File n. 426 – 17:17 minuti – Lucretius

Visitate (FAQ?) HOME PAGE link >INDEX >LECTOR >CORPUS !

PgDn n. 426 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur 5,1011-1240 [Rerum natura]
Læst som af Vergil: ritmo (imperfetto) virgiliano
⬇ Cerca Ctrl + F (find). Modifica file Audio? è possibile (slow/fast! or minimize/download …⬆️)
 = archivio n. 31 - NA4-LUCR                                Prossimo file n. 427
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 5. bog (Oxford C.T.)              0:00
 1011      Inde casas   postquam ac pellis   ignemque pararunt,             [ ]
 1012            et mulier   coniuncta viro   concessit in unum             [ ]
 1013          cognita sunt, prolem  -que ex se videre creatam,             [ ]?
 1014             tum genus humanum   primum mollescere coepit.             [2]
 1015               ignis enim curavit ut alsia corpora frigus              [u]!
 1016         non ita iam   possent caeli   sub tegmine ferre,              [ ]
 1017             et Venus imminuit   viris puerique parentum               [ ]
 1018        blanditiis   facile ingenium   fregere superbum.               [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 5. bog (Oxford C.T.)              0:+
 1019             tunc et amicitiam   coeperunt iungere aventes             [ ]
 1020             finitimi inter se   nec laedere nec violari,              [ ]!
 1021            et pueros   commendarunt   muliebreque saeclum,            [ ]
 1022              vocibus et gestu   cum balbe significarent               [ ]
 1023               imbecillorum esse aequum misererier omnis.              [ ]!
 1024           nec tamen omnimodis   poterat concordia gigni,              [ ]
 1025        sed bona magnaque pars   servabat foedera caste;               [ ]
 1026             aut genus humanum   iam tum foret omne peremptum          [2]
 1027           nec potuisset adhuc   perducere saecla propago.             [ ]
 1028           At varios   linguae sonitus   natura subegit                [ ]
 1029           mittere et utilitas   expressit nomina rerum,               [ ]
 1030                non alia longe   ratione atque ipsa videtur            [ ]
 1031        protrahere ad   gestum pueros   infantia linguae,              [ ]
 1032           cum facit ut digito   quae sint praesentia monstrent.       [ ]
 1033        sentit enim   vis quisque suas   quoad possit abuti.           [ ]
 1034             cornua nata prius   vitulo quam frontibus exstent,        [ ]
 1035                  illis iratus   petit atque infestus inurget.         [ ]?
 1036            at catuli   pantherarum   scymnique leonum                 [ ]?
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 5. bog (Oxford C.T.)              0:++
 1037           unguibus et pedibus   iam tum morsuque repugnant,           [ ]
 1038          vix etiam   cum sunt dentes   unguesque creati.              [ ]
 1039                 alituum porro   genus alis omne videmus               [2]?
 1040            fidere et a pinnis   tremulum petere auxiliatum.           [ ]
 1041        proinde putare aliquem   tum nomina distribuisse               [ ]
 1042         rebus et inde homines   didicisse vocabula prima,             [ ]
 1043           desiperest. nam cur   hic posset cuncta notare              [ ]
 1044             vocibus et varios   sonitus emittere linguae,             [1]
 1045            tempore eodem alii   facere id non quisse putentur?        [ ]
 1046            praeterea   si non alii   quoque vocibus usi               [ ]?
 1047             inter se fuerant,   unde insita notities est              [ ]
 1048              utilitatis et unde data est huic prima potestas,         [ ]!
 1049       quid vellet   facere ut sciret   animoque videret?              [1]
 1050          cogere item   pluris unus   victosque domare                 [ ]?
 1051         non poterat, rerum ut   perdiscere nomina vellent.            [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 5. bog (Oxford C.T.)              4:00
 1052              nec ratione docere ulla suadereque surdis,               [u]!
