera prima tuæ.                   { }
 39             Hoc dignum   te rite proba,   manus æmula ferri            {3}
 40               gestamen studeat   ¨ condecorare suum.                   { }

Saxo Grammaticus: Danmarkshistorie, 2. bog, kapitel 2 (Gad)               12:00
2,8. stk.                                                                     
 41             Ferrea uis tenerum   mentis confortet acumen               { }
 42            atque animus dextræ   ¨ nouerit esse comes.                 { }
 43              Æquet onus lator,   et ut ensi congruat actus,            {1}
 44               accedat grauitas   ¨ par in utroque tibi.                { }
 45           Framea quid prodest,   ubi languet debile pectus,            { }
 46               et telum trepidæ   ¨ destituere manus?                   { }
 47             Ferrum animo coeat   corpusque armetur utroque,            { }
 48                iungatur capulo   ¨ consona dextra suo.                 { }
 49           Hæc celebres   edunt pugnas,   quia iuncta uigoris           {2}
 50          plus retinere solent,   ¨ dissociata minus.                   { }
 51      Hinc tibi si   uolupe est belli   clarescere palma,               { }?
 52               consectare ausu,   ¨ quod premis ipse manu.              { }

Saxo Grammaticus: Danmarkshistorie, 2. bog, kapitel 7 (Gad)               12:+
7,4. stk.                                                                     .
  1 #1             Ocius euigilet,   quisquis se regis amicum              { }
  2       aut meritis   probat aut sola   pietate fatetur.                 { }
  3            Discutiant   somnum proceres,   stupor improbus absit,      { }
  4              incaleant   animi uigiles:   sua dextera quenque          { }
  5           aut famæ   dabit aut probro   perfundet inerti,              { }
  6           noxque hæc aut finis   erit aut uindicta malorum.            { }?
  7              Non ego uirgineos   iubeo cognoscere ludos                { }
  8           nec teneras   tractare genas   aut dulcia nuptis             { }

Saxo Grammaticus: Danmarkshistorie, 2. bog, kapitel 7 (Gad)               14:00
7,4. stk.
  9             oscula conferre et   tenues astringere mammas,             { }
 10             non liquidum captare merum   tenerumue fricare             { }
 11           fæmen et in   niueos oculum   iactare lacertos:              { }
 12             euoco uos   ad amara magis   certamina Martis.             { }!
 13       Bello opus est   nec amore leui,   nihil hic quoque facti        { }
 14               mollities   eneruis habet:   res prælia poscit.          { }?
 15             Quisquis amicitiam   regis colit, arma capessat.           { }
 16             Pensandis   animis belli   promptissima lanx est.          { }
 17           Ergo uiris   timidum nihil aut   leue fortibus insit,        { }
 18            destituatque animos   armis cessura uoluptas.               { }
 19             In pretio   iam fama manet,   laudis sibi quisque          { }
 20            arbiter esse potest   propriaque nitescere dextra.          { }
 21                Instructum luxu   nihil assit: plena rigoris            { } 
 22                omnia præsentem   discant exoluere cladem.              { }
 23             Non debet   laudis titulos   aut præmia captans            { }
 24                 ignauo   torpere metu,   sed fortibus ire              {2}
 25              obuius et gelidum   non expallescere ferrum.              { }

