Visitate (FAQ?) HOME PAGE link >INDEX >LECTOR >CORPUS !
Læst som af Vergil: ritmo (imperfetto) virgiliano
⬇ Cerca Ctrl + F (find). Modifica file Audio? è possibile (slow/fast! or minimize/download …⬆️)
= archivio n. 28 - NA1-LUCR Prossimo file n. 406
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.) 0:00
1 Aeneadum genetrix, hominum divumque voluptas, [ ]
2 alma Venus, caeli subter labentia signa [ ]
3 quae mare navigerum, quae terras frugiferentis [ ]
4 concelebras, per te quoniam genus omne animantum [ ]
5 concipitur visit -que exortum lumina solis: [ ]
6 te, dea, te fugiunt venti, te nubila caeli [ ]?
7 adventumque tuum, tibi suavis daedala tellus [ ]
8 summittit flores, tibi rident aequora ponti [ ]
9 placatumque nitet diffuso lumine caelum. [ ]?
10 nam simul ac species patefactast verna diei [ ]
11 et reserata viget genitabilis aura favoni, [ ]
12 aëriae primum volucres te, diva, tuumque [ ]
13 significant initum perculsae corda tua vi. [ ]
14 inde ferae pecudes persultant pabula laeta [ ]
15 et rapidos tranant amnis: ita capta lepore [ ]
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.) 0:+
16 te sequitur cupide quo quamque inducere pergis. [1]
17 denique per maria ac montis fluviosque rapaces [ ]
18 frondiferasque domos avium camposque virentis [ ]
19 omnibus incutiens blandum per pectora amorem [ ]
20 efficis ut cupide generatim saecla propagent. [ ]
21 quae quoniam rerum naturam sola gubernas [ ]
22 nec sine te quicquam dias in luminis oras [ ]
23 exoritur neque fit laetum neque amabile quicquam, [ ]
24 te sociam studeo scribendis versibus esse [ ]?
25 quos ego de rerum natura pangere conor [2]?
26 Memmiadae nostro, quem tu, dea, tempore in omni [ ]
27 omnibus ornatum voluisti excellere rebus. [ ]
28 quo magis aeternum da dictis, diva, leporem. [ ]
29 effice ut interea fera moenera militiai [ ]
30 per maria ac terras omnis sopita quiescant. [ ]
31 nam tu sola potes tranquilla pace iuvare [1]
32 mortalis, quoniam belli fera moenera Mavors [ ]
33 armipotens regit, in gremium qui saepe tuum se [ ]
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.) 0:++
34 reicit aeterno devictus vulnere amoris, [ ]?
35 atque ita suspiciens tereti cervice reposta [ ]
36 pascit amore avidos inhians in te, dea, visus, [ ]
37 eque tuo pendet resupini spiritus ore. [2]
38 hunc tu, diva, tuo recubantem corpore sancto [ ]?
39 circumfusa super, suavis ex ore loquelas [ ]
40 funde petens placidam Romanis, incluta, pacem. [ ]?
41 nam neque nos agere hoc patriai tempore iniquo [2]
42 possumus aequo animo nec Memmi clara propago [ ]
43 talibus in rebus communi desse saluti. [ ]?
50 quod superest, vacuas auris (animumque sagacem) [ ]
51 semotum a curis adhibe veram ad rationem, [1]?
52 ne mea dona tibi studio disposta fideli, [ ]
53 intellecta prius quam sint, contempta relinquas. [ ]
54 nam tibi de summa caeli ratione deumque [ ]
55 disserere incipiam et rerum primordia pandam, [ ]
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.) 4:00
56 unde omnis natura creet res auctet alatque [ ]
57 quove eadem rursum natura perempta resolvat, [2]
58 quae nos materiem et genitalia corpora rebus [ ]
59 reddunda in ratione vocare et semina rerum [ ]!
60 appellare suemus et haec eadem usurpare [ ]!
61 corpora prima, quod ex illis sunt omnia primis. [ ]
62 Humana ante oculos foede cum vita iaceret [ ]
63 in terris oppressa gravi sub religione [ ]
64 quae caput a caeli regionibus ostendebat [ ]
65 horribili super aspectu mortalibus instans, [ ]
66 primum Graius homo mortalis tollere contra [ ]
67 est oculos ausus primusque obsistere contra, [ ]
68 quem neque fama deum nec fulmina nec minitanti [ ]
69 murmure compressit caelum, sed eo magis acrem [ ]
70 irritat animi virtutem, effringere ut arta [1]
71 naturae primus portarum claustra cupiret. [ ]
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.) 4:+
72 ergo vivida vis animi pervicit, et extra [1]!
73 processit longe flammantia moenia mundi [ ]
74 atque omne immensum peragravit mente animoque, [ ]
75 unde refert nobis victor quid possit oriri, [ ]
76 quid nequeat, finita potestas denique cuique [u]!
77 quanam sit ratione atque alte terminus haerens. [ ]!
78 quare religio pedibus subiecta vicissim [ ]?
79 obteritur, nos exaequat victoria caelo. [ ]
80 Illud in his rebus vereor, ne forte rearis [ ]
81 impia te rationis inire elementa viamque [ ]!
82 indugredi sceleris. quod contra saepius illa [ ]
83 religio peperit scelerosa atque impia facta. [ ]
84 Aulide quo pacto Triviai virginis aram [2]?
85 Iphianassai turparunt sanguine foede [ ]
86 ductores Danaum delecti, prima virorum. [ ]
87 cui simul infula virgineos circumdata comptus [ ]!
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.) 4:++
88 ex utraque pari malarum parte profusast, [ ]?
89 et maestum simul ante aras adstare parentem [ ]
90 sensit et hunc propter ferrum celare ministros [ ]
91 aspectuque suo lacrimas effundere civis, [ ]
92 muta metu terram genibus summissa petebat. [ ]
93 nec miserae prodesse in tali tempore quibat [2]!
94 quod patrio princeps donarat nomine regem. [ ]
95 nam sublata virum manibus tremebundaque ad aras [ ]
96 deductast, non ut sollemni more sacrorum [ ]
97 perfecto posset claro comitari Hymenaeo, [1]
98 sed casta inceste nubendi tempore in ipso [ ]
99 hostia concideret mactatu maesta parentis, [ ]?
100 exitus ut classi felix faustusque daretur. [1]
101 tantum religio potuit suadere malorum. [ ]
102 Tutemet a nobis iam quovis tempore vatum [2]
103 terriloquis victus dictis desciscere quaeres. [ ]
104 quippe etenim quam multa tibi iam fingere possunt [ ]
105 somnia quae vitae rationes vertere possint [ ]
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.) 8:00
106 fortunasque tuas omnis turbare timore! [ ]
107 et merito. nam si certam finem esse viderent [ ]
108 aerumnarum homines, aliqua ratione valerent [ ]
109 religionibus at -que minis obsistere vatum. [ ]!
110 nunc ratio nulla est restandi, nulla facultas, [ ]
111 aeternas quoniam poenas in morte timendumst. [ ]
112 ignoratur enim quae sit natura animai, [1]
113 nata sit an contra nascentibus insinuetur, [ ]
114 et simul intereat nobiscum morte dirempta [ ]
115 an tenebras Orci visat vastasque lacunas [ ]?
116 an pecudes alias divinitus insinuet se, [1]
117 Ennius ut noster cecinit qui primus amoeno [ ]
118 detulit ex Helicone perenni fronde coronam, [ ]!
119 per gentis Italas hominum quae clara clueret; [ ]
120 etsi praeterea tamen esse Acherusia templa [ ]
121 Ennius aeternis exponit versibus edens, [ ]
122 quo neque permaneant animae neque corpora nostra, [ ]
123 sed quaedam simulacra modis pallentia miris; [ ]
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.) 8:+
124 unde sibi exortam semper florentis Homeri [ ]
125 commemorat speciem lacrimas effundere salsas [ ]
126 coepisse et rerum naturam expandere dictis. [ ]
127 quapropter bene cum superis de rebus habenda [ ]
128 nobis est ratio, solis lunaeque meatus [ ]
129 qua fiant ratione, et qua vi quaeque gerantur [u]!
130 in terris, tunc cum primis ratione sagaci [ ]
131 unde anima atque animi constet natura videndum, [ ]
132 et quae res nobis vigilantibus obvia mentis [ ]
133 terrificet morbo adfectis somnoque sepultis, [ ]
134 cernere uti videamur eos audireque coram, [ ]
135 morte obita quorum tellus amplectitur ossa. [2]
136 Nec me animi fallit Graiorum obscura reperta [ ]
137 difficile inlustrare Latinis versibus esse, [ ]!
138 multa novis verbis praesertim cum sit agendum [ ]
139 propter egestatem linguae et rerum novitatem; [ ]
140 sed tua me virtus tamen et sperata voluptas [ ]
141 suavis amicitiae quemvis efferre laborem [ ]
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.) 8:++
142 suadet et inducit noctes vigilare serenas [ ]
143 quaerentem dictis quibus et quo carmine demum [ ]
144 clara tuae possim praepandere lumina menti, [ ]
145 res quibus occultas penitus convisere possis. [ ]
146 Hunc igitur terrorem animi tenebrasque necessest [ ]
147 non radii solis neque lucida tela diei [2]
148 discutiant, sed naturae species ratioque. [ ]
149 principium cujus hinc nobis exordia sumet, [ ]
150 nullam rem e nilo gigni divinitus umquam. [ ]
151 quippe ita formido mortalis continet omnis, [ ]
152 quod multa in terris fieri caeloque tuentur [ ]
153 quorum operum causas nulla ratione videre [ ]
154 possunt ac fieri divino numine rentur. [ ]?
155 quas ob res ubi viderimus nil posse creari [ ]
156 de nilo, tum quod sequimur iam rectius inde [1]
157 perspiciemus, et unde queat res quaeque creari [ ]!
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.) 12:00
158 et quo quaeque modo fiant opera sine divum. [u]
159 Nam si de nilo fierent, ex omnibus rebus [ ]?
160 omne genus nasci posset, nil semine egeret. [ ]
161 e mare primum homines, e terra posset oriri [ ]?
162 squamigerum genus et volucres erumpere caelo; [1]
163 armenta atque aliae pecudes, genus omne ferarum, [ ]
164 incerto partu culta ac deserta tenerent. [ ]
165 nec fructus idem arboribus constare solerent, [ ]
166 sed mutarentur, ferre omnes omnia possent. [ ]
167 quippe ubi non essent genitalia corpora cuique, [ ]
168 qui posset mater rebus consistere certa? [ ]
169 at nunc seminibus quia certis quaeque creantur, [ ]
170 inde enascitur at -que oras in luminis exit, [ ]!
171 materies ubi inest cuiusque et corpora prima; [ ]
172 atque hac re nequeunt ex omnibus omnia gigni, [ ]
173 quod certis in rebus inest secreta facultas. [ ]
174 praeterea cur vere rosam, frumenta calore, [ ]
175 vitis autumno fundi suadente videmus, [ ]
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.) 12:+
176 si non, certa suo quia tempore semina rerum [ ]
177 cum confluxerunt, patefit quodcumque creatur, [ ]
178 dum tempestates adsunt et vivida tellus [ ]
179 tuto res teneras effert in luminis oras? [ ]
180 quod si de nilo fierent, subito exorerentur [ ]?
181 incerto spatio at -que alienis partibus anni, [ ]
182 quippe ubi nulla forent primordia quae genitali [ ]
183 concilio possent arceri tempore iniquo. [ ]?
184 nec porro augendis rebus spatio foret usus [ ]
185 seminis ad coitum, si e nilo crescere possent. [ ]
186 nam fierent iuvenes subito ex infantibus parvis [ ]
187 e terraque exorta repente arbusta salirent. [ ]!
188 quorum nil fieri manifestum est, omnia quando [ ]
189 paulatim crescunt, ut par est, semine certo [ ]
190 crescentesque genus servant; ut noscere possis [ ]
191 quidque sua de materia grandescere alique. [ ]?
192 huc accedit uti sine certis imbribus anni [ ]
193 laetificos nequeat fetus summittere tellus [ ]
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.) 12:++
194 nec porro secreta cibo natura animantum [2]?
195 propagare genus possit vitamque tueri; [1]
196 ut potius multis communia corpora rebus [ ]
197 multa putes esse, ut verbis elementa videmus, [ ]
198 quam sine principiis ullam rem exsistere posse. [ ]
199 denique cur homines tantos natura parare [ ]
200 non potuit, pedibus qui pontum per vada possent [ ]
201 transire et magnos manibus divellere montis [ ]
202 multaque vivendo vitalia vincere saecla, [ ]?
203 si non, materies quia rebus reddita certast [ ]
204 gignundis e qua constat quid possit oriri? [ ]
205 nil igitur fieri de nilo posse fatendumst, [ ]?
206 semine quando opus est rebus quo quaeque creatae [ ]
207 aëris in teneras possint proferrier auras. [ ]
208 postremo quoniam incultis praestare videmus [ ]?
209 culta loca et manibus meliores reddere fetus, [ ]
210 esse videlicet in terris primordia rerum [ ]!
211 quae nos fecundas vertentes vomere glebas [ ]
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.) 16:00
212 terraique solum subigentes cimus ad ortus. [u]
213 quod si nulla forent, nostro sine quaeque labore [ ]
214 sponte sua multo fieri meliora videres. [ ]
215 Huc accedit uti quidque in sua corpora rursum [ ]
216 dissoluat natura neque ad nilum interimat res. [2]
217 nam si quid mortale e cunctis partibus esset, [ ]!
218 ex oculis res quae -que repente erepta periret. [ ]
219 nulla vi foret usus enim quae partibus eius [u]!
220 discidium parere et nexus exsolvere posset. [ ]
221 quod nunc, aeterno quia constant semine quaeque, [ ]
222 donec vis obiit quae res diverberet ictu [ ]
223 aut intus penetret per inania dissoluatque [ ]
224 nullius exitium patitur natura videri. [ ]
225 praeterea quaecum -que vetustate amovet aetas, [ ]
226 si penitus perimit consumens materiem omnem, [ ]
227 unde animale genus generatim in lumina vitae [ ]
228 redducit Venus, aut redductum daedala tellus [ ]
229 unde alit atque auget generatim pabula praebens? [ ]
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.) 16:+
230 unde mare ingenui fontes externaque longe [ ]
231 flumina suppeditant? unde aether sidera pascit? [ ]
232 omnia enim debet, mortali corpore quae sunt, [ ]?
233 infinita aetas consumpse anteacta diesque. [ ]
234 quod si in eo spatio at -que anteacta aetate fuere [ ]
235 e quibus haec rerum consistit summa refecta, [ ]
236 immortali sunt natura praedita certe; [ ]
237 haud igitur possunt ad nilum quaeque reverti. [ ]
238 denique res omnis eadem vis causaque vulgo [ ]
239 conficeret, nisi materies aeterna teneret, [ ]
240 inter se nexu minus aut magis indupedita. [ ]
241 tactus enim leti satis esset causa profecto, [ ]?
242 quippe ubi nulla forent aeterno corpore quorum [ ]
243 contextum vis deberet dissolvere quaeque. [ ]
244 at nunc, inter se quia nexus principiorum [ ]!
245 dissimiles constant aeternaque materies est, [ ]
246 incolumi remanent res corpore, dum satis acris [ ]
247 vis obeat pro textura cuiusque reperta. [ ]
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.) 16:++
248 haud igitur redit ad nilum res ulla, sed omnes [ ]
249 discidio redeunt in corpora materiai. [ ]
250 postremo pereunt imbres, ubi eos pater aether [ ]
251 in gremium matris terrai praecipitavit; [ ]?
252 at nitidae surgunt fruges ramique virescunt [ ]
253 arboribus, crescunt ipsae fetuque gravantur; [ ]
254 hinc alitur porro nostrum genus atque ferarum, [ ]
255 hinc laetas urbis pueris florere videmus [ ]
256 frondiferasque novis avibus canere undique silvas; [ ]
257 hinc fessae pecudes pingui per pabula laeta [ ]
258 corpora deponunt et candens lacteus umor [2]
259 uberibus manat distentis; hinc nova proles [ ]
260 artubus infirmis teneras lasciva per herbas [ ]
261 ludit lacte mero mentis perculsa novellas. [ ]
262 haud igitur penitus pereunt quaecumque videntur, [ ]
263 quando alid ex alio reficit natura nec ullam [ ]
264 rem gigni patitur nisi morte adiuta aliena. [ ]
265 Nunc age, res quoniam docui non posse creari [ ]
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.) 20:00
266 de nilo neque item genitas ad nil revocari, [1]
267 nequa forte tamen coeptes diffidere dictis, [ ]
268 quod nequeunt oculis rerum primordia cerni, [ ]
269 accipe praeterea quae corpora tute necessest [ ]
270 confiteare esse in rebus nec posse videri. [ ]
271 principio venti vis verberat incita pontum [ ]
272 ingentisque ruit navis et nubila differt, [ ]
273 interdum rapido percurrens turbine campos [ ]
274 arboribus magnis sternit montisque supremos [ ]
275 silvifragis vexat flabris: ita perfurit acri [1]
276 cum fremitu saevit -que minaci murmure ventus. [2]
277 sunt igitur venti nimirum corpora caeca [ ]?
278 quae mare, quae terras, quae denique nubila caeli [ ]
279 verrunt ac subito vexantia turbine raptant, [ ]
280 nec ratione fluunt alia stragemque propagant [ ]
281 et cum mollis aquae fertur natura repente [ ]
282 flumine abundanti, quam largis imbribus auget [ ]
283 montibus ex altis magnus decursus aquai [ ]
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.) 20:+
284 fragmina coniciens silvarum arbustaque tota, [ ]
285 nec validi possunt pontes venientis aquai [ ]
286 vim subitam tolerare: ita magno turbidus imbri [ ]!
287 molibus incurrit validis cum viribus amnis. [ ]
288 dat sonitu magno stragem volvitque sub undis [ ]?
289 grandia saxa ruit qua quidquid fluctibus obstat. [ ]
290 sic igitur debent venti quoque flamina ferri, [ ]
291 quae veluti validum cum flumen procubuere [ ]
292 quamlibet in partem, trudunt res ante ruuntque [ ]
293 impetibus crebris, interdum vertice torto [ ]
294 corripiunt rapide -que rotanti turbine portant. [ ]
295 quare etiam atque etiam sunt venti corpora caeca, [ ]
296 quandoquidem factis et moribus aemula magnis [ ]
297 amnibus inveniuntur, aperto corpore qui sunt. [ ]!
298 tum porro varios rerum sentimus odores [ ]
299 nec tamen ad naris venientis cernimus umquam, [ ]
300 nec calidos aestus tuimur nec frigora quimus [ ]
301 usurpare oculis nec voces cernere suemus; [ ]
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.) 20:++
302 quae tamen omnia corporea constare necessest [ ]!
303 natura, quoniam sensus impellere possunt. [ ]
304 tangere enim et tangi, nisi corpus, nulla potest res. [ ]
305 denique fluctifrago suspensae in litore vestes [ ]
306 uvescunt, eaedem dispansae in sole serescunt. [ ]
307 at neque quo pacto persederit umor aquai [ ]
308 visumst nec rursum quo pacto fugerit aestu. [ ]
309 in parvas igitur partis dispergitur umor [ ]
310 quas oculi nulla possunt ratione videre. [ ]
311 quin etiam multis solis redeuntibus annis [ ]
312 anulus in digito subter tenuatur habendo, [ ]
313 stilidici casus lapidem cavat, uncus aratri [1]
314 ferreus occulte decrescit vomer in arvis, [ ]?
315 strataque iam vulgi pedibus detrita viarum [ ]
316 saxea conspicimus; tum portas propter aëna [ ]
317 signa manus dextras ostendunt attenuari [ ]
318 saepe salutantum tactu praeterque meantum. [ ]
319 haec igitur minui, cum sint detrita, videmus. [ ]
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.) 20:+++
320 sed quae corpora decedant in tempore quoque, [u]!
321 invida praeclusit speciem natura videndi. [ ]
322 postremo quaecumque dies naturaque rebus [ ]
323 paulatim tribuit, moderatim crescere cogens, [ ]
324 nulla potest oculorum acies contenta tueri, [ ]
325 nec porro quaecumque aevo macieque senescunt; [ ]
326 nec, mare quae impendent, vesco sale saxa peresa [ ]
327 quid quoque amittant in tempore cernere possis. [ ]?
328 corporibus caecis igitur natura gerit res. [ ] risultati [ ] della versificazione© >>>
Scarica file Word? (> Courier 10) o file PDF è possibile
Prossimo file n. 406
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur 1,329-634 [Rerum natura]
Ritorna a INDEX o (Nuova!) HOME PAGE 2O23 LatinaLectio!
Rhythmus imperfectus [polisillabi naturâli y normáles], compluribus versibus exceptis
Analyse 2
1. bog.
96 deductast, non ut sollemni more sacrorum [ ]
228 redducit Venus, aut redductum daedala tellus [ ]
1. bog.
61 corpora prima, quod ex illis sunt omnia primis. [ ]
1. bog.
232 omnia enim debet, mortali corpore quae sunt, [ ]?
297 amnibus inveniuntur, aperto corpore qui sunt. [ ]! bis
1. bog.
36 pascit amore avidos inhians in te, dea, visus, [ ]
200 non potuit, pedibus qui pontum per vada possent [ ]
246 incolumi remanent res corpore, dum satis acris [ ]
259 uberibus manat distentis; hinc nova proles [ ]
1. bog.
68 quem neque fama deum nec fulmina nec minitanti [ ]
182 quippe ubi nulla forent primordia quae genitali [ ]
266 de nilo neque item genitas ad nil revocari, [1]
1. bog.
3 quae mare navigerum, quae terras frugiferentis [ ]
4 concelebras, per te quoniam genus omne animantum *[ ]
29 effice ut interea fera moenera militiai [ ]
60 appellare suemus et haec eadem usurpare [ ]! bis
63 in terris oppressa gravi sub religione [ ]
64 quae caput a caeli regionibus ostendebat [ ]
74 atque omne immensum peragravit mente animoque, *[ ]
97 perfecto posset claro comitari Hymenaeo, *[1]
112 ignoratur enim quae sit natura animai, *[1]
113 nata sit an contra nascentibus insinuetur, [ ]
180 quod si de nilo fierent, subito exorerentur [ ]?
194 nec porro secreta cibo natura animantum *[2]?
223 aut intus penetret per inania dissoluatque [ ]
240 inter se nexu minus aut magis indupedita. [ ]
244 at nunc, inter se quia nexus principiorum [ ]! bis
249 discidio redeunt in corpora materiai. [ ]
251 in gremium matris terrai praecipitavit; [ ]?
291 quae veluti validum cum flumen procubuere [ ]
317 signa manus dextras ostendunt attenuari [ ]
Analyse 3
1. bog.
72 ergo vivida vis animi pervicit, et extra [1]!
109 religionibus at -que minis obsistere vatum. [ ]!
170 inde enascitur at -que oras in luminis exit, [ ]!
210 esse videlicet in terris primordia rerum [ ]!
244 at nunc, inter se quia nexus principiorum [ ]!
1. bog.
129 qua fiant ratione,-et qua vi quaeque gerantur *[u]!
219 nulla vi foret usus enim quae partibus eius [u]!
1. bog.
13 significant initum perculsae corda tua vi. [ ]
33 armipotens regit, in gremium qui saepe tuum se [ ]
116 an pecudes alias divinitus insinuet se, [1]
216 dissoluat natura neque ad nilum interimat res. [2]
245 dissimiles constant aeternaque materies est, [ ]
304 tangere enim et tangi, nisi corpus, nulla potest res. [ ]
328 corporibus caecis igitur natura gerit res. [ ]
1. bog.
51 semotum a curis adhibe veram-ad rationem, *[1]?
69 murmure compressit caelum, sed eo magis acrem [ ]
139 propter egestatem linguae et rerum novitatem; [ ]
148 discutiant, sed naturae species ratioque. [ ]
184 nec porro augendis rebus spatio foret usus [ ]
250 postremo pereunt imbres, ubi eos pater aether [ ]
Analyse 4
1. bog.
76 quid nequeat, finita potestas denique cuique [u]!
93 nec miserae prodesse in tali tempore quibat [2]!
286 vim subitam tolerare: ita magno turbidus imbri [ ]!
1. bog.
87 cui simul infula virgineos circumdata comptus [ ]!
157 perspiciemus, et unde queat res quaeque creari [ ]!
302 quae tamen omnia corporea constare necessest [ ]!
320 sed quae corpora decedant in tempore quoque, [u]!
1. bog.
59 reddunda in ratione vocare et semina rerum [ ]!
60 appellare suemus et haec eadem usurpare [ ]!
77 quanam sit ratione atque alte terminus haerens. [ ]!
81 impia te rationis inire elementa viamque [ ]!
118 detulit ex Helicone perenni fronde coronam, [ ]!
137 difficile inlustrare Latinis versibus esse, [ ]!
187 e terraque exorta repente arbusta salirent. [ ]!
217 nam si quid mortale e cunctis partibus esset, [ ]!
297 amnibus inveniuntur, aperto corpore qui sunt. [ ]!
Data og analyse 2 og 3 og 4 “Romersk fod på daktylisk vers”
(Piede romano sui dattili). Indhold i overbliksbillede
LatinaLectio 