 1053        quid sit opus   facto, facilest;   neque enim paterentur       [ ]
 1054              nec ratione ulla   sibi ferrent amplius auris            [ ]
 1055               vocis inauditos   sonitus obtundere frustra.            [ ]
 1056          postremo quid in hac   mirabile tantoperest re,              [1]
 1057             si genus humanum,   cui vox et lingua vigeret,            [2]
 1058             pro vario   sensu varia   res voce notaret?               [ ]
 1059            cum pecudes mutae,   cum denique saecla ferarum            [ ]
 1060          dissimilis   soleant voces   variasque ciere,                [ ]
 1061     cum metus aut   dolor est et cum   iam gaudia gliscunt.           [ ]
 1062      quippe etenim   licet id rebus   cognoscere apertis.             [ ]
 1063                irritata canum   cum primum magna Molossum             [1]
 1064          mollia ricta fremunt   duros nudantia dentis,                [ ]
 1065           longe alio   sonitu rabie   restricta minantur,             [ ]
 1066            et cum iam latrant   et vocibus omnia complent.            [ ]
 1067             at catulos blande   cum lingua lambere temptant           [ ]
 1068         aut ubi eos   iactant pedibus   morsuque petentes             [ ]
 1069             suspensis teneros   imitantur dentibus haustus,           [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 5. bog (Oxford C.T.)              4:+
 1070              longe alio pacto   gannitu vocis adulant,                [ ]?
 1071                et cum deserti   baubantur in aedibus aut cum          [ ]
 1072             plorantes fugiunt   summisso corpore plagas.              [ ]
 1073           denique non   hinnitus item   differre videtur,             [ ]!
 1074         inter equas ubi equus   florenti aetate iuvencus              [ ]
 1075              pinnigeri saevit   calcaribus ictus amoris               [ ]
 1076           et fremitum patulis   sub naribus edit ad arma,             [ ]
 1077              et cum sic alias   concussis artubus hinnit?             [ ]
 1078            postremo   genus alituum   variaeque volucres,             [ ]?
 1079         accipitres   atque ossifragae   mergique marinis              [ ]
 1080            fluctibus in salso   victum vitamque petentes,             [ ]
 1081            longe alias   alio iaciunt   in tempore voces,             [ ]
 1082             et cum de   victu certant   praedaeque repugnant.         [ ]
 1083              et partim mutant   cum tempestatibus una                 [ ]
 1084            raucisonos cantus,   cornicum ut saecla vetusta            [ ]
 1085            corvorumque greges   ubi aquam dicuntur et imbris          [ ]
 1086           poscere et interdum   ventos aurasque vocare.               [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 5. bog (Oxford C.T.)              4:++
 1087                 ergo si varii   sensus animalia cogunt,               [ ]?
 1088          muta tamen cum sint,   varias emittere voces,                [ ]
 1089               quanto mortalis   magis aequumst tum potuisse           [ ]
 1090          dissimilis   alia atque alia   res voce notare!              [ ]
 1091          Illud in his   rebus tacitus   ne forte requiras,            [ ]
 1092             fulmen detulit in   terram mortalibus ignem               [ ]!
 1093          primitus, inde omnis   flammarum diditur ardor.              [ ]
 1094            multa videmus enim   caelestibus incita flammis            [ ]
 1095            fulgere, cum caeli   donavit plaga vapore.                 [ ]?
 1096               et ramosa tamen   cum ventis pulsa vacillans            [1]
 1097              aestuat in ramos   incumbens arboris arbor,              [ ]
 1098            exprimitur validis   extritus viribus ignis,               [ ]
 1099               emicat interdum   flammai fervidus ardor,               [ ]?
 1100            mutua dum inter se   rami stirpesque teruntur.             [u]!
 1101      quorum utrum  -que dedisse potest   mortalibus ignem.            [ ]
 1102       inde cibum   coquere ac flammae   mollire vapore                [ ]
 1103           sol docuit, quoniam   mitescere multa videbant              [ ]
 1104              verberibus radiorum atque aestu victa per agros.         [ ]!
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 5. bog (Oxford C.T.)              8:00
 1105         Inque dies   magis hi victum   vitamque priorem               [ ]
 1106               commutare novis   monstrabant rebus et igni             [1]
 1107            ingenio   qui praestabant   et corde vigebant.             [ ]?
 1108             condere coeperunt   urbis arcemque locare                 [ ]
 1109            praesidium   reges ipsi   sibi perfugiumque,               [ ]?
 1110          et pecus atque agros   divisere atque dedere                 [ ]?
 1111               pro facie cuius  -que et viribus ingenioque;            [ ]
 1112           nam facies   multum valuit   viresque vigebant.             [ ]
 1113            posterius   res inventast   aurumque repertum,             [ ]
 1114        quod facile et validis   et pulchris dempsit honorem;          [ ]
 1115               divitioris enim   sectam plerumque sequuntur            [ ]
 1116           quamlibet et fortes   et pulchro corpore creti.             [ ]
 1117              quod siquis vera   vitam ratione gubernet,               [ ]?
