Visitate (FAQ?) HOME PAGE link >INDEX >LECTOR >CORPUS !
Læst som af Vergil: ritmo (imperfetto) virgiliano
⬇ Cerca Ctrl + F (find). Modifica file Audio? è possibile (slow/fast! or minimize/download …⬆️)
= archivio n. 30 - NA3-LUCR + archivio n. 31 - NA4-LUCR Prossimo file n. 424
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 5. bog (Oxford C.T.) 0:00
235 Principio quoniam terrai corpus et umor [ ]?
236 aurarumque leves animae calidique vapores, [ ]
237 e quibus haec rerum consistere summa videtur, [ ]
238 omnia nativo ac mortali corpore constant, [ ]?
239 debet eodem omnis mundi natura putari. [ ]?
240 quippe etenim quorum partis et membra videmus [ ]
241 corpore nativo ac mortalibus esse figuris, [2]
242 haec eadem ferme mortalia cernimus esse [ ]
243 et nativa simul. quapropter maxima mundi [1]
244 cum videam membra ac partis consumpta regigni, [ ]
245 scire licet caeli quoque item terraeque fuisse [ ]
246 principiale aliquod tempus clademque futuram. [ ]
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 5. bog (Oxford C.T.) 0:+
247 Illud in his rebus ne corripuisse rearis [ ]
248 me mihi, quod terram atque ignem mortalia sumpsi [ ]
249 esse neque umorem dubitavi aurasque perire [2]
250 atque eadem gigni rursusque augescere dixi, [ ]
251 principio pars terrai nonnulla, perusta [ ]
252 solibus assiduis, multa pulsata pedum vi, [ ]
253 pulveris exhalat nebula nubisque volantis [1]
254 quas validi toto dispergunt aëre venti. [2]
255 pars etiam glebarum ad diluviem revocatur [ ]!
256 imbribus et ripas radentia flumina rodunt. [ ]
257 praeterea pro parte sua, quodcumque alit auget, [ ]?
258 redditur; et quoniam dubio procul esse videtur [ ]
259 omniparens eadem rerum commune sepulcrum, [ ]
260 ergo terra tibi libatur et aucta recrescit. [2]?
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 5. bog (Oxford C.T.) 0:++
261 Quod superest, umore novo mare flumina fontis [3]
262 semper abundare et latices manare perennis [ ]
263 nil opus est verbis: magnus decursus aquarum [ ]
264 undique declarat. sed primum quicquid aquai [2]
265 tollitur in summa -que fit ut nil umor abundet, [ ]
266 partim quod validi verrentes aequora venti [ ]
267 diminuunt radiis -que retexens aetherius sol, [ ]
268 partim quod subter per terras diditur omnis. [ ]
269 percolatur enim virus retroque remanat [1]
270 materies umoris et ad caput amnibus omnis [2]?
271 convenit, inde super terras fluit agmine dulci [ ]
272 qua via secta semel liquido pede detulit undas. [ ]
273 Aëra nunc igitur dicam qui corpore toto [ ]
274 innumerabiliter privas mutatur in horas. [ ]
275 semper enim, quodcumque fluit de rebus, id omne [ ]
276 aëris in magnum fertur mare; qui nisi contra [ ]
277 corpora retribuat rebus recreetque fluentis, [ ]
278 omnia iam resoluta forent et in aëra versa. [ ]!
= archivio n. 31 - NA4-LUCR
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 5. bog (Oxford C.T.) 4:00
279 haud igitur cessat gigni de rebus et in res [ ]?
280 reccidere, assidue quoniam fluere omnia constat. [ ]
281 Largus item liquidi fons luminis, aetherius sol, [ ]
282 irrigat assidue caelum candore recenti [ ]
283 suppeditatque novo confestim lumine lumen. [ ]
284 nam primum quicquid fulgoris disperit ei, [ ]
285 quocumque accidit. id licet hinc cognoscere possis, [ ]!
286 quod simul ac primum nubes succedere soli [ ]
287 coepere et radios inter quasi rumpere lucis, [ ]
288 extemplo inferior pars horum disperit omnis [ ]
289 terraque inumbratur qua nimbi cumque feruntur; [ ]
290 ut noscas splendore novo res semper egere [ ]
291 et primum iactum fulgoris quemque perire [ ]
292 nec ratione alia res posse in sole videri, [ ]
293 perpetuo ni suppeditet lucis caput ipsum. [ ]?
294 quin etiam nocturna tibi, terrestria quae sunt, [ ]
295 lumina, pendentes lychni claraeque coruscis [ ]?
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 5. bog (Oxford C.T.) 4:+
296 fulguribus pingues multa caligine taedae [ ]?
297 consimili properant ratione, ardore ministro, [ ]
298 suppeditare novum lumen, tremere ignibus instant, [ ]
299 instant, nec loca lux inter quasi rupta relinquit. [ ]
300 usque adeo properanter ab omnibus ignibus ei [ ]!
301 exitium celeri celatur origine flammae. [2]?
302 sic igitur solem lunam stellasque putandumst [ ]
303 ex alio atque alio lucem iactare subortu [ ]
304 et primum quicquid flammarum perdere semper; [ ]
305 inviolabilia haec ne credas forte vigere. [ ]
306 Denique non lapides quoque vinci cernis ab aevo, [ ]
307 non altas turris ruere et putrescere saxa, [ ]
308 non delubra deum simulacraque fessa fatisci, [ ]
309 nec sanctum numen fati protollere finis [ ]
310 posse neque adversus naturae foedera niti? [ ]
311 denique non monumenta virum dilapsa videmus, [ ]!
312 (?)quaerere proporro sibi cumque senescere credas [ ]
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 5. bog (Oxford C.T.) 4:++
313 non ruere avulsos silices a montibus altis [1]
314 nec validas aevi viris perferre patique [ ]?
315 finiti? neque enim caderent avulsa repente, [1]
316 ex infinito quae tempore pertolerassent [ ]?
317 omnia tormenta aetatis privata fragore. [ ]!
318 Denique iam tuere hoc, circum supraque quod omnem [ ]
319 continet amplexu terram: si procreat ex se [ ]
320 omnia, quod quidam memorant, recipitque perempta, [ ]
321 totum nativo ac mortali corpore constat. [ ]
322 nam quodcumque alias ex se res auget alitque, [ ]?
323 deminui debet, recreari, cum recipit res. [ ]
324 Praeterea si nulla fuit genitalis origo [ ]?
325 terrarum et caeli semperque aeterna fuere, [ ]
326 cur supera bellum Thebanum et funera Troiae [ ]
327 non alias alii quoque res cecinere poetae? [ ]
328 quo tot facta virum totiens cecidere neque usquam [ ]
329 aeternis famae monumentis insita florent? [ ]
330 verum, ut opinor, habet novitatem summa recensque [ ]
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 5. bog (Oxford C.T.) 8:00
331 naturast mundi neque pridem exordia cepit. [ ]
332 quare etiam quaedam nunc artes expoliuntur, [ ]
333 nunc etiam augescunt; nunc addita navigiis sunt [ ]
334 multa, modo organici melicos peperere sonores. [ ]
335 denique natura haec rerum ratioque repertast [2]
336 nuper, et hanc primus cum primis ipse repertus [ ]?
337 nunc ego sum in patrias qui possim vertere voces. [ ]
338 quod si forte fuisse antehac eadem omnia credis, [ ]!
339 sed periisse hominum torrenti saecla vapore, [ ]
340 aut cecidisse urbis magno vexamine mundi, [ ]
341 aut ex imbribus assiduis exisse rapaces [ ]!
342 per terras amnis atque oppida coperuisse, [ ]
343 tanto quique magis victus fateare necessest [1]
344 exitium quoque terrarum caelique futurum. [ ]
345 nam cum res tantis morbis tantisque periclis [ ]
346 temptarentur, ibi si tristior incubuisset [ ]?
347 causa, darent late cladem magnasque ruinas. [ ]?
348 nec ratione alia mortales esse videmur, [ ]?
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 5. bog (Oxford C.T.) 8:+
349 inter nos nisi quod morbis aegrescimus isdem [ ]
350 atque illi quos a vita natura removit. [ ]
351 Praeterea quaecumque manent aeterna necessust [ ]
352 aut, quia sunt solido cum corpore, respuere ictus [ ]
353 nec penetrare pati sibi quicquam quod queat artas [ ]
354 dissociare intus partis, ut materiai [ ]
355 corpora sunt quorum naturam ostendimus ante, [ ]
356 aut ideo durare aetatem posse per omnem, [ ]!
357 plagarum quia sunt expertia, sicut inane est [ ]
358 quod manet intactum neque ab ictu fungitur hilum, [ ]
359 aut etiam quia nulla loci fit copia circum, [ ]
360 quo quasi res possint discedere dissoluique, [ ]
361 sicut summarum summa est aeterna, neque extra [ ]
362 qui locus est quo dissiliant neque corpora sunt quae [ ]
363 possint incidere et valida dissolvere plaga. [ ]
364 at neque, uti docui, solido cum corpore mundi [ ]
365 naturast, quoniam admixtumst in rebus inane, [ ]
366 nec tamen est ut inane, neque autem corpora desunt, [ ]!
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 5. bog (Oxford C.T.) 8:++
367 ex infinito quae possint forte coorta [ ]
368 corruere hanc rerum violento turbine summam [ ]
369 aut aliam quamvis cladem importare pericli, [ ]
370 nec porro natura loci spatiumque profundi [2]
371 deficit, exspergi quo possint moenia mundi, [ ]?
372 aut alia quavis possunt vi pulsa perire. [ ]
373 haud igitur leti praeclusa est ianua caelo [ ]
374 nec soli terrae -que neque altis aequoris undis, [ ]?
375 sed patet immani et vasto respectat hiatu. [ ]
376 quare etiam nativa necessumst confiteare [u]!
377 haec eadem; neque enim, mortali corpore quae sunt, [ ]?
378 ex infinito iam tempore adhuc potuissent [ ]?
379 immensi validas aevi contemnere viris. [ ]
380 Denique tantopere inter se cum maxima mundi [ ]!
381 pugnent membra, pio nequaquam concita bello, [ ]?
382 nonne vides aliquam longi certaminis ollis [ ]
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 5. bog (Oxford C.T.) 12:00
383 posse dari finem? vel cum sol et vapor omnis [2]
384 omnibus epotis umoribus exsuperarint: [2]?
385 quod facere intendunt, neque adhuc conata patrarunt: [ ]
386 tantum suppeditant amnes ultraque minantur [ ]
387 omnia diluviare ex alto gurgite ponti, [ ]!
388 nequiquam, quoniam verrentes aequora venti [ ]
389 deminuunt radiis -que retexens aetherius sol, [ ]
390 et siccare prius confidunt omnia posse [ ]
391 quam liquor incepti possit contingere finem. [ ]
392 tantum spirantes aequo certamine bellum [ ]
393 magnis inter se de rebus cernere certant, [ ]!
394 cum semel interea fuerit superantior ignis [ ]
395 et semel, ut fama est, umor regnarit in arvis. [ ]
396 ignis enim superat et lambens multa perussit, [ ]
397 avia cum Phaethonta rapax vis solis equorum [ ]!
398 aethere raptavit toto terrasque per omnis. [ ]
399 at pater omnipotens ira tum percitus acri [ ]
400 magnanimum Phaethonta repenti fulminis ictu [ ]!
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 5. bog (Oxford C.T.) 12:+
401 deturbavit equis in terram, solque cadenti [ ]
402 obvius aeternam succepit lampada mundi [ ]
403 disiectos -que redegit equos iunxitque trementis, [ ]
404 inde suum per iter recreavit cuncta gubernans, [ ]
405 scilicet ut veteres Graium cecinere poetae. [ ]
406 quod procul a vera nimis est ratione repulsum. [2]?
407 ignis enim superare potest ubi materiai [ ]
408 ex infinito sunt corpora plura coorta; [ ]?
409 inde cadunt vires aliqua ratione revictae, [1]?
410 aut pereunt res exustae torrentibus auris. [ ]
411 umor item quondam coepit superare coortus, [ ]
412 ut fama est, hominum vitas quando obruit undis. [ ]
413 inde ubi vis aliqua ratione aversa recessit, [ ]?
414 ex infinito fuerat quaecumque coorta, [ ]?
415 constiterunt imbres et flumina vim minuerunt. [ ]
416 Sed quibus ille modis coniectus materiai [ ]
417 fundarit terram et caelum pontique profunda, [ ]
418 solis lunai cursus, ex ordine ponam. [ ]
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 5. bog (Oxford C.T.) 12:++
419 nam certe neque consilio primordia rerum [ ]?
420 ordine se suo quae -que sagaci mente locarunt [2]
421 nec quos quaeque darent motus pepigere profecto, [ ]
422 sed quia multa modis multis primordia rerum [ ]
423 ex infinito iam tempore percita plagis [ ]?
424 ponderibusque suis consuerunt concita ferri [ ]
425 omnimodisque coire atque omnia pertemptare, [ ]!
426 quaecumque inter se possent congressa creare, [ ]!
427 propterea fit uti magnum vulgata per aevum [ ]
428 omne genus coetus et motus experiundo [ ]?
429 tandem conveniant ea quae convecta repente [ ]
430 magnarum rerum fiunt exordia saepe, [ ]
431 terrai maris et caeli generisque animantum. [ ]?
432 Hic neque tum solis rota cerni lumine largo [ ]
433 altivolans poterat nec magni sidera mundi [ ]
434 nec mare nec caelum nec denique terra neque aër [ ]
435 nec similis nostris rebus res ulla videri, [ ]
436 sed nova tempestas quaedam molesque coorta [ ]
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 5. bog (Oxford C.T.) 16:00
437 omne genus de principiis, discordia quorum [ ]
438 intervalla vias conexus pondera plagas [ ]
439 concursus motus turbabat proelia miscens, [ ]
440 propter dissimilis formas variasque figuras [ ]
441 quod non omnia sic poterant coniuncta manere [ ]!
442 nec motus inter sese dare convenientis. [1]?
443 diffugere inde loci partes coepere paresque [ ]
444 cum paribus iungi res et discludere mundum [ ]?
445 membraque dividere et magnas disponere partis, [ ]
446 hoc est a terris altumque secernere caelum, [ ]
447 et sorsum mare, uti secreto umore pateret, [ ]?
448 sorsus item puri secretique aetheris ignes. [ ]?
449 Quippe etenim primum terrai corpora quaeque, [ ]?
450 propterea quod erant gravia et perplexa, coibant [ ]
451 in medio atque imas capiebant omnia sedis; [ ]
452 quae quanto magis inter se perplexa coibant, [ ]!
453 tam magis expressere ea quae mare sidera solem [ ]!
454 lunamque efficerent et magni moenia mundi. [ ]
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 5. bog (Oxford C.T.) 16:+
455 omnia enim magis haec e levibus atque rotundis [1]
456 seminibus multo -que minoribus sunt elementis [ ]
457 quam tellus. ideo per rara foramina terrae [ ]
458 partibus erumpens primus se sustulit aether [ ]
459 ignifer et multos secum levis abstulit ignis, [ ]
460 non alia longe ratione ac saepe videmus, [ ]
461 aurea cum primum gemmantis rore per herbas [ ]
462 matutina rubent radiati lumina solis [1]
463 exhalantque lacus nebulam fluviique perennes, [ ]
464 ipsaque ut interdum tellus fumare videtur; [ ]
465 omnia quae sursum cum conciliantur, in alto [ ]
466 corpore concreto subtexunt nubila caelum. [ ]
467 sic igitur tum se levis ac diffusilis aether [ ]
468 corpore concreto circumdatus undique flexit [ ]?
469 et late diffusus in omnis undique partis [u]!
470 omnia sic avido complexu cetera saepsit. [ ]
471 hunc exordia sunt solis lunaeque secuta, [ ]!
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 5. bog (Oxford C.T.) 16:++
472 interutrasque globi quorum vertuntur in auris; [1]
473 quae neque terra sibi adscivit nec maximus aether, [ ]!
474 quod neque tam fuerunt gravia ut depressa sederent, [ ]
475 nec levia ut possent per summas labier oras, [ ]
476 et tamen interutras -que ita sunt ut corpora viva [ ]
477 versent et partes ut mundi totius exstent; [ ]
478 quod genus in nobis quaedam licet in statione [ ]
479 membra manere, tamen cum sint ea quae moveantur. [ ]
480 his igitur rebus retractis terra repente, [ ]
481 maxima qua nunc se ponti plaga caerula tendit, [ ]
482 succidit et salso suffudit gurgite fossas. [ ]
483 inque dies quanto circum magis aetheris aestus [ ]
484 et radii solis cogebant undique terram [ ]
485 verberibus crebris extrema ad limina in artum, [ ]
486 in medio ut propulsa suo condensa coiret, [ ]
487 tam magis expressus salsus de corpore sudor [ ]
488 augebat mare manando camposque natantis, [ ]
489 et tanto magis illa foras elapsa volabant [ ]?
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 5. bog (Oxford C.T.) 20:00
490 corpora multa vaporis et aëris altaque caeli [ ]!
491 densabant procul a terris fulgentia templa. [ ]
492 sidebant campi, crescebant montibus altis [ ]
493 ascensus; neque enim poterant subsidere saxa [ ]
494 nec pariter tantundem omnes succumbere partes. [ ]
495 Sic igitur terrae concreto corpore pondus [ ]?
496 constitit atque omnis mundi quasi limus in imum [ ]
497 confluxit gravis et subsedit funditus ut faex; [ ]
498 inde mare inde aër inde aether ignifer ipse [ ]
499 corporibus liquidis sunt omnia pura relicta, [ ]
500 et leviora aliis alia, et liquidissimus aether [ ]
501 atque levissimus aërias super influit auras, [ ]!
502 nec liquidum corpus turbantibus aëris auris [ ]
503 commiscet; sinit haec violentis omnia verti [ ]
504 turbinibus, sinit incertis turbare procellis, [ ]
505 ipse suos ignis certo fert impete labens. [ ]
506 nam modice fluere atque uno posse aethera nisu [ ]
507 significat Pontos, mare certo quod fluit aestu [ ]
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 5. bog (Oxford C.T.) 20:+
508 unum labendi conservans usque tenorem. [ ] risultati [ ] della versificazione© >>>
Scarica file Word? (> Courier 10) o file PDF è possibile
Prossimo file n. 424
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur 5,509-770 [Rerum natura]
Ritorna a INDEX o (Nuova!) HOME PAGE 2O23 LatinaLectio!
Rhythmus imperfectus [polisillabi naturâli y normáles], compluribus versibus exceptis
Analyse 2
5. bog.
299 instant, nec loca lux inter quasi rupta relinquit. [ ]
349 inter nos nisi quod morbis aegrescimus isdem [ ]
357 plagarum quia sunt expertia, sicut inane est [ ]
455 omnia enim magis haec e levibus atque rotundis [1]
481 maxima qua nunc se ponti plaga caerula tendit, [ ]
497 confluxit gravis et subsedit funditus ut faex; [ ] bis
503 commiscet; sinit haec violentis omnia verti [ ]
5. bog.
279 haud igitur cessat gigni de rebus et in res [ ]?
294 quin etiam nocturna tibi, terrestria quae sunt, [ ]
319 continet amplexu terram: si procreat ex se [ ]
362 qui locus est quo dissiliant neque corpora sunt quae [ ]
377 haec eadem; neque enim, mortali corpore quae sunt, [ ]?
497 confluxit gravis et subsedit funditus ut faex; [ ]
5. bog.
353 nec penetrare pati sibi quicquam quod queat artas [ ]
383 posse dari finem? vel cum sol et vapor omnis [2]
507 significat Pontos, mare certo quod fluit aestu [ ]
5. bog.
415 constiterunt imbres et flumina vim minuerunt. [ ]
456 seminibus multo -que minoribus sunt elementis [ ]
479 membra manere, tamen cum sint ea quae moveantur. [ ]
5. bog.
316 ex infinito quae tempore pertolerassent [ ]?
332 quare etiam quaedam nunc artes expoliuntur, [ ]
342 per terras amnis atque oppida coperuisse, [ ]
346 temptarentur, ibi si tristior incubuisset [ ]?
354 dissociare intus partis, ut materiai [ ]
376 quare etiam nativa necessumst confiteare [u]! bis
384 omnibus epotis umoribus exsuperarint: [2]?
407 ignis enim superare potest ubi materiai [ ]
416 Sed quibus ille modis coniectus materiai [ ]
425 omnimodisque coire atque omnia pertemptare, [ ]! bis
428 omne genus coetus et motus experiundo [ ]?
431 terrai maris et caeli generisque animantum. *[ ]?
442 nec motus inter sese dare convenientis. [1]?
Analyse 3
5. bog.
285 quocumque accidit. id licet hinc cognoscere possis, [ ]!
393 magnis inter se de rebus cernere certant, [ ]!
426 quaecumque inter se possent congressa creare, [ ]!
441 quod non omnia sic poterant coniuncta manere [ ]!
471 hunc exordia sunt solis lunaeque secuta, [ ]
5. bog.
278 omnia iam resoluta forent et in aëra versa. [ ]!
311 denique non monumenta virum dilapsa videmus, [ ]!
397 avia cum Phaethonta rapax vis solis equorum [ ]!
452 quae quanto magis inter se perplexa coibant, [ ]!
5. bog.
252 solibus assiduis, multa pulsata pedum vi, [ ]
267 diminuunt radiis -que retexens aetherius sol, [ ]
281 Largus item liquidi fons luminis, aetherius sol, [ ]
323 deminui debet, recreari, cum recipit res. [ ]
333 nunc etiam augescunt; nunc addita navigiis sunt [ ]
389 deminuunt radiis -que retexens aetherius sol, [ ]
5. bog.
255 pars etiam glebarum ad diluviem revocatur [ ]! bis
293 perpetuo ni suppeditet lucis caput ipsum. [ ]?
378 ex infinito iam tempore adhuc potuissent [ ]?
Analyse 4
5. bog.
255 pars etiam glebarum ad diluviem revocatur [ ]!
300 usque adeo properanter ab omnibus ignibus ei [ ]!
356 aut ideo durare aetatem posse per omnem, [ ]!
376 quare etiam nativa necessumst confiteare [u]!
400 magnanimum Phaethonta repenti fulminis ictu [ ]!
469 et late diffusus in omnis undique partis [u]!
5. bog.
317 omnia tormenta aetatis privata fragore. [ ]!
338 quod si forte fuisse antehac eadem omnia credis, [ ]!
341 aut ex imbribus assiduis exisse rapaces [ ]!
473 quae neque terra sibi adscivit nec maximus aether, [ ]!
501 atque levissimus aërias super influit auras, [ ]!
5. bog.
366 nec tamen est ut inane, neque autem corpora desunt, [ ]!
380 Denique tantopere inter se cum maxima mundi [ ]!
387 omnia diluviare ex alto gurgite ponti, [ ]!
425 omnimodisque coire atque omnia pertemptare, [ ]!
453 tam magis expressere ea quae mare sidera solem [ ]!
490 corpora multa vaporis et aëris altaque caeli [ ]!
Data og analyse 2 og 3 og 4 “Romersk fod på daktylisk vers”
(Piede romano sui dattili). Indhold i overbliksbillede
LatinaLectio 