Saxo Grammaticus: Danmarkshistorie, 2. bog, kapitel 7 (Gad)               14:+
7,5. stk.                                                                     .
 26 #2         Surge puer   crebroque ignem   spiramine pasce,             { }
 27         uerre larem   ligno et tenues   dispelle fauillas.             { }
 28             Scintillas   extunde focis   ignisque iacentes             { }
 29               erige relliquias   et opertas elice flammas.             { }
 30            Languentem   compelle larem   producere lumen,              { }
 31                 arenti rutilas   accendens stipite prunas.             { }
 32                Proderit admota   digitos extendere flamma.             { }?
 33             Quippe calere manu   debet, qui curat amicum,              { }?
 34               et nocui penitus   liuoris pellere frigus.               { }
7,6. stk.                                                                     .
 35 #1        Dulce est nos domino   percepta rependere dona,              { }
 36                acceptare enses   famæque impendere ferrum.             { }
 17           En uirtus   sua quenque monet   meritum bene regem           { }
 38             rite sequi   dignaque ducem   grauitate tueri.             { }
 39              Enses Theutonici,   galeæ armillæque nitentes,            { }
 40               loricæ   talo immissæ,   quas contulit olim              { }
 41          Roluo suis,   memores acuant   in prælia mentes.              { }
 42          Res petit et par est,   quæcunque per ocia summa              { }
 43              nacti pace sumus,   belli ditione mereri,                 {1} 
 44             nec lætos   cursus mæstis   præponere rebus                { }
 45             aut duris   semper casus   præferre secundos.              { }

Saxo Grammaticus: Danmarkshistorie, 2. bog, kapitel 7 (Gad)               16:00
7,6. stk.                                                                     
 46          Mente pari   proceres sortem   capiamus utranque,             { }
 47              nec mores   fortuna regat,   quia condecet æque           { }
 48               delicias   ac dura pati,   uultuque sub illo             { }
 49               ducamus tristes,   quo dulces hausimus, annos.           { }
7,7. stk.                                                                     .
 50                Omnia, quæ poti   temulento prompsimus ore,             { }?
 51                fortibus edamus   animis et uota sequamur               {2}?
 52              per summum   iurata Iouem   superosque potentes.          {2}
 53               Danorum   primus herus est   meus, assit eidem,          { }?
 54         ut probus est quisque:   procul hinc, procul este fugaces      { }
 55       forti opus est   stabilique uiro,   non terga ferente            { }
 56              in dubium   belliue truces   metuente paratus.            { }
 57               Maxima sæpe duci   uirtus ex milite pendet:              { }
 58        tanto etenim   princeps aciem   securior intrat,                { }
 59          quanto illum   melius procerum   stipauerit agmen.            { }
 60               Arripiat digitis   pugnacibus arma satelles,             { }
 61            iniiciens   dextram capulo   clypeumque retentans,          { }
 62         inque hostes   ruat et nullos   expalleat ictus.               { }
 63                  Nemo se retro   feriendum præbeat hosti,              { }?
 64          nemo enses   tergo excipiat:   pugnacia semper                { }
 65             pectora uulneribus   pateant. certamina prima              { }

Saxo Grammaticus: Danmarkshistorie, 2. bog, kapitel 7 (Gad)               18:00
7,7. stk.                                                                     
 66      fronte gerunt   aquilæ et rapidis   se rictibus urgent            { }
 67                anteriore loco:   species uos alitis æquet,             { }
 68                 aduerso nullam   metuentes corpore plagam.             { }
7,8. stk.                                                                     .
 69            Ecce, furens   æquoque sui   fidentior hostis               { }?
 70             ferro artus faciem  -que aurata casside tectus             { }?
 71             in medios   fertur cuneos,   ceu uincere certus            { }
 72           intimidusque fugæ et   nullo superabilis ausu.               { }
 73           Suetica, me miserum,   Danos fidutia spernit.                { }
 74          Ecce, truces   oculis Gotthi   uisuque feroces                { }?
 75               cristatis galeis   hastisque sonantibus instant.         { }
 76              In nostro ualidam   peragentes sanguine cladem            { }
 77            distringunt gladios   et acutas cote bipennes.              { }
 78      Quid te, Hiartue, loquar?   quem Sculda nocente repleuit          { }
 79               consilio   tantaque dedit   crudescere culpa?            { } 
 80       Quid te, infande, canam,   nostri discriminis auctor,            { }
 81                proditor eximii   regis, quem sæua libido               { }?
 82                imperii   tentare nephas   furiisque citatum            { }
 83               coniugis æternam   pepulit prætendere noxam?             { }
 84         Quis te error   factum Danis   dominoque nocentem              { }
 85            præcipitauit in hoc   cæcum scelus? unde subibat            { }
 86               impietas   tanto fraudis   constructa paratu?            { }

Saxo Grammaticus: Danmarkshistorie, 2. bog, kapitel 7 (Gad)               20:00
7,9. stk.                                                                     .
 87           Quid moror? extremam   iam degustauimus escam.               { }
 88           Rex perit et miseram   sors ultima corripit urbem.           { }
 89                Illuxit   suprema dies,   nisi forte quis assit         { }
 90          tam mollis,   quod se plagis   præbere timescat,              { }
 91           aut imbellis ita, ut   domini non audeat ultor               {1}
 92              esse sui   dignosque animo   proscribat honores.          { }
7,10. stk.                                                                    .
 93           Tu quoque consurgens   niueum caput exere, Ruta,             { }
 94            et latebris   egressa tuis   in prælia prodi.               { }? 
 95            Cædes te   foris acta uocat:   iam curia bellis             { }!
 96              concutitur   diroque strepunt   certamine portæ.          {1} 
 97              Loricas   lacerat ferrum,   dirumpitur hamus              { }
 98              nexilis et crebro   cedunt præcordia telo.                {1}
 99            Iam clypeum   regis uastæ   minuere secures,                { }
100           iam longi   resonant enses,   crepitatque bipennis           { }
101                humanis   impacta humeris   et pectora findens.         { }?
102           Quid pauitant animi?   quid hebescit languidus ensis?        { }
103            Porta uacat nostris   externo plena tumultu.                { }
7,11. stk.                                                                    .
104          Vt quid abes, Biarco?   num te sopor occupat altus?           { }
105    Quid tibi, quæso, moræ est?   aut exi aut igne premeris.            { }
106            Elige quod præstat!   eia! concurrite mecum!                {1}

Saxo Grammaticus: Danmarkshistorie, 2. bog, kapitel 7 (Gad)               22:00
7,12. stk.                                                                    .
107              Igne ursos   arcere licet:   penetralia flammis           { }
108            spargamus,   primosque petant   incendia postes.            { }
109              Excipiat   torrem thalamus,   tectique ruina              { }
110               fomentum flammis   et alendo præbeat igni.               { }
111               Fundere damnatis   fas est incendia portis.              { }
7,13. stk.                                                                    .
112              At nos, qui regem   uoto meliore ueremur,                 { }
113              iungamus   cuneos stabiles   tutisque phalangem           { }
114               ordinibus mensi,   qua rex præcepit, eamus,              { }?
115                 qui natum Bøki   Røricum strauit auari                 { }
116             implicuitque uirum   leto uirtute carentem.                { }
117         Ille quidem   præstans opibus   habituque fruendi              { }
118         pauper erat,   probitate minus   quam fænore pollens.          { }
119                  Aurum militia   potius ratus omnia lucro              { }
120           posthabuit,   laudisque carens   congessit aceruos           { }
121               æris et ingenuis   uti contempsit amicis.                { }?
122              Cunque lacessitus   Roluonis classe fuisset,              { }
123               egestum   cistis aurum   deferre ministros               { }
124            iussit et in primas   urbis diffundere portas,              { }
125          dona magis   quam bella parans,   quia militis expers         { }
126              munere, non armis   tentandum credidit hostem,            { }

Saxo Grammaticus: Danmarkshistorie, 2. bog, kapitel 7 (Gad)               22:+
7,13. stk.                                                                   
127         tanquam opibus   solis bellum   gesturus et usu                { }
128             rerum, non hominum   Martem producere posset.              { }
129            Ergo graues loculos   et ditia claustra resoluit,           { }
130               armillas teretes   et onustas protulit arcas,            { }
131                 exitii   fomenta sui,   ditissimus æris,               { }?
132               bellatoris inops   hostique adimenda relinquens          {1} 
133           pignora, quæ patriis   præbere pepercit amicis.              { } 
134               Annellos   ultro metuens   dare maxima nolens            { }
135            pondera fudit opum,   ueteris populator acerui.             { }
136         Rex tamen hunc prudens   oblataque munera spreuit,             { }
137            rem pariter   uitamque adimens,   nec profuit hosti         { }
138       census iners,   quem longo auidus   cumulauerat æuo.             { } 
139            Hunc pius   inuasit Roluo   summasque perempti              { }
140            cepit opes,   inter dignos   partitus amicos,               { }
141           quicquid auara manus   tantis congesserat annis,             { }
142         irrumpens  -que opulenta magis   quam fortia castra            { }
143                præbuit eximiam   sociis sine sanguine prædam.          { }
7,14. stk.                                                                    . 
144           Cui nil tam pulchrum   fuit, ut non funderet illud,          { }
145         aut charum,   quod non sociis   daret, æra fauillis            { }
146              assimulans   famaque annos,   non fænore mensus.          { }

Saxo Grammaticus: Danmarkshistorie, 2. bog, kapitel 7 (Gad)               24:00
7,14. stk.                                                                    
147            Vnde liquet   regem claro   iam funere functum              { }
148               præclaros   egisse dies,   speciosaque fati              { }
149             tempora præteritos   decorasse uiriliter annos.            { }
150            Nam uirtute ardens,   dum uiueret, omnia uicit,             { }
151                 egregio dignas   sortitus corpore uires.               { }
152           Tam præceps   in bella fuit,   quam concitus amnis           { }
153              in mare decurrit,   pugnamque capessere promptus          { }
154            ut ceruus   rapidum bifido   pede tendere cursum.           { }
7,15. stk.                                                                    .
155               Ecce per infusas   humana tabe lacunas                   { }?
156                cæsorum excussi   dentes rapiente cruoris               { }
157               profluuio   moti scabris   limantur arenis.              { }
158         Splendescunt   limo allisi,   lacerataque torrens              { }?
159           sanguinis ossa uehit   truncosque superfluit artus.          { }
160              Danicus accrescit   sanguis stagnatque cruenta            { }
161                 latius eluuies   et corpora sparsa reuoluit            { }
162                 elisus   uenis ualide   spumantibus amnis.             {1}
163              Impiger inuehitur   Danis Hiartuarus amator               { }
164             Martis, et extenta   pugnantes prouocat hasta.             { }
165              Attamen hic inter   discrimina fataque belli              { }
166                Frothonis uideo   lætum arridere nepotem,               { }
167               qui Firsuallinos   auro conseuerat agros.                { }

Saxo Grammaticus: Danmarkshistorie, 2. bog, kapitel 7 (Gad)               26:00
7,16. stk.                                                                    .
168             Nos quoque lætitiæ   species extollat honesta              { }
169                morte secuturos   generosi fata parentis.               {4}
170              Voce ergo   simus alacres   ausuque uigentes.             {1}
171           Namque metum par est   animosis spernere dictis              { }
172               et memorabilibus   letum consciscere factis.             { }
173              Deserat os animum  -que timor: fateamur utroque           { }
174              intrepidos nisus,   nec nos nota iudicet ulla             { }
175          parte aliqua   signum dubii   præstare timoris.               { }
176              Librentur stricto   meritorum pondera ferro.              { }
177               Gloria defunctos   sequitur putrique fauillæ             { }
178           fama superstes erit,   nec in ullum decidet æuum,            { }
179              quod perfecta suo   patrauit tempore uirtus.              { } 
180          Quid clausis   agitur foribus?   quid pessula ualuas          { }
181         iuncta seris cohibent?   etenim iam tertia te uox,             { }
182          Biarco, ciet   clausoque iubet   procedere tecto.             { }
7,17. stk.                                                                    .
183 #2            Quid me Roluonis   generum, quid, bellice Hialto,        { }
184               tanta uoce cies?   etenim qui magna profatur             {1}
185          grandiloquisque alios   uerbis inuitat ad arma,               { }
186              audere et   dicta factis   æquare tenetur,                { }

Saxo Grammaticus: Danmarkshistorie, 2. bog, kapitel 7 (Gad)               28:00
7,17. stk.                                                                    
187               ut uocem   fateatur opus.   sed desine, donec            { }
188              armer et horrendo   belli præcingar amictu.               { }
189          Iamque ensem   lateri iungo,   iam corpore primum             { }
190                 lorica   galeaque tegor,   dum tempora cassis          { }
191              excipit et rigido   conduntur pectora ferro.              { }
192           Nemo magis   clausis refugit   penetralibus uri              { }
193          cunque sua   rogus esse domo.   licet insula memet            { }
194             ediderit   strictæque habeam   natalia terræ,              { }
195                  bissenas regi   debebo rependere gentes,              {2}
196        quas titulis   dedit ille meis.   attendite, fortes             { }
197                    nemo lorica   se uestiat interituri                 { }?
198             corporis! extremum   perstringat nexile ferrum!            { }
199            In tergum   redeant clypei,   pugnemus apertis              { }
200             pectoribus   totosque auro   densate lacertos:             { }
201           armillas   dextræ excipiant,   quo fortius ictus             { }
202              collibrare queant   et amarum figere uulnus.              { }
7,18. stk.                                                                    . 
203            Nemo pedem referat!   certatim quisque subire               { }
204             hostiles   studeat gladios   hastasque minaces,            { }
205              ut charum ulciscamur herum: super omnia felix,            { }!
206              qui tanto sceleri   uindictam impendere possit            { }
207               et fraudum iusto   punire piacula ferro!                 { }

Saxo Grammaticus: Danmarkshistorie, 2. bog, kapitel 7 (Gad)               30:00
7,19. stk.                                                                    .
208             Ecce mihi   uideor Ceruum   penetrasse ferocem             { }
209              Theutonico certe,   qui Snyrtir dicitur, ense,            { }?
210                a quo Belligeri   cepi cognomen, ut Agner               { }?
211                Ingelli   natum fudi   retulique trophæum.              {1}
212           Ille meo   capiti impactum   perfregit Høchingum,            { }
213                 elisum   morsu gladium,   maiora daturus               { }
214             uulnera, si melius   ferri uiguisset acumen.               { }
215             Cui contra   læuam lateris   cum parte sinistri            { }
216             dissecui   dextrumque pedem,   labensque sub artus         { }  
217              incidit in medias   ferrum penetrabile costas.            { }
218              Hercule nemo illo   uisus mihi fortior unquam:            {1}
219              semiuigil   subsedit enim   cubitoque reclinis            { }
220                ridendo excepit   letum mortemque cachinno              { }
221             spreuit et Elisium   gaudens successit in orbem.           { } 
222             Magna uiri uirtus,   quæ risu calluit uno                  { }?
223                supremam   celare necem   summumque dolorem             {2}
224             corporis ac mentis   læto compescere uultu!                { }?
7,20. stk.                                                                    . 
225           Nunc quoque cuiusdam   præclaro stemmate nati                { }
226               uitales   fibras ferro   rimabar eodem                   { }
227            et ferrum   penitus intra   præcordia mersi.                { }

Saxo Grammaticus: Danmarkshistorie, 2. bog, kapitel 7 (Gad)               30:+
7,20. stk.                                                                     
228               Filius hic regis   et auito sanguine lucens              {2}?
229             indole clarus erat   tenerisque nitentior annis.           { }
230               Non illi hamatum   poterat prodesse metallum,            { }
231            non ensis,   non umbo teres:   tam uiuida ferri             { }
232             uis erat, obiectis   tardari nescia rebus.                 { }?
7,21. stk.                                                                    .
233            Ergo duces ubi sunt   Gotthorum militiæque                  { }
234             Hiartuari? ueniant   et uires sanguine pensent!            { }
235          Qui iaciunt,   qui tela rotant,   nisi regibus orti?          {2}
236             Surgit ab ingenuis   bellum: clarissima Martem             { }
237           stemmata conficiunt,   nec enim uulgaribus ausis             { }
238          res agitur,   quam sola ducum   discrimina tentant.           { }
239             Illustres   obeunt proceres.   en, maxime Roluo,           { }
240              magnates   cecidere tui, pia   stemmata cessant.          { }
241            Non humile obscurumue genus, non funera plæbis             /{ }!
242            Pluto rapit   uilesque animas,   sed fata potentum          { }
243             implicat et claris   complet Phlegethonta figuris.         { }
7,22. stk.                                                                    .
244             Non memini   certamen agi,   quo promptius esset           { }?
245                alternare enses   partirique ictibus ictus.             { }
246            Dans unum   tres accipio:   sic mutua Gotthi                { }
247            uulnera compensant,   sic dextra potentior hostis           { }

Saxo Grammaticus: Danmarkshistorie, 2. bog, kapitel 7 (Gad)               32:00
7,22. stk.                                                                    
248              uindicat acceptam   cumulato fænore pænam.                {2}
249            Quamquam adeo solus   multorum strenua leto                 { }
250             corpora tradiderim   pugnans, ut imagine collis            { }
251               editus e truncis   excresceret artubus agger             { }
252              et speciem tumuli   congesta cadauera ferrent.            { }
253         At quid agit,   qui me nuper   prodire iubebat,                { }?
254                eximia   se laude probans   aliosque superba            { }?
255           uoce terens   et amara serens   opprobria, tanquam           { }
256                   uno bissenas   complexus corpore uitas?              { }
7,23. stk.                                                                    .
257 #1           Quamquam subsidio   tenui fruor, haud procul absum.       { }
258        Hac quoque, qua stamus,   opus est ope, nec magis usquam        {2}?
259            uis aut lecta manus   promptorum in bella uirorum           { }
260             exigitur.   iam duræ acies   et spicula scutum             { }
261              frustatim   secuere meum   partesque minutim              { }
262                auulsas   absumpsit edax   per prælia ferrum.           { } 
263            Prima sibi   testis res est   seque ipsa fatetur,           { }
264               fama oculo cedit   uisusque fidelior aure est:           {2}
265            rupti etenim clypei   retinacula sola supersunt,            { }           
266            sectus et in   giro remanet   mihi peruius umbo.            {1}
267        Et nunc, Biarco, uiges,   quamquam cunctatior æquo              { }
268            extiteris,   damnumque moræ   probitate repensas?           { }

Saxo Grammaticus: Danmarkshistorie, 2. bog, kapitel 7 (Gad)               34:00
7,24. stk.                                                                    .
269 #2           Carpere me necdum   probrisque lacessere cessas?          { }    
270            Multa moras   afferre solent,   iamque obuius ensis         { }
271           cunctandi   mihi causa fuit,   quem Sueticus hostis          { }
272               in mea præualido   contorsit pectora nisu.               { }
273            Nec parce   gladium capuli   moderator adegit.              { } 
274            Nam quantum in nudo   uel inermi corpore fas est,           {1}
275                egit in armato:   sic duri tegmina ferri                { }?
276              ut molles   traiecit aquas,   nec opis mihi quicquam      {2}
277                  aspera loricæ   poterat committere moles.             {2}
7,25. stk.                                                                    .
278          Et nunc ille ubi sit,   qui uulgo dicitur Othin               { }
279              armipotens,   uno semper   contentus ocello?              { }
280        Dic mihi, Ruta, precor,   usquam si conspicis illum.            { }
7,26. stk.                                                                    .
281 #3         Adde oculum propius   et nostras perspice chelas,           { }
282                ante sacraturus   uictrici lumina signo,                {2}?
283               si uis præsentem   tuto cognoscere Martem.               { }

Saxo Grammaticus: Danmarkshistorie, 2. bog, kapitel 7 (Gad)               36:00
7,27. stk.                                                                    .
284 #2         Si potero horrendum   Friggæ spectare maritum,              { }
285             quantumcunque albo   clypeo sit tectus et altum            { }
286          flectat equum, Lethra   nequaquam sospes abibit:              { }?
287             fas est belligerum   bello prosternere diuum!              { }
7,28. stk.                                                                    .
288            Ante oculos   regis clades   speciosa cadentes              { }   
289             excipiat:   dum uita manet,   studeamus honeste            { }
290            posse mori   clarumque manu   decerpere funus.              {2}
291              Ad caput extincti   moriar ducis obrutus, ac tu           { }
292                eiusdem pedibus   moriendo allabere pronus,             { }
293            ut uideat, quisquis   congesta cadauera lustrat,            { }
294              qualiter acceptum   domino pensarimus aurum.              { }
295            Præda erimus coruis   aquilisque rapacibus esca,            { }
296              uesceturque uorax   nostri dape corporis ales.            { }
297           Sic belli intrepidos   proceres occumbere par est,           { }
298                illustrem socio   complexos funere regem.               { }
_____________________________________________________________________________..

risultati { } della versificazione© extra >>>
Scarica file Word? (> Courier 10) o file PDF è possibile

Prossimo file n. 347
Saxo Grammaticus: Danmarkshistorie, 5. til 8. bog, daktyliske
Ritorna a INDEX o (Nuova!) HOME PAGE 2O25 LatinaLectio!

Saxo Grammaticus: Danmarkshistorie 1. og 2. bog, daktyliske vers (Gad) 
Rhythmus perfectus [polisillabi naturâli y normáles], paucis versibus exceptis
Analyse 2
1. og 2. bog 
 42          Res petit et par est,   quæcunque per ocia summa              { }
 85            præcipitauit in hoc   cæcum scelus? unde subibat            { }
171           Namque metum par est   animosis spernere dictis              { }
233            Ergo duces ubi sunt   Gotthorum militiæque                  { }
278          Et nunc ille ubi sit,   qui uulgo dicitur Othin               { }
1. og 2. bog
  3               obiectet   depascendum   laniatibus: at tu               { }
 17              esse locum scito,   quo ferrum mergere phas est:          { }?
 16             Pensandis   animis belli   promptissima lanx est.          { }
181         iuncta seris cohibent?   etenim iam tertia te uox,             { }
274            Nam quantum in nudo   uel inermi corpore fas est,           {1}
291              Ad caput extincti   moriar ducis obrutus, ac tu           { }
297           Sic belli intrepidos   proceres occumbere par est,           { }
1. og 2. bog
  6           uela rigor   nec tecta tegent,   quæ si petis, icta          { }
 13       Bello opus est   nec amore leui,   nihil hic quoque facti        { }
257              Quamquam subsidio   tenui fruor, haud procul absum.       { }
258        Hac quoque, qua stamus,   opus est ope, nec magis usquam        {2}?
Analyse 3
1. og 2. bog
 12             euoco uos   ad amara magis   certamina Martis.             { }!
 95            Cædes te   foris acta uocat:   iam curia bellis             { }!
1. og 2. bog
  1              Hinc te tendentem   gressus profugum ratus hosti          { }
 19             In pretio   iam fama manet,   laudis sibi quisque          { }
 17           En uirtus   sua quenque monet   meritum bene regem           { }
276              ut molles   traiecit aquas,   nec opis mihi quicquam      {2}
Analyse 4
1. og 2. bog
205               ut charum ulciscamur herum: super omnia felix,           { }! 
241             Non humile obscurumue genus, non funera plębis            /{ }!

Data og analyse 2 og 3 og 4Teoretisk metrik og tabeller
“Romersk fod på daktylisk vers” (Piede romano sui dattili)