 1118            divitiae   grandes homini   sunt vivere parce              [ ]
 1119 aequo animo;   neque enim est umquam   penuria parvi.                 [ ]
 1120             at claros homines   voluerunt se atque potentis,          [1]
 1121                 ut fundamento   stabili fortuna maneret               [ ]
 1122           et placidam possent   opulenti degere vitam,                [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 5. bog (Oxford C.T.)              8:+
 1123       nequiquam,   quoniam ad summum   succedere honorem              [ ]
 1124           certantes   iter infestum   fecere viai,                    [ ]
 1125             et tamen e summo,   quasi fulmen, deicit ictos            [ ]
 1126              invidia interdum   contemptim in Tartara taetra;         [ ]
 1127              invidia quoniam,   ceu fulmine, summa vaporant           [ ]
 1128      plerumque et   quae sunt aliis   magis edita cumque;             [ ]
 1129             ut satius   multo iam sit   parere quietum                [ ]
 1130           quam regere imperio   res velle et regna tenere.            [ ]
 1131         proinde sine incassum   defessi sanguine sudent,              [ ]
 1132             angustum per iter   luctantes ambitionis;                 [ ]
 1133          quandoquidem sapiunt   alieno ex ore petuntque               [ ]
 1134                res ex auditis   potius quam sensibus ipsis,           [ ]
 1135       nec magis id   nunc est neque erit   mox quam fuit ante.        [ ]
 1136               Ergo regibus occisis subversa iacebat                   [1]!
 1137             pristina maiestas   soliorum et sceptra superba,          [ ]
 1138              et capitis summi   praeclarum insigne cruentum           [ ]
 1139           sub pedibus   vulgi magnum   lugebat honorem;               [ ]
 1140           nam cupide   conculcatur   nimis ante metutum.              [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 5. bog (Oxford C.T.)              8:++
 1141        res itaque ad   summam faecem   turbasque redibat,             [ ]
 1142          imperium sibi cum ac   summatum quisque petebat.             [ ]
 1143              inde magistratum   partim docuere creare                 [ ]
 1144             iuraque constituere, ut vellent legibus uti.              [ ]!
 1145            nam genus humanum,   defessum vi colere aevum,             [2]
 1146                ex inimicitiis   languebat; quo magis ipsum            [ ]
 1147            sponte sua cecidit   sub leges artaque iura.               [ ]?
 1148                 acrius ex ira   quod enim se quisque parabat          [1]
 1149             ulcisci quam nunc   concessumst legibus aequis,           [ ]
 1150       hanc ob rem est homines   pertaesum vi colere aevum.            [ ]
 1151            inde metus maculat   poenarum praemia vitae.               [ ]
 1152              circumretit enim   vis atque iniuria quemque             [ ]
 1153         atque, unde exortast,   ad eum plerumque revertit,            [ ]
 1154      nec facilest placidam ac   pacatam degere vitam                  [ ]
 1155             qui violat factis   communia foedera pacis.               [ ]
 1156              etsi fallit enim   divum genus humanumque,               [u]
 1157           perpetuo   tamen id fore clam   diffidere debet;            [ ]
 1158           quippe ubi se multi   per somnia saepe loquentes            [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 5. bog (Oxford C.T.)             12:00
 1159              aut morbo   delirantes   protraxe ferantur               [ ]
 1160              et celata diu in   medium peccata dedisse.               [1]
 1161          Nunc quae causa deum   per magnas numina gentis              [ ]
 1162              pervulgarit et ararum compleverit urbis                  [2]!
 1163             suscipiendaque curarit sollemnia sacra,                   [2]!
 1164         quae nunc in   magnis florent   sacra rebus  locisque,        [ ]
 1165           unde etiam nunc est   mortalibus insitus horror             [ ]
 1166              qui delubra deum   nova toto suscitat orbi               [2]
 1167          terrarum et   festis cogit   celebrare diebus,               [ ]
 1168           non ita difficilest   rationem reddere verbis.              [ ]
 1169       quippe etenim   iam tum divum   mortalia saecla                 [ ]
 1170              egregias   animo facies   vigilante videbant             [ ]
 1171            et magis in somnis   mirando corporis auctu.               [ ]
 1172             his igitur sensum   tribuebat propterea quod              [ ]
 1173            membra movere videbantur vocesque superbas                 [ ]!
 1174             mittere pro facie   praeclara et viribus amplis.          [ ]
 1175            aeternamque dabant   vitam, quia semper eorum              [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 5. bog (Oxford C.T.)             12:+
 1176                suppeditabatur   facies et forma manebat,              [2]
 1177               et tamen omnino   quod tantis viribus auctos            [ ]
 1178            non temere ulla vi   convinci posse putabant.              [ ]!
 1179              fortunisque ideo   longe praestare putabant,             [ ]
 1180      quod mortis   timor haud quemquam   vexaret eorum,               [ ]
 1181            et simul in somnis   quia multa et mira videbant           [ ]
 1182            efficere et nullum   capere ipsos inde laborem.            [ ]
 1183               praeterea caeli   rationes ordine certo                 [ ]?
 1184              et varia annorum   cernebant tempora verti               [ ]
 1185      nec poterant   quibus id fieret   cognoscere causis.             [ ]
 1186                ergo perfugium   sibi habebant omnia divis             [ ]
 1187            tradere et illorum   nutu facere omnia flecti.             [1]
 1188              in caeloque deum   sedis et templa locarunt,             [ ]
 1189            per caelum   volvi quia nox   et luna videtur,             [ ]
 1190              luna dies et nox   et noctis signa severa                [ ]
 1191           noctivagaeque faces   caeli flammaeque volantes,            [ ]
 1192             nubila sol imbres   nix venti fulmina grando              [ ]
 1193            et rapidi fremitus   et murmura magna minarum.             [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 5. bog (Oxford C.T.)             12:++
 1194               O genus infelix   humanum, talia divis                  [ ]
 1195        cum tribuit   facta atque iras   adiunxit acerbas!             [ ]
 1196           quantos tum gemitus   ipsi sibi, quantaque nobis            [ ]
 1197        vulnera, quas lacrimas   peperere minoribus  nostris!          [ ]
 1198             nec pietas ullast   velatum saepe videri                  [ ]
 1199         vertier ad lapidem at  -que omnis accedere ad aras            [ ]
 1200           nec procumbere humi   prostratum et pandere palmas          [ ]
 1201                ante deum delubra nec aras sanguine multo              [u]!
 1202          spargere quadrupedum   nec votis nectere vota,               [ ]
 1203               sed mage pacata   posse omnia mente tueri.              [2]?
 1204            nam cum suspicimus   magni caelestia mundi                 [ ]
 1205          templa super stellis  -que micantibus aethera fixum,         [ ]
 1206          et venit in   mentem solis   lunaeque viarum,                [ ]
 1207           tunc aliis   oppressa malis   in pectora cura               [ ]
 1208           illa quoque expergefactum caput erigere infit,              [ ]!
 1209             nequae forte deum   nobis immensa potestas                [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 5. bog (Oxford C.T.)             16:00
 1210               sit, vario motu   quae candida sidera verset.           [1]
 1211         temptat enim   dubiam mentem   rationis egestas,              [ ]
 1212            ecquaenam   fuerit mundi   genitalis origo,                [ ]
 1213           et simul ecquae sit   finis, quoad moenia mundi             [ ]!
 1214               solliciti motus   hunc possint ferre laborem,           [2]
 1215               an divinitus aeterna donata salute                      [u]!
 1216            perpetuo   possint aevi   labentia tractu                  [ ]?
 1217             immensi   validas aevi   contemnere viris.                [ ]
 1218           praeterea   cui non animus   formidine divum                [ ]
 1219          contrahitur, cui non   correpunt membra pavore,              [ ]
 1220            fulminis horribili   cum plaga torrida tellus              [ ]?
 1221           contremit et magnum   percurrunt murmura caelum?            [ ]
 1222           non populi   gentesque tremunt,   regesque superbi          [ ]
 1223              corripiunt divum   percussi membra timore,               [ ]
 1224            nequid ob admissum   foede dictumve superbe                [ ]
 1225            poenarum grave sit   solvendi tempus adultum?              [ ]
 1226           summa etiam cum vis   violenti per mare venti               [ ]
  
 Titus Lucretius Carus: Om verdens natur, 5. bog (Oxford C.T.)             16:+
 1227                 induperatorem   classis super aequora verrit          [2]
 1228           cum validis pariter   legionibus atque elephantis,          [ ]
 1229             non divum   pacem votis   adit ac prece quaesit           [1]
 1230            ventorum   pavidus paces   animasque secundas              [1]
 1231            nequiquam, quoniam   violento turbine saepe                [ ]
 1232              correptus   nilo fertur   minus ad vada leti?            [ ]?
 1233           usque adeo   res humanas   vis abdita quaedam               [ ]?
 1234           obterit et pulchros   fascis saevasque securis              [ ]
 1235              proculcare ac ludibrio sibi habere videtur.              [ ]!
 1236           denique sub pedibus   tellus cum tota vacillat              [ ]
 1237           concussaeque cadunt   urbes dubiaeque minantur,             [ ]
 1238            quid mirum   si se temnunt   mortalia saecla               [ ]
 1239              atque potestates   magnas mirasque relinquunt            [ ]
 1240              in rebus   viris divum,   quae cuncta gubernent?         [ ] 

risultati [ ] della versificazione© >>>
Scarica file Word? (> Courier 10) o file PDF è possibile

Prossimo file n. 427
Titus Lucretius Carus: Om verdens natur 5,1241-1457 [Rerum natura]
Ritorna a INDEX o (Nuova!) HOME PAGE 2O23 LatinaLectio!

Rhythmus imperfectus [polisillabi naturâli y normáles], compluribus versibus exceptis
Analyse 2
5. bog.
1043           desiperest. nam cur   hic posset cuncta notare              [ ]
1088          muta tamen cum sint,   varias emittere voces,                [ ]
1142          imperium sibi cum ac   summatum quisque petebat.             [ ]
1149             ulcisci quam nunc   concessumst legibus aequis,           [ ]
1165           unde etiam nunc est   mortalibus insitus horror             [ ]
1190              luna dies et nox   et noctis signa severa                [ ]
1219          contrahitur, cui non   correpunt membra pavore,              [ ]
1225            poenarum grave sit   solvendi tempus adultum?              [ ]
1226           summa etiam cum vis   violenti per mare venti               [ ]
5. bog.
1056          postremo quid in hac   mirabile tantoperest re,             “[1] bis
5. bog.
1061     cum metus aut   dolor est et cum   iam gaudia gliscunt.           [ ]
5. bog.
1071                et cum deserti   baubantur in aedibus aut cum          [ ]
5. bog.
1135       nec magis id   nunc est neque erit   mox quam fuit ante.        [ ]
1146                ex inimicitiis   languebat; quo magis ipsum            [ ]
5. bog.
1020              finitimi inter se   nec laedere nec violari,              [ ]! bis
1089               quanto mortalis   magis aequumst tum potuisse           [ ]
5. bog.
1040             fidere et a pinnis   tremulum petere auxiliatum.           [ ]
1041        proinde putare aliquem   tum nomina distribuisse               [ ]
1109            praesidium   reges ipsi   sibi perfugiumque,               [ ]?
1111               pro facie cuius  -que et viribus ingenioque;            [ ]
1132             angustum per iter   luctantes ambitionis;                 [ ]
1156              etsi fallit enim   divum genus humanumque,               [u]
1228           cum validis pariter   legionibus atque elephantis,         *[ ]
Analyse 3
5. bog.
1020              finitimi inter se   nec laedere nec violari,              [ ]!
1092             fulmen detulit in   terram mortalibus ignem               [ ]!
1100            mutua dum inter se   rami stirpesque teruntur.             [u]!
1178            non temere ulla vi   convinci posse putabant.              [ ]!
1213           et simul ecquae sit   finis, quoad moenia mundi              [ ]!
5. bog.
1073           denique non   hinnitus item   differre videtur,             [ ]!
5. bog.
1047             inter se fuerant,   unde insita notities est              [ ]
1056          postremo quid in hac   mirabile tantoperest re,             *[1]
5. bog.
1053        quid sit opus   facto, facilest;   neque enim paterentur       [ ]
Analyse 4
5. bog.
1015               ignis enim curavit ut alsia corpora frigus              [u]!
1104              verberibus radiorum atque aestu victa per agros.         [ ]!
1201                ante deum delubra nec aras sanguine multo              [u]!
5. bog.
1023               imbecillorum esse aequum misererier omnis.              [ ]!
1048              utilitatis et unde data-est huic prima potestas,        *[ ]!
1052              nec ratione docere ulla suadereque surdis,               [u]!
1136               Ergo regibus occisis subversa iacebat                   [1]!
1162              pervulgarit et ararum compleverit urbis                  [2]!
1163             suscipiendaque curarit sollemnia sacra,                   [2]!
1173            membra movere videbantur vocesque superbas                 [ ]!
1208           illa quoque expergefactum caput erigere infit,               [ ]!
1215               an divinitus aeterna donata salute                      [u]!
1235              proculcare ac ludibrio sibi habere videtur.              [ ]!
5. bog.
1144             iuraque constituere, ut vellent legibus uti.              [ ]!

Data og analyse 2 og 3 og 4 “Romersk fod på daktylisk vers”
(Piede romano sui dattili). Indhold i overbliksbillede

%d blogger hanno fatto clic su Mi Piace per questo: