File n. 408 – 14:07 minuti – Lucretius

Visitate (FAQ?) HOME PAGE link >INDEX >LECTOR >CORPUS !

PgDn n. 408 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur 1,921-1117 [Rerum natura]
Læst som af Vergil: ritmo (imperfetto) virgiliano
⬇ Cerca Ctrl + F (find). Modifica file Audio? è possibile (slow/fast! or minimize/download …⬆️)
= archivio n. 28 - NA1-LUCR                                 Prossimo file n. 409 
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)              0:00
 921         Nunc age quod superest   cognosce et clarius audi.             [ ]
 922          nec me animi   fallit quam sint   obscura; sed acri           [ ]
 923             percussit   thyrso laudis   spes magna meum cor            [ ]
 924              et simul incussit   suavem mi in pectus amorem            [ ]
 925              musarum, quo nunc   instinctus mente vigenti              [ ]
 926                  avia Pieridum   peragro loca nullius ante             [ ]
 927         trita solo.   iuvat integros   accedere fontis                 [ ]
 928           atque haurire, iuvat  -que novos decerpere flores            [ ]
 929                insignemque meo   capiti petere inde coronam            [ ]
 930               unde prius nulli   velarint tempora musae;               [ ]?
 931             primum quod magnis   doceo de rebus et artis               [ ]
 932              religionum animum   nodis exsolvere pergo,                [ ]
 933            deinde quod obscura   de re tam lucida pango                [ ]?
 934                carmina, musaeo   contingens cuncta lepore.             [ ]
 935        id quoque enim   non ab nulla   ratione videtur;                [ ]
 936              sed veluti pueris   absinthia taetra medentes             [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)              0:+
 937             cum dare conantur,   prius oras pocula circum              [ ]
 938            contingunt   mellis dulci   flavoque liquore,               [ ]
 939              ut puerorum aetas   improvida ludificetur                 [ ]
 940           labrorum   tenus, interea   perpotet amarum                  [ ]
 941               absinthi laticem   deceptaque non capiatur,              [ ]
 942              sed potius   tali pacto   recreata valescat,              [ ]?
 943   sic ego nunc,   quoniam haec ratio   plerumque videtur               [ ]
 944           tristior esse quibus   non est tractata, retroque            [ ]
 945        vulgus abhorret ab hac,   volui tibi suaviloquenti              [ ]
 946                 carmine Pierio   rationem exponere nostram             [ ]
 947                et quasi musaeo   dulci contingere melle,               [ ]
 948           si tibi forte animum   tali ratione tenere                   [ ]
 949            versibus in nostris   possem, dum perspicis omnem           [ ]
 950                  naturam rerum   qua constet compta figura.            [ ]
 951              Sed quoniam docui   solidissima materiai                  [ ]
 952               corpora perpetuo   volitare invicta per aevum,           [ ]
 953               nunc age, summai   quaedam sit finis eorum               [ ]
 954              necne sit, evolvamus; item quod inane repertumst          [ ]!
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)              0:++
 955          seu locus ac spatium,   res in quo quaeque gerantur,          [ ]
 956              pervideamus utrum   finitum funditus omne                 [ ]
 957            constet an immensum   pateat vasteque profundum.            [ ]
 958         Omne quod est   igitur nulla   regione viarum                  [ ]
 959         finitumst;   namque extremum   debebat habere.                 [ ]
 960                 extremum porro   nullius posse videtur                 [ ]
 961           esse, nisi ultra sit   quod finiat; ut videatur              [ ]!
 962           quo non longius haec   sensus natura sequatur.               [ ]!
 963            nunc extra   summam quoniam   nil esse fatendum,            [ ]
 964            non habet extremum,   caret ergo fine modoque.              [ ]
 965         nec refert   quibus adsistas   regionibus eius;                [ ]
 966        usque adeo,   quem quisque locum   possedit, in omnis           [ ]
 967               tantundem partis   infinitum omne relinquit.             [ ]
 968               praeterea si iam   finitum constituatur                  [ ]
 969         omne quod est spatium,   siquis procurrat ad oras              [ ]
 970               ultimus extremas   iaciatque volatile telum,             [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)              4:00
 971               id validis utrum   contortum viribus ire                 [ ]
 972            quo fuerit   missum mavis   longeque volare,                [ ]
 973           an prohibere aliquid   censes obstareque posse?              [ ]
 974             alterutrum   fatearis enim   sumasque necessest.           [ ]
 975     quorum utrum  -que tibi effugium   praecludit et omne              [ ]
 976               cogit ut exempta   concedas fine patere.                 [ ]
 977           nam sive est aliquid   quod probeat efficiatque              [ ]
 978       quominus  quo missum est   veniat finique locet se,              [ ]
 979             sive foras fertur,   non est a fine profectum.             [ ]
 980          hoc pacto   sequar atque, oras   ubicumque locaris            [1]
 981              extremas, quaeram   quid telo denique fiat.               [ ]
 982             fiet uti   nusquam possit   consistere finis               [ ]
 983              effigiumque fugae   prolatet copia semper.                [ ]
 984           postremo ante oculos   res rem finire videtur;               [ ]
 985                  aër dissaepit   collis atque aëra montes,             [ ]
 986           terra mare et contra   mare terras terminat omnis;           [ ]
 987             omne quidem   vero nil est   quod finiat extra.            [ ]?
 988              Praeterea spatium   summai totius omne                    [ ]?
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)              4:+
 989            undique si inclusum   certis consisteret oris               [ ]
 990              finitumque foret,   iam copia materiai                    [ ]
 991             undique ponderibus   solidis confluxet ad imum             [ ]
 992              nec res ulla geri   sub caeli tegmine posset              [ ]
 993               nec foret omnino   caelum neque lumina solis,            [ ]?
 994            quippe ubi materies   omnis cumulata iaceret                [ ]
 995                    ex infinito   iam tempore subsidendo.               [ ]?
 996                at nunc nimirum   requies data principiorum             [ ]
 997            corporibus nullast,   quia nil est funditus imum            [ ]
 998         quo quasi confluere et   sedis ubi ponere possint.             [1]
 999              semper in assiduo   motu res quaeque geruntur             [ ]?
 1000            partibus e cunctis   infernaque suppeditantur              [ ]
 1001                   ex infinito   cita corpora materiai.                [ ]?
 1002             est igitur   natura loci   spatiumque profundi,           [2]
 1003          quod neque clara suo   percurrere fulmina cursu              [ ]
 1004            perpetuo   possint aevi   labentia tractu                  [ ]?
 1005       nec prorsum   facere ut restet   minus ire meando;              [ ]
 1006             usque adeo passim   patet ingens copia rebus              [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)              4:++
 1007              finibus exemptis   in cunctas undique partis.            [ ]
 1008              Ipsa modum porro   sibi rerum summa parare               [ ]
 1009             ne possit,   natura tenet,   quae corpus inani            [2]
 1010       et quod inane autem est   finiri corpore cogit,                 [ ]?
 1011               ut sic alternis   infinita omnia reddat,                [ ]
 1012         aut etiam alterutrum,   nisi terminet alterum eorum,          [ ]
 1013               simplice natura   pateat tamen immoderatum.             [2]?
 1014           nec mare nec tellus   neque caeli lucida templa             [ ]
 1015             nec mortale genus   nec divum corpora sancta              [ ]
 1016               exiguum possent   horai sistere tempus.                 [ ]?
 1017              nam dispulsa suo   de coetu materiai                     [ ]?
 1018                copia ferretur   magnum per inane soluta,              [ ]
 1019            sive adeo   potius numquam   concreta creasset             [ ]
 1020            ullam rem, quoniam   cogi disiecta nequisset.              [ ]
 1021         nam certe   neque consilio   primordia rerum                  [ ]?
 1022            ordine se suo quae  -que sagaci mente locarunt             [2]
 1023      nec quos quaeque (darent   motus pepigere profecto)              [ ]
 1024          sed quia multa modis   multis mutata per omne                [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)              8:00
 1025                   ex infinito   vexantur percita plagis,              [ ]
 1026              omne genus motus   et coetus experiundo                  [ ]
 1027              tandem deveniunt   in talis disposituras,                [ ]
 1028           qualibus haec rerum   consistit summa creata,               [ ]
 1029             et multos   etiam magnos   servata per annos              [ ]
 1030             ut semel in motus   coniectast convenientis,              [ ]
 1031             efficit ut largis   avidum mare fluminis undis            [ ]
 1032               integrent amnes   et solis terra vapore                 [ ]
 1033              fota novet fetus   summissaque gens animantum            [ ]
 1034             floreat et vivant   labentes aetheris ignes;              [ ]
 1035         quod nullo   facerent pacto,   nisi materiai                  [ ]
 1036                   ex infinito   suboriri copia posset,                [2]?
 1037            unde amissa solent   reparare in tempore quaeque.          [ ]
 1038            nam veluti   privata cibo   natura animantum               [2]?
 1039             diffluit amittens   corpus, sic omnia debent              [ ]
 1040             dissolui simul ac   defecit suppeditare                   [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)              8:+
 1041               materies aliqua   ratione aversa viai.                  [2]?
 1042            nec plagae possunt   extrinsecus undique summam            [ ]
 1043              conservare omnem   quaecumque est conciliata.            [ ]
 1044          cudere enim   crebro possunt   partemque morari,             [ ]
 1045          dum veniant aliae ac   suppleri summa queatur.               [ ]?
 1046             interdum   resilire tamen   coguntur et una               [ ]
 1047            principiis   rerum spatium   tempusque fugai               [ ]
 1048           largiri, ut possint   a coetu libera ferri.                 [ ]
 1049       quare etiam atque etiam   suboriri multa necessest,             [2]
 1050            et tamen ut plagae   quoque possint suppetere ipsae,       [ ]
 1051             infinita opus est   vis undique materiai.                 [1]
 1052          Illud in his   rebus longe   fuge credere, Memmi,            [ ]
 1053              in medium summae   quod dicunt omnia niti,               [ ]
 1054              atque ideo mundi   naturam stare sine ullis              [ ]?
 1055              ictibus externis   neque quoquam posse resolvi           [ ]
 1056      summa atque ima, quod in   medium sint omnia nixa                [ ]
 1057            (ipsum si quicquam   posse in se sistere credis):          [ ]
 1058          et quae pondera sunt   sub terris omnia sursum               [ ]!
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)              8:++
 1059               nitier in terra  -que retro requiescere posta,          [ ]
 1060      ut per aquas   quae nunc rerum   simulacra videmus.              [ ]
 1061               et simili ratione animalia suppa vagari                 [ ]!
 1062          contendunt neque posse e terris in loca caeli                [ ]!
 1063             reccidere inferiora magis quam corpora nostra             [ ]!
 1064            sponte sua possint   in caeli templa volare:               [ ]
 1065              illi cum videant   solem, nos sidera noctis              [ ]
 1066          cernere, et alternis   nobiscum tempora caeli                [ ]
 1067          dividere et   noctes parilis   agitare diebus.               [ ]
 1068            sed vanus stolidis   haec (error falsa probavit,)          [ ]
 1069           amplexi quod habent   perversa (rem ratione;)               [ ]
 1070           nam medium   nil esse potest,   (quando omnia constant)     [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)             12:00
 1071            infinita. neque omnino, si iam (medium sit,)               [u]!
 1072           possit ibi quicquam   consistere (eam magis ob rem,)        [ ]
 1073            quam quavis   alia longe   ratione (repelli:)              [ ]?
 1074         omnis enim   locus ac spatium,   quod inane (vocamus,)        [ ]
 1075         per medium,   per non medium,   concedere (debet)             [ ]
 1076             aeque ponderibus,   motus quacumque feruntur.             [ ]
 1077       nec quisquam locus est,   quo corpora cum venere,               [ ]
 1078               ponderis amissa   vi possint stare in inani;            [ ]?
 1079      nec quod inane autem est   ulli subsistere debet,                [ ]
 1080         quin, sua quod   natura petit,   concedere pergat.            [2]
 1081         haud igitur   possunt tali   ratione teneri                   [ ]
 1082              res in concilium   medii cuppedine victae.               [ ]
 1083             Praeterea quoniam   non omnia corpora fingunt             [ ]
 1084               in medium niti,   sed terrarum atque liquoris,          [ ]
 1085                  umorem ponti   magnasque e montibus undas,           [ ]
 1086              et quasi terreno   quae corpore contineantur,            [ ]?
 1087              at contra tenuis   exponunt aëris auras                  [ ]
 1088          et calidos   simul a medio   differrier ignis,               [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)             12:+
 1089            atque ideo   totum circum   tremere aethera signis         [ ]
 1090              et solis flammam   per caeli caerula pasci,              [ ]
 1091          quod calor a   medio fugiens   se ibi colligit omnis,        [ ]
 1092         nec prorsum arboribus   summos frondescere ramos              [ ]
 1093          posse, nisi a terris   paulatim cuique cibatum               [ ]
 1102               ne volucri ritu   flammarum moenia mundi                [2]
 1103           diffugiant   subito magnum   per inane soluta               [ ]
 1104              et ne cetera consimili ratione sequantur                 [1]!
 1105              neve ruant caeli   tonitralia templa superne             [ ]
 1106           terraque se pedibus   raptim subducat et omnis              [ ]
 1107               inter permixtas   rerum caelique ruinas                 [ ]
 1108             corpora solventis   abeat per inane profundum,            [ ]
 1109            temporis ut puncto   nil exstet reliquiarum                [ ]?
 1110            desertum   praeter spatium et   primordia caeca.           [ ]
 1111          nam quaecumque prius   de parti corpora desse                [ ]
 1112         constitues,   haec rebus erit   pars ianua leti,              [ ]
 1113            hac se turba foras   dabit omnis materiai.                 [ ]
 1114            Haec sic pernosces   parva perductus opella;               [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 1. bog (Oxford C.T.)             12:++
 1115           namque alid ex alio   clarescet nec tibi caeca              [ ]?
 1116              nox iter eripiet   quin ultima naturai                   [u]
 1117            pervideas: ita res   accendent lumina rebus.               [ ]
 _____________________________________________________________________________.. 

risultati [ ] della versificazione© >>>
Scarica file Word? (> Courier 10) o file PDF è possibile

Prossimo file n. 409
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur 2,1-293 [Rerum natura]
Ritorna a INDEX o (Nuova!) HOME PAGE 2O23 LatinaLectio!

Rhythmus imperfectus [polisillabi naturâli y normáles], compluribus versibus exceptis
Analyse 2
1. bog.
925              musarum, quo nunc   instinctus mente vigenti              [ ]
968               praeterea si iam   finitum constituatur                   [ ] bis
1040             dissolui simul ac   defecit suppeditare                   [ ] bis
1117            pervideas: ita res   accendent lumina rebus.               [ ]
1. bog.
1056      summa atque ima, quod in   medium sint omnia nixa                [ ]
1. bog.
1072           possit ibi quicquam   consistere (eam magis ob rem,)        [ ]
1. bog.
1062          contendunt neque posse e terris in loca caeli                [ ]! bis
1115           namque alid ex alio   clarescet nec tibi caeca              [ ]?
1. bog.
941               absinthi laticem   deceptaque non capiatur,              [ ]
961           esse, nisi ultra sit   quod finiat; ut videatur               [ ]! bis
1033              fota novet fetus   summissaque gens animantum            [ ]
1. bog.
939              ut puerorum aetas   improvida ludificetur                  [ ]
945        vulgus abhorret ab hac,   volui tibi suaviloquenti              [ ]
951              Sed quoniam docui   solidissima materiai                  [ ]
968               praeterea si iam   finitum constituatur                   [ ]
977           nam sive est aliquid   quod probeat efficiatque               [ ]
990               finitumque foret,   iam copia materiai                    [ ]
995                     ex infinito   iam tempore subsidendo.               [ ]?
996                at nunc nimirum   requies data principiorum             [ ]
1000            partibus e cunctis   infernaque suppeditantur              [ ]
1001                    ex infinito   cita corpora materiai.                [ ]?
1013               simplice natura   pateat tamen immoderatum.             [2]?
1017              nam dispulsa suo   de coetu materiai                     [ ]?
1026              omne genus motus   et coetus experiundo                  [ ]
1027              tandem deveniunt   in talis disposituras,                [ ]
1030             ut semel in motus   coniectast convenientis,              [ ]
1035         quod nullo   facerent pacto,   nisi materiai                  [ ]
1038            nam veluti   privata cibo   natura animantum              *[2]?
1040             dissolui simul ac   defecit suppeditare                   [ ]
1043              conservare omnem   quaecumque est conciliata.            [ ]
1051              infinita opus est   vis undique materiai.                 [1]
1086              et quasi terreno   quae corpore contineantur,            [ ]?
1109            temporis ut puncto   nil exstet reliquiarum                [ ]?
1113            hac se turba foras   dabit omnis materiai.                 [ ]
1116              nox iter eripiet   quin ultima naturai                   [u]
Analyse 3
1. bog.
961           esse, nisi ultra sit   quod finiat; ut videatur               [ ]!
962           quo non longius haec   sensus natura sequatur.               [ ]!
1058          et quae pondera sunt   sub terris omnia sursum               [ ]!
1. bog.
923             percussit   thyrso laudis   spes magna meum cor            [ ]
978       quominus  quo missum est   veniat finique locet se,               [ ]
Analyse 4
1. bog.
1061               et simili ratione animalia suppa vagari                 [ ]!
1062          contendunt neque posse e terris in loca caeli                [ ]!
1. bog.
954              necne sit, evolvamus; item quod inane repertumst          [ ]!
1063             reccidere inferiora magis quam corpora nostra             [ ]!
1071             infinita. neque omnino, si iam (medium sit,)               [u]!
1104              et ne cetera consimili ratione sequantur                 [1]!

Data og analyse 2 og 3 og 4 “Romersk fod på daktylisk vers”
(Piede romano sui dattili). Indhold i overbliksbillede

%d blogger hanno fatto clic su Mi Piace per questo: