File n. 417 – 20:10 minuti – Lucretius

Visitate (FAQ?) HOME PAGE link >INDEX >LECTOR >CORPUS !

Lectio n. 417 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur 4,1-268 [Rerum natura]
Læst som af Vergil: ritmo (imperfetto) virgiliano
⬇ Cerca Ctrl + F (find). Modifica file Audio? è possibile (slow/fast! or minimize/download …⬆️)
 = archivio n. 30 - NA3-LUCR                                Prossimo file n. 418
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 4. bog (Oxford C.T.)              0:00
   1                  Avia Pieridum   peragro loca nullius ante             [ ]
   2         trita solo.   iuvat integros   accedere fontis                 [ ]
   3           atque haurire, iuvat  -que novos decerpere flores            [ ]
   4                insignemque meo   capiti petere inde coronam            [ ]
   5               unde prius nulli   velarint tempora musae;               [ ]?
   6             primum quod magnis   doceo de rebus et artis               [ ]
   7              religionem animum   nodis exsolvere pergo,                [ ]
   8            deinde quod obscura   de re tam lucida pango                [ ]?
   9                carmina, musaeo   contingens cuncta lepore.             [ ]
  10        id quoque enim   non ab nulla   ratione videtur.                [ ]
  11              nam veluti pueris   absinthia taetra medentes             [ ]
  12             cum dare conantur,   prius oras pocula circum              [ ]
  13            contingunt   mellis dulci   flavoque liquore,               [ ]
  14              ut puerorum aetas   improvida ludificetur                 [ ]
  15           labrorum   tenus, interea   perpotet amarum                  [ ]
  16               absinthi laticem   deceptaque non capiatur,              [ ]
  17              sed potius   tali pacto   recreata valescat,              [ ]?
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 4. bog (Oxford C.T.)              0:+
  18   sic ego nunc,   quoniam haec ratio   plerumque videtur               [ ]
  19           tristior esse quibus   non est tractata, retroque            [ ]
  20        vulgus abhorret ab hac,   volui tibi suaviloquenti              [ ]
  21                 carmine Pierio   rationem exponere nostram             [ ]
  22                et quasi musaeo   dulci contingere melle,               [ ]
  23           si tibi forte animum   tali ratione tenere                   [ ]
  24            versibus in nostris   possem, dum percipis omnem            [ ]
  25               naturam rerum ac   persentis utilitatem.                 [ ]
  26              Sed quoniam docui   cunctarum exordia rerum               [ ]
  27            qualia sint et quam   variis distantia formis               [ ]
  28            sponte sua volitent   aeterno percita motu,                 [ ]
  29           quoque modo   possit res ex   his quaeque creari,            [ ]
  30          atque animi   quoniam docui   natura quid esset               [ ]
  31              et quibus e rebus   cum corpore compta vigeret            [2]
  32             quove modo distracta rediret in ordia prima,               [ ]!
  33            nunc agere incipiam   tibi, quod vementer ad has res        [ ]
  34          attinet, esse ea quae   rerum simulacra vocamus;              [ ]
  35          quae, quasi membranae   summo de corpore rerum                [ ]?
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 4. bog (Oxford C.T.)              4:00
  36             dereptae, volitant   ultroque citroque per auras,          [ ]
  37              atque eadem nobis   vigilantibus obvia mentis             [ ]
  38         terrificant   atque in somnis,   cum saepe figuras             [ ]
  39                contuimur miras   simulacraque luce carentum,           [ ]
  40             quae nos horrifice   languentis saepe sopore               [ ]
  41            excierunt,   ne forte animas   Acherunte reamur             [ ]
  42          effugere aut   umbras inter   vivos volitare                  [ ]
  43            neve aliquid nostri   post mortem posse relinqui,           [ ]
  44          cum corpus   simul atque animi   natura perempta              [1]
  45               in sua discessum   dederint primordia quaeque.           [ ]
  46         Dico igitur   rerum effigias   tenuisque figuras               [ ]
  47               mittier ab rebus   summo de corpore rerum,               [ ]?
  50           quae quasi membranae   vel cortex nominitandast,             [ ]
  51       quod speciem ad   formam similem   gerit eius imago              [ ]
  52              cuiuscumque cluet   de corpore fusa vagari.               [ ]
  53        id licet hinc   quamvis hebeti   cognoscere corde.              [ ]
  54            principio   quoniam mittunt   in rebus apertis              [ ]
  55            corpora res multae,   partim diffusa solute,                [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 4. bog (Oxford C.T.)              4:+
  56               robora ceu fumum   mittunt ignesque vaporem,             [ ]
  57             et partim   contexta magis   condensaque, ut olim          [ ]
  58           cum teretes   ponunt tunicas   aestate cicadae,              [ ]
  59            et vituli   cum membranas   de corpore summo                [ ]
  60             nascentes mittunt,   et item cum lubrica serpens           [ ]
  61                exuit in spinis   vestem; nam saepe videmus             [ ]
  62              illorum   spoliis vepris   volitantibus auctas.           [ ]
  63            quae quoniam fiunt,   tenuis quoque debet imago             [ ]
  64               ab rebus   mitti summo   de corpore rerum.               [ ]
  65            nam cur illa cadant   magis ab rebusque recedant            [ ]
  66         quam quae tenuia sunt,   hiscendist nulla potestas;            [ ]!
  67            praesertim cum sint   in summis corpora rebus               [ ]
  68             multa minuta, iaci   quae possint ordine eodem             [ ]
  69           quo fuerint   et formai   servare figuram,                   [ ]
  70               et multo citius,   quanto minus induperiri               [ ]
  71           pauca queunt et quae   sunt prima fronte locata.             [ ]?
  72            nam certe iacere ac   largiri multa videmus,                [ ]?
  73              non solum ex alto   penitusque, ut diximus ante,          [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 4. bog (Oxford C.T.)              4:++
  74                verum de summis   ipsum quoque saepe colorem.           [ ]
  75               et vulgo faciunt   id lutea russaque vela                [ ]
  76              et ferrugina, cum   magnis intenta theatris               [ ]!
  77              per malos   vulgata trabes  -que trementia flutant.       [ ]
  78           namque ibi consessum   caveai subter et omnem                [2]
  79               scaenai speciem,   (?)patrum matrumque deorum            [1]
  80             inficiunt   coguntque suo   fluitare colore.               [ ]
  81             et quanto   circum mage sunt   inclusa theatri             [ ]
  82         moenia, tam magis haec   intus perfusa lepore                  [ ]
  83                omnia corrident   correpta luce diei.                   [ ]
  84                 ergo lintea de   summo cum corpore fucum               [ ]!
  85              mittunt, effigias   quoque debent mittere tenuis          [ ]
  86        res quaeque, ex   summo quoniam   iaculantur utraque.           [ ]
  87          sunt igitur   iam formarum   vestigia certa                   [ ]
  88            quae vulgo volitant   subtili praedita filo                 [ ]?
  89                nec singillatim   possunt secreta videri.               [ ]
  90           praeterea omnis odor   fumus vapor atque aliae res           [ ]
  91                consimiles ideo   diffusae e rebus abundant,            [ ]?
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 4. bog (Oxford C.T.)              8:00
  92             ex alto   quia dum veniunt   intrinsecus ortae,            [ ]
  93          scinduntur   per iter flexum,   nec recta viarum              [ ]
  94           ostia sunt   qua contendant   exire coortae.                 [ ]!
  95             at contra   tenuis summi   membrana coloris                [ ]
  96         cum iacitur,   nil est quod eam   discerpere possit,           [ ]
  97         in promptu quoniam est   in prima fronte locata.               [1]
  98            postremo   speculis in aqua   splendorque in omni           [1]?
  99            quaecumque apparent   nobis simulacra, necessest,           [ ]
 100          quandoquidem   simili specie   sunt praedita rerum,           [ ]
 101               ex ea imaginibus   missis consistere rerum.              [ ]
 104           sunt igitur   tenues formae   rerum similesque               [ ]
 105             effigiae,   singillatim   quas cernere nemo                [ ]
 106         cum possit,   tamen assiduo   crebroque repulsu                [ ]?
 107               reiectae reddunt   speculorum ex aequore visum,          [ ]
 108               nec ratione alia   servari posse videntur,               [ ]?
 109         tanto opere ut similes   reddantur cuique figurae.             [ ]
 110            Nunc age quam tenui   natura constet imago                  [ ]?
 111         percipe. et in primis,   quoniam primordia tantum              [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 4. bog (Oxford C.T.)              8:+
 112           sunt infra   nostros sensus   tantoque minora                [ ]
 113         quam quae primum oculi   coeptant non posse tueri,             [ ]
 114       nunc tamen id quoque uti   confirmem, exordia rerum              [ ]
 115            cunctarum quam sint   subtilia percipe paucis.              [ ]
 116           primum animalia sunt   iam partim tantula, quorum            [ ]!
 117              tertia pars nulla   possit ratione videri.                [ ]
 118               horum intestinum   quodvis quale esse putandumst?        [ ]
 119       quid cordis   globus aut oculi?   quid membra? quid artus?       [ ]
 120     quantula sunt?   quid praeterea   primordia quaeque                [ ]!
 121         unde anima atque animi   constet natura necessumst?            [ ]
 122          nonne vides quam sint   subtilia quamque minuta?              [ ]
 123            praeterea   quaecumque suo   de corpore odorem              [ ]
 124               exspirant acrem,   panaces absinthia taetra              [ ]
 125            habrotonique graves   et tristia centaurea,                 [ ]
 126          quorum unum   quidvis leviter   si forte duobus               [ ]
 127           quin potius   noscas rerum   simulacra vagari                [ ]
 128           multa modis   multis nulla   vi cassaque sensu?              [ ]?
 129             Sed ne forte putes   ea demum sola vagari,                 [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 4. bog (Oxford C.T.)              8:++
 130          quaecumque ab   rebus rerum   simulacra recedunt,             [ ]
 131         sunt etiam   quae sponte sua   gignuntur et ipsa               [ ]
 132           constituuntur in hoc   caelo qui dicitur aër,                [ ]?
 133            quae multis   formata modis   sublime feruntur              [ ]
 134             nec speciem   mutare suam   liquentia cessant              [ ]
 135               et cuiusque modi   formarum vertere in oras;             [ ]
 136           ut nubis   facile interdum   concrescere in alto             [ ]
 137              cernimus et mundi   speciem violare serenam               [ ]
 138                 aëra mulcentis   motu. nam saepe Gigantum              [ ]
 139               ora volare videntur et umbram ducere late,               [ ]!
 140               interdum   magni montes   avulsaque saxa                 [ ]
 141            montibus anteire et   solem succedere praeter,              [ ]
 142          inde alios trahere at  -que inducere belua nimbos.            [ ]
 143       Nunc ea quam   facili et celeri   ratione genantur               [ ]
 144             perpetuoque fluant   ab rebus lapsaque cedant              [ ]
 145           semper enim   summum quicquid   de rebus abundat             [ ]
 146        quod iaculentur. et hoc   alias cum pervenit in res,            [ ]
 147        transit, ut in   primis vitrum.   sed ubi aspera saxa           [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 4. bog (Oxford C.T.)             12:00
 148                aut in materiam   ligni pervenit, ibi iam               [ ]
 149            scinditur ut nullum   simulacrum reddere possit.            [ ]
 150          at cum splendida quae   constant opposta fuerunt              [ ]!
 151         densaque, ut in primis   speculum est, nil accidit horum.      [ ]
 152         nam neque, uti vitrum,   possunt transire, neque autem         [ ]
 153           scindi; quam meminit   levor praestare salutem.              [ ]
 154       quapropter   fit ut hinc nobis   simulacra redundent.            [ ]
 155            et quamvis   subito quovis   in tempore quamque             [1]
 156          rem contra   speculum ponas,   apparet imago;                 [ ]
 157           perpetuo   fluere ut noscas   e corpore summo                [ ]?
 158               texturas   rerum tenuis   tenuisque figuras.             [ ]
 159               ergo multa brevi   spatio simulacra genuntur,            [ ]
 160          ut merito   celer his rebus   dicatur origo.                  [ ]
 161           et quasi multa brevi   spatio summittere debet               [ ]
 162            lumina sol   ut perpetuo   sint omnia plena,                [ ]!
 163              sic ab rebus item   simili ratione necessest              [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 4. bog (Oxford C.T.)             12:+
 164             temporis in puncto   rerum simulacra ferantur              [1]
 165             multa modis multis   in cunctas undique partis;            [ ]
 166          quandoquidem speculum   quocumque obvertimus oris,            [ ]
 167             res ibi respondent   simili forma atque colore.            [ ]
 168           praeterea   modo cum fuerit   liquidissima caeli             [ ]
 169           tempestas,   perquam subito   fit turbida foede,             [ ]
 170         undique uti   tenebras omnis   Acherunta rearis                [ ]
 171           liquisse et   magnas caeli   complesse cavernas,             [ ]
 172              usque adeo taetra   nimborum nocte coorta                 [ ]
 173                impendent atrae   formidinis ora superne;               [ ]
 174           quorum quantula pars   sit imago dicere nemost               [2]!
 175           qui possit neque eam   rationem reddere dictis.              [ ]
 176        Nunc age, quam   celeri motu   simulacra ferantur               [1]
 177              et quae mobilitas   ollis tranantibus auras               [ ]
 178             reddita sit, longo   spatio ut brevis hora teratur,        [ ]
 179          in quem quaeque locum   diverso numine tendunt,               [ ]
 180              suavidicis potius   quam multis versibus edam;            [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 4. bog (Oxford C.T.)             12:++
 181          parvus ut est   cycni melior   canor, ille gruum quam         [ ]
 182            clamor in aetheriis   dispersus nubibus austri.             [ ]
 183             principio   persaepe levis   res atque minutis             [ ]
 184            corporibus   factas celeris   licet esse videre.            [ ]
 185        in quo iam   genere est solis   lux et vapor eius               [ ]
 186            propterea quia sunt   e primis facta minutis                [ ]
 187            quae quasi cuduntur   perque aëris intervallum              [ ]
 188            non dubitant transire sequenti concita plaga.               [ ]!
 189              suppeditatur enim   confestim lumine lumen                [ ]
 190               et quasi protelo   stimulatur fulgere fulgur.            [2]?
 191            quapropter   simulacra pari   ratione necessest             [ ]
 192               immemorabile per   spatium transcurrere posse            [ ]!
 193            temporis in puncto,   primum quod parvula causa             [1]
 194             est procul a tergo   quae provehat atque propellat,        [ ]
 195       quod superest,   ubi tam volucri   levitate ferantur;            [ ]
 196         deinde quod usque adeo   textura praedita rara                 [ ]?
 197         mittuntur,   facile ut quasvis   penetrare queant res          [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 4. bog (Oxford C.T.)             12:+++
 198               et quasi permanare per aëris intervallum.                [u]!
 199            praeterea   si quae penitus   corpuscula rerum              [ ]
 200               ex altoque foras   mittuntur, solis uti lux              [ ]
 201          ac vapor, haec puncto   cernuntur lapsa diei                  [ ]
 202              per totum   caeli spatium   diffundere sese,              [ ]
 203          perque volare mare ac   terras caelumque rigare,              [ ]
 204          quid quae sunt igitur   iam prima fronte parata,              [ ]?
 205             cum iaciuntur et emissum res nulla moratur?                [ ]!
 206             nonne vides citius   debere et longius ire                 [ ]
 207              multiplexque loci   spatium transcurrere eodem            [ ]
 208              tempore quo solis   pervulgant lumina caelum?             [2]
 209          hoc etiam in   primis specimen   verum esse videtur           [ ]
 210             quam celeri   motu rerum   simulacra ferantur,             [2]?
 211           quod simul ac primum   sub diu splendor aquai                [ ]?
 212              ponitur, extemplo   caelo stellante serena                [ ]
 213              sidera respindent   in aqua radiantia mundi.              [ ]
 214             iamne vides igitur   quam puncto tempore imago             [ ]
 215               aetheris ex oris   in terrarum accidat oras?             [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 4. bog (Oxford C.T.)             16:00
 216        quare etiam atque etiam   mitti fateare necessest               [ ]
 217           corpora quae feriant   oculos visumque lacessant.            [ ]
 218             perpetuoque fluunt   certis ab rebus odores;               [ ]
 219           frigus ut a fluviis,   calor ab sole, aestus ab undis        [ ]
 220                aequoris exesor   moerorum litora circum.               [ ]
 221           nec variae   cessant voces   volitare per auras.             [ ]
 222            denique in os salsi   venit umor saepe saporis,             [ ]
 223              cum mare versamur   propter, dilutaque contra             [ ]
 224               cum tuimur misceri absinthia, tangit amaror.             [ ]!
 225          usque adeo omnibus ab   rebus res quaeque fluenter            [ ]!
 226           fertur et in cunctas   dimittitur undique partis             [ ]
 227           nec mora nec requies   interdatur ulla fluendi,              [ ]
 228               perpetuo quoniam   sentimus, et omnia semper             [ ]
 229                cernere odorari   licet et sentire sonare.              [2]?
 230            Praeterea   quoniam manibus   tractata figura               [ ]
 231            in tenebris quaedam   cognoscitur esse eadem quae           [ ]
 232            cernitur in luce et   claro candore, necessest              [ ]
 233              consimili   causa tactum   visumque moveri.               [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 4. bog (Oxford C.T.)             16:+
 234          nunc igitur   si quadratum   temptamus et id nos              [ ]
 235          commovet in tenebris,   in luci quae poterit res              [ ]?
 236            accidere ad speciem   quadrata, nisi eius imago?            [ ]
 237             esse in imaginibus   quapropter causa videtur              [ ]
 238           cernundi   neque posse sine his   res ulla videri.           [ ]
 239            Nunc ea quae   dico rerum   simulacra feruntur              [ ]?
 240          undique et in cunctas   iaciuntur didita partis.              [ ]
 241               verum nos oculis   quia solis cernere quimus,            [ ]
 242             propterea fit uti,   speciem quo vertimus, omnes           [ ]
 243           res ibi eam   contra feriant   forma atque colore.           [ ]
 244        et quantum   quaeque ab nobis   res absit, imago                [ ]
 245               efficit ut videamus et internoscere curat.               [ ]!
 246           nam cum mittitur, extemplo protrudit agitque                 [u]!
 247              aëra qui inter se   cumque est oculosque locatus,         [ ]!
 248        isque ita per   nostras acies   perlabitur omnis                [ ]
 249             et quasi perterget   pupillas atque ita transit.           [ ]
 250              propterea fit uti   videamus quam procul absit            [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 4. bog (Oxford C.T.)             20:00
 251         res quaeque. et quanto   plus aëris ante agitatur              [u]
 252              et nostros oculos   perterget longior aura,               [ ]
 253          tam procul esse magis   res quaeque remota videtur.           [ ]
 254            scilicet haec summe   celeri ratione geruntur,              [ ]
 255             quale sit ut videamus et una quam procul absit.            [2]!
 256           illud in his   rebus minime   mirabile habendumst,           [1]
 257         cur, ea quae   feriant oculos   simulacra videri               [ ]
 258          singula cum nequeant,   res ipsae perspiciantur.              [ ]
 259       ventus enim   quoque paulatim   cum verberat et cum              [ ]
 260             acre fluit frigus,   non privam quamque solemus            [ ]
 261               particulam venti   sentire et frigoris eius,             [ ]
 262             sed magis unorsum,   fierique perinde videmus              [ ]
 263             corpore tum plagas   in nostro tamquam aliquae res         [ ]
 264             verberet atque sui   det sensum corporis extra.            [ ]
 265            praeterea   lapidem digito   cum tundimus, ipsum            [ ]
 266              tangimus extremum   saxi summumque colorem,               [ ]
 267               nec sentimus eum   tactu, verum magis ipsam              [ ]?
 268             duritiem   penitus saxi   sentimus in alto.                [ ] 

risultati [ ] della versificazione© >>>
Scarica file Word? (> Courier 10) o file PDF è possibile

Prossimo file n. 418
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur 4,269-523 [Rerum natura]
Ritorna a INDEX o (Nuova!) HOME PAGE 2O23 LatinaLectio!

Rhythmus imperfectus [polisillabi naturâli y normáles], compluribus versibus exceptis
Analyse 2
4. bog.
 27            qualia sint et quam   variis distantia formis               [ ]
 67            praesertim cum sint   in summis corpora rebus               [ ]
 71           pauca queunt et quae   sunt prima fronte locata.             [ ]?
 82         moenia, tam magis haec   intus perfusa lepore                  [ ]
115            cunctarum quam sint   subtilia percipe paucis.              [ ]
122          nonne vides quam sint   subtilia quamque minuta?              [ ]
186            propterea quia sunt   e primis facta minutis                [ ]
4. bog.
132           constituuntur in hoc   caelo qui dicitur aër,                [ ]?
146        quod iaculentur. et hoc   alias cum pervenit in res,            [ ] bis
4. bog.
 33            nunc agere incipiam   tibi, quod vementer ad has res        [ ]
146        quod iaculentur. et hoc   alias cum pervenit in res,            [ ]
234          nunc igitur   si quadratum   temptamus et id nos              [ ]
259       ventus enim   quoque paulatim   cum verberat et cum              [ ]
4. bog.
185        in quo iam   genere est solis   lux et vapor eius               [ ]
250               propterea fit uti   videamus quam procul absit            [ ]
255             quale sit ut videamus et una quam procul absit.            [2]! bis
4. bog.
 14              ut puerorum aetas   improvida ludificetur                  [ ]
 20        vulgus abhorret ab hac,   volui tibi suaviloquenti              [ ]
 25               naturam rerum ac   persentis utilitatem.                 [ ]
 50           quae quasi membranae   vel cortex nominitandast,             [ ]
 70               et multo citius,   quanto minus induperiri               [ ]
125            habrotonique graves   et tristia centaurea,                 [ ]
187            quae quasi cuduntur   perque aëris intervallum              [ ]
198               et quasi permanare per aëris intervallum.                [u]! bis
251         res quaeque. et quanto   plus aëris ante agitatur             *[u]
258          singula cum nequeant,   res ipsae perspiciantur.              [ ]
Analyse 3
4. bog.
 66         quam quae tenuia sunt,   hiscendist nulla potestas;            [ ]!
 76              et ferrugina, cum   magnis intenta theatris               [ ]!
 84                 ergo lintea de   summo cum corpore fucum               [ ]!
116           primum animalia sunt   iam partim tantula, quorum            [ ]!
150          at cum splendida quae   constant opposta fuerunt              [ ]!
174           quorum quantula pars   sit imago dicere nemost               [2]!
192               immemorabile per   spatium transcurrere posse            [ ]!
225          usque adeo omnibus ab   rebus res quaeque fluenter             [ ]!
247              aëra qui inter se   cumque est oculosque locatus,         [ ]!
4. bog.
 94           ostia sunt   qua contendant   exire coortae.                 [ ]!
120     quantula sunt?   quid praeterea   primordia quaeque                [ ]!
162            lumina sol   ut perpetuo   sint omnia plena,                [ ]!
4. bog.
 90           praeterea omnis odor   fumus vapor atque aliae res           [ ]
148                aut in materiam   ligni pervenit, ibi iam               [ ]
181          parvus ut est   cycni melior   canor, ille gruum quam         [ ]
197         mittuntur,   facile ut quasvis   penetrare queant res          [ ]
200               ex altoque foras   mittuntur, solis uti lux              [ ]
231            in tenebris quaedam   cognoscitur esse eadem quae           [ ]
235          commovet in tenebris,   in luci quae poterit res              [ ]?
263             corpore tum plagas   in nostro tamquam aliquae res         [ ]
4. bog.
 42          effugere aut   umbras inter   vivos volitare                  [ ]
104           sunt igitur   tenues formae   rerum similesque               [ ]
267               nec sentimus eum   tactu, verum magis ipsam              [ ]?
Analyse 4
4. bog.
 32             quove modo distracta rediret in ordia prima,               [ ]!
188            non dubitant transire sequenti concita plaga.               [ ]!
224               cum tuimur misceri absinthia, tangit amaror.             [ ]!
4. bog.
205             cum iaciuntur et emissum res nulla moratur?                [ ]!
246           nam cum mittitur, extemplo protrudit agitque                 [u]!
4. bog.
139               ora volare videntur et umbram ducere late,               [ ]!
198               et quasi permanare per aëris intervallum.                [u]!
245                efficit ut videamus et internoscere curat.               [ ]!
255             quale sit ut videamus et una quam procul absit.            [2]!

Data og analyse 2 og 3 og 4 “Romersk fod på daktylisk vers”
(Piede romano sui dattili). Indhold i overbliksbillede

%d blogger hanno fatto clic su Mi Piace per questo: