File n. 407 – 20:45 minuti – Lucretius

Visitate (FAQ?) HOME PAGE link >INDEX >LECTOR >CORPUS !

PgDn n. 407 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur 1,635-920 [Rerum natura]
Læst som af Vergil: ritmo (imperfetto) virgiliano
⬇ Cerca Ctrl + F (find). Modifica file Audio? è possibile (slow/fast! or minimize/download …⬆️)
 = archivio n. 28 - NA1-LUCR                                Prossimo file n. 408
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)              0:00
 635            Quapropter   qui materiem   rerum esse putarunt             [ ]
 636          ignem atque ex   igni summam   consistere solo,               [ ]
 637           magno opere a   vera lapsi   ratione videntur.               [2]?
 638                Heraclitus init   quorum dux proelia primus,            [ ]
 639             clarus ob obscuram   linguam magis inter inanis            [ ]
 640            quamde gravis inter   Graios qui vera requirunt.            [ ]
 641             omnia enim stolidi   magis admirantur amantque,            [ ]
 642            inversis   quae sub verbis   latitantia cernunt,            [ ]
 643            veraque constituunt   quae belle tangere possunt            [ ]
 644                auris et lepido   quae sunt fucata sonore.              [ ]
 645             Nam cur tam variae   res possent esse requiro,             [ ]
 646               ex uno   si sunt igni   puroque creatae.                 [ ]
 647             nil prodesset enim   calidum denserier ignem               [ ]
 648                 nec rarefieri,   si partes ignis eandem                [ ]?
 649              naturam   quam totus habet   super ignis haberent.        [ ]
 650              acrior ardor enim   conductis partibus esset,             [ ]
 651               languidior porro   disiectis disque sipatis.             [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)              0:+
 652              amplius hoc fieri   nil est quod posse rearis             [ ]
 653             talibus in causis,   nedum variantia rerum                 [ ]
 654             tanta queat densis   rarisque ex ignibus esse.             [ ]
 655          id quoque, si faciant   admixtum rebus inane,                 [ ]
 656             denseri   poterunt ignes   rarique relinqui.               [1]
 657            sed quia multa sibi   cernunt contraria (?)muse             [ ]
 658              et fugitant in rebus inane relinquere purum,              [ ]!
 659             ardua dum metuunt,   amittunt vera viai,                   [ ]
 660             nec rursum cernunt   exempto rebus inani                   [ ]
 661                  omnia denseri   fierique ex omnibus unum              [ ]?
 662              corpus, nil ab se   quod possit mittere raptim;           [ ]
 663             aestifer ignis uti   lumen iacit atque vaporem,            [ ]?
 664                ut videas non e   stipatis partibus esse.               [ ]
 665             quod si forte alia   credunt ratione potesse               [ ]?
 666                 ignis in coetu   stingui mutareque corpus,             [ ]
 667              scilicet ex nulla   facere id si parte reparcent,         [ ]
 668               occidet ad nilum   nimirum funditus ardor                [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)              0:++
 669              omnis et e   nilo fient   quaecumque creantur.            [2]?
 670            nam quodcumque suis   mutatum finibus exit,                 [ ]
 671          continuo hoc mors est   illius quod fuit ante.                [ ]
 672         proinde aliquid superare necesse est incolume ollis,           [ ]!
 673            ne tibi res redeant   ad nilum funditus omnes               [ ]
 674                de niloque renata vigescat copia rerum.                 [u]!
 675            nunc igitur quoniam   certissima corpora quaedam            [ ]
 676           sunt quae conservant   naturam semper eandem,                [ ]
 677         quorum abitu aut aditu   mutatoque ordine mutant               [ ]?
 678                 naturam res et   convertunt corpora sese,              [ ]
 679             scire licet non esse haec ignea corpora rerum.             [ ]!
 680              nil referret enim   quaedam decedere, abire,              [ ]
 681           atque alia attribui,   mutarique ordine quaedam,             [ ]?
 682               si tamen ardoris   naturam cuncta tenerent;              [ ]
 683          ignis enim   foret omnimodis   quodcumque crearent.           [ ]
 684       verum, ut opinor, itast:   sunt quaedam corpora quorum           [ ]
 685              concursus   motus ordo   positura figurae                 [ ]?
 686               efficiunt ignis,   mutatoque ordine mutant               [ ]?
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)              4:00
 687           naturam   neque sunt igni   simulata neque ulli              [ ]
 688                  praeterea rei   quae corpora mittere possit           [u]
 689            sensibus et nostros   adiectu tangere tactus.               [ ]
 690             Dicere porro ignem   res omnis esse neque ullam            [ ]
 691          rem veram in   numero rerum   constare nisi ignem,            [1]
 692           quod facit hic idem,   perdelirum esse videtur.              [2]?
 693              nam contra sensus   ab sensibus ipse repugnat             [ ]
 694             et labefactat eos,   unde omnia credita pendent,           [ ]
 695          unde hic cognitus est   ipsi quem nominat ignem.              [ ]!
 696           credit enim   sensus ignem   cognoscere vere,                [ ]
 697             cetera non credit,   quae nilo clara minus sunt.           [ ]?
 698            quod mihi cum vanum   tum delirum esse videtur.             [ ]?
 699            quo referemus enim?   quid nobis certius ipsis              [ ]
 700          sensibus esse potest,   qui vera ac falsa notemus?            [ ]
 701              praeterea   quare quisquam   magis omnia tollat           [ ]?
 702               et velit ardoris   naturam linquere solam,               [ ]
 703         quam neget esse ignis,   aliam tamen esse relinquat?           [ ]
 704             aequa videtur enim   dementia dicere utrumque.             [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)              4:+
 705            Quapropter   qui materiem   rerum esse putarunt             [ ]
 706          ignem atque ex   igni summam   consistere posse,              [ ]
 707              et qui principium   gignundis aëra rebus                  [ ]
 708             constituere, aut umorem quicumque putarunt                 [ ]!
 709              fingere res ipsum   per se, terramve creare               [ ]
 710              omnia et in rerum   naturas vertier omnis,                [ ]
 711           magno opere a   vero longe   derrasse videntur.              [2]
 712           adde etiam   qui conduplicant   primordia rerum              [ ]
 713                 aëra iungentes   igni terramque liquori,               [ ]
 714             et qui quattuor ex   rebus posse omnia rentur              [ ]!
 715             ex igni   terra atque anima   procrescere et imbri.        [1]
 716            quorum Acragantinus   cum primis Empedocles est,            [ ]?
 717         insula quem triquetris   terrarum gessit in oris,              [ ]
 718         quam fluitans   circum magnis   anfractibus aequor             [ ]
 719                 Ionium glaucis   aspergit virus ab undis,              [ ]
 720               angustoque fretu   rapidum mare dividit undis            [ ]
 721                Italiae   terrarum oras   a finibus eius.               [ ]?
 722           hic est vasta Charybdis et hic Aetnaea minantur              [ ]!
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)              4:++
 723              murmura flammarum   rursum se colligere iras,             [ ]
 724               faucibus eruptos   iterum vis ut vomat ignis             [ ]
 725             ad caelumque ferat   flammai fulgura rursum.               [ ]?
 726           quae cum magna modis   multis miranda videtur                [ ]
 727               gentibus humanis   regio visendaque fertur,              [2]
 728             rebus opima bonis,   multa munita virum vi,                [ ]?
 729         nil tamen hoc   habuisse viro   praeclarius in se              [ ]
 730         nec sanctum   magis et mirum   carumque videtur.               [ ]
 731             carmina quin etiam   divini pectoris eius                  [ ]?
 732             vociferantur et exponunt praeclara reperta,                [ ]!
 733                  ut vix humana   videatur stirpe creatus.              [ ]?
 734             Hic tamen et supra   quos diximus inferiores               [ ]
 735               partibus egregie   multis multoque minores,              [ ]
 736         quamquam multa bene ac   divinitus invenientes                 [1]
 737             ex adyto   tamquam cordis   responsa dedere                [ ]
 738              sanctius et multo   certa ratione magis quam              [ ]
 739          Pythia quae tripodi a   Phoebi lauroque profatur,             [ ]
 740          principiis   tamen in rerum   fecere ruinas                   [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)              8:00
 741            et graviter   magni magno   cecidere ibi casu;              [ ]
 742              primum quod motus   exempto rebus inani                   [ ]
 743           constituunt   et res mollis   rarasque relinquunt,           [ ]
 744               aëra solem ignem   terras animalia fruges,               [ ]
 745            nec tamen admiscent   in eorum corpus inane;                [ ]
 746             deinde quod omnino   finem non esse secandis               [ ]?
 747             corporibus faciunt   neque pausam stare fragori            [ ]
 748         nec prorsum in   rebus minimum   consistere quicquam;          [ ]
 749             cum videamus id extremum cuiusque cacumen                  [ ]!
 750          esse quod ad   sensus nostros   minimum esse videtur,         [ ]
 751           conicere ut   possis ex hoc,   quae cernere non quis         [ ]
 752          extremum quod habent,   minimum consistere in illis.          [ ]
 753              huc accedit item,   quoniam primordia rerum               [ ]
 754            mollia constituunt,   quae nos nativa videmus               [ ]
 755                esse et mortali   cum corpore funditus, utqui           [ ]?
 756                debeat ad nilum   iam rerum summa reverti               [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)              8:+
 757                de niloque renata vigescere copia rerum;                [u]!
 758         quorum utrumque quid a   vero iam distet habebis.              [2]
 759           deinde inimica modis   multis sunt atque veneno              [ ]
 760            ipsa sibi inter se;   quare aut congressa peribunt          [u]!
 761             aut ita diffugient   ut tempestate coacta                  [ ]
 762           fulmina diffugere at  -que imbris ventosque videmus.         [ ]
 763            Denique quattuor ex   rebus si cuncta creantur              [ ]!
 764            atque in eas rursus   res omnia dissoluuntur,               [ ]
 765          qui magis illa queunt   rerum primordia dici                  [ ]
 766           quam contra   res illorum   retroque putari?                 [ ]
 767              alternis   gignuntur enim   mutantque colorem             [ ]
 768              et totam inter se   naturam tempore ab omni.              [ ]!
 770            sin ita forte putas   ignis terraeque coire                 [ ]
 771               corpus et aërias   auras roremque liquoris,              [ ]
 772                nil in concilio   naturam ut mutet eorum,               [ ]?
 773          nulla tibi ex   illis poterit   res esse creata,              [ ]
 774          non animans,   non exanimo   cum corpore, ut arbor.           [ ]
 775       quippe suam   quidque in coetu   variantis acervi                [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)              8:++
 776               naturam ostendet   mixtusque videbitur aër               [ ]
 777           cum terra   simul atque ardor   cum rore manere.             [ ]
 778               at primordia gignundis in rebus oportet                  [ ]!
 779              naturam   clandestinam   caecamque adhibere,              [ ]
 780                 emineat nequid   quod contra pugnet et obstet          [ ]
 781            quominus esse queat   proprie quodcumque creatur.           [ ]
 782            Quin etiam repetunt   a caelo atque ignibus auras           [ ]
 783            et primum   faciunt ignem   se vertere in auras             [ ]
 784             aëris, hinc imbrem   gigni terramque creari                [ ]
 785                 ex imbri retro  -que a terra cuncta reverti,           [ ]
 786                 umorem primum,   post aëra, deinde calorem,            [ ]
 787            nec cessare haec inter se mutare, meare                     [ ]!
 788             a caelo ad terram,   de terra ad sidera mundi.             [ ]
 789        quod facere haud   ullo debent   primordia pacto.               [ ]?
 790                immutabile enim   quiddam superare necessest,           [1]
 791                ne res ad nilum   redigantur funditus omnes.            [ ]
 792            nam quodcumque suis   mutatum finibus exit,                 [ ]
 793          continuo hoc mors est   illius quod fuit ante.                [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)             12:00
 794             quapropter quoniam   quae paulo diximus ante               [ ]
 795                  in commutatum   veniunt, constare necessest           [ ]
 796            ex aliis   ea, quae nequeant   convertier usquam,           [ ]
 797            ne tibi res redeant   ad nilum funditus omnes.              [ ]
 798               quin potius tali   natura praedita quaedam               [ ]?
 799            corpora constituas,   ignem si forte crearint,              [ ]
 800          posse eadem   demptis paucis   paucisque tributis,            [ ]
 801               ordine mutato et   motu, facere aëris auras,             [2]
 802              sic alias   aliis rebus   mutarier omnis?                 [ ]
 803            'At manifesta palam   res indicat' inquis 'in auras         [ ]
 804                  aëris e terra   res omnis crescere alique;            [ ]?
 805              et nisi tempestas   indulget tempore fausto               [ ]
 806              imbribus, ut tabe   nimborum arbusta vacillent,           [ ]
 807           solque sua   pro parte fovet   tribuitque calorem,           [ ]?
 808           crescere non possint   fruges arbusta animantes.'            [ ]
 809           scilicet et nisi nos   cibus aridus et tener umor            [ ]
 810                adiuvet, amisso   iam corpore vita quoque omnis         [ ]
 811               omnibus e nervis   atque ossibus exsoluatur.             [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)             12:+
 812                 adiutamur enim   dubio procul atque alimur nos         [1]
 813               certis ab rebus,   certis aliae atque aliae res.         [ ]
 814             nimirum   quia multa modis   communia multis               [ ]
 815            multarum   rerum in rebus   primordia mixta                 [ ]
 816            sunt, ideo   variis variae   res rebus aluntur.             [ ]
 817            atque eadem   magni refert   primordia saepe                [ ]?
 818            cum quibus et quali   positura contineantur                 [2]?
 819               et quos inter se   dent motus accipiantque;              [ ]!
 820            namque eadem caelum   mare terras flumina solem             [ ]
 821           constituunt,   eadem fruges   arbusta animantis,             [ ]
 822             verum aliis   alioque modo   commixta moventur.            [ ]
 823            quin etiam   passim nostris   in versibus ipsis             [ ]
 824           multa elementa vides   multis communia verbis,               [ ]
 825             cum tamen inter se   versus ac verba necessest             [ ]!
 826            confiteare et re et   sonitu distare sonanti.               [ ]
 827         tantum elementa queunt   permutato ordine solo.                [ ]?
 828             at rerum quae sunt   primordia, plura adhibere             [ ]
 829            possunt unde queant   variae res quaeque creari.            [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)             12:++
 830             Nunc et Anaxagorae   scrutemur homoeomerian                [2]
 831             quam Grai memorant   nec nostra dicere lingua              [u]
 832               concedit   nobis patrii   sermonis egestas,              [ ]
 833            sed tamen ipsam rem   facilest exponere verbis.             [ ]!
 834               principio, rerum   quam dicit homoeomerian,              [2]
 835               ossa videlicet e   pauxillis atque minutis               [ ]!
 836              ossibus hic et de   pauxillis atque minutis               [ ]
 837            visceribus   viscus gigni   sanguenque creari               [ ]
 838             sanguinis inter se   multis coeuntibus  guttis             [ ]!
 839               ex aurique putat   micis consistere posse                [ ]
 840           aurum et de   terris terram   concrescere parvis,            [ ]
 841              ignibus ex ignis,   umorem umoribus esse,                 [ ]?
 842               cetera consimili   fingit ratione putatque.              [ ]
 843          nec tamen esse ulla idem ex parte in rebus inane              [ ]!
 844           concedit   neque corporibus   finem esse secandis.           [ ]
 845          quare in utraque mihi   pariter ratione videtur               [ ]
 846             errare atque illi,   supra quos diximus ante.              [ ]
 847              adde quod imbecilla nimis primordia fingit;               [ ]!
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)             16:00
 848             si primordia sunt,   simili quae praedita constant         [ ]!
 849             natura atque ipsae   res sunt aequeque laborant            [ ]
 850       et pereunt   neque ab exitio   res ulla refrenat.                [ ]?
 851           nam quid in oppressu   valido durabit eorum,                 [1]?
 852            ut mortem effugiat,   leti sub dentibus ipsis?              [ ]
 853            ignis an umor an aura? quid horum? sanguen an ossa?         [ ]!
 854         nil, ut opinor, ubi ex   aequo res funditus omnis              [ ]
 855              tam mortalis erit   quam quae manifesta videmus           [ ]
 856            ex oculis   nostris aliqua   vi victa perire.               [1]?
 857          at neque reccidere ad   nilum res posse neque autem           [ ]
 858               crescere de nilo   testor res ante probatas.             [2]
 859              praeterea quoniam   cibus auget corpus alitque,           [ ]
 860            scire licet   nobis venas   et sanguen et ossa              [ ]
 861               sive cibos omnis   commixto corpore dicent               [ ]
 862           esse et habere in se   nervorum corpora parva                [ ]
 863              ossaque et omnino   venas partisque cruoris,              [1]
 864              fiet uti cibus omnis, et aridus et liquor ipse,           [ ]!
 865                 ex alienigenis   rebus constare putetur,               [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)             16:+
 866              ossibus et nervis   sanieque et sanguine mixto.           [ ]
 867              praeterea quaecum  -que e terra corpora crescunt          [ ]
 868             si sunt in terris,   terram constare necessest             [ ]
 869                ex alienigenis,   quae terris exoriuntur.               [ ]
 870       transfer item,   totidem verbis   utare licebit.                 [ ]?
 871            in lignis   si flamma latet   fumusque cinisque,            [ ]
 872                 ex alienigenis   consistant ligna necessest.           [ ]
 873               praeterea tellus   quae corpora cumque alit, auget       [ ]
 874                ex alienigenis,   quae lignis exoriuntur.               [ ]
 875          Linquitur hic quaedam   latitandi copia tenuis,               [ ]
 876             id quod Anaxagoras   sibi sumit, ut omnibus omnis          [ ]
 877             res putet immixtas   rebus latitare, sed illud             [ ]
 878                  apparere unum   cuius sint plurima mixta              [ ]
 879            et magis in promptu   primaque in fronte locata.            [1]
 880            quod tamen a   vera longe   ratione repulsumst.             [2]?
 881               conveniebat enim   fruges quoque saepe, minaci           [ ]
 882                robore cum saxi   franguntur, mittere signum            [ ]
 883         sanguinis aut aliquid,   nostro quae corpore aluntur,          [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)             16:++
 884        cum lapidi in   lapidem terimus,   manare cruorem.              [ ]
 885              consimili   ratione herbas   quoque saepe decebat         [ ]
 886            et latices   dulcis guttas   similique sapore               [ ]
 887             mittere, lanigerae   quali sunt ubere lactis,              [ ]
 888            scilicet, et glebis   terrarum saepe friatis                [ ]
 889           herbarum   genera et fruges   frondisque videri              [ ]
 890               dispertita inter   terram latitare minute,               [ ]
 891           postremo in   lignis cinerem   fumumque videri,              [ ]
 892         cum praefracta forent,   ignisque latere minutos.              [ ]
 893               quorum nil fieri   quoniam manifesta docet res,          [ ]
 894             scire licet non esse in rebus res ita mixtas,              [ ]!
 895               verum semina multimodis immixta latere                   [ ]!
 896            multarum   rerum in rebus   communia debent.                [ ]
 897            'At saepe in magnis   fit montibus' inquis 'ut altis        [ ]
 898                 arboribus vicina cacumina summa terantur               [u]!
 899              inter se, validis   facere id cogentibus austris,         [ ]
 900                  donec flammai   fulserunt flore coorto.'              [ ]
 901            scilicet et non est   lignis tamen insitus ignis,           [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)             20:00
 902              verum semina sunt   ardoris multa, terendo                [ ]!
 903              quae cum confluxere, creant incendia silvis.              [ ]!
 904            quod si facta foret   silvis abscondita flamma,             [ ]
 905            non possent   ullum tempus   celarier ignes,                [ ]
 906            conficerent   vulgo silvas,   arbusta cremarent.            [ ]
 907            iamne vides igitur,   paulo quod diximus ante,              [ ]
 908               permagni   referre eadem   primordia saepe               [ ]
 909            cum quibus et quali   positura contineantur                 [2]?
 910               et quos inter se   dent motus accipiantque,              [ ]!
 911         atque eadem   paulo inter se   mutata creare                   [ ]!
 912               ignis et lignum?   quo pacto verba quoque ipsa           [ ]
 913                 inter se paulo   mutatis sunt elementis,               [ ]
 914          cum ligna atque ignis   distincta voce notemus.               [ ]
 915            denique iam quaecum  -que in rebus cernis apertis           [ ]
 916             si fieri   non posse putas,   quin materiai                [ ]
 917              corpora consimili   natura praedita fingas,               [ ]?
 918               hac ratione tibi   pereunt primordia rerum:              [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)             20:+
 919                fiet uti   risu tremulo   concussa cachinnent           [2]
 920             et lacrimis salsis   umectent ora genasque.                [ ]? 

risultati [ ] della versificazione© >>>
Scarica file Word? (> Courier 10) o file PDF è possibile

Prossimo file n. 408
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur 1,921-1117 [Rerum natura]
Ritorna a INDEX o (Nuova!) HOME PAGE 2O23 LatinaLectio!

Rhythmus imperfectus [polisillabi naturâli y normáles], compluribus versibus exceptis
Analyse 2
1. bog.
662              corpus, nil ab se   quod possit mittere raptim;           [ ]
664                ut videas non e   stipatis partibus esse.               [ ]
671          continuo hoc mors est   illius quod fuit ante.                [ ] bis
678                 naturam res et   convertunt corpora sese,              [ ]
793          continuo hoc mors est   illius quod fuit ante.                [ ]
836              ossibus hic et de   pauxillis atque minutis               [ ]
901            scilicet et non est   lignis tamen insitus ignis,           [ ]
1. bog.
758         quorum utrumque quid a   vero iam distet habebis.              [2]
1. bog.
729         nil tamen hoc   habuisse viro   praeclarius in se              [ ]
751           conicere ut   possis ex hoc,   quae cernere non quis         [ ]
1. bog.
671          continuo hoc mors est   illius quod fuit ante.                [ ]
724               faucibus eruptos   iterum vis ut vomat ignis             [ ]
864               fiet uti cibus omnis, et aridus et liquor ipse,           [ ]! bis
894             scire licet non esse in rebus res ita mixtas,              [ ]! bis
1. bog.
913                 inter se paulo   mutatis sunt elementis,               [ ]
1. bog.
734             Hic tamen et supra   quos diximus inferiores               [ ]
736         quamquam multa bene ac   divinitus invenientes                 [1]
764            atque in eas rursus   res omnia dissoluuntur,               [ ]
808           crescere non possint   fruges arbusta animantes.’           *[ ]
811               omnibus e nervis   atque ossibus exsoluatur.             [ ]
818            cum quibus et quali   positura contineantur                 [2]?
819               et quos inter se   dent motus accipiantque;              [ ]! bis
821           constituunt,   eadem fruges   arbusta animantis,            *[ ]
830             Nunc et Anaxagorae   scrutemur homoeomerian                [2]
834               principio, rerum   quam dicit homoeomerian,              [2]
869                ex alienigenis,   quae terris exoriuntur.               [ ]
874                ex alienigenis,   quae lignis exoriuntur.               [ ]
909            cum quibus et quali   positura contineantur                 [2]?
910               et quos inter se   dent motus accipiantque,              [ ]! bis
916              si fieri   non posse putas,   quin materiai                [ ]
Analyse 3
1. bog.
695          unde hic cognitus est   ipsi quem nominat ignem.              [ ]!
714             et qui quattuor ex   rebus posse omnia rentur              [ ]!
760            ipsa sibi inter se;   quare aut congressa peribunt          [u]!
763            Denique quattuor ex   rebus si cuncta creantur              [ ]!
768              et totam inter se   naturam tempore ab omni.              [ ]!
819               et quos inter se   dent motus accipiantque;              [ ]!
825             cum tamen inter se   versus ac verba necessest             [ ]!
833            sed tamen ipsam rem   facilest exponere verbis.             [ ]!
835               ossa videlicet e   pauxillis atque minutis               [ ]!
838             sanguinis inter se   multis coeuntibus  guttis             [ ]!
848             si primordia sunt,   simili quae praedita constant         [ ]!
902              verum semina sunt   ardoris multa, terendo                [ ]!
910               et quos inter se   dent motus accipiantque,              [ ]!
1. bog.
911         atque eadem   paulo inter se   mutata creare                   [ ]!
1. bog.
697             cetera non credit,   quae nilo clara minus sunt.           [ ]?
716            quorum Acragantinus   cum primis Empedocles est,            [ ]?
728             rebus opima bonis,   multa munita virum vi,                [ ]?
738              sanctius et multo   certa ratione magis quam              [ ]
812                 adiutamur enim   dubio procul atque alimur nos         [1]
813               certis ab rebus,   certis aliae atque aliae res.         [ ]
893                quorum nil fieri   quoniam manifesta docet res,          [ ]
Analyse 4
1. bog.
658              et fugitant in rebus inane relinquere purum,              [ ]!
672         proinde aliquid superare necesse est incolume ollis,           [ ]!
679             scire licet non esse haec ignea corpora rerum.             [ ]!
864               fiet uti cibus omnis, et aridus et liquor ipse,           [ ]!
894             scire licet non esse in rebus res ita mixtas,              [ ]!
898                 arboribus vicina cacumina summa terantur               [u]!
1. bog.
708             constituere, aut umorem quicumque putarunt                 [ ]!
732             vociferantur et exponunt praeclara reperta,                [ ]!
749             cum videamus id extremum cuiusque cacumen                  [ ]!
778               at primordia gignundis in rebus oportet                  [ ]!
847              adde quod imbecilla nimis primordia fingit;                [ ]!
895               verum semina multimodis immixta latere                   [ ]!
903               quae cum confluxere, creant incendia silvis.              [ ]!
1. bog.
674                de niloque renata vigescat copia rerum.                 [u]!
722           hic est vasta Charybdis et hic Aetnaea minantur              [ ]!
757                de niloque renata vigescere copia rerum;                [u]!
787            nec cessare haec inter se mutare, meare                     [ ]!
843          nec tamen esse ulla idem ex parte in rebus inane              [ ]!
853            ignis an umor an aura? quid horum? sanguen an ossa?         [ ]!

Data og analyse 2 og 3 og 4 “Romersk fod på daktylisk vers”
(Piede romano sui dattili). Indhold i overbliksbillede

%d blogger hanno fatto clic su Mi Piace per questo: