File n. 192 – 17:12 minuti – Ovidius

Visitate (FAQ?) HOME PAGE link >INDEX >LECTOR >CORPUS !

PgDn n. 192 Publius Ovidius Naso: Forvandlinger 1,569-780 [Metamorphoses]
⬇ Cerca Ctrl + F (find). Modifica file Audio? è possibile (slow/fast! or minimize/download …⬆️)
= archivio n. 40 - ME1-OVID                                Prossimo file n. 193
Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)                      0:00
569           est nemus Haemoniae,   praerupta quod undique claudit        [ ]
570           silva; vocant Tempe.   per quae Peneos ab imo                [ ]
571                  effusus Pindo   spumosis volvitur undis               [ ]
572               deiectuque gravi   tenues agitantia fumos                [ ]
573                nubila conducit   summisque aspergine silvis            [ ]
574              impluit et sonitu   plus quam vicina fatigat.             [ ]
575        haec domus, haec sedes,   haec sunt penetralia magni            [1]
576       amnis; in his   residens facto   de cautibus antro               [ ]?
577               undis iura dabat   nymphisque colentibus undas.          [ ]
578               conveniunt illuc   popularia flumina primum              [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)                      0:+
579               nescia gratentur   consolenturne parentem,               [ ]
580              populifer Sperchios et inrequietus Enipeus                [ ]!
581              Apidanosque senex   lenisque Amphrysos et Aeas,           [ ]
582            moxque amnes   alii qui, qua   tulit impetus illos,         [1]
583               in mare deducunt   fessas erroribus undas.               [2]
584             Inachus unus abest   imoque reconditus antro               [1]
585           fletibus auget aquas   natamque miserrimus Io                [ ]
586              luget ut amissam.   nescit vitane fruatur                 [ ]
587             an sit apud Manes,   sed quam non invenit usquam           [ ]
588        esse putat   nusquam atque animo   peiora veretur.              [1]
589               viderat a patrio   redeuntem Iuppiter illam              [ ]
590            flumine et 'o virgo   Iove digna tuoque beatum              [ ]
591             nescioquem   factura toro,   pete' dixerat 'umbras         [ ]
592         altorum   nemorum' (et nemorum   monstraverat umbras)          [ ]
593            'dum calet et medio   sol est altissimus orbe.              [ ]
594             quod si sola times   latebras intrare ferarum,             [1]
595              praeside tuta deo   nemorum secreta subibis               [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)                      0:++
596              nec de plebe deo,   sed qui caelestia magna               [ ]
597            sceptra manu teneo,   sed qui vaga fulmina mitto.           [ ]
598          ne fuge me!'   (fugiebat enim).   iam pascua Lernae           [ ]
599           consitaque arboribus   Lyrcea reliquerat arva,               [ ]
600               cum deus inducta   latas caligine terras                 [ ]
601              occuluit   tenuitque fugam   rapuitque pudorem.           [ ]
602               interea   medius Iuno   despexit in Argos,               [ ]
603             et noctis   faciem nebulas   fecisse volucres              [ ]
604              sub mitido   mirata die,   non fluminis illas             [ ]?
605                esse nec umenti   sensit tellure remitti;               [ ]
606           atque suus   coniunx ubi sit   circumspicit, ut quae         [ ]
607               deprensi totiens   iam nosset furta mariti.              [ ]
608            quem postquam caelo   non repperit, 'aut ego fallor         [ ]
609            aut ego laedor' ait   delapsaque ab aethere summo           [ ]
610            constitit in terris   nebulasque recedere iussit.           [ ]
611              coniugis adventum   praesenserat inque nitentem           [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)                      4:00
612               Inachidos vultus   mutaverat ille iuvencam;              [1]
613        bos quoque formosa est.   speciem Saturnia vaccae,              [ ]
614       quamquam invita, probat,   nec non et cuius et unde              [ ]
615             quove sit armento,   veri quasi nescia, quaerit.           [1]?
616               Iuppiter e terra   genitam mentitur, ut auctor           [ ]
617               desinat inquiri;   petit hanc Saturnia munus.            [ ]?
618           quid faciat?   crudele suos   addicere amores,               [ ]
619        non dare suspectum est;   pudor est qui suadeat illinc,         [ ]
620           hinc dissuadet amor.   victus pudor esset amore,             [ ]
621            sed leve si   munus sociae   generisque torique             [2]
622               vacca negaretur,   poterat non vacca videri.             [2]
623                 paelice donata   non protinus exuit omnem              [2]?
624            diva metum   timuitque Iovem et   fuit anxia furti,         [ ]
625              donec Arestoridae   servandam tradidit Argo.              [ ]
626               centum luminibus   cinctum caput Argus habebat;          [ ]
627              inde suis vicibus   capiebant bina quietem,               [ ]
628               cetera servabant   atque in statione manebant.           [ ]
629           constiterat   quocumque modo,   spectabat ad Io;             [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)                      4:+
630                ante oculos Io,   quamvis aversus, habebat.             [u]?
631              luce sinit pasci;   cum sol tellure sub alta est          [ ]
632             claudit et indigno   circumdat vincula collo.              [ ]
633             frondibus arboreis   et amara pascitur herba               [2]?
634             proque toro terrae   non semper gramen habenti             [ ]
635                incubat infelix   limosaque flumina potat.              [2]
636           illa etiam   supplex Argo   cum bracchia vellet              [ ]
637            tendere, non habuit   quae bracchia tenderet Argo,          [ ]
638                et conata queri   mugitus edidit ore                    [1]?
639             pertimuitque sonos   propriaque exterrita voce est.        [ ]
640              venit et ad ripas   ubi ludere saepe solebat,             [ ]?
641               Inachidas ripas,   novaque ut conspexit in unda          [ ]
642               cornua pertimuit   seque externata refugit.              [ ]
643               Naides ignorant,   ignorat et Inachus ipse               [ ]
644       quae sit; at illa patrem   sequitur sequiturque sorores          [ ]
645               et patitur tangi   seque admirantibus offert.            [ ]?
646               decerptas senior   porrexerat Inachus herbas;            [ ]
647              illa manus lambit   patriisque dat oscula palmis,         [ ]
648           nec retinet lacrimas   et, si modo verba sequantur,          [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)                      4:++
649              oret opem   nomenque suum   casusque loquatur.            [ ]
650            littera pro verbis,   quam pes in pulvere duxit,            [ ]
651              corporis indicium   mutati triste peregit.                [ ]?
652         'me miserum!' exclamat   pater Inachus inque gementis          [ ]
653              cornibus et nivea   pendens cervice iuvencae              [ ]
654       'me miserum!' ingeminat;   'tune es quaesita per omnes,          [ ]
655             nata, mihi terras?   tu non inventa reperta                [ ]
656            luctus eras levior.   retices nec mutua nostris             [ ]
657           dicta refers;   alto tantum   suspiria ducis                 [ ]
658          pectore, quodque unum   potes, ad mea verba remugis.          [ ]
659            at tibi ego ignarus   thalamos taedasque parabam,           [ ]
660            spesque fuit generi   mihi prima, secunda nepotum;          [ ]
661         de grege nunc tibi vir    et de grege natus habendus.          [ ]
662               nec finire licet   tantos mihi morte dolores,            [1]
663           sed nocet esse deum,   praeclusaque ianua leti               [ ]
664             aeternum   nostros luctus   extendit in aevum.'            [ ]
665                talia maerentem   stellatus sommovet Argus              [ ]
666               ereptamque patri   diversa in pascua natam               [ ]?

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)                      8:00
667         abstrahit; ipse procul   montis sublime cacumen                [ ]
668           occupat, unde sedens   partes speculatur in omnes.           [ ]
669             nec superum rector   mala tanta Phoronidos ultra           [ ]
670           ferre potest   natumque vocat   quem lucida partu            [ ]
671               Pleias enixa est   letoque det imperat Argum.            [1]
672          parva mora est   alas pedibus   virgamque potenti             [ ]
673           somniferam   sumpsisse manu   tegumenque capillis.           [ ]
674            haec ubi disposuit,   patria Iove natus ab arce             [ ]
675             desilit in terras.   illic tegumenque removit              [ ]
676              et posuit pennas;   tantummodo virga retenta est.         [ ]
677             hac agit ut pastor   per devia rura capellas               [ ]
678             dum venit abductas   et structis cantat avenis.            [ ]
679               voce nova captus   custos Iononius 'at tu,               [ ]
680       quisquis es, hoc poteras   mecum considere saxo,'                [ ]
681       Argus ait;   'neque enim pecori   fecundior ullo                 [1]
682        herba loco est,   aptamque vides   pastoribus umbram.'          [ ]
683              sedit Atlantiades   et euntem multa loquendo              [ ]
684               detinuit   sermone diem,   iunctisque canendo            [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)                      8:+
685           vincere harundinibus   servantia lumina temptat.             [ ]
686            ille tamen   pugnat molles   evincere somnos                [ ]?
687          et, quamvis sopor est   oculorum parte receptus,              [ ]
688           parte tamen vigilat.   quaerit quoque (namque reperta        [ ]
689            fistula nuper erat)   qua sit ratione reperta.              [ ]
690             tum deus 'Arcadiae   gelidis in montibus' inquit           [ ]
691             'inter Hamadryadas   celeberrima Nonacrinas                [u]
692                Naias una fuit;   nymphae Syringa vocabant.             [ ]
693           non semel et Satyros   eluserat illa sequentes               [1]?
694             et quoscumque deos   umbrosaque silva feraxque             [ ]
695            rus habet. Ortygiam   studiis ipsaque colebat               [ ]
696              virginitate deam;   ritu quoque cincta Dianae             [1]
697             falleret et posset   credi Latonia, si non                 [ ]?
698            corneus huic arcus,   si non foret aureus illi.             [ ]
699           sic quoque fallebat.   redeuntem colle Lycaeo                [ ]
700          Pan videt hanc   pinuque caput   praecinctus acuta            [1]
701           talia verba refert.'   restabat verba referre,               [ ]
702            et precibus spretis   fugisse per avia nympham              [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)                     12:00
703                 donec harenosi   placidum Ladonis ad amnem             [2]?
704             venerit; hic illam   cursum impedientibus undis            [ ]
705                 ut se mutarent   liquidas orasse sorores;              [1]?
706           Panaque, cum prensam   sibi iam Syringa putaret,             [ ]
707            corpore pro nymphae   calamos tenuisse palustres;           [ ]
708           dumque ibi suspirat,   motos in harundine ventos             [1]
709                effecisse sonum   tenuem similemque querenti;           [ ]
710              arte nova   vocisque deum   dulcedine captum              [2]
711           'hoc mihi conloquium   tecum' dixisse 'manebit'              [ ]
712           atque ita disparibus   calamis compagine cerae               [ ]
713               inter se iunctis   nomen posuisse puellae.               [ ]
714                 talia dicturus   vidit Cyllenius omnes                 [ ]
715             succubuisse oculos   adopertaque lumina somno.             [ ]
716             supprimit extemplo   vocem firmatque soporem,              [1]
717            languida permulcens   medicata lumina virga;                [2]
718              nec mora, falcato   nutantem vulnerat ense                [ ]?
719          qua collo est   confine caput,   saxoque cruentum             [ ]
720              deicit et maculat   praeruptam sanguine rupem.            [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)                     12:+
721        Arge, iaces, quodque in   tot lumina lumen habebas              [ ]
722        exstinctum est   centumque oculos   nox occupat una.            [ ]
723           excipit hos volucris  -que suae Saturnia pennis              [ ]
724             conlocat et gemmis   caudam stellantibus implet.           [ ]
725               protinus exarsit   nec tempora distulit irae,            [ ]
726           horriferamque oculis   animoque obiecit Erinyn               [ ]
727             paelicis Argolicae   stimulosque in pectore caecos         [ ]
728           condidit et profugam   per totum exercuit orbem.             [ ]
729                ultimus immenso   restabas, Nile, labori;               [ ]
730         quem simul ac tetigit,   positisque in margine ripae           [ ]
731               procubuit genius   resupinoque ardua collo,              [2]
732             quos potuit solos,   tollens ad sidera vultus              [ ]
733          et gemitu et lacrimis   et luctisono mugitu                   [ ]
734            cum Iove visa queri   finemque orare malorum.               [1]?
735             coniugis ille suae   complexus colla lacertis              [ ]
736               finiat ut poenas   tandem rogat: 'in'que 'futurum        [ ]
737           pone metus;' inquit:   'numquam tibi causa doloris           [ ]
738         haec erit;' et Stygias   iubet hoc audire paludes.             [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)                     12:++
739             ut lenita dea est,   vultus capit illa priores             [1]
740         fitque quod ante fuit.   fugiunt e corpore saetae,             [ ]
741             cornua decrescunt,   fit luminis artior orbis,             [ ]
742            contrahitur rictus,   redeunt umerique manusque,            [ ]
743            ungulaque in quinos   dilapsa absumitur ungues;             [ ]
744         de bove nil   superest formae   nisi candor in illa.           [ ]
745               officioque pedum   nymphe contenta duorum                [ ]
746              erigitur   metuitque loqui,   ne more iuvencae            [1]
747              mugiat, et timide   verba intermissa retemptat.           [ ]
748              nunc dea linigera   colitur celeberrima turba;            [ ]
749           nunc Epaphus   magni genitus   de semine tandem              [ ]
750            creditur esse Iovis   perque urbes iuncta parenti           [ ]
751      templa tenet.   fuit huic animis   aequalis et annis              [ ]
752           Sole satus Phaethon,   quem quondam magna loquentem          [ ]
753              nec sibi cedentem   Phoeboque parente superbum            [ ]
754            non tulit Inachides   'matri'que ait 'omnia demens          [ ]
755           credis et es tumidus   genitoris imagine falsi.'             [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)                     16:00
756               erubuit Phaethon   iramque pudore repressit              [ ]?
757         et tulit ad   Clymenen Epaphi   convicia matrem;               [ ]
758      'quo'que 'magis   doleas, genetrix'   ait, 'ille ego liber,       [ ]
759              ille ferox tacui.   pudet haec opprobria nobis            [ ]
760               et dici   potuisse et non   potuisse refelli.            [ ]!
761             at tu, si modo sum   caelesti stirpe creatus,              [ ]?
762              ede notam   tanti generis   meque adsere caelo.'          [ ]
763             dixit et implicuit   materno bracchia collo                [ ]
764          perque suum   Meropisque caput   taedasque sororum            [ ]
765                traderet oravit   veri sibi signa parentis.             [2]
766             ambiguum   Clymene precibus   Phaethontis an ira           [ ]
767               mota magis dicti   sibi criminis utraque caelo           [ ]
768             bracchia porrexit,   spectansque ad lumina solis           [ ]
769         'per iubar hos' inquit   'radiis insigne coruscis,             [ ]
770               nate, tibi iuro,   quod nos auditque videtque,           [2]
771          hoc te, quem spectas,   hoc te, qui temperat orbem,           [ ]
772           Sole satum.   si ficta loquor,   neget ipse videndum         [ ]
773         se mihi, sitque oculis   lux ista novissima nostris.           [ ]

Publius Ovidius Naso: Forvandlinger, 1. bog (Rizzoli)                     16:+
774           nec longus   patrios labor est   tibi nosse Penates;         [ ]
775        unde oritur   domus est terrae   contermina nostrae.            [ ]
776           si modo fert animus,   gradere et scitabere ab ipso.'        [ ]
777                emicat extemplo   laetus post talia matris              [ ]
778            dicta suae Phaethon   et concipit aethera mente,            [ ]
779              Aethiopasque suos   positosque sub ignibus Indos          [ ]
780               sidereis transit   patriosque adit impiger ortus.        [ ]
_____________________________________________________________________________..

risultati [ ] della versificazione© >>>
Scarica file Word? (> Courier 10) o file PDF è possibile

Prossimo file n. 193
Publius Ovidius Naso: Forvandlinger 2,1-303 [Metamorphoses]
Ritorna a INDEX o (Nuova!) HOME PAGE 2O23 LatinaLectio!

Rhythmus perfectus [polisillabi naturâli y normáles], paucis versibus exceptis
Analyse 2
1. bog.
661         de grege nunc tibi vir    et de grege natus habendus.          [ ]
687          et, quamvis sopor est   oculorum parte receptus,              [ ]
761             at tu, si modo sum   caelesti stirpe creatus,              [ ]?
1. bog.
606           atque suus   coniunx ubi sit   circumspicit, ut quae         [ ]
679               voce nova captus   custos Iononius ‘at tu,               [ ]
697             falleret et posset   credi Latonia, si non                 [ ]?
1. bog.
608            quem postquam caelo   non repperit, ‘aut ego fallor         [ ]
1. bog.
691             ‘inter Hamadryadas   celeberrima Nonacrinas                [u]
Analyse 3
1. bog.
760               et dici   potuisse-et non   potuisse refelli.           *[ ]!
1. bog.
733          et gemitu et lacrimis   et luctisono mugitu                   [ ]
Analyse 4
1. bog.
580              populifer Sperchios et inrequietus Enipeus                [ ]!

Data og analyse 2 og 3 og 4 “Romersk fod på daktylisk vers”
(Piede romano sui dattili). Indhold i overbliksbillede

%d blogger hanno fatto clic su Mi Piace per